Ορθόδοξοι άγιοι στις χώρες της Δύσης

Τα 'χουμε ματαξαναγράψει, αλλά θέλω ν' αποχαιρετήσω το Φλεβάρη μ' αυτή την ανάρτηση.


Οι άγιοι των Βρετανικών Νήσων

Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας
Οι Ορθόδοξοι Άγιοι που ευαγγέλισαν τη Δυτική Ευρώπη και τις Σκανδιναβικές χώρες
Ορθόδοξοι άγιοι της δύσης (περιεκτικό αφιέρωμα με αρκετά άρθρα)
Οι άγιοι και οι μάρτυρες της αρχαίας Βρετανορθόδοξης Εκκλησίας
Ιστολόγιο για την Ορθοδοξία στις Βρετανικές Νήσους
Ορθόδοξες ρίζες και άγιοι της Νορβηγίας
Άγιοι της Αμερικής
Παγκόσμια Ορθοδοξία - Ιστολόγια του blogger Global Orthodoxy

Από το ιστολόγιό μας:

Ορθόδοξοι άγιοι από τις δυτικές χώρες

Ένας Επίσκοπος υψώνει το ανάστημά του στον πλανητάρχη! (άγιος Αμβρόσιος Μιλάνου)
Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος (ο Μέγας), πάπας Ρώμης (12 Μαρτίου)
Άγιος Μαρτίνος, πάπας Ρώμης, ο Ομολογητής & στύλος της Ορθοδοξίας (13 Απριλίου) 
Δυο αρχαίοι δυτικοί άγιοι: Απολλινάριος & Βιτάλιος της Ραβέννας
Αγία Μόνικα, η υποδειγματική σύζυγος και μητέρα (μητέρα του αγ. Αυγουστίνου)
Αφιέρωμα στον άγιο Αυγουστίνο (15 ιουνίου)
Στα ίχνη του αρχαίου (ορθόδοξου) κέλτικου μοναχισμού
Αγία Μπριγκίτα, η μεγάλη πνευματική μητέρα της ορθόδοξης Ιρλανδίας (1 Φεβρ.) Ο άγιος της 29ης Φεβρουαρίου (άγιος Ιωάννης Κασσιανός ο Ρωμαίος)
Άγιος Βενέδικτος της Νουρσίας, ο πατέρας του δυτικού ορθόδοξου μοναχισμού
Ο άγιος της ειρήνης (Βονιφάτιος της Γερμανίας)  
Ο άγιος Σεβαστιανός & οι άγιοι που μαρτύρησαν μαζί του!
Ο άγιος Διονύσιος του Παρισιού
Γαλλία: ο άγιος Μαρτίνος της Τουρ, ο Ελεήμων και Θαυματουργός (12 Νοεμβρίου)
11 Μαρτίου, μνήμη του ιερομάρτυρος Ευλογίου και των συν αυτώ: Λεωκρητίας (Λουκρητίας) και δυο άλλων ανωνύμων παρθένων, των εν Κορδούη (Κόρντοβα) της Ισπανίας 



Οι άγιοι Ρωμανός και Λουπινίκιος (28 Φεβρ.) και η κληρονομιά των αρχαίων ορθόδοξων μοναχών της Γαλατίας
Δυτικοί άγιοι στα μέσα Νοεμβρίου...
Άγιος Μενέλαος, ο θαυματουργός ασκητής της Γαλλίας (22 Ιουλίου), 700 μ.Χ.
Αγία Ντύμφνα, η προστάτιδα των ψυχικά ασθενών
Ένας Ισπανός πρίγκιπας, ορθόδοξος άγιος του 10ου αιώνα
Ο βασιλιάς που πήγε στη μάχη μ' ένα ραβδί...
Αγία Cuthburge, βασίλισσα της Αγγλίας και μοναχή, & άγιος Έινταν (Aidan) του Λίντισφαρν (31 Αυγούστου - βλ. στο τέλος της ανάρτησης) (για τον άγιο Aidan πολλά εδώ)
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΤΗΣ ΤΣΕΧΙΑΣ ΓΚΟΡΑΖΝΤ
Σύγχρονοι ορθόδοξοι Πολωνοί άγιοι μάρτυρες
Άγιοι της Αλάσκας – Ορθόδοξο συναξάρι

St. Patrick: From Slave to SaintSt. Patrick's Hymn
A Convert’s Heritage – Western Saints
St. Melangell, the Righteous Abbess of Wales
The Holy Abbess and Wonder-worker Saint Brigid of Kildare, Ireland († 523)
ST ALEXIS OF UGINE (1867-1934) 
Saint Romain - Abbé du Jura, frère de saint Lupicin (✝ 460)

Η Ορθόδοξη Εκκλησία στους σύγχρονους δυτικούς λαούς

Το Ορθόδοξο Παρίσι
Η Ορθοδοξία στη Γαλλία (και γενικά στη Δύση)
Ρώσοι άγιοι της Γαλλίας κατά των Ναζί
Δυο ορθόδοξα μοναστήρια στη Γαλλία
Ένας άστεγος & δυο παπάδες τροφοδότες των φτωχών (συνεχιστές του ανθρωπιστικού έργου της αγίας Μαρίας του Παρισιού)
Ένας άθεος στο ίδιο τραπέζι με το Χριστό
Η μονή Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας & ο Γέροντας Σωφρόνιος
Ένας σύγχρονος Σκωτσέζος Γέροντας  
Κάλλιστος Ware
Αντώνιος Bloom
Σεραφείμ Ρόουζ
Κλάους Κένεθ, ο πνευματικός ταξιδιώτης & αναζητητής και το μαργαριτάρι του...
Oρθοδοξία στη Φινλανδία - Orthodoxy in Finland

Ιστοσελίδες της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Βρετανία: http://www.thyateira.org.uk/ (δικαιοδοσία Οικουμενικού Πατριαρχείου), http://www.antiochian-orthodox.co.uk/index.html (δικαιοδοσία Πατριαρχείου Αντιοχείας)
  
Και:

"Αυτήν την ημέρα ο βασιλιάς Χάρολντ έπεσε..." (ο τελευταίος Ορθόδοξος βασιλιάς της Αγγλίας)
Το Φως Που Δεν Είναι Φως & Γνωρίζει Το Όνομά Μου
ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ: Λαοί που αναζητούν την Ορθοδοξία
Η ορθόδοξη βάπτιση Πολωνού πανεπιστημιακού
Ο διάσημος Ελβετός θεολόγος Γαβριήλ (Bunge) ασπάστηκε την Ορθοδοξία
Ο νεομάρτυρας επίσκοπος Παύλος ντε Μπαγεστέρ και η μεταστροφή του στην Ορθοδοξία
Ο Χιλιανός νεομάρτυρας Χοσέ (Ιωσήφ) Μουνιόθ-Κορτέζ (1997)
Μεξικό: ένα Ορθόδοξο Μοναστήρι στην Κεντρική Αμερική
Ορθόδοξη πνευματική ζωή στο Μεξικό

Κορυφαίος καθηγητής του Χάρβαρντ, μοναχός στην Αριζόνα
To Άγιο Όρος Grabarka στην Πολωνία
Ο ασκητής της Μαρτινίκας

Ο Χριστός στις Αμερικάνικες φυλακές
Άγιοι τόποι της Αμερικής: Το Ερημητήριο της Αγίας Μεταμορφώσεως στην Sunshine Coast της British Columbia (Καναδάς)
Άγιοι τόποι της Αμερικής: Μονή Αγ. Αντωνίου, Αριζόνα
Το Grand Canyon της Ορθοδοξίας


Παναγία η Αριζονίτισσα (Αριζόνα, ΗΠΑ)

Ο μαύρος παπάς και η μαύρη Αδελφότητα
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς των ΗΠΑ και όλης της Γης
Η Αμερικανίδα ερημίτισσα: από τη Βαρβάρα Μακ Κάρθυ στη Μητέρα Μπριγκίτα
Ορθόδοξες Νύμφες του Χριστού (φωτο-αφιέρωμα από τις 4 γωνιές της Γης)
Ένας ορθόδοξος παπάς (ΗΠΑ) ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις

Η Ορθοδοξία στην Κούβα - Agios Nikolaos, Havana, Cuba
Κουβανός χημικός γίνεται ορθόδοξος μοναχός & ιερέας
Ιερά Γυναικεία Μονή Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Άστεν της Ολλανδίας
Ορθόδοξη Πολωνία
Biography of the Hermit Joseph Van den Berg - Ολλανδός άνθρωπος του θεάτρου, ορθόδοξος ερημίτης
Τρεις ορθόδοξοι άνθρωποι του σινεμά
Δάκρυα ορθόδοξης εικόνας στο Μιλάνο

The Orthodox Church in Haiti - Η Ορθοδοξία στην Αϊτή, το νησί του βουντού και της φτώχειας...

Basic Points of Difference between the Orthodox Church and Catholic Church 
The Way - An introduction to the Orthodox Faith 

Orthodox Church of Poland
Western Europeans in Search of Truth - The Nativity of the Mother of God Convent, Asten, the Netherlands
Preserving Monastic Tradition - The Convent of the Lesna Mother of God Icon in France
SKITE SAINTE FOY - Monastère Orthodoxe en Cévennes

Monastery of Saint Silouan the Athonite in Saint-Mars-de-Locquenay, France

LA SAUVEGARDE DE LA CREATION DANS LA TRADITION ORTHODOXE

The Orthodox Church in Belgium and in Luxemburg
Early Christian in Ireland

LOVERS OF TRUTH: THE LIFE OF HIEROMONK SERAPHIM ROSE
SEEKER OF THE TRUTH - IN MEMORY OF HIEROMONK SERAPHIM (ROSE)
Lover of Truth: St John, The Wonderworker of San Francisco
ORTHODOX IN DIXIE || A Documentary About Russian Orthodox South Carolina
A Journey to the Ancient Church: Evangelicals Discovering Orthodox Christianity
Memory Eternal, Fr. Peter Gillquist...
Matthew Gallatin: Thirsting for God in a Land of Shallow Wells
Father Symeon de la Jara: On a Righteous Path from Peru to Mount Athos
Biography of the Hermit Joseph Van den Berg
Why I Converted To Eastern Orthodoxy : Author Frank Shaeffer

LOSING OURSELVES IN CHRIST’S MISSION in Guatemala.Welcome a 14-person OCMC Team! (Orthodox Church in Guatemala)
The Falling Asleep of Fr. Andres Giron of Guatemala – May His Memory Be Eternal!

A Different Light: Youthful Travelers in Contemporary America

Latin America: Peoples in Search of Orthodoxy
Native American Pathways to Orthodoxy
Orthodox Saints and the Future of America
An Indian chief's 'secret path' to Orthodoxy
Filmmaker Hopes To Capture the Orthodox Spirituality of Alaskan Natives 
Two Orthodox Missions in USA

Travelers on the Way to the Light
Through The Eastern Gate - From Tibetan Buddhism to Orthodox Christianity
The Orthodox New Martyr Jose Munoz-Cortes from Chile (1997)
The Orthodox New Martyr of Mexico: Paul de Ballester-Convallier
Klaus Kenneth, the spiritual traveler 
Strange, Yet Familiar: My Journey (by Bishop Kallistos (Ware), Bishop of Diokleia)
The Assembly of Canonical Orthodox Bishops of North and Central America
Magazine "Road To Emmaus"
About "Death to the World!"
Through Closed Doors
The Impossibility of Aloneness: When Christ Found Me in the Himalayas
From General Hospital to the Hospital of Souls: Interview with Jonathan Jackson
Musicians Who Are Converts to Orthodox Christianity
SONGS OF FREEDOM: The Rastafari Road to Orthodoxy
The Spirituality of the Celtic Church
Orthodoxy In An English Village
THE ORTHODOX MONASTERY OF ALL CELTIC SAINTS 

Harold II of England, the last Orthodox king of England

Orthodox England

British Orthodox Church

Orthodox Outlet for Dogmatic Enquiries

Ancient Faith Radio

Glory to God for all things

Orthodox England
Orthodox America - By Issue Number
"The Orthodox World"

Saint Herman Press

Εισαγωγή στην παιδεραστία...

Από το ιστολόγιο Είμαι μαμά. 
Αρχικός τίτλος: Αποκριάτικες στολές για κορίτσια... της ντροπής!...

Είχα πει να μην γράψω τίποτα, αλλά δεν τα κατάφερα! Συγνώμη λοιπόν αν θα στεναχωρήσω κάποιες φίλες και γνωστές που μπορεί να διαβάσουν το άρθρο μου και να τα πάρουν μαζί μου, αλλά πραγματικά δεν άντεξα!

Το είχα προσέξει και πέρσι, το πρόσεξα και φέτος ακόμη περισσότερο. Πηγαίνοντας σε γνωστό πολυκατάστημα αλλά σερφάροντας και λίγο στο ίντερνετ για στολές κοριτσίστικες έπεσα σε κάποιες στολές που και πάλι με άφησαν με ανοιχτό το στόμα. Και πριν να κάνω παιδιά κάτι είχα προσέξει, αλλά τώρα που έχω παιδιά το προσέχω ακόμη περισσότερο! Πραγματικά καθώς περιπλανιόμουν στους διαδρόμους του καταστήματος αυτού ψάχνοντας για διάφορα αποκριάτικα αξεσουάρ για να ντύσω την Ναταλία Νεράιδα του κήπου και τον Γιώργο Luke Skywalker (έπρεπε να τις φτιάξω για να μην τις πληρώσω χρυσάφι και να είναι και του γούστου μου), είδα πολλές και διάφορες στολές! Ε, όχι! Έλεγα μέσα μου! Τι πουλάνε οι άχρηστοι ρε παιδί μου? Υπάρχει περίπτωση να τις αγοράζει κάποιος αυτές τις στολές για τις κόρες του? Στολές από 6 χρονών, sexy όσο δεν έχω ντυθεί ούτε καν εγώ ποτέ σε απόκριες ή μη! Και τελικά, είδα φωτογραφίες στο Facebook από περήφανες μαμάδες να ποστάρουν τα κοριτσάκια τους με περηφάνια, φορώντας τέτοιες στολές!

Αλλά ας πούμε ότι εγώ είμαι σεμνότυφη και δεν ντύθηκα ποτέ έτσι! Ποιος ο λόγος να ντυθεί έτσι ένα μικρό κοριτσάκι??? Αλήθεια υπάρχει λόγος? Ποιος ακριβώς? Να δείξει η μαμά ότι το κοριτσάκι της μεγαλώνει και πως θα γίνει σούπερ γκόμενα? Πως είναι σούπερ γκόμενα από τώρα? Απλά έχει πλάκα να φαίνεται sexy? Τι? Πείτε μου να καταλάβω!

Ας κάνω λοιπόν και την επόμενη ερώτηση! Στα 13-15 της αν θα θέλει την ίδια στολή για να βγει το βράδυ έξω με τους φίλους της (τότε που ΚΑΙ ή ίδια αλλά ΚΑΙ τα αγόρια φίλοι της θα ξέρουν τι εστι sexy και τον λόγο που θέλεις να είσαι sexy), θα την αφήσετε να την φορέσει? Και αν όχι, τι θα της πείτε όταν σας πει ότι στα 7 της την είχε φορέσει??? Αν τότε δεν ήταν κακό, γιατί θα είναι τώρα που μεγάλωσε κακό να ντυθεί σαν στριπτιζέρ? Γιατί έτσι είναι αυτές οι στολές ρε παιδιά! Σαν στολές που φοράνε οι στριπτιζέρ!

Και ΟΚ, ας πούμε ότι τότε απλά θα το θέλει εκείνη για να τραβήξει τα βλέμματα των αντρών πάνω της και δεν “κάνει”! Στα 7 τους, στα 10 τους, στα 12, γιατί είναι καλό να στρέψει τα μάτια του οποιοδήποτε άντρα πάνω του το κοριτσάκι που δεν έχει ιδέα??? Ενός άντρα που, ήθελε δεν ήθελε, βλέπει μπροστά του ένα κοριτσάκι ντυμένο sexy?

Και όπως μου είπε μια καλή φίλη: Χίλιες φορές καλύτερα να τα φορέσει, αν ντε και καλά θέλει, τότε που θα γνωρίζει και ένα δυο πράγματα περισσότερα και θα ξέρει ας πούμε, να αντιμετωπίσει και αυτά τα βλέμματα, παρά τώρα που έχει άγνοια και δεν ξέρει πως να προστατέψει τον εαυτό της και το σώμα της! Αλλά όπως και να ‘χει, δεν είναι αυτές οι στολές προσβολή και στο γυναικείο φύλο? Δηλαδή η αστυνομικός πρέπει να είναι σε στολή όπως φαντασιώνονται οι άντρες? Και τη νοσοκόμα? Και γενικά τη γυναίκα από την παιδική της τελικά ηλικία? Όχι δεν είναι απλά μια στολή! Είναι όλη η φιλοσοφία πίσω από αυτό! Το τι σημαίνει! Ποιος το φοράει! Να είσαι ενήλικη, κάνε ό,τι θες! Αλλά στο παιδί? Το οποίο παίρνει και sexy πόζες στις φωτογραφίες! Και γελάνε και καμαρώνουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες!

Καλές μου μαμάδες! Τα κορίτσια μας και τα μάτια μας! Ας κρατήσουμε την αθωότητα τους όσο περισσότερο γίνεται. Την χάνουν που την χάνουν νωρίτερα όσο περνάνε τα χρόνια, ας μην τους την αφαιρούμε κι εμείς ακόμη γρηγορότερα επειδή μας αρέσει να βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν και να φανταζόμαστε πως θα είναι όταν μεγαλώσουν! Ας έχουν στο μυαλουδάκι τους ακόμη όμορφες εικόνες, παραμύθια, νεραϊδόσκονες, και παιδικές ιστορίες! Υπάρχει πάντα και ένα όριο! Εμείς θα το βάλουμε αυτό και θα ακολουθήσουν μετά και τα καταστήματα που δέχονται να βάλουν στα ράφια τους τέτοια κατασκευάσματα! Σκεφτείτε το!

Καλές απόκριες σε όλους 

Περί Αποκριάς ολίγα και περί καρναβαλιού εδώ.

Επισκεφτείτε και:
Η πορνοποίηση μιας γενιάς

Δωρεάν πορνεία, αγάπη & αγιότητα
Σεξ στην εφηβεία
Η πιο sexy απ' όλες...
Έρωτας, σεξ, γάμος & μοναχισμός
Φρικιά στην Εκκλησία

Πομάκοι, Ισλάμ και Ορθοδοξία - μια πρόσκληση

Στο αξιόλογο πομακικό ιστολόγιο Ζαγάλισα (=αγάπη, στα πομάκικα) διαβάζουμε το παρακάτω άρθρο:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΔΕΝ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ

 Σχόλιο της Ζαγάλισα: Η εφημερίδα μας δημοσιεύει σήμερα ένα σπουδαίο άρθρο-αποκάλυψη του συνεργάτη μας κ. Ιμάμ Αχμέτ, όπου για πρώτη φορά ανατρέπεται με ιστορικές αποδείξεις, η θεωρία που προωθούσε ανέκαθεν ο τουρκικός εθνικισμός στη Θράκη, ότι δηλαδή οι Οθωμανοί διέδωσαν το ισλάμ στην περιοχή και άρα οι Πομάκοι εξισλαμίστηκαν από τους Τούρκους. Πρόκειται για ακόμη ένα μεγάλο ψέμα. Όπως αποδεικνύει ο κ. Ιμάμ Αχμέτ το ισλάμ ήρθε στη Θράκη πολύ πριν τους Οθωμανούς, από σοφούς δασκάλους (σούφι) της μεγάλης σχολής του Χορασάν, οι οποίοι διέδωσαν το ισλάμ στην αραβική και περσική γλώσσα και όχι στα Τουρκικά. Πολύ αργότερα, θεολογικά βιβλία και κείμενα μεταφράστηκαν στα οθωμανικά. Οι Τούρκοι όχι μόνο δεν διέδωσαν το ισλάμ στα Βαλκάνια, αλλά αντίθετα εμπόδισαν την εξάπλωσή του εξαιτίας της βίας που χρησιμοποιούσαν. Πριν από αυτούς, οι μεγάλοι δάσκαλοι του Χορασάν (μέσα από αυτούς γεννήθηκε ο Aλεβιτισμός και διαδόθηκε σε όλη τη χερσόνησο του Αίμου) κέρδισαν τις καρδιές των λαών των Βαλκανίων με την αγάπη και την καλοσύνη τους. Άρα, όσοι αδελφοί Πομάκοι υπερηφανεύονται για τα διάδοση του ισλάμ από τους οθωμανούς, ζουν μέσα σε ένα ψέμα και θα έπρεπε να ντρέπονται για τους οθωμανούς, διότι έβλαψαν το ισλάμ, αφού το μετέτρεψαν από θρησκεία αγάπης, σε θρησκεία πολέμου και αίματος. Ήταν λογικό όλοι οι χριστιανοί να τους μισούν μέχρι και σήμερα.

Η Μουσουλμανική θρησκεία έχει τρεις μεγάλες σχολές διάδοσης του Ισλάμ. Η μία είναι του Χιτζάζ [Σαουδική Αραβία, Υεμένη, βόρεια Αφρική μέχρι και Ισπανία]. Η άλλη είναι της Κιούφα [Ιράκ, Ιράν, Πακιστάν και Ινδίες] και τέλος, η μεγάλη Σχολή του Χόρασαν [Καύκασος, Μικρά Ασία, Κεντρική Ασία και Βαλκάνια.]. Η Σχολή του Χιτζάζ ήκμασε τον 7ο και το 8ο αιώνα και έφθασε μέχρι την Ανδαλουσία. Η Σχολή της Κιούφα ήκμασε από τον 8ο μέχρι τον 11ο αιώνα και εξισλαμίστηκαν Μέση Ανατολή, Ινδονησία, περιοχές της Ινδίας, Πακιστάν, Αφγανιστάν και οι περισσότερες περιοχές της νοτιοανατολικής Ασίας. Τον 11ο αιώνα και μέχρι το τέλος του 14ου αιώνα ήκμασε η Σχολή του Χόρασαν. Οι δάσκαλοι (σούφι) του Χόρασαν [Horasan Erenleri] επί τέσσερις αιώνες επικράτησαν πλήρως στον Ισλαμικό κόσμο και διέδωσαν το ισλάμ από το Σινικό Τείχος μέχρι την κεντρική Ευρώπη.

Οι πόλεις Μπουχάρα, Σαμαρκάνδη, Τασκένδη και Ασκαμπάτ ήταν κέντρα επιστήμης, αστρονομίας και πολιτισμού. Ο μεγάλος φιλόσοφος Αχμέτ Γιεσεβή, ο Φαραμπή που μετέφρασε Αριστοτέλη και Πλάτωνα και πολλούς άλλους αρχαίους Ελληνες φιλόσοφους [την εποχή εκείνη τα αρχαία Ελληνικά διδάσκονταν μόνο στην Μπουχάρα], ο μεγάλος ιατρός Ίμπνι Σίνα που θεωρείται στην Ανατολή εφάμιλλος του Ιπποκράτη, ο Μεβλανά, ο Χατζή Μπεκτασή Βελή, ο Χατζή Μπαϊράμ Βελή, μεγάλοι ποιητές, θεολόγοι και σοφιστές, ο Μπουχαρή, ο Τιρμιζή και ο Εμπού Δαβούτ οι μεγάλοι θεολόγοι και ερμηνευτές του Κορανίου και της επιστήμης των Χαντίς και χιλιάδες άλλοι επιστήμονες μεσουράνησαν, ενώ η Ευρώπη βίωνε τον Μεσαίωνα.

Περί το 1322 μ.Χ. οι Χόρασαν Ερενλερί με επί κεφαλής τον μαθητή του Χατζή Μπεκτασή Βελή, Σαρή Σαλτίκ, αντιγράφοντας τη μέθοδο του Κύριλλου και του Μεθοδίου που δίδαξαν τον χριστιανισμό και την κυριλλική στους Σλάβους, έφθασαν στη σημερινή Τιμισουάρα της Ρουμανίας, όπου ο κυβερνήτης της περιοχής, ονόματι Mercuea, τους δέχθηκε και ανέθεσε να διδάξουν το Ισλάμ στην επικράτεια του. Ο Σαρή Σαλτίκ στην κυριολεξία άγιος άνθρωπος και πολύ μορφωμένος, μιλούσε και έγραφε επτά γλώσσες. Το Ευαγγέλιο το ήξερε τόσο καλά όσο και το Κοράνιο. Έψελνε το Ευαγγέλιο στην αρχαία Ελληνική γλώσσα αφήνοντας άφωνους τους ιερωμένους της ορθόδοξης εκκλησίας. Δημιούργησε στενές φιλίες με όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς ιερωμένους της περιοχής και αργότερα όλων των Βαλκανίων, προκειμένου να καταπολεμήσουν τους επιδρομείς σταυροφόρους του Πάπα, πάντα υπό την ανοχή και πότε υπό την αδυναμία του Βυζαντινού κράτους που είχε περιοριστεί γύρω από την Κωνσταντινούπολη.

Στην αρχή ασπάστηκαν την ισλαμική θρησκεία οι χωρικοί, οι νομαδικές φυλές, οι Γιουρούκοι. Πολλοί Πομάκοι ήταν ακόμη σαμανιστές και ασπάστηκαν από τους πρώτους την νέα θρησκεία, ακολούθησαν οι Αλβανοί και οι Βόσνιοι. Στην ενιαία τότε Θράκη κατοικούσαν πολλοί Πομάκοι.

Από το 1322 μ.Χ. μέχρι το 1430 μ.Χ. σχεδόν όλοι οι Πομάκοι της Θράκης ασπάστηκαν την ισλαμική Θρησκεία. Στην αρχή με τον Σαρή Σαλτίκ και αργότερα με τον Χατζή Μπαϊράμ Βελή.

Την εποχή εκείνη στα Μάλγαρα και στην Καλλίπολη γράφτηκαν σπουδαία συγγράμματα της ισλαμικής θρησκείας όπως τα Μωχαμεντιγιέ, Αχμεδιέ και Ενβάρουλ Ασικίν, από τους αδελφούς Αχμέτ και Μωχαμέτ Μπιτζάν (στη Περσική γλώσσα, που αργότερα τα μετάφρασαν και στην Οθωμανική).

Ήταν τέτοιο το πνεύμα του εξισλαμισμού και της ιδέας ότι θα σώσουν τους ανθρώπους, ώστε ο Χατζή Μπαϊράμ Βελή, στην επιστροφή του από τα Βαλκάνια και περνώντας από την Καλλίπολη συνάντησε τον μαθητή του Αχμέτ Μπιτζάν το 850 έτος Εγίρας, ο οποίος είχε ολοκληρώσει την συγγραφή των παραπάνω βιβλίων και του είπε: καλύτερα να εξισλάμιζες έναν άνθρωπο και να τον έσωζες παρά να απασχολιόσουν με την συγγραφή αυτών των βιβλίων. Με αυτό ήθελε να δηλώσει πόση αξία είχε ο εξισλαμισμός, παρά να υποτιμήσει την συγγραφή βιβλίων. Φωτοτυπίες των βιβλίων σας παραθέτουμε.

Δεν είναι αλήθεια ότι οι Πομάκοι δεν είχαμε Γραφή. Η διάδοση του Ισλάμ δεν μπορούσε να γίνει προφορικά. Όπως ο Κύριλλος και Μεθόδιος, μαζί με τον χριστιανισμό δίδαξαν την Κυριλλική, που είχε Βυζαντινούς χαρακτήρες, έτσι και οι Πομάκοι έμαθαν την Αραβική Γραφή, που ήταν γλώσσα γραφής όλων των λαών της Ανατολής, Αράβων, Ιρανών, Οθωμανών, Αφγανών και των λαών της Κεντρικής και Νότιο-Ανατολικής Ασίας. Εγώ, που είμαι απόφοιτος δύο Μεδρεσέδων [Ιεροσπουδαστηρίων], διδάχθηκα στην Αραβική γραφή και μάλιστα οι δάσκαλοί μας δεν επιτρέπανε την Λατινική γραφή που είχε η Τουρκία από το 1928. Τα αναγνωστικά του Δημοτικού και του Ιεροσπουδαστηρίου τα έχουμε ακόμα. Οι ηλικιωμένοι στην ορεινή περιοχή διαβάζουν και γράφουν ακόμα αυτή την γραφή.

Το 1362 μ.Χ. επί Σουλτάνου Μουράτ Α΄ οι Οθωμανοί Τούρκοι εισέβαλαν στα Βαλκάνια αρχικά από την Καλλίπολη (και από αλλού στη συνέχεια), με τον πασά Λαλά Σαχίν, τον Χατζή Ιλμπέη και Εβρενός κυρίευσαν την χώρα των ΤΡΑΣ, δηλ. την Θράκη [έτσι την αναφέρει η Παγκόσμια Ιστορία των Οθωμανών στον Δ΄ Τόμο, σελ. 387], όπου κατοικούσαν πολλοί Πομάκοι.

Μέχρι τότε τις περιοχές που κυρίευαν άνευ μάχης δεν τις λεηλατούσαν. Η Θράκη και τα Βαλκάνια λεηλατήθηκαν. Κυνήγησαν τους μεγάλους Αλεβήτες δασκάλους και πατέρες του τάγματος του Χατζή Μπεκτασή Βελή, πολλούς τους κρέμασαν ή τους έσφαξαν και έτσι σταμάτησε ο εξισλαμισμός των Βαλκανίων. Μέχρι τότε, οι άγιοι του Χόρασαν [Horasan Erenleri] κυρίεψαν τις καρδιές των λαών των Βαλκανίων με την αγάπη τους. Αντίθετα, οι Οθωμανοί ήρθαν και κυρίεψαν με τα όπλα τα Βαλκάνια, αλλά δεν κατάφεραν να κατακτήσουν τους λαούς. Οι λεηλασίες και οι βαριοί φόροι ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Οθωμανών Τούρκων.

(τεύχος 33, Σεπτέμβριος 2009)

*****

Το σχόλιο του ιστολογίου μας:
 

Για το καθαρά ιστορικό κομμάτι του άρθρου δεν έχω να σχολιάσω τίποτε – δεν έχω άλλωστε γνώση του θέματος. Αισθάνομαι όμως βαθιά υποχρεωμένος να σταθώ στη φράση: οι Οθωμανοί «έβλαψαν το ισλάμ, αφού το μετέτρεψαν από θρησκεία αγάπης, σε θρησκεία πολέμου και αίματος».

Γι’ αυτή τη φράση θα ήθελα να μοιραστώ με τους Πομάκους αδελφούς μου μερικές σκέψεις.

Αγαπητοί μου αδελφοί, όπως γνωρίζετε, η θρησκεία δεν είναι μόνο κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας και της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Είναι πρώτιστα ένας δρόμος που βαδίζουμε για να οδηγηθούμε στον άγιο και πανάγαθο Θεό και στην αιώνια ζωή κοντά Του. Ένας δρόμος αλήθειας, ένας δρόμος προς την Αλήθεια.

Όμως είναι φανερό πως δεν είναι ίδιοι όλοι οι δρόμοι, ούτε όλοι οι δρόμοι είναι αληθινοί· και ένας μη αληθινός δρόμος (δηλαδή ψευδής δρόμος) δε μπορεί να οδηγεί στο Θεό και την αιώνια ζωή. Εκτός μόνον, αν ο Θεός ελεήσει από την ευσπλαχνία Του κάποιον που βαδίζει έναν ψεύτικο δρόμο, αν αυτό το λάθος το κάνει με καλή προαίρεση και αγαθή καρδιά. Όμως στο Θεό και την αιώνια ζωή οδηγεί με ασφάλεια ένας αληθινός δρόμος, ενώ ένας πλανημένος δρόμος οδηγεί σε περιπλανήσεις και συνήθως σε αποτυχία.

Αυτό είναι που με κάνει να σας μιλήσω και να σας εξομολογηθώ ότι το Ισλάμ ποτέ δεν ήταν θρησκεία της αγάπης. Πάντα ήταν αυτό ακριβώς που εξέφρασαν οι Οθωμανοί: θρησκεία πολέμου.

Θρησκεία της αγάπης είναι μια θρησκεία που σου διδάσκει να αγαπάς όλους τους ανθρώπους, ακόμη και τους εχθρούς σου, χωρίς όρους και όρια· που σου διδάσκει να γίνεσαι μάρτυρας κι όχι να χρησιμοποιείς το σπαθί· που, έστω κι αν επιτρέπει να αμυνθείς για τη ζωή σου και την οικογένειά σου και το λαό σου, τονίζει πως κι ο εχθρός που σκοτώνεις είναι αδελφός σου και πως άγιος γίνεται εκείνος που θυσιάζεται κι όχι εκείνος που σκοτώνει, ακόμη και σε άμυνα (δες εδώ).

Σου διδάσκει επίσης πως δεν υπάρχει θάνατος, γιατί ο Θεός έχει νικήσει το θάνατο, συνεπώς δε χρειάζεται να φοβόμαστε το θάνατο. Όμως ο θάνατος γίνεται πύλη προς την αιώνια ζωή μέσα στο άπειρο και άκτιστο Φως του Θεού, όχι όταν «πολεμάς για το Θεό», αλλά όταν πεθαίνεις εσύ – κι όχι ο απέναντί σου – για χάρη του Θεού.

Όμως το Ισλάμ πολύ φοβούμαι πως δεν ήταν ποτέ μια τέτοια θρησκεία. Ήταν μια «θρησκεία του ρεαλισμού», όπως λένε κάποιοι σημερινοί μουσουλμάνοι, μια γήινη θρησκεία – όπως γήινη ήταν, τηρουμένων των αναλογιών, κι η ιουδαϊκή θρησκεία, στην Παλαιά Διαθήκη, γιατί δεν ήταν παρά η προετοιμασία του λαού του Θεού για την αληθινή θρησκεία, την ουράνια, αυτήν που έφερε στον κόσμο ο Ιησούς Χριστός, το Φως του κόσμου. Και ο Ιησούς δεν έφερε ένα Νόμο, αλλά τη χάρη του Θεού, μέσω της οποίας ο άνθρωπος ενώνεται με το Θεό και γίνεται «παιδί του Θεού», «κοινωνός θείας φύσεως», «συγκληρονόμος και συμβασιλέας στη βασιλεία των ουρανών» μαζί με το Χριστό (οι φράσεις αυτές είναι από την Καινή Διαθήκη και έχουν επιβεβαιωθεί αμέτρητες φορές μέσα στους αιώνες, στη ζωή των αγίων της αρχαίας αδιαίρετης Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας, που είναι η συνέχεια της αρχαίας).

Για το θέμα αυτό, συγχωρέστε με να σας παραπέμψω στα παρακάτω άρθρα:

Ο πρώιμος ισλαμικός επεκτατισμός (ήδη την εποχή του Χαλιφάτου Ρασιντούν)

Παύλος, το χριστιανικό ανάλογο του Μωάμεθ (& μια σύγκριση μεταξύ τους)

Μωάμεθ, ειρήνη και πόλεμος (μια νηφάλια προσέγγιση, παρά τον οξύ τίτλο)

Η άποψη του Ισλάμ για τους «Λαούς της Βίβλου»

The penalties of apostasy in Islam

Το Ισλάμ, ας μου επιτραπεί να πω, μετατράπηκε εν μέρει σε θρησκεία της αγάπης αργότερα, με την ανάπτυξη του Σουφισμού· και πάλι, εν μέρει, το επαναλαμβάνω. Στο σουφικό κίνημα αναδείχθηκαν πολλοί σοφοί και ειρηνικοί διδάσκαλοι, οι οποίοι ωστόσο, εκτός από τη φυσική ροπή της ανθρώπινης ψυχής προς την αναζήτηση της αγάπης, επηρεάστηκαν αρκετά και από τη συνάντησή τους με το χριστιανισμό· γι’ αυτό και βλέπουμε ιδέες και διδασκαλίες που θυμίζουν χριστιανισμό, από την ιδέα για ένωση ανθρώπου και Θεού (και μάλιστα ερωτική ένωση) μέχρι τη διδασκαλία περί αγάπης. Είναι δε γνωστό πως ο Σουφισμός, όπως και ο Αλεβισμός, στον οποίο αναφέρεστε, δεν είναι ορθόδοξο Ισλάμ. Τι είναι, λοιπόν; Το αποτέλεσμα της συνάντησης του Ισλάμ με το χριστιανισμό, που το μπόλιασε με εξευγενισμένες αξίες και ιδέες που οι υψηλότερες κορυφές τους πλησιάζουν κάπως το χριστιανισμό.

Διδασκαλία περί αγάπης θα συναντήσουμε σε πολλές αρχαίες παραδόσεις, όπως π.χ. στους ιθαγενείς της Αφρικής. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο δρόμος προς την αλήθεια είναι ο αφρικανικός παγανισμός. Είμαι βέβαιος πως και στο σαμανιστικό παρελθόν των Πομάκων θα υπήρχαν λαμπρές προσωπικότητες που έφερναν την ειρήνη κι όχι την αιματοχυσία. Μέσα στους αιώνες στο Ισλάμ αναδείχτηκαν λαμπρά πνεύματα σε όλους τους τομείς, όπως αναδείχτηκαν και στους Κινέζους και στους Ινδούς και στους αρχαίους Έλληνες και σε κάθε λαό, ανεξάρτητα από τη θρησκεία του, ακόμη και στους Ινδιάνους και τους Λάπωνες (έστω κι αν δεν άφησαν γραπτά)… 
Όμως και οι πιο υψηλές ηθικές στιγμές του Ισλάμ, και κάθε θρησκείας, ίσα που προσεγγίζουν τη ζωή και τη διδασκαλία των ορθόδοξων αγίων. Όχι βέβαια των απλών χριστιανών, που είμαστε κοινοί αμαρτωλοί και στην ιστορία έχουμε διαπράξει εγκλήματα παρόμοια με τους ανθρώπους όλων των πολιτισμών, αλλά, όπως είπα, των αγίων, που είναι ενωμένοι με το Θεό διά του Χριστού, και όταν ζούσαν και μετά το θάνατό τους, που δεν είναι θάνατος, ούτε ύπνος (παρά μόνο για το σώμα), αλλά αιώνια ζωή, με πλήρη επίγνωση και δράση.

Μερικές πληροφορίες για τη σχέση της διδασκαλίας του χριστιανισμού και του Ισλάμ μπορείτε να δείτε, με άλλη αφορμή, στο δεύτερο μέρος αυτής της ανάρτησης.

Επίσης, το Ισλάμ δεν είναι ούτε θρησκεία της αλήθειας. Είναι μια γήινη θρησκεία, με την οποία κάποιοι γενναίοι και ισχυροί πολέμαρχοι δημιούργησαν μια τεράστια αυτοκρατορία, εκτεταμένη από την Ισπανία ώς την Ινδονησία· αυτό είναι όλο.

Όμως δεν κατανόησε σωστά το Θεό, απορρίπτοντας την Αγία Τριάδα και τη Θεότητα του Ιησού Χριστού, απορρίπτοντας τους αγίους και την Εκκλησία. Παρά τις καλές προθέσεις πολλών, έσφαλε.

Για το θέμα, θα σας παραπέμψω στα άρθρα:

Η Αγία Τριάδα στη Βίβλο

Ο θάνατος του Υιού του Θεού

Η μαρτυρία του αποστόλου Πέτρου για το Χριστό

Η σωτηρία κατά το Ισλάμ και το χριστιανισμό, μια σύγκριση
Η θεία τρέλα και οι αναρχικοί της Ορθοδοξίας (όπου θα δείτε και την πηγή των μουσουλμάνων Καλεντέρηδων)

Και κλείνω με τα άρθρα:

Μουσουλμάνοι που αγίασαν ως χριστιανοί

Χριστιανικά θαύματα σε μουσουλμάνους

Η άμεση γνώση του Θεού από τους ανθρώπους

Η βεβαιότητα της ύπαρξης και της ταυτότητας του Θεού στοχριστιανισμό

Σύγχρονοι ορθόδοξοι άγιοι

Διαφορές μεταξύ Ορθοδοξίας και Παπισμού (Καθολικισμού), πράγμα σημαντικό για να κατανοήσετε πως ο χριστιανισμός που αναφέρω δεν είναι ο χριστιανισμός των σταυροφόρων.

Η Ορθοδοξία ως συνέχεια της αρχαίας Εκκλησίας

Πόθος και γνώση του Θεού, ειρήνη και αγάπη (άγιος Σιλουανόςο Αθωνίτης)

Ασφαλώς στη Θράκη – τόπο αγίων, όπως κάθε γωνιά της πατρίδας μας – υπάρχει ειρήνη μεταξύ των θρησκειών και αποφεύγεται κάθε ιεραποστολική δραστηριότητα ένθεν και ένθεν. Ποιος ο λόγος να σπάω τώρα αυτή την ειρήνη, να ασκώ κριτική στο Ισλάμ και να σας καλώ, ταπεινά, να γνωρίσετε την Ορθοδοξία;

Ο μόνος λόγος είναι η αγάπη μου για σας και ο πόθος για τη σωτηρία σας (όπως γράφετε κι εσείς για το Χατζή Μπαϊράμ Βελή). Αυτός ο πόθος δεν υπακούει σε συμβάσεις. Ο Κύριός μου, ο γλυκύτατος Ιησούς, ο Πρωτομάρτυρας, ζήτησε από τους μαθητές και αποστόλους Του να κηρύξουν το ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη και να βαφτίσουν τους ανθρώπους στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, για να μπορέσουν οι άνθρωποι να ενωθούν με Αυτόν όπως τα κλήματα με το αμπέλι κι έτσι να ενωθούν με το Θεό και να σωθούν. Αυτή η εντολή δεν υπακούει σε συμβάσεις. Αυτός ο πόθος δεν υπακούει σε συμβάσεις. Συγκρούεται, γιατί ο έρωτας συγκρούεται και θυσιάζεται· και εδώ υπάρχει έρωτας – και για το Χριστό και για τους αδελφούς μου. Και ο έρωτας αυτός, δηλαδή ο Χριστός και εσείς, οι αδελφοί μου, αξίζει κάθε θυσία.
Με αγάπη Χριστού.

Το βίντεο από εδώ:

The Falling Asleep of Fr. Andres Giron of Guatemala – May His Memory Be Eternal!

Αιωνία η μνήμη του π. Andres Giron που οδήγησε δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της Γουατεμάλας στην Ορθόδοξη Εκκλησία (για την Ορθοδοξία στη Γουατεμάλα δες εδώ & εδώ).

Ιεραποστολή

On the morning of Sunday, February 16, 2014, two days after his 67th birthday, Fr. Andres Giron, a pioneering leader of the Guatemalan Orthodox Church, fell asleep in the Lord following a long battle with diabetes. Sadly, he was unable to overcome the serious infection that had developed after numerous surgeries to prolong his life. 

Εκοιμήθη εν Κυρίω ο π. Andres Giron, ο ιερέας που οδήγησε χιλιάδες κατοίκους της Γουατεμάλας στην Ορθόδοξη πίστη!

Fr. Andres dedicated his life to seeking justice and finding a spiritual home for tens of thousands of Mayan people in Guatemala, an endeavor that led them to the waiting arms of the Orthodox Church under the omophorion of His Eminence Metropolitan ATHENAGORAS of Mexico, Metropolitan of Mexico and Exarch of Central America, Colombia, Venezuela, and the Islands of the Caribbean. 

We pray that his work will continue through the Guatemalan clergy and catechists that he helped raise up and through the missionaries from the United States that he helped welcome. Please pray for the departed soul of Fr. Andres and for the many spiritual children that he leaves behind. Pray for the Orthodox Church in Guatemala and Her leaders, that they may continue the spiritual journey that he helped to inspire. May his memory, and legacy among the Mayan people of Guatemala, be eternal!
Fr. Andres’ funeral will be on Wednesday, February 19th, 2014, in Nueva Concepcion at the school, and he will be buried near the chapel on the church compound.

http://ocmc.org/resources/view_article.aspx?ArticleId=1042

Αιωνία η μνήμη του ! Καλό παράδεισο ! Καλή Ανάσταση !

THOUSANDS MOURN THE PASSING OF FR. ANDRES GIRON, Orthodox Church in Guatemala (from here).

It was with great sadness that family, friends and the faithful gathered to pay tribute to Fr. Andres Giron- church leader, reformer and passionate servant of the poor. Over the last two months he fought a valiant battle against his diabetes, hoping to overcome its ravages, including the amputation of his right leg. On his birthday- Valentine’s Day-when he turned 67, seven priests gathered in the intensive care room to offer the sacrament of Holy Unction for healing of both body and soul. Their fervent intercessions and that of people throughout Guatemala and the world were keenly felt, but the announcement of his passing two days later would bring his martyrdom to an end. He now belonged to the ages and the judgment of God. 


Fr. Andres visits his beloved flock of San Miguel

What transpired after that was truly remarkable. People by the thousands from all walks of life came to pay their respects, each with a treasured memory or sense of gratitude for selfless service rendered on behalf of his beloved Guatemala and the holy church of Christ. One comes to know the tenderness of his heart and the impetus behind his passionate cry for social justice when listening to the stories that shaped his conscience. He tells of traveling to a parish one day by horse over the mountains of Santa Ana Mixtan, suffering from hunger. He came upon a small hut with a thatched roof and he said to a Mayan woman: “Maria, can you give me a tortilla with salt?” And she answered, “I have five children, and I don’t have money to buy my corn.” He recalls the piercing effect of her words: “This answer made me cry, and I left even hungrier, but with a full conscience.” Later that day he would return with the church collection and give it to her. 

Further evidence of the forces that shaped his mission in life can be found in the writings of Mahatma Gandhi, whose large photo taken from Life Magazine hangs on his office wall. Also, while studying in Memphis, Fr. Andres met with Martin Luther King, shortly before his assassination, whose council convinced the young Andres to pursue justice by non-violent means. Then there was the witness of the heroic priests who gave their lives for the cause of social justice in Central America. Fr. Andres admired them greatly, naming some of the many village that he built after these heroes. 

More than anything else, however, the force that moved him to endure many sufferings, exile, threats, rejections, false accusations and three attempts on his life, was his passionate love for Jesus Christ. When preaching Christ or receiving the Eucharist tears would well up in his eyes. Evidence of the seriousness with which he pursued the call of Christ to minister to the “least of the brethren” can be found in the lives of the thousands whom he touched. For some it was a scholarship to receive an education, for many communities and individuals it was help to buy some land to cultivate their crops. Almost every day, Fr. Andres would receive visitors seeking counsel for their problems, prayers for healing, legal help to register their property or to recover what was taken from them fraudulently, medicine for the sick or help in finding doctors. He gave many unwanted children and orphans a place to call home under his roof. While attending to his pastoral duties as a priest, he maintained a seminary for as many as 75 students at a time, many of whom later would serve the church or distinguish themselves in their chosen careers. 

Then there were the arduous trips over dangerous roads to remote villages where spiritually abandoned communities bereft of pastoral care would now have a father. He also served as a senator in the congress, led 70,000 on a historic march for peace in 1986, represented his country on a UN commission for human rights and headed up the campesino movement for agrarian reform.
Whether as an educator, preacher, political activist, friend, healer of broken bodies and souls and visionary, Fr. Andres Giron grounded himself in the rich soil of an unconquerable faith in Christ. Such was the life of the man who led his people to Orthodox Christianity. He was their father and mentor in every conceivable way. May his memory be eternal and his legacy a lasting one.

http://www.thewordfromguatemala.com/2014/02/22/thousands-mourn-the-passing-of-fr-andres-giron/

Click:

Latin America: Peoples in Search of Orthodoxy
The explosive growth of Orthodoxy in Guatemala and Southern Mexico
The Bliss of Paradise in Guatemala
Father Symeon de la Jara: On a Righteous Path from Peru to Mount Athos

Central and South America
Native American Pathways to Orthodoxy 
A Letter from an Orthodox Christian to our Native Americans Brothers

The 'Death' of Anita Phillips

A Journey to the Ancient Church: Evangelicals Discovering Orthodox Christianity

"Let the mouth become basil and a rose": St. Sophia the Righteous, the "Ascetic of the Panagia"

A Deer Lost in Paradise

LIVE, BEYOND THE LIMITS!

Theosis, St. Silouan and Elder Sophrony

LOVERS OF TRUTH: THE LIFE OF HIEROMONK SERAPHIM ROSE
Lover of Truth: St John, The Wonderworker of San Francisco
Orthodoxy's Worship: The Sanctification of the Entire World

St Anthony's orthodox monastery in Arizona
Patriarchal Stavropegic Monastery of St John the Baptist - Essex

The Impossibility of Aloneness: When Christ Found Me in the Himalayas

 

Two Deaths 

The Orthodox New Martyr Jose Munoz-Cortes from Chile (1997)

The Orthodox New Martyr of Mexico: Paul de Ballester-Convallier

Orthodoxy in the Heart of Africa - in the Ends of the Earth!
The Invisible Naked Ascetics of Mount Athos

Ο "προοδευτικός", η "ηλίθια" και τα παιδιά

Τι και Πώς

Εικ. από εδώ

Αυτός είναι παιδί της λεγόμενης γενιάς "του Πολυτεχνείου", φορτωμένος την ...υποχρέωση των ανεπαρκών να είναι "προοδευτικός" αριστερός για να μπορεί να υπάρξει. Το κακό είναι ότι στα 55 του διατηρεί όλες τις αναπηρίες του ατελούς προοδευτισμού και τίποτε από τα καλά που δίνει η αληθινή πρόοδος.
Σ' αυτά τα πλαίσια λοιπόν και -προφανώς- φοβούμενος να είναι γονιός, διακηρύσσει πως είναι φίλος με τους γυιούς του. Βλέπεις οι φίλοι δεν έχουν ευθύνη. Ο πατέρας έχει.
Ετούτος άφησε τα αγόρια να μεγαλώσουν όπως εκείνα ήθελαν, δίχως περιορισμούς στις βόλτες στο διαδίκτυο αλλά και στις βόλτες γενικώς, στα ξενύχτια, στο κάπνισμα, στις παρέες. Αν τα παιδιά δεν χάθηκαν τελείως, νομίζω πως είναι από τις προσευχές της μάνας -η οποία είναι πιστή και αγωνιζόμενη χριστιανή-.

Ο ένας γυιός στα 17, ο άλλος στα 16. Μέχρι κάποια ηλικία η μητέρα τα έφερνε στην εκκλησία, τα βλέπαμε "παπαδάκια", εξομολογούνταν και γενικώς όσα φύτευε η μάνα κρατούσαν κόντρα στις επιρροές του πατέρα.
Φυσικά ο "ποοδευτικός" πατέρας χλεύαζε τη γυναίκα για τις επαφές με τους παπάδες, τον εκκλησιασμό, τις ενοριακές συναντήσεις και όλα αυτά τα... αναχρονιστικά.

Σιγά-σιγά, οι δύο έφηβοι άφησαν τα δύσκολα μονοπάτια της πάλης και της αντίστασης στο "έτσι γίνεται τώρα", αφέθηκαν στις ευκολίες της πατρικής "φιλίας", έγιναν και αυτοί "σύγχρονοι".
Η μάνα πύκνωσε τις νουθεσίες, τις προσευχές, κάποτε και τις έντονες διαμαρτυρίες.
Όπως όταν ο μεγάλος γυιός, μαθητής τρίτης Λυκείου αντί να διαβάζει για τις εξετάσεις ξημεροβραδιάζονταν στον υπολογιστή ή γύριζε σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, άγνωστο από πού.
Όπως όταν ο μικρός έκανε δεσμό με μία συμμαθήτριά του και άρχισε να μένει στο σπίτι της, παρούσης και της μάνας της (!) (η οποία είναι διαζευγμένη και έχει άλλα δύο κορίτσια στο σπίτι).
Όπως όταν ο "προοδευτικός" άντρας της άρχισε να πηγαινοφέρνει ο ίδιος τον γυιό σ' αυτό το... σπίτι και μάλιστα να απαντά στις ενστάσεις της, με βρισιές. Γιατί αυτή είναι... ηλίθια, γιατί το αγόρι βρίσκει.... προστασία και αγάπη στο σπίτι της κοπέλας, γιατί το παιδί πρέπει να έχει σχέσεις για να μην γίνει ανώμαλο...
Σήμερα την έβρισαν πάλι και οι τρείς, τα αγόρια και ο πατέρας.
Την ειρωνεύτηκαν, την χλεύασαν για την πίστη της, της είπαν πως δεν υπάρχει πορνεία -όπως εκείνη είπε- και πως αυτά τα είπε ο Χριστός για τότε και όχι για τώρα! Στο τέλος ο... καλός σύζυγος βλαστήμησε την ώρα που την παντρεύτηκε και της είπε να "τσακιστεί" να φύγει.

Η γυναίκα δεν μένει για οικονομικούς λόγους. Έχει δικό της, σεβαστό εισόδημα το οποίο διαθέτει για τα φροντιστήρια των παιδιών και συμπληρώνει τον πενιχρό μισθό του εργάτη συζύγου που πουλάει "τζάμπα μαγκιές".
Μένει επειδή αγαπάει, επειδή είναι μάνα, επειδή είναι χριστιανή και λέει "Εσύ Χριστέ μου υπέφερες τόσα για μένα κι εγώ δεν θα αντέξω τα ελάχιστα για Σένα;".
Ανάβει το καντηλάκι της, κάνει τα απόδειπνα, τις παρακλήσεις, τις προσευχές της, λέει στους Αγίους για τα παιδιά και τον άντρα της, ζητάει κουράγιο απ' την Κυρά την Παναγιά, ρουφάει την μύτη και τα δάκρυά της και λέει "δόξα τω Θεώ".
Αυτή η γυναίκα δεν έχει άλλον εκτός από το συνάφι του Θεού.
Την ξέρω, την αγαπώ, οι προσευχές της έχουν κάνει θαύματα σε μένα και σήμερα απευθύνομαι στην αγάπη σας και εκλιπαρώ τις προσευχές σας για κείνη και για την οικογένειά της.

Όρα:
Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά
Γάμος
Σεξ στην εφηβεία
Φρικιά στην εκκλησία
Άγιοι της διπλανής πόρτας

Γέροντας Πορφύριος: «Μια γυναίκα που έχει ευλάβεια αξίζει περισσότερο από την εικόνα μιας αγίας, γιατί είναι ζωντανή»! 
Η Επανάσταση μιας Γυναίκας

Σάββατο των Ψυχών στην Ουκρανία και σε όλο τον Ορθόδοξο Κόσμο!...

Ψυχοσάββατο: να μην ξεχάσω...

Ψυχοσάββατο. Μέρα ξεχασμένη για τους πολλούς του κόσμου

Θάνατος (ενότητα)

Πού είναι οι νεκροί; (μικρό αφιέρωμα)

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ!
 
Χαμόγελο από την αιωνιότητα

Στιγμιότυπο απ' την Κόλαση σε ορθόδοξη εικόνα
 
Τα Κοιμητήρια



Ουκρανία ώρα μηδέν: Πολεμικό σκηνικό και δεκάδες νεκροί

Ιερείς προσευχόμενοι στην Ουκρανία, μέσα στις ταραχές

Κλικ εδώ!