Εικ. από εδώ
Σύμφωνα με το βιβλίο της Γένεσης (αρχή του κεφ. 2), ο Θεός ολοκλήρωσε το δημιουργικό έργο Του την έκτη ημέρα της δημιουργίας και την έβδομη ημέρα "κατεπαύσατο" (σταμάτησε) από την εργασία Του. Και ευλόγησε την έβδομη ημέρα, λόγω της ολοκλήρωσης του έργου Του και της κατάπαυσής Του.
Όμως η Εκκλησία έχει δεχτεί την κατάπαυση του Θεού κατά την έβδομη ημέρα της δημιουργίας ως προτύπωση του Μεγάλου Σαββάτου και της κατάπαυσης του Θεού από ένα άλλο έργο Του: τα άχραντα Πάθη Του, τα Πάθη του Υιού και Θεού Ιησού Χριστού.
Ο ίδιος ο Χριστός είπε: "Ο Πατέρας μου εργάζεται μέχρι τώρα, και κι εγώ εργάζομαι" (Ιωάνν. 5, 17). Συνεπώς, δεν υπάρχει πραγματική "κατάπαυση" του Θεού από τα έργα Του. Αυτό το καταλαβαίνουμε αμέσως, βλέποντας όχι μόνο το σωστικό έργο του Θεού για κάθε άνθρωπο, αλλά και πόσα νέα πλάσματα γεννιούνται κάθε μέρα (άρα η δημιουργία του κόσμου συνεχίζεται), καθώς και πόσα γεγονότα - σε μικροεπίπεδο και μακροεπίπεδο - συμβαίνουν στο σύμπαν.
Ποια είναι λοιπόν η αληθινή κατάπαυση του Θεού, που συνέβη την ημέρα την εβδόμη, την ευλογημένη;
Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η κατάπαυση είναι το "τετέλεσται" επί του σταυρού. Ο Ιησούς, ο πάσχων Θεός και Υιός του Θεού, δεν υποφέρει πια. Το όντως επίπονο έργο Του ολοκληρώθηκε το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής (την έκτη ημέρα), όπου κορυφώθηκε στο φρικτό Γολγοθά η αγωνία όλων των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας και οι δημόσιες συζητήσεις Του με τους ηγέτες των Ιουδαίων στο ναό της Ιερουσαλήμ. Η αγωνία αυτή τελείωσε με το "τετέλεσται" και ο Θεός όντως "κατεπαύσατο από πάντων των έργων αυτού".
Στην πραγματικότητα, δεν έπαψε να εργάζεται, γιατί κατέβηκε στον Άδη για τη λύτρωση των προ Χριστού νεκρών. Κατεπαύσατο όμως από τα Πάθη, τον πόνο και την αγωνία Του. Από αυτό έπρεπε να σταματήσει και να αναπαυθεί.
Έτσι στη διήγηση της δημιουργίας κρύβεται ένας ακόμη χριστολογικός τύπος, όπως οι τόσοι που εντοπίζονται, μαζί με τις προφητείες, σε όλη την έκταση της Παλαιάς Διαθήκης.
Αυτό εκφράζει η Ορθόδοξη Εκκλησία με το δοξαστικό το Εσπερινού της Αναστάσεως (δηλ. της πρωινής λειτουργίας του Μεγάλου Σαββάτου), που λέει:
Τὴν σήμερον μυστικῶς, ὁ μέγας Μωϋσῆς προδιετυποῦτο λέγων· Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεός, τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ εὐλογημένον Σάββατον· αὕτη ἐστίν ἡ τῆς καταπαύσεως ἡμέρα, ἐν ᾗ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὁ Μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς κατὰ τὸν θάνατον οἰκονομίας, τῇ σαρκὶ σαββατίσας, καὶ εἰς ὃ ἦν, πάλιν ἐπανελθών, διὰ τῆς Ἀναστάσεως, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.
Δείτε και:
Θεολογικά tips για Καλό Πάσχα!
«Ου προσκυνούμεν!»: οι άγιοι Τρεις Παίδες του Μεγάλου Σαββάτου (& περί του Αγίου Φωτός)
Ο θάνατος του Υιού του Θεού
Γιατί οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου