Από Misha
H γιαγιά Ν. ογδοντάρισε πια.
Μένει σε ένα υγρό,ταπεινό ημιυπόγειο της πρωτεύουσας.
Δε μπορεί πια να ανάψει το καντήλι, λόγω προβλήματος στις αρθρώσεις των χεριών, κι έτσι έχει βάλει στο εικονοστάσι της ένα φωτάκι.
Στο εικονοστάσι της, πλάι στα εικονίσματα τής Παναγιάς και των αγαπημένων της αγίων έχει και τα στέφανα του γάμου της, να θυμάται τον άντρα της, που πνίγηκε και την άφησε 19 χρονών κορίτσι, μ' ένα αγοράκι 6 μηνών στην αγκαλιά.
Καμμιά φορά αφήνει μισάνοιχτη την πόρτα της κι έτσι μπορεί να την πετύχεις να στέκεται μπροστά στην Παναγιά, κυρτωμένη σαν τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, να σταυροκοπιέται και να εύχεται για δικούς της και ξένους.
Δε μπορεί πια να ανάψει το καντήλι, λόγω προβλήματος στις αρθρώσεις των χεριών, κι έτσι έχει βάλει στο εικονοστάσι της ένα φωτάκι.
Στο εικονοστάσι της, πλάι στα εικονίσματα τής Παναγιάς και των αγαπημένων της αγίων έχει και τα στέφανα του γάμου της, να θυμάται τον άντρα της, που πνίγηκε και την άφησε 19 χρονών κορίτσι, μ' ένα αγοράκι 6 μηνών στην αγκαλιά.
Καμμιά φορά αφήνει μισάνοιχτη την πόρτα της κι έτσι μπορεί να την πετύχεις να στέκεται μπροστά στην Παναγιά, κυρτωμένη σαν τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, να σταυροκοπιέται και να εύχεται για δικούς της και ξένους.
Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ (1759-1833), από τους κορυφαίους πνευματικούς πατέρες της Ρωσίας & όλης της Ορθοδοξίας. Ο μπλόγκερ παρομοιάζει τη γιαγιά με αυτόν (και τη χαρακτηρίζει "Σεραφειμάκι" = μικρό Σεραφείμ) λόγω της κύρτωσης. Δες φωτο και άρθρο εδώ. |
Η γιαγιά Ν. προσπαθεί να μην επιβαρύνει κανέναν. Αν και δυσκολεύεται πλέον, πλένεται μόνη της, μαγειρεύει, πλένει μόνη τα ρούχα της κι όποτε της περισσεύουν από την μικρή της σύνταξη, δίνει βοήθεια, σε χρήματα ή σε είδος, σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Η γιαγιά Ν.θέλει να τηρεί άλαδες τις τετραδοπαρασκευές και μόνο κάτω από την επιμονή των γνωστών της υποχωρεί, για να μην εξασθενήσει περισσότερο και τους επιβαρύνει.
Η γιαγιά Ν.θέλει να τηρεί άλαδες τις τετραδοπαρασκευές και μόνο κάτω από την επιμονή των γνωστών της υποχωρεί, για να μην εξασθενήσει περισσότερο και τους επιβαρύνει.
Eίναι απόλαυση ν' ακούς τη γιαγιά Ν. να επαναλαμβάνει, τώρα στα πιο δύσκολα χρόνια της, το «Δόξα σοι ο Θεός» περισσότερο από ότι παλιότερα.
Η γιαγιά Ν. κάθε τρείς και λίγο παίρνει, με το μπαστούνι στο χέρι, την ανηφόρα που βγάζει στην ενορία της για να κοινωνήσει.
Η γιαγιά Ν. δεν διάβασε ποτέ θρησκευτικά βιβλία, ούτε καν Αγία Γραφή, καθώς δεν πήγε σχολείο.
Η γιαγιά Ν. δεν έκανε ποτέ της κήρυγμα περί Θεού και εκκλησίας.
Είναι η ίδια η, παπαδιαμαντικής υφής, ζωή της, κήρυγμα αγνείας, πιστότητας, ταπεινής παραδοσιακής βιωτής.
ΥΓ. "Νεκρού": Στο αρχικό blog, το post συνοδεύεται από ένα σχόλιο επισκέπτριας. Το παραθέτω:
αλλά να αφήνουμε το μυαλό μας να μας οδηγεί μόνο στα τυπωμένα απειράριθμα βιβλία για να «διαβάσουμε» τον Χριστό,
θα συνεχίζουμε τυφλοί να ζούμε
κι α-μόρφωτοι,
κύμβαλα αλαλάζοντα,
κοκόρια που κάνουν οικονομία δυνάμεων πριν την επόμενη κοκορομαχία...
η εγγραφή σου μορφώνει, ομορφαίνει, δείχνει προς μια επανεκκίνηση, έναν επαναπροσανατολισμό...
ευχαριστούμε!!! καλό απόγευμα!
Υ.Γ. ευρηματικός κι ο τίτλος...