ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Μήπως είχαν δίκιο οι Εικονομάχοι;


Αυτός ο προβληματισμός υπάρχει σε αρκετούς συνανθρώπους μας, καθώς έχουμε τόσο μεγάλη χρονική απόσταση από την Εικονομαχία και δε ζήσαμε στο πετσί μας τα γεγονότα. Έτσι, συχνά επηρεαζόμαστε από διάφορες ερμηνείες και νομίζουμε:
α) ότι οι εικονομάχοι αυτοκράτορες είχαν αγαθά κίνητρα για κοινωνικές μεταρρυθμίσεις (ενώ δεν ήταν έτσι) και ότι οι μοναχοί υποστήριξαν την "εικονολατρία" για να διατηρήσουν τα προνόμια και τις περιουσίες των μοναστηριών τους (πράγμα επίσης λανθασμένο, γιατί οι άγιοι μοναχοί που αντιστάθηκαν στους εικονομάχους ΕΧΑΣΑΝ όλα τα προνόμια και τις περιουσίες τους -αν είχαν- και επιπλέον υπέστησαν βασανιστήρια, εξορίες, ακρωτηριασμούς, θάνατο),
β) ότι στην Εικονομαχία τελικά νίκησαν οι "εικονολάτρες". Όχι: οι ορθόδοξοι είμαστε εικονόφιλοι, όχι εικονολάτρες, δηλαδή φίλοι των εικόνων, όχι λάτρεις τους.
Ας διευκρινίσω εδώ ότι στην Ορθοδοξία (βάζω μέσα και την αρχαία Εκκλησία, των πρώτων 1000 ετών, γιατί η Ορθοδοξία είναι η ιστορική συνέχειά της) έχει ΜΙΑ λατρευτική πράξη: τη θεία λειτουργία (=που δεν είναι "κάθε" τελετή μέσα στο ναό, αλλά ΜΟΝΟ όταν τελείται το μυστήριο της θείας Μετάληψης ή θείας Κοινωνίας ή θείας Ευχαριστίας). Η θεία λειτουργία λοιπόν απευθύνεται πάντα και μόνο στο Θεό, όχι στην Παναγία, σ' έναν άγιο, σε εικόνα ή στο σταυρό κ.τ.λ. Γι' αυτό λέμε ότι μόνο το Θεό λατρεύουμε (τον Τριαδικό - δηλ. και το Χριστό, που είναι Θεός), όχι την Παναγία, αγίους, αγγλέους, εικόνες, ιερά λείψανα, σταυρό ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά τα σεβόμαστε, τα τιμάμε αλλά δεν τα λατρεύουμε.
Επίσης πολλοί πέφτουμε στην παγίδα να σκεφτούμε "εικονομαχικά", επηρεασμένοι από προτεσταντικά κηρύγματα εναντίον των εικόνων. Λέμε: είναι πνευματική αδυναμία να προσκυνάς μια εικόνα, αυτό το έκανε η αγράμματη γιαγιά μου, ΟΧΙ ΕΓΩ, που είμαι μορφωμένος και ορθολογιστής! Αυτό που "είμαι" στην πραγματικότητα είναι εγωιστής, όχι σοφός.

Μια χαρακτηριστική εικόνα από την Ιστορία της Εκκλησίας: το μαρτύριο των μοναχών του Αγίου Όρους το 13ο αιώνα, που αντιστάθηκαν στην προσπάθεια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου να "ενώσει" την Ορθόδοξη Εκκλησία με τον Πάπα (με γενικό αρχηγό όλων των χριστιανών τον Πάπα) για να λάβει βοήθεια εναντίον των Τούρκων.

Λέμε επίσης: είναι παράλογο να γίνονται θαύματα από εικόνες, άρα ΟΛΕΣ οι σχετικές μαρτυρίες είναι ΨΕΜΑΤΑ, και μάλιστα τις κατασκευάζουν παπάδες για να ροκανίζουν τα λεφτά του κοσμάκη.
Κι όμως, η πείρα των αιώνων έχει αποδείξει ότι ο Χριστός, η Παναγία και οι άγιοι κάνουν θαύματα μέσω των εικόνων τους. Τώρα, αν εσύ, σοφέ και μορφωμένε αδελφέ μου, θέλεις να λες στον εαυτό σου ότι "είναι όλα ψέματα και απάτες" (λες και έχεις εξετάσει "όλες" τις περιπτώσεις - ή έστω μία περίπτωση), δικαίωμά σου. Να ξέρεις όμως ότι το λες επειδή θέλεις να το πιστεύεις, όχι γιατί το "απέδειξες" ή το "ανακάλυψες"...
Τις εικόνες τις χρειαζόμαστε, όσο χρειαζόμαστε τις φωτογραφίες των αγαπημένων μας προσώπων (τέτοια πρόσωπα, αγαπημένα, είναι και ο Χριστός, η Παναγία και οι άγιοι). Δεν ξέρεις κανένα που κρατάει στο πορτοφόλι του φωτογραφία των πιο δικών του προσώπων (π.χ. συζύγου, παιδιών); Δεν έχεις δει ποτέ κάποιον να φιλάει μια φωτογραφία ή να της μιλάει, ίσως κλαίγοντας για την απουσία του προσώπου που εμφανίζεται σ' αυτήν; Μήπως τρελάθηκε; Όχι βέβαια, ξέρει ότι η φωτογραφία είναι ένα άψυχο χαρτί, αλλά ΓΙ' ΑΥΤΟΝ δεν είναι μόνο άψυχο χαρτί: είναι εκπρόσωπος και συμβολική παρουσία του προσώπου που εικονίζεται. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τις εικόνες.
Ας σημειωθεί ότι προτιμάμε τις εικόνες από τις φωτογραφίες, ακόμη και των σύγχρονων αγίων, που έχουμε ΚΑΙ φωτογραφίες τους, γιατί η ορθόδοξη εικόνα παριστάνει τον άνθρωπο εντός του θείου Φωτός, μέσα στη Βασιλεία του Θεού - γι' αυτό π.χ. οι άγιοι δε ρίχνουν σκιά (στις κανονικές ορθόδοξες εικόνες φυσικά, όχι στις δυτικότροπες), γιατί το άκτιστο Φως βγαίνει από παντού, όχι από ένα σημείο, ώστε να ρίχνει σκιά...

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μεγάλος ποιητής, μουσικός και συγγραφέας του 8ου αιώνα, τρομερά μορφωμένος, έχασε το χέρι του επειδή έγραφε υπέρ των εικόνων. Τοποθέτησε το κομμένο χέρι στη θέση του και προσευχήθηκε όλη νύχτα στην Παναγία. Το πρωί είχε αποκατασταθεί. Γι' αυτό φιλοτέχνησε την εικόνα της Παναγίας Τριχερούσας, προσθέτοντας στην εικόνα τη ζωγραφιά του χεριού του. Το χρυσό φόντο στις εικόνες των αγίων συμβολίζει το θεϊκό Φως.
 
Έτσι περιγράφει το όραμά του (περιγραφή που ταιριάζει με εκείνες των αγίων) ο Αμερικανός βουδιστής ιερέας Nilus Stryker, που μετά από ένα πολυήμερο ορθόδοξο πνευματικό βίωμα, άφησε το βουδισμό και έγινε ορθόδοξος χριστιανός (η αφήγησή του εδώ):
Μόλις ξεστόμισα εκείνες τις λέξεις, συνέβη κάτι το απίστευτο. Προσπαθήστε να καταλάβετε, πως δεν διαθέτω καμία αίσθηση του πρέποντος σε όσα περιγράφω. Δεν κατέχω καν τον τρόπο να εξηγήσω πώς ή γιατί συνέβη αυτό που συνέβη. Είμαι ο πλέον βλάκας. Δεν έχω καν το δικαίωμα να προσπαθήσω να εξηγήσω τι έγινε, ούτε και να προσπαθήσω να πω ότι εγώ – κατ’ οιονδήποτε τρόπο – κατανοώ ή αξίζω αυτό που έγινε. Πάντως, μόλις πρόφερα εκείνες τις λέξεις, γέμισα με ένα απαλό Φως. Ξέρω, είναι δύσκολο να κατανοηθεί, αλλά εγώ πράγματι γέμισα από αυτό το Φως. Δεν ήταν «ορατό» με την συνηθισμένη έννοια. Ήταν μια φωτεινότητα που με γέμιζε. Δεν μπορώ να περιγράψω εκείνο το Φως, ούτε να περιγράψω πώς ένα φως μπορεί να κουβαλάει μια «γνώση», πάντως εγώ ήξερα πως ένα Φως είχε διεισδύσει μέσα μου, και μάλιστα με γνώριζε προσωπικά. Ξέρω πως αυτό ακούγεται απίστευτο, αλλά συνέβη. Το Φως όχι απλώς με γνώριζε εμένα, τον Nilus, τον αψίθυμο γερο-παράξενο, που όλα τα είχε θαλασσώσει, αλλά με αγαπούσε κιόλας – με αγαπούσε πραγματικά.
***

Με αφορμή την Κυριακή της Ορθοδοξίας λοιπόν (Α΄ Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής) αποτολμώ ένα μικρό αφιέρωμα στο ζήτημα των εικόνων και της Εικονομαχίας, παραπέμποντας στα παρακάτω άρθρα (από την Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας, μια συντροφιά μελετητών που πολλοί απ' αυτούς προσήλθαν στην Ορθοδοξία από αιρέσεις ή άλλες θρησκείες, μετά από έρευνα για την αλήθεια):

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρον.

Ανώνυμος είπε...

Το πρόβλημα της Εικονομαχίας είναι και βαθύτατα θεολογικό.
Η Εικονομαχία αρνείται την ενσάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Και αυτό γιατί απορρίπτει τη δυνατότητα απεικόνισης του Θεού. Όμως ακριβώς επειδή ο Θεός έγινε άνθρωπος, σε όλα ίδιος με εμάς εκτός αμαρτίας, μπορεί και να εικονιστεί. Και με την ενσάρκωσή Του ακριβώς, ένωσε το κτιστό με το Άκτιστο και λόγω αυτού του γεγονότος μπορούμε μέσω του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού να γίνουμε μέτοχοι των Ακτίστων Ενεργειών του Θεού, δηλαδή να φθάσουμε στην Θέωση. Για αυτό ο μοναδικός Σωτήρας της ανθρωπότητας είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Αν δεν είχε γίνει η ενσάρκωση και ο Χριστός δεν ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, θα ήταν αδύνατο να φθάσουμε στο Άκτιστο επειδή όλοι μας είμαστε κτιστοί, κάποτε δημιουργηθήκαμε.

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Αγαπημένε ολοζώντανε Νεκρέ
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση!
Η Παναγία να σε στερεώνει...

Ανώνυμος είπε...

Απορώ πώς έχεις συλλέξει όλα τα εδάφια της Αγίας Γραφής που απαγορεύουν την λατρεία και την προσκύνηση ειδώλων και δεν καταλαβαίνεις την σημασία τους....Όλοι οι άγιοι πέθαναν,δόξα τιμή και προσκύνηση δίνουμε στο μοναδικό που νίκησε τον θάνατο και μας χάρισε αιώνια ζωή,τον άνθρωπο Ιησού Χριστό,τον μοναδικό μας Σωτήρα που συγχωρει όλες τις αμαρτίες μας!!!Εις μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων,άνθρωπος Ιησούς Χριστός!!!!Να είσαι Ζωντανός και να δίνεις όλη την δόξα, την τιμή και την λατρεία όπως αξίζει σε αυτόν τον Τέλειο δημιουργο ΜΑΣ,τον Θεό της αγάπης,της ειρήνης του ελέους που τόσο μας αγάπησε και μέσω του Υιού του μπορούμε μέσα από το σταυρό να διεκδικήσουμε την δωρεάν σωτηρία μας...Αγαπητέ μου φίλε άλλαξε τίτλο, να σε συνοδεύει στην ζωή σου η ζωντάνια που μόνο εκείνος Χαρίζει.......

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Αγαπητέ μου αδελφέ,
Προφανώς είστε μέλος κάποιας χριστιανικής ομάδας που θεωρεί πως είναι "η γνήσια Εκκλησία του Χριστού", ενώ στην πραγματικότητα είναι μια παραφυάδα του προτεσταντισμού με ιστορία και ζωή λίγων δεκαετιών.
Συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, αλλά αυτό μου λέει ο τρόπος που εκφράζεστε.
Με αγάπη και σεβασμό λοιπόν έχω να σας πω τα ακόλουθα:
Οι άγιες εικόνες δεν είναι είδωλα, όπως δεν ήταν είδωλο η Κιβωτός της Διαθήκης (που είχε και δύο χρυσά χερουβείμ πάνω της) και τα ιερά σκεύη του αρχαίου Ισραήλ, τα οποία σέβονταν τόσο οι Εβραίοι, πιστοί του αληθινού Θεού. Αυτά φανερώνουν ότι ο Θεός δίνει τη χάρη Του και θαυματουργεί και μέσω της ύλης. Αυτό συμβαίνει και με τις εικόνες.
Επίσης, το ότι δεν αποτελεί αμαρτία να σεβόμαστε (ΟΧΙ να λατρεύουμε, ΔΕΝ τις λατρεύουμε) τις εικόνες, φαίνεται και από το ότι με παρόμοιο σεβασμό αντιμετωπίζουμε και τις φωτογραφίες των αγαπημένων μας προσώπων, που για μας αντιπροσωπεύουν τα ίδια τα πρόσωπα, αλλά δεν είναι ειδωλολατρία να τις ασπαστούμε (δηλ. να τις φιλήσουμε), να τους μιλάμε κ.τ.λ., από αγάπη και λαχτάρα για τα πρόσωπα που εικονίζουν.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τις εικόνες του Χριστού, της Θεοτόκου και των αγίων. Ό,τι κάνουμε γι' αυτές, το κάνουμε για τα ιερά πρόσωπα που εικονίζουν.
Το ότι πράττουμε σωστά, φαίνεται από τα αναρίθμητα θαύματα κάθε είδους που έχει κάνει ο Θεός διά των ιερών εικόνων.
Εσείς βέβαια νομίζετε ότι αυτά τα κάνει ο διάβολος, αλλά οι άγιοί μας ξέρουν να ξεχωρίζουν πολύ καλά τις παγίδες του διαβόλου από τα θαύματα του Θεού.
Θαύματα έγιναν και με τα οστά του προφήτη Ελισσαίου και με τη σκιά του απ. Πέτρου και με τα ενδύματα του αποστόλου Παύλου. Γιατί λοιπόν να μη γίνονται και με την εικόνα της Μητέρας του Κυρίου; Η σκιά του Πέτρου είναι αγιότερη από οτιδήποτε σχετίζεται με την ευλογημένη εν γυναιξί; Πώς είναι δυνατόν να "πέθανε" η ευλογημένη εν γυναιξί, η μήτηρ του Κυρίου μου, που είναι Εκείνος που νίκησε το θάνατο;
Αν τα θαύματα που γίνονται από τους αγίους - που νομίζετε ότι "πέθαναν", ενώ εκείνοι εμφανίζονται τόσο συχνά - και από τα ιερά αντικείμενα (που είναι το μέσον, το ξαναλέω, τα θαύματα τα κάνει πάντα ο Κύριος) είναι από το διάβολο, πώς ξέρετε ότι τα θαύματα των αποστόλων ή των προφητών ήταν από το Θεό; Πώς ξέρετε ότι η ίδια τη Αγία Γραφή είναι από το Θεό;
Με διανοητικά επιχειρήματα δεν τεκμηριώνονται αυτά. Τεκμηριώνονται μόνο από το γεγονός ότι σε όλες τις εποχές υπάρχουν άγιοι ορθόδοξοι χριστιανοί, που ενώνονται με το Θεό και δεν πεθαίνουν ποτέ.
Αν "οι άγιοι πέθαναν", όπως λέτε, τότε ο Χριστός απέτυχε στο να νικήσει το θάνατο. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών. Και όποιος πιστεύει στο Θεό δεν πεθαίνει, αλλά ήδη πέρασε από το θάνατο στη ζωή. Λόγια του Ιησού Χριστού δεν είναι αυτά;
Για το θέμα αυτό παρακαλώ δείτε τα εξής:
Θαύματα και παγίδες:
http://o-nekros.blogspot.gr/2010/10/blog-post_23.html
Η ζωή μετά θάνατον κατά την Αγία Γραφή:
http://o-nekros.blogspot.gr/2010/10/blog-post_7725.html
Όσο για το όνομα του ιστολογίου μας, είναι από την Αγία Γραφή, από το Ρωμ. 6, 1-11, Γαλάτας 6, 14, και Κολοσ. 2, 20 - 3, 5. Είναι η αναφορά στο ότι ο χριστιανός γίνεται ζωντανός για το Χριστό όταν γίνει νεκρός για τον κόσμο. Φυσικά, δεν είμαι σε αυτή την υψηλή κατάσταση. Το όνομα του ιστολογίου είναι ένα μήνυμα και μια πρόσκληση.
Αυτή η νέκρωση (ως προς την αμαρτία) είναι προϋπόθεση για την απερίγραπτη χαρά που φέρνει η παρουσία του Χριστού στη ζωή μας.
Προσέξτε όμως κι εσείς με τη σειρά σας, μήπως η χαρά που νιώθετε είναι πλάνη - διότι εμείς ξέρουμε ότι η αληθινή χαρά του Χριστού συνδέεται άμεσα με την κοινωνία του αγίου σώματος και αίματός Του, με την εξομολόγηση και τη συμμετοχή στην πνευτική ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της αυθεντικής Εκκλησίας του Χριστού και των αγίων, που υπάρχει χωρίς διακοπή από την εποχή των αποστόλων μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.
Οι νεογέννητες ομάδες που νομίζουν ότι αποκαθιστούν την Εκκλησία - η οποία δήθεν "αποστάτησε ολόκληρη" - δεν είναι παρά υποκατάστατα.
Σας ευχαριστώ και συγχωρέστε με. Ο Θεός μαζί σας.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου φίλε θα ήθελα να ανοίξεις την βίβλο σου και να μελετήσεις με ειλικρινή καρδιά και προσευχή κάποια χωριά που θα παραθέσω παρακάτω.Η κιβωτός της διαθήκης με εντολή Θεού, είχε μέσα την παλαιά Διαθήκη,την ράβδο του Ααρών που είχε ανθίσει και δύο Χερουβείμ που ήταν τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε το ένα κοιτούσε το άλλο.Δεν ήταν εκεί για προσκύνηση αλλά μπορείς να μελετήσεις και βρεις την μεγάλη σημασία της θέσης τους.Όσον αφορά τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν φύγει,δεν είναι καθόλου κακό να φιλησουμε την φωτογραφία τους,είναι όμως αμαρτία σε όλους τους Αγίους που έδωσαν την ζωή τους για να μην υπακούσουν και προσκυνήσουν κάποιο είδωλο να γίνουν από εμάς είδωλο και να κλέψουν την δόξα που ανήκει στον μεσίτη Ιησού...Οι Άγιοι είναι πανταχού παρών και παντογνώστες για να ακούν ταυτόχρονα τόσες προσευχές;Η Αγία Γραφή τονίζει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά ανήκουν μόνο στο Θεό...Επίσης ο μοναδικός άνθρωπος που πέθανε,αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους Ουρανούς με το ΣΏΜΑ του είναι μόνο ο Ιησούς Χριστός.Μόνο εκείνοΣ είναι Μεσίτης.Όλοι οι Άγιοι που πέθαναν κοιμούνται και σύμφωνα με τηνΓραφή η ανάσταση τους θα γίνει στην τελική κρίση,στο κρίνε ζώντας και νεκρούς για να περάσουν στην αιώνια ζωή.Ας προσέξουμε με σοβαρότητα μεγάλη μη και τυχόν προσθέσουμε στο λόγο του δημιουργου - παντοδύναμου,την Αγία Γραφή απόψεις και γνώμες δικές μας γιατί θα προστεθούν στη ζωή μας.Πόσο μάλλον όταν επηρεάζουμείς και αθάνατες ψυχές,τι λόγος θα μας ζητηθεί;

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Αγαπητέ μου αδελφέ, επίτρεψέ μου κι εμένα να σου πω τη γνώμη μου.
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν υποστηρίζουμε απόψεις δικές μας, αλλά των αγίων του Θεού, των φωτισμένων από το Άγιο Πνεύμα.
Οι ιεροί συγγραφείς της Αγίας Γραφής είναι τέτοιοι άγιοι. Όμως το Άγιο Πνεύμα δε σταμάτησε να φωτίζει τους ανθρώπους που με πίστη και αγάπη ενώνονται με το Θεό και γίνονται "θείας φύσεως κοινωνοί", σε όλους τους αιώνες. Αυτοί είναι οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού (Πατέρες της Εκκλησίας), που δυστυχώς ο προτεσταντισμός τους αγνοεί, όπως αγνοεί ότι ο άνθρωπος γίνεται άγιος ενώ ακόμη ζει, όπως συνέβη στους αποστόλους.
Αν ανοίξεις κι εσύ ειλικρινά την Αγία Γραφή θα δεις ότι πουθενά δεν λέει ότι ΜΟΝΟ την Αγία Γραφή πρέπει να έχουμε οδηγό μας. Αντίθετα, πολλές φορές φαίνεται ότι οι άγιοι καθοδηγούνται άμεσα και απευθείας από το Θεό. Αυτό δεν σταμάτησε μετά τους αποστόλους - όπως ισχυρίστηκε ο Λούθηρος, για να δικαιολογήσει την παρουσία του μέσα στο χριστιανικό κόσμο - αλλά συνεχίζεται στην Ορθοδοξία μέχρι και σήμερα.
Γι' αυτό, ξέρουμε ότι, όπως είναι εντολή Θεού να γίνει η Κιβωτός της Διαθήκης, έτσι είναι εντολή Θεού να έχουμε και εικόνες, γιατί ο Θεός τις έχει προικίσει με το θαυματουργικό Του χάρισμα και έχει φωτίσει τους αγίους Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου και της Συνόδου του 843 μ.Χ. (2 συνόδων) να διδάξουν έτσι τους χριστιανούς.
Εικόνες έχουμε από την αρχαία χριστιανική εποχή (βλ. κατακόμβες), αλλά αυτές οι σύνοδοι έγιναν λόγω της εικονομαχίας.
Τους αγίους τους προσκυνούμε τιμητικά και δεν κλέβουμε δόξα από τον Χριστό. Οι άγιοι όμως μετέχουν στη δόξα του Χριστού (δηλ. στο φως Του) και γι' αυτό αξίζουν αυτή την προσκύνηση. Και στην Αγ. Γραφή έχουμε τιμητικές προσκυνήσεις, όπως του αγγέλου από τον Ιησού του Ναυή, του απ. Πέτρου από τον Κορνήλιο κ.ά.
Ασφαλώς ένας άγιος ή άγγελος δεν θα δεχόταν αυτή την προσκύνηση, από ταπείνωση. Εμείς όμως την προσφέρουμε λόγω της ικεσίας μας να πρεσβεύουν για μας στο Χριστό.
Οι άγιοι πρεσβεύουν στο Χριστό και δεν είναι μεσίτες μεταξύ Θεού (Πατέρα) και ανθρώπων, αυτό είναι μόνο ο Χριστός. Όπως κι εσύ μπορεί να πεις σ' ένα φίλο σου να προσεύχεται για σένα, αυτό λέμε κι εμείς στους αγίους.
Επειδή οι άγιοι είναι μέσα στη θεία δόξα (στο Φως του Χριστού), ναι, ακούνε όλες τις προσευχές ταυτόχρονα. Δεν είναι Θεοί, αλλά "καθ' ομοίωσιν" του Θεού.
Η Αγ. Γραφή σε πάρα πολλά σημεία φανερώνει ότι οι ψυχές ζουν - σου έδωσα μια παραπομπή στο άλλο σχόλιο. Αλλά αυτό το φανερώνει και η πράξη. Οι περιπτώσεις που άγιοι από τον ουρανό επικοινωνούν με ανθρώπους στη γη είναι αμέτρητες. Οι προτεστάντες τις αγνοούν, γιατί δεν έχουν αγίους, οπότε κάπως πρέπει να το δικαιολογήσουν αυτό...
Σε παρακαλώ, διάβασε τα βιβλία:
π. Πίτερ Γκίλκουιστ "Καλώς ήλθατε στο σπίτι σας",
Ματθαίου Γκάλλατιν, "Διψώντας για το Θεό",
(θα βρεις αποσπάσματα και στο Διαδίκτυο),
ενώ πολλά στοιχεία θα βρεις και εδώ:
http://www.oodegr.co/oode/protestant/protestant.htm
Συγχώρεσέ με. Ευχαριστώ. Ο Θεός μαζί σου.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φίλε,εάν η Ιερά Παράδοσις και όλα τα υπόλοιπα βιβλία που προτείνεις είναι συνέχεια της Αγίας Γραφής,θα έπρεπε να συμφωνούν απόλυτα και το ένα να συμπληρώνει το άλλο.Εδώ γίνεται το ακριβώς αντίθετο...Όταν θα ανοίξουν τα βιβλία και θα κριθούμε,βλέπε Αποκάλυψη του Ιωάννη,θα κριθούμε ΜΌΝΟ με βάση την Αγία Γραφή και αν δεχτήκαμε την θυσία του Αρνιου και αναγνωρίσαμε τον Ιησού ως Σωτήρα.Όσοι όμως δεν το πίστεψαν θα κριθούμε με βάση τα έργα στο βιβλίο της Ζωής και θα ριχτουν στον Άδη!Ή ψυχή μας είναι πολύτιμη και ζει ΑΙΏΝΙΑ...ας μετανοησουμε και με ειλικρινή καρδιά ας ζητήσουμε από τον Παντογνωστη Θεό να μας καθοδηγεί και να μας φωτίζει με το δικό του αληθινό φώςγια να κατανοήσουμε τον Άγιο Λόγο του.Εάν σε ενδιαφέρει να γνωρίσεις τον Δημιουργό σου,μελέτησε τον λόγο του...Ζήτησε τον έτσι απλά στην ζωή σου και θα ζήσεις όλο το μεγαλείο της αγάπης Του,η ανιδιοτελής αγάπη και χαρά του θα καλύψει κάθε χαραμάδα της βρώμικης ζωής μας...

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Φυσικά όλα αυτά συμφωνούν απόλυτα με την Αγία Γραφή.
Αντίθετα, οι προτεστάντες έρχονται σε αντίθεση με αυτό που πραγματικά γράφει η Αγ. Γραφή, παρότι νομίζουν το αντίθετο.
Παρακαλώ, διαβάστε αυτά στα οποία σας παρέπεμψα και μετά, αν θέλετε, συζητάμε.
Ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Τερματίζοντας την συζήτηση μας φίλε μου θα ήθελα να ξέρεις ότι δεν ανήκω σε καμία ομάδα ούτε σε καμία αίρεση!Είμαι μία χριστιανή ορθόδοξη που διαβάζοντας την Αγία Γραφή για να γνωρίσω καλύτερα αυτόν τον απέραντο Δημιουργό και να μπορώ να τον φωνάζω πατέρα μου και να την δέηση μου(όπως τον σαρκικό πατέρα μου που μου δίνει καθημερινά. μεγάλες δόσεις αγάπης και νιώθω ευλογημένη σε αυτό το κομμάτι της ζωής μου)πρέπει να έχω προσωπική εμπειρία και επαφή μαζί του,διαφορετικά η προσευχή μου δεν φτάνει ούτε έως το ταβάνι του σπιτιού μου γιατί δεν ξέρω τον Ουράνιο Πατέρα μου...Λοιπόν στη μελέτη μου αυτή ανακάλυψα κάποια εδάφια τα οποία δεν συμφωνούν με όλα όσα έως σήμερα επρατα στην ζωή μου.Έμεινα με νηστεία και προσευχή στο Θεό πατέρα διαμέσου του Ιησού Χριστού για να μου δείξεΙ τον αληθινό δρόμο της σωτηρίας Για την πολύτιμη και αιώνια ψυχή μας...Σε αυτή εδώ τη γη που μου επέτρεψε ο Δημιουργός μου να περάσω πρέπει να κάνω επέκταση της βασιλείας του για να γίνω μέτοχος της δικής Του ουράνιας βασιλείας!Η προσπάθεια μου είναι να μην προδωσω ποτέ αυτήν την άπειρη αγάπη Του και να τον ευχαριστώ καθημερινά που διεκδίκησε την ψυχή μου από την κόλαση που της άξιζε,διαμέσου του Υιού του!Ότι λέει ο Λόγος του προσπαθώ να το κάνω πράξη στη ζωή μου,θέλω η ψυχή μου να κατοικήσει αιώνια μαζί του...

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Ευχαριστώ από καρδιάς.
Θα ήθελα μόνο να επισημάνω ότι κάθε χριστιανός ανήκει σε μια ομάδα: στην Εκκλησία.
Αυτήν ίδρυσε ο Κύριος και σε αυτήν μας άφησε παρακαταθήκη να ανήκουμε. Κεφαλή της είναι Εκείνος και μέλη της οι άγγελοι και οι άγιοι. Εκεί υπάρχει το Σώμα και Αίμα Του, εκεί βρίσκεται ο δρόμος της ένωσης με Αυτόν, δηλ. της αγιότητας και του θείου φωτισμού.
Γι' αυτό το λόγο οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν ανοίγουμε την Αγία Γραφή να την ερμηνεύσουμε μόνοι μας (είναι αδύνατο να κατανοηθεί μόνο με τη βοήθεια της λογικής μας, όπως νομίζουν οι προτεστάντες), αλλά προχωράμε στην πνευματική ζωή ως μέλη της αγίας, αρχαίας και αυθεντικής Εκκλησίας που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός (της Ορθοδοξίας, όπως θα δείτε στα βιβλία όπου σας παρέπεμψα, γραμμένα από ανθρώπους που αρχικά είχαν την ίδια γνώμη με σας, αλλά μετά ερεύνησαν καλύτερα), και μέσα σε αυτή την Εκκλησία βρίσκουμε τη σωστή ερμηνεία της Βίβλου.
Αυτό κάνετε ακόμη κι εσείς, γιατί διαβάζοντας τη Βίβλο δεν σκεφτήκατε προφανώς να υιοθετήσετε το λιθοβολισμό ή την περιτομή. Και τούτο γιατί η Εκκλησία (από την εποχή των αποστόλων) τα ξεπέρασε, τα εγκατέλειψε και προχώρησε στην εν Χριστώ αγία ζωή. Τότε οι άγιοι - οι απόστολοι - ήρθαν σε αντίθεση με τη Βίβλο που είχαν στη διάθεσή τους (την Παλ. Διαθήκη).
Επίσης, και όταν αναγνωρίζετε ότι η Βίβλος περιέχει την αλήθεια, δέχεστε κάτι που μας παρέδωσε η Εκκλησία.
Τέλος πάντων, σας παρακαλώ θερμά να μελετήσετε αυτά που σας πρότεινα. Ίσως εκεί ανακαλύψετε κάτι που δεν το περιμένετε. Ίσως μάλιστα μετά από αυτό βεβαιωθείτε ακόμη περισσότερο ότι η Βίβλος λέει την αλήθεια, αυτήν την αλήθεια που οδηγεί στην ενότητα με το Χριστό και στην ενότητα μεταξύ μας, στην αιώνια ζωή.
Ο Θεός μαζί σας.

Τ.Χ. είπε...

Υπάρχουν νεκροί άγιοι;
Απόσπασμα από εδώ:
http://www.oodegr.co/oode/orthod/eikones2.htm

[...] Αν υπάρχουν νεκροί Άγιοι, ο Κύριος είπε ψέματα στην αδελφή τού Λαζάρου, ότι "όποιος ζει και πιστεύει σ' εμένα, δεν θα πεθάνει στον αιώνα". (Ιωάννης 11/ια΄ 26). "Επειδή όλοι ζούν στον Θεό", και "δεν είναι ο Θεός νεκρών, αλλά ζώντων". (Λουκάς 20/κ΄ 38). Και ο απόστολος Ιωάννης, δείχνει πως όλοι οι πιστοί, ζουν και παρακολουθούν και προσεύχονται στον ουρανό. (Αποκάλυψις 6/ς΄ 9-11. 18/ιη΄ 20. 19/ιθ΄ 1,4,6. 20/κ΄ 4-6 κλπ).

Το ότι πέθανε το σώμα τους, δε σημαίνει πως και αυτοί είναι νεκροί! "...εάν η επίγειος ημών οικία τού σκήνους καταλυθεί, οικοδομήν εκ Θεού ΕΧΩΜΕΝ (από τώρα που ζούμε στη γη, πόσω μάλλον στους ουρανούς), οικίαν αχειροποίητον αιώνιον εν τοις ουρανοίς. (Β΄ Κορινθίους 5/ε΄ 1-4).

Πράγματι, οι άγιοι ζουν! Και αν τα παραδείγματα τής Αγίας Γραφής που αναφέραμε μιλούν για προσκυνήσεις ζώντων αγίων, πολύ περισσότερο αρμόζει η προσκύνηση σε κεκοιμημένους (όχι πεθαμένους) αγίους. Αυτοί στάθηκαν "πιστοί έως θανάτου", και έλαβαν "τον στέφανο τής ζωής". (Αποκάλυψις 2/β΄ 10). Κι αν λέγονται "κεκοιμημένοι", η λέξη αναφέρεται στο σώμα τους, που κοιμήθηκε ως την ανάστασή του, κι όχι στην ψυχή. Αυτοί σήμερα είναι "βασιλείς και ιερείς τού Κυρίου" (Αποκάλυψις 20/κ΄ 4-6), και τους αρμόζει η ανάλογη τιμή.

Στην Αποκάλυψη 6/ς΄ 9-11, φαίνεται πως οι κεκοιμημένοι (σωματικά) άγιοι, στην πραγματικότητα παρακολουθούν άγρυπνα από τον ουρανό τι συμβαίνει στη γη, και προσεύχονται γι' αυτό. Όσο για το Θεό, εισακούγοντας αυτές τις προσευχές τους, "κρίνει την κρίση τους", ( Αποκάλυψις 18/ιη΄ 20,21), και ενεργεί σύμφωνα με τις προσευχές τους. (Αποκάλυψις 8/η΄ 3-5). Εκεί φαίνεται, πως η φωτιά που ανάβει στο ουράνιο θυσιαστήριο, και τα όσα γίνονται στη γη, είναι αποτέλεσμα αυτών τών προσευχών.

Όλα αυτά, είναι σαφής απόδειξη πως οι άγιοι ζούν και βασιλεύουν με τον Κύριο.

Οι προσευχές τών αγίων

"Μα μόνο ο Ιησούς είναι μεσίτης Θεού και ανθρώπων! Πώς προσεύχεστε στους Αγίους;" Θα επιμείνει ίσως κάποιος συνομιλητής μας.

Ας σκεφθεί όμως: Άραγε δεν ζητάμε συχνά τις προσευχές τών αδελφών μας;

Αν και δεχόμαστε πως μόνο ο Ιησούς είναι μεσίτης, πώς ζητάμε από τους ζώντες αδελφούς μας, να προσευχηθούν για εμάς; Δεν είναι αυτή μία σχετική μεσιτεία; Δεν τους ζητάμε να σταθούν απέναντι στο Θεό για χάρη μας;

Και ο απόστολος Παύλος συνήθιζε να ζητάει τις προσευχές τών Χριστιανών. (Α΄ Θεσσαλονικείς 5/ε΄ 25). Αν λοιπόν ζητούμε και δεχόμαστε να σταθούν στην προσευχή μπροστά στο Θεό οι αδελφοί μας που δεν απεδείχθησαν ακόμα πιστοί έως θανάτου, δεν θα ζητήσουμε να προσευχηθούν για εμάς πολύ περισσότερο οι κεκοιμημένοι αδελφοί μας, που απεδείχθησαν Άγιοι μέχρι θανάτου; Δεν ακούει αυτούς ο Κύριος πολύ περισσότερο;

Συνεχίζεται

Τ.Χ. είπε...

Συνέχεια από το προηγούμενο:

Η τιμή τών αγίων λειψάνων

"Και γιατί τιμάτε τα λείψανά τους;" ίσως πει ο δύσπιστος αναγνώστης.

Επειδή υπήρξαν "ναός τού Θεού", (Α΄ Κορινθίους 3/γ΄ 16), όπως το σώμα κάθε αγίου.

Τα λείψανα αυτά, παραμένουν φορείς τής Χάριτος, όπως υπήρξε το λείψανο τού προφήτη Ελισσαιέ, που όταν κάποιος νεκρός ακούμπησε τα κόκκαλά του, αναστήθηκε! (Β΄ Βασιλέων 13/ιγ΄ 21). Αυτό, συμβαίνει πολύ περισσότερο τώρα στη Νέα Διαθήκη.

Και ας μην αναρωτηθεί κανείς γιατί τιμούμε τα αντικείμενα τών αγίων που έφθασαν ως τις ημέρες μας. Το ίδιο έκαναν οι Χριστιανοί και στον καιρό τών αποστόλων, όταν έφερναν αντικείμενα τών αποστόλων για τη γιατρειά τών αρρώστων, ή χρησιμοποιούσαν ακόμα και τη σκιά τους!!! (Πόσο μάλλον την εικόνα τους). (Πράξεις 5/ε΄ 15. 19/ιθ΄ 11,12). Τόσο τα σώματα τών Αγίων λοιπόν, όσο και τα αντικείμενά τους, είναι φορείς τής Θείας Χάριτος, γι' αυτό τα τιμούμε. (Δεν τα λατρεύουμε όμως).

Τέλος, επισημαίνουμε, ότι ο Θεός σε κάθε εποχή φροντίζει δια θαυματουργικών σημείων και αποκαλύψεων, να μας πληροφορεί ποιούς αγίους επιθυμεί να μας κάνει γνωστούς, ώστε να τους καλούμε σαν βοηθούς στη θλίψη μας και τις δυσκολίες μας. Δεν επιλέγουμε αυθαίρετα το ποιους θα τιμήσουμε ως αγίους. Η προσευχή μας όμως, απευθύνεται πρώτα στο Θεό, και μετά σ' αυτούς. Κι όπως εμείς ζητούμε τις προσευχές τους, προσευχόμαστε με τη σειρά μας γι' αυτούς, καθώς μας ενώνει ο ίδιος Κύριος και η ίδια Εκκλησία, είτε στον ουρανό βρισκόμαστε, είτε στη γη.

Ευχαριστώ.