ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2025

Το συναξάρι των αγίων αναργύρων Κύρου & Ιωάννου (31 Ιανουαρίου) ως παράδειγμα ρεαλιστικού συναξαρίου

 

Οι άγιοι ανάργυροι ιατροί Κύρος & Ιωάννης είναι από τους αγαπημένους της μπλογκονησίδας μας. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το βίο τους, από τις 28 Ιουνίου, όπου τιμάται η ανακομιδή των ιερών λειψάνων τους. Από εκεί και η εικ.

Το συναξάρι των αγίων αναργύρων Κύρου & Ιωάννου (31 Ιανουαρίου) ως παράδειγμα ρεαλιστικού συναξαρίου

Απόσπασμα από τη μελέτη Αρχαίοι διωγμοί και Μάρτυρες - Ιστορικά στοιχεία για τους αρχαίους διωγμούς κατά των χριστιανών και τους μάρτυρες της Εκκλησίας

«Ρεαλιστικά» μαρτυρολόγια

Σε αυτή τη μελέτη, μέχρι στιγμής, αποφύγαμε να αντλήσουμε στοιχεία από τις δύο πιο άμεσες πηγές πληροφοριών για τους μάρτυρες, τα μαρτυρολόγια και τα συναξάρια· αυτά μάλιστα είναι κυρίως που αμφισβητούνται και αυτή η αμφισβήτηση έγινε η αφορμή για τη μελέτη μας.

Τα συναξάρια, δηλαδή αναλυτικές αφηγήσεις του βίου και των περιπετειών των αγίων (όχι μόνο των μαρτύρων) είναι κείμενα εν μέρει λογοτεχνικά, που αποσκοπούν κατά βάσιν στην ηθική και πνευματική διάπλαση και ενδυνάμωση των αναγνωστών ή των ακροατών τους. Συχνά είναι κείμενα λαϊκής λογοτεχνίας και συνεπώς, πράγματι, είναι ευάλωτα σε νοθείες και παραποιήσεις. Αντίθετα, τα μαρτυρολόγια είναι έργα κυρίως χρονογραφικά, που αποσκοπούν στην καταγραφή των μαρτύρων· ενίοτε είναι λίστες με ονόματα και περιπτώσεις μαρτύρων εντελώς επιγραμματικές· έτσι, έχουν ισχυρή θωράκιση απέναντι στην παραποίηση.

Από τους πρώτους αιώνες μας έρχονται πολλά μαρτυρολόγια, που δεν περιέχουν υπερφυσικά στοιχεία, και μάλιστα εντυπωσιακά, όπως π.χ. αναστάσεις νεκρών ή άτρωτους μάρτυρες, ούτε άλλα στοιχεία που μπορούν να θεωρηθούν επινοήσεις εντυπωσιασμού, π.χ. μεταστροφές εκατοντάδων εθνικών ή θανάτωση χιλιάδων μαρτύρων κ.λ.π. Επιπλέον, αναφέρονται σε μάρτυρες που δεν έγιναν «διάσημοι» μεταξύ των χριστιανών, ώστε να δημιουργηθούν θρύλοι γύρω από το πρόσωπό τους.

Συνεπώς, δεν έχουμε λόγους να υποθέσουμε ότι περιέχουν πλαστές διηγήσεις για τους μάρτυρες που αναφέρουν. Πρόκειται για καταγραφές γεγονότων, όπως για παράδειγμα θα μπορούσε να συμβαίνει στη Γενοκτονία της Ρουάντα ή σε οποιοδήποτε άλλο τραγικό ιστορικό γεγονός. Αυτά λοιπόν τα μαρτυρολόγια είναι σωστό να ληφθούν σοβαρά υπόψιν ως ιστορικές πηγές.

Τέτοιο μαρτυρολόγιο είναι του αγίου Ιερωνύμου, δηλ. το Martyrologium Hieronymianum (το οποίο χρονολογείται γύρω στο 420-430 μ.Χ., βασιζόμενο σε παλαιότερες πηγές), το Μαρτυρολόγιο της Καρθαγένης του 6ου αιώνα (εδώ) κ.ά., ενώ έχουμε και κείμενα που αφηγούνται λεπτομερέστερα τα μαρτύρια των χριστιανών μιας πόλης ή περιοχής.

Σε συγκεντρωτικά μαρτυρολόγια, που συντάχθηκαν μακριά από τον τόπο των γεγονότων, είναι δυνατόν να υπάρχουν λάθη όπως «το Ιερωνυμιανό Μαρτυρολόγιο (λατινικά: Martyrologium Hieronymianum‎), το οποίο αρχικά βασίστηκε σε ημερολόγια ρωμαϊκής, αφρικανικής και συριακής προέλευσης, αλλά στα οποίο προστέθηκαν σταδιακά ονόματα πολλών αγίων από άλλες περιοχές, με αποτέλεσμα μια σειρά διπλών ονομάτων, συντήξεων διαφορετικών αγίων ως ένα και άλλα λάθη» (εδώ). Όμως αυτά τα λάθη μπορούν να εντοπιστούν και να αποκατασταθούν – πράγμα που απέχει πολύ από την ιδέα ότι οι μάρτυρες, που καταγράφονται από τους πρώτους αιώνες, πρέπει να τεθούν γενικά υπό αμφισβήτηση.

Ωστόσο και στα αναρίθμητα συναξάρια αγίων συχνά εντοπίζουμε καταγραφές που δε μας παρέχουν αιτίες για να τις απορρίψουμε, ακόμη κι αν ανήκουμε στους σκεπτικιστές και τους ορθολογιστές· δεν φαίνεται δηλαδή, όπως είπαμε, να περιέχουν στοιχεία εντυπωσιασμού προοριζόμενα για λαϊκή κατανάλωση. Απεναντίας, η απουσία τέτοιων στοιχείων προσθέτει μια πολύ ισχυρή θετική ψήφο στην αξιοπιστία τους.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε δύο παραδείγματα τέτοιων περιπτώσεων, τα συναξάρια των αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου (31 Ιανουαρίου – σήμερα, που συντάσσονται αυτές οι γραμμές) και των αγίων Έσπερου και Ζωής με τα παιδιά τους Κυριακό και Θεόδουλο (2 Μαΐου).

Για τους αγίους Αναργύρους Κύρο και Ιωάννη διαβάζουμε στο Βασιλειανό Μηνολόγιο του 10ου αιώνα (PG 117, στ. 283, εδώ):

Άθλησις των αγίων και θαυματουργών, Κύρου και Ιωάννου.

Ούτοι υπήρχον επί Διοκλητιανού του βασιλέως· και ο μεν άγιος Κύρος ην από της Αλεξανδρείας, ιατρός την τέχνην. Ιατρεύων δε δωρεάν, εν ταυτώ εδίδασκε και την εις Χριστόν πίστιν. Διαβληθείς δε τω της πόλεως άρχοντι, και φοβηθείς φεύγει εις Αραβίαν, και γίνεται μοναχός. Και ευρών τόπον πλησίον θαλάσσης, κατώκησεν εκεί. Ο δε άγιος Ιωάννης απελθών εις τα Ιεροσόλυμα, και ακούσας περί θαυματουργιών του αγίου Κύρου, απήλθε, και ην μετ’ αυτού.

Κρατηθείσης δε γυναικός τινός Χριστιανής, ονόματι Αθανασίας, μετά των τριών αυτής θυγατέρων, Θεοδότης, Θεοκτίστης, και Ευδοξίας, παρά του άρχοντος, και μελλούσης βασανίζεσθαι, φοβηθέντες οι άγιοι, ίνα μη, ως γυνή, δειλιάση, απήλθον, και εθαρσοποίουν αυτήν. Διά τούτο κρατηθέντες, μετά πολλάς βασάνους και τιμωρίας, και αυτοί απεκεφαλίσθησαν.

Το συναξάριο αυτό, εκτός από τη λεπτομέρεια ότι υπήρχε φήμη περί θαυματουργιών του αγίου Κύρου στον τόπο όπου ασκήτευε, δεν περιέχει στοιχεία που μπορούν να θεωρηθούν εξωπραγματικά και αποτρεπτικά της αποδοχής της ιστορικότητας του περιεχομένου του. Αντίθετα, περιέχει μια ιστορία προερχόμενη ρεαλιστικά από την πραγματική ζωή: ένας γιατρός, ανάργυρος (δηλ. ανθρωπιστής), που ασκούσε και ιεραποστολή, αυτοεξορίζεται φοβούμενος το διωγμό. Εκεί όπου ασκητεύει έρχεται άλλος ένας και γίνεται μαθητής του (επίσης γιατρός, όπως αναφέρει το συναξάρι της 28ης Ιουνίου, για την εύρεση των λειψάνων τους, επί αυτοκράτορα Αρκάδιου και πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλου). Στη συνέχεια, αφήνουν τον τόπο της καταφυγής τους, επιστρέφουν στην πόλη και έρχονται στη φυλακή, για να συμπαρασταθούν σε μια μητέρα με τρία κορίτσια, που είχαν φυλακιστεί και επρόκειτο να βασανιστούν για την πίστη τους! Αυτό γίνεται αφορμή και για τη δική τους σύλληψη, το βασανισμό και την εκτέλεσή τους.

Πρόκειται για μια ιστορία ανθρωπιάς, ήθους, θάρρους και πίστης στα ιδανικά, και μάλιστα από πλευράς ανδρών επιστημόνων, γυναικών και κοριτσιών. Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.

Η μνήμη των αγίων Έσπερου και Ζωής και των γιων τους Κυριακού και Θεοδούλου, τιμάται στις 2 Μαΐου, την ίδια μέρα με τη μνήμη της κοίμησης του αγίου Αθανασίου του Μεγάλου [δες: Μια οικογένεια δούλων νικά τις εξουσίες του κόσμου]. Για τους αγίους το Βασιλειανό Μηνολόγιο γράφει (ό.π., στ. 433):

Άθλησις των αγίων μαρτύρων Εσπέρου, Ζωής, και των τέκνων αυτών.

Έσπερος, και Ζωή μετά των τέκνων αυτών, οι άγιοι μάρτυρες, υπήρχον μεν επί της βασιλείας Αδριανού, εκ της χώρας Ιταλίας, δούλοι δε πλουσίου τινός. Ανατραφέντες ουν Χριστιανικώς Κυριακός και Θεόδουλος υπό των γονέων αυτών, εν μιά είπον αυτοίς· Διά τι δουλεύομεν τοις ασεβέσι τούτοις, και ου τω Χριστώ; μήποτε συναπολώμεθα αυτοίς. Τούτων ακούσασα η μήτηρ, είπεν· Αντίστητε τω αγοράσαντι ημών τα σώματα, και μαρτυρήσομεν υπέρ Χριστού. Τότε απελθόντες οι παίδες, είπον τω κυρίω εαυτών· Επεί των μεν σωμάτων ημών κύριος υπάρχεις, των δε ψυχών ο Δεσπότης Ιησούς Χριστός, ο πάντων Κύριος· από του νυν ου σοι, αλλ’ εκείνω δουλεύομεν.

Εκπλαγείς ουν ο κύριος αυτών, τότε μεν έπεμψεν αυτούς προς Έσπερον τον πατέρα αυτών, όντα εν τη πόλει Τριτωνίου, ύστερον δε αγαγών τον τε πατέρα, και την μητέρα, και βασανίσας, τέλος φούρνον εκκαύσας, και εμβαλών αυτούς, εν αυτώ έκαυσεν.

Αυτό ήταν· ούτε μία λεπτομέρεια κατάλληλη για αμφισβήτηση. Μόνο μια ιστορία, όπως και πριν, θάρρους, πίστης και ιδανικών – με την ιδιαιτερότητα, αυτή τη φορά, ότι πρωταγωνιστούν δούλοι, μια οικογένεια δούλων, με τον πατέρα χωρισμένο από τη σύζυγο και τα παιδιά του εκ μέρους του κυρίου τους, τη μητέρα και τα παιδιά να δηλώνουν με παρρησία ενώπιόν του ότι δεν είναι πλέον δούλοι του, αλλά μόνο των σωμάτων τους είναι ιδιοκτήτης, των ψυχών όμως δεν αναγνωρίζουν άλλον Κύριο από τον Ιησού Χριστό.

Πρόκειται για μια οικογένεια δούλων που δεν άντεχαν άλλο τη δουλεία και δραπέτευσαν πνευματικά. Το αποτέλεσμα θα ήταν παρόμοιο αν επιχειρούσαν να δραπετεύσουν σωματικά: σύλληψη και βασανιστήρια και πιθανόν θάνατος. Τώρα, έδειξαν σε όλους τους δούλους ότι, αν είναι πνευματικά ελεύθεροι (και τέτοιοι είναι οι αληθινοί χριστιανοί), κανείς δεν μπορεί να τους υποδουλώσει.

Μήπως δεν έχουν σημειωθεί στην ιστορία των λαών της γης, των κοινωνιών και των προσώπων παρόμοια περιστατικά, που φαίνονται στα μάτια κάποιων ανόητη αυτοκτονία, στα μάτια όμως άλλων φαντάζει αυτοθυσία γεμάτη νοήματα και μηνύματα;

Εδώ πρέπει να πούμε ότι σε κάποια άλλα συναξάρια των συγκεκριμένων αγίων πληροφορούμαστε ορισμένες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες (από τον ηλεκτρονικό Μέγα Συναξαριστή, εδώ, και από την ιστοσελίδα της ιεράς μητροπόλεως Πισιδίας, εδώ). Οι περισσότερες περιλαμβάνονται στο Συναξάριον της Κωνσταντινουπόλεως (10ος αι.), εδώ, στήλες 649-650 (σελ. 377 του pdf).

(α) Ο άρχοντας, που λεγόταν Κάταλλος, άφηνε τα σκυλιά του ελεύθερα έξω από το αρχοντικό του τη νύχτα κι εκείνα περιφέρονταν και ξέσκιζαν όποιον ταλαίπωρο φτωχό ζητιάνο περνούσε από εκεί. Η αγία Ζωή πολλές νύχτες ερχόταν στο φύλακα (που προφανώς ήταν δούλος κι εκείνος σαν αυτήν, όχι κάποιος Ρωμαίος στρατιώτης), τον έστελνε για ύπνο και αναλάμβανε εκείνη την επίβλεψη του αρχοντικού. Έτσι πετύχαινε το σκοπό της: έδινε στα σκυλιά ψωμί, απ’ αυτό που της έδιναν για την οικογένειά της, τα ησύχαζε και στη συνέχεια βοηθούσε όπως μπορούσε τους διερχόμενους ζητιάνους, μιλώντας τους συγχρόνως για το μήνυμα του Χριστού, που, όποιος τον πλησιάσει, πνευματικώς δεν είναι πια δούλος ανθρώπων.

(β) Η αφορμή για το μαρτύριο της αγίας οικογένειας ήταν οι γιορτές του αφέντη τους για τη γέννηση του γιου του, αρκετό καιρό μετά την ομολογία της πνευματικής ελευθερίας των χριστιανών δούλων του. Πρόσφερε στους δούλους του κρασί και κρέας από ζώα που τα είχαν θυσιάσει στη θεία Τύχη. Οι φίλοι μας όμως αρνήθηκαν να τα φάνε, επειδή ήταν ειδωλόθυτα, και τα έδωσαν στα σκυλιά. Αυτό πυροδότησε το μένος του άρχοντα που οδήγησε στο βασανισμό και το σκληρό θάνατό τους.

Πέρα από τις τελευταίες αυτές λεπτομέρειες από τα συναξάρια, που περιέχουν και ένα υπερφυσικό σημείο, ότι τα σώματα των αγίων συνελέχθησαν νεκρά μεν, αλλά ανέπαφα από το φούρνο, επιστρέφουμε στην αρχική διήγηση. Οι περισσότερες περιπτώσεις μαρτύρων που συναντούμε είναι έτσι· ιστορίες πίστης και θάρρους, που καταλήγει στο μαρτύριο και στο θάνατο υπέρ του Χριστού και, όπως επισημάναμε προηγουμένως, δε μας δίνουν καμία πραγματική αφορμή για να τις αμφισβητήσουμε.

Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι κάθε διήγηση που αναφέρεται σε θαύματα, οπτασίες ή άλλες υπερφυσικές εμπειρίες απορρίπτεται εκ των προτέρων και εξοβελίζεται ως μυθική· τα στοιχεία αυτά υπάρχουν στη ζωή των χριστιανών και γενικά των ανθρώπων, όπως βεβαιώνει η εμπειρία, ασχέτως του τι πιστεύει η «απέναντι όχθη». Ωστόσο, εδώ επισημαίνουμε ότι ακόμη και με κριτήρια απολύτως «ορθολογιστικά», πάμπολλες περιπτώσεις μαρτύρων δεν μας παρέχουν λόγους αμφισβήτησης.

Αποχαιρετισμός στον Αλβανίας Αναστάσιο († 25.1.25)

 


Αναστάσιος (Γιαννουλάτος) Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας 🕯 αφιέρωμα στον ιεράρχη των πέντε ηπείρων (αέναη επΑνάσταση) 

Από εκεί και η φωτο, με δήλωση του Μάνου Δανέζη.

Και τρία βίντεο:

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025

π. Ευάγγελος Παπανικολάου & π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός: Για τους αγίους Τρεις Ιεράρχες

 

 

ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

ΒΗΜΑΤΑ

Ένα από τα πιο σπουδαία μηνύματα που οι Τρεις Πατέρες της Εκκλησίας, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, έχουν να προτείνουν στους καιρούς μας και στον κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι η μελέτη. Το διάβασμα προϋποθέτει πνεύμα μαθητείας. Μαθητής είναι αυτός που θέλει να μάθει, διότι νιώθει ότι η γνώση του είναι απαραίτητη για να προχωρήσει στη ζωή του. Δεν έχει να κάνει κατ’ ανάγκην με την επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά με την αναζήτηση της αλήθειας.
         Μαθαίνω σημαίνει μειώνω το σκοτάδι στο οποίο βρίσκομαι. Ανοίγω δρόμους για να ανακαλύψω και να αφήσω να μου αποκαλυφθούν τα μυστικά του κόσμου. Ποια είναι, άραγε,  η αιτία της ύπαρξής μας; Δύο γονείς που τυχαία μας έφεραν στη ζωή, για να εκπληρώσουν το χρέος του ανθρώπου να παρατείνει τη ζωή του μέσω των παιδιών του; Ή μήπως για να μοιραστούμε την όποια περιουσία τους; Ή για να μην γκρινιάζουν οι γονείς των γονέων μας για κοινωνικούς λόγους;
          Και δεν φτάνει μόνο η αιτία της ύπαρξής μας. Σημείο-κλειδί είναι και ο σκοπός της. Έχουμε κάποια αποστολή στη ζωή μας; Μήπως αυτή έχει να κάνει με το να εξασφαλίσουμε τις δυνατότητες να απολαμβάνουμε δόξα, αναγνώριση, κάλυψη της δίψας των αισθήσεων να χορτάσουν; Μήπως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ως προς τη συστημική του διάσταση και πορεία; Μήπως για να έχουμε παρέα και να μη νικιόμαστε από τη μοναξιά;
           Τέλος, υπάρχει και το μεγάλο ερώτημα του θανάτου. Είναι η οδός της ανυπαρξίας; Είναι το πέρασμα σε μιαν άλλη πραγματικότητα; Με ποια κριτήρια, αν υπάρχει αυτή η πραγματικότητα, θα τη ζήσουμε ως κατάσταση ευτυχίας; Ποια απάντηση δίνουμε στο ερώτημα του Θεού;
        Τα θέματα αυτά δεν απαντώνται εύκολα ούτε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ούτε με κάποιες πρόχειρες συζητήσεις. Χρειάζονται αναφορά σε ανθρώπους που έδωσαν γνήσιες απαντήσεις και με τη σκέψη και με τη ζωή τους και γι’ αυτό το πνεύμα μαθητείας και η μελέτη μπορούν να βοηθήσουν αποφασιστικά. Οι τρεις Ιεράρχες προσφέρονται.
         «Η κτίση, εκπλήττοντας με την εξωτερική όψη τον θεατή, παραπέμπει τον παρατηρητή στο θαύμα του Θεού, ο Οποίος τη δημιούργησε, και η συνείδηση που αντηχεί μέσα μας, μάς υπαγορεύει όσα πρέπει να πράττουμε», λέει ο Χρυσόστομος.
        «Σώφρων είναι ο άνθρωπος που αγαπά την καλοσύνη, γιατί αυτή δεν χάνεται. Ο άνθρωπος είναι μικρός και συγχρόνως μεγάλος. Ταπεινός και υψηλός. Θνητός και αθάνατος. Γήινος και ουράνιος. Και είναι φως ο άνθρωπος, επειδή έχει μέσα του τη δύναμη του λογικού, αλλά και μπορεί να πλησιάσει τον Θεό», μας λέει ο Γρηγόριος.
       «Κάλλος ψυχής και δύναμη είναι αυτά που θέλει ο άνθρωπος, Για να τα αποκτήσει όμως, χρειάζεται η θεία χάρις. Ο άνθρωπος του Θεού αγαπά. Και η αγάπη φαίνεται όταν λυπάται και έχει αγωνία οι συνάνθρωποί το να μη βλάπτονται στη ζωή τους, αλλά και όταν χαίρεται και αγωνίζεται για να ωφελούνται. Κι όταν κάποιος πετυχαίνει κάτι, αυτός που αγαπά χαίρεται ακόμη περισσότερο», μας λέει ο Βασίλειος.  
       Τα λόγια αυτά, που πήγασαν από τον τρόπο της ζωής τους, μας βοηθούνε να δούμε την αξία τού να μαθαίνουμε πέρα από τη χρησιμότητα της γνώσης και να οδηγούμαστε στην αλήθεια του Θεού και της πίστης, ώστε η ζωή μας να έχει σκοπό που ξεπερνά το παρόν. Το χρειαζόμαστε.
 
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην “Ορθόδοξη Αλήθεια”
στο φύλλο της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου 2025

Και

Αφιέρωμα στους Τρεις Ιεράρχες

Εορτή των Τριών Ιεραρχών – Εορτή της Παιδείας σ’ έναν κόσμο χωρίς παιδεία

Οι αγίες Μητέρες των Τριών Ιεραρχών

Της πρεσβυτέρας Σοφίας Βαλμά-Γιαννίση, δασκάλας, Τρεις Ιεράρχες, τρία ποτάμια, τρεις φίλοι των νέων!...

Δ. Νατσιός, Για τους Τρεις Ιεράρχες και την (διαχρονική) ελληνική Παιδεία...

 


Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2025

π. Ε. Παπανικολάου: Λόγοι εις πρωθυπουργόν (του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου)

Ομιλια π. Ευαγγέλου με θέμα: Λόγοι εις πρωθυπουργόν του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.

 

Εδώ θα βρείτε ολόκληρη την ομιλία του πατρός Χριστοδούλου, του πατέρα του Κυπριανού, θύματος από τα Τέμπη :    • Πατηρ Χριστόδουλος (Αυγόρου) #τεμπη   

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

Σειρά "Άγιος Παΐσιος": Το 1ο επεισόδιο του 2ου κύκλου


Μπορείτε να το δείτε (ή να το ξαναδείτε) εδώ:

https://www.megatv.com/tvshows/1799678/epeisodio-1-109/

Ευχαριστούμε όλους εκείνους τους αδελφούς μας, στους οποίους οφείλουμε αυτή τη σειρά. Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στο δρόμο της Επιστροφής. Ας το διερευνήσουμε.

Και βοήθειά μας ο άγιος.

Συμπληρωματικά:

«Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον ουρανό»: αφιέρωμα στον 2ο κύκλο

Σχόλια με αφορμή τη σειρά με τη ζωή του αγίου Παϊσίου

Ζιλιέτ Μπινός: «Ο Άγιος Παΐσιος γεμίζει τη διαδρομή μου»

Πώς άνθρωποι πιστοί φθάνουν στην αθεΐα (άγιος Παΐσιος)

Ἅγιος Παΐσιος: «Χριστός γεννᾶται!»

"Ούτε τώρα θα χαθούμε..." (άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Η συνάντηση του ηθοποιού Σταύρου Ζαλμά με τον άγιο Παΐσιο (& διδαχές του αγίου Παϊσίου για την Παιδεία)

Στη φυλακή με τον Άγιο Παΐσιο...

Άγιος Παΐσιος: «Έτσι όπως κινείστε, πού να φθάσετε στο σηµείο να έχετε επικοινωνία µε τα ζώα, µε τα πουλιά!»

Η μαρτυρία του π. Ν. Λουδοβίκου (ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες διανοητές) για τους Ορθοδόξους αγίους της εποχής μας
 

Έμαθα, Άγιέ μου, ότι μυροβλίζεις....

Άγιος Παΐσιος προς φοιτητές: «Να δοξάσετε τον Θεό διά της επιστήμης»

Από τον Άγιο Παΐσιο έως τα κρίσιμα σύγχρονα ζητήματα βιοηθικής

 

Θεσσαλονίκη: Το άγνωστο γκράφιτι του αγίου Παϊσίου & η ιστορία του

Saint Paisios in the Youth Culture of Greece (photos + video) 

Το γκράφιτι του αγίου Παϊσίου στη Σάμο

Λυκόσχημος Αμνός (ραπ ιστορίες & ορθόδοξη κληρονομιά)

Άθεοι, αναζητητές, άγιοι & ερημίτες

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2025

Άγιοι & μνήμες (τέλος Γενάρη)!...


"Πού είναι ο Θεός, μαμά; Πού είναι ο Θεός, μπαμπά; Δε βλέπετε ότι είμαι τρελή χωρίς Αυτόν; Σώστε τις ψυχές μας, S.O.S." 

Η Κυριακή του Ζακχαίου: Ο Χριστός μπροστά στο κάθαρμα που ρήμαζε το λαό

π. Κοσμάς Γρηγοριάτης (27 Ιανουαρίου 1989), ο ιεραπόστολος του Ζαΐρ


Δυο μεγάλοι Σύριοι άγιοι, Εφραίμ & Ισαάκ, ο μετανοημένος άγιος Ιάκωβος (ο βιαστής & δολοφόνος) & οι άγιοι στις 28 του Γενάρη

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος († 28 Ιανουαρίου 2008)


«Σταθήτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκιά μας» (Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)

ΝΙΚΗ: 28 Ιανουαρίου 2008, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αναχωρεί για την ουράνια πατρίδα.

Αφιέρωμα στους Τρεις Ιεράρχες

Εορτή των Τριών Ιεραρχών – Εορτή της Παιδείας σ’ έναν κόσμο χωρίς παιδεία

Οι αγίες Μητέρες των Τριών Ιεραρχών

Της πρεσβυτέρας Σοφίας Βαλμά-Γιαννίση, δασκάλας, Τρεις Ιεράρχες, τρία ποτάμια, τρεις φίλοι των νέων!...

Δ. Νατσιός, Για τους Τρεις Ιεράρχες και την (διαχρονική) ελληνική Παιδεία...

 

 


Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2025

Αναδιώτης (ξανά), αμβλώσεις και αντιδράσεις - η δήλωση Νατσιού

Αρκούσαν δύο λέξεις, "αγέννητη ζωή", για να ξεσπάσει το μίσος για τον άνθρωπο και να υψωθούν τα λάβαρα της "προόδου" και της πολιτικής ορθότητας. Αρκούσαν δυο λέξεις για ν' αρχίσουν να "χορεύουν" τα φερέφωνα της Νέας Τάξης. Γι' αυτό λέμε: ΝΙΚΗ και μόνο ΝΙΚΗ!

Αφροδίτη Γραμμέλη κατά Αναδιώτη και Νατσιού για τις αμβλώσεις: “Είναι επικίνδυνοι για τη δημοκρατία” (εκπομπή Λιάγκα)


Το Γεγονός

Οι πρόσφατες δηλώσεις του ευρωβουλευτή Νίκου Αναδιώτη οπού καλεί την Ευρώπη να “Προστατέψει την αγέννητη ζωή” και να απαγορεύσει τις αμβλώσεις, έχουν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Το Πρωινό, προέβαλε τις δηλώσεις του Ευρωβουλευτή και στη συνέχεια τις δηλώσεις του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας “Νίκη” που συμφωνεί απόλυτα με την απαγόρευση των αμβλώσεων. Μετά την προβολή των δηλώσεων, η Αφροδίτη Γραμμέλη φανερά δυσαρεστημένη πήρε το λόγο και ανέφερε:

“Εγώ ντρέπομαι και λυπάμαι! Είναι επικίνδυνοι για την κοινωνία και την δημοκρατία αυτοί οι δύο άνθρωποι. Λυπάμαι πάρα πολύ. Δεν έχει κανένας εξ’αυτών το δικαίωμα να παραβιάζει το Σύνταγμα και τους νόμους. Το τί θα κάνουν οι γυναίκες με το σώμα τους αλίμονο αν περίμεναμε τον Αναδιώτη. Λυπάμαι πάρα πολύ. Όλα αυτά μας γυρνάνε πίσω σε μεσαιωνικές καταστάσεις και σε άλλες χώρες…”

Δείτε το απόσπασμα εδώ

Αντιδράσεις και στην εκπομπή Super Κατερίνα (27/1/2025), με τοποθέτηση από τον εκπρόσωπο τύπου της ΝΙΚΗΣ Δήμο Θανάσουλα (& ο Νατσιός στο OPEN):

 

Από προχθές:

Ν. Αναδιώτης (ΝΙΚΗ), αμβλώσεις & αντιδράσεις: Η Νατάσα Γιάμαλη έξω φρενών με τον ευρωβουλευτή Νίκο Αναδιώτη επειδη μίλησε για την αγέννητη ζωή

Συμπληρώνουμε:

Δράση Αναδιώτη στην Ευρωβουλή

Η ΝΙΚΗ για το πρόβλημα των αμβλώσεων

Tι σχέση έχει ο Νατσιός με τον εγγονό του Ρόμπερτ ντε Νίρο που πέθανε από λευκή σκόνη;

Ενότητα στο ιστολόγιό μας για τις εκτρώσεις

Διώχνουν ακρίτες νησιών του Αιγαίου από τα σπίτια τους με επίκληση Οθωμανικού Δικαίου!



Ασπασία Κουρουπάκη (βουλευτής ΝΙΚΗΣ)

Η «γαλάζια πατρίδα» προχωράει από το ίδιο το Ελληνικό κράτος. Διώχνει ακρίτες νησιών του Αιγαίου από τα σπίτια τους με επίκληση Οθωμανικού Δικαίου. Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελλάδας βρίσκεται εντός των τειχών.

Ολόκληρο το άρθρο αναδημοσιευμένο εδώ: https://www.newsbreak.gr/.../diochnoyn-akrites-nision.../

 https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/01/ARKIOI.jpg

Έγγραφο ντροπή του Υπουργείου Οικονομικών προς κατοίκους των ακριτικών Αρκιών Δωδεκανήσου με το οποίο αμφισβητεί τις ιδιοκτησίες τους 35 χρόνια μετά την απόκτησή τους, επικαλούμενο το Οθωμανικό Δίκαιο ως ισχύοντα νόμο επί της ελληνικής επικράτειας (διακόσια και πλέον χρόνια μετά την απελευθέρωση), αποκαλύπτει σήμερα η «Εστία της Κυριακής». Από το έγγραφο της αγωγής του Δημοσίου με το οποίο επιδιώκεται η εκδίωξη κατοίκων νησιών από τις εστίες τους προκύπτει ότι το Ελληνικό Δημόσιο φθάνει στο σημείο να επικαλείται στα επιχειρήματα του έως και τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή για να ισχυριστεί ότι ανήκουν στην ιδιοκτησία του, όχι μόνο τα ακίνητα που δήμευσε με το δόρυ του ως εισβολέας στην Κω και στην Ρόδο, αλλά και τα «μη δορυάλωτα εδάφη» της τέως Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε άλλα νησιά της Δωδεκανήσσου!

  • Της Μαρίας Δεληθανάση

Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι το 2022 μετά την απόκτηση ιδιοκτησιών, κτηματογραφικά γραφεία ενέκριναν τις αιτιάσεις του Δημοσίου ότι το οθωμανικό ισχύει ως τοπικό δίκαιο και ότι οι ιδιοκτησίες είναι αμφισβητούμενες και έτσι αφαίρεσαν την ασφάλεια Δικαίου από τους ακρίτες μας. Σήμερα το Δημόσιο σύρει σε πολυετείς δικαστικούς αγώνες τους ιδιοκτήτες των ακινήτων με στόχο την τελική εκδίωξη τους. Εκτός από τους Αρκιούς θολό είναι το ιδιοκτησιακό τοπίο και στα κομβικής σημασίας για την οριοθέτηση ΑΟΖ Λέβυθα όπου η οικογένεια Καμπόσου δεν διαμένει εκεί πλέον μόνιμα και μετακινήθηκε με τα πρόβατα της στην Αστυπάλαια. Κυκλοφορούν και εδώ φήμες ότι αμφισβητείται η ιδιοκτησία επί του ακινήτου και τα ερωτήματα της εφημερίδας μας παραπέμφθηκαν προς απάντησιν στον Δήμαρχο. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν στο Αιγαίο είναι μεγάλο εθνικό έγκλημα στο οποίο δυστυχώς συμπράττει και το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας ο Άρειος Πάγος, ο οποίος το 2022 άλλαξε την νομολογία του και αποδέχθηκε το Οθωμανικό Δίκαιο ως υπερισχύον έναντι του ελληνικού αστικού κώδικα.

Στη συνέχεια, σταχυολογούμε από το έγγραφο της ντροπής, την επιχειρηματολογία που αναπαράγει μαζικά στο Δημόσια σε σωρεία αγωγών κατά κατοίκων νησιών του Αιγαίου, τις περιουσίες των οποίων θέλει να «αρπάξει».

Το περιεχόμενο των αγωγών και το Οθωμανικό Δίκαιο

Στις αγωγές, και με προκάλυμμα την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης της χώρας, η Κτηματογραφική Υπηρεσία Δωδεκανήσων αμφισβητεί τα στοιχεία που έχουν αναρτηθεί στους οικείους καταλόγους των δήμων, στους οποίους υπάγονται τα νησιά, και ζητά από τους κατοίκους να «επιστρέψουν» στο Δημόσιο τα σπίτια και τη γή τους!!!

Οπως συγκεκριμένα αναφέρεται «ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Κτηματογραφικής Υπηρεσίας Δωδεκανήσου, υπέβαλε προς τον Οργανιισμό Κτηματολογίου Χαρτογραφήσεως Ελλάδος προσφυγή-ένσταση κατά των αναρτηθέντων στοιχείων β’ ανάρτησης της Κτηματογράφησης Δήμου Πάτμου … διότι η αρχική εγγραφή (των στοιχείων) τυγχάνει ανακριβής».

Σε ό,τι αφορά τις αιτίες για τις οποίες είναι «ανακριβής» το υπ. Οικονομικών επικαλείται …το Οθωμανικό Δίκαιο, το οποίο κρίνει ότι κατισχύει οποιουδήποτε συμβολαίου αγοραπωλησίας ή άλλου νόμιμου τρόπου απόκτησης ιδιοκτησίας στα νησιά μέχρι σήμερα!!! Σύμφωνα, λοιπόν, με την αγωγή, «ακίνητα ελευθέρας ιδιοκτησίας» είναι μόνον «τα αστικά ακίνητα (οικόπεδα, αυλές, κήποι, οικίες και γενικότερα οικοδομήματα) και τα καρποφόρα δένδρα που βρίσκονται σε πόλεις κωμοπόλεις και χωριά. Αντιθέτως οι αγροτικές εκτάσεις ανήκουν στην κατηγορία των δημοσίων γαιών»…

Σε αυτές το Οθωμανικό Δίκαιο δεν αναγνωρίζει δικαίωμα χρησικτησίας, ούτε ιδιοκτησίας. Και το ίδιο πράττει το υπ. Οικονομικών! Οπως αναφέρεται στην αγωγή «οι εκτάσεις μπορούσαν να παραχωρηθούν …αλλά οι ιδιοκτήτες δεν αποκτούσαν πλήρες δικαίωμα κυριότητας επί τις παραχωρηθείσας δημόσιας εκτάσεως, αλλά δικαίωμα διηνεκούς εξουσιάσεως, το δε δικαίωμα ψιλής κυριότητας διατηρούσε το Οθωμανικό Δημόσιο».

Και επεξηγεί παρακάτω το υπουργείο Οικονομικών: «Οι ως άνω διακρίσεις των ακινήτων, σύμφωνα με την προαναφερθείσα Οθωμανική νομοθεσία, διατηρήθηκαν εν ισχύ ως τοπικό δίκαιο, με τις διατάξεις των άρθρων…του Κτηματολογικού Κανονισμού, ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα (!)».

Και αποσαφηνίζει η αγωγή, υιοθετώντας – αυθαιρέτως – την αντίληψη ότι δεν υπάρχουν ιδιωτικές ιδιοκτησίες στα μικρά νησιά και τις νησίδες του ανατολικού Αιγαίου: «Τα δημόσια κτήματα οποτεδήποτε και αν αναγνωρίσθηκαν ως τέτοια, ακόμη κι αν η παραχώρησή τους σε ιδιώτες έγινε μετά την ιταλική κατάληψη των νησιών του Αιγαίου (1912), εξακολουθούν να διέπονται από τις διατάξεις του Οθωμανικού Δικαίου, που ίσχυε κατά τον χρόνο της κατάληψης… Επομένως ισχύει για τα παραπάνω κτήματα και το άρθρο 78 του από 7 Ραμαζάν 1274 Οθωμανικού νόμου …Σημειωτέον ότι τις διατάξεις του νόμου περί γαιών της 7ης Ραμαζάν 1274 (1858) ανεγνώρισε η Ελληνική Πολιτεία με το ν.2100/1952». Οπότε, «τα επί των ακινήτων κτημάτων δικαιώματα του Δημοσίου, εις ουδεμία υπόκεινται παραγραφή».

Διευκρινίζεται πως «τα δημόσια κτήματα οποτεδήποτε και αν αναγνωρίσθηκαν ως τέτοια, ακόμη και αν η παραχώρησή τους σε ιδιώτες έγινε μετά την ιταλική κατάληψη των νήσων του Αιγαίου (1912) εξακολουθούν να διέπονται από τις διατάξεις του Οθωμανικού Δικαίου, που ίσχυε κατά τον χρόνο της κατάληψης».

Και τι γίνεται με τα νησιά που δεν είχαν καταληφθεί από τους Οθωμανούς, όπως π.χ. οι Αρκιοί; Απαντά το υπ. Οικονομικών: «στα άλλα νησιά της Δωδεκανήσουν που δεν ήταν «δορυάλωτα» (σ.σ. που δεν είχαν κυριευθεί με τη «σπάθη και το δόρυ») …όλα ανεξαιρέτως τα κτήματα που κατείχαν, νέμονταν και εξουσίαζαν από τότε οι κάτοικοι των νησιών αυτών …(το επιχείρημα) κλονίζεται και από το γεγονός δημιουργίας κτηματολογικού γραφείο σε τμήμα μόνον της νήσου Λέρου, όπου βεβαίως εχώρησε η καταγραφή των ακινήτων ως δημοσίων γαιών, παρά το γεγονός ότι η νήσος Λέρος δεν υπήρξε δορυάλωτη».

Και η αγωγή του υπ. Οικονομικών προχωρά ακόμη περισσότερο, αμφισβητώντας ακόμη και την κυριότητα του Δήμου Πατμου. Οπως αναφέρεται: «η νήσος Αρκιοί δεν περιλαμβάνεται στις νησίδες που περιήλθαν δωρεάν κατά κυριότητα στον Δήμο Πάτμου, δεδομένου ότι δεν χρησιμοποιείται για βόσκηση ζώων, αλλά κατοικείται. Κατά τούτων, ο Δήμος Πάτμου ουδέποτε απέκτησε κυριότητα επί τους επίδικου ακινήτου, ώστε να δύναται να το μεταβιβάσει. ....Συνεπώς εκείνος προς τον οποίον μεταβιβάσθηκε ξένο ακίνητο δεν αποκτά την κυριότητα, εφόσον του μεταβιβάσθηκε από μη κύριο»!!!

Οι κάτοικοι έχουν προσφύγει σε α’ βαθμό και έχουν δικαιωθεί έναντι του Ελληνικού Δημοσίου. Πόσοι, όμως, θα μπορέσουν να προχωρήσουν στον Εφετείο; Ελάχιστοι ή ίσως και κανένας. Πόσο μάλλον στον Άρειο Πάγο… Είναι άνθρωποι πλέον μεγάλης ηλικίας, με χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο και πολύ περιορισμένα οικονομικά. Και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες συνεχών προσφυγών.

Οταν ο Αρειος Πάγος συμπαρατάσσεται με την άποψη του υπ. Οικονομικών

Στις μαζικές αγωγές του υπουργείου Οικονομικών αγνοείτο το σύνολο της νομολογίας του Αρείου Πάγου έως το 2020. Για την ακρίβεια, γίνεται επιλεκτική επίκληση στα σημεία που εξυπηρετείται το κυρίαρχο αφήγημα, που συνοψίζεται στη φράση: «Δεν είναι τίποτα δικό σας. Σηκωθείτε και φύγετε».

Χαρακτηριστική είναι η απόφαση 1787/2017 του Αρείου Πάγου, η οποία εν προκειμένω δικαίωσε κάτοικο της Σύμης έναντι του Ελληνικού Δημοσίου. Σύμφωνα με την απόφαση, ο θεσμός της «χρησικτησίας για πρώτη φορά εισήχθη στα Δωδεκάνησα μετά την εισαγωγή σ’ αυτήν του Ιταλικού Αστικού Κώδικα του 1865»…. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων… «του εν λόγω Ιταλικού ΑΚ του 1865 προκύπτει ότι αυτός που έχει συνεχή, όχι διακεκομμένη δημόσια, ειρηνική, αναμφίβολη νομή σε ακίνητο με διάνοια κυρίου, αποκτά σ’ αυτό εμπράγματο δικαίωμα κυριότητος μετά από τριάντα χρόνια (κτητική παραγραφή). Η εν λόγω κτητική παραγραφή, όσο αφορά τη Σύμη, όπου δεν έχει καταρτιστεί Κτηματολόγιο και συνακόλουθα δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κτηματολογικού Κανονισμού, εκτός από εκείνες των άρθρων 1-8, εφαρμόζεται και επί ακινήτων που ανήκαν στην ιδιωτική περιουσία του Κράτους, κατά το άρθρο 2114 του Ιταλικού ΑΚ του 1865».

Στην ίδια απόφαση σημειώνεται ότι «ακόμα, μετά την έναρξη ισχύος του Ελληνικού ΑΚ στη Δωδεκάνησο από 30.12.1947, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων … ΑΚ, από τις οποίες προκύπτει ότι αυτός που έχει τη φυσική εξουσία στο πράγμα με διάνοια κυρίου (νομή) και την ασκήσει για χρονικό διάστημα είκοσι ετών καθίσταται κύριος με έκτακτη χρησικτησία (άρθρο 1045) …και όποιος ασκεί πράξεις νομής με καλή πίστη και νόμιμο τίτλο για δέκα χρόνια αν το πράγμα είναι ακίνητο (άρθρ. 1041), καθίσταται κύριος με τακτική χρησικτησία».

Διαφορετικό το σκεπτικό των αποφάσεων μετά το 2022

Το σκεπτικό αποφάσεων του Α.Π. είναι διαφορετικό μετά το 2020. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση 1954/2022 σε προσφυγή κατοίκου της Λέρου, για περιουσία του στους Αρκιούς. Στην απόφαση αυτήν, ο Αρειος Πάγος επιστρέφει για επανεξέταση την υπόθεση και με « άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που εξέδωσαν την αναιρούμενη απόφαση» στο Πολυμελές Εφετείο Δωδεκανήσου.

Αν και οι περιουσίες των κατοίκων των Αρκιών αποδεικνύονται με συμβόλαια αγοραπωλησίας από την Ιερά Μονή Πάτμου, η απόφαση αμφισβητεί την πρότερη ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Πάτμου – άρα και την αγοραπωλησία – με το επιχείρημα ότι ασχέτως του γεγονότος ότι το νησί δεν είχε καταληφθεί από Οθωμανούς, την περίοδο εκείνη ίσχυε το Οθωμανικό Δίκαιο!!! (Συγκεκριμένα, τα συμβόλαια αγοραπωλησίας δικαίωσαν τους κατοίκους σε α’ βαθμό, το Ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε στο Εφετείο όπου πάλι δικαιώθηκαν οι κάτοικοι και το Ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ο οποίος συμφώνησε με το σκεπτικό του Ελληνικού Δημοσίου το 2022 και επέστρεψε την υπόθεση στο Εφετείο).

Αναφέρεται χαρακτηριστικά σε εκείνην την απόφαση: «Ειδικότερα δε, το Εφετείο δέχθηκε ότι ολόκληρη η νήσος Αρκιοί αποτελούσε ιδιοκτησία “μουλκ” της Ιερός Μονής της Πάτμου, στην κυριότητα της οποίας περιήλθε κατά τη βυζαντινή εποχή, και στην οποία, ως μη δορυάλωτη, δεν υπήρξαν δημόσιες γαίες καθώς και το δικαίωμα εξουσιάσεως επί δημοσίων γαιών (τεσσαρούφ), από της εποχής του τούρκου κατακτητή Σουλτάνου Σουλεϊμάν (1522 μ.χ) μέχρι την ισχύ του Ν. 2100/1952, παρά μόνο γαίες “μουλκ”, όπως και στις λοιπές νήσους των Δωδεκανήσων, πλην της Ρόδου και της Κω, τις οποίες ενέμοντο, κατείχαν και εξουσίαζαν οι κάτοικοι των νησιών αυτών.

Με το να αποφανθεί όμως έτσι το Εφετείο, στηρίζοντας την απορριπτική του κρίση ότι το επίδικο δεν είναι δημόσιο κτήμα, διότι αποτελούσε καθαρά ιδιοκτησία “γαία μουλκ” ανήκουσα κατά κυριότητα στην Ιερά Μονή της Πάτμου, στην οποία ανήκε ολόκληρο το νησί (Αρκιοί) και επομένως δεν απετέλεσε αντικείμενο διαδοχής από το Οθωμανικό Δημόσιο στο Ιταλικό και από το τελευταίο στο Ελληνικό, χωρίς περαιτέρω να διαλαμβάνει παραδοχές για τις συγκεκριμένες πράξεις νομής, κατοχής και εξουσίασης της Ιεράς Μονής στο επίδικο ακίνητο από την Βυζαντινή εποχή καθώς και για τη φύση, τη μορφή και το χαρακτήρα αυτού, ώστε να δικαιολογούνται οι πράξεις αυτές, παραβίασε τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3, 4, 5, 6, 78, 103 του Οθωμανικού νόμου περί γαιών της 7ης Ραμαζάν 1274 (1856), των διατάξεων των άρθρων 1, 2, 3 και 4 εδ.α’ και 65 του Κτηματολογικού Κανονισμού, των διατάξεων του άρθρου 4 παρ.1 και 2 του ΑΝ 1539/1938, των διατάξεων του άρθρου 1 του Παραρτήματος XIV της Συνθήκης των Παρισίων της 10ης Φεβρουάριου 1947, όπως κυρώθηκε με το Ν.Δ 423/1947».

Γολιάθ εναντίον Δαβίδ: Ο επίσημος μηχανισμός εκκένωσης των νησιών

Το πρόβλημα που αποκαλύπτει η «ΕτΚ» είναι το «κερασάκι στην τούρτα»… Τα νησιά του Αιγαίου όπως οι Αρκιοί και το Αγαθονήσι ταλανίζονται εδώ και χρόνια από τρία προβλήματα: ακτοπλοϊκής σύνδεσης, τουρκικές ανεμότρατες και προσπάθεια εκδίωξης των κατοίκων από τις γενέτειρές τους με το επιχείρημα ότι οι περιουσίες τους δεν είναι δικές τους, με επίκληση του Οθωμανικού Δικαίου!!!

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, όπως εξηγεί στην «ΕτΚ» ο κ. Διαμαντής Μαντής, του οποίου συγγενείς κατοικούν στους Αρκιούς και το Αγαθονήσι, έχει προς ώρας επιλυθεί. Με πολιτική βούληση. Όπως θα μπορούσαν να επιλυθούν – και όχι να προκαλούνται – τα σοβαρά προβλήματα των νησιών μας. Λέει χαρακτηριστικά: «Τέλος Ιανουαρίου σταματά το «Σταυρός» και τους διαβεβαίωσαν ότι από αρχές Φεβρουαρίου θα μπει το «Σαόνησος» και τα δυο της Saos Ferries. Όμως πρόκειται για μηνιαίες ανανεώσεις, μέχρι να ανοιχθούν οι φάκελοι με τις προσφορές. Γνωρίζουμε ότι πολλοί πολιτικοί θέλουν τα δρομολόγια να κάνει το «Νήσος Κάλυμνος» της ΑΝΕΚ. Όμως το πλοίο αυτό δεν πληρεί τις προϋποθέσεις. Δεν είναι ferry boat. Τα νησιά χρειάζονται πλοίο που να μπορεί να μεταφέρει φορτηγά για ανεφοδιασμό, είτε είναι ζωοτροφές, είτε νερό και τρόφιμα. Επίσης, είναι σημαντικό να υπάρχουν δυο εναλλακτικά πλοία, όπως στην περίπτωση της Soas Ferries, ώστε όταν το ένα βρίσκεται σε λιμενισμό, να εξυπηρετεί το άλλο. Ας βάλουν και τις δυο εταιρείες, δεν μας νοιάζει εμάς. Όμως, να πληρούνται οι προϋποθέσεις».

Το δεύτερο σοβαρό πρόβλημα είναι οι τουρκικές ανεμότρατες που γεμίζουν τα χωρικά ύδατα των νησιών μας στο Αιγαίο. «Οι φωτογραφίες που σας έστειλα είναι οι περίπου 15 τουρκικές τράτες, σχεδόν δίπλα στην παραλία, στο Αγαθονήσι, το καλοκαίρι του 2024. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας βάζει να κομματιάζουμε τις δικές μας και έρχονται οι τουρκικές και ψαρεύουν στα χωρικά μας ύδατα» λέει στην «ΕτΚ». Οπως εξηγεί ο κ. Μαντής, το Λιμενικό κωφεύει στις εκκλήσεις που γίνονται από τους νησιώτες για τα τουρκικά ψαράδικα και μάλιστα μια φορά κάποιος απάντησε σε διαμαρτυρόμενο νησιώτη: «Αυτό συμβαίνει από την εποχή του ΠΑΣΟΚ»…

Το τρίτο σοβαρό πρόβλημα είναι αυτό το οποίο έχει προκαλέσει το υπουργείο Οικονομικών. Με πρόφαση το Κτηματολόγιο αμφισβητεί συλλογικά τις ιδιοκτησίες στα μικρά αυτά νησιά. «Οι κάτοικοι δέχονται συνέχεια αγωγές από το υπουργείο Οικονομικών, ενώ έχουν στα χέρια τους συμβόλαια με τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας ότι είναι δικά τους τα οικόπεδα και τα σπίτια. Αναγκάζονται να τρέχουν στα δικαστήρια. Κι αυτό είναι δυσβάστακτο οικονομικά για τους κατοίκους, που επιπλέον ζουν μακρυά από τα διοικητικά κέντρα. Προεκλογικά και στις γιορτές θυμούνται οι πολιτικοί ότι είναι αυτοί που «Φυλάνε Θερμοπύλες» και μετά έρχονται και τους διώχνουν. Πόσο θα αντέξουν οι κάτοικοι αυτήν την πίεση; Σε βάθος δεκαετίας δεν θα υπάρχει ούτε ένας Ελληνας σε αυτά τα νησιά. Πήραν τα ψάρια μας, τώρα θα πάρουν και τα κατσίκια μας»…

Πηγή: Εστία της Κυριακής

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025

Τα Τέμπη ως έκφραση της λαϊκής οργής


Φωτο από ΝΙΚΗφόρος Ενημέρωση

ΝΙΚΗ / Άρθρα

Από όλα τα εγκλήματα του πολιτικού συστήματος εις βάρος του ελληνικού λαού, εκείνο που προκαλεί περισσότερο τη λαϊκή αγανάκτηση είναι η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών.

Η εγκληματική αδιαφορία, όχι μίας, αλλά πολλών κυβερνήσεων, έδειξε σε όλους πόσο ασήμαντη θεωρούν την ανθρώπινη ζωή οι διεφθαρμένες πολιτικές συναθροίσεις που εναλλάσσονται στην εξουσία.

Το ότι χάθηκαν νέοι άνθρωποι – φοιτητές – μας έκανε όλους να νιώσουμε ότι δολοφονείται το μέλλον μας (το μέλλον της πατρίδας μας και του κόσμου) μπροστά στα μάτια μας! Και ο πόνος των γονιών που θάβουν τα αδικοσκοτωμένα παιδιά τους ξεσκίζει τα σωθικά όλων, καθώς, όχι μόνο συμμεριζόμαστε ως συνάνθρωποι το ανείπωτο πένθος τους, μα και ζωντανεύει στη φαντασία μας ο χειρότερος εφιάλτης κάθε γονιού: πως στη θέση τους θα μπορούσαν να βρίσκονται τα παιδιά μας!

Τέλος, η συγκάλυψη του εγκλήματος από την υποτιθέμενη εξεταστική επιτροπή της Βουλής, που δεν απέδωσε ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Έτσι, αρκεί η παραμικρή αναφορά στα Τέμπη για να ξεσπάσει σαν ηφαίστειο η οργή κάθε Έλληνα. Ο δε αγώνας της Μαρίας Καρυστιανού – προπαντός – και του Παύλου Ασλανίδη για δικαιοσύνη τούς έχει αναγάγει (δικαίως) σε σύγχρονους ήρωες, σε σύμβολα των απλών ανθρώπων που αγωνίζονται, με μοναδικό όπλο την πονεμένη ψυχή τους, ενάντια στο πανίσχυρο και πλήρως διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και σε όλες τις προεκτάσεις του.

Θα παρακαλέσω όμως να συλλογιστούμε δύο στοιχεία, που νομίζω πως δεν τα έχουμε συνειδητοποιήσει όσο θα έπρεπε.

Πρώτον, ότι η οργή που ξεσπά για τα Τέμπη στην πραγματικότητα έχει συσσωρευτεί στις ψυχές των ανθρώπων για όλα τα αδιανόητα εγκλήματα που διέπραξαν και διαπράττουν αδιάκοπα οι ελληνικές κυβερνήσεις εις βάρος κάθε πολίτη και κάθε οικογένειας αυτού του τόπου, μέχρι και των αγέννητων ακόμη, μελλοντικών παιδιών!

Αδιανόητο έγκλημα είναι η εξαθλίωση των ανθρώπων και των οικογενειών (αυτό που αποκαλούμε σήμερα «φτωχοποίηση») με την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, την υπαγωγή στο ΔΝΤ, την καταστροφή όλων των τομέων της ελληνικής οικονομίας!

Αδιανόητο έγκλημα είναι η διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, με την ολοσχερή κατάρρευση των νοσοκομείων, την έλλειψη φαρμάκων, την εξουθένωση των γιατρών, την καταδίκη αμέτρητων ασθενών σε οδύνη ή θάνατο.

Αδιανόητο έγκλημα είναι η εγκατάλειψη των Ελλήνων δανειοληπτών στις ορέξεις των σύγχρονων τοκογλύφων, που αρπάζουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους με την ανοχή (αν όχι τις ευλογίες) της κυβέρνησης!

Αδιανόητο έγκλημα είναι η εγκατάλειψη της ελληνικής νεολαίας χωρίς αξίες, χωρίς ρίζες και πίστη, χωρίς ελπίδα, να βρίσκει παρηγοριά στις οθόνες του κινητού της και τελικά να παρασύρεται σε έναν κυκεώνα βίας που δεν μετριέται!

Αδιανόητο έγκλημα είναι η διαρκής οπισθοδρόμηση στα ελληνοτουρκικά, στο σκοπιανό, στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και σε όλα τα θέματα που αφορούν στην ακεραιότητα της πατρίδας μας και στη διατήρηση των αυτονόητων και πανάρχαιων δικαιωμάτων της χώρας μας (τα οποία θα χάσουμε τελικά) σε στεριά και θάλασσα!

Για να μη μακρηγορώ, αδιανόητο έγκλημα συνιστά σχεδόν κάθε πράξη των πολιτικών που μας κυβερνούν, εδώ και δεκαετίες, λυμαίνονται την πατρίδα μας, λαφυραγωγούν τις ζωές μας, μας εξορίζουν από τη χώρα μας και υπηρετούν τα συμφέροντα ξένων κέντρων παγκόσμιας εξουσίας και αποφάσεων!

Όλα αυτά έχουν μετατρέψει τις ψυχές μας σε καμίνι που βράζει και τα Τέμπη είναι ο κρατήρας του ηφαιστείου που κάνει αυτή τη λάβα να ξεχειλίσει.

Το δεύτερο σημείο είναι το τι τελικά κάνουμε για όλ’ αυτά. Πρόσεξέ το πολύ, σε παρακαλώ, αδελφέ και αδελφή μου, αυτό το σημείο.

Κάνουμε πορείες, διαδηλώσεις, συναυλίες, απεργίες, μπλόκα στους δρόμους, αγανακτισμένες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά το κατεστημένο δεν τα φοβάται αυτά! Δεν το απειλούν, δεν το ρίχνουν.

Όσο συνεχίζεις να ψηφίζεις τα κόμματα που κατέστρεψαν την πατρίδα μας ή να μην πηγαίνεις να ψηφίσεις καθόλου επειδή είσαι απογοητευμένος και προδομένος, εκείνοι τρίβουν τα χέρια τους και γελούν. Αν θέλεις να τους πονέσεις, να τους απειλήσεις και τελικά να τους ρίξεις και να πάρεις πίσω τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου, ψήφισε σωστά!

Μην πέφτεις στην παγίδα πως είναι «όλα στημένα», πως η ψήφος σου είναι χαμένη, πως τελικά η κάλπη θα βγάλει το αποτέλεσμα που θέλουν εκείνοι, οι εχθροί σου και οι τύραννοί σου! Η ψήφος σου είναι το όπλο σου. Αν λοιπόν θέλεις να τους ταρακουνήσεις, ένα έχω να σου πω: συσπειρώσου από τώρα σε έναν πολιτικό φορέα που σου εμπνέει εμπιστοσύνη (για να ξέρουν τι να περιμένουν και ν’ αρχίσουν να τρέμουν!) και, όταν γίνουν οι εθνικές εκλογές, κάνε τον κυβέρνηση. Θα εκπλαγείς από τον σεισμό που θα προκαλέσει μια τέτοια κίνησή σου. Αυτή θα είναι η πραγματική πίεση προς τους εχθρούς σου. Και θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει τα πράγματα από τώρα. Όλα τα άλλα δεν τα φοβούνται.

Ξέρεις ποιον πολιτικό φορέα επέλεξα εγώ, που μοιράζομαι μαζί σου αυτές τις γραμμές: τη ΝΙΚΗ. Για να καταλάβεις, θυμήσου με πόσο μένος την πολέμησαν πριν τις εκλογές του 2023 και σκέψου πόσο συντονισμένα προσπαθούν να τη φιμώσουν ακόμη και σήμερα, για να μην ακούσεις τη φωνή της και αναστηθεί η ψυχή σου.

Γι’ αυτό, ψάξε. Το έχω ξαναγράψει, και αυτό θα γράφω διαρκώς. Απλώς ψάξε. Διάβασε τι προτείνει, άκου τι λέει στη Βουλή, και μίλα μαζί της: γράψε της τους φόβους και τις αμφιβολίες σου και στείλε μήνυμα στην ιστοσελίδα της:  https://nikh.gr/, https://www.youtube.com/c/NIKH-Greece.

Ρώτα: τι θα κάνετε αν εκλεγείτε; Θα παραμείνετε έντιμοι και αδιάφθοροι; Θα αντέξετε την πίεση από τα διεφθαρμένα κυκλώματα που θα θέλουν να σας συντρίψουν;

Ρώτα, άκου και θα πάρεις απαντήσεις. Κι αν οι απαντήσεις αυτές δεν κάνουν την καρδιά σου να φτερουγίσει, μπορείς να γυρίσεις στην απελπισία σου, βέβαιος ότι «δεν μπορεί ν’ αλλάξει τίποτα». Αν όμως την ακούσεις να φτερουγίζει, τότε αρχίζουν τα δύσκολα: ο αγώνας για να τους ρίξουμε. Πόσο πολύ το θέλεις πραγματικά; Αντέχεις;

Κάνουμε το σταυρό μας κι αντέχουμε.

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

Πολιτευτής της ΝΙΚΗΣ στο Ρέθυμνο

Υπεύθυνος της Θεματικής Ομάδας Πολιτισμού της ΝΙΚΗΣ

Συμπλήρωμα

Το πόρισμα της ΝΙΚΗΣ για την Εξεταστική των Τεμπών 

«Έπρεπε ήδη να έχουν περαστεί χειροπέδες σε κάποιους εδώ στην αίθουσα, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται»!

Αναφορές στην ιστοσελίδα της ΝΙΚΗΣ για το έγκλημα των Τεμπών