ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Κυριακή 12 Απριλίου 2020

Έχουμε ήδη την αιώνια ζωή! Άρα, τι φοβόμαστε;


Το συγκλονιστικό μήνυμα της Κυριακής των Βαΐων



Κυριακή των Βαΐων 2020. Καθίσαμε στο σαλόνι και παρακολουθήσαμε τη θεία λειτουργία από τη Μητρόπολη Αθηνών, μέσω της τηλεόρασης... Ανάψαμε καρβουνάκι, θυμιάσαμε, ανάψαμε κερί.
Προβληματισμένος για το σκοπό όλων αυτών, άκουσα και την απολογία της Εκκλησίας (επιτρέψτε μου να το βλέπω έτσι) για το κλείσιμο των ναών και την απαγόρευση, ουσιαστικά, της τέλεσης της θείας λειτουργίας όπου υπάρχει χριστιανικός λαός (έξω από τα μοναστήρια δηλαδή) εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων συνδεδεμένων με τα ΜΜΕ...
Θετικό στοιχείο, ότι στην ΕΡΤ προβαλλόταν και μετάφραση της θείας λειτουργίας στη νοηματική γλώσσα. Με χαροποίησε και με συγκίνησε αυτό & συγχαίρω εγκάρδια τους εμπνευστές - εύχομαι να συνεχιστεί και να καθιερωθεί.

Εκείνο όμως που με συνεπήρε, με ενθουσίασε και θέλησα αμέσως να το μοιραστώ μαζί σας, αγαπητοί μπλογκοναύτες (διερχόμενοι ή ναυαγήσαντες στην ασήμαντη μπλογκονησίδα μας), είναι το απολυτίκιο της ημέρας, στο τέλος του όρθρου, που δεν το θυμόμουν και το θεώρησα απόλυτα ταιριαστό και στους καιρούς που διανύουμε:
Συνταφέντες σοι διὰ τοῦ Βαπτίσματος, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἠξιώθημεν τῇ Ἀναστάσει σου, καὶ ἀνυμνοῦντες κράζομεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Σε απλά νέα ελληνικά:
Αφού βαφτιστήκαμε και (συμβολικά) συμμετείχαμε στην ταφή σου, Χριστέ, Θεέ μας, αξιωθήκαμε να λάβουμε την αθάνατη ζωή μέσω της ανάστασής σου. Έτσι, ανυμνούμε με δυνατή φωνή: Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος εκείνος που έρχεται στο όνομα του Κυρίου!
Άσχετα από την ιστορική προέλευση του ύμνου αυτού (προφανώς συνδέεται με τη συνήθεια των αρχαίων χριστιανών, να βαπτίζονται  την ημέρα του Πάσχα και την εβδομάδα μετά από αυτό - εδώ όμως μιλάει για τους ήδη βαπτισμένους, όπως παρατηρούμε), το μήνυμά του μού φάνηκε συγκλονιστικό: Έχουμε ήδη αξιωθεί την αθάνατη ζωή! Δεν την περιμένουμε απλώς στο μέλλον, έχει αρχίσει, υπάρχει ήδη! Ζούμε από τώρα την αιωνιότητα, δεν περιμένουμε να πεθάνουμε για να δούμε ΑΝ υπάρχει και πού θα καταλήξει η υποτιθέμενη ψυχή μας...

Αφού όμως είναι έτσι, αγαπητοί μου αδελφοί, τι φοβόμαστε; Κανείς δεν μπορεί να μας σκοτώσει, όπως κανείς δεν μπορούσε να σκοτώσει τους αγίους χριστιανούς μάρτυρες όλων των εποχών και των αιώνων, και τους σημερινούς μάρτυρες! 
Ούτε άνθρωπος μπορεί να μας σκοτώσει, ούτε μόλυνση, ούτε ασθένεια! Διότι ο Χριστός έχει πει: "Όποιος πιστεύει σ' εμένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει, και κάθε ένας που ζει και πιστεύει σ' εμένα, δεν θα πεθάνει ποτέ" (Ιωάνν. 11, 26). Το είπε στην αγία Μαρία, αδελφή του αγίου και δικαίου Λαζάρου, λίγο πριν τον αναστήσει από τον τάφο (επίκαιρο, αφού το γιορτάσαμε χθες).

Όχι λοιπόν φόβος. Προσοχή, ναι. Φόβος όχι. Μεγαλύτερη προσοχή όμως χρειάζεται το να μη χάσουμε το Χριστό (αυτό όντως είναι θάνατος, ο μόνος αληθινός θάνατος) ή να μην πεθάνουμε χωρίς να Τον έχουμε βρει ποτέ (όντως θάνατος, ο μόνος αληθινός θάνατος).
Μάθαμε - δειλοί και μικροί, μικρόψυχοι καθώς έχουμε καταντήσει, φοβισμένοι και πολύ κατώτεροι απ' ό,τι μας θέλει ο Θεός, ο οποίος έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για να μας υψώσει στους ουρανούς - μάθαμε, αδελφοί, να λέμε: "Υγεία πάνω απ' όλα. Πρώτα η υγεία. Μόνο η υγεία μετράει"! 
Τι κρίμα... Το σωστό είναι: "Ο Χριστός πάνω απ' όλα. Πρώτα ο Χριστός, να είναι μέσα μας. Μόνο αυτό μετράει". Γιατί πολλοί ανάπηροι και ανίατα ασθενείς, έχοντας το Χριστό μέσα τους, ήταν ευτυχισμένοι και άγιοι, ενώ πολλοί "υγιείς", διώχνοντας μακριά το Χριστό, κατάντησαν θηρία και κτήνη, είτε βάρβαρα είτε υποκριτικά και εξευγενισμένα...
Ας Τον αναζητήσουμε λοιπόν, ας Τον αναζητούμε διαρκώς - κι εγώ, στο πρώτο βήμα είμαι ακόμη, και συνεχώς αμαρτάνω, και χθες και σήμερα και κάθε μέρα, αλλά Σε αναζητώ, Χριστέ μου, σαν τυφλός, και Σε παρακαλώ, έλα στη ζωή μου για να έχω φως, να έχω Εσένα, το Φως του κόσμου!


ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
Γίνε κι Εσύ Πολεμιστής του Φωτός
Αυτογνωσία
Ζήσε πέρα από τα όρια!
Η εσωτερική ειρήνη
Η δικτατορία των "πρέπει" - ή αλλιώς: ζήσε με έρωτα!
"Δεν υπάρχει θάνατος! Κι ας το νομίζουν όλοι".


Δίψα και άμεση γνώση του Θεού, Ειρήνη και Αγάπη
Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά
Η θρησκεία της χαράς - Γελαστοί άγιοι
"Μαγεία! Ευλογία! Μέθη!": Η εξομολόγηση ενός μοναχού
Απλές προτάσεις για υγεία, αρμονία, ευεξία και αιώνια ζωή
Το Φως που δεν είναι Φως και γνωρίζει το όνομά μου

 

Δέκα τρόποι για να έχεις μια ευλογημένη ημέρα...

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε ανήμποροι, ακόμη και απελπισμένοι. Κάθε ημέρα, όμως, είναι ευλογημένη από τον Θεό και καλούμαστε να της δώσουμε την αξία που της πρέπει. Όσο καταβεβλημένοι και αν νιώθουμε υπάρχει τρόπος, για να «φτιάξουμε« τη διάθεσή μας. Ακολουθείστε τους.. 10 τρόπους και θα αλλάξει η ψυχολογία σας! Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από το Θεό, ανήκει στο Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ΄αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα.”

1. Το πρώτο που θα σκεφθείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη του Χριστού. Να στρέψουμε τον νού μας στον Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε: “Μήν ασχολείσαι με το σκοτάδι, άνοιξε το παράθυρο στο φώς”. 2. Προσευχή. Μπορείς να προσεύχεσαι ακόμη κι όταν κάνεις απλά καθημερινά πράγματα. Για παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν κατέβαινε τα σκαλιά του μετρό, που του θύμιζαν κατάβαση στα έγκατα της γής, μπορείς να λές το “Κύριε Ελέησον” κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά που είναι, σκέψου πόσες φορές θα το έχεις πεί! 3. Κάθε μέρα να μην την βλέπουμε σαν ρουτίνα. Η κάθε μέρα έχει μία έκπληξη για τους Χριστιανούς. Ως το βράδυ κάτι θα γίνει και ο Θεός κάποιο μήνυμα θα σου στείλει. Η ζωή δεν κυλάει επίπεδα και μονότονα σαν καρδιογράφημα… 4. Να πλησιάσουμε λίγο περισσότερο την αγάπη των ανθρώπων. Όποιος αγαπάει, για να του πούν ευχαριστώ, θα έχει πάντα άγχος. 5. Κάθε μέρα να βρίσκεις λίγο χρόνο να ηρεμείς. Έστω και δέκα λεπτά. Να δείς λίγο τη ζωή χωρίς την βιασύνη της. Και τότε θα ακούσεις τη φωνή του εσωτερικού σου κόσμου. Γιατί “όταν υπάρχει τρικυμία, δεν μπορείς να δείς το βυθό της θάλασσας”. 6. Το άγχος φεύγει με την μνήμη θανάτου. Άμα σκεφθείς το τέλος, αποφορτίζεις την ζωή σου από τα ασήμαντα. Αυτή η σκέψη μας προσγειώνει και μας απογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι και ταπεινώνεσαι και το άγχος φεύγει. 7. Να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τους Αγίους. Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε. “Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ ημών”. Κάποιος προσευχόταν στους Αγίους Σαράντα Μάρτυρες. Και τότε ένα δαιμόνιο ακούστηκε να λέει, “ά, όχι σ’ αυτούς, αυτοί μας μαστιγώνουν περισσότερο απ’ όλους”. 8. Να σκεφτόμαστε πως κυλάει η ζωή μας κάθε μέρα, για να κάνουμε έναν απολογισμό της ημέρας. Όπως ο Άγιος Δωρόθεος, που κατέγραφε κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε , και προσπαθούσε να επανορθώσει. 9. Κάθε μέρα βλέπε τα δώρα του Θεού και λέγε “Ευχαριστώ” στον Θεό.Έλεγε ο π. Παΐσιος,“Ευχαριστείς τον Θεό που μπορείς να περπατάς;”. Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν. 10. Κάθε μέρα να σκεφτόμαστε ότι Κάποιος πρίν από 2000 χρόνια σταυρώθηκε για μάς.Σού δίνει την αίσθηση ότι κάποιος σε αγαπά πάρα πολύ. Αν ηρεμήσει η ψυχή σου και ταπεινωθεί, έστω και στο παρά πέντε, θα φανερωθεί και θα σε βοηθήσει ο Χριστός. ”Όσο για τη μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από το Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού, κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ΄αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση. Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο.”
Αρχιεπίσκοπος Anthony Bloom

Πηγή: Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου Θηβών (πηγήsynaxipalaiochoriou.blogspot.gr


Πηγή:
http://www.agiotopia.gr/2018/05/blog-post_33.html#ixzz6F9D9rhCb

Δέκα τρόποι για να έχεις μια ευλογημένη ημέρα...

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που αισθανόμαστε ανήμποροι, ακόμη και απελπισμένοι. Κάθε ημέρα, όμως, είναι ευλογημένη από τον Θεό και καλούμαστε να της δώσουμε την αξία που της πρέπει. Όσο καταβεβλημένοι και αν νιώθουμε υπάρχει τρόπος, για να «φτιάξουμε« τη διάθεσή μας. Ακολουθείστε τους.. 10 τρόπους και θα αλλάξει η ψυχολογία σας! Αυτή η μέρα είναι ευλογημένη από το Θεό, ανήκει στο Θεό, ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, να μπούμε μέσα σ΄αυτή. Προχωρείς αυτή τη μέρα σαν αγγελιοφόρος του Θεού. Όποιον συναντάς, τον συναντάς με τον τρόπο του Θεού. Βρίσκεσαι εκεί για να είσαι η παρουσία του Κυρίου και Θεού, η παρουσία του Χριστού, η παρουσία του Αγίου Πνεύματος, η παρουσία του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το καθήκον σου αυτή τη συγκεκριμένη μέρα.”

1. Το πρώτο που θα σκεφθείς, όταν ξυπνάς είναι η σκέψη του Χριστού. Να στρέψουμε τον νού μας στον Χριστό. Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε: “Μήν ασχολείσαι με το σκοτάδι, άνοιξε το παράθυρο στο φώς”. 2. Προσευχή. Μπορείς να προσεύχεσαι ακόμη κι όταν κάνεις απλά καθημερινά πράγματα. Για παράδειγμα, όπως έλεγε ένας μοναχός όταν κατέβαινε τα σκαλιά του μετρό, που του θύμιζαν κατάβαση στα έγκατα της γής, μπορείς να λές το “Κύριε Ελέησον” κατεβαίνοντας κάθε σκαλί. Τόσα πολλά σκαλιά που είναι, σκέψου πόσες φορές θα το έχεις πεί! 3. Κάθε μέρα να μην την βλέπουμε σαν ρουτίνα. Η κάθε μέρα έχει μία έκπληξη για τους Χριστιανούς. Ως το βράδυ κάτι θα γίνει και ο Θεός κάποιο μήνυμα θα σου στείλει. Η ζωή δεν κυλάει επίπεδα και μονότονα σαν καρδιογράφημα… 4. Να πλησιάσουμε λίγο περισσότερο την αγάπη των ανθρώπων. Όποιος αγαπάει, για να του πούν ευχαριστώ, θα έχει πάντα άγχος. 5. Κάθε μέρα να βρίσκεις λίγο χρόνο να ηρεμείς. Έστω και δέκα λεπτά. Να δείς λίγο τη ζωή χωρίς την βιασύνη της. Και τότε θα ακούσεις τη φωνή του εσωτερικού σου κόσμου. Γιατί “όταν υπάρχει τρικυμία, δεν μπορείς να δείς το βυθό της θάλασσας”. 6. Το άγχος φεύγει με την μνήμη θανάτου. Άμα σκεφθείς το τέλος, αποφορτίζεις την ζωή σου από τα ασήμαντα. Αυτή η σκέψη μας προσγειώνει και μας απογειώνει ταυτόχρονα. Προσγειώνεσαι και ταπεινώνεσαι και το άγχος φεύγει. 7. Να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε τους Αγίους. Μπορούμε να προσευχόμαστε και να τους επικαλούμαστε. “Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ ημών”. Κάποιος προσευχόταν στους Αγίους Σαράντα Μάρτυρες. Και τότε ένα δαιμόνιο ακούστηκε να λέει, “ά, όχι σ’ αυτούς, αυτοί μας μαστιγώνουν περισσότερο απ’ όλους”. 8. Να σκεφτόμαστε πως κυλάει η ζωή μας κάθε μέρα, για να κάνουμε έναν απολογισμό της ημέρας. Όπως ο Άγιος Δωρόθεος, που κατέγραφε κάθε μέρα ποιόν πλήγωσε , και προσπαθούσε να επανορθώσει. 9. Κάθε μέρα βλέπε τα δώρα του Θεού και λέγε “Ευχαριστώ” στον Θεό.Έλεγε ο π. Παΐσιος,“Ευχαριστείς τον Θεό που μπορείς να περπατάς;”. Ακόμα και αυτό το απλό , υπάρχουν άλλοι που δεν το έχουν. 10. Κάθε μέρα να σκεφτόμαστε ότι Κάποιος πρίν από 2000 χρόνια σταυρώθηκε για μάς.Σού δίνει την αίσθηση ότι κάποιος σε αγαπά πάρα πολύ. Αν ηρεμήσει η ψυχή σου και ταπεινωθεί, έστω και στο παρά πέντε, θα φανερωθεί και θα σε βοηθήσει ο Χριστός. ”Όσο για τη μέρα που αρχίζει, αν αποδεχτείς ότι είναι ευλογημένη από το Θεό, διαλεγμένη από το ίδιο Του το χέρι, τότε κάθε πρόσωπο που συναντάς είναι δώρο του Θεού, κάθε περίσταση που θα συναντήσεις είναι δώρο του Θεού, έστω και αν είναι πικρή ή γλυκιά, αν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει. Είναι δώρο του Θεού σε σένα και αν το πάρεις μ΄αυτό τον τρόπο, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε κατάσταση. Να την δεχτείς με την ετοιμότητα ότι μπορεί να σου συμβεί οτιδήποτε ευχάριστο ή δυσάρεστο.”
Αρχιεπίσκοπος Anthony Bloom

Πηγή: Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου Θηβών (πηγήsynaxipalaiochoriou.blogspot.gr
Πηγή: http://www.agiotopia.gr/2018/05/blog-post_33.html#ixzz6F9D9rhCb

Δεν υπάρχουν σχόλια: