Προσκυνητής (περιοδικό ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ τεύχ. 95)
Προσκυνητή!, που ελάσπωσες τον άχραντο χιτώνα,
για πωρωμένο σε θαρρούν, μα είσαι μονάχα θύμα.
Έννοια σου, μάντεψα καλά το μυστικό σου αγώνα,
ξέρω ποια πόρτα χτύπησες στο τελευταίο σου βήμα. (Γ. Βερίτης)
Οι στίχοι αυτοί έχουν γραφτεί για ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα της γαλλικής ποίησης, τον Charles-Pierre Baudelaire. Ναι, εκείνον που το έργο του έχει συνδεθεί με την κατώτατη, χωρίς ήθος ζωή.
Εντούτοις, σε πόσους ακόμα ποιητές και λογοτέχνες δεν θα ταίριαζαν αυτοί οι στίχοι; Οι Oscar Wilde και Ηeirinch Heine είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Στο έργο του καθενός, μπορεί ο προσεκτικός αναγνώστης να διακρίνει την εσωτερική πάλη της ψυχής τους και την άσβεστη δίψα που ένιωθαν και που αναγνώριζαν πως μόνο Ένας μπορεί να την ανακουφίσει.
***
«Τον φωτισμό μου τον οφείλω εξ ολοκλήρου σε ένα βιβλίο»... γράφει ο Γερμανός ποιητής Heinrich Heine (1797-1856),ο οποίος θεωρείται ο μεγαλύτερος της χώρας του μετά τον Goethe και είναι χαρακτηριστική η επαναστατική του πένα.
Νευρώδης και πρωτότυπος, οι στίχοι και η πρόζα του χαρακτηρίζονται από σατυρικό πνεύμα και ειρωνεία. Κι όμως αυτός ο τόσο ταλαντούχος ποιητής και δοκιμιογράφος ομολόγησε πως ζούσε σε ένα πνευματικό σκοτάδι. Μια οδυνηρή ασθένεια ήταν για αυτόν ο δρόμος προς την Αλήθεια. Γράφει αργότερα στην συλλογή Romancero: «Από τότε που συναισθάνθηκα ότι έχω ανάγκη της ευσπλαχνίας του Θεού, έδωσα σε όλους μου τους εχθρούς αμνηστεία.-.Βεβαίως επέστρεψα στον Θεό όπως ο άσωτος υιός, αφού αρκετά χρόνια έβοσκα χοίρους στους Εγελιανούς». Απορρίπτει τον Πανθεϊσμό σαν μια αραχνώδη ουσία χωρίς δύναμη και θεμέλια και ομολογεί πως «όποιος έχασε τον Θεό του, μπορεί να Τον βρει στην Αγία Γραφή και όποιος δεν τον γνωρίζει, εκείνον τον αγγίζει η πνοή του Λόγου του Θεού».
***
«Και προσεύχου, προσεύχου αδιάκοπα. Η προσευχή είναι δεξαμενή δύναμης»·
Ποιος μπορεί να φανταστεί πως αυτά τα λόγια βγαίνουν από το στόμα του Charles Baudelaire (1821-1867), ενός από τους λεγόμενους «καταραμένους ποιητές». Διαβάζοντας κανείς τα «Άνθη του Κακού» νομίζει πως θέλει να αποτινάξει κάθε ηθικό χαλινό, κάτι που αποδεικνύεται και από τον πρόωρο θάνατο του, μόλις στα 46 του χρόνια, από ψυχική και σωματικές ασθένειες.
Και όμως στο Ατομικό Ημερολόγιο του με τίτλο «Η καρδιά μου γυμνή» φανερώνεται ο έντονος, γεμάτος τύψεις και μεταμέλειες, ηθικός του αγώνας. Γράφει πως «καλλιέργησε την υστερία του με απόλαυση και τρόμο». Μετά τον εσωτερικό διχασμό όμως δηλώνει εξομολογητικά: «Ορκίζομαι.,.να κάνω κάθε πρωί την προσευχή μου στο Θεό, δεξαμενή κάθε δυνάμεως και κάθε δικαιοσύνης».
***
«Όταν βρίσκεται κανείς στην παρουσία Του, γίνεται κάτι.»
Φράση βγαλμένη από το «De Profundis» [=εκ βαθέων], μακροσκελές γράμμα που έγραψε μέσα από την φυλακή ο Αγγλος ποιητής και λογοτέχνης Oscar Wilde (1854-1900).
Από τους κυριότερους εκπρόσωπους του ρομαντισμού, ο Wilde υπερασπίστηκε το δόγμα της τέχνης για την τέχνη, αρνούμενος την αναγκαιότητα της ύπαρξης μιας ηθικής παραμέτρου στην τέχνη. Όπως αναφέρει όμως: «Έγινα ο καταστροφεύς της μεγαλοφυίας μου. Έπαιρνα την ηδονή όπου μ' άρεσε και τραβούσα τον δρόμο μου». Καθώς όμως οι βαθιές ανησυχίες του τον στρέφουν σιγά-σιγά στην πίστη παρατηρεί πως «όσοι έρχονται σε συνάφεια με το πρόσωπο Του...παρατηρούν ότι κάπως έχει σβήσει η ασχήμια της αμαρτίας τους», και ομολογεί πως « η στιγμή της μετάνοιας είναι το μέσο με το οποίο μεταβάλλει κανείς το παρελθόν του... καθώς ο Χριστός απέδειξε ότι και ο κοινότερος αμαρτωλός μπορούσε να το κάνει».
***
Αυτό που φαίνεται, δεν είναι πάντα και αυτό που είναι
Αυτοί και πόσοι ακόμα δεν αναφώνησαν πως μόνο κοντά στον Χριστό βρήκαν ανάπαυση και ζήτησαν το έλεος του; Ο Έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς παρακαλεί σ' ένα ποίημα του: «Κύριε, είμαστε τα τέκνα Σου τα άσωτα... Κύριε, από λήθη αμαρτήσαμε. Συγχώρησε την αμαρτία μας. Μετανοούμε για τα περασμένα κακά.»
Βλέποντας μια κοινωνία που μαστίζεται από κρίση αξιών και ηθικών φραγμών, ας πάρουμε παράδειγμα από αυτούς, που βουτήχτηκαν στην ασυδοσία και «γύρισαν από την κόλαση», και ας μην κάνουμε τα ίδια λάθη. Και πρώτα από όλα να μάθουμε να μην κρίνουμε από τα φαινόμενα, αφού η αλήθεια μπορεί να είναι τελείως διαφορετική. Ένα «Κύριε ελέησον» αρκεί και για την δική τους ταλαιπωρημένη ψυχή και για την δική μας σωτηρία! Αυτό δεν απέδειξε και ο ληστής στον σταυρό;
"Νεκρός": Το κλείνω με μια γνωστή φράση από το σύγχρονο άγιο διδάσκαλο της Ορθοδοξίας γέροντα Πορφύριο: "Όταν αγαπάς λίγο, δίνεις λίγο. Όταν αγαπάς πολύ, δίνεις πολύ. Κι όταν αγαπάς πάρα πολύ, τι άλλο να δώσεις; Δίνεις τον εαυτό σου".
Ο Θεός να αναπαύσει όλους εκείνους που Τον αναζήτησαν, είτε Τον βρήκαν είτε όχι - μα και κείνους που ποτέ δεν Τον αναζήτησαν. Μακάρι να φωτιστεί ο δρόμος μας και ο δρόμος όλων των αδελφών μας, των ανθρώπων...
Επισκεφτείτε και:
Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Ύμνος στη Θεοτόκο
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι συνομιλεί με τον Άγιο Ιωάννη τον Σιναΐτη
Η θρησκεία της χαράς - Γελαστοί άγιοι
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
Ζήσε πέρα από τα όρια!
Ο νέος που καταράστηκε το Θεό - και έγινε ο π. Σεραφείμ Ρόουζ!
Η χριστιανική πίστη των Bob Marley, Alice Cooper & Nicko McBrain
Κάτι τύποι με μαύρα που ζουν στον κόσμο τους
Πέντε σύγχρονοι άνθρωποι που ήθελαν να δουν το Θεό
Μουσική της κόλασης - μουσικοί στην κόλαση
Νεκροκεφαλές - κρανία - σκέλεθρα
Jamster - Mastermind
ΗΠΑ: από τις συμμορίες στην Αδελφότητα του Μαύρου Αγίου
Miley Cyrus - ή: γιατί επείγει να ενταθεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο δυτικό κόσμο...
Πώς ξέρουμε σίγουρα ότι υπάρχει Θεός;
Η επιστημονική έρευνα για το Θεό
Νευροθεολογία: Εγκέφαλος και πνευματική εμπειρία
Ένας άθεος στο ίδιο τραπέζι με το Χριστό
"Άθεά μου αδέρφια, ζητήστε και θα λάβετε, όπως έλαβα εγώ..."
Βλέποντας το Θεό
Κάποιοι που βρήκαν το δρόμο (tag)
Το λείψανο της αγίας Βαρβάρας & η Γιορτή της Κάνναβης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου