ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Τα «χαρούμενα κείμενα» της Αγίας Γραφής


Απόσπασμα από το μυθιστόρημα της Ελεάνορ Πόρτερ Πολυάννα (1913), κεφ. 22, σελ. 184 – 193 (αποσπάσματα). Εκδόσεις Μίνωας, σειρά Γαλάζια Βιβλιοθήκη, Αθήνα, Ιανουάριος 2017.

Το απόγευμα που η Πολυάννα μίλησε στον Τζον Πέντλετον για τον Τζίμη Μπιν, ο αιδεσιμότατος Πολ Φορντ ανηφόρισε το λόφο και μπήκε στο δάσος του Πέντλετον. Ήλπιζε ότι η ομορφιά της φύσης που δημιούργησε ο Θεός θα καταλάγιαζε τη θύελλα που είχαν προκαλέσει τα παιδιά Του.
Γιατί η καρδιά του πάστορα πονούσε πολύ. Μήνα με το μήνα, εδώ κι έναν χρόνο, η κατάσταση στην ενορία του διαρκώς χειροτέρευε. Επειδή τώρα, όπου κι αν στρεφόταν, συναντούσε διαπληκτισμούς, κουτσομπολιά, σκάνδαλα και ζήλια. Παρ’ όλες τις προσπάθειες και τις προσευχές του, τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. …
Ο πάστορας έβγαλε από την τσέπη του τις σημειώσεις του για το κήρυγμα της επόμενης Κυριακής και τις κοίταξε συνοφρυωμένος. Με ύφος αυστηρό, άρχισε να διαβάζει δυνατά τα εδάφια, πάνω στα οποία είχε στηρίξει το κήρυγμά του: «Ουαί δε υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών και προφάσει μακρά προσευχόμενοι· διά τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα …». [Ματθ. 23, 13 εξ.]

Εκεί τον βρήκε η Πολυάννα, επιστρέφοντας από το σπίτι του κυρίου Πέντλετον, κι έτρεξε κοντά του. …
«Σας αρέσει που είστε πάστορας;».
Ο αιδεσιμότατος σήκωσε αμέσως το κεφάλι.
«Και βέβαια μου αρέσει… Τι παράξενη ερώτηση! Γιατί ρωτάς, καλή μου;».
«Μου θυμίσατε τον πατέρα μου. Έτσι ήταν κι αυτός καμιά φορά».
«Αλήθεια;». Η φωνή του πάστορα ήταν ευγενική, αλλά είχε στρέψει πάλι το βλέμμα στο κιτρινισμένο φύλλο.
«Ναι. Και τότε τον ρωτούσα αυτό που ρώτησα κι εσάς, αν του άρεσε που ήταν πάστορας».
«Και… τι απαντούσε;» είπε εκείνος με θλιμμένο χαμόγελο.
«Ω, πάντα έλεγε ότι του άρεσε. Αλλά πάντα πρόσθετε πως δεν θα έμενε ούτε λεπτό πάστορας αν δεν υπήρχαν τα “χαρούμενα κείμενα”».
«Τα… ποια;».
Το βλέμμα του αιδεσιμότατου απομακρύνθηκε από το φύλλο και καρφώθηκε ερωτηματικά στο χαρούμενο προσωπάκι της μικρής.
«Έτσι τα έλεγε ο πατέρας» είπε γελώντας. «Βέβαια, στη Βίβλο δεν λέγονται έτσι, αλλά είναι όλα εκείνα που αρχίζουν με το “Ευφραίνεσθε εις τον Κύριο”, “Αγαλλιάσθε” ή “Αλαλάξατε” και τα λοιπά, ξέρετε. Μια μέρα που ο πατέρας ένιωθε πολύ άσχημα, τα μέτρησε ήταν οχτακόσια».
«Οχτακόσια!».
«Ναι… που μας έλεγαν να ευφρανθούμε και να είμαστε χαρούμενοι. Γι’ αυτό ο πατέρας μου τα ονόμασε “χαρούμενα κείμενα”».
«Ω!». Μια παράξενη έκφραση φάνηκε στο πρόσωπο του πάστορα. Η ματιά του είχε πέσει στις λέξεις στο πάνω μέρος του χαρτιού που κρατούσε: “Αλίμονό σας, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές!”. «Ώστε ο πατέρας σου αγαπούσε τα “χαρούμενα κείμενα”;».
«Ναι» είπε με έμφαση η Πολυάννα. «Έλεγε πως ένιωθε καλύτερα από τότε που τα μέτρησε. Έλεγε πως, αν ο Θεός μπήκε στον κόπο να μας πει οχτακόσιες φορές να χαιρόμαστε και να αγαλλιάζουμε, θα πει ότι ήθελε να μας βλέπει έτσι. Κι ο πατέρας ντρεπόταν που δεν ήταν συχνά χαρούμενος. Έπειτα ήταν αληθινή ανακούφιση γι’ αυτόν, ξέρετε, όταν τα πράγματα πήγαιναν άσχημα, όταν οι κυρίες του Φιλοπτώχου τσακώνονταν… δεν συμφωνούσαν, θέλω να πω, σε κάτι» διόρθωσε η Πολυάννα βιαστικά. «Αυτά τα κείμενα, έλεγε ο πατέρας, τον έκαναν να σκεφτεί το “παιχνίδι”. Και άρχισε να το παίζει μαζί μου με αφορμή τα δεκανίκια».
«Και τι είδους παιχνίδι είναι αυτό;» ρώτησε ο πάστορας.
«Να βρίσκουμε κάτι σε όλα για να χαιρόμαστε. Όπως είπα, άρχισε όταν μου έστειλαν δεκανίκια αντί για κούκλα». Και η Πολυάννα άρχισε να διηγείται την ιστορία της, αυτή τη φορά σε έναν άνθρωπο που άκουγε με βλέμμα τρυφερό και ευήκοα ώτα. …
Εκείνο το βράδυ, στο γραφείο του, ο αιδεσιμότατος Πολ Φορντ καθόταν σκεφτικός. … Με τη φαντασία του, βρισκόταν πολύ μακριά, σε μια μικρή πόλη της Δύσης, μαζί με έναν ιεραπόστολο φτωχό, άρρωστο, στενοχωρημένο, σχεδόν ολομόναχο στον κόσμο, που έψαχνε τη Βίβλο για να δει πόσες φορές ο Κύριος και Θεός του τού είχε πει: «Να είσαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος».
… Πήρε τις σημειώσεις του κηρύγματός του, τις έσκισε και τις πέταξε. Έτσι το κήρυγμα του αιδεσιμότατου Πολ Φορντ την επόμενη Κυριακή ήταν μια έκκληση προς ό,τι καλό είχε κάθε άντρας, γυναίκα και παιδί που το άκουσε. Και το κείμενό του ήταν ένα από τα οχτακόσια της Πολυάννας: «Ευφραίνεσθε εις τον Κύριον και αγάλλεσθε, δίκαιοι· και αλαλάξατε, πάντες οι ευθείς την καρδίαν» [Παλ. Διαθήκη, Ψαλμός 32, 11 – στην ελληνική Αγία Γραφή (εδώ): «ευφράνθητε επί Κύριον και αγαλλιάσθε, δίκαιοι, και καυχάσθε, πάντες οι ευθείς τη καρδία», Ψαλμός 31, 11].

Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

Δραματικές καταστάσεις στις Ορθόδοξες Ιεραποστολές λόγω COVID19. Τους ξεχάσαμε;;; (Περιοδικά Εξωτερική Ιεραποστολή & Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος)

Ορθόδοξη Ιεραποστολή

Ο πόνος που απλώνεται σε όλο τον πλανήτη λόγω πανδημίας έχει χτυπήσει και τις Ορθόδοξες ιεραποστολές σε Αφρική, Ασία, Ωκεανία, Αμερική… Οι ιεραπόστολοι και οι ντόπιοι ιερείς βρίσκονται στη δυσκολότερη θέση από κάθε άλλη φορά και η μόνη της ελπίδα είναι οι δωρεές από την Ελλάδα, την Κύπρο και τις άλλες Ορθόδοξες χώρες… Ο καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος… Κοινοποιείστε το άρθρο. Καλέστε τους φίλους σας να διαβάσουν τα ιεραποστολικά περιοδικά. Κάντε μια δωρεά, έστω και μικρή… Κάντε προσευχή … 




Κυκλοφόρησε το καλοκαιρινό τεύχος της Εξωτερικής Ιεραποστολής με νέα και ανταποκρίσεις από 14 ιεραποστολικά κλιμάκια από την Αφρική, την Ασία, την Ωκεανία.
  • Γιατί αναζητά ιερέα η Ιεραποστολή μας στα νησιά Τόνγκα;
  • Πώς βιώνουν την πανδημία του COVID-19 οι ιεραποστολές μας στην Ινδονησία και στην Αφρική;
  • Πώς γιόρτασε τα εκατό της χρόνια η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Ουγκάντα;
  • Τι έγινε τελικά με το άρρωστο παιδί που νοσηλευόταν στην Τολιάρα;
Αυτά και άλλα πολλά στο τεύχος που έχετε στις οθόνες σας. Διαβάστε το, ξεφυλλίστε το, διαδώστε το. Μπείτε στον παρακάτω σύνδεσμο :  

https://ierapostoles.gr
https://ierapostoles.gr

 Μέσω τραπεζικού λογαριασμού

Αν προτιμάτε, μπορείτε να καταθέσετε τη δωρεά σας σε έναν από τους παρακάτω τραπεζικούς λογαριασμούς. Μην ξεχάσετε να δηλώσετε σωστά το όνομά σας.
  • Alpha Bank – IBAN: GR93 0140 4050 4050 0200 2000 170 (BIC: CRBAGRAA)
  • Εθνική Τράπεζα – IBAN: GR06 0110 2560 0000 2564 8000 609 (BIC: ETHNGRAA)
  • Eurobank – IBAN: GR24 0260 2060 0001 0010 1157 390 (BIC: ERBKGRAA)
  • Τράπεζα Πειραιώς – IBAN: GR70 0172 2000 0052 0005 2141 068 (BIC: PIRBGRAA)
Δικαιούχος: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, Μακένζυ Κινγκ 6, 546 22 Θεσσαλονίκη, Ελλάδα

Επισημαίνουμε ότι σε αυτή την διεύθυνση δεν πρέπει να στέλνονται αγαθά για τις αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας.
  • Τηλεφωνήστε μας στο 2310279910
  • Στείλε φαξ στο 2310279902
  • email : office@ierapostoles.gr

Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος: Τεύχος Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2020

Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος | Πανελλήνιος Χριστιανικός Όμιλος ...Κυκλοφόρησε το καινούριο τεύχος του Ιεραποστολικού Ταχυδρόμου. Περιέχει πρόσφατα ενδιαφέροντα νέα και ωφέλιμα άρθρα της Ιεραποστολής. Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε online ή αν επιθυμείτε να το κατεβάσετε (download).
Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος

ΠΧΟ Ορθοδόξου Ιεραποστολής  Τραπεζικοί λογαριασμοί

Εθνική Τράπεζα: 143/540.033-38 Alpha Bank (πρώην Εμπορική Τράπεζα): 471.00.2002.005848
Για κατοίκους εξωτερικού: IBAN: GR21 0110 1430 0000 1435 4003 338,
BIC: ETHNGRAA
ΠΧΟ Ορθοδόξου Ιεραποστολής
Τηλέφωνο: 210 86 26 225 Fax: 210 86 26 700 Διεύθυνση: Τρυγόνος 3, Άνω Κυψέλη E-mail: mail.ierapostoli@gmail.com

Άγιοι των ημερών (26 - 30 Ιουνίου), με τους 12 αποστόλους στην κορυφή...

 

Ο άγιος που έζησε πάνω σε μια αμυγδαλιά & ο άγιος που ίδρυσε το θεσμό των νοσοκομείων (Δαβίδ Θεσσαλονίκης και Σαμψών ο Ξενοδόχος, 26+27 Ιουνίου)  

Οι άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι Ιατροί (28 Ιουνίου)

Πέτρος και Παύλος + οι άγιοι 12 απόστολοι (29 & 30 Ιουνίου)
 

Πέτρου + Παύλου, των 12 Αποστόλων & άλλων φίλων...
 
«Δεν τουρκεύω - Χτύπα για την πίστη»: Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς της Αθήνας, ο 18χρονος νεομάρτυρας, ο Κηπουρός (30 Ιουνίου & 9 Ιουλίου)

Η αγία Μαρία, μητέρα του Ευαγγελιστή Μάρκου
 
Άγιοι στις 29 και τις 30 του Ιούνη!
 
Ο άγιος Πέτρος Ορντίνσκυ, πρίγκηπας της Χρυσής Ορδής των Μογγόλων

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Saint David of Thessalonica

Orthodox Church in America
 
Saint David of Thessalonica pursued asceticism at the monastery of the holy Martyrs Theodore and Mercurius. Inspired by the example of the holy stylites, he lived in an almond tree in constant prayer, keeping strict fast, and enduring heat and cold. He remained there for three years until an angel told him to come down.
St David received from God the gift of wonderworking, and he healed many from sickness. The holy ascetic gave spiritual counsel to all who came to him. Having attained to passionlessness, he was like an angel in the flesh, and he was able to take hot coals into his hands without harm. He died the year 540. 

ΕΛΛΗΝΙΚΑ
 
Ο άγιος που έζησε πάνω σε μια αμυγδαλιά & ο άγιος που ίδρυσε το θεσμό των νοσοκομείων (Δαβίδ Θεσσαλονίκης και Σαμψών ο Ξενοδόχος, 26+27 Ιουνίου)

"Solemn Divine Liturgy to be aired Live on MTN TV Kenya on Sunday, 28 June 2020"


Iakovos Mwaura
  
"Preach the word; be ready in season and out of season; reprove, rebuke, exhort, with great patience and instruction. 2nd Timothy 4:2
And it is for this reason that we Saints Raphael, Nicholas and Irene Orthodox church Thogoto, Our Parish Priest Rev Fr-Innocentios Stephen G-Njenga & through the Blessings of His Eminence Archbishop Makarios, Invites you to join Us for the Holy and Solemn Divine Liturgy to be aired Live on MTN TV Kenya on Sunday 28 June 2020 from 1-2pm,
Presiding Priest ; Rev Fr-Innocentios Stephen G-Njenga ; You are all welcome"

here

In the Orthodox Vineyard of Africa

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2020

Our Blessed and God-bearing Fathers of the Holy Mountain


 
Click here please.
 

Ορθόδοξα άρθρα & ιστοσελίδες στα γερμανικά // Orthodoxe christliche websites in Deutscher sprache

Οι Αγιορείτες Άγιοι

Πνεύματος Κοινωνία
 

Πάντων των εν Αγίω Όρει διαλαμψάντων Οσίων Πατέρων

Την Β’ Κυριακή του Ματθαίου κάθε έτους, μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, όπου ακούμε στις εκκλησίες την ευαγγελική περικοπή για την κλήση των πρώτων Μαθητών από τον Χριστό, εορτάζουμε την μνήμη πάντων των εν Αγίω Όρει διαλαμψάντων Οσίων Πατέρων [διαλαμψάντων = που έλαμψαν]. Οι Αγιορείτες Άγιοι αντιλήφθηκαν την κλήση αυτή από τον Θεό και έφθασαν σε ύψη αρετής. Σύμφωνα με το βιβλίο του λόγιου μοναχού Μωυσή του Αγιορείτου, αριθμούνται οι Άγιοι Πατέρες του Άθω σε 450, ενώ χιλιάδες είναι οι αφανείς και άγνωστοι άγιοι ασκητές, οι οποίοι αγίασαν τα χώματα του Άθω και έγιναν η αιτία για να ονομαστεί το Όρος Άγιον.

Η κοινή εορτή όλων των Αγιορειτών Αγίων καθιερώθηκε μετά την σύνθεση της ακολουθίας και των εγκωμίων από τον πολυγραφότατο και ιερώτατο Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη κατά τον 19ο αιώνα. Στον Άγιο Νικόδημο οφείλουμε το απολυτίκιο των Αγιορειτών Αγίων: «Τους του Άθω Πατέρας και Αγγέλους εν σώματι, Ομολογητάς και Οσίους, Ιεράρχας και Μάρτυρας, τιμήσωμεν εν ύμνοις και ωδαίς, μιμούμενοι Αυτών τας αρετάς. Η του Όρους πληθύς πάσα των μοναστών κραυγάζοντες ομοφώνως, δόξα τω στεφανώσαντι υμάς, δόξα τω αγιάσαντι, δόξα τω εν κινδύνοις ημών, προστάτας δείξαντι».

Από τον ασκητή Όσιο Πέτρο και τον ιδρυτή Όσιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη ως τους γέροντες των ημερών μας είναι πολλές οι άγιες μορφές του Αγίου Όρους που έζησαν σαν άγγελοι, όπως αναφέρει και το απολυτίκιο τους. 

Η μεγαλύτερη προσφορά του Αγιορειτών Αγίων είναι η προστασία του Ορθόδοξου δόγματος σε όλες τις Ορθόδοξες χώρες και της πνευματικής κληρονομιάς της Ορθοδοξίας. Ας δούμε τι αναφέρει ο Γέροντας Μωυσής για ένα μέρος των Αγίων του Αγίου Όρους. 


Ο άγιος Ιωαννίκιος ο Α' (1279), αρχιεπίσκοπος των Σέρβων, από ηγούμενος του Χιλανδαρίου, ποίμανε βάσει των ιερών κανόνων το ποίμνιό του. Διαφύλαξε αλώβητη την ορθόδοξη πίστη. Δεν συμμετείχε στην κίνηση για την υποταγή της Ορθοδοξίας στον Καθολικισμό, που ενεργούσε ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιόλογος.

Ο οσιομάρτυς Ιωάννης Δοχειαρίτης (1275), για την υποστήριξή των ορθών δογμάτων έναντι των Λατίνων στη Θεσσαλονίκη δέχθηκε διωγμούς, τους οποίους υπέμεινε άριστα. Για την ομολογία του υπέστη μαρτυρικό θάνατο από προδότη φιλενωτικό και λατινόφρονα μαθητή του. Το αυτό και ο μαθητής του Γρηγόριος Δοχειαρίτης (1275), ο οποίος έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου υπερασπιζόμενος απτόητα τα ορθόδοξα δόγματα.

Ο όσιος Νικηφόρος ο Ησυχαστής (13ος αιώνας) καταγόταν από την Ιταλία και άνηκε στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Τον εγκατέλειψε χάριν της φιλτάτης Ορθοδοξίας και μέσω Βυζαντίου ήλθε στο Άγιον Όρος. Επειδή αντιτάχθηκε στην ένωση των Εκκλησιών, εξορίσθηκε από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο, ο νηπτικός ομολογητής, Αγιορείτης όσιος.

Ο Οσιομάρτυς Κοσμάς, Πρώτος του Αγίου Όρους (1279-1280) απαγχονίσθηκε από τους Λατινόφρονες στις Καρυές μη θέλοντας να υποκύψει στα λατινικά δόγματα. Μαζί του μαρτύρησαν πατέρες Καρυώτες, Κουτλουμουσιανοί, Ιβηρίτες, Βατοπεδινοί, Ζωγραφίτες και Ξενοφωντινοί.
 

Ο όσιος Γεράσιμος ο Σιναΐτης (1320), μαθητής του οσίου Γρηγορίου του Σιναΐτου (1346), μετά την έξοδό του από τον Άθωνα, περιήλθε την Ελλάδα ενισχύοντας τους πιστούς, βοηθώντας πολλούς να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία. Το αυτό πράττουν οι συμμαθητές του Ιωσήφ «ο ορθοδοξότατος» και Νικόλαος «ο ομολογητής», που δέχθηκε για την πίστη του φυλακίσεις και εξορίες.

Ο άγιος Νικόδημος αρχιεπίσκοπος Πεκίου (1325), αγωνίσθηκε ακούραστα για την εκρίζωση των αιρέσεων των Βογομίλων και την στερέωση της ορθοδόξου πίστεως και παραδόσεως. Το αυτό έργο εποίησε ο άγιος Δανιήλ ο Β', αρχιεπίσκοπος των Σέρβων (1338).

Ο άγιος Θεόκλητος μητροπολίτης Φιλαδελφείας (1324/6) μεταβαίνοντας από τον Άθωνα στην Κωνσταντινούπολη ήλεγξε για την εκκλησιαστική του πολιτική τον αυτοκράτορα Μιχαήλ η' τον Παλαιολόγο, με αποτέλεσμα να ριχθεί στη φυλακή. Ο επίσκοπος συνέχισε την ορθόδοξη διδασκαλία του σε όλη του τη ζωή απτόητα.

Ο άγιος Ισίδωρος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1350) διδασκάλους στον Άθωνα είχε τους αγίους Γρηγόριο Σιναΐτη και Γρηγόριο Παλαμά. Στη Θεσσαλονίκη, όπου στέλνεται να εργασθεί ιεραποστολικά, στέκεται στο πλευρό του αγίου Παλαμά και είναι ένας από τους πρώτους που πολεμά τον αιρετικό Βαρλαάμ. Ως πατριάρχης αποκατέστησε τον συνοδοιπόρο του στους αντιαιρετικούς αγώνες άγιο Παλαμά, τον οποίο χειροτόνησε μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.

Ο όσιος Νείλος ο Εριχιώτης (1355/6) υπήρξε ομολογητής αγιορείτης και πολλές υπέστη από τους κακοδόξους εξορίες και θλίψεις για την ακρίβεια της πίστεώς του.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1359) υπήρξε μέγας θεολόγος. Υποστήριξε το ορθόδοξο δόγμα με γνώση, πίστη και επιμονή. Κατατρόπωσε με τους υπέροχους λόγους του τους αιρετικούς Βαρλαάμ, Ακίνδυνο και Γρηγορά. Για το σθένος του υπέμεινε διωγμούς φυλακίσεις κι εξορίες. Αν δεν είχαμε τον άγιο Γρηγόριο, σήμερα θα είμασταν τουλάχιστον Ουνίτες. Γι' αυτό τον μισούν οι Λατίνοι μέχρι σήμερα.

Αέναη επΑνάσταση: Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς και Άπαντα τα Έργα του

Ο όσιος Θεοδόσιος Τυρνόβου (1362/3) μετά την παραμονή του στον ιερό Άθωνα επιστρέφει στην πατρίδα του Βουλγαρία κι εγκαθίσταται στην μονή Κελιφάρεβα. Η μονή αποτέλεσε φάρο Ορθοδοξίας, κέντρο αντιαιρετικό, όπου ακτινοβολούσε στη Σερβία, Ουγγαρία και Βλαχία. Ο άγιος συχνά άφηνε την ησυχία, για να υπερασπίσει τα ορθόδοξα δόγματα, που κινδύνευαν από τους ακόλουθους των αιρετικών Βαρλαάμ και Ακινδύνου, τους Αδαμιστές, τους Βογομίλους και τους Εβραίους. Στη σύνοδο του 1359 της Βουλγαρίας πρωτοστάτησε κατά των αιρετικών κι έδωσε μεγάλη χαρά στους πιστούς για την νίκη της Ορθοδοξίας κατά της πλάνης και του ψεύδους των αιρέσεων.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (1379) πήρε μέρος στις ησυχαστικές έριδες, στο πλευρό του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Έγραψε λόγους κατά του Ακινδύνου. Πήρε μέρος στη σύνοδο του 1351 για το ησυχαστικό ζήτημα και συνέταξε τον τόμο των πρακτικών της. Το 1368 συνοδικά αναγνώρισε την αγιότητα του Παλαμά. Υπήρξε βαθύς θεολόγος και υπεράσπισε με ακαταμάχητο σθένος την Ορθοδοξία. Εξουδετέρωσε τις προσηλυτιστικές προσπάθειες των Λατίνων. Τιμάται την Ε' Κυριακή των Νηστειών ως φύλακας της Ορθοδοξίας.

Ο άγιος Μακάριος ο Μακρής (1431) μόνασε στη μονή Βατοπεδίου. Διά του γέροντός του Δαυίδ σχετίσθηκε με τον αυτοκράτορα Μανουήλ Β' τον Παλαιολόγο. Ως ηγούμενος της μονής Παντοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως εστάλη από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Η' τον Παλαιολόγο στην Ρώμη ως αντιπρόσωπός και διακρίθηκε για την άκαμπτη στάση του και το γνήσιο ορθόδοξο φρόνημά του. Έγραψε λόγο κατά της εκ του Υιού εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, όπου τονίζει τις σοβαρές μεγάλες διαφορές μεταξύ ορθοδόξων και Λατίνων.

Ο Διονυσιάτης άγιος Νήφων ο Β' και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1508), μετά την εκθρόνισή του και κατά την παραμονή του στη Βλαχία, έσωσε την ρουμάνικη Εκκλησία από την έντονη παπική προπαγάνδα, τις διάφορες αιρέσεις, δεισιδαιμονίες και ηθοφθορίες. Παρόμοιο έργο επιτέλεσε στην Ρωσία ο Βατοπεδινός μοναχός όσιος Μάξιμος ο Γραικός (1556).


Ο άγιος Βασίλειος Όστρογκ ο θαυματουργός (1671) έζησε αρκετά στο Άγιος Όρος. Ως επίσκοπος στην πατρίδα του Σερβία προφύλαξε σθεναρά το ποίμνιό του από τους Ιησουΐτες, τη λατινική προπαγάνδα και την Ουνία.
Ο όσιος Ιερόθεος ο Ιβηρίτης (1745) δεν δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με τον Μεθόδιο Ανθρακίτη, που δίδασκε «αλλόκοτα δόγματα και άθεα μαθήματα» της αιρέσεως του Μολίνου. Παραβρέθηκε και σε σύνοδο, για να στηλιτεύσει την «πανσπερμία των αιρέσεων» του Μεθοδίου. Σε όλη του τη ζωή υπερασπιζόταν την ορθόδοξη παράδοση και δογματική.

Ο ιερομάρτυς και εθνομάρτυς Κοσμάς ο Αιτωλός (1779), ο γνωστότατος διδαχός και ιδρυτής ναών και σχολείων, ο ακάματος Φιλοθεΐτης ιερομόναχος, δεν έπαυσε με αυστηρότητα να στηλιτεύει τα λάθη των Λατίνων στα πύρινα κηρύγματά του. Μαρτύρησε από το μίσος των Εβραίων και των Οθωμανών. Είναι σημαντικό το ιεραποστολικό του έργο για την αναγέννηση του Ελληνισμού στην δύσκολη περίοδο της Τουρκοκρατίας.



Ανάλογο έργο, ως πρόδρομοι του Αγίου Κοσμά, είχαν και οι επίσης Φιλοθεΐτες Άγιοι, Διονύσιος εν Ολύμπω, Δαμιανός εν Κισσάβω και Συμεών ο ανυπόδητος.

Οι άγιοι Κολλυβάδες, Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1794), Μακάριος Νοταράς (1805), Νικόδημος Αγιορείτης (1809), Νήφων ο Χίος (1809) και Αθανάσιος ο Πάριος (1813) στους λόγους τους, στις συγγραφές και στα έργα τους υποστηρίζουν με σθένος και βαθειά γνώση την Ιερά παράδοση, τους Ιερούς Κανόνες, τα απαράβατα δόγματα της Εκκλησίας μας. Στιγματίζουν τις πλάνες τις εκτροπές, τα σχίσματα, τις αιρέσεις και τους άθεους. 

Οι ένδοξοι νεομάρτυρες, οσιομάρτυρες και ιερομάρτυρες Αγιορείτες υπογράφουν με το αίμα τους την ακέραιη πίστη τους στο ορθόδοξο δόγμα. Το κίνημα των Νεομαρτύρων αποτέλεσε παράδειγμα υπομονής και αντίστασης για τους υπόδουλους Έλληνες.
                                              

Μεταξύ αυτών διακρίνονται: Παχώµιος ο Νεοσκητιώτης (+ 1730), Κωνσταντίνος ο Ρώσος (+ 1742), ∆αµασκηνός ο Θεσσαλός (+ 1771), Κοσµάς ο Αιτωλός (+ 1779), Λουκάς ο Σταυρονικητιανός (+ 1802), Γεράσιµος ο Κουτλουµουσιανοσκητιώτης (+ 1812), Ευθύµιος ο Ιβηροσκητιώτης (+ 1814), Γεδεών ο Καρακαλληνός ο εν Τυρνάβω τελειωθείς (+ 1818), Αγαθάγγελος ο Εσφιγµενίτης (+ 1819), Γρηγόριος ο Ε' Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (+ 1821), Παύλος ο Κωνσταµονίτης (+ 1824) και τελευταίος γνωστός Αθανάσιος ο Λήµνιος (+ 1846).

Ας έχουμε τις πρεσβείες όλων των Αγιορειτών Αγίων Πατέρων.