Αγία Αργυρή, η πολύαθλος νεομάρτυς της Κωνσταντινουπόλεως (30 Απριλίου)

Η αγία Αργυρή, με την πολύχρονη φυλάκιση και το άφθαρτο σκήνωμα, συγκαταλέγεται στις μεγάλες αγίες μάρτυρες της Τουρκοκρατίας, μαζί με τις αγίες Χρυσή, Ακυλίνα και Κυράννα, τις οποίες σας προτρέπουμε να γνωρίσετε. Πρόκειται για ηρωικά έφηβα κορίτσια, που έζησαν όχι στα αρχαία χρόνια, αλλά αρκετά κοντά στη δική μας εποχή: τα πιο σπουδαία και απελευθερωτικά πρότυπα για τις σύγχρονες αιχμάλωτες έφηβες κοπέλες, αλλά και για τα έφηβα (και όχι μόνο) παλικάρια μας.
 
Κλικ εδώ, παρακαλώ!   
 

 

Λαμπροτρίτη: του αγίου Ραφαήλ, αγίου Μάρκου & όχι μόνο!...

 
Λαμπροτρίτη: Οι άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος & Ειρήνη & οι 179 άγιοι Μάρτυρες της Πεντέλης

Από εδώ

Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη: Περπατώντας ανάμεσα στους ανθρώπους

Ο υπέροχος παρακλητικός κανόνας των τριών αγίων

Tuesday after Easter: Sts. Raphael, Nicholas and Irene the Wonderworkers, the Newly-Revealed Martyrs of Lesvos
 
Η ματαίωση σφαγής των χριστιανών του Ηρακλείου Κρήτης το Πάσχα του 1826, με παρέμβαση του αγίου Μηνά (πολιούχου της πόλης)
 
Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος (25 Απριλίου ή Τρίτη του Πάσχα)   

Αναστάσιμοι Χαιρετισμοί της Παναγίας!...
 
Οι άγιοι νεομάρτυρες της Όπτινα (Πάσχα 1993)

Ο άγιος απόστολος & ευαγγελιστής Μάρκος, από εδώ

Άγιοι Εκατόν εβδομήντα εννιά Οσιομάρτυρες οι εν τη μονή Νταού Πεντέλης μαρτυρήσαντες (κλικ εδώ)

ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΟΥΝΑΡΙΔΗΣ, "ΟΤΑΝ ΨΙΘΥΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ"

Όλα, όσα ο Θεός μάς στέλνει ή παραχωρεί και συμβαίνουν στη ζωή μας, μοιάζουν με ψίθυρους…
Το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από ιστορίες, όλες αυθεντικές, που προέκυψαν από το συναπάντημά μας με κάποιους ωραίους ανθρώπους. Καθεμιά από αυτές είναι πιο ασυνήθιστη, ή καλύτερα πιο… «ψιθυριστή» από τις άλλες.
Αν πείστηκες και θέλεις να τις ακούσεις, κλείσε πρώτα τα αυτιά, εκείνα που βρίσκονται πάνω στο κεφάλι σου, και «άκου»…
Προλογίζει ο συνθέτης Σταμάτης Σπανουδάκης.

Εκδόσεις "Έαρ" - 112 σελίδες (στο λινκ θα δείτε και τα περιεχόμενα, στις φωτογραφίες).

Γουναρίδης Σταύρος

Γόνος υπερπολύτεκνης οικογένειας, μικρασιατικής καταγωγής και νοοτροπίας.

Ο Θεός του παραχώρησε ως μεγάλη ευλογία μια υπέροχη οικογένεια με συμπαραστάτη, την Δασκάλα Μαρία Τζαβάρα και 3 ξεχωριστά παιδιά.

Έκανε την αγάπη του για το παιχνίδι καθημερινή απασχόληση έχοντας διδάξει τα τελευταία 20 χρόνια σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

Εργάζεται ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο Γυμνάσιο της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» στο Μαρούσι.

Ξεχωρίζει με διαφορά τον αυθορμητισμό του παιδικού σταθμού και τη δύσκολη, αλλά και γλυκειά ηλικία των παιδιών του Γυμνασίου, όπου κάποτε με παράξενα συναισθήματα είχε να αντιμετωπίσει ανάμεσα στα υπόλοιπα και τη διαχείριση των δύο μικρότερων αδερφών του.

Αρέσκεται στην ενασχόλησή του με τα του σώματος να αναδεικνύει την σαφή υπεροχή του πνεύματος και της ψυχής.

Η επιμονή του να μοιράζεται καθετί πνευματικό, προς ωφέλεια και των γύρω του, αλλά και προς δόξαν του Αγίου Θεού και η εμπλοκή του τα τελευταία χρόνια με ανάλογα ιστολόγια και με το καλό «πρόσωπο» του facebook, του έδωσαν την αναπάντεχη δυνατότητα να βγάλει προς τα έξω κάποια κείμενά του εμπνευσμένα από την συνύπαρξή του με ευλογημένους και αληθινούς Ανθρώπους.

Το «Όταν ψιθυρίζει ο Θεός» αποτελεί το πρώτο του δειλό εγχείρημα…

Σημείωμα από το Γυμνάσιο Αμαρουσίου:

Το Σάββατο 30 Μαρτίου 2019 στην ενορία του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Βριλλησίων ο συνάδελφος – καθηγητής του Σχολείου μας κ. Σταύρος Γουναρίδης παρουσίασε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Όταν ψιθυρίζει ο Θεός», το οποίο αποτελείται από αυτοτελή αληθινά περιστατικά μέσα από τα οποία γίνεται εμφανής η παρουσία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου.

Πλήθος κόσμου τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία του. Αξιοσημείωτη υπήρξε η παρουσία του  Μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Σπανουδάκη, ο οποίος και προλογίζει την έκδοση. Συγκίνηση προξένησε και το γεγονός ότι παρευρέθηκαν μαθητές του σχολείου μας, οι οποίοι δανείζουν τη φωνή τους στο ομώνυμο τραγούδι που γράφτηκε από τη συντακτική ομάδα του ιστολογίου «Αμφοτεροδέξιος και οι συν αυτώ» και μελοποιήθηκε από τον μουσικό μας κ. Γκίκα για τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Το τραγούδι παρουσιάστηκε μέσα από σχετική προβολή εικόνων και προκάλεσε ιδιαίτερη συγκίνηση. Δείτε παρακάτω το βίντεο του τραγουδιού:

 

Συγχαίρουμε τον κ. Γουναρίδη και ευχόμαστε να συνεχίσει τα έργα του με αντίστοιχες εμπνεύσεις! 

"Ν": Σήμερα, που ακούσαμε πρώτη φορά το τραγούδι & είδαμε το βίντεο, διαπιστώσαμε πως κάνει και μια αναφορά σ' εμάς, ανάμεσα στους συνοδοιπόρους του στον ωκεανό της μπλογκόσφαιρας. Με συγκίνηση τον ευχαριστούμε.

Ας είναι καλοτάξιδο το βιβλίο του. 

Χριστός ανέστη, αδελφέ, αδελφοί και αδελφές μας, Χριστός ανέστη, παιδιά, και αδελφοί απ' όλο τον κόσμο!...

Του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δευτέρα του Πάσχα 2019!...

 

Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Κένυα. Ορθόδοξοι Αφρικανοί αδελφοί μας με την εικόνα του αγίου Γεωργίου. Από εδώ.

Επειδή τη Μεγάλη Σαρακοστή δεν πανηγυρίζονται άγιοι, ο άγιος Γεώργιος εορτάζεται τη Δευτέρα της Διακαινησίμου Εβδομάδος (εβδομάδας του Πάσχα) αν η κανονική ημέρα της μνήμης του πέσει πριν το Πάσχα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους αγίους που πρέπει να εορταστούν πανηγυρικά μέσα στη Μ. Σαρακοστή, π.χ. τον άγιο Μάρκο (25 Απριλίου ή Τρίτη του Πάσχα) κ.λ.π.
Πρέπει όμως να προσθέσουμε ότι συγκεκριμένα η υμνογραφία της εορτής του αγίου Γεωργίου (δηλ. οι ύμνοι που ψάλλονται στις εκκλησίες προς τιμήν του) είναι αναστάσιμη: ο "κανόνας του αγίου" (υμνογραφικό έργο) έχει την ίδια μελωδία με τον κανόνα της Αναστάσεως, ενώ αναφέρεται ότι "ανέτειλε το έαρ [=η άνοιξη], δεύτε ευωχηθώμεν, εξέλαμψεν η Ανάστασις Χριστού, δεύτε ευφρανθώμεν" (δοξαστικό τροπάριο των αίνων, στον όρθρο, δηλ. στην πρωινή ακολουθία της εορτής του αγίου, αμέσως πριν την έναρξη της θείας λειτουργίας). 

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας & Τροπαιοφόρος (αφιέρωμα)
 

Ειδικό ιστολόγιο αφιερωμένο στον άγιο Γεώργιο και σε όλους τους αγίους Γεωργίους της Ορθοδοξίας

 

Τρία βίντεο για τον άγιο (στο τέλος της ανάρτησης)

Όταν ο Δικαστής Ντρεντ πολέμησε δίπλα στον άγιο Γεώργιο

Άγιος Γεώργιος και Ισλάμ

 

Holy Glorious Great Martyr, Victorybearer and Wonderworker George (303 A.D.), a symbol of anticolonialism

 

Selected miracles of St. George the Trophy-bearer to Muslims

 

Οι αγίες Αλεξάνδρα η βασίλισσα και μάρτυς & Πολυχρονία, μητέρα του αγίου Γεωργίου

Οι επωνυμίες του Αγίου Γεωργίου

Θαυματουργές εικόνες του αγίου στη μονή Ζωγράφου του Αγίου Όρους

Αναλυτικότερη βιογραφία του αγίου

BÜYÜK ŞEHİT AZİZ GEORGİOS (τουρκικά)

 

Ενότητα για τον άγιο στο ιστολόγιό μας

Η συγκλονιστική ιστορία των αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου, Κερκύρας, των 7 αγίων πρώην ληστών & Χριστοδούλου του Αιθίοπος!...

"Χριστόν αναζητώ. Αυτόν ποθώ. Αυτόν προσκυνώ"  (άγιος Χριστόδουλος ο Αιθίοπας)

 Επιτοίχιος αγιογραφία φιλοτεχνηθείσα από το Αγιογραφικό Εργαστήριο της Ι. Σταυροπηγιακής Μονής Χρυσοπηγής Χανίων, ετοποθετήθη στον Ι.Κτητορικό Ναό του Αγίου Ιωάννου Κασσιώπης την 28ην Απριλίου 2014, παραμονήν της εορτής των Αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, Κερκύρας και των συν αυτή επτά ληστών και δύο δεσμοφυλάκων, οι οποίοι ησπάσθησαν τον Χριστιανισμό.

Ρομφαία (στο ίδιο άρθρο δίνονται στοιχεία και για τους λοιπούς αγίους της Κέρκυρας, όπως ο άγιος Σπυρίδων, η αγία Θεοδώρα η Αυγούστα, ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης κ.λ.π., οι οποίοι επίσης απεικονίζονται στην εικόνα)

Άγιοι Ιάσων & Σωσίπατρος

Ο Αγ. Ιάσων κατήγετο από την Ταρσό γενέτειρα του Απ. Παύλου. Ηκολούθησε των Απ. Παύλο στις περιοδείες του στην Μακεδονία και Ασία με άλλους μαθητές μεταξύ των οποίων και ο Σωσίπατρος. Ο Ιάσων ετοποθετήθη επικεφαλής της Εκκλησίας της Ταρσού και ο Σωσίπατρος της Εκκλησίας του Ικονίου. Εφθασαν και στην Κέρκυρα, όπου έκτισαν Ναό αφιερωμένον στην μνήμη του πρωτομάρτυρος Στεφάνου κηρύσσοντες τον λόγο του Θεού. Ο Σωσίπατρος εκάη ζωντανός κατά διαταγήν του Ηγεμόνος της νήσου Δατιανού και ο Ιάσων εκοιμήθη την 29ην Απριλίου, σε ηλικία 60 ετών, ημερομηνία κατά την οποία εορτάζεται η μνήμην του. Αμφότεροι οι Άγιοι Απόστολοι θεωρούνται πολιούχοι της νήσου Κερκύρας.

Άγια Κερκύρα

Υπήρξε θυγατέρα του Βασιλέως της Κερκύρας Κερκυλλίνου. Όταν σε ηλικία 15 ετών παρακολουθούσε από το παράθυρο του παλατιού τα βασανιστήρια, στα οποία υπεβάλλοντο οι επτά ληστές όχι ως εγκληματίες κοινού ποινικού δικαίου, αλλά ως χριστιανοί, ανεφώνησε: Και εγώ είμαι Χριστιανή και απαρνούμαι την λατρεία των ειδώλων για να νυμφευθώ τον Χριστόν. Αφού απέτυχε να την επαναφέρει στην ειδωλολατρία ο Κερκυλλίνος διέταξε να την μεταφέρουν σε τοποθεσία εκτός πόλεως, όπου την εκρέμασαν ανάποδα. Η Αγία ετελειώθη από τα βέλη των στρατιωτών του Βασιλέως. Η μνήμη της εορτάζεται την 29ην Απριλίου. "Ν": Αναφέρεται και ως αγία Κέρκυρα.

Οι επτά ληστές

Οι επτά ληστές ήσαν οι Σατουρνίνος, Ιακίσχολος, Φαυστιανός, Ιανουάριος, Μαρσάλιος, Ευφράσιος και Μάμμος. Οι Αγιοι Ιάσων και Σωσίπατρος έφεραν τους επτά ληστές στην Χριστιανική πίστη. Μετά τον θάνατον της Αγίας Κερκύρας οι στρατιώτες ωδήγησαν τον Σατουρνίνο και τους συντρόφους του σε πυρά σε λέβητα γεμάτο πίσσα. Παραδίδοντες το πνεύμα εδόξασαν τον Κύριο. Τα λείψανά τους έθαψαν νέοι χριστιανοί σε ιερό από το οποίον είχαν απομακρύνει τα είδωλα. Η μνήμη τους εορτάζεται ομού μετά της Αγίας Κερκύρας.

Οι δύο δεσμοφύλακες

Οι δύο δεσμοφύλακες ήσαν ο Αντώνιος και ο Χριστόδουλος. Ο πρώτος υπήρξε δεσμοφύλακας των Αγ. Ιάσωνος και Σωσιπάτρου, και ο δεύτερος, Αιθίοπας στην καταγωγή, της Αγίας Κερκύρας. Ο Αντώνιος εγκατέλειψε χάριν του Χριστιανισμού την πατρώα θρησκεία του και προκάλεσε την μήνιν του βασιλέως Κερκυλλίνου. Σε σχετική μάλιστα ερώτηση έκανε το σημείο του Σταυρού στο πρόσωπο του Βασιλέως, ο οποίος αμέσως διέταξε να τον αποκεφαλίσουν εκτός πόλεως. Ευλαβείς Χριστιανοί έλαβαν το σώμα του και το ενταφίασαν στον Ναό του Αγ. Στεφάνου. 
Τον Αιθίοπα με διαταγή του βασιλέως έστειλαν να ατιμάσει την Αγία Κερκύρα. Περιέργως ενεφανίσθη αρκούδα η οποία εμπόδισε τον στρατιώτη να πλησιάσει το κελίον της, η οποία έφερε στην πίστη του Χριστού τον στρατιώτη και τον ονόμασε Χριστόδουλο. Τον καθωδήγησε σε κάθε ερώτηση να απαντά: Χριστόν αναζητώ. Αυτόν ποθώ. Αυτόν προσκυνώ. Αμέσως μετά συνελήφθη επεβλήθη σε βασανιστήρια και εθανατώθη με τσεκούρι από τα ίδια χέρια του Επάρχου της πόλεως. Η μνήμη τους εορτάζεται ομού με της Αγ. Κερκύρας.

 

 Λαϊκή απεικόνιση του αγίου Χριστοδούλου του Αιθίοπος

"Ν": Ο άγιος Χριστόδουλος ο Αιθίοπας μάς υπενθυμίζει ότι οι κάτοικοι της Αφρικής περιμένουν, παρότι είναι αλήθεια ότι εκεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή σημειώνει θαυμαστή πρόοδο. Δόξα τω Θεώ. Αλλά υπάρχουν ακόμη δούλοι - και όχι μόνο - που περιμένουν την Εκκλησία μας...
Για το θέμα διαβάστε, παρακαλώ, εδώ, τις παραπομπές (links) που δίδονται.

Άλλοι άγιοι στις 28, τις 29 & τις 30 Απριλίου

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος, αδελφός του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

Το μυστικό των Παρθενομαρτύρων

Χριστός Ανέστη, αδέλφια! Η βασιλεία του Θεού είναι για όλους!

Έλενα (τι και πώς)
 
Θάρθω και θα είσαι εκεί. Η Ανάσταση, το πιο σίγουρο "ραντεβού" ever....
Και μάλιστα θα έχεις ματώσει για νάρθεις, αποκλειστικά για μένα, για το κάθε "εμένα" του κάθε ανθρώπου. Για να μην νιώσουμε ποτέ πια μόνοι, για να έχει νόημα και προορισμό το βάδισμά μας στον κόσμο και ελπίδα πέρα από τον θάνατο η ζωή μας.
Θάρθω με τα καλύτερα ρούχα που έχω αλλά πάντοτε ένδυμα δεν θα έχω αντάξιό Σου. Τα καλύτερά μου είναι κουρέλια, όπως κι' εγώ άλλωστε αλλά το συγκλονιστικό είναι πως ακριβώς για τα ξέφτια σαν εμένα κυρίως ήρθες!
Σ' ευχαριστώ Χριστέ μου!
Χριστός Ανέστη, αδέλφια. 

Η βασιλεία του Θεού είναι για όλους

Μήνυμα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου για το Πάσχα 2019

in.gr, ΟΟΔΕ

«Ας μη φοβηθούμε την κοινωνική μας συνθήκη, είναι για όλους η Βασιλεία του Θεού. Ας μη φοβηθούμε τα λάθη μας, είναι άπειρη η συγχώρηση. Ας μη φοβηθούμε το θάνατο, ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Ας εισέλθουμε λοιπόν στη χαρά του Κυρίου».

 

«Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», συγχωρήσωμεν λοιπόν «πάντα τη Αναστάσει»

Μελώδημα της Θεολογίας η Αλήθεια του Θεού και του ανθρώπου!

Η Λατρεία μας γίνεται πράγματι μελωδία της Θεολογίας, σύμφωνα με ένα αρχαίο εκκλησιαστικό συγγραφέα. Είναι η εκπληκτική ποίηση των ημερών που εκχέει την πίστη ως τραγούδι και εορτή. Την πίστη στον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού.

Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν. Το μυστήριο του Σταυρού είναι το μυστήριο της αγάπης. Η ανάληψη της ευθύνης για την ενότητα όλων, για την υπέρβαση της διάσπασης της ανθρώπινης φύσης, του ανθρώπινου χάους, που είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας και οδηγεί στο θάνατο. Ήπλωσε τας παλάμας ο Χριστός στο Σταυρό και ήνωσε τα το πριν διεστώτα. Η Ανάσταση του Χριστού, αυτή η πράξη του Θεού μέσα στην Ιστορία, οδηγεί τον σταυρικό τρόπο ζωής, τη θυσία χάριν όλων, με την άπειρη Χάρη που συνοδεύει αυτή τη θυσία, πέρα από το θάνατο· πέρα και από το βιολογικό θάνατο. Δίνει νόημα στη ζωή και στην Ιστορία.

Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε είναι μάταια η πίστη μας, όπως μας βεβαιώνει η Αγία Γραφή. Αλλά αληθώς ο Χριστός αναστήθηκε. «Εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος»· σαν από ύπνο. Δώρισε στην ανθρώπινη φύση την αθανασία, την επανέφερε «προς την προτέραν ευγένειαν». Αναμένουμε την τελική κατάργηση του θανάτου, όταν στα Έσχατα όλοι θα αναστηθούν για να συναντήσουν τον Κύριο και «ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα».

Πώς να αψηφίσει κανείς ωστόσο τον κοινό σε όλους τους ανθρώπους πόνο; Πώς να μη θυμηθούμε την κραυγή ενός μεγάλου του 20ουαιώνα, δοσμένη μέσα από τη λογοτεχνία, την απόγνωση του ήρωα μέσα στην επιδημία της πανούκλας, όταν έβλεπε «να πεθαίνουν άνθρωποι που ήταν πλασμένοι για να ζήσουν», χωρίς να μπορεί ο ίδιος να τους δώσει ζωή. Πράγματι συχνά το κακό, φυσικό και ηθικό, φαίνεται να κυριαρχεί. Σταυρωμένοι στο Γολγοθά της Ιστορίας, ζούμε οι άνθρωποι τον πόνο και κάποτε τον τρόμο από την έλλειψη νοήματος, ένα τρόμο ισχυρότερο και από το φυσικό πόνο.

Όμως η Ανάσταση του Θεανθρώπου κατήργησε όχι μόνο το θάνατο, κατήργησε σύνολο το κράτος του διαβόλου. Ανήκει στην ελεύθερη επιλογή μας να μεταβάλλουμε τις συμφορές σε αναζήτηση βαθειά του Θεού, ο Οποίος είναι το πραγματικό αντικείμενο της επιθυμίας μας, να κάνουμε τον προσωπικό μας Σταυρό αναζήτηση του Σταυρού του Χριστού. Να ζήσουμε την Ανάσταση υπαρξιακά και να δεχθούμε τον Χριστό μέσα στην καρδιά μας· «σχώμεν τον Χριστόν κατοικούντα εν ταίς καρδίαις ημών». Οι Απόστολοι προσδιορίζοντας την ταυτότητά τους και την αποστολή τους, στην προοπτική μάλιστα της ελεύσεως του Αγίου Πνεύματος, αποκαλούνταν μάρτυρες της Αναστάσεως. Αυτή είναι και η δική μας χριστιανική ταυτότητα.

Ο αναστημένος Χριστός δημιουργεί καινή κτίση και μας καλεί σε ριζικά νέα ζωή. Ζωή μακριά από την κακία, την πονηρία, την αδικία, την ανισότητα, τη βία, τους πολέμους, την αλαζονεία. Ζωή ειλικρίνειας και αλήθειας. Ζωή μέσα στο φως της Αναστάσεως. Μας καλεί επιτακτικά ο λόγος του Θεού· «ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Φανέρωση αδιάψευστη αυτής της ζωής είναι η σχέση με τους αδελφούς. Συγχωρήσωμεν λοιπόν πάντα τη Αναστάσει.

Αδελφοί μου,

Ο Αναστάς Κύριος δεν είναι μια μακρινή ιστορία, είναι μια ολοζώντανη παρουσία. Το θεωμένο και αναστημένο Του σώμα είναι αυτό το μυστήριο της Εκκλησίας. Υπάρχει χώρος για όλους στη γιορτή της πίστης.

Ας μη φοβηθούμε την κοινωνική μας συνθήκη· είναι για όλους η Βασιλεία του Θεού.

Ας μη φοβηθούμε τα λάθη μας· είναι άπειρη η συγχώρηση.

Ας μη φοβηθούμε το θάνατο· ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος.

Ας εισέλθουμε λοιπόν στη χαρά του Κυρίου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

Και:

Είμαστε τα παιδιά του Αναστημένου Θεού!...

Σχέση ανθρώπου και Θεού χτισμένη στο "μη φοβείσθε"...

Η κατανόηση της ανάστασης του Ιησού Χριστού ως συγκεκριμένου ιστορικού γεγονότος 

Θύρα 7 και Θύρα του Μνημείου
 

Ιησούς Χριστός: πιο γλυκός από μελι, πιο άφωνος από ψάρι

Δυο πασχάλια αφιερώματά μας, στα οποία σας προσκαλούμε: Εδώ & εδώ.

Το κερί που σφραγίζει τον Πανάγιο Τάφο για την Αφή του Αγίου Φωτός

 

Σύλλογος Φίλων των Απανταχού Κρυπτοχριστιανών

 

Στο Ναό της Αναστάσεως φτιάχνουν το βουλοκέρι από καθαρό κερί μέλισσας που θα σφραγίσει τις θύρες του Πανάγιου Τάφου μέχρι την Αφή Του Αγίου Φωτός.
Αγιοταφίτες και εθελόντριες επιδίδονται σε έναν «αγώνα δρόμου» με μεγάλη ευλογία! Περίπου 10.000 πιτάκια πλάθονται από το κερί της Αγίας Σφράγισης προκειμένου να μοιραστούν στους πιστούς.
Τα πιτάκια αυτά λέγεται ότι έχουν κάνει θαύματα: Έχουν θεραπεύσει ασθενείς με καρκίνο, έχουν βοηθήσει γυναίκες με πρόβλημα να τεκνοποιήσουν. Το πρώτο θαύμα όμως συντελείται από τη στιγμή που οι γυναίκες πλάθουν το κερί… Αφού αν και ζεματάει σαν το καυτό λάδι, εκείνες δεν καίγονται ακόμη κι όταν το ρίχνουν στα χέρια τους ...

Μέγα Σάββατο - Καλή Ανάσταση!

Κλικ:

"Ξερά οστά, ζήστε"! Το όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ, που διαβάζεται τη Μεγάλη Παρασκευή

«Ου προσκυνούμεν!»: Το επαναστατικό μήνυμα του Μεγάλου Σαββάτου

Η 7η Ημέρα της Δημιουργίας ως προτύπωση του Μεγάλου Σαββάτου

Κάθε ήμαρτον και μια Ανάσταση...

Ένα ακόμη βίντεο περί του Αγίου Φωτός

Πριν λίγες μέρες, άλλος ένας φίλος μού διηγήθηκε ότι πήγε στον Άγιο Τάφο και ότι είδε το Άγιο Φως να κυκλοφορεί μέσα στο ναό της Αναστάσεως με τη μορφή μπλε λάμψεων.
Εδώ, όπως και σε πολλά βίντεο, φαίνεται επίσης αυτό. Μάλιστα φαίνεται από την αρχή. Είναι φωτογραφικά φλας αυτά; Και τι ακριβώς φωτογραφίζουν;
Αργότερα, που φαίνονται τόσο μεγάλες λάμψεις, είναι δυνατόν να πρόκειται για φλας;
Κατ' εμέ, απλώς όχι.
Επίσης, βλέπουμε στο 2.43΄΄ ένα κερί που έχει ανάψει στον εξώστη, ενώ το Άγιο Φως δεν έχει φτάσει ακόμη πάνω.

Τέλος πάντων, ας γνωρίζουμε ότι η Ορθοδοξία δεν εξαρτάται από αυτά, αλλά από την αγάπη μας στο Θεό και στον πλησίον. Αλλά τα θεωρώ ωραία και τα δημοσιεύω. Δεν θεωρώ όμως ωραία τη διαμάχη κάθε χρόνο γι' αυτά τα ζητήματα. Με πληγώνει.
Οι ενδιαφερόμενοι, ας πάνε να δουν ("έρχου και ίδε", Ιω. 1, 40 και 47, αλλά και Ματθ. 28, 6). Τι άλλο να πω;
Καλή ανάσταση, αδελφοί, σε όλο τον κόσμο, πιστούς & "απίστους". 

 
Συμπλήρωμα, ώρα 2.51΄.

Παρακολούθησα σε απευθείας σύνδεση την τελετή της αφής του Αγίου Φωτός φέτος, 2019, από το διαδικτυακό κανάλι 4ε. Ο πατριάρχης μπαίνει στον Άγιο Τάφο περίπου στο σημείο 1.44΄
Παρατήρησα ότι όντως υπάρχουν πολλά γαλάζια φλας. Είναι όλες οι λάμψεις από φλας; Δεν το ξέρω. Ο φίλος που αναφέρω πριν, που τον ρώτησα όταν μου διηγήθηκε την εμπειρία του, μου απάντησε: "Όχι, δεν είναι φλας, είναι το Άγιο Φως". 
Βλέπουμε όμως και κάτι άλλο λίγο πριν το τέλος του σημερινού βίντεο... Μια κοπέλα βάζει τη φλόγα του μεγάλου κεριού περισσότερα από 10 δευτερόλεπτα στο ένα χέρι της, και κατόπιν στο άλλο, πάνω από τα μανίκια, και ούτε παίρνει φωτιά ούτε φαίνεται να αισθάνεται να καίγεται. Κάποια στιγμή, προς το τέλος, το μαλλί της παίρνει φωτιά, όμως υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να έχει αυτοπυρποληθεί!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!!!

Η σκηνή αυτή αρχίζει στο 2.39.34΄΄ (όταν πρωτοανεβάσαμε το βίντεο άρχιζε στο 1.58.41΄΄ και ολοκληρωνόταν στο 1.59. 14΄΄).



ΥΓ. Όπως επισήμανε καλός φίλος & εν Χριστώ αδελφός, ο Θεός θέλει να επιτρέπει στον άνθρωπο την αμφισβήτηση. Ας έχουμε υπόψιν ότι η συγκεκριμένη αδελφή μας - δεν ξέρουμε ποια είναι φυσικά - δεν ήξερε ότι την καταγράφει κάμερα. Αν το φως όντως της προκαλούσε εγκαύματα, δεν είχε λόγο να το κάνει αυτό, και μάλιστα να συνεχίσει μετά το άναμμα των μαλλιών της. Το ίδιο και στην απίθανη περίπτωση να ήταν τα ρούχα της από... πυρίμαχο υλικό.
 
Καλή ανάσταση!...

Κάθε ήμαρτον και μια Ανάσταση...

Φιλούμενος

Είμαι άνθρωπος. Μάτια, καρδιά, χέρια, πόδια. Σώμα. Είμαι φτιαγμένος από πηλό. Έχω αισθήματα. Γελάω, κλαίω, χαίρομαι, λυπούμαι. Αναπνέω και σε κάθε μου ανάσα γεμίζω αέρα ζωογόνο. Ταυτόχρονα, με κάθε αναπνοή μου, ακούω την καρδιά μου ρυθμικά να χτυπά.

Νιώθω ότι άμα γίνει κάτι και σταματήσει αυτό το ρυθμικό της τραγούδι, τελειώνει και το σώμα μου. Πρέπει να την προσέχω, να την προσέχω όσο περνάει απ' το χέρι μου. Γιατί τι είμαι; Σκόνη στον άνεμο; Ούτε καν ένα μικρό πετραδάκι στο άπειρο του σύμπαντος και το ατέλειωτο του χρόνου...

Είμαι κάτι παραπάνω από απλός πηλός. Μπορώ να αναστηθώ. Γιατί; Γιατί είμαι πλασμένος καθ' ομοίωση Εκείνου που με έπλασε. Του Θεού μου. Αυτόματα, από ένα ασήμαντο πετραδάκι, νιώθω στολίδι, πολύτιμο πετράδι! Ό,τι γεννιέται απ' τον άνθρωπο, είναι ανθρώπινο ενώ ό,τι γεννιέται απ' το Πνεύμα, είναι πνευματικό (Ιω.3,6). Η Αγάπη Του μου δίνει φτερά: την ελπίδα πως τίποτα δεν τελειώνει σαν σταματά το ρυθμικό τικ-τακ της καρδιάς.

Έχω ψυχή. Και αυτή είναι αθάνατη. Κι όταν είμαι στα δύσκολά μου, στις "μαύρες μου", στα πάθη μου δεμένος, μπορώ με τη δύναμή Του, να τα ξεπλύνω, να τα πετάξω από πάνω μου και να ξαναβρεθώ αμέσως στο Φως Του. Μπορώ να ξαναγεννηθώ. Κάθε μέρα, νέα μέρα. Κάθε μου ανάσα πια, ο κόσμος όλος. Κάθε δάκρυ, μια ελπίδα. Κάθε ήμαρτον και μια Ανάσταση.


Αυτογνωσία
Ηθικισμός στην Ορθοδοξία; Όχι ευχαριστώ!
Το παράπονο του Εσταυρωμένου
Ήμουν κάτω από το Σταυρό σου… έτσι, από περιέργεια...
Γιατί ο Χριστός φώναξε "Ηλί Ηλί, λαμά σαβαχθανί" (Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες);
 
Κύριε, δείξε μου τον Αμνό...  
Όλοι οι χριστιανοί είναι καλεσμένοι για συμβασιλείς του Χριστού

Σχιζοφρένεια ή πίστη στον Ι. Χριστό δι' αγάπης ενεργουμένη;
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
ΖΗΖΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ!

Ο Βασιλιάς της Μεγάλης Παρασκευής, Βασιλιάς του σύμπαντος & Συμβασιλιάς των ανθρώπων...

"Η άκρα ταπείνωσις", από εδώ

Αυτός είναι ο Βασιλιάς μας, ο μόνος και Αληθινός... Εκείνος που δεν ήρθε για να Τον υπηρετήσουν,  αλλά για να υπηρετήσει εμάς, και πρόσφερε τη ζωή Του στο σταυρό για τους ανθρώπους.
Αντί για στέμμα φοράει ακάνθινο στεφάνι. Αντί για θρόνο, είναι καρφωμένος σ' ένα σταυρό. Αντί για παλάτι έχει δυο σπήλαια (της γέννησης και της ταφής Του)... Αντί για βασιλική στολή, φορά στο καταπληγωμένο από το φραγγέλιο σώμα Του την ειρωνική χλαμύδα ενός απάνθρωπου και βάρβαρου Ρωμαίου στρατιώτη (ας είναι όλοι συγχωρημένοι, όπως κι Εκείνος τους συγχώρησε). Αντί για σκήπτρο κρατά στα τρυπημένα χέρια του ένα καλάμι...
Πιο πολύ τον αναγνώρισε ο ξένος, ο Πιλάτος, παρά οι δικοί Του, γι' αυτό έγραψε στο σταυρό "Ιησούς Ναζωραίος, βασιλεύς των Ιουδαίων" και αρνήθηκε να το αλλάξει όταν του το ζήτησαν οι Εβραίοι αρχιερείς... Δυστυχώς δεν έκανε το βήμα, να ομολογήσει Χριστό αντί να Τον σταυρώσει.
Αυτό το βήμα, Κύριε, αξίωσε όλους εμάς να κάνουμε και "μνήσθητι ημών, Σωτήρ, εν τη βασιλεία Σου"...
Δόξα τω Θεώ.

Το βίντεο από Pontos news.



Η εικόνα "Η άκρα Ταπείνωσις" (από εδώ)

Ένας εικονογραφικός τύπος στον οποίο ενσαρκώνονται τέλεια όλα τα παραπάνω είναι ο τύπος της εικόνας του Νυμφίου Χριστού-Άκρα Ταπείνωση. Η εικόνα αυτή παρουσιάζει σε προτομή τον Χριστό νεκρό, γυμνό, σε όρθια στάση, μέσα σε σαρκοφάγο-τάφο που κρύβει το σώμα του από τη μέση και κάτω. Σπάνια εικονίζεται ολόσωμος. Τα χέρια του, αδύναμα, σταυρώνονται μπροστά στην κοιλιά ή πέφτουν ελεύθερα προς τα κάτω, και πάνω τους φέρουν τις πληγές από τα καρφιά. Τα μάτια μένουν κλειστά. Το κεφάλι γέρνει ελαφρά προς τα δεξιά και τα μαλλιά, ξέπλεκα, πέφτουν πάνω στους ώμους. Διακρίνεται και η πληγή από τη λόγχη στη δεξιά πλευρά, από την οποία τρέχει ακόμη αίμα και νερό. Παρά την παραδοξότητα της όρθιας στάσης ο θάνατος του Χριστού είναι πασίδηλος.
Πίσω του όρθιος ο Σταυρός με την επιγραφή Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ (ή ΟΒCΛΤΔΞ, σύμφωνα με τη βυζαντινή συντομογραφία). 
Σε κάποιες παραστάσεις προστίθενται δεξιά και αριστερά του Σταυρού τα όργανα του Πάθους, δηλαδή η λόγχη, το καλάμι με το σφουγγάρι του όξους και της χολής και τα καρφιά. Σε άλλες δε μεταγενέστερες, υπάρχει και ο ακάνθινος στέφανος στο κεφάλι του Χριστού (μάλλον κατά δυτική επίδραση). Αυτός ο τύπος, όπου ο Χριστός παραμένει μόνος, είναι ο απλούστερος και αρχαιότερος.
Μεταγενέστερα εμφανίστηκαν και οι σύνθετοι. Όπως ο τύπος όπου εικονίζονται δεξιά και αριστερά του Κυρίου η Θεοτόκος και ο Ιωάννης, κι ο άλλος χωρίς τον αγαπημένο μαθητή. Σ’ αυτόν τον τύπο η Θεοτόκος θλιμμένη, αλλά με συγκρατημένη οδύνη και βουβό πόνο, εναγκαλίζεται το νεκρό γιο της, συνθέτοντας έτσι ένα στιγμιότυπο που μας θυμίζει τον εικονογραφικό τύπο του Επιταφίου Θρήνου και του Ενταφιασμού.

Ανάλυση της εικόνας

Αν όμως οι εικόνες της Αποκαθήλωσης, του Επιταφίου Θρήνου και του Ενταφιασμού είναι αρκετά αφηγηματικές, ιστορώντας όσα ακολούθησαν το θάνατο του Χριστού πάνω στο Σταυρό, ο εικονογραφικός τύπος της Άκρας Ταπείνωσης, αν και εμπνευσμένος από τα γεγονότα αυτά και τον τρόπο που παρουσιάζονται στην Ακολουθία των Παθών, έχει έντονο συμβολικό και λειτουργικό-ευχαριστιακό χαρακτήρα.
Το όλο «στήσιμο» της σύνθεσης δεν έχει καθόλου ιστορική αφόρμηση ή αφηγηματική διάθεση. Ο καλλιτέχνης δεν περιγράφει ένα ιστορικό στιγμιότυπο, μια πράξη ή ένα συμβάν, αλλά σκηνοθετεί μέσα σε ένα φανταστικό σκηνικό το μυστήριο της θείας οικονομίας στο αποκορύφωμά της: ο θάνατος του Χριστού, εκούσιος και πραγματικός, το άκρον άωτον της συγκατάβασης του Σαρκωμένου Λόγου του Θεού είναι η οδός της ανάστασης και της ζωής. Η κένωση του Χριστού ως λύτρωση του ανθρώπου. Γι’ αυτό και η εικόνα αυτή είναι από τις «ζωγραφικότερες», τις πιο ποιητικές και πιο θεολογικές.

Βίντεο: Αντίφωνο ιβ΄ & "κάθισμα" Μεγάλης Παρασκευής (ποιητικός διάλογος Ιησούς Χριστού & αποστόλων με τους Ιουδαίους). Χορός (χορωδία) Βατοπαιδινών Πατέρων. Από: ORTODOX™.



Συνέχεια του άρθρου: Ο καλλιτέχνης δημιουργεί πολύ προσεκτικά ένα εξαιρετικά λιτό, αφαιρετικό και συμβολικό σκηνικό: η σαρκοφάγος-τάφος κι ο ενεπίγραφος Σταυρός, σπανιότερα και τα όργανα του Πάθους. Τα πρόσωπα: ο νεκρός Χριστός μόνος ή με την συμπάσχουσα και θρηνούσα Θεοτόκο ή, σπανιότερα, και με τον αγαπημένο μαθητή Ιωάννη. Η λιτότητα προσδίδει στη σύνθεση θεολογική διαφάνεια και τονίζει την υπερβατική, μυσταγωγική και εσχατολογική της διάσταση. Η πυκνότητα των νοημάτων δεν εμποδίζει καθόλου τη στερεότητα και την ισορροπία της εικαστικής έκφρασης.
Οι αντιθέσεις αποκαλύπτουν το πλούσιο περιεχόμενο: Ο Βασιλεύς της Δόξης εμφανίζεται γυμνός. Ο Νυμφίος της Εκκλησίας, «ὁ ὡραῖος κάλλει παρά πάντας βροτούς», ζωγραφίζεται «ἀνείδεος» [=χωρίς "είδος", χωρίς μορφή, δηλ. κατατσακισμένος] νεκρός. Η ένταση στο πρόσωπο της Παναγίας πλάι στην απάθεια του νεκρού Χριστού. Ο δυναμικός εναγκαλισμός της και η στατικότητα του νεκρού σώματος. Τα θερμά χρώματα και η παγερότητα της σαρκοφάγου. Το εσωτερικό φως που αναδίδει το νεκρό σώμα του Χριστού φωτίζει ολόκληρη τη σύνθεση.

«Άκρα Ταπείνωσις», φορητή εικόνα,
κρητικής σχολής, 16ος αι.,
Ι. Μονή Ιβήρων, Άγιον Όρος.

Όλα τα στοιχεία της εικόνας μαρτυρούν το Πάθος που μόλις έχει προηγηθεί: η νεκρότητα και η γυμνότητα του σώματος, τα κλειστά μάτια, το γερμένο κεφάλι, ο θρήνος της Παναγίας, η σαρκοφάγος-τάφος, ο Σταυρός, τα όργανα του Πάθους, οι πληγές που ακόμα αιμορραγούν, τα χέρια που πέφτουν κάτω αδύναμα, τα ξέπλεκα μαλλιά. Όλη η σύνθεση είναι μια συμπερίληψη του θείου Πάθους. Ο Κων/νος Καλοκύρης σημειώνει: «Ο εικονογραφικός της τύπος είναι, γενικά, συμβολικός. Εκφράζει ένα όραμα, μια μυσταγωγική αλληγορία του Πάθους»
Υπάρχουν όμως και κάποια στοιχεία της εικόνας που ξεφεύγουν από το συμβολισμό του Πάθους, δηλώνουν τη νίκη κατά του θανάτου και μάς εισάγουν στην προαναγγελία της Ανάστασης. Αυτά είναι ο Σταυρός και η επιγραφή του Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ, η φωτεινότητα του σώματος και ο χρυσός κάμπος.
Το χρυσό φόντο, όπου υπάρχει (στις φορητές εικόνες ή στις ψηφιδωτές παραστάσεις), είναι σύμβολο του φωτός και, καθώς δεν απαντάται ως χρώμα στη φύση, του πνευματικού και υπερφυσικού στοιχείου. Είναι δηλαδή σύμβολο νίκης και υπερβατικότητας.
Η φωτεινότητα του νεκρού σώματος του Χριστού ακυρώνει την αίσθηση της φθοράς και μάς δημιουργεί την εντύπωση του ύπνου. Ο Σταυρός και η επιγραφή του είναι το σημάδι της νίκης καταπάνω στο θάνατο, το προανάκρουσμα της Ανάστασης, από το οποίο λαμβάνει τελικά η εικόνα το οριστικό θριαμβευτικό της νόημα. Αυτός ο προϊδεασμός της Ανάστασης είναι που μάς δίνει το δικαίωμα να αποδίδουμε στην εικόνα της Άκρας Ταπείνωσης και το όνομα «Νυμφίος», σύμφωνα με τον Κων/νο Καλοκύρη, καθώς «το τροπάριο “Ιδού ο νυμφίος έρχεται” δεν αφορά τον Χριστό του Πάθους αλλά τον θριαμβευτή “διά της Αναστάσεως” Χριστό, τον μελλοντικό Κριτή της Οικουμένης»10.
Η μετωπικότητα του σώματος προδιαθέτει τον θεατή σε συμμετοχή, επικοινωνία και προσωπική σχέση και τον καλεί σε άμεσο, εσωτερικό διάλογο με την αλήθεια του προσώπου του Χριστού για να τον μεταμορφώσει σε πιστό προσκυνητή και να προσοικειωθεί τελικά το λυτρωτικό του έργο.
Η σύνθεση, τέλος, στο σύνολό της, παρόλο που είναι «τεχνητή», καθώς δεν έχει το ιστορικό παράλληλό της στις ευαγγελικές αφηγήσεις, δίνει δυναμικά το αίσθημα της στερεότητας και της γνησιότητας, πράγμα που οφείλει στην έντονη λατρευτική της παρουσία, στη στενή της σχέση με την υμνογραφία και στο θεολογικό της βάθος.
 
Πολλά περισσότερα εδώ (μελέτη του θεολόγου Μάρκου Δασκαλάκη).

Τον ήλιον κρύψαντα "δος μοι τούτον τον Ξένον", βίντεο από: Lampadarij.



Συμπλήρωμα:

Η επιστήμη μπροστά στη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού Χριστού
Ο θάνατος του Υιού του Θεού
π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Για ανθρώπινα και Θεία πάθη
Ο Ληστής του Γολγοθά - Η Μαρία του Κλωπά - Λογγίνος, ο εκατόνταρχος της σταύρωσης (& εδώ)
Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Γιατί οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας

Το παράπονο του Εσταυρωμένου
Ήμουν κάτω από το Σταυρό σου… έτσι, από περιέργεια...
Γιατί ο Χριστός φώναξε "Ηλί Ηλί, λαμά σαβαχθανί" (Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες);
Κύριε, δείξε μου τον Αμνό...  
Όλοι οι χριστιανοί είναι καλεσμένοι για συμβασιλείς του Χριστού

Τὸ σκάνδαλο τοῦ ἀντιεξουσιαστῆ Μεσσία

Μια σταγόνα νοήματος της Μεγάλης Εβδομάδας: να υποφέρουμε και διά του πόνου να νικήσουμε (π. Λεβ Ζιλέ)
Ιησούς Χριστός: θεραπεύοντας την ψυχή με την αυτοθυσία Του (αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Ο Νυμφίος της Εκκλησίας  

Αντιεξουσιαστές και Μεγάλη Παρασκευή!... 

«Ου προσκυνούμεν!»: Το επαναστατικό μήνυμα του Μεγάλου Σαββάτου 

Ο Εσταυρωμένος του μπαρ

Σχιζοφρένεια ή πίστη στον Ι. Χριστό δι' αγάπης ενεργουμένη;
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
ΖΗΖΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ!

Καλή ανάσταση, αδελφοί! Δόξα τω Θεώ.

Ο Ναός του Μυστικού Δείπνου στην Καλανδαρέ Ρεθύμνου (Μεγάλη Πέμπτη)

Το χωριό με την παγκόσμια μοναδικότητα του Ναού του Μυστικού Δείπνου

Από τη Μ. Πέμπτη του 2017 (εδώ, απ' όπου και οι φωτογραφίες): Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, 13ης Απριλίου 2017, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος ιερούργησε στον Ιερό Ναό του Μυστικού Δείπνου, στον οικισμό Καλανδαρέ Μυλοποτάμου.
Ο μοναδικός αυτός Ιερός Ναός, ο οποίος πανηγυρίζει την Μεγάλη Πέμπτη, οπότε η Εκκλησία μας εορτάζει «τον μυστικόν Δείπνον (δηλαδή την παράδοσιν των καθ’ ημάς φρικτών Μυστηρίων)», είναι κτίσμα της περιόδου της Ενετοκρατίας και έχει αναστηλωθεί από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου. Βρίσκεται σε μία κατάφυτη περιοχή και οι κάτοικοι τον αποκαλούν και «Αγία Τραπέζα».
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ευγένιος εξέφρασε την χαρά του για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας κατά την Μεγάλη αυτή ημέρα σε ένα Ιερό Ναό που είναι αφιερωμένος σε αυτό το κορυφαίο και κεντρικό γεγονός της πίστεώς μας, δηλαδή την παράδοση των Φρικτών Μυστηρίων από τον Χριστό στους Αποστόλους και δι’ αυτών σε όλη την Εκκλησία ανά τους αιώνες. Ευχήθηκε σε όλους καλή Ανάσταση και δέχθηκε τις ευχαριστίες των πιστών που παραβρέθηκαν για την ποιμαντική παρουσία του κοντά τους.

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΑΝΔΑΡΕ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Rethemnosnews.gr
 
Στην Καλανδαρέ Μυλοποτάμου βρίσκεται κτισμένος εδώ και αιώνες ο μοναδικός Ιερός Ναός του «Μυστικού Δείπνου».  Δεν είναι πουθενά αλλού στον κόσμο γνωστό να υπάρχει ναός που να τιμάται στο όνομα του κορυφαίου γεγονότος της Θείας Μετάληψης ενώ ακόμα και εδώ στην Κρήτη, το γεγονός αυτό το γνωρίζουν ελάχιστοί.
Πρόκειται για εξωκλήσι το οποίο λειτουργήθηκε την Μεγάλη Πέμπτη από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιο και στο επόμενο φύλλο μας θα έχουμε αναλυτικό φωτορεπορτάζ.
Με αφορμή τον μικρό και ιστορικό ναό, η νεαρή κάτοικος της Καλανδαρέ Ειρήνη Σταυρουλάκη μας ξεναγεί μέσα από το κείμενο και τις φωτογραφίες της στο μικρό της χωριό και βέβαια στην τοποθεσία όπου βρίσκεται η γνωστή στην περιοχή ως «Εκκλησία της Αγίας Τραπέζας».

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Ημιορεινός οικισμός με υψόμετρο 290 μέτρα του νομού Ρεθύμνης. Βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νομού, 35 χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά της πόλης του Ρεθύμνου και υπάγεται στον δήμο Μυλοποτάμου. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό, γραφικό χωριό με πλούσιο φυσικό περιβάλλον. Διαθέτει παλιές εκκλησίες, και μεγάλου μήκους φαράγγι. Όλα τα σπίτια είναι πετρόχτιστα, ενώ έχει χαρακτηριστεί (σύμφωνα με το ΦΕΚ 728/Δ/219-1995) ως οικισμός υψηλής πολιτιστικής αξίας.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ

Η ονομασία του χωριού, σύμφωνα με την παράδοση, προέρχεται από τον Κάλανδο. Το παλάτι του, από το οποίο εσώζετο τοίχος μήκους 20 μέτρων στον αγροτικό δρόμο προς Ορθέ, βρισκόταν δυτικά του οικισμού. Ο τοίχος κατεδαφίστηκε το 1973 με τη διαπλάτυνση του κεντρικού δρόμου. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά στην επαρχία Μυλοποτάμου το 1577, επί Ενετοκρατίας ως Calandarea, από τον Fr.Barozzi με 141 κατοίκους. Στην Τούρκικη απογραφή του 1671 αναφέρεται σαν Calandare με 36 χαράτσα, δηλαδή φορολογούμενα σπίτια (N.Σταυρινίδης). Στην απογραφή του 1881 αναφέρεται ως ΚΑΛΑΝΤΑΡΕ του δήμου Μαργαριτών με 100 Χριστιανούς και 12 Τούρκους ως κάτοικοι. Από το 1900 αναφέρεται ως Καλανταρέ στο δήμο Ελευθερναίων, εν συνεχεία στον αγροτικό δήμο Καλαμά και τέλος στην κοινότητα Ορθέ (Στεργιος Σπανάκης). Το 1951 γράφεται ως ΚΑΛΑΝΔΑΡΕ και είναι  έδρα ομώνυμης κοινότητας με 94 κατοίκους και πρόεδρο τον Νικόλαο Ι. Σταυρουλάκη.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, υλοποιήθηκαν σημαντικά έργα στο χωριό, όπως η έλευση του νερού και η δημιουργία του δρόμου με προσωπική εργασία των κατοίκων, τα οποία συνετέλεσαν στην βελτίωση της ποιότητας διαβίωσης. Επίσης, στη δεκαετία του ’60, λειτούργησε για μερικά χρόνια το Δημοτικό σχολείο του χωριού με μαθητές από την Καλανδαρέ και τον Καλαμά, με  δάσκαλο τον Αλκιβιάδη Μαυράκη.
Με την τουρκική κατοχή εγκαταστάθηκε στο χωριό ο τούρκος πάσας Μουλάς Σκοτούλιος. Κατέλαβε ένα μεγάλο μέρος του χωριού, τις ορεινές περιοχές και τους πλούσιους βενετσιάνικους ελαιώνες. Δημιούργησε ένα κοπάδι αιγοπρόβατα και χώρισε τα λιόφυτα από τα χειμάδια χτίζοντας ένα τοίχο 4 χιλιομέτρων, από τον Καλανταριανό ποταμό έως τον ποταμό Γογκύλου, ‹‹αγγαρεύοντας›› χριστιανούς με πληρωμή μια πεντάρα την ημέρα. Έχτισε στάνες και μητάτα στην περιοχή Πλακάλωνα δυτικά του χωριού και έναν μύλο για το άλεσμα των ελιών. Ένα μεγάλο μέρος όλων αυτών των κτισμάτων σώζεται μέχρι σήμερα. Στο χωριό διατηρείται ακόμα η αναστηλωθείσα κατοικία του πασά Σκοτούλιου με την ιδιαίτερα χαρακτηριστική εξωτερική καμινάδα. Μετά την Κατοχή, το Καλανδαριανό “καφενείο του Παντελή” ήταν το μόνο καφενείο στα χωριά της ευρύτερης περιοχής κι αποτελούσε σημείο συνάντησης και διασκέδασης των κατοίκων.
Το χωριό υπέφερε από το 1910 έως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με γενικές επιστρατεύσεις. Έχασε τον Αντωνάκη Νικόλαο που σκοτώθηκε στη μάχη του Λατζιμά στις 22/05/1941 από τους Γερμανούς και τον Σταυρουλάκη Ιωάννη, που σκοτώθηκε στις 24/02/1941 στην Αλβανία.

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Μέσα στο χωριό υπάρχουν τρεις εκκλησίες σημαντικού ιστορικού ενδιαφέροντος. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου αρχικά χτίστηκε με πρόναο, σήμαντρο, τοιχογραφίες και τάφους στο εσωτερικό, ενώ το 1910 έγινε ανακαίνιση.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι αρχαιοτάτη εκκλησία όπου στον προαύλιο χώρο της βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού. Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπάρχουν τάφοι στο πάτωμα, ένας εκ των οποίων φέρει ενετικό οικόσημο με λατινική επιγραφή όπου, σύμφωνα με την παράδοση, έχει ταφεί μητροπολίτης. Θεωρείται πολυούχος του χωριού και την ημέρα που εορτάζεται, στις 14 Σεπτέμβρη, γινόταν μεγάλο πανηγύρι.
Η Αγία Μαρίνα είχε τάφους και τοιχογραφίες. Καταστράφηκε επί τουρκοκρατίας και ανακαινίστηκε το 1954.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΦΥΣΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ & ΦΑΡΑΓΓΙ

Το Καλανταριανό φαράγγι μήκους 4.800 μέτρων ξεκινάει από την Καλανταριανή βρύση και επεκτείνεται μέχρι τη θέση Μπραχίμο (οικισμός Περάματος). Είναι μια περιοχή σπάνιου φυσικού κάλλους, πλούσια σε διαφόρων ειδών δέντρα και φυτά, τα οποία διαμορφώνουν ένα περιβάλλον κατάλληλο για καταφύγιο άγριων πτηνών. Από την εποχή των Ενετών και των Τούρκων το φαράγγι αποτελούσε πηγή ζωής για τους κατοίκους με τα πλούσια περιβόλια χτισμένα σε πεζούλες κατά τα βενετσιάνικα πρότυπα. Πνεύμονα της οκονομικής ζωής του τόπου αποτελόυσαν, επίσης, οι 12 νερόμυλοι (αλευρόμυλοι), κάποιοι εκ των οποίων λειτουργούσαν έως το 1950. Αξιόλογα δείγματα  μπορεί να θαυμάσει ο σημερινός επισκέπτης. Μέχρι σήμερα σώζωνται τα πέτρινα  γάντολα (πέτρες λαξευμένες κατάλληλα για τη ροή του νερού στα περιβόλια και στους νερόμυλους).
Η Καλανταριανή βρύση που είναι και η αφετηρία του φαραγγιού, αποτελούσε συχνά μέρος ψυχαγωγίας των κατοίκων της περιοχής (γλέντια). Επίσης, από την κύρια πηγή που βρίσκεται εκεί, οι κάτοικοι των κοντινών χωριών, μπορούσαν να καλύπτουν κάποιες από τις απαραίτητες ανάγκες τους, όπως το πλύσιμο των ρούχων στο ‹‹πλυσταριό›› που βρίσκονταν στο ίδιο μέρος, και τη μεταφορά του νερού με σκεύη της εποχής (λαήνες) στα σπίτια τους.

ΕΞΩΚΛΗΣΙΑ

Στο Καλανταριανό φαράγγι υπάρχουν τρία ξωκλήσια, εκ των οποίων το ένα, οι Άγιοι Απόστολοι, ανήκει στην παλαιοχριστιανική περίοδο, ενώ τα άλλα δύο, ο σπηλαιώδης ναός της Αγίας Παρασκευής και η Αγία Τραπέζα, κτίστηκαν επί Ενετοκρατίας. Οι Άγιοι Απόστολοι είναι το πρώτο εκκλησάκι που συναντάει κανείς διανύοντας το φαράγγι. Βρίσκεται στην ανατολική όχθη του ποταμού.  Κατηφορίζοντας, συναντάμε τη σπηλιά στην οποία βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής με πηγή ύδατος στο εσωτερικό της, καθώς και τα πρώτα τεκμηριωμένα αρχαιολογικά ευρήματα που  είναι τάφοι  της Ελληνορωμαϊκής περιόδου (Έγγραφο της αρχαιολογικής υπηρεσίας Χανίων).
Η Αγία Τραπέζα, μοναδική εκκλησία του Μυστικού Δείπνου στη Κρήτη, εορτάζεται τη Μεγάλη Πέμπτη. Και στα τρία αυτά ξωκλήσια τελείται θεία λειτουργία όταν εορτάζουν.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μετά από μια περίοδο εγκατάλειψης, λόγω οικονομικών και πρακτικών δυσχερειών διαβίωσης, γίνονται από τους κατοίκους προσπάθειες αναστήλωσης και ανάδειξης.

Για τη Μεγάλη Πέμπτη

Γιατί ο Δείπνος της Μ. Πέμπτης ονομάζεται "Μυστικός Δείπνος"

Ορθόδοξες απαντήσεις

Η λέξη μυστικός παράγεται από το «μύστης» και αυτό από το «μυώ». Άρα ο Δείπνος αυτός δεν έγινε κρυφά και απομονωμένα, αλλά για να αποκαλύψει, παρουσιάσει και διδάξει στους δώδεκα μαθητές Του ο Κύριος, ότι το μυστήριο της Σταυρικής Του Θυσίας ήδη έχει συντελεσθεί. Ο Δείπνος εκείνης της Πέμπτης λέγεται και είναι «ΜΥΣΤΙΚΟΣ», διότι εμύησε ο Κύριος τους Μαθητές Του και διά των Μαθητών εμάς στη σωτήρια θυσία: Ιερούργησε ο ίδιος τη Σταυρική Θυσία του Γολγοθά. 
Με τον Μυστικό Δείπνο ο Χριστός με τρόπο ασύλληπτο από τον ανθρώπινο νου και την κοινή λογική, προλαβαίνει τα γεγονότα της προδοσίας, της Δίκης, των Παθών, του Γολγοθά και της Θυσίας πάνω στον Σταυρό. Και τα προλαμβάνει διότι είναι παρόντα στην τροφή του Παναγίου Σώματος και του Τιμίου Αίματος Του…«Φάγετε από το Σώμα μου», τους λέγει, «και πίετε από το Αίμα μου». Είμαι το «Εσφαγμένο Αρνίον». Για να μας ομιλεί έτσι ο Κύριος, σημαίνει ότι η Θυσία έχει ήδη συντελεσθεί και συνεχίζει με την δική μας Θεία Λειτουργία να συντελείται!

π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Και:
 
Ιστορικά ζητήματα για τη Μεγάλη Πέμπτη
Το Άγιο Μύρο και η ετοιμασία του (& οι βιβλικές ρίζες του)
Η επιστήμη μπροστά στη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού Χριστού
Ο θάνατος του Υιού του Θεού
Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Για ανθρώπινα και Θεία πάθη
Ο Ληστής του Γολγοθά - Η Μαρία του Κλωπά - Λογγίνος, ο εκατόνταρχος της σταύρωσης (& εδώ)
Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Το παράπονο του Εσταυρωμένου
Ήμουν κάτω από το Σταυρό σου… έτσι, από περιέργεια...
Γιατί ο Χριστός φώναξε "Ηλί Ηλί, λαμά σαβαχθανί" (Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες);
Κύριε, δείξε μου τον Αμνό...