Ένας άγνωστος Κύπριος νεομάρτυρας!...

Από απομαγνητοφωνημένη συνομιλία με το γέροντα Ιωσήφ (Μπαϊρακτάρη) στο Ιερό Ησυχαστήριο αγίου Μηνά στη Βίγλα, Άγιο Όρος, τον Απρίλιο του 2005.

(Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο)

[...] Κι εύχομαι μέσα απ' τη ψυχή μου και την καρδιά και τον νου μου, να είσαστε πάντα νικητές ενώπιων του διαβόλου. Να μην πικραίνετε τον πανάγιο Θεό, να πικραίνετε μόνο τον διάβολο. Να λέτε, όχι ρε παιδί μου. Πόσο θα ζήσω? ...Ό,τι λέγαν οι μάρτυρες.... Λέει: Θυσίασε για να ζήσεις... Εντάξει μωρέ, σιγά μια θυσία είναι...Πες ότι είσαι μουσουλμάνος τώρα και πήγαινε πέρα και λάτρεψε τον Θεό σου.... Όχι λέει, θα πεθάνω που θα πεθάνω, δεν αρνούμαι την πίστη μου!...

Ένας γείτονας έγραψε ένα βιβλίο, εκδίδεται τώρα οσονούπω... και είδα σε ένα απόσπασμα, που λέει, εκεί στην Κύπρο είχαν πιάσει αιχμαλώτους. Τους παίρνουν και λέει ο διοικητής στους υπολοίπους, ότι θα κάνω εγώ, θα κάνετε κι εσείς. Μπαμ μπαμ μπαμ, αδειάζει όλη την δεσμίδα του περιστρόφου του σε έναν... Εγώ λέει ένας, από τα βάθη της Ασίας τέλος πάντων... Τούρκος, μουσουλμάνος, τον πήρα λίγο ιδιαιτέρως... του ερχόταν άσχημα... Του λέει: γίνεσαι μουσουλμάνος? Το μουσουλμάνος, το κατάλαβε ο άλλος, ο Κύπριος και τι του λέει? Όι ... όι, μ' ένα χαμόγελο... Και τότε λέει, άδειασα κι εγώ το περίστροφο πάνω του. Οπότε, λέει τώρα ο Τούρκος, έχουν περάσει είκοσι χρόνια κι ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω το χαμόγελο εκείνου του νεαρού. Και μόλις το διάβασα, συγκινήθηκα και λέω: Άγιε! Ανώνυμε άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών...

Εύχομαι να είσαστε από αυτούς τους άγιους τους ανώνυμους... Κάποια στιγμή, μην κολλάτε... Εμπρός! Θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε, ας πεθάνουμε τώρα. Και τι έγινε για πέντε χρόνια ή για δέκα? [...]