Καρναβάλι Εγώ;

Αν κάποιος διερχόμενος μπλογκοναύτης έχει απορία για τη θέση της Ορθοδοξίας για το καρναβάλι (και γενικά τις αποκριάτικες μασκαράτες, δηλ. το λαϊκό τρόπο αντιμετώπισης των ημερών της Αποκριάς), κόβω ένα κομμάτι από αυτό το post και το επικολλώ, ως μια πρώτη απάντηση.

Για περισσότερα, κάθε ενδιαφερόμενος ας κάνει μια βόλτα στο Διαδίκτυο (αν αντέχει π.χ., ας διαβάσει ένα ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ άρθρο εδώ).

Εκεί λοιπόν γράφαμε ως επίλογο:

Οι μασκαράδες του Τριωδίου

Τα αποκριάτικα έθιμα του Τριωδίου, όπως είναι πια γνωστό, δεν είναι χριστιανικά, αλλά προχριστιανικά και ειδωλολατρικά. Κατάγονται από τη δεισιδαιμονία των αρχαίων Ελλήνων (όχι των φιλοσόφων, αλλά των πιστών της αρχαίας θρησκείας) ότι, για να έρθει η καινούργια άνοιξη, πρέπει η "θεά Φύση" να γονιμοποιηθεί σεξουαλικά από τις αρσενικές θεότητες που ζουν στα σκοτεινά δάση και τις σπηλιές. Οι "θεότητες"  αυτές χαρακτηρίζονταν "δαιμόνια" (=κατώτεροι θεοί) και ήταν, υποτίθεται, ζωόμορφες. Ιδίως είχαν μορφές τράγων, επειδή οι τράγοι έχουν μεγάλη σεξουαλική δύναμη - αλλά και άλλων ζώων: οι σάτυροι π.χ., κατά την αρχαία μυθολογία, είχαν αφτιά, πόδια και γεννητικά όργανα... γαϊδάρου. 

Έτσι, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ντύνονταν με προβιές (έπαιρναν δηλ. τη μορφή αυτών των αρσενικών και πρωτόγονων "θεοτήτων") και χοροπηδούσαν στα δάση για να τις προσκαλέσουν, να κάνουν το "γάμο" τους με τη θεά Φύση. Απ' τα τραγούδια αυτά (τις "ωδές των τράγων") εξελίχθηκε αργότερα το πραγματικά σπουδαίο θεατρικό είδος της τραγωδίας (τράγου ωδή). 

Επειδή τα ειδωλολατρικά έθιμα παρέμειναν στους λαούς, κατά κανόνα, και μετά την αποδοχή του χριστιανισμού, παρέμεινε και αυτή η συνήθεια με τις μεταμφιέσεις. Γι' αυτό η παραδοσιακή ελληνική αποκριάτικη μεταμφίεση (το ελληνικό καρναβάλι) είναι τραγόμορφοι μασκαράδες ζωσμένοι με μεγάλες κουδούνες:

Η οργιαστική αυτή "λατρεία" (που δεν είναι πια λατρεία, αλλά παιχνίδι) δεν είναι συμπαθής στους παραδοσιακούς χριστιανούς, που -σοφά- δεν ξεχνούν ότι πρόκειται για πρόσκληση δαιμονίων... Όσο για το μοντέρνο εισαγόμενο καρναβάλι, σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με το ορθόδοξο πνεύμα του Τριωδίου. Είναι μάλλον ευκαιρία να ξεχνάμε το Θεό και να πέφτουμε στην αμαρτία, δήθεν "απελευθερωτικά"... Αν και δεν είμαι ο πνευματικός κανενός, καλό είναι να προσέχουμε πώς διασκεδάζουμε. ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!!

Και προσθέτω τώρα: ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ! [Για το νόημα της νηστείας (ως πνευματικής ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ) δες εδώ & πολλά εδώ].
 

Καρναβαλιστές δυτικού τύπου (Βενετία; Θα μπορούσε νά 'ναι κι από Ελλάδα τώρα πια).

ΥΓ. Αυτό που εγκρίνουμε εδώ πέρα, είναι ένα σλόγκαν που παίζεται τις μέρες της Αποκριάς (2011) από τον πολύ καλό ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας. Λέει:

Οι καρναβαλικές εκτροπές βλάπτουν σοβαρά την ψυχή μας.

Δε λέει "το καρναβάλι", αλλά "οι καρναβαλικές εκπτροπές", δηλ. το να ξεφύγουμε και να αμαρτάνουμε ποικιλότροπα ή να κάνουμε ζημιά στον εαυτό μας ή σε άλλους. Το θεωρώ πολύ ισορροπημένο και φιλικό προς το περιβάλλον (τον ακροατή). Μπράβο στα παιδιά.

Μα γίνονται αμαρτίες αυτές τις μέρες; Δες εδώ τι τρέχει στο περίφημο καρναβάλι του Ρίο (και οι καθολικοί, υποτίθεται, το δικό τους καρναβάλι το συνδέουν με τη Μεγάλη Σαρακοστή - άλλωστε η λέξη βγαίνει από τη λατινική φράση carne vale = το κρέας φεύγει). Εδώ όμως (όπως και σε ΚΑΘΕ περίπτωση όπου οι άνθρωποι κρύβονται πίσω από μάσκες, π.χ. την υποκριτική Βενετία) είναι η απολυτοποίηση του σεξ, δηλ. της μεταμόρφωσης γυμνών γυναικών σε κρέας)... Α, ας διαφημίσω και το post μας περί έρωτα, σεξ και Εκκλησίας, για να μην παρεξηγούμαστε.

Και του χρόνου.