ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Σάββατο 30 Απριλίου 2022

Ο Σταμάτης Κόκοτας για τον άγιο Ευμένιο Σαριδάκη


Ο Σταμάτης Κόκοτας εξομολογείται και συγκινεί: «Έζησα το θαύμα με τον Άγιο των λεπρών»

msn.com

Μία απίστευτη εμπειρία που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε εξομολογείται ο Σταμάτης Κόκοτας σε συνέντευξή του... 

«Είμαι ευτυχής που ο ιερέας αυτός αγιοποιήθηκε. Οσα είδα και έζησα στο νοσοκομείο πριν από αρκετά χρόνια και όσα έχω πει για το θαύμα που συντελέστηκε ισχύουν στο ακέραιο! Εγώ δεν λέω ποτέ πράγματα που δεν ισχύουν».

Με αυτά τα λόγια ο Σταμάτης Κόκοτας εξομολογήθηκε το θαύμα που έζησε ο ίδιος σε δημόσιο νοσοκομείο το 1996 με τον άγιο Ευμένιο, ο οποίος πρόσφατα αγιοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Τότε, ο αγαπημένος τραγουδιστής, σε τηλεοπτική εκπομπή, είχε μιλήσει για το θαύμα που είχε βιώσει και είχε δει να συντελείται. Φανερά συγκινημένος, είχε μιλήσει τότε για το θαύμα που ο ίδιος έζησε μπροστά στα μάτια του εκείνη την εποχή.

«Είμαι σε κάποιο νοσοκομείο και υπάρχει ένα παιδάκι στο διπλανό δωμάτιο, το οποίο ψυχομαχεί. Είναι έτοιμο να πεθάνει, βγαίνουν έξω η μητέρα του, ο πατέρας του, οι φίλοι του και κλαίνε όλοι. Παραπέρα είναι ένας ιερωμένος, ένας καλόγερος, ένας γέροντας. Πηγαίνω και του λέω: “Πάτερ, δεν πας να διαβάσεις μια ευχή στο παιδάκι, μπας και κάνουμε τίποτα, να γίνει καλά;” Και πάει… δεν μπορώ να το πω από την ταραχή μου. Και το παιδάκι έγινε καλά. Το πιστεύετε; Ξέρετε ποιος σας το λέει; Ένας άνθρωπος που δεν πείθεται με τίποτα άμα δεν δει. Είναι μοναχός και είναι άγιος. Και λέγεται Ευμένιος» ήταν τα ανατριχιαστικά λόγια του Κόκοτα! Στην εκπομπή προκαλείται πανικός και ο μεγάλος ερμηνευτής επαναλαμβάνει αρκετές φορές πως δεν είναι θρησκόληπτος και είναι πολύ δύσπιστος.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ εκείνης της εποχής, ο πατέρας Ευμένιος ήταν εφημέριος στο Νοσοκομείο Λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας.

Από την εκπομπή εκείνη έχουν περάσει 26 ολόκληρα χρόνια και ο μεγάλος ερμηνευτής, έχοντας ήδη φτάσει τα 85 χρόνια του, μίλησε για το θαύμα που είχε βιώσει. Του αναφέρουμε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο πρόσφατα αγιοποίησε τον μοναχό Ευμένιο, τον οποίο ο ίδιος είχε αναφέρει στην εκπομπή. Με συγκίνηση ο Σταμάτης Κόκοτας αναφέρθηκε στα δικά του συναισθήματα. «Έχουν περάσει πολλά χρόνια από εκείνη την εκπομπή. Όμως ό,τι έχω πει ισχύει στο ακέραιο. Εγώ δεν βγαίνω να μιλάω χωρίς να έχω ζήσει κάποια γεγονότα» είπε στην Espresso, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στο συγκεκριμένο θαυμαστό περιστατικό και συνεχίζει. «Είμαι ευτυχής που ο ιερέας αυτός αγιοποιήθηκε και μπράβο τους γιατί ήταν πραγματικά άγια μορφή».

Για τον άγιο Ευμένιο Σαριδάκη, μια πρόσκληση εδώ, παρακαλώ.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2022

Η Αγία Γραφή για τη μετά θάνατον ζωή των ψυχών

 

Χριστός ανέστη! 

Ένα κλικ εδώ, παρακαλώ. 

 Εικ.: Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού… (Σοφία Σολομώντος, Κεφ. 3, 1-9)

"ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΣΧΑ ΕΚΑΝΕ ΜΟΝΟ Ο ΛΗΣΤΗΣ"


Ομιλία του Γέροντος Γεωργίου την Δευτέρα τῆς διακαινησίμου. † Γεωργίου μεγαλομάρτυρος τοῦ τροπαιοφόρου (†303). Μάρκου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ (α ́ αἰ.). 

Στην ομιλία του ο π.Γεώργιος μίλησε για τον αληθινό άνθρωπο τον Άγιο και Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, τους μεγάλους διωγμούς που υπέστησαν με υπομονή, χαρά και καρτερικότητα οι πρώτοι Χριστιανοί , σε σύγκριση με το σήμερα, αλλά και το θαυμαστό γεγονός-σημείο της φυγής του "ληστή" ανήμερα του Μεγάλου Σαββάτου, υπενθυμίζοντας ότι το αληθινό Πάσχα είναι το πέρασμα από το ψέμα στην αλήθεια, από το θάνατο στη ζωή, από το σκοτάδι στο φως...

   
Η Διακαινήσιμος Εβδομάδα | Κώστα Γανωτής | Σοφία Χατζή

Ενωμένη Ρωμηοσύνη / Άπαντα Ορθοδοξίας

   

Εκπομπή Καινά και παλαιά, με τη Σοφία Χατζή

Ραδιοπαραμυθία - Μια εκπομπή της Σοφίας Χατζή, στο σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας 91.2 FM που μεταδίδεται τις εργάσιμες μέρες, κάθε μεσημέρι στις 12:10 έως 13:00

Επιμέλεια ήχου και μουσικής: Βαγγέλης Σφακιανάκης 

Δείτε περισσότερα στο youtube: ΡΑΔΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Σοφία Χατζή: https://www.youtube.com/playlist?list... 

 #SofiaChatzi

Τι θα έκανε ο Ιησούς αν βρισκόταν στην πρώτη γραμμή μάχης Ισραήλ- Παλαιστίνης;

 

Τι θα έκανε τότε ο Ιησούς; Θα μπορούσε να το διορθώσει; Ένας ιερέας και ακτιβιστής ["Ν": Αγγλικανός] γράφει το πιο προκλητικό κείμενο της ημέρας.

parallaximag.gr

Revd Frank Gelli είναι ιερέας και ακτιβιστής. Έχει σπουδάσει φιλοσοφία και θεολογία στα Πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης

"Ν": Η ανάρτηση είναι από τις 15 Μαΐου 2021, αλλά πάντα δυστυχώς επίκαιρη [φωτο]. Για τον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία, προσυπογράφουμε το κείμενο του π. Ζαχαρία του Έσσεξ με τίτλο Εμείς με ποια πλευρά είμαστε;

 

Καθώς οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις ισοπεδώνουν τη Γάζα με ρουκέτες και επιδεινώνουν την κατάσταση των Παλαιστινίων τι θα συνέβαινε αν ο Ιησούς εμφανιζόταν στους πολιορκημένους δρόμους;

Τι θα έκανε ο Μεσσίας; Με ποια πλευρά θα ήταν; Στην Ιερουσαλήμ, τα παλαιστινιακά δεινά είναι αναμφισβήτητα. Κατασχέθηκαν σπίτια, πυροβολήθηκαν άνθρωποι. Οι Ισραηλινοί στρατιώτες επιτίθενται στους Παλαιστίνιους, αυτό είναι αρκετά σαφές. Μήπως ο Ιησούς θα εξαπέλυε την δίκαιη οργή του εναντίον τους; Δύσκολο γιατί, μην ξεχνάτε, δεν ήταν Άραβας αλλά Εβραίος. Αυτή η πλευρά της ιστορικής του ταυτότητας είναι θεμελιώδης. Και οι Ισραηλινοί είναι Εβραίοι. Τι θα έκανε τότε ο Ιησούς; Θα μπορούσε να το διορθώσει;

Λαμβάνοντας το σύνθημά μου από το παραμύθι του Ντοστογιέφσκι «Brothers Karamazov», βλέπω τον Ιησού να περπατά ξανά στη Γη. Όχι στη Σεβίλλη της Ιεράς Εξέλιξης που υπονόησε ο Ρώσος συγγραφέας, αλλά στην Ιερουσαλήμ σήμερα.

Σας υπενθυμίζω ότι δεν μιλάμε για την Δεύτερη Παρουσία που προφητεύεται από τις Γραφές. Δεν εμφανίζεται με δόξα με συνοδεία αγγέλων, με φλεγόμενα σπαθιά. Ο Ιησούς επισκέπτεται την Παλαιστίνη μόνο για μια μέρα. Και όλοι τον αναγνωρίζουν καθώς κινείται. «Γιε του Θεού Βοήθησέ μας!» Οι Χριστιανοί φωνάζουν. «Προφήτη Ιησού, γιε της Μαρίας! Επιθέσου στους καταπιεστές μας!» Τεράστια πλήθη συγκεντρώνονται γύρω του. Αρκετά για να ανησυχήσει το IDF. «Συλλάβετε αυτόν τον τρελό!» ένας Ισραηλινός αξιωματικός διατάζει. Και έτσι ο Μεσσίας συλλαμβάνεται και κλείνεται σε στρατιωτική φυλακή.

Οι Ισραηλινοί μπορούν πλέον να πουν στους Εβραίους. «Είστε ένας από εμάς. Ένας Εβραίος σαν εμάς». Ο ανακριτής της IDF θα πει στον κρατούμενο, «Γιατί προκαλείς προβλήματα; Γιατί ενδιαφέρεσαι για αυτούς τους ενοχλητικούς Άραβες;»  Όπως στην ιστορία του μεγάλου ανακριτή, ο Ιησούς είναι σιωπηλός. Τι θα κερδίσει από μια κουβέντα ανάμεσα σε αυτόν και τον στενόμυαλο αξιωματικό;

Ωστόσο, η ιερή του καρδιά καίγεται με αγάπη τόσο για τους Παλαιστινίους όσο και για τον λαό του. Έτσι πρέπει να είναι. Κρίμα που η Εκκλησία, για αιώνες, αγνόησε τον εβραϊσμό του Ιησού. Ή προσπάθησε να το ελαχιστοποιήσει. Ένα μεγάλο λάθος. Επειδή είναι ουσιαστικά ο Μεσσίας, ο Χριστός του Ιουδαϊσμού. Πολλοί Εβραίοι τον αναγνώρισαν πράγματι ως τέτοιο. Κάποιοι τον απέρριψαν, αλλά αυτό ήταν μέρος του θεϊκού του σχεδίου.

Λοιπόν, τι θα κάνει ο Ιησούς; Θα καλέσει λεγεώνες αγγέλων από τον Ουρανό για να δώσει στην IDF ένα μάθημα; Θα μπορούσε να είχε ενεργήσει έτσι στον Κήπο της Γεθσημανής εδώ και πολύ καιρό, αλλά επέλεξε να μην το κάνει.  Μπορεί με υπερφυσικό τρόπο να κάνει τους Ισραηλινούς να αλλάξουν γνώμη; Να γίνουν Χριστιανοί; Αυτό θα ήταν μια καταναγκαστική ενέργεια. Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι Εβραίοι δεν θέλουν να «αγκαλιάσουν» τον Σταυρό. Η Εξέταση προσπάθησε να αναγκάσει τους Ισπανούς Εβραίους (και τους Μουρ) στην Εκκλησία, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς αντιστάθηκαν. Ή άσκησαν ένα είδους ψεύτικο Χριστιανισμό σε δημόσιους χώρους ενώ επέμεναν στην προγονική τους θρησκεία ιδιωτικά. Κάτι στην εβραϊκή συνείδηση τους απομακρύνει από το βάπτισμα. Τα μυστήρια είναι ξένα γι αυτούς. Οι λόγοι είναι περίπλοκοι, αλλά είναι γεγονός.

Βρίσκεται ο Μεσσίας σε δίλημμα; (Ή μάλλον εγώ είμαι. Θέλω να πω, στο δικό μου παραμύθι.) Θέλει να σταματήσει τη βία εναντίον των Παλαιστινίων, να τους δώσει τα απαραίτητα, ενώ ταυτόχρονα ως Εβραίος δεν μπορεί να βλάψει τον λαό του. Ξέρει πόσο υπέφεραν και αυτοί. Διώξεις, βασανιστήρια, Ολοκαύτωμα, ο Ιησούς τους γνωρίζει όλα αυτά. Λυπάται που οι Εβραίοι έχουν στραφεί αδίκως προς μια άλλη φυλή, αλλά … τι μπορεί να κάνει για να λύσει τη διαμάχη;

Σκέφτομαι και νιώθω ότι δεν βγάζω άκρη. Μία αναλαμπή μου έρχεται. Τις προάλλες συμμετείχα σε μια διαδικτυακή συζήτηση για την Ημέρα του Al-Qud στην Τανζανία. Ένας άλλος συμμετέχων ήταν ένας ραβίνος της Neturei Karta. Αυτό είναι! Ο Ιουδαϊσμός του Neturei Karta θα βοηθήσει.

Για να εξηγήσω. Το «Neturei Karta» είναι μια εβραϊκή έκφραση. Σημαίνει «οι φύλακες της πόλης». Ένα κίνημα μέσα στον αυστηρά Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό. Εξωτερικά μοιάζουν με Εβραίους Haredi, με μαύρα κοστούμια, λευκά πουκάμισα, καπέλα fedora, μπούκλες και μακριά γένια. Έντονα αντι-σιωνιστές, οι Εβραίοι της Neturei Karta διαδηλώνουν μαζί με τους Παλαιστινίους και ζητούν να τερματιστεί το κράτος του Ισραήλ ειρηνικά.

Για το Τορά και τους ραβινικούς «νόμους» θεωρούν το σιωνιστικό κράτος ως εξέγερση εναντίον του Θεού, επειδή ιδρύθηκε με βία. Οι Εβραίοι θα πάνε στους Αγίους Τόπους όταν τα έθνη και οι ιθαγενείς θα τους ρωτήσουν ελεύθερα. Φυσικά, περιμένουν ακόμη την άφιξη του Μεσσία τους. Μεσσιανικοί Εβραίοι, υποθέτω.

Στο τέλος της ιστορίας του, ο Ντοστογιέφσκι έχει τον Μεγάλο Κριτή να αποφεύγει να κάψει τον Ιησού ως απειλή για την Εκκλησία. Αντ ‘αυτού τον απελευθερώνει στα σοκάκια της πόλης. Ο Μεσσίας εξαφανίζεται, σιωπηλός και αναποτελεσματικός. Ο ιερέας είναι πιο αισιόδοξος. Έχω τον Ιησού, τον Εβραίο να κατευθύνει δυναμικά τους Ισραηλινούς στρατιώτες να παραμείνουν Εβραίοι, αλλά να αγκαλιάσουν μια καλύτερη, πνευματική και απελευθερωτική μορφή του Ιουδαϊσμού. Αυτό του Neturei Karta. Τα όπλα πέφτουν από τα χέρια τους, αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και δέχονται ότι θα παραμείνουν στους Αγίους Τόπους, όχι ως κυβερνήτες αλλά ως φιλοξενούμενοι.

Αυτή η εξαιρετικά ηλίθια συμμορία, οι λεγόμενοι Χριστιανοί Σιωνιστές, θα μισούν αυτό το αποτέλεσμα. Πολλοί μουσουλμάνοι θα το αντιμετωπίσουν με περιφρόνηση. Ο δρόμος μπροστά είναι μέσω της ένοπλης τζιχάντ που οδηγεί στη νίκη, τι άλλο; Πολύ φανταστικό, δεδομένης της υπάρχουσας σχέσης εξουσίας στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι το όραμά μου είναι πιο εμπνευσμένο, πιο αληθινό. Η σοφία του Ιησού, του Εβραϊκού Μεσσία, χτυπά τη σοφία / βία των σοφών. Ο Ιησούς θα το διορθώσει!

Πηγή: RT

Τρίτη 26 Απριλίου 2022

Ἅγιος Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: «Σὲ καιρὸ πειρασμοῦ μὴν ἀφήνεις τὴ θέση σου»

 


Ενωμένη Ρωμηοσύνη / Ρωμέικο οδοιπορικό

Καὶ τώρα ποὺ νικήθηκες καὶ ἔπεσες μία φορὰ νὰ εἶσαι ἄγρυπνος στὸ ἑξῆς σὲ αὐτὸ τὸ πάθος. Διότι ὁ πειρασμὸς πάντοτε στέκει πλάϊ σου· καὶ σ’ ὅποιον πόλεμο νικήθηκε μία φορὰ -καὶ ἑκατὸ χρόνια νὰ περάσουν- μόλις ἔλθει ὁ ἄνθρωπος σ’ ἐκεῖνο τὸ πράγμα, ποὺ νικήθηκε τὴν πρώτη φορά, ἀμέσως τὸν ρίχνει καὶ πάλι.
 
Γι’ αὐτὸ λέω σὲ σένα καὶ σ’ ὅλους τους ἀδελφούς, ὅτι σὲ κάθε πόλεμο τοῦ ἐχθροῦ πρέπει νὰ βγεῖς νικητής. Ἢ νὰ πεθάνεις στὸν ἀγώνα· ἢ μὲ τὸ Θεὸ νὰ νικήσεις. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει. 
 
Σὲ καιρὸ πειρασμοῦ μὴ ἀφήνεις τὴ θέση σου· μὴ λιποτακτήσεις· μὴ θελήσεις νὰ δείξεις τοῦ ἄλλου τὸ σφάλμα· μὴ ζητήσεις τὸ δίκαιο· ἀλλὰ σιωπώντας μέχρι θανάτου νὰ περάσεις τὸν πειρασμὸν… καὶ τὴν ταραχή.
 
Καί, ἀφοῦ περάσει ὁ πειρασμὸς καὶ γίνει τέλεια εἰρήνη – εἴτε Γέροντας εἶσαι, εἴτε ὑποτακτικὸς- τότε δεῖξε χωρὶς πάθος τὴ ζημία καὶ τὴν ὠφέλεια. Καὶ ἔτσι οἰκοδομεῖται ἡ ἀρετή.
 
Ὅλοι οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ θλίψεις θέλουν ὑπομονή, καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ νίκη τους. Σημείωσε τὰ ὀνόματα ὅσων ὑπέμειναν ἕως θανάτου σὲ καιρὸ πειρασμοῦ, ποὺ γίνεται στὸ στόμα τὸ σάλιο τοὺς αἷμα γιὰ νὰ μὴ μιλήσουν. Αὐτοὺς νὰ τοὺς ἔχεις σὲ μεγάλη εὐλάβεια καὶ νὰ τοὺς τιμᾶς ὡς Μάρτυρες, ὡς Ὁμολογητές. Αὐτούς, ἐγὼ ἀγαπῶ, καὶ γι’ αὐτοὺς ὀφείλω νὰ χύνω κάθε ἡμέρα καὶ τὴν τελευταία ρανίδα μου ἓν ἀγάπη Χριστοῦ. Διότι τὸν βλέπεις ὅτι ὑπομένοντας προτιμᾶ μύριους θανάτους, παρὰ νὰ βγάλει ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λόγο ψυχρό. Καί, ὅταν τὸν πνίγουν οἱ ἄνθρωποι, τὸν πνίγει τὸ δίκαιο, τὸν πνίγει καὶ ὁ ἐσωτερικὸς λογισμός· καὶ αὐτὸς μαχόμενος ἀτονεῖ καὶ πέφτει σὰν νεκρός· καὶ συνεχίζει νὰ μάχεται νοερὰ μὲ τὸν πειρασμὸν καὶ παίρνει ὅλα τὰ βάρη ἐπάνω του πονώντας καὶ στενάζοντας ὡς φταίχτης.
 
Λοιπὸν τίποτε ἄλλο δὲν ἐπιθυμῶ καὶ τόσο πολὺ ἀγαπῶ, ὅσο νὰ ἀκούω ὅτι κάνετε ὑπομονὴ στοὺς πειρασμούς.
 
Ἐπειδὴ ὁ Θεός, ὡς Ὂν αὐτοδόξαστο, δὲν χρειάζεται τὴν ἐργασία τοῦ ἀνθρώπου. Χαίρεται ὅμως καὶ ἀγαπᾶ, ὅταν γιὰ τὴν ἀγάπη Τοῦ μαρτυροῦμε καὶ πάσχουμε. Γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς στεφανώνει ὡς ἀθλητές, μᾶς χαρίζει πλούσια τὴ χάρη Του.
 
Ἤθελα νὰ κάνω τρεῖς λόγους, ἢ καὶ βιβλία, ποὺ τὸ ἕνα νὰ περιέχει μόνον αὐτό: Ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι μηδέν· καὶ διαρκῶς νὰ φωνάζω ὅτι εἶμαι μηδέν. Τὸ ἄλλο νὰ γράφει: Ὅτι σὲ ὅλα εἶναι ὁ Θεὸς αὐτοδόξαστος. Καὶ τὸ τρίτο: Νὰ ἔχεις σὲ ὅλα ὑπομονὴ μέχρι θανάτου. Κι ἂν εἶσαι νέος, κι ἂν γέρασες, κι ἂν ἀγωνίσθηκες πολλὰ χρόνια, ἐὰν δὲν κάνεις ὑπομονὴ μέχρι νὰ βγεῖ ἡ ψυχή σου, σὰν κουρέλι θεωροῦνται τὰ ἔργα σου ἐνώπιόν του Θεοῦ,
 
Λοιπὸν γνώριζε τὸν ἑαυτό σου ὅτι εἶσαι μηδέν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὕπαρξή σου· μηδέν. Ἡ καταγωγή σου εἶναι ὁ πηλός, καὶ ἡ ζωτικὴ δύναμή σου εἶναι ἡ πνοὴ τοῦ Θεοῦ. Ὅλα λοιπὸν εἶναι τοῦ Θεοῦ. Γνώριζε τὸν ἑαυτό σου ὅτι εἶσαι μηδὲν καὶ ἔχε ὑπομονὴ στοὺς πειρασμούς, γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπ’ αὐτούς, καὶ νὰ γίνεις θεὸς κατὰ χάριν· γιατί εἶσαι ἡ πνοή, τὸ ἐμφύσημα τοῦ Θεοῦ.
 
(Γέροντος Ἰωσήφ, «Ἔκφρασις Μοναχικῆς Ἐμπειρίας», ἔκδ. Ι.Μ. Φιλοθέου, Ἄγ. Ὅρος, σ. 119-121- ἀπόσπασμα σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση.)

Άγιοι της Λαμπροτρίτης (Τρίτης του Πάσχα)


Για τους αγίους μεγαλομάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη


Εντυπωσιακή εικόνα με όλους τους αγίους μάρτυρες που μαρτύρησαν μαζί με τον άγιο Ραφαήλ στη Θερμή της Λέσβου. Προέρχεται από εδώ.


Ο γιατρός Γ. Λασκαρίδης, που έγινε ο άγιος Ραφαήλ!
Η εύρεση του αγίου Ραφαήλ (βίντεο)
Η αγία παιδομάρτυρας Ειρήνη, που γιορτάζει μαζί με τους αγίους Ραφαήλ και Νικόλαο
Αφιέρωμα στους αγίους νεομάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη
Ο παρακλητικός κανόνας προς τους αγίους νεομάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη

Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη: Περπατώντας ανάμεσα στους ανθρώπους

Οι Αγίες Πέντε Παρθένες Αργυρουπόλεως Ρεθύμνης

Αγίες Πέντε Παρθένοι (αδελφότης Κουμπέ)

Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος


Για το θαύμα του αγίου Μηνά



Η ματαίωση σφαγής των χριστιανών του Ηρακλείου Κρήτης το Πάσχα του 1826, με παρέμβαση του αγίου Μηνά (πολιούχου της πόλης)
Ο στρατιώτης με τ' άσπρα γένια (βιογραφία του αγίου μεγαλομάρτυρα Μηνά)

Για τον άγιο Μηνά επίσης:
Άγιος Μηνάς, ο νοικοκύρης της Καστοριάς
The Miracle of Saint Menas in El Alamein in 1942  
  

 
Φωτο από αυτή τη σελίδα, με μεγάλο αφιέρωμα στον άγιο Μηνά.


Δείτε και: Οι 179 άγιοι Μάρτυρες από τη μονή Νταού Πεντέλης (Λαμπροτρίτη)

 

Δευτέρα 25 Απριλίου 2022

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ (=όραση) ΤΟΥ ΘΕΟΥ ;


Εικ.: Ο Παλαιός των ημερών, τμήμα τοιχογραφίας από το νάρθηκα της Ιεράς Μονής Καρακάλλου.

Τριβώνιο 

Η θεωρία του Θεού δεν ανήκει στη σφαίρα των συναισθημάτων, ούτε στα επίπεδα του οπτικού πεδίου, αλλά είναι υποστατική ενότητα και επαφή του κτιστού δημιουργήματος με το άκτιστο «Είναι» του Θεού. όχι της φύσεως ή της ουσίας του, αλλά των θείων του ενεργειών, ανάλογα με τη δεκτικότητα του «πάσχοντος» τη θεωρία. 

Όταν ο Μωυσής απαίτησε να δει το Θεό, όπως φανταζόταν, άκουσε από τον ίδιο ότι αυτό είναι αδύνατο και μόνο τα «οπίσθια» μπορούσε να θαυμάσει, που σημαίνει τις θείες ενέργειες ή ιδιότητες. Ο ευρισκόμενος στη θεωρία του Θεού μαρτυρεί ότι μεταξύ του κτιστού και του άκτιστου καμιά ομοιότητα δεν υπάρχει και ότι «Θεὸν φρᾶσαι μὲν ἀδύνατον, νοῆσαι δὲ ἀδυνατώτερον» (άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος».

ΠΗΓΗ : + ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ, ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ, εκδ. ΙΕΡΑ ΜΕΓΙΣΤΗ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, 2003, σ. 19. 

Συμπλήρωμα

Βλέποντας το Θεό - Μοναχισμός και θέα του Ακτίστου Φωτός 

Το θείον φως (Vladimir Lossky)

Ιστορίες Φωτός

Άγιος Γεώργιος & άγιος Ευαγγελιστής Μάρκος

 Μια πρόσκληση στα:

Ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του αγίου Γεωργίου   

Άγιος Γεώργιος και Ισλάμ

Ο άγιος ευαγγελιστής Μάρκος 

 Saint Mark, the African Apostle & Evangelist, & st Anianus of Alexandria, the first disciple & successor of St Mark (April 25) 

 Saint Apostle & Evangelist Mark, from Cyrene of North Africa, the founder of the Church of Alexandria (April 25 or Tuesday after Easter)

 

Η εικ. από την παρακάτω ανάρτηση


القديس مرقص الرسول مؤسس الكرسي الإسكندري المقدس، وشفيع بطريركية الإسكندرية وسائر أفريقيا

Τον έκαιγαν ζωντανό και έψελνε ατάραχος «Χριστός Ανέστη»

Το μαρτύριο του νεομάρτυρα Ιωάννη από το Τέροβο Ιωαννίνων

Του π. Ηλία Μάκου / ekklisiaonline.gr

Ο νεομάρτυρας Ιωάννης από το Τέροβο Ιωαννίνων, αφοσιωμένος στην πίστη του Χριστού, πίστευε ακράδαντα στο Χριστό.

Έτσι όταν στην Κωνσταντινούπολη, όπου βρέθηκε μετά το θάνατο των γονιών του και εργαζόταν ως ράπτης, τον παρακίνησαν να γίνει Μουσουλμάνος το αρνήθηκε με τον πλέον κατηγορηματικό και σαφή τρόπο.

Τον συνέλαβαν, Μεγάλη Παρασκευή ήταν, αλλά εκείνος, παρά τις απειλές, δεν λύγισε.

Άναψαν φωτιά για να τον κάψουν ζωντανό, μια εβδομάδα μετά, Παρασκευή της Διακαινησίμου ήταν, μάλιστα την εξέλιξη αυτή την είχε οραματιστεί και την είχε εξομολογηθεί στον πνευματικό του, και ενώ τον έριχναν στις φλόγες, αυτός ατάραχος έψαλε ευφρόσυνα «Χριστός Ανέστη».

Για να μην έχει αυτό τον οδυνηρό θάνατο, πιστοί έδωσαν χρήματα στους δήμιους και τελικά αποκεφαλίστηκε στις 18 Απριλίου (οπότε εορτάζεται και η μνήμη του) του 1526.

Μπορεί να ήταν ένας απλός άνθρωπος, ωστόσο σήκωσε ανάστημα και αντιστάθηκε σε αυτούς, τους ισχυρούς, που ήθελαν να τον αλλαξοπιστήσουν.

Δεν φοβήθηκε μπροστά τους. Και γεμάτος θάρρος και αξιοπρέπεια αληθινή, ομολόγησε, διακήρυξε, διατράνωσε την πίστη του.

Και καλεί όλους εμάς σήμερα, ακόμη και με θαύματά του, να ξυπνήσουμε από τον βαρύ και δηλητηριώδη ύπνο της αδιαφορίας για την ψυχή μας και να μετανοήσουμε.

Μας ζητεί να αποστραφούμε και να αφήσουμε τα σκοτεινά και ολέθρια έργα της αμαρτίας και να ακολουθήσουμε το φωτεινότατο και θεάρεστο δρόμο της χριστιανικής συμπεριφοράς.

Γιατί μόνο ο βίος της χριστιανικής πίστης και αρετής χαρίζει στους ανθρώπους πραγματική ειρήνη και ευτυχία και την προστασία του Θεού.

Λοιπόν, ας κάνουμε ό,τι έκανε ο νεομάρτυρας Ιωάννης από το Τέροβο Ιωαννίνων.

Να νεκρώσουμε κάθε κακή και αμαρτωλή, πονηρή σκέψη και επιθυμία και τάση και πράξη και να γίνουμε αγνοί και καθαροί άνθρωποι, παραδομένοι στο θέλημα του Θεού και όχι στα θελήματα του κόσμου.

Αν δεν φύγει από μέσα μας το κακό, καλοί άνθρωποι, Χριστιανοί σωστοί, του Θεού ακόλουθοι, δεν θα υπάρξουμε.

Διαβάστε και δείτε σε βίντεο για τον βίο και την εορτή του Αγίου Νεομάρτυρα Ιωάννη εξ Ιωαννίνων. Ο βίος του στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ιωαννίνων εδώ.

Κυριακή 24 Απριλίου 2022

Το τελευταίο Πάσχα – μια ονειροπόληση

 

Ancient faith / Glory 2 God for all things

Αγγλικά: The Last Pascha – A Reverie

Η εικ. των αγίων πάντων από εδώ 

Είχα μια ονειροπόληση την εποχή του Πάσχα. Η ζωή μου είχε πολλά κεφάλαια. Έχω αγαπήσει φίλους και έχω χάσει φίλους. Η μνήμη μου είναι γεμάτη με πολλά που είναι γλυκόπικρα – όχι η αγαπημένη μου γεύση. Αλλά η ονειροπόλησή μου ήταν ένα όνειρο για το Πάσχα – το Τελευταίο Πάσχα. Το έγραψα σε μια ανάρτηση στο Facebook και το έψαξα πολλές φορές για βάλσαμο για την κουρασμένη ψυχή μου. Σήμερα, ήθελα περισσότερο βάλσαμο. Το δημοσιεύω λοιπόν για να το μοιραστώ μαζί σας. Αν βοηθάει, έχει καλώς. Αν όχι, τότε αγνοήστε την ονειροπόληση ενός γέρου. Και να έχετε ειρήνη. Και μην σταματήσετε να τραγουδάτε. 

Το τελευταίο Πάσχα

Ξημερώνει και όλοι είναι εκεί. Και δεν μπορούμε να θυμηθούμε τι μπορεί να είχαμε ο ένας εναντίον του άλλου. Χαιρόμαστε πολύ που βλέπουμε πρόσωπα που γνωρίζουμε. Η μνήμη ξεθωριάζει όπως οι πόνοι στα κόκαλά μας καθώς στεκόμαστε με χαρά και βλέπουμε το Πρόσωπο του Χριστού. Υπό το φως του Προσώπου Του, μόνο το παρόν έχει οποιαδήποτε πραγματικότητα. Όλα τα πράγματα γίνονται παρόντα μέσα Του. Και ένας ήχος ακούγεται, πρώτα σε απόσταση, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς από ποια κατεύθυνση, και πλησιάζει… 

Είναι ένα τραγούδι που τραγουδιέται. Μου φαίνεται παράξενο, αν και οικείο, και μετά φαίνεται να ξέρω τις λέξεις και εκπλήσσομαι με τον ήχο και τη δύναμη της δικής μου φωνής και πώς αλληλεπιδρά με κάθε άλλη φωνή, χωρίς δύο να τραγουδούν την ίδια μελωδία, και όμως είναι ένα τραγούδι. Ο καθένας το ακούει στη γλώσσα του. Είναι το Τραγούδι του Αμνού. Και αφού κάθε στιγμή είναι παρούσα, δεν υπάρχει αίσθηση για το πόσο καιρό τραγουδάμε ή πόσο καιρό θα τραγουδάμε. Αλλά στο Τραγούδι όλα πάνε καλά. Η δημιουργία κάτω από τα πόδια μας αρχίζει να ξυπνά. Και το Τραγούδι το παραλαμβάνουν τα δέντρα και οι βράχοι, τα ποτάμια και ο ουρανός, μέχρι να τραγουδήσει όλη η δημιουργία. 

Και σιγά σιγά, η κίνηση ενός χορού…



The Last Pascha – A Reverie

I had a reverie around the time of Pascha. My life has had many chapters. I have loved friends and lost friends. My memory is filled with much that is bittersweet – not my favorite flavor. But my reverie was a dream of Pascha – the Last Pascha. I wrote this in a Facebook post and have looked it up numerous times for balm for my tired soul. Today, I wanted more balm. So I’m posting this to share it with you. If it helps, that is well. If it doesn’t, then ignore the reverie of an old man. And have peace. And do not quit singing.

The Last Pascha

It dawns and everyone is there. And we can’t quite remember what we might have had against each other. We’re so glad to see faces that we know. Memory fades like the pains in our bones as we stand with joy and see the Face of Christ. In the light of His Face, only the present has any reality. All things become present in Him. And a sound is heard, first in the distance, but we can’t quite figure where in the distance, and it draws nearer…

It is a song being sung. It seems strange though familiar and then I seem to know the words and I’m surprised at the sound and the strength of my own voice and how it interacts with every other voice, no two singing the same tune and yet it’s one song. Everyone hears it in their own language. It is the Song of the Lamb.

And since every moment is present, there is no sense of how long we have been singing or how long we will sing. But in the Song, everything comes right. The creation beneath our feet begins to awaken. And the Song is taken up by trees and rocks, rivers and sky, until all of creation sings.

And slowly, the motion of a Dance…


Σάββατο 23 Απριλίου 2022

Old Testament prophecies hinting the Crucifixion and confirmed historically

 

Source: https://ethnegersis.blogspot/ -  (selected excerpts from Catechesis No.13)

Orthodox Outlet for Dogmatic Enquiries / Translation:  K.N.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [Μέρος πρώτο]

 

Saint Cyril of Jerusalem**:  “....and was crucified for our sake during the time of Pontius Pilate, and suffered and was buried....”

 *****

But let us now return to the subject of prophetic proofs that you asked for. The Lord was crucified - you have heard all the testimonies. You have seen the location of Golgotha hill. You agree with the information and applaud it as praiseworthy and you glorify it. But take care lest there come a time during a period of persecution that you renounce Him.  Do not delight in the Cross only during a period of peace, but preserve the same faith also during a period of persecution. Do not be a friend of Jesus in a time of peace, and in a time of war become an enemy. (…)

***********

So, Christ was crucified for our sake:  He, who had been judged during an icy-cold night – which is why there was a coal burning fire nearby:

John 18:18: “Now the slaves and servants who had made a fire of coals stood there, for it was cold, and they warmed themselves. And Peter was with them and warming himself.”

Christ was crucified at the third hour:

Mark 15:25:  Now it was the third hour, and they crucified Him”...

(The “third hour” means it was 3 hours after sunrise, that is, at 9 in the morning when they crucified Him)

Matthew 27:45: “Now from the sixth hour until the ninth hour there was darkness over all the land.”

(The 6th hour was 12 noon, so from 12 noon, darkness covered the entire land, until 3 in the afternoon).

Could these same details have been written by the Old Testament Prophets also? Let us check it out:

The prophet Zacharias said:

Zacharias 14:7:  On that day there shall be no light; it will be cold and icy for one day – and that day is known to the Lord – and it is not day and not night, and at evening time there shall be light.”

(During that one day, there will be no sunlight, so it will be a cold, icy day – hence Peter warming himself at a coal fire outside).

”So?  Didn't the Lord know about the other days?  Indeed, days are many, but this was the day of the Lord's patience, a day “which the Lord had created” (Psalm 117:24).  He likewise knew the day that was “not day and not night” (Zacharias 14:7).

What was the meaning of this enigma mentioned by the Prophet: “...and that day is known to the Lord – and it is not day and not night”?

What was that day? What should we call it?

The Gospel interprets this, as it narrates the events:  It was not “day”, because the sun did not shine while moving from east to west; instead, from the 6th hour (12 noon) until the 9th (3 afternoon), complete darkness prevailed (as above, Matthew 27:45), in the middle of the day! Hence, darkness suddenly prevailed in the middle of the day – which darkness God had named “night” (Genesis 1:1: “...and God called the light “day”, and the darkness He called “night”).

That is why it was neither “day” nor “night” literally, for there was not enough light to be called “day”, nor dark enough to be called “night”, given that after the 9th hour (3 afternoon) the sun shone again in the sky. This too was foretold by the Prophet when saying:not day and not night” (Zacharias 14:7), and adding at the end of v.7: “and at evening time there shall be light”.

Do you see the accuracy of the Prophets? Do you see how much truth there is in what has been prophesied and written in advance of the actualized events?

***********

Do you want to know exactly what time the sun was blotted out from the face of the earth? Was it perhaps on the 5th hour or the 8th or the 10th?  

Then state the exact time to the inconvincible Jews, o Prophet! When did the sun set?

The prophet Amos said:

And it will be on that day, says the Lord God, and the sun will set at noon, and the light will be darkened upon the earth in the daytime.”  (Amos 8:9)

– exactly as above:  

Now from the sixth hour until the ninth hour there was darkness over all the land.” (as above, Matthew 27:45)

What season would it take place in, o Prophet, and what day will it be?  

And I will turn your feasts into mourning and all your songs into lamentation. And I will bring sackcloth on every loin and baldness on every head. And I will make Him like the mourning for a loved one and those with Him like a day of suffering” (Amos 8:10]

These details implied the feast days of Unleavened Bread and the Jewish Passover - which was to “contain” the event of the Crucifixion during those days.  To which the Prophet adds the following:  And I will make Him like the mourning for a loved one and those with him like a day of suffering.”

And a great multitude of the people followed Him, and women who also mourned and lamented Him  (Luke 23:27)

While the Apostles may have remained in hiding, nevertheless, their souls were also filled with despair and mourning....

This prophecy also deserves our admiration.

***********

Now someone else might say:  Find yet another characteristic from the Passions of Christ which had been preannounced by the Prophets with such precision.'

What other accurate evidence is there, related to the event of the Crucifixion?  When Jesus was being led to be crucified, He was wearing only a tunic and His robe was thrown over Him.

 https://chilonas.files.wordpress.com/2021/11/2-min.jpg

https://s1.neakriti.gr/images/756x429/files/2019-04-25/xitonas6.jpg

Then the soldiers, after they had crucified Jesus, took His clothes and made them into four parts, to each soldier one part, and also His undergarment (tunic). Now the tunic was seamless, woven from the top all in one piece.”  (John 19:23)

This garment was not torn into parts, as it would have become useless. So they decided to cast lots to see who it would fall to:

They said therefore among themselves, ‘Let us not tear it, but cast lots for it, whose it shall be’, so that the Scripture might be fulfilled which says: ’They divided My garments among them, and on My clothing they cast lots.” (John 19:24)

Was this also mentioned somewhere else?  Let us see what the Book of Psalms (11th century B.C.)says:  

they divided my clothes for themselves, and on my tunic they cast lots.”  (Psalm 21:19)

 ***********

Also, when He was being interrogated by Pilate, He had been wrapped in a red cloak:  

And they stripped Him and put a scarlet robe on Him”. (Matthew 27:28)

They had intentionally stripped Him, wishing to mock Him for making claims of royalty.

Was this also written in the old Testament?

Isaiah says:

Who is He that has come here from Edom, with a redness of garments from Bosor – so splendid in apparel, mighty, with power?”   (Isaiah 63:1)

Who is He that wears scarlet and is being dishonoured? Bosor apparently had such an interpretation for the Jews.

Why are your clothes red, and your garments like those of a wine press worker?”  (Isaiah 63:2)

To which He replied:

I had My arms outstretched all day long towards an inconvincible and contrary people who did not walk in a true way, but after their own sins.”   (Isaiah 65:2)

**************

He extended His arms upon the Cross, thus “embracing” the ends of the inhabited world. Because the centremost point on earth is Golgotha. And this is not my own reasoning. The Prophet is the one who said:

Yet God is our King from before aeons; He laboured for salvation in the midst of the earth.”  (Psalm 73:12).

 (You, o Lord, forged our salvation through Your world-saving Passions at the centre of the earth).

He who had stretched out the firmament with His divine arms has stretched out His human arms, which were pierced with nails so that when His human nature was nailed to the Cross – bearing the sins of mankind – and eventually perished, sin would also perish with it, but we would also be resurrected blameless and righteous.

For one may die with difficulty for a righteous man; but for a good man, perhaps someone may dare to die”. (Romans 5:7)

So, because death originated from a man (Romans 5:17), life was restored also by a Man – our Saviour - who died voluntarily. To be certain that this is the case, remember the One who said:

No one takes it away from Me, but I lay it down of Myself.  I have authority to lay it down, and I have power to take it back again”.    (John 10:18].

(No-one has the authority to take my life and kill Me if I do not want it. But I give it up on my own. I have the authority to offer my life, and I have the authority also to take it back again)

*************

But He of course had endured all these things in order to save everyone, but His people reciprocated with a wretched repayment.  Jesus said “I am thirsty” (John 19:28].  He who made abundant water spring from a steep precipice, and had asked for the fruits of the vine that He had planted:

Yet I planted you as a fruitful vine, from pure stock. How did you turn to bitterness, you foreign vine?”  (Jeremiah 2:21):

But what was that “vine”?  As regards its nature, it is of course mentioned by the Holy Fathers; as for its proclivity, it was Sodomic, because their vine originated in Sodom and its branches in Gomorrah; and yet, when the Lord thirsted, they took a sponge dipped in vinegar, tied it to a reed and offered that to Him!

Immediately one of them ran and took a sponge, filled it with soured wine, and put it on a reed, and offered it to Him to drink.”  (Matthew 27:48)

 In the book of Psalms we read:

And they gave gall as my food, and for my thirst they gave me vinegar to drink.”     (Psalms 68:22)

Do you see the transparency in the foretelling by Prophets?  Well, what kind of gall (bile) did they put in His mouth? They gave him, he says, 'wine mixed with myrrh, but He did not take it (Mark 15:23).

Myrrh is disgusting and terribly bitter to taste; is that how you reciprocate to the Lord?  Is that the kind of offering that the vine gives to its master?  Isaiah has rightly mourned for you ever since, saying:  

I must sing to my beloved one a song concerning My vineyard: A vineyard was created for My beloved one upon a hill, on a fertile place”.    (Isaiah 5:1)

But let us see what he says further on:

2 And I put a border around it and furrowed it and planted a Sorech vine, and I built a tower in the midst of it and dug out a wine vat in advance in it and I waited for it to produce grapes but, it produced thorns. And now, those who dwell in Jerusalem and you of Judah, judge between Me and My vineyard.  4 What more should I do for My vineyard that I have not done for it? For I have waited for it to produce grapes, but it produced thorns.5 So now I will announce to you what I will do to My vineyard:  I will remove its border and it shall be seized; and I will tear down its wall, and it shall be trampled on. 6 And I will abandon My vineyard and it shall not be pruned or dug, and they shall walk over it as if it is a wasteland of thorns; and I shall command the clouds to not deposit any rain on it. 7 For the vineyard of the Lord Shavaoth is the house of Israel and the man of Judah is the beloved new plant. I waited in order to make judgment, but it has made lawlessness; not justice, but noisiness.”  (Isaiah 5:2-7)

Look at the border of thorns that they surrounded My head with; I waited for the vine (Israel) to make Me grapes to quench My thirst with its wine, but My vineyard brought forth thorns.... So what decision should I make? I will order the clouds not to let rain fall on this vineyard... And of course the clouds stopped raining over that vineyard - that is, the prophetic voice stopped revealing God's will to them.

And as the apostle Paul said, Prophets thereafter would act within the Church:

28 But if there is no interpreter, let him keep silent in church, and let him speak to himself and to God. 29 Let two or three prophets speak, and let the others judge.   30 But if anything is revealed to another who sits by, let the first keep silent. 31 For you can all prophesy one by one, so that all may learn and all may be encouraged. 32 And the spirits of the prophets are subject to the prophets. 33 For God is not the author of confusion but of peace, as in all the churches of the saints.   (1 Corin.1:28-33)

And elsewhere:

And He Himself gave that some  be apostles, some prophets, some evangelists, and some pastors and teachers, 12 for the equipping of the saints for the work of ministry, for edifying the body of Christ.”  (Ephesians 4:11-12)

Agabus was also a prophet, who tied his hands and feet with a waistband and thus prophesied the apostle's imprisonment in Jerusalem

10 And as we stayed many days, a certain prophet named Agabus came down from Judea. 11 When he had come to us, he took Paul’s belt, bound his own hands and feet, and said, ‘Thus says the Holy Spirit - thus shall the Jews at Jerusalem bind the man who owns this belt, and deliver him into the hands of the Gentile Romans.’ ”    (Acts 21:10-11)

***********************

Saint Cyril of Jerusalem on the Creed**

Cyril became Bishop of Jerusalem ca. 350, during the years of Arian controversy that persisted after the first ecumenical Council of Nicea, convened by the emperor Constantine in 325. Cyril came to accept wholeheartedly the Nicene Creed’s definition of the divinity of Christ as “consubstantial” with God the Father. He attended the First Council of Constantinople in 381. Of his many writings, Cyril’s twenty-four famous catecheses (lectures on aspects of the faith), which he delivered as bishop in about 350, have been preserved. The first five of the catecheses concern 1) the prerequisites for Baptism, 2) repentance and remission of sins, 3) the Sacrament of Baptism, 4) ten key points of doctrine, and 5) on faith and the Creed, or Symbol of Faith.

Following is an excerpt from his Catechesis No. 5 on the Creed, §§12 and 13.

But in learning the Faith and in professing it, acquire and keep that only, which is now delivered to you by the Church, and which has been built up strongly out of all the Scriptures.  For since all cannot read the Scriptures, some being hindered as to the knowledge of them by want of learning, and others by a want of leisure, in order that the soul may not perish from ignorance, we comprise the whole doctrine of the Faith in a few lines.  This summary I wish you both to commit to memory when I recite it, and to rehearse it with all diligence among yourselves, not writing it out on paper, but engraving it by the memory upon your heart, taking care while you rehearse it that no catechumen chance to overhear the things which have been delivered to you.

I wish you also to keep this as a provision through the whole course of your life, and beside this to receive no other, neither if we ourselves should change and contradict our present teaching, nor if an adverse angel, transformed into an angel of light (II Corinthians 11:14) should wish to lead you astray.  For though we or an angel from heaven preach to you any other gospel than that you have received, let him be to you anathema. (Galatians 1:8-9)

So for the present listen while I simply say the Creed, and commit it to memory; but at the proper season expect the confirmation out of Holy Scripture of each part of the contents. For the articles of the Faith were not composed as seemed good to men; but the most important points collected out of all the Scripture make up one complete teaching of the Faith.  And just as the mustard seed in one small grain contains many branches, so also this Faith has embraced in few words all the knowledge of godliness in the Old and New Testaments.  Take heed then, brethren, and hold fast the traditions which you now receive, and write them on the table of your heart. (§12)

Guard them with reverence, lest per chance the enemy despoil any who have grown slack; or lest some heretic pervert any of the truths delivered to you. For faith is like putting money into the bank, even as we have now done; but from you God requires the accounts of the deposit. I charge you, as the Apostle says, before God who quickens all things, and Christ Jesus, who before Pontius Pilate witnessed the good confession, that you keep this faith which is committed to you, without spot, until the appearing of our Lord Jesus Christ.

A treasure of life has now been committed to you, and the Master demands the deposit at His appearing, “which in His own times He shall show, Who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; Who only has immortality, dwelling in light which no man can approach unto; Whom no man has seen nor can see. To Whom be glory, honor and power for ever and ever. Amen”. [I Timothy 6:15-16] (§13)

  *****

Translated by Edwin Hamilton Gifford. From Nicene and Post-Nicene Fathers, Second Series, Vol. 7. Edited by Philip Schaff and Henry Wace. (Buffalo, NY: Christian Literature Publishing Co.,1894.) Revised and edited by Kevin Knight for New Advent. Reprinted with permission. (Complete text: newadvent.org/fathers/310105.htm).

https://adoremus.org/2010/11/saint-cyril-of-jerusalem-on-the-creed/