ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

"Γεννήθηκα για να μισώ - Ξαναγεννήθηκα για ν' αγαπώ"

Κλάους Κένεθ, Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς – Από το σκοτάδι του μίσους στον Γέροντα Σωφρόνιο, Εκδ. "Εν Πλω" 2009.


Αν υπάρχουν στον 20ό αιώνα κάποιοι άνθρωποι, που τους αξίζει ο τίτλος του «Οδυσσέα του πνεύματος», ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο Κλάους Κένεθ. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της παγκόσμιας θρησκευτικότητας. Περιπλανήθηκε στο σκοτάδι, γνωρίζοντας όλες τις μορφές του. Και ανακάλυψε το φως, την ελευθερία και την αγάπη εκεί, όπου ποτέ δεν περίμενε να τα βρει. Αυτή είναι η ιστορία του.

«Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας, και η πραγματική απόσταση που διήνυσα κατά την πνευματική αυτή διαδρομή προϋπέθετε πολλές περιπλανήσεις ανά τον κόσμο. Πέρασα από την Ινδία, το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από αραβομουσουλμανικές χώρες, όπως ο Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία, για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, περιλαμβανομένων του κομμουνισμού, του αθεϊσμού και της χίπικης κουλτούρας.
»Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, το βουδισμό, τον ισλαμισμό, καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων. Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικών και εισχώρησα στον εσωτερισμό και την απόκρυφη γνώση, περιερχόμενος σε κατάσταση έκστασης. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε της ψυχής μου, μέχρι την ημέρα που βρέθηκα αντιμέτωπος με εφτά όπλα. Τότε μόνο –και απροσδόκητα– είχα μια συγκλονιστική κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Άγνωστο σε μένα Θεό. Τότε ήταν που σώθηκα, κατά ένα θαυμαστό, βέβαια, τρόπο.
»Πάντοτε έτρεχα να ξεφύγω από το Θεό, από τους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Ήταν ένα ταξίδι στην κόλαση, γεμάτο μίσος και θάνατο, ώσπου να αντικρίσω την αλήθεια για το ποιος πραγματικά ήμουν.
»Άκουσα πολλές φορές να προφέρουν το όνομα του Ιησού και άλλες τόσες φορές Τον απέρριψα και Τον αρνήθηκα. Δεν Τον είχα καθόλου ανάγκη, ή έτσι νόμιζα. Επειδή είναι βέβαιο πως ο ίδιος ο Θεός με αγαπά και με περιβάλλει με τη Χάρη Του, το να πιάνω τον εαυτό μου τώρα να αφηγείται και να τραγουδά για την αγάπη του Θεού, το θεωρώ απίστευτο και θαυμαστό.
»Ίσως κάποιοι στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού να μη θελήσουν να διαβάσουν την ιστορία, αντιμετωπίζοντας καθετί παρόμοιο ως «πνευματική ανισορροπία». Αυτός όμως που ειλικρινά αναζητεί την αλήθεια προκειμένου να βρει την αλήθεια, θα διαβάσει την ιστορία αυτή με πολλή προσοχή, αλλά και προς μεγάλη του τέρψη, διαπιστώνοντας πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού και με πόση αγάπη προστατεύει όλους εμάς, κάθε μέρα, κατά την πορεία μας στη ζωή».

Klaus Kenneth

 Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1945, τη νύχτα που ο κόκκινος στρατός κατέλυε το Γ΄ Ράιχ. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν ρωμαιοκαθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά το χριστιανισμό.
Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. Τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ.
Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια (1967-1973) στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ’ ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και, κυρίως, τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί όλο και περισσότερο. Γνωρίζει τον ισλαμισμό, τον ινδουισμό και το βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μη μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα, ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόλησή του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής.
Στη συνέχεια καταφεύγει στο λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντάς τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα έρχεται σε επαφή με τον προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στο χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει το Γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει τη μετέπειτα πορεία του.
Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία του Χριστού. Μεταφράζει στα γερμανικά με την ευλογία του Γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου Η ζωή Του ζωή μου, καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για το Χριστό.
Το βιβλίο Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς – Από το σκοτάδι του μίσους στον Γέροντα Σωφρόνιο (Born to HateReborn to Love), εκδ. Εν πλω 2009, αφηγείται τη ζωή του και έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες.






Ο άγιος Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Σημείωμα του εκδότη της ελληνικής έκδοσης

Δεν πάνε πολλοί μήνες από εκείνο το πρωινό, που ο ταχυδρόμος έφερε στα γραφεία των εκδόσεων Εν πλω ένα μικρό φάκελο με επένδυση, προσεκτικά σφραγισμένο, σταλμένο από το εξωτερικό. Παραλήπτης αναγραφόταν ο εκδοτικός μας οίκος και αποστολέας ήταν ένας κύριος που το όνομά του θύμιζε Γερμανό ενώ το επώνυμό του Άγγλο: Klaus Kenneth.
Μέσα στον φάκελο υπήρχε ένα CD με δύο αρχεία κειμένου και ένα φωτογραφιών. Η περιέργεια αναζήτησε αμέσως ικανοποίηση στην ευκολότερη οδό, κι έτσι ανοίξαμε τον φάκελο με τις φωτογραφίες: στην οθόνη του υπολογιστή παρέλασε ένας μεγάλος αριθμός φωτογραφιών από διάφορα πολιτισμικά-θρησκευτικά περιβάλλοντα – μουσουλμανικά, ινδουιστικά, βουδιστικά, χριστιανικά… Και στη μέση όλων αυτών, η φιγούρα ενός ανθρώπου, που έμοιαζε να είναι ο αποστολέας του φακέλου. Η πρώτη εντύπωσή μας, αρνητική. Τι άραγε να θέλει κάποιος που ασχολείται με όλα αυτά από έναν εκδοτικό οίκο που απεχθάνεται τον συγκριτισμό και καταπιάνεται με θέματα ορθόδοξης θεολογίας και ευσέβειας; Μήπως είχε γίνει κάποιο λάθος;
Το πρώτο αρχείο κειμένου ήταν μια επιστολή του συγγραφέα προς τον εκδότη. Μετά την ανάγνωσή της η πρώτη εντύπωση άρχισε να κάμπτεται: όχι, εδώ δεν πρόκειται για κάποιον «πλανεμένο» συγκριτιστή, που παλεύει χωρίς έρμα στο σύγχρονο πολυθεϊστικό περιβάλλον να βρει το… «πεπρωμένο» του. Εδώ μιλάμε για κάποιον που έχει επαφή με ένα από τα πιο αξιόλογα πνευματική κέντρα του δυτικού ορθόδοξου κόσμου, το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ. Και μάλιστα ήξερε πολύ καλά –τουλάχιστον κατά τα λεγόμενά του– τον γέροντα Σωφρόνιο. Κάτι άλλο έμοιαζε να συμβαίνει εδώ… Παρ’ όλα αυτά οι αμφιβολίες μας δεν υποχώρησαν τελείως.
Στο δεύτερο αρχείο κειμένου υπήρχε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, στην αγγλική του εκδοχή. Η ανάγνωσή του ήταν πλέον μονόδρομος. Η δε περιέργεια είχε πια οξυνθεί πολύ…
Η ιστορία που διαβάσαμε ήταν συγκλονιστική, αλλά ήταν και… απίστευτη! Είναι δυνατόν να συνέβησαν όλα αυτά σε ένα πρόσωπο; Είναι δυνατόν να τα έκανε όλα αυτά ένας και μόνο άνθρωπος; Και μετά από όλο αυτό το σκοτάδι να καταφέρει να βρει ισορροπία και γαλήνη; Κι ακόμα περισσότερο, να μπορέσει να δει τον Χριστό στη ζωή του και να οδηγηθεί και στην Ορθοδοξία; Μήπως ήταν ένας μυθομανής; Μήπως απ’ όσα λέει, μισή είναι η αλήθεια; Μήπως και την Ορθοδοξία την γνώρισε ως άλλο ένα σταθμό της πολυτάραχης ζωής του, ένα σταθμό από αυτούς που με τόση επιπολαιότητα γνώρισε και προσπέρασε;
Τα ερωτήματα και οι απορίες δεν τελείωναν. Άκρη δεν μπορούσαμε να βρούμε. Όμως από κάπου φάνηκε φως: την αγγλική μετάφραση και διόρθωση των δοκιμίων την είχαν κάνει δύο κυρίες (μέλη των ορθόδοξων κοινοτήτων της Αγγλίας), με τις οποίες είχαμε κάποια μακρινή γνωριμία. Αμέσως ήρθαμε σε επικοινωνία. Η μία επαφή έφερε την άλλη και ο ένας γνωστός πίσω από τον άλλο άρχισε να μας διηγείται ό,τι ήξερε για τον Κλάους Κένεθ. Επιστολές ανταλλάχθηκαν, συνεννοήσεις έγιναν, μαρτυρίες από πρόσωπα εμπιστοσύνης σε Αγγλία και Γερμανία αναζητήθηκαν… Όλες οι γνώμες συνέκλιναν σε ένα πράγμα: Όχι, ο Κλάους Κένεθ δεν είναι μια τυχαία περίπτωση – ό,τι γράφει είναι πέρα για πέρα αληθινό!!! Κι ακόμα, πράγματι είχε επαφή και επικοινωνία με τον γέροντα Σωφρόνιο. Εκείνος τον μύησε στην Ορθοδοξία, εκείνος τον βοήθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα στον δρόμο της ανατολικής χριστιανοσύνης. Σήμερα (συνέχιζαν οι πληροφορίες που μαζεύαμε) ο Κλάους Κένεθ ζει μια ήσυχη ζωή γυρίζοντας τον κόσμο και μιλώντας διαρκώς για τον Χριστό. Είναι ενεργός χριστιανός και παλεύει, όπως όλοι μας, να εδραιώσει μέσα το όσο μπορεί την πίστη.
Μα, αν όλα αυτά που γράφονται εδώ είναι αλήθεια, αν ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο αυτό είναι σήμερα πράγματι αυτός που λέει πως είναι – και όλοι μας διαβεβαίωσαν γι’ αυτό– τότε αυτό το βιβλίο είναι μια συγκλονιστικά ζωντανή μαρτυρία της πίστης μας για τον Χριστό: ναι, ο Κύριος δεν αφήνει κανένα να χαθεί, είναι έτοιμος να αναζητήσει κάθε άνθρωπο σε όσο βαθύ λάκκο κι να βρίσκεται, σε όσο απόκρημνο γκρεμό κι αν έχει πέσει, σε όσο σκοτεινό δρόμο κι αν έχει περιπλανηθεί. Μέσα σε έναν κόσμο τόσο παραζαλισμένο από τις διάφορες «αλήθειες» που διαφημίζονται κατά καιρούς, το βιβλίο του Κλάους Κένεθ μπορεί να δώσει αυθεντική μαρτυρία –προς τους πάντες!– για την μία και μοναδική αλήθεια της πίστης στον Χριστό. Κι είναι η μαρτυρία αυτή αυθεντική και έγκυρη, γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο, που πριν γνωρίσει τον Χριστό «τα έκανε όλα» στη ζωή του…
Το 2ο βιβλίο του (κλικ εδώ)
Οι αντιστάσεις κάμφθηκαν, οι αναστολές υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν. Ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Κλάους και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στη μετάφραση του βιβλίου του (που παράλληλα μεταφράζεται σε δυο τρεις ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ κυκλοφορεί σε άλλες τόσες με μεγάλη ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό).
Παραδίδουμε σήμερα αυτό το βιβλίο στα χέρια του αναγνώστη με εμπιστοσύνη. Θα χρειαστεί ευρύ πνεύμα για να διαβεί την ανάγνωσή του. Σε κάποια σημεία του ίσως είναι κάπως «σκληρό». Κάποιοι ενδεχομένως να «σκανδαλιστούν», κάποιοι ίσως να θορυβηθούν… Όμως, για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι: όποιος το διαβάσει από την αρχή ως το τέλος, δεν πρόκειται να βγει ζημιωμένος. Αντίθετα, θα γνωρίσει μέσα απ’ αυτό την κατάνυξη του θαυμασμού της αληθινής πίστης και θα κερδίσει ένα βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, που «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ προς Τιμόθεον 2, 4).
Καλή ανάγνωση!

Δες & ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ΒΙΝΤΕΟ με συζήτηση του Κλάους Κένεθ με το μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαο στην Αθήνα στις 21 Απρίλη 2010 (κλικ!).
Και αυτό: 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ "Νεκρε για τον Κόσμο"

εδω με αγαπη θα διαφωνησω μαζι σου.

Νομιζω οτι το βίντεο με τον Μεσογαιας, ουτε εξαιρετικο ενδιαφερον παρουσιαζει, ουτε κατι το ορθοδοξο!

Ας ειμαστε και λιγο αυστηροι εμεις οι Ορθοδοξοι Χριστιανοι!

Επειδή λεμε την αληθεια, δεν σημαινει οτι κατακρινουμε τον αδερφο μας!

ο Κένεθ μαλλον επεσε στην παγιδα, να 'περιφερεται' απο ναό σε ναο και να 'πουλάει' την οποια 'πνευματικη εμπειρια' ειχε!

Φαινεται απο μακρια οτι ο ανθρωπος εχει προβλημα!

Εχω γραψει και στις σελιδες του Αμέθυστου...να ειμαστε λιγο πιο προσεκτικοι εμεις οι Ορθοδοξοι!

Επειδή ο Αγιος Σωφρόνιος του επέτρεψε να βαπτισθει Ορθόδοξος, αυτο απο μονο του δεν τον καθιστα και 'αγιο'! Υποθετω οτι ο Αγιος Σωφρονιος θα επέτρεψε εξισου και αλλους αλλοθρησκους, εφοσον το επιθυμουσαν!

Ας ειμαστε λιγο πιο 'υποψιασμενοι' εμεις οι Ορθοδοξοι Χριστιανοι!

Με πόνο το γραφω...αλλιως θα μας ξεγελάσουνε και 'χαμπαρι' δεν θα παρουμε!

Μυρμιδόνας

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιο, που το ανεβάζω με σεβασμό. Οι επιφυλάξεις είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ στην Ορθοδοξία, γιατί μόνο έτσι μειώνεται ο κίνδυνος της πλάνης, που καραδοκεί. Πολύ καλά λοιπόν γράφεις όσα γράφεις.
Η γνώμη μου: Σίγουρα ο Κένεθ δεν είναι άγιος (ο χρόνος -ή μάλλον ο Κύριος- θα δείξει) και δεν το θεωρώ τέτοιον. Την εμπειρία του (μια αρνητική εμπειρία, από την οποία βγήκε σαν από την κόλαση) την παρουσιάζει - δεν την πουλάει με την έννοια ότι πληρώνεται με κάποιον τρόπο γι' αυτό (το γράφω για να μην παρεξηγήσει κάποιος επισκέπτης). Άλλωστε ο ίδιος έχει μεγάλη ανθρωπιστική δράση σε Σερβία και Αφρική.
Από εκεί και πέρα, δε θα ήθελα να κρίνω ούτε εκείνον, ούτε την άποψή σου... Μπορεί να έχεις δίκιο ή εν μέρει δίκιο - άλλωστε το "ενδιαφέρον" ή όχι είναι κάτι σχετικό. Ενδιαφέρον φάνηκε σε μένα. Ας το δουν οι αναγνώστες και ας κρίνουν.
Ενδιαφέρον είναι, κατ' εμέ, από την άποψη ότι ένας άνθρωπος με τέτοιο ταξίδι στις θρησκείες, που συγκρίνει εμπειρίες μεταξύ τους, κατέληξε ορθόδοξος. Αυτό είναι τρομερά σημαντικό για τους πλανημένους αδελφούς μας: κάποιος που τα έχει κάνει όλα, τα απορρίπτει όλα και έρχεται εδώ.
Κατά τα άλλα, ο Κύριος να μας σώσει όλους.
Ευχαριστώ & πάλι - άνευ παρεξηγήσεως φυσικά εξέφρασα κι εγώ τις επιφυλάξεις μου για τις... δικές σου επιφυλάξεις.

Ανώνυμος είπε...

Χωρίς να τον γνωρίζω τον έβλεπα στο ναό στο Έσσεξ κατά τη διάρκεια του Πάσχα..ένας ήσυχος άνθρωπος,μέτα μου είπανε ποιος είναι..Όλοι πρέπει να γίνουμε Αγιοι ο Χριστός μας καλεί..και ο κος Κένεθ είναι ένας αγωνιστής Όρθόδοξος,όπως όλοι μας.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Μυρμιδόνα,
από πού φαίνεται να έχει ο άνθρωπος πρόβλημα, κ από μακριά μάλιστα;
Έχοντας μεγαλώσει σε «χριστιανική» οικογένεια, έχοντας φάει στη μάπα τον καθωσπρεπισμό και τις απαιτήσεις που έχουν οι άνθρωποι «της Εκκλησίας» από τα παιδιά επίσης «της εκκλησίας» -μιλώ για την εξωτερική συμπεριφορά που απαιτούν και όχι γ την καρδιακή κατάσταση που λογικό/επιθυμητό είναι να προσδοκούν από τα νιάτα, αν κ δεν την πολυδείχνουν- έχω να πω ότι έχω βοηθηθεί πολύ από τον Κλάους Κέννεθ. Τον γνώρισα και είναι ο πιο ζωντανός άνθρωπος που έχω γνωρίσει από κοντά (παρά τις δεκαετίες και τις ταλαιπώριες του). Τι το μη ορθόδοξο έχει; η ειλικρίνειά του; η προσωπική του σχέση με το Χριστό; Γίνεται να πουλάς την πνευματική σ εμπειρία κ να μη θεωρείς ταυτόχρονα τον εαυτό σου εμπειρία; Τον θυμάμαι να λέει μεν τη γνώμη του -βασισμένη σε εμπειρία του συνήθως- για πράγματα που τον ρωτούσε το κοινό, να τονίζει δε ότι αυ΄τη είναι η γνώμη του και «ρωτήστε τον πνευματικό σας!». Πόσες φορές μας τόνισε σε εκείνη την παρουσίαση να προσευχόμαστε για ό,τι μας αποασχολεί, να συζητάμε με τον πνευματικό, να ανατρέχουμε στους πατέρες; Επειδή δεν συμπεριφέρεται ίσως σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ελληνικού κοινού -κυρίως μεγαλύτερων ηλικιών- δε σημαίνει πως δεν κάνει τον αγώνα τουκαι δεν έχει βοηθήσει πλ κόσμο στο να προσεγγίσει το Χριστό.