Ο ευλαβής ιερέας, ο έμπορος και ο Μέγας Βασίλειος (Περί της μνημονεύσεως κατά την ιερά Προσκομιδή)
του.
Αυτό τον ανάγκασε να στραφεί και να ζητήσει βοήθεια σε κάποιον κοντινό και γνωστό του έμπορο, ο οποίος, εισακούοντας το αίτημά του, του έδωσε 500 χρυσά νομίσματα με τα οποία
ο ιερεύς ξεπλήρωσε το χρέος του. Προς ικανοποίηση του εμπόρου ο ιερεύς του υποσχέθηκε να μνημονεύει το όνομά του και το όνομα των συγγενών του υπέρ υγείας και υπέρ αναπαύσεως στην Προσκομιδή για όλη του τη ζωή.
Ο έμπορος υπολόγιζε ότι ο ιερεύς θα ζούσε πολλά χρόνια και θα προσευχόταν γι' αυτόν και τους συγγενείς του σε κάθε Λειτουργία και μ' αυτόν θα τον ικανοποιούσε για τα χρήματα που του είχε δώσει.
Ο ιερεύς κατάφερε να τελέσει μόνο μία Λειτουργία στην οποία μνημόνευσε τον ευεργέτη του και τους συγγενείς του. Σύντομα μετά απ' αυτόν αρρώστησε και ύστερα από μια μακρά ασθένεια πέθανε. Ο έμπορος, μαθαίνοντας το τέλος του Ιερέως, παρά πολύ λυπήθηκε και θλιβόταν για την απώλεια των χρημάτων του, αφού μόνο μια λειτουργία τελέσθηκε από τον ιερέα, πράγμα που δεν τον περίμενε. Εκείνος υπολόγιζε στην μακροχρόνια ζωή του ιερέως και γι αυτό του έδωσε τα 500 νομίσματα. Άρχισε λοιπόν να ενοχλεί την πρεσβυτέρα του κοιμηθέντος ["Ν": πρεσβυτέρα = η σύζυγος του ιερέα, η παπαδιά], για να του επιστρέψει τα χρήματα, κρατώντας τα χρήματα μόνο για μία Λειτουργία.
Η πρεσβυτέρα του απάντησε ότι χρήματα δεν έχει, κι αν υπήρχαν κάποια, τα ξόδεψε κατά τη διάρκεια της αρρώστιας του ιερέως και τώρα τίποτε δεν είχε απομείνει. Ο έμπορος, χωρίς να δίνει προσοχή στα λόγια της πρεσβυτέρας, απαιτούσε επίμονά τα χρήματά του, απειλώντας με δικαστήρια. Τότε εκείνη απευθύνθηκε στον Μ. Βασίλειο και του διηγήθηκε τι της είχε συμβεί.
Αφού την άκουσε ο άγιος, της είπε: «Εγώ αύριο θα τελέσω τη Θ. Λειτουργία. Ελάτε σε μένα μαζί με τον έμπορο και μια ζυγαριά. Θα ζυγίσουμε μία μερίδα που θα βγάλω από τον πρόσφορο υπέρ υγείας και σωτηρίας των συγγενών του. Όσο θα ζυγίζεται η μερίδα στην ζυγαριά, τόσο χρυσάφι θα προσθέτει ο έμπορος στον άλλο δίσκο της ζυγαριάς και μ' αυτόν τον χρυσάφι θα σε πληρώσει για τη μία Λειτουργία που τέλεσε ο κοιμηθείς Ιερεύς».
Η πρεσβυτέρα πήγε στον έμπορο και του μετέφερε τα λόγια του Αγίου Βασιλείου. Ο έμπορος χάρηκε και το πρωί πήγε στον ναό, παίρνοντας μαζί του τη ζυγαριά και κάμποσο χρυσάφι.
Ο Άγιος Βασίλειος, τελώντας την προσκομιδή, έβγαλε μία μερίδα υπέρ υγείας και σωτηρίας των δούλων του Θεού και την απόθεσε στην ζυγαριά. Και πρόσταξε τον έμπορο να βάλει χρυσάφι
στον άλλο δίσκο της. Μα όσο χρυσάφι κι αν έβαζε ο έμπορος, η μια μικρή μερίδα όλο και βάραινε και όσο περισσότερο χρυσάφι έβαζε, τόσο χαμηλότερα και χαμηλότερα έπεφτε ο δίσκος
στον οποίο είχε αποτεθεί η μερίδα που είχε βγάλει ο Μέγας Βασίλειος από το πρόσφορο κατά την προσκομιδή.
Ο έμπορος βλέποντας το μεγάλο θαύμα της Θείας Χάριτος ένιωσε φόβο και κατάνυξη. Αμέσως ζήτησε συγγνώμη από τον άγιο Βασίλειο και από την πρεσβυτέρα του κοιμηθέντος ιερέως και
δεν απαίτησε πλέον χρήματα.
Για τη μνημόνευση κατά την ιερά προσκομιδή δείτε εδώ & εδώ.
Για τον άγιο και Μέγα Βασίλειο, το γίγαντα της φιλανθρωπίας, της θεολογίας, αλλά και της φιλοσοφίας & επιστήμης, δείτε εδώ & εδώ. Έργα του εδώ.
Δείτε και: εικόνα του "Ανάξιου Ιερέα" στο ιερό ορθόδοξου ναού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου