Για το νέο κύμα λαθρομεταναστών που καταπλέει στη χώρα μας...

Από το ωραίο ιστολόγιο Της Σταυρούλας αντλούμε την παρακάτω ανάρτηση, που ασφαλώς θ' ανάψει φωτιές:

Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με...

       

     

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τη μεταναστευτική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Μεταφέρονται οι δυστυχείς λαθρομετανάστες από τα νησιά, όπου "ξεβράζονται" θαλασσοπνιγμένοι από τους δουλέμπορους, στον Πειραιά κι από εκεί με λεωφορεία στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εκεί αφήνονται στην τύχη τους. Μήπως, λέει, μπορέσουν και βρουν δικούς τους ανθρώπους που θα τους φιλοξενήσουν ή κάπως θα τους διευκολύνουν. Πάντως για έξι μήνες δεν θα τους ενοχλήσει η αστυνομία, δεν θα απελαθούν κτλ.

Στο μεταξύ περίπου εκατό χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες υπολογίζεται πως βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα τουρκικά παράλια και αναζητούν τρόπο να περάσουν απέναντι στα νησιά μας και να τύχουν αυτής της φιλόξενης πολιτικής (!!!).

Οι κάτοικοι των νησιών αποδεικνύοντας καθημερινά την ανθρωπιά τους και τιμώντας την ελληνική φιλοξενία και τη χριστιανική αγάπη ξεπερνούν τις δυνάμεις τους και ανταποκρίνονται προσφέροντας τρόφιμα και σκεπάσματα και μια ανοιχτή αγκαλιά. Αλλά τι μέλλει γενέσθαι; Υπάρχει κάποιο πιο σοβαρό και μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης εκ μέρους των αρχών; Τα στρατόπεδα ενοχλούσαν και τα άδειασαν (και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για τους ταλαίπωρους μετανάστες και πρόσφυγες), αλλά τώρα υπάρχει το τίποτα. 

Απλές ερωτήσεις: πού αφοδεύουν; πού πλένονται; πού ακουμπούν τα λιγοστά έστω υπάρχοντά τους; τι τρώνε; σε τι ελπίζουν; πώς δεν θα γίνουν ενοχλητικοί στους περιοίκους κατά ποικίλους τρόπους; τι εικόνα παρουσιάζει πλέον το κέντρο της Αθήνας;

 

Δεν ισχυρίζομαι ότι το πρόβλημα είναι εύκολο ή ότι δεν υπήρχε και τώρα μας προέκυψε. Είναι δυσκολότατο με πολλές παραμέτρους και σίγουρα υπερβαίνει και τις δυνάμεις και την αρμοδιότητα της όποιας ελληνικής κυβέρνησης. Έχει τεράστια ευθύνη όλη η Ευρώπη, η οποία κλείνει τα μάτια της και νίπτει χείρας, ως άλλος Πόντιος Πιλάτος. Είναι διεθνές πρόβλημα και πρέπει να πάρει θέση η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο ΟΗΕ κι άλλες διεθνείς οργανώσεις.

Κάτι όμως πρέπει να κινηθεί. Κάποιοι πρέπει να κάνουν το θέμα ενοχλητικά γνωστό και να πιέσουν  τους "βαρήκοοους" τρανούς αυτής της γης. 

Αλήθεια τι κάνει ο Ευρωπαίος επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών υποθέσεων και Ιθαγένειας, ο δικός μας κ. Αβραμόπουλος; Είχαμε πανηγυρίσει όταν ανέλαβε αυτό το πόστο.

Μια πρόταση: Να αναλάβουν οι Μητροπόλεις όλης της Ελλάδας τη φιλοξενία τουλάχιστον των προσφύγων από τη Συρία, οι οποίοι είναι στην πλειονότητά τους Χριστιανοί κι έχουν γίνει στον τόπο τους στόχος των φανατικών μουσουλμάνων. Νομίζω πως πολλοί  Έλληνες Χριστιανοί όχι απλά θα δέχονταν, αλλά θα ήθελαν να φιλοξενήσουν Σύριους αδελφούς στα σπίτια τους. 

Δεν έχει μόνο η πολιτεία ευθύνη. Για όλους μας είναι μια προσωπική πρόκληση αγάπης ο "ξένος, ός ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίνη".

"Ν": Το σχόλιό μας:

Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι οξύτατο. Η Ελλάδα έχει καταντήσει αποθήκη ανθρώπων, που καταφτάνουν ανεξέλεγκτα και αφήνονται εδώ στην τύχη τους, ενώ υπάρχουν και φωνές που λένε - και ίσως έχουν δίκιο - ότι η μεταναστευτική αυτή εισροή είναι αποτέλεσμα σχεδίου καταστροφής της κοινωνίας μας.

Οπωσδήποτε η μόνη πραγματική λύση του προβλήματος είναι να φύγουν όσο το δυνατόν περισσότεροι μετανάστες (δηλ. περισσότερες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, γιατί με τέτοια μεγέθη πλέον μιλάμε), με προορισμό είτε τις πατρίδες τους είτε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στις μεν πατρίδες τους όμως ίσως πεθάνουν αμέσως, λόγω πολέμου, πείνας ή πολιτικών & θρησκευτικών διώξεων, η δε Ευρώπη δεν τους θέλει κι εμείς υποτασσόμαστε στο θέλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (με υπογραφές προφανώς) και τους κρατάμε εδώ.

Πραγματική λύση επίσης, σε διεθνές επίπεδο, θα ήταν μια σειρά πολιτικών και κοινωνικών παρεμβάσεων που θα βοηθούσε στη βελτίωση των συνθηκών ζωής στον τρίτο κόσμο (όπου διεφθαρμένες κυβερνήσεις ή σκληρά ισλαμικά καθεστώτα κρατούν εξαθλιωμένες τις κοινωνίες, συχνά όμως σε συνεργασία με δυτικούς φορείς εξουσίας, οικονομικής και πολιτικής), ώστε οι άνθρωποι αυτοί να γυρίσουν στο σπίτι τους. Τέτοια προοπτική όμως δεν διαφαίνεται, καθώς είναι κοινό μυστικό (ή μάλλον δεν είναι καν μυστικό) πως οι διεθνείς δυνάμεις "παρεμβαίνουν" μόνο όταν πρόκειται ν' αυξήσουν τους θησαυρούς τους...

Σε καμία περίπτωση δεν είναι χριστιανικά σωστό να τους αντιμετωπίζουμε σαν σκουπίδια, αλλά ούτε και απλώς ν' αφήνουμε να συσσωρεύονται στον τόπο μας. Το πρόβλημα απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση και σχεδιασμό, που δυστυχώς δεν τα βλέπουμε, όχι μόνο στο θέμα αυτό, αλλά σε όλα τα θέματα...

Και τώρα, για την πρόταση της όντως αγαπητής συναδέλφου ν' αναλάβει δράση η Εκκλησία, για την οποία την ευχαριστώ. Αυτή η πρόταση ίσως πιο πολύ απ' όλα με έκανε να αναδημοσιεύσω την ανάρτηση.

Η Εκκλησία, κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχει πρωτίστως ευθύνη ιεραποστολικού ανοίγματος στους αδελφούς μας αυτούς, μήπως κάποιοι βρουν το Φως του Χριστού, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον.
Πιστέψτε με, αν η Εκκλησία αναλάβει τη φιλοξενία τους, η κοινή γνώμη, που απλώς ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ τους μετανάστες, θα αγανακτήσει εναντίον της! Αν είναι δικαιολογημένη αυτή η αγανάκτηση και σε ποιο βαθμό, δε θα το συζητήσω εδώ. Αυτό πάντως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνει κάτι η Εκκλησία, ό,τι μπορεί με τη δύναμη του Θεού.
Θεωρώ όμως αναγκαίο, με τη βοήθεια κοινωνιολόγων και πολιτικών επιστημόνων, να εξηγήσει στο λαό μας τους λόγους, που κάνουν μετανάστες αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι - ας μην το παραβλέπουμε - είναι αληθινοί άνθρωποι, όπως εμείς, όχι κινούμενα σχέδια, ούτε σκουπίδια. Οι "πολλοί", οι "εκ του κόσμου", και πάλι δε θα συγκινηθούν. Οι χριστιανοί όμως, νομίζω, ναι.

Φιλοξενία σε σπίτια απλών χριστιανών; Όχι (αν και ίσως θα υπήρχαν μερικοί εθελοντές και ας είναι ευλογημένο). Υπάρχουν οι κατοικίες των επισκόπων, που συνήθως είναι ευρύχωρες, υπάρχουν τα μοναστήρια με τις αυλές τους και άλλους χώρους, αλλά και κατοικίες αρχιμανδριτών που μένουν στις πόλεις. Ας κατασκηνώσουν εκεί οι αδελφοί (ανεξαρτήτως θρησκείας), ας τους συναγάγουν οι επίσκοποι και οι μοναχοί μας και ας τους δώσουν άσυλο εκεί. Κι ας στοιβάζονται - καλύτερα εκεί παρά στην Ομόνοια ή όπου αλλού.
Βέβαια και οι όποιες δυνατότητες της Εκκλησίας είναι περιορισμένες. Δε μπορεί να περιθάλψει εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια μετανάστες (και συγχρόνως να βαστάζει το βάρος του ανθρωπιστικού αγώνα της για τους Έλληνες αναξιοπαθούντες).
Εκεί όμως, όχι μόνο υλική τροφή, ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ. Άμεσο και επείγον φυσικά είναι το πρόβλημα της σίτισης και της υγείας τους, όπως και για τους λαούς της Ιεραποστολής σε άλλες χώρες και ηπείρους. Όμως (σε χριστιανούς το λέω) εξίσου ανάγκη έχουν από πνευματική τροφή! H κατάσταση που επικρατεί στις χώρες της Ορθόδοξης Ιεραποστολής έρχεται τώρα στη χώρα μας. Έρχεται, για να γίνουμε ιεραπόστολοι χωρίς να φύγουμε από τον τόπο μας, όπως είχε επισημάνει κάποιος αδελφός.
Δόξα τω Θεώ, στο Διαδίκτυο υπάρχουν αραβικές ορθόδοξες ιστοσελίδες, μητροπόλεων και πατριαρχείων, απ' όπου μπορεί κάποιος, με στοιχειώδη έρευνα και με τη βοήθεια της αυτόματης μετάφρασης (αν δεν ξέρει καθόλου τη γλώσσα και δεν υπάρχει αγγλικό κείμενο), να αντλήσει ορισμένα κείμενα που θα βοηθήσουν τους μετανάστες να γνωρίσουν τι είναι η Ορθοδοξία (*). Όμως θα μπορούσε η Εκκλησία (ή κάποιες μονές, ιεραποστολικές αδελφότητες κ.τ.λ.) να αξιοποιήσει τους αραβόφωνους ορθόδοξους χριστιανούς που ξέρει ότι ζουν στη χώρα μας ή ακόμη και να ζητήσει από τα πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων την αποστολή ορισμένων στελεχών, κληρικών ή λαϊκών, που θα βοηθούσαν!
Τα ίδια ισχύουν και για τους πληθυσμούς των μεταναστών που δε μιλούν αραβικά, αν και νομίζω πως οι πληθυσμοί αυτοί είναι μικρότεροι. Σε όποια γλώσσα κι αν χρειάζεται, με τη βοήθεια του Θεού, θα βρεθεί ορθόδοξος να μιλήσει.

Δεν εννοώ να προσηλυτιστούν καταναγκαστικά οι μετανάστες ή να συρθούν στο χριστιανισμό για να επιβιώσουν (πράγμα που θα ήταν και αναποτελεσματικό, αλλά κυρίως ανήθικο και φυσικά μη χριστιανικό), μόνο ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ. Και μετά, έχει ο Θεός.
Αν δεν το κάνουν οι μητροπόλεις, ας το κάνουν οι μονές. Αλλά παρακαλώ το Θεό και ΙΚΕΤΕΥΩ τους μοναχούς, ηγουμένους, αρχιμανδρίτες, κληρικούς γενικά, αλλά και τις ιεραποστολικές αδελφότητες και όποιον άλλο μπορεί, να βρεθεί ΕΣΤΩ ΕΝΑΣ που να κάνει ΕΛΕΟΣ για τους αδελφούς μας και να τους μιλήσει ή να τους δώσει κάτι να διαβάσουν για τον αληθινό Θεό!
Τα ζώα τα τρέφουμε μόνο υλικά. Αν αυτούς τους θεωρούμε ανθρώπους, πώς αντέχει η συνείδησή μας να μην τους μεταδίδουμε το λόγο του Χριστού, όπως ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΤΟΛΗ απ' Αυτόν;
Χιλιάδες αδελφούς μάς στέλνει στην πόρτα μας ο Θεός για ιεραποστολή. Θα δεχτούμε την πρόσκληση και την ευκαιρία που μας δίνει;

Αραβόφωνες Ορθόδοξες Ιστοσελίδες (πολλές από αυτές έχουν και αγγλόφωνη σελίδα):

• Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Greek Orthodox Patriarchate of Jerusalem)
• Πατριαρχείο Αντιοχείας (Greek Orthodox Patriarchate of Antioch and All The East)
• Με την ευκαιρία, ιδού και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, αν και η σελίδα δε βλέπω να έχει αραβικά.
• Η Αρχιεπισκοπή Χαλεπίου Συρίας (και το διαδικτυακό κανάλι της - στο YT)
• Η Μητρόπολη Αμμάν Ιορδανίας (και το διαδικτυακό κανάλι της)
• Η Αρχιεπισκοπή του Όρους Λιβάνου
• Σχολή Εκκλησιαστικής Μουσικής από την αρχιεπισκοπή του Όρους Λιβάνου (με πολλά βίντεο)
•  Ηoly Τrinity Family in Douma (μια μοναστική κοινότητα υπαγόμενη στην αρχιεπισκοπή του Όρους Λιβάνου· ακολουθεί την παράδοση του γέροντα Σωφρόνιου του Έσσεξ. Λεπτομέρειες εδώ).
• Η ιστοσελίδα της περίφημης Μονής των Ποιμένων (Μπετ-Σαχούρ)
• Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κατάρ (πατρ. Ιεροσολύμων)
• Orthodox Online Network
• Ορθόδοξοι Παλαιστίνιοι (με αναρτήσεις κυρίως ελληνικά και αγγλικά, αλλά και αραβικά)
•  خدمة القداس الإلهي عربي - Η Θεία Λειτουργία στα αραβικά
  
• Αναρτήσεις του ιστολογίου μας στα αραβικά (με τη βοήθεια της αυτόματης μετάφρασης και πολύ προσεκτικό έλεγχο, δόξα τω Θεώ, για να δω τι λένε και από πού προέρχονται)
• Δείτε και την αγγλόφωνη ιστοσελίδα Notes on Arab Orthodoxy, όπου θα βρείτε μεταφρασμένα στα αγγλικά άρθρα από αραβόφωνες ιστοσελίδες.

(*) Αυτό το στόχο εξυπηρετεί και η ενότητά μας Ετέραις γλώσσαις (ο τίτλος από το Πράξ. 2, 4: "και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις..."), όπου, με τη χάρη του Θεού, βάζω ο καημένος ό,τι μου προκύπτει σε διάφορες γλώσσες του κόσμου (πλην της αγγλικής, που αποτελεί ιδιαίτερη ενότητα), μήπως κάποιος το χρησιμοποιήσει ιεραποστολικά.
Αυτά φυσικά είναι απειροελάχιστα δείγματα. Η ορθόδοξη αρθρογραφία σε πάρα πολλές γλώσσες του κόσμου, δόξα τω Θεώ, είναι ολόκληρη θάλασσα. Όρεξη να έχει να ψάχνει όποιος θέλει - και, ας μην το ξεχνάμε, χρειάζεται και θερμή προσευχή, όχι έπαρση και ψευδαίσθηση ότι είμαστε ή ότι θα γίνουμε οι σωτήρες του κόσμου. Ένας Σωτήρας υπάρχει, ο Ιησούς Χριστός, ο Θεός ημών.

 

Ο άγιος Πορφύριος και η αγία Μαρία η Αιγυπτία, αραβικές εικόνες από την όμορφη (αγγλόφωνη) ιστοσελίδα της Holy Trinity Family (εδώ & εδώ). Ο σύνδεσμος που δίνουμε παραπάνω είναι για την αραβόφωνη σελίδα τους.