Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Το
Πάσχα είναι για την Εκκλησία η αφετηρία της νέας δημιουργίας. Η φθορά
και ο θάνατος πλέον δεν έχουν καμία δύναμη στη ζωή του ανθρώπου και της
κτίσης, αλλά "τα πάντα πεπλήρωται φωτός ". Αυτό φαντάζει οξύμωρο για τη
νοοτροπία του κόσμου, καθώς όλοι διαπιστώνουμε την συνεχή καταστροφή του
περιβάλλοντος, τον θάνατο που κρατά δέσμιο τον κάθε άνθρωπο, την
δυσκολία της αλλαγής εντός μας, παρά τα μηνύματα και την παρουσία της
πίστης στο Χριστό. Αδικίες και πόλεμοι γίνονται, τα συμφέροντα
κυριαρχούν, η ζωή είναι πάντοτε απλόχερη για τους λίγους, ενώ οι πολλοί
βιώνουν την δυσκολία, η πρόοδος δεν έχει εξασφαλίσει την ευτυχία, αλλά
έχει εξοβελίσει τον Θεό από την ζωή των πολλών.
Επομένως,
το ερώτημα ποια είναι η σημασία της Ανάστασης για τον σημερινό άνθρωπο
φαντάζει δυσκολοαπάντητο. Όσο κι αν η γλώσσα της θεολογίας δίνει
περιγραφές του γεγονότος και φανερώνει σημεία, η πλειοψηφία των ανθρώπων
ακούει το "Χριστός Ανέστη" και διασκορπίζεται! Είμαστε
όμως τα παιδιά του Αναστημένου Θεού. Ο Χριστός δεν είναι ένα κήρυγμα
ηθικής, δεν είναι ένας κοινωνικός αναμορφωτής, δεν είναι ένας απλός
επαναστάτης, ένας από τους πολλούς που πέρασαν από την ιστορία. Είναι ο
Θεός που γίνεται άνθρωπος, κρατώντας τη Θεότητά Του, για να μας κάνει
θεούς κατά χάριν, δηλαδή να ζούμε αιώνια, να μας απαλλάξει από τον
θάνατο και τη φθορά. Για μας που πιστεύουμε σ' Αυτόν, αλλά και για όλο
τον κόσμο, και γι' αυτούς ακόμη που δεν τον πίστεψαν και δεν θα τον
πιστέψουν, ο Χριστός έφερε αυτή την καινούρια δημιουργία, την Εκκλησία.
Σ'
αυτήν και το τελευταίο φυλλαράκι έχει αξία, καθώς και μέσα απ' αυτό
μπορούμε να θαυμάσουμε την ομορφιά της ζωής, που ο Θεός έπλασε. Μπορούμε
να θαυμάσουμε το μυστήριο της αγάπης, την μεταμόρφωση του καθενός που
πιστεύει κι αγωνίζεται, την δύναμη της μετάνοιας, της αγιότητας που
αγκαλιάζει τον Άλλο και όλο τον κόσμο, εκείνη που κάνει την Εκκλησία να
προχωρά, χωρίς να την καταστρέφουν τα λάθη όσων την απαρτίζουν, την
πίστη να αυξάνεται μέσα από τους διωγμούς. Την δύναμη, τελικά, που δίνει ελπίδα και στον τελευταίο άνθρωπο της γης!
Αν
τα πάντα γίνονται καινά, αν η φθορά και ο θάνατος καταργούνται, αυτό
μπορούμε να το ζήσουμε μόνο με το να δούμε τον Χριστό ως Σταυρωμένο,
Αναστημένο και ερχόμενο για μας προσωπικά. Όσοι ζούμε το φως που
ανατέλλει από τον Πανάγιο Τάφο, όσοι ζούμε την Ανάσταση στις καρδιές μας
πιστεύοντας, συγχωρώντας, κοινωνώντας με το Χριστό και τον συνάνθρωπο
δεν αγνοούμε τον ταραγμένο κόσμο μας. Αγωνιζόμαστε να τον καλυτερέψουμε.
Η ελπίδα μας όμως είναι η Αναστάσιμη Ελευθερία.
Ξεφεύγουμε από ό,τι μας
θανατώνει, ζώντας στον πλημμυρισμένο από το Φως του Χριστού έσω
άνθρωπο. Και γευόμαστε στην αναστάσιμη και σε κάθε Θεία Λειτουργία την
μετάληψη του Φωτός, την μετάληψη του Χριστού, ζώντας τη χαρά στο πρόσωπο
του αδελφού μας και προγευόμαστε την στιγμή όταν ο
Αναστημένος Χριστός θα μας αρπάξει στην ουράνια βασιλεία Του, περνώντας
με το Πάσχα του θανάτου στην χαρά της άλλης βιοτής, της αιώνιας, της
Αναστάσιμης, της μοναδικά ελεύθερης.
Γινόμαστε
οι χριστιανοί το προζύμι που φτιάχνει τον άρτο της ζωής, την Εκκλησία,
την Ελπίδα, την Αλήθεια. Την Ελευθερία της Ανάστασης!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
Στο φύλλο της Τετάρτης 11 Απριλίου 2018
Σχέση ανθρώπου και Θεού χτισμένη στο "μη φοβείσθε" του Κυρίου...
Ιησούς Χριστός: θεραπεύοντας την ψυχή με την αυτοθυσία Του
"Μαγεία! Ευλογία! Μέθη!": Η εξομολόγηση ενός μοναχού
Η άμεση γνώση του Θεού από τους ανθρώπους
Η θεραπευτική των πνευματικών νοσημάτων
Ηθικισμός; Όχι, ευχαριστώ!
Χαιρετισμοί σε χρόνους μαύρης σκλαβιάς
Αντιεξουσιαστές και Μεγάλη Παρασκευή!...
Ο θάνατος του Υιού του Θεού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου