ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

Η τελευταία συνέντευξη του αιχμάλωτου μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου


Φωτο από εδώ. Δες & εδώ.
Ο μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος Yazigi είχε παραχωρήσει αυτή τη συνέντευξη στην Πεμπτουσία (έναν από τους πιο σοβαρούς, κατά τη γνώμη μου, ορθόδοξους διαδικτυακούς τόπους που έχουμε στην ελληνική γλώσσα), όταν είχε επισκεφτεί το Άγιο Όρος. Από τον Απρίλη του 2013 ο μητροπολίτης Παύλος είναι αιχμάλωτος των Ισλαμιστών μαζί με το Συροϊακωβίτη επίσκοπο Ιωάννη Αβραάμ και η τύχη τους είναι άγνωστη.
Τη συνέντευξη την άκουσα σήμερα (31.7.14) στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας (εκπομπή του κ. Λυκούργου Μαρκούδη) και έτσι έμαθα την ύπαρξή της. Την αναδημοσιεύω από την Πεμπτουσία και παρακαλώ να την ακούσετε.
Είναι, κατά τη γνώμη μου, μια θλιβερή συνέντευξη που φανερώνει την τραγική θέση των ορθοδόξων της Ανατολής, ακόμη και πριν τις σημερινές σφαγές. Μου άφησε την πικρή γεύση του απόλυτου ανακατέματος των μονοθεϊστικών θρησκειών στη Μέση Ανατολή και της ανθρώπινης δειλίας και πλήρους αδυναμίας του πατριαρχείου Αντιοχείας (που το ποίμνιό του αποτελεί μειονότητα και βρίσκεται μέσα στο στόμα του Ισλάμ) να μεταδώσει ιεραποστολικά το Λόγο της Αληθείας στους μουσουλμάνους και τους αιρετικούς χριστιανούς πάσης φύσεως που κατακλύζουν τον τόπο εκεί.
Αυτοί οι ορθόδοξοι αδελφοί μας (δεν τους κρίνω) απλώς επιβιώνουν χαμογελώντας στους αλλόθρησκους και λέγοντας πως "η θρησκευτική διαφορά είναι πλούτος" και πως "η θρησκεία δεν πρέπει να προκαλεί φανατισμό και ας είμαστε όλοι αγαπημένοι" - τίποτε άλλο. Οι ελεύθερες Ορθόδοξες Εκκλησίες του πλανήτη δεν ξέρω τι μπορούν να κάνουν για να τους στηρίξουν, αλλά ομολογώ - και συγχωρέστε με - ότι δεν ξέρω κι αν θέλουν να ψάξουν να βρουν αν μπορούν να κάνουν κάτι... Ο Θεός λοιπόν ας αναπληρώσει την ανεπάρκειά μας, παρακαλώ. Αυτά.



Δείτε επίσης, αν θέλετε:

π. Δανιήλ Συσόεφ, Έχουν όλες οι θρησκείες τον ίδιο Θεό; 

Το Ισλάμ έρχεται - Εμείς κοιμόμαστε;
Ο πρώιμος ισλαμικός επεκτατισμός
Παύλος, το χριστιανικό ανάλογο του Μωάμεθ
Το ήθος του Μωάμεθ

Αιχμάλωτος ορθόδοξος ιερέας αποκεφαλίζεται από ισλαμιστές, σε βίντεο που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2013. Εκφράστηκε η υπόθεση ότι είναι ο μητροπολίτης Παύλος, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε (λεπτομέρειες εδώ).

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

«Νικολάε Στάινχαρντ - Ο Άγιος των φυλακών»


Του Νεκταρίου Κουκοβίνου (*)
Ευροκλύδων, Προσκυνητής

«ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ:
Ένα αριστούργημα. Το βιβλίο των βιβλίων της Ανατολής.
Ένα βιβλίο σύγχρονο με τον Θεό...»

Με αυτά τα λόγια ο συγγραφέας Ντάν Κελάρου χαιρέτισε την παρουσίαση του βιβλίου στο Διεθνές Φεστιβάλ «Λουτσιάν Μπλάγκα» το 1992. Το Ημερολόγιο της Ευτυχίας του Νικολάε Στάινχαρντ κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μαΐστρος και ήδη έχει κάνει την δεύτερη έκδοσή του. 


Γόνος εβραϊκής οικογένειας, ο κορυφαίος Ρουμάνος διανοητής ασπάστηκε την ορθοδοξία μέσα στις κομουνιστικές φυλακές και με αυτό του το βιβλίο αφήνει την πολιτική, λογοτεχνική και πνευματική του διαθήκη, την οποία σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα.

Πηγάζοντας από τις εκπληκτικές εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις, από την χάρη και την περηφάνια να ανακαλύπτει κοινά στοιχεία ανάμεσα στις ρουμάνικες και στις παγκόσμιες αξίες, ο λόγος του Ν. Στάινχαρντ σε κάνει να κινείσαι φυσικά και χωρίς κόμπλεξ μέσα στα αξιώματα της εποχής μας, ενώ ταυτόχρονα σου δίνει το έναυσμα να συν - μετέχεις στο μυστήριο της κυοφορίας του έργου του και να ανακαλύψεις το ευφυές νόημά του.

Να γιατί έχουν τόσο μεγάλο αντίκτυπο στην νεολαία τα βιβλία αυτού του μεγάλου και ατρόμητου συγγραφέα, του πατριάρχη της ρουμάνικης λογοτεχνίας. Είναι αλήθεια ότι Το Ημερολόγιο της Ευτυχίας ανήκει στην κατηγορία των λογοτεχνικών βιβλίων που αντιτίθενται σε κάθε ολοκληρωτικό σύστημα, μια λογοτεχνία πιο γνωστή και ως «λογοτεχνία του συρταριού».

Όμως το βιβλίο του Ν.Στάινχαρντ δεν είναι ένα καθαρό Ημερολόγιο Ιδεών. Περιγράφοντας έναν κόσμο κρατητηρίου, συγκαταλέγεται κι αυτό στην μακρά σειρά των βιβλίων που αντιτίθενται στην κομμουνιστική δικτατορία . Όμως το Ημερολόγιο της Ευτυχίας δεν αναφέρεται μόνο στο ολοκληρωτικό καθεστώς. Ο τίτλος του βιβλίου είναι μεταφορικός. Ένα ημερολόγιο απαιτεί να σημειώνεις καθημερινά τις σπουδαιότερες υπαρξιακές σου στιγμές και μάλιστα να τις σημειώνεις συνέχεια. Κανένα απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά δεν υπάρχει στο βιβλίο του Ν. Στάινχαρντ. Είναι πραγματικά, όπως αναφέρει ο Νικολάε Μανολέσκου σε ένα χρονικό του «ένα λαμπρό βιβλίο, ένα πολυσύνθετο κράμα από αναμνήσεις, εξομολογήσεις, ερμηνευτική, χιούμορ, τραγωδία, ιστορία, οικουμενικότητα, μεταφυσική, φιλοσοφία, αποσπάσματα από βιβλία που έχει διαβάσει ο συγγραφέας κ.ά.».

Στο πρόσωπο του Ν. Στάινχαρντ συνυπάρχουν αρμονικά ο συγγραφέας και ο μοναχός, γι’ αυτό και το Ημερολόγιο της Ευτυχίας είναι ένα βιβλίο μύησης στον χριστιανισμό.

Η άποψή του για τον χριστιανισμό είναι συγκεκριμένη και είναι αποτέλεσμα των πολύχρονων αναζητήσεων και των μελετών συσχετισμού που έκανε με τις άλλες θρησκείες. Σε ένα από τα πιο όμορφα δοκίμια του Ημερολογίου της Ευτυχίας εξετάζει τον χριστιανισμό με τις υπόλοιπες θρησκείες και να το αποτέλεσμα:

«Ο χριστιανισμός, πρέπει να καταλάβουμε, δεν είναι ένα απλό σχολείο τιμιότητας, καθαρότητας και δικαιοσύνης ή μια ευγενική και ορθολογιστική εξήγηση της ζωής. Ο χριστιανισμός δεν είναι ένας κώδικας συμπεριφοράς (όπως ο Κομφουκιανισμός ή ο Σιντοϊσμός) ή μια ασαφής θεραπευτική μέθοδος (όπως ο Στωικισμός ή η Γιόγκα) ή ερωτήσεις για την ζωή (όπως ο Ταοϊσμός) ή μια πράξη υποτέλειας μπροστά στον Έναν και μοναδικό Θεό (όπως ο Ιουδαϊσμός και ο Ισλαμισμός). Ο χριστιανισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο σημαντικό απ’ όλα αυτά: Είναι η διδασκαλία του Ιησού Χριστού, η διδασκαλία της αγάπης και της σωστικής δύναμης της συγχώρεσης. Όλες οι άλλες θρησκείες αντιλαμβάνονται την διόρθωση των σφαλμάτων του ανθρώπου μέσα από την ψυχρή λογική της ανταμοιβής και της τιμωρίας. Μόνο ο χριστιανισμός βλέπει τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Μόνο στον χριστιανισμό (όπου ο Θεός, όχι μόνο δεν ζητάει θυσίες, αλλά θυσιάζεται ο ίδιος) ήταν δυνατόν να ξεπροβάλει η ελπίδα της απόλυτης και ακαριαίας εξάλειψης των αμαρτιών, με τον πιο τρομερό (ενάντια στην λογική) τρόπο κι επομένως με τον πιο σκανδαλώδη τρόπο.
Στον τρομερό και σκανδαλώδη αυτόν τρόπο (που εξοργίζει την τάξη και την λογική του κόσμου τούτου) βρίσκει εξήγηση η παράξενη πραγματικά απέχθεια, που προκαλεί σε πολλούς ο χριστιανισμός.
Ο χριστιανισμός σέβεται όλες τις υπόλοιπες θρησκείες . και τον βουδισμό και τον βραχμανισμό και τον ιουδαϊσμό και τον ισλαμισμό, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα πράγμα : ότι σαν θρησκεία διαφέρει σε τεράστιο βαθμό απ’ αυτές».
Πάνω από όλα όμως για οποιονδήποτε αναγνώστη το Ημερολόγιο της Ευτυχίας αποτελεί μια θαυμαστή και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας και μάθησης. Ο Ν. Στάινχαρντ δείχνει στον αναγνώστη από πού (από την θρησκεία, τον πολιτισμό, την επιστήμη) και πώς θα βρει την δύναμη να νικήσει τον φόβο, να ξεφύγει από την επήρεια του φανατισμού, του κακού, του ψέματος, να αγκαλιάσει την αλήθεια και - ελεύθερος πια - να ανακαλύψει την ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Το δικό του θρύμμα ΘΕΟΤΗΤΑΣ, που υπάρχει μέσα στον καθέναν από μας!



(*) Ο Νεκτάριος Κουκοβίνος είναι καθηγητής Φυσ. Αγωγής και μεταφραστής του έργου του Νικολάε Στάινχαρτ από την ρουμανική γλώσσα.
Το Ημερολόγιο της Ευτυχίας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μαϊστρος.

Αποσπάσματα του βιβλίου μπορείτε να διαβάσετε στο: "Στις φυλακές της Ρουμανίας είδα τον Ιησού Χριστό". Εκεί θα βρείτε κι άλλα links για τους νεομάρτυρες των κομουνιστικών φυλακών της Ρουμανίας και γενικά για την Ορθόδοξη Ρουμανία.
Επίσης: 
Βίργκιλ Γκεοργκίου, Από την 25η ώρα στην αιώνια ώρα (η συγκλονιστική ιστορία ενός νεομάρτυρα Ρουμάνου ιερέα)
Δείτε σημαντικά άρθρα και στην ενότητα Ρουμάνοι νεομάρτυρες.

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Τι γίνεται στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων;

Από τα Αττικά Νέα

Εισαγωγικό σχόλιο της κ. Πόπης Σουφλή, Αττικά Νέα ("Ν": εγώ δεν έχω τις γνώσεις για να το σχολιάσω - μακάρι να σφάλλει): Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος και οι λοιποί έλληνες επίσκοποι του πατριαρχείου υπό την πίεση των ισραηλινών αρχών επιχειρούν να πουλήσουν ακίνητη περιουσία που ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Παλαιστίνης στους ισραηλινούς.
Με φυλακισμένο τον πρώην ΝΟΜΙΜΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ. ΕΙΡΗΝΑΙΟ, οι σατανάδες που κατέλαβαν το Πατριαρχείο, διαλύουν την Ορθοδοξία, κατ' εντολήν των ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ!

Πόπη Σουφλή


 
Ανθρώπινη αλυσίδα για να υπερασπιστούν τον άραβα αρχιμανδρίτη Χριστόφορο που το Ιεροσολύμων θέλει να περιορίσει στο Πατριαρχείο.

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π

Ένα βήμα πριν από το σχίσμα βρίσκεται το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Τελευταίες πληροφορίες φέρουν την παλαιστινιακή αραβική ορθόδοξη κοινότητα να βρίσκεται στις παραμονές ιστορικών αποφάσεων χωρίς προηγούμενο.
Ουσιαστικά επιδίδει τελεσίγραφο στον Θεόφιλο.
Είτε θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους είτε να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Οι παλαιστίνιοι αισθάνονται ότι έχουν πέσει θύματα διακρίσεων στον ίδιο τον καταματωμένο τους τόπο.
Σκέφτονται μέχρι και την διακοπή κοινωνίας και την μη μνημόνευση του Πατριάρχη κατά την λειτουργία που ισοδυναμεί με σχίσμα...


 

Ο επίσκοπος Χάννα
 

Ο επίσκοπος Σεβάστειας Α. Hanna, ο κατ΄εξοχήν εκπρόσωπος της παλαιστινιακής ορθόδοξης χριστιανικής κοινότητας, παραχώρησε συνέντευξη στο παναραβικό δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι almayadeen.
Ισχυρίζεται ότι ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος και οι λοιποί έλληνες επίσκοποι του πατριαρχείου υπό την πίεση των ισραηλινών αρχών επιχειρούν να πουλήσουν ακίνητη περιουσία που ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία της 
Παλαιστίνης στους ισραηλινούς. 

Φωτο: Έγγραφο 25.02.14 πληρεξούσιο του πατριαρχικού π. Ιssa Musleh για πώληση γης αρκετών τ.μ.


Τονίζει ότι η ελληνική εκκλησιαστική αρχή δεν θέλει οι ορθόδοξοι Άραβες να ηγηθούν του χριστιανισμού στην περιοχή.
Εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στην απόφαση των ισραηλινών αρχών οι άραβες χριστιανοί να υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό.
Απαιτεί μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της Εκκλησίας για να διαφυλαχθεί ο πνευματικός της ρόλος και να μην εκπέσει σε αυτόν ενός μεσιτικού γραφείου ακινήτων.
Διαβεβαιώνει ότι δεν είναι εχθρός του ελληνικού κράτους, ούτε κανενός άλλου και ότι θα συνεχίσει μαζί με τους συναδέλφους του να μάχεται κατά της απόπειρας εκκένωσης της Ανατολής από χριστιανούς.
Χαρακτηριστικά τόνισε ότι οι τιμωρίες και τα αντίποινα όπως η αναστολή κι περικοπή μισθοδοσίας των αράβων ορθόδοξων χριστιανών κληρικών και οι λοιπές διώξεις δεν θα κάμψουν το φρόνημα τους και δεν θα λυγίσουν στην πίεση των ισραηλινών.
Ο επίσκοπος Hanna κατέληξε: "Αρνούμαστε τη λογική να έρχονται κληρικοί από την Ελλάδα και να μας αντιμετωπίζουν ως ξένους στον τόπο μας".


 
Τα ορθόδοξα χριστιανόπουλα αποφασιμένα σε κινητοποίηση
 

Ανεξάρτητες πηγές υποστηρίζουν ότι στην πράξη δεν λειτουργεί το Συνοδικό σύστημα και ότι ουσιαστικά ο πατριάρχης είναι μονοκράτορας.
Δεν υπάρχει ιερατική σχολή για να ανατροφοδοτεί με άραβες χριστιανούς γηγενείς το κλήρο. Υπάρχει ένας συγκεντρωτισμός εξουσίας στην πατριαρχική έδρα. Όλοι οι επίσκοποι είναι στην Ιερουσαλήμ. Τα μοναστήρια τους είναι κλειστά. Δεν χειροτονούνται παρά μόνο έγγαμοι ιερείς ώστε να μην επανδρώνονται οι μονές με γηγενείς και να μην υπάρχουν υποψήφιοι για επισκοπικές έδρες.
Έχουν μόνο με 5 αρχιμανδρίτες και 2 επισκόπους, έναν στα Ιεροσόλυμα κι έναν στην Ιορδανία.




Η φατριοποίηση, εθνικο-οικοπεδοποίηση της Εκκλησίας, ο υπερκερασμός της ευρύτερης έννοιας της Εκκλησίας από αυτόν του έθνους περιορίζει την δυναμική της την συρρικνώνει και την καθιστά ευάλωτη σε κάθε επιβουλή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή αυτό της ουκρανικής Εκκλησίας.


Πηγή


"Ν": Όλα αυτά τα προκαλεί η - δυτικής επιρροής - εγκατάλειψη της βυζαντινής αυτοσυνειδησίας μας, με βάση την οποία Έλληνες και Παλαιστίνιοι και όλοι οι πρώην Βυζαντινοί λαοί είμαστε ένα έθνος. Φυσικά, αυτά δε θ' αρέσουν σε πολλούς Έλληνες, που θέλουν την Εκκλησία εθνική (ως μια μορφή επέκτασης της ελληνικής εθνικής μας κυριαρχίας, με πολιτιστικό και πνευματικό μανδύα "ανωτερότητας" βεβαίως), αλλά ελπίζω να καταλαβαίνουμε ότι το μήνυμα του Χριστού δεν ξεχωρίζει φυλές.

Άγιος Ιώβ της Ούγκλεα († 15/28 Ιουλίου 1985), ένας νέος άγιος με άφθαρτο λείψανο


 

Μετάφραση - επιμέλεια π. Γεώργιος Κονισπολιάτης / proskynitis
 
Ο Άγιος Ιώβ (κατά κόσμον Ιωάννης Κόντρεα) γεννήθηκε στο Χούστ στις 18 Μαίου 1902 (σ.σ.: στην Υποκαρπάθια Ρουθηνία. Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται Ν.Δ.της Σλοβακίας, ανατολικά της Ουγγαρίας, βόρεια της Ρουμανίας και δυτικά της Ουκρανίας. Από τον 10ο αιώνα μέχρι το 1918 ανήκε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας, έπειτα έγινε μέρος της Τσεχοσλοβακίας, ενώ μετά το 1945 έγινε μέρος της Ε.Σ.Σ.Δ. Σήμερα ανήκει στην Ουκρανία).

 


Γεννήθηκε σε μια οικογένεια πιστών ορθοδόξων χριστιανών. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν ρουμανικής καταγωγής, ενώ η μητέρα του Άννα ήταν Ρουθήνια.
Στα μέρη που γεννήθηκε ο Άγιος Ιώβ η Ορθοδοξία ήταν απαγορευμένη, αφού οι Ουνίτες Αυστροούγγροι εδίωκαν και βασάνιζαν τους Ορθοδόξους.
Μετά τον στρατό προσπάθησε δύο φορές να πάει στην Μονή του Αγ. Παντελεήμονος του Αγίου Όρους, αλλά δεν τα κατάφερε.
Μετά το τέλος του Α' Παγκ. Πολέμου άρχισαν να χτίζονται στην περιοχή τα πρώτα μοναστήρια. Στο χωριό Ίζα έφτιαξε την σκήτη της Αγίας Τριάδος. Με την συνθήκη της Βιέννης όμως το 1938 ένα κομμάτι της Υποκαρπάθιας Ρουθηνίας παραχωρείται στους εχθρικούς προς την Ορθοδοξία Ούγγρους.
Ο π. Ιώβ αρνείται να τους υποταχθεί και καταφεύγει στην (αθεϊστική) Ρωσία. Τον κατηγορούν για κατασκοπεία και καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκιση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου πέρασε από πολλά βασανιστήρια και πολλές φορές βρέθηκε ένα βήμα πριν από τον θάνατο.

 


Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη και το 1945 χειροτονείται ιεροδιάκονος, ενώ το 1946 χειροτονήθηκε ιερομόναχος.Το 1947 γίνεται ηγούμενος της προαναφερθείσας σκήτης της Αγίας Τριάδος.

 


Σταδιακά πλήθος ανθρώπων απ΄ όλη την Ουκρανία και την Ρωσία άρχισαν να επισκέπτονται τον ταπεινό και πνευματοφόρο γέροντα, ο οποίος είχε το προορατικό και διορατικό χάρισμα και τελούσε πολλά θαύματα.
Μέχρι το 1960 τη σκήτη του και όλα τα μοναστήρια της περιοχής τα έκλεισαν.
Το 1960 τον βρίσκουμε να λειτουργεί στο χωριό Ούγκλεα, ενώ από το 1962 και μέχρι τον θάνατό του υπηρέτησε στον ναό του Αγίου Δημητρίου στο χωριό Μαλάια Ουγκόλκα περιοχή Τιάτσεβ. Εδώ συνεχίζονται τα θαύματα και χιλιάδες ανθρώπων με διάφορα προβλήματα τον επισκέπτονται.

 


Τον Άγιο Ιωβ επισκεπτόνταν συχνά επίσκοποι και ιερείς αλλά και διάσημοι καθηγητές και ακαδημαικοί.  Παρότι ίσα-ίσα ήξερε να γράφει, απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις τους. Επίσης ήταν και μεγάλος εξορκιστής. Είναι πολλές οι μαρτυρίες περί τούτου.
Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού επισκεπτών τελούσε τον μοναχικό του κανόνα ("Ν": δηλ. τις προσωπικές του προσευχές και εκκλησιαστικές ακολουθίες) νύχτα. Στα σαράντα χρόνια της ιερωσύνης του λειτουργούσε καθημερινά. Μόνο τρεις φορές δεν λειτούργησε. Ήταν μεγάλος νηστευτής και πολύ φιλόξενος.
Ο Άγιος ήταν πράος, όχι μόνο με τους ανθρώπους αλλά και με τα ζώα. Πάντοτε τάιζε τα πουλιά και έδινε καρύδια στα σκιουράκια. Τα πουλιά βλέποντάς τον από μακριά πάντοτε πετούσαν κοντά του.

 


Ο Άγιος Ιώβ εκοιμήθη στις 15/28 Ιουλίου 1985 ("Ν": με παλαιό / νέο ημερολόγιο αντίστοιχα). Η κηδεία έγινε στις 31 Ιουλίου. Την ώρα της ακολουθίας ένα μεγάλο πουλί, άσπρο σαν το χιόνι, πέταξε πάνω απο όλους και κάθισε τρεις φορές στον ώμο της ανηψιάς του. Μετά κάθισε στο πρεσβυτέριο, έκανε τρεις φορές τον γύρω της εκκλησίας και πήγε στο Ιερό. Όταν το σώμα του βγήκε από τον ναό ένα σμήνος πουλιών κατευθύνθηκε προς το φέρετρο. Μετά τον θάνατό του ετέλεσε πολλά θαύματα.
Στις 22 Οκτωβρίου 2007 το λείψανό του βρέθηκε άφθαρτο, ενώ ανέδιδε ενα θαυμάσιο άρωμα φρεσκοκομμένων λουλουδιών.
 


sfantuliovdinuglea


Δείτε και:

Άγιος Αμφιλόχιος του Ποτσάεβ († 1971) με άφθαρτο λείψανο 

Η θαυμαστή αφθαρσία του αγίου Αλεξάνδρου του Σβιρ
Άφθαρτο το λείψανο του αγίου Γέροντα της Ρουμανίας και Ομολογητή των ρουμανικών αθεϊστικών φυλακών Γεωργίου Καλτσίου
Η Ορθοδοξία στην Κεντρική Ευρώπη
Ουνία
Γεροντάδες & "κρυφοί" ασκητές στη Ρουμανία
Ο Γέροντας Ιωνάς της Οδησσού (Ουκρανίας)
Η τεχνητή αφθαρσία των βουδιστών μοναχών και το μήνυμα του άφθορου λάμα Hambo Itigelov
Γίνε κι Εσύ Πολεμιστής του Φωτός

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Πρόταση για μικρές προσωπικές συμβολές (ή μεγάλες) στην Ιεραποστολή όπου Γης


Αδελφότητα Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής: "Ξεκινήστε την peer-to-peer καμπάνια σας, σήμερα!!" 

Τρισάγιο σε σπίτι στο Πασάυ Σίτυ, Φιλιππίνες (από εδώ)

Από την ιστοσελίδα της Αδελφότητας Ορθοδόξου Εξωτερικής Ιεραποστολής.

Εδώ και 51 χρόνια, η Αδελφότητά μας συγκεντρώνει χρηματική και υλική βοήθεια για τα ιεραποστολικά κλιμάκια σε όλο τον κόσμο. Στην πορεία αυτή, δεν ήταν λίγοι οι φίλοι της Ιεραποστολής που στάθηκαν στο πλευρό μας, κινητοποιώντας τον κοινωνικό τους περίγυρο, πείθοντάς τους για την αναγκαιότητα της Ιεραποστολής και καλώντας τους να συνεισφέρουν στον αγώνα των Ορθοδόξων ιεραποστόλων για ένα νέο κόσμο. Άλλος διανέμοντας περιοδικά, άλλος δίνοντας διαλέξεις, άλλος διεξάγοντας μικρούς εράνους για τον ιεραποστολικό σκοπό της επιλογής του.
Εν έτει 2014, αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε την τεχνολογία και να εισαγάγουμε και στην Ελλάδα τον πολύ επιτυχημένο θεσμό του peer-to-peer fundraising, ή «ηλεκτρονικού ερανισμού» επί το ελληνικότερο. Με το p2p fundraising, όλοι οι φίλοι της Ιεραποστολής έχουν πλέον τη δυνατότητα να εγγραφούν και να δημιουργήσουν καμπάνιες που θα βοηθήσουν στην ενίσχυση του έργου των ιεραποστολικών κλιμακίων. Κάθε καμπάνια έχει τη δική της σελίδα στον ιστοχώρο μας, για να μπορείτε εύκολα να τη μοιραστείτε με τους φίλους σας και να τους προσκαλέσετε να στηρίξουν την προσπάθειά σας.


 Ας βοηθήσουμε κι άλλες ψυχές να γνωρίσουν την Αλήθεια

Εσείς ορίζετε το στόχο και τη διάρκεια της καμπάνιας σας και επιλέγετε την περιοχή στην οποία θέλετε να διατεθούν τα χρήματα που θα συγκεντρώσετε. Η διεκπεραίωση των δωρεών γίνεται με ασφάλεια μέσω PayPal και οι φίλοι σας μπορούν να συνεισφέρουν χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε κάρτα συναλλαγών. Το στήσιμο της καμπάνιας σας δε θα σας πάρει περισσότερα από 15 λεπτά και θα είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε. Όλοι εσείς που αγαπάτε την Ιεραποστολή, μπορείτε τώρα να διαδώσετε αυτή την αγάπη σας και στους φίλους σας και από κοινού να ενισχύσετε κάποιο ιεραποστολικό κλιμάκιο.
Γιατί ο καθένας μας μπορεί να κάνει και κάτι. Γιατί όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε περισσότερα.

 
Ξεκίνα την καμπάνια σου σήμερα ή δες τις καμπάνιες που ήδη υπάρχουν


Παραδείγματα οικονομικών - πνευματικών αναγκών σε χώρες της Ορθόδοξης Ιεραποστολής:


Σιέρα Λεόνε: αγωνία για την αύξηση κρουσμάτων και θυμάτων από τον ιό Έμπολα!
 
"Βοηθήστε μας να επιβιώσουμε" - Έκκληση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Νοτιοανατολικής Ασίας (Άπω Ανατολής)

 
Οι προσωπικές (δικές μας) ευθύνες για το έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στα Έθνη (με αφορμή ένα γεγονός στη Γουατεμάλα)

Επισκεφτείτε, αν θέλετε:

Ορθόδοξη Ιεραποστολή, Αδελφότητα Εξωτερικής Ιεραποστολής, Η μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη, Στον Ορθόδοξο Αμπελώνα της Αφρικής, Ορθόδοξο Κογκό, Ιεραποστολή στο Μπουσούγκιου της Ουγκάντας, Journey to Orthodoxy, Road to Emmaus, Στα ίχνη του Χριστού στην Κεντρική Αμερική.  

Επίσης και τα tags μας: Ο Χριστός στην Αφρική, Ο Χριστός στην Ασία & στα βάθη της Ασίας, Ορθόδοξες ρίζες στη Δύση, Ορθόδοξα Βαλκάνια, Κεντρική Ευρώπη & Ινδιάνοι
10 ιεραποστολικά βίντεο (& άλλα 10+3

Θεσσαλονίκη: αναδειξη του Ισλάμ από το Δήμο...


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
δημοσιογράφος, συγγραφέας, τουρκολόγος
Από εδώ & εδώ

Η ιστορική πόλη της Θεσσαλονίκης, η αγιοτόκος Θεσσαλονίκη, η συμβασιλεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η συμπρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, ξαναγίνεται... με τις ευλογίες του περίφημου και παγκοσμίου φήμης δημάρχου της, η ισλαμική Selanik της Οθωμανικής αυτοκρατορίας εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση της από τον οθωμανικό ζυγό. 

Όπως αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα Milliyet (24/7), από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στην Θεσσαλονίκη θα λειτουργεί σε μόνιμη βάση μουσουλμανικό τέμενος, θα δημιουργηθεί μουσουλμανικό νεκροταφείο και παράλληλα θα εγκαινιαστεί Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης για να προβάλλεται και διεθνώς ο… μουσουλμανικός πολιτισμός της Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά τα «ωραία» και τα «περίφημα» τα ανακοινώσε ο ίδιος ο αξιότιμος δήμαρχος της Θεσσαλονίκης στον γνωστό εκ δυτικής Θράκης σημερινό υπουργό Υγείας της Τουρκίας, Mehmet Müezzinoğlu, που πραγματοποιεί μεγάλη περιοδεία στην βόρειο Ελλάδα και επισκέπτεται διάφορα μέρη όπου «άκμασε» κατά την αντίληψη του, ο οθωμανικός πολιτισμός στην ευρύτερη περιοχή. 

Γιενή Τζαμί (από εδώ)
Όπως αναφέρει η ίδια η τουρκική εφημερίδα, ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης υποσχέθηκε στον Τούρκο δυτικοθρακιότη υπουργό του Ερντογάν και γνώστη της ελληνικής γλώσσας, πως από τον επόμενο Σεπτέμβριο το γνωστό Γιενή Τζαμί της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στην περιοχή του Φαλήρου και κτίστηκε για τους εξισλαμισθέντες Εβραίους (τους γνωστούς Ντονμέδες οι οποίοι κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών αποχωρήσαν και πήγαν στην Τουρκία για να στελεχώσουν στην συνέχεια το νέο τουρκικό κράτος του Κεμάλ Ατατούρκ), θα λειτουργεί σαν ισλαμικό τέμενος σε μόνιμη βάση για τους μουσουλμάνους της Θεσσαλονίκης, (αλήθεια πόσοι είναι αυτοί; ["Ν": τώρα με τη μετανάστευση, ασφαλώς είναι πάρα πολλοί]). 

Παράλληλα το επίσης γνωστό Αλατζά-Ιμαρέτ, το τζαμί που βρίσκεται λίγο πιο πάνω από την οδό της Κασσάνδρου κοντά στον ναό του Αγίου Δημητρίου, θα λειτουργεί σε μόνιμη βάση σαν μουσείο Ισλαμικού πολιτισμού για να προβάλλεται ο… ισλαμικός πολιτισμός της Θεσσαλονίκης και ο ισλαμικός χαρακτήρας της Πόλης. Αλλά ο αξιότιμος δήμαρχος δεν αρκέστηκε σε αυτά. Όπως αναφέρεται και η Milliyet, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης υποσχέθηκε στον Τούρκο υπουργό ότι θα δημιουργήσει το δυνατόν συντομότερο μουσουλμανικό νεκροταφείο έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι... μουσουλμάνοι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης (;;;) και να μην έχουν ανάγκη να θάβουν τους νεκρούς τους σε άλλες περιοχές. 

Καταφανώς ενθουσιασμένος ο Τούρκος υπουργός από όλα αυτά και από τις υποσχέσεις του τουρκολάγνου δημάρχου της Θεσσαλονίκης, συνέχισε ακάθεκτος την περιοδεία του στην βόρειο Ελλάδα και επισκέφτηκε τα Γιαννιτσά, μια πόλη που οι Τούρκοι την θεωρούν σαν ιερή πόλη τους και σαν το κέντρο του μεγάλου Γαζί των βαλκάνιων του Εβρενός μπεϊ (για πολλούς ιστορικούς ελληνικής καταγωγής). Στην συνέχεια πήγε και στην Βεργίνα για να επισκεφτεί τα αρχαιολογικά ευρήματα του μεγάλου Αλέξανδρου, του İskender των μουσουλμάνων. 

Εμπρός λοιπόν με τις ευλογιές του αξιότιμου δημάρχου της Θεσσαλονίκης η πόλη να γίνει από Θεσσαλονίκη, Selanik. Σε λίγο καιρό θα δούμε και μιναρέδες, θα ακούμε και τους χοτζάδες να ουρλιάζουν το Εζάν πάνω από την πόλη και ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε. Και εμείς θα καθόμαστε στου καναπέδες μας, (μέχρι να μας τους πάρουν και αυτούς), να βλέπουμε τα ισλαμικά τσεμπέρια να παρελαύνουν στους δρόμους της πόλης. Και όλα αυτά την ίδια περίοδο που το Ισλάμ σφάζει, καίει και λεηλατεί τον χριστιανισμό της Μέσης Ανατολής ενώ απειλεί με ολοκαύτωμα και την ίδια την χώρα μας. Να τους χαιρόμαστε!!! 

Το σχόλιό μας:

Συγχρόνως, η Εκκλησία μας επιμένει να μην κάνει ιεραποστολή στους μουσουλμάνους και λοιπούς μετανάστες που κατακλύζουν τη χώρα μας, αλλά μόνο να τους τροφοδοτεί "ανθρωπιστικά" με υλική αποκλειστικά τροφή, ξεχνώντας ότι αποστολή της είναι πρωτίστως η παροχή πνευματικής τροφής!...
Τι φοβάται; Τους ήδη δεδηλωμένους εχθρούς της που θα σπεύσουν να την καταγγείλουν για δήθεν προσηλυτισμό; Ας μην κάνει ιεραποστολή λοιπόν κι ας αφήσει την αλλοτρίωση να φτάνει μέχρι το κόκαλο...
Ο Θεός να μας ελεήσει... 


Δείτε, παρακαλώ, και:
 
Γι' αυτό θέλουμε να σας σφάξουμε!... (εδώ οι βασικές θέσεις μας)
Παύλος, το χριστιανικό ανάλογο του Μωάμεθ
Ο πρώιμος ισλαμικός επεκτατισμός
29 Μαΐου: “Επίθεση” στους Τούρκους!...
Η Ορθοδοξία στην Τουρκία!

Ισλάμ (ενότητα άρθρων)
Από Ισλάμ (μεταστροφές - υποενότητα της προηγούμενης)
Ο νεομάρτυρας ιεραπόστολος π. Δανιήλ Συσόεφ
Γάμος χριστιανής με μουσουλμάνο (πολλές πλευρές αυτού του ζητήματος)
Ο νεομάρτυρας δημοσιογράφος Θωμάς Πασχίδης (1836-1890) και οι συν αυτώ 

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Άγιος Μωυσής ο Ούγγρος, ο ελεύθερος σκλάβος, που αρνήθηκε να γίνει σεξουαλικός σκλάβος...


Η εικόνα του αγίου από εδώ
Ο άγιος Μωυσής ο Ούγγρος ήταν στρατιώτης του αγίου Ρώσου πρίγκιπα  Μπόρις, που δολοφονήθηκε το 1015 μ.Χ. από τον αδελφό του Σβιατοπόλκο. Πρόκειται για την πρώτη γενιά Ρώσων ορθόδοξων χριστιανών.
Ο άγιος Μωυσής, που ήταν άντρας εξαιρετικής σωματικής ομορφιάς, μετά από διάφορες περιπέτειες αιχμαλωτίστηκε και πουλήθηκε σκλάβος μακριά από την πατρίδα του, σε μια νέα και όμορφη αρχόντισσα που προσπάθησε να τον εξαναγκάσει να έχει ερωτικές σχέσεις μαζί της.
Ο άγιος, που ακόμη και ως δούλος ζούσε μια ασκητική πνευματική ζωή, αρνήθηκε σταθερά, ακόμη και στις πιέσεις της να γίνει σύζυγός της, και προτίμησε να υποστεί μακροχρόνια βασανιστήρια παρά να προδώσει τις ηθικές αρχές του. Σ' αυτή την κατάσταση, έφυγε από την επίγεια ζωή το 1043 μ.Χ.
Το σώμα του ενταφιάστηκε στο σπουδαίο μοναστήρι της Λαύρας του Κιέβου και έχει λάβει από το Θεό το χάρισμα να βοηθάει τους ανθρώπους στον αγώνα τους κατά των σαρκικών παθών. Γιορτάζει στις 26 Ιουλίου, μαζί με την αγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή και άλλους αγίους.

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά τη συγκλονιστική, κατά τη γνώμη μου, βιογραφία του, εδώ.
Και αγγλικά εδώ.

Δείτε επίσης:

 
Οι αγίες Θωμαΐδες, αγίες κατά των σαρκικών παθών


Κάποτε φίλος, άλλων πεποιθήσεων, ειρωνευόταν το ότι υπάρχει αγία "κατά των σαρκικών παθών", γιατί προφανώς, κατά τη γνώμη του, η σεξουαλική ασυδοσία δεν αποτελεί πάθος (=εξάρτηση), αλλά χαρά. Σ' αυτόν και τους ομοίους, αφιερώνω τα:
Παπάδες και πόρνες - ή: ιερείς και εργαζόμενοι στο σεξ
Σεξ στην εφηβεία - Η πορνοποίηση μιας γενιάς

Πάμε παρακάτω:
 
Σβιάτ Ιβάν Ρούσκι (άγιος Ιωάννης ο Ρώσος). Ήταν ελεύθερος μέσα στη σκλαβιά του!
Χριστιανισμός & δουλεία (και συμπλήρωμα εδώ)

Ορθόδοξη Καρπαθορωσία

Επίσης, στις 28 Ιουλίου:

 
Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, μια από τις μεγαλύτερες αγίες διδασκάλισσες και πνευματικές μητέρες της ανθρωπότητας, όλων των θρησκειών και των λαών.
 
Γνωρίστε την, με ένα κλικ αγάπης εδώ.

Και άλλοι άγιοι στις 27 (με τον άγιο Παντελεήμονα) και τις 28 του Ιούλη.
Ας έχουμε την ευχή τους, καθώς και όλος ο κόσμος, πιστοί και "άπιστοι"...

Ένας απλός άνθρωπος τα βάζει με πλήθος Γενιτσάρων!


Ο Άγιος Νεομάρτυρας Χριστόδουλος ο εκ Κασσάνδρας (27 Ιουλίου). 


Ελληνικά & Ορθόδοξα, ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ

Αυτός ο νεομάρτυρας και δούλος του Χριστού Χριστόδουλος ή­ταν από την Κασσάνδρα, από ένα χωριό που ονομαζόταν Βάλτα. Και ενώ ήταν ακόμη μικρός στην ηλικία, αναχώρησε από την πατρί­δα του και πήγε στην Θεσσαλονίκη και εκεί, αφού έμαθε να φτιάχνει χονδρά, μάλλινα υφάσματα και κάπες, εξασκούσε την τέχνη του και, αφού πήγαινε με τους μαστόρους του στα ταξίδια, πάλι επέστρεφε στην Θεσσαλονίκη και καθόταν. Μία φορά όμως, που πήγε στην Χίο μαζί με τον μάστορά του, αγόρασε από εκεί έναν σταυρό αζωγράφητο και αφού επέστρεψε στην Θεσσαλονίκη πλήρωσε και τον ζωγράφισαν, καθώς ήταν στο μέγεθος έως δύο σπιθαμές· και, έπειτα, παίρνοντάς τον, τον πήγε στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και τον άφησε εκεί, επειδή ήταν φίλος του νεωκόρου της εκκλησί­ας εκείνης.
Εκείνες λοιπόν τις ημέρες έτυχε να τουρκέψει ένας Βούλγαρης, τον οποίο, όταν τον είδε ο ευλογημένος Χριστόδουλος, λυπήθηκε πολύ η καρδιά του, για την απώλεια της ψυχής του και αποφάσισε με τον νου του, να πεθάνει με Μαρτύριο. Γι’ αυτό στις 26 του Ιουλί­ου, χωρίς να πει σε κανέναν τον σκοπό του, κάθεται και γράφει όλα τα αμαρτήματα, που έκαμε από τα νιάτα του και έπειτα παίρνει και τον σταυρό του και πηγαίνει στον πνευματικό· και τον μεν σταυρό τον έδωσε στον πνευματικό και τον κρατούσε στα χέρια του, το δε χαρτί το διάβασε ο ίδιος και εξομολογήθηκε τις αμαρτίες του και με­τά την εξομολόγησή πήγε στον φίλο του τον νεωκόρο του Αγίου Α­θανασίου.


Και την ερχόμενη ημέρα, η οποία ήταν του Αγίου Παντελεήμονα, λέει ο μάρτυρας στον νεωκόρο, ότι ξέχασε και μερικά άλλα αμαρτήματα, οπότε, αφού παρακινήθηκε από αυτόν, πήγε πάλι στον πνευματικό και τα εξομολογήθηκε και εκείνα και πάλι επέστρεψε στον νεωκόρο και έμεινε σ’ αυτόν εκείνη την νύχτα. Το δε πρωί, όταν ήλθε η ώρα της Ακολουθίας του όρθρου, σηκώθηκε ο Μάρτυρας νωρίτερα από τον νεωκόρο και άνοιξε την Εκκλησία και άναψε μόνος του τα καντήλια και έμεινε, ώσπου τελείωσε ο όρθρος και η θεία Λειτουργία. Και μετά την λειτουργία λέει στον νεωκόρο· «Πήγαινε, φέρε μου τον σταυρό μου». Και αυτός του λέει· «Και τί τον θέλεις;». Ο Μάρτυρας του λέει· «Θέλω να τον πάω στον ζωγρά­φο, για να κάνει έναν άλλο παρόμοιο, να τον δώσω σε έναν άνθρω­πο».

Αυτός τότε πήγε και τον έφερε. Και αφού πήρε τον σταυρό ο Μάρτυρας, κατέβηκε στο χάνι και έραβε. Και όταν άκουσε που χτύπησαν τα νταούλια για την περιτομή εκείνου του άθλιου Χρι­στιανού, που τούρκεψε, αφήνει ο ευλογημένος Χριστόδουλος την δουλειά του, βγάζει τα μαχαίρια από την μέση του και το καλαμάρι του, βγάζει την πετσέτα από την κεφαλή του, αφήνει την σακούλα του και, παίρνοντας τον σταυρό στο χέρι, βγήκε με τόλμη στον δρό­μο και πηγαίνει κατ’ ευθείαν στον καφενέ, όπου ήταν συγκεντρωμέ­νο πλήθος Αγαρηνών και μπαίνοντας με μεγάλη τόλμη μέσα στον καφενέ, κρατώντας τον σταυρό στα χέρια, λέει σ’ εκείνον τον άθλιο [=δυστυχή, ταλαίπωρο ("Ν": αυτή είναι η παλαιά σημασία της λέξης, γι' αυτό και το μυθιστόρημα Οι Άθλιοι του Β. Ουγκώ)], που αρνήθηκε τον Χριστό· «Αδελφέ, τί έπαθες; Να η πίστη μας, να, ο Χριστός που σταυρώθηκε για την αγάπη μας, και εσύ γιατί αφήνεις τον Χριστό τον Σωτήρα σου και γίνεσαι Τούρκος;». 


Εκείνος όμως ο μιαρός δεν έδινε σημασία στα λόγια του. Τότε ο Μάρτυρας πήγε πιο κοντά του και του έδινε τον σταυρό, για να τον φιλήσει λέγοντάς του· «Φίλησε, αδελφέ, τον σταυρό του Κυρίου μας». Αλλά εκείνος ο αποστάτης δεν το δεχόταν. Οι γενίτσαροι, βλέποντάς το αυτό, τον έ­διωξαν έξω. Ο Άγιος όμως έλεγε σ’ αυτούς· «Εγώ με εσάς δεν έχω να κάνω τίποτε. Αλλά με αυτόν τον αδελφό μου, που ζητά να αρνηθεί την πίστη του». Έτσι δεν δείλιασε, ούτε έφυγε, αλλά πάλι πήγαινε κοντά στον αρνητή εκείνον του Χριστού και τον παρακινούσε να μη γίνει Τούρκος. Τότε όρμησαν κατά πάνω του οι γενίτσαροι και του έδωσαν πλήθος ξυλιές και τον χτύπησαν και μαχαιριές πολλές πίσω στον λαιμό και στην κεφαλή έτσι, ώστε έτρεχαν τα αίματα σαν βρύ­ση.
Έπειτα τον έδεσαν και τον πήγαν σηκωτό στον αγά των γενιτσά­ρων, κρατώντας και τον σταυρό στο χέρι. Και την ώρα εκείνη έτυχε και περνούσε ο μέγας οικονόμος από τον δρόμο και αμέσως μόλις τον είδε ο Μάρτυς, δεν σκέφτηκε πως ήταν δεμένος αλλά όπως μπορούσε, έκανε σ’ αυτόν το σχήμα της προσκυνήσεως έως κάτω, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο, πόσο πρέπει οι λαϊκοί να τιμούν τους ιερωμένους. 


Πήγαν λοιπόν τον Μάρτυρα στον αγά των γενιτσάρων και από εκεί τον πήγαν στον μουλά, δηλαδή στον δικαστή. Ο δε δικαστής τον ρώτησε· «Ποιος σε έστειλε να κάνεις αυτό το πράγμα;». Ο Μάρ­τυρας αποκρίθηκε· «Κανένας άνθρωπος δεν με έστειλε, αλλά ο Χρι­στός». Ο δικαστής του λέει· «Άστα αυτά και γίνε Τούρκος». Ο Μάρτυρας όμως με μεγάλη ανδρεία ανταποκρίθηκε· «Και εσύ άσε τον τουρκισμό και γίνε Χριστιανός». Μόλις τα άκουσε αυτά ο δικα­στής πρόσταξε και τον έδειραν, δεν έδωσε όμως και διαταγή να τον θανατώσουν.
Οι γενίτσαροι όμως έστεκαν στο πόδι φωνάζοντας ε­ναντίον του δικαστή, ότι, ή θα έδινε διαταγή σ’ αυτούς να τον θανα­τώσουν, διαφορετικά, αυτοί θα τον κατάκαιγαν εκεί μέσα στο δικα­στήριό του. Γι’ αυτό, επειδή φοβήθηκε ο δικαστής παρέδωσε τον Μάρτυρα σ’ αυτούς για να τον πάνε στον μουσελίμη. Και καθώς τον πήγαιναν, του έβαλαν το σχοινί στον λαιμό και έσερναν το αρνί του Χριστού εδώ και εκεί, ώσπου τον παρουσίασαν στον μουσελίμη. Ο μουσελίμης τον ρώτησε για εκείνο, που τόλμησε και έκανε και για να τουρκέψει. 


Ο Μάρτυρας όμως αποκρίθηκε τα ίδια λόγια που είπε και στον δικαστή. Γι’ αυτό πρόσταξε και τον ερριξαν καταγής και του έδωσαν διακόσιες τέσσερις ξυλιές στα πόδια, έτσι ώστε η γη κοκκίνισε από τα αίματα. Έπειτα τραβώντας τον με την βία τον πή­γαιναν να τον κρεμάσουν. Ο δε Μάρτυρας περνώντας από το τζερσί σε όσους Χριστιανούς συναντούσε στον δρόμο έλεγε· «Συγχωρήστε με, αδελφοί, και ο Θεός θα σας συγχωρήσει». Και όταν τον πήγαν στον Άγιο Μηνά, εκεί μπροστά στην πόρτα τον κρέμασαν. Και έτσι έλαβε ο Μακάριος τον στέφανο του Μαρτυρίου.
Υστέρα τον ξεγύμνωσαν και τον σταυρό τον έβαλαν πίσω στην ράχη του και στεκόταν κρεμασμένος ο αθλητής φορτωμένος με τον τίμιο σταυρό (όπως ήταν φορτωμένος τον σταυρό του ο Δεσπό­της μας Χριστός, όταν πήγαινε στον Γολγοθά) δύο ημέρες. Και μετά από αυτά έδωσαν οι Χριστιανοί εξακόσια γρόσια και πήραν το Άγιο λείψανο του Μάρτυρα και το ενταφίασαν με τιμές. Και όσοι έτυχαν εκεί, πήραν χάριν ευλαβείας και αγιασμού από το σχοινί του Μάρτυρα και από το πουκάμισό του.
Και όταν αυτοί αρρώσταιναν, καπνίζονταν από αυτά και γιατρεύονταν. Το ίδιο και όταν άλλοι αρρώσταιναν, τα έπαιρναν και αφού καπνίζονταν ή σφραγίζονταν με αυτά, γίνονταν υγιείς, προς δόξα του Θεού, ο οποίος δοξάζει αυτούς που τον αντιδοξάζουν. Με του οποίου το έλεος μέσω των πρεσβειών του Μάρτυρα, ας αξιωθούμε και εμείς της Βασιλείας των ουρανών.


(Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής τ. ΣΤ΄, έκδ. Συνοδεία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Ιερά Καλύβη Άγιος Σπυρίδων, Νέα Σκήτη Άγιον Όρος σ. 141-144) 

Δες και:
Οι Σφακιανοί Νεομάρτυρες και το μήνυμα που μας στέλνουν
Ο νεομάρτυρας δημοσιογράφος Θωμάς Πασχίδης (1836-1890) και οι συν αυτώ Νεομάρτυρες (ενότητα)
 
Άρθρο του νεομάρτυρα π. Δανιήλ Συσόεφ: Έχουν όλες οι θρησκείες τον ίδιο Θεό; (Η ομολογία πίστης ενός μικροαστού)
27 Ιουλίου, του αγίου Παντελεήμονα & άλλων αγίων
Η Πολυγυρινή Νεομάρτυρας που την έκλεισαν στο τσουβάλι με τις γάτες
Άγιοι στις 28 του Ιούλη

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

The girl who holds in her hand two eyes and a free slave man (who refused to become a sexual slave)


Saint Paraskevi the Virgin Martyr


St. Paraskevi the Great Martyr of Rome (Feast Day - July 26)

Three Girls of July (icons from here)
From The Prologue From Ochrid by Saint Nikolai Velimirovich

Paraskeve was born in Rome of Christian parents and from her youth was instructed in the Faith of Christ. With great fervence, St. Paraskeve endeavored to fulfill all the commandments of God in her life. Believing strongly and living according to her faith, Paraskeve directed others on the path [of salvation] with the help of the True Faith and pious living.

When her parents died Paraskeve distributed all of her property to the poor and was tonsured a nun. As a nun she preached the Faith of Christ with an even greater zeal, not hiding from anyone, even though at that time the Roman authorities bloodily persecuted the Faith of Christ.


St. Paraskevi before Antoninos, and in prison, receiving the vision of an Angel
   
First the pernicious Jews accused St. Paraskeve of preaching the prohibited Faith. She was brought to trial before Emperor Antoninus. All the flatteries of the emperor did not help in the least to cause her to waver in the Faith. They then subjected her to fiery torments and placed a red-hot helmet on her head. The Lord miraculously saved her and Paraskeve was delivered and left Rome.

She again traveled from city to city to convert the pagan people there to the True Faith. In two more cities she was brought before princes and judges and was tortured for her Lord, at the same time working great miracles and by the power of God quickly recuperated from her pains and wounds. The pagans, as always, ascribed her miracles to magic and her power of recovery to the mercy of their gods.

St. Paraskeve once said to the prince who tortured her: “It is not your gods, O prince, who healed me but my Christ the True God.” Finally Prince Tarasius beheaded her. Thus this Saint gloriously ended her fruitful life. Her relics were later translated to Constantinople. She suffered honorably for Christ in the second century.


St. Paraskevi being raked in torture, and being thrown into the boiling tar


St. Moses the Hungarian
The blessed virgin Moses the Hungarian - Feastday July 26th (New Calendar)

Full of Grace and Truth
(I think this version was from the website of the Lavra of the Kiev Caves: http://www.lavra.kiev.ua/ , I don't remember where the icon is from, but it is of St. Moses the Hungarian)


The impure enemy of mankind struggles mightily against a person who is susceptible to the passion of fornication, so that such a person might remain darkened by this passion and will not be able to look upon God. «For, only the pure in heart will see God. It was upon this field of battle that our holy father Moses fought and defeated the power of the impure enemy, giving us an example of such a victory.

Saint Moses was a Hungarian by birth. Together with his brother George, he was in the service of the pious prince, Boris the Passion-bearer, who loved Moses very much. During the battle on the Yalta River, in the war between Prince Boris and Prince Svyatopolk, Saint Moses was the sole survivor of Boris’s forces. blessed Moses fled to Kiev, where he hid from Svyatopolk in the home of Predislava, Prince Yaroslav’s sister. Here, Moses spent his time in prayer. Finally, Prince Yaroslav defeated Svyatopolk, who then fled to Poland. Later, Svyatopolk returned with Boleslav of Poland and his army. They drove Prince Yaroslav away and occupied Kiev. King Boleslav returned to Poland taking as captives two of Yaroslav’s sisters, several boyars and St Moses. The blessed one, who was huge and muscular, and exceedingly handsome, was led away chained by his arms and legs.

A certain wealthy and powerful Polish noblewoman saw the saint and was seized by the lust of carnal desires toward him. She went to Moses and asked him how he had fallen into such a cruel condition. He replied, «It is thus pleasing to God.»

The woman then continued, «If you will yield to me, I will deliver you and make you great in all Poland, and you will rule over my estates.»

The saint, however, understood her unclean lust and said to her, «What man who has listened to a woman acted well? Adam listened to a woman and was banished from paradise. Samson, who overpowered everyone with his strength, by the unclean enchantment of a woman, was given into the hands of aliens. Herod, who had won many victories, yielded to impure passions and was enslaved by a woman, and he beheaded John the Forerunner. How can I listen to the unclean advice of a woman, whom I do not even know?»

But she continued, «I will deliver you from death and make you renowned. I will have you as my husband, for I cannot bear to see your youth go to waste.»

Saint Moses sharply replied, «Know that I will not fulfill your desires. I want neither power nor wealth, but I seek spiritual and physical purity. May I not ruin my five-year long struggle, and now I innocently endure torments so that I may be delivered from eternal torments.»
The woman then conceived a new evil scheme. «If I ransom him,» she thought, «then I can force him to submit to me.»

She sent to the master of the captives and bought Moses for three thousand gold pieces. Now that St Moses was her slave, she ordered that he be clad in rich attire and fed with rich foods. She began all the more to entice him to fornication. The blessed one, however, when he saw the woman’s frenzy, prayed and fasted all the more diligently, taking only dry bread and water. The woman, being thus shamed, fell into a rage and ordered the blessed one thrown into a dungeon, intending to starve him to death. But the Lord, Who ever gives food to all flesh, Who once nourished Elias in the wilderness, and also fed Paul of the Thebaid, did not forsake this blessed one. One of the servants of this woman secretly brought Moses food. Other servants tried to convince the saint, saying, 

«Moses, our brother, what prevents you from marrying? You are young and this widow lived with her husband for only one year. She has beauty, her wealth is countless and her power is great. The king himself would not disdain her, while you, a prisoner, do not want to be her lord. If you are afraid of violating Christ’s commandment, He Himself said, ‘For this sake a man will leave his father and mother, and cleave to his wife and the two shall be one flesh’. Also, the Apostle said, ‘it is better to marry than to burn’, and that ‘young widows will remarry’. You are not bound by monastic vows, you are free. So why do you cause yourself to suffer such torments? How will it benefit you if you die? Even the righteous ones: Abraham, Isaak and Jacob, had wives. It is better for you to submit to a woman and be free and be the lord of this house.»

Blessed Moses replied to them, «Oh brethren and good friends! You advise me well, but I know it is worse than the advice the serpent gave Eve in paradise. You advise me to submit to a woman, but I shall not accept your advice, and even if I die in these chains and torments, I shall not yield to her flattery. Though many of the righteous were saved with wives, I am a sinner and I will not be saved with her. I want neither kingdom nor power in the Polish land, but I seek the higher, heavenly kingdom. Even if I am deprived of life, I will not listen to the advice of this woman, and I will remain like a monk, for Christ said in His Gospel, whoever has left his home and brethren, father and mother or foregoes a wife or children or village for the sake of His name will inherit eternal life. Shall I heed Christ, or you? The Apostle says the same, ‘.The unmarried worries about the things of the Lord, how to please the Lord, while the married worries about the mate, how to please the mate.’ I ask you, whom ought one to work for — the Lord or a wife? Therefore, this woman’s beauty will never seduce me and will not separate me from Christ’s love.» 


Icon from here
When the woman heard of all this, she was aroused to madness with evil thoughts. She had Saint Moses dressed and seated upon a horse, and, surrounded by a large retinue, she rode with him among her villages and the town, saying to him, «All this is yours; do what you wish.»
To the people she said, «This is your lord, and my husband.» Everyone bowed to Moses.
The saint felt pity toward the woman’s madness, and said to her, «You are doing all this in vain. You cannot entice me with the corruptible things of this world, and you cannot steal from me incorruptible spiritual wealth — please, try to understand this and do not go through all this in vain.»

In a rage, the woman said, «Do you not know that you have been sold to me? Who will deliver you from my hands? I will not let you go alive! I will have you tortured and executed!»
The blessed one answered her with boldness, «I fear no evil, for the Lord is with me. I intend to work for Him in the monastic life.»

At this time, by God’s mercy, a priestmonk from the Holy Mountain who was travelling in the area, heard of Moses and came to him secretly. After speaking with the saint, he tonsured him and taught him much about spiritual and physical purity. When the woman heard of this, she lost all hope of leading Saint Moses into sin, and she began to have him tortured. He was stretched out and beaten with metal rods until the ground was covered with his blood. The torturers pleaded with Moses to submit to the woman. «There is no limit to the tortures she will inflict on you before having you killed.»

To all this, Saint Moses replied bravely, «Brothers! Do what you have been ordered to do. It is impossible for me to renounce monasticism and God’s love. No torment, nor fire, nor swords, nor wounds can separate me from God and the great angelic tonsure. I will not submit to the accursed will of this shameless woman, who has brazenly displayed her shamelessness before all people, inciting me to defilement and fornication.»

In desperation, the woman wrote to King Boleslav, accusing Saint Moses and asking the king to influence him to accept her.

The king ordered the woman to come to him with her slave Moses. When he saw Moses, he tried to compel the saint to take the woman. Finally, he said to Moses, «Who is so insensitive as you, that you refuse so many benefits and honour, and give yourself over to torture? You must choose either life or death. If you fulfil the will of your mistress, you will receive great honour and power; if you disobey, you will receive death.»

Then the king said to the woman, «This captive, whom you have purchased, cannot go free. As his mistress, do to your slave what you will, so that the other slaves will not dare to disobey their masters.»

Our holy father Moses replied to the king, «What use is it to a man to acquire the whole world and lose his soul, or, what will a man give in return for his soul? You promise me glory and honour, when you yourself will soon die, and this woman will be killed.»

The saint’s prophecy was truly fulfilled. The woman began to torture Moses all the more, ordering that he be given a hundred lashes each day, so that he would eventually die from bleeding. Meanwhile, King Boleslav raised a great persecution against the monks and drove them out of Poland. In the midst of all this, Boleslav fell ill and died suddenly one night. At his death, a great rebellion broke out in the land and the people rose up and slew their bishops and nobles, including this shameless woman. The slaves were freed. 


Saint Moses, the good warrior of Christ, had suffered for six years. For five years he had struggled in his chains, showing the patience of Job, but in the sixth year, he suffered courageously for purity more than Joseph. After his liberation, he made his way to the Kiev Caves, where he struggled as a hesychast for ten more years. Here, he radiated the grace of God and attained to great spiritual heights. He reposed on 26 July, while St Antony [of the Kiev Caves] was still alive. His sacred relics repose uncovered and uncorrupted in the cave of St Antony. Through his holy prayers, many have been delivered from fornication and impure passions. 

Icon: Ss. Anthony and Theodosius of the Kiev Caves (from here)

Click:
Three Girls of July
Miley Cyrus, or: why Orthodox Mission in the West is an urgent need... 
LOVERS OF TRUTH: THE LIFE OF HIEROMONK SERAPHIM ROSE
Lover of Truth: St John, The Wonderworker of San Francisco
The holy anarchists
VALERIU GAFENCU - The Saint of the Prisons and Prisoners
Through Closed Doors
Klaus Kenneth, the spiritual traveler

Orthodoxy's Worship: The Sanctification of the Entire World
 
St Jacob (Netsvetov) of Alaska, July 26 (& others)
St. Panteleimon the Great Martyr and Unmercenary, and those with him (July 27)