Όταν ήμουν στην Έκτη Δημοτικού έγινε κάτι μαγικό, γνώρισα τον Τάκη.
Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερος
μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια.
Τα παιδιά τον κορόιδευαν.
Οι μεγάλοι τον κορόιδευαν όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη.
Με τον τρόπο που μιλούσε ή προσπαθούσε να μιλήσει, με τις άναρθρες
κραυγές του, με τις άτσαλες κινήσεις και τους μανιερισμούς του με το
γέλιο του και το ορθάνοιχτο στόμα του.
Κι εκείνος γελούσε ακόμη περισσότερο προκαλώντας ακόμη περισσότερο κοροϊδίες και πειράγματα.
Ήταν 1η ημέρα στην Έκτη τάξη και θυμάμαι την μαμά του Τάκη να τον κρατά απ’ το χέρι σχεδόν άντρα και να μιλά με το δάσκαλο.
Έκλαιγε γοερά και θυμάμαι μια φράση που άκουσα στα κλεφτά:
“Θα γονατίσω εδώ μπροστά σας, να σας φιλήσω τα πόδια. Σας ικετεύω, σας παρακαλώ, σας παρακαλώ”.
Δεν το ήξερα τότε, μα έβλεπα μια Ικέτιδα.
Μετά ο Τάκης μπήκε στην τάξη με το δάσκαλο κι έγινε χαμός.
Γέλια, φωνές, λες κι ήρθε το τσίρκο.
Ο δάσκαλος δεν μας μάλωσε, δεν είπε τίποτε.
Έβαλε τον Τάκη να καθίσει στο πρώτο θρανίο και μας ανακοίνωσε πως
κάθε λίγες ημέρες ένα παιδί απ’ όλους εμάς θα καθόταν δίπλα στον Τάκη
και θα είχε την ευθύνη του, έτσι ώστε ο Τάκης να μην χάνει τα μαθήματα,
να βρίσκει τα μολύβια και να μαζεύει τα πράγματα του, να έχει βοήθεια
στο διάβασμα.
Φρίξαμε! Θα καθόμασταν μαζί με τον Τάκη; Μα ο Τάκης έχει σάλια. “Θα
του μάθετε να τα σκουπίζει.” Μα ο Τάκης μας πειράζει, μας χτυπάει, μας
ενοχλεί. “Θα σταματήσετε να τον πειράζετε, να τον χτυπάτε, να τον
ενοχλείτε.” Μα ο Τάκης δεν ξέρει να διαβάζει καν. “Θα τον βοηθήσετε
εσείς, να μάθει να διαβάζει…”
Κι έτσι εκείνη η τάξη στην 6η Δημοτικού εκείνη την αξέχαστη χρονιά ανέλαβε τον Τάκη.
Κάθισα κι εγώ μαζί του σαν ήρθε η σειρά μου και τον θυμάμαι τόσο
χαρούμενο και γελαστό, τόσο γενναιόδωρο για τη βοήθεια, τόσο αγωνιστή
και τόσο ευτυχισμένο για πρώτη φορά!
Θυμάμαι να προσπαθώ να τον κάνω να πει το όνομα μου κι όταν τα
κατάφερε τι απίθανο ήταν εκείνο το χειροκρότημα και το άναρθρο δυνατό
του γέλιο με το λαμπερό πρόσωπο θα μου μείνει αξέχαστο.
Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης είχε μάθει να διαβάζει, μάζευε τα
πράγματα του, πάντα ερχόταν προετοιμασμένος για την επόμενη ημέρα και το
πιο σημαντικό είχε φίλους.
Έπαιζε με τ’ αγόρια ποδόσφαιρο και με τα κορίτσια κυνηγητό κι αν και
ήταν άτσαλος και αργός πάντα ήταν μαζί μας στα ομαδικά παιχνίδια.
Έκανε για πρώτη φορά παρέλαση, περήφανος κι όλοι τον χειροκροτούσαν
παρόλο που έχανε το βήμα του, επιτέλους αποδεκτός μπροστά σε όλους
εκείνους που τον είχαν σαν παιχνίδι.
Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης ήταν ο προστατευόμενός μας, κανείς δεν
τον πείραζε, κανείς δεν τον ενοχλούσε, δεν ανεχόμασταν λέξη για εκείνον.
Ο Τάκης είχε γίνει από ιδιαίτερος ξεχωριστός. Σπάνιος, ήταν δικός μας και νιώθαμε κι εμείς ξεχωριστοί μαζί του.
Την τελευταία ημέρα στο σχολείο, θυμάμαι τη μαμά του Τάκη. Κρατούσε
στα χέρια της τα χέρια του δασκάλου, είχε το πρόσωπό της κολλημένο σε
εκείνα τα ντροπαλά του χέρια, τα φιλούσε κι έκλαιγε κι έκλαιγε με
λυγμούς ψιθυρίζοντας ευχαριστώ, ευχαριστώ. Ήταν η τελευταία του χρονιά
στο σχολείο η 6η Δημοτικού. Δεν πήγε ποτέ στο γυμνάσιο ο Τάκης.
Η μαμά μου ακόμη τον θυμάται και κλαίει. Ακόμη θυμόμαστε εκείνον το
δάσκαλο τον καταπληκτικό εκείνο άνθρωπο που μας έκανε το μεγαλύτερο δώρο
που μπορούσε να κάνει ένας δάσκαλος. Μας έκανε υπεύθυνους ανθρώπους.
Δραγανίδης ήταν το όνομά του.
Δεν έχω γράψει ποτέ μου ονόματα μα θα κάνω μια εξαίρεση για αυτόν τον
ξεχωριστό παιδαγωγό. Ο κ. Δραγανίδης νέος, ξανθός, μουσάτος, ψηλός,
αδύνατος κι όμορφος, σαν τον Χριστό τον ίδιο.
Όπου κι αν είσαι δάσκαλε, καλή σου ώρα και σε ευχαριστώ!
Ασπασία Κουρουπάκη, βουλευτής της ΝΙΚΗΣ Β1 Βόρειου Τομέα Αθηνών: "Το εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης προωθεί τις χειρότερες ρυθμίσεις από τον καιρό της Μεταπολίτευσης, που συνιστούν την πλήρη αποκαθήλωση του Εργατικού Δικαίου όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, εις βάρος των εργαζομένων, εισάγοντας και νέες μορφές εργασίας, οδηγώντας μας έτσι σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα".
Τελική θέση και προτάσεις επί του νέου εργασιακού νομοσχεδίου στην Επιτροπή, 19/9/2023:
"Με τον νέο εργασιακό νόμο, που φέρνει η Κυβέρνηση,
αυξάνεται ο χρόνος εργασίας σε έως 13 ώρες/ημέρα (κατάργηση 8ώρου) και σε 6 ημέρες/εβδομάδα (κατάργηση πενθημέρου) με μονομερή επιλογή του εργοδότη,
καταργείται η αργία της Κυριακής σε επιπλέον κλάδους,
ποινικοποιείται η απεργία (κατά παραβίαση του Συντάγματος) και
υιοθετείται νέα μορφή ευέλικτης εργασίας όπου ο εργαζόμενος θα πρέπει να είναι σε διαρκή ετοιμότητα, για εργασία όποτε τον καλέσει ο εργοδότης (με προειδοποίηση 24 ωρών ή λιγότερο, κατά περίπτωση).
Είναι περιττό να αναφέρουμε πόσο αντίθετους μας βρίσκουν τα παραπάνω. Καταθέσαμε τις διαφωνίες και τις προτάσεις μας ως ΝΙΚΗ, ελπίζοντας, έστω και την ύστατη αυτή στιγμή, να εισακουστούν από τον υπουργό."
«Εργασιακός μεσαίωνας!»: ο Δημήτρης Νατσιός για το εργασιακό νομοσχέδιο:
Συνήθως οι μελετητές της άμβλωσης ερευνούν το θέμα από την πλευρά της γυναίκας.
Υποστηρίζουν πως η γυναίκα προχωρά στην άμβλωση για να εξυπηρετήσει τα
«δικαιώματα» ή συμφέροντά της, πως επιθυμεί να απαλλαχθεί από τα βάρη
της ανατροφής του παιδιού, πως πέφτει θύμα της εκμετάλλευσης των εμπόρων
της υγείας κ.α. Ποιος είναι όμως ο ρόλος των εξίσου υπεύθυνων με τη μητέρα για τα παιδιά που εκτρώνονται;
Ο ρόλος των πατέρων τους δηλαδή; Μήπως αν ήταν πιο υπεύθυνοι και
στήριζαν τη γυναίκα που κυοφορεί το παιδί τους, και η απόφαση της
μητέρας θα ήταν διαφορετική;
Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα συμπεράσματα από μια μελέτη ανδρών των οποίων τα παιδιά εκτρώθηκαν. Η μελέτη, όπως ανακοίνωσε ο υπεύθυνος για αυτή Michael Gryboski από την Lifeway Research, διαπίστωσε πως «σχεδόν 4 στους 10 άνδρες με φίλη ή σύζυγο που έκανε έκτρωση, ήταν εκείνοι που είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στην απόφαση διακοπής της εγκυμοσύνης».
Η μελέτη αφορούσε 1.000 άνδρες «που είχαν γυναίκα ή σύντροφο που προχώρησε σε άμβλωση. Πρόκειται
για άνδρες που γνώριζαν από πριν για την εγκυμοσύνη, είχαν επίγνωση της
βαρύτητας που θα είχε η άποψή τους καθώς και ποια θα είναι η τύχη που
περίμενε το μωρό τους». Τα τρία τέταρτα (74%) των ανδρών αυτών ανέφεραν ότι η σύντροφός τους συζήτησε μαζί τους πριν να προβεί στην έκτρωση.
Το 38% των ανδρών-πατεράδων δήλωσε ότι ήταν εκείνοι που είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στην απόφαση για άμβλωση. Ακολούθησε ένα 18% που δήλωσε ότι για την απόφαση της γυναίκας ευθυνόταν κάποιος επαγγελματίας υγείας, ενώ το 14% είπε ότι κυρίως ευθυνόταν η μητέρα της γυναίκας. Το 7% θεώρησε υπεύθυνους κάποιους φίλους. «Μόνο το 4% είπε ότι η γυναίκα επηρεάστηκε από τον πάροχο της άμβλωσης», έγραψε ο κύριος μελετητής της έρευνας.
«Το 2015, όταν ρωτήσαμε τις γυναίκες που έκαναν έκτρωση, αυτές υπέδειξαν ότι οι άνδρες, οι πατέρες των παιδιών τους, ήταν ο παράγοντας που επηρέασε περισσότερο την απόφασή τους» δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Care Net που χρηματοδότησε την έρευνα Roland Warren.
«Μετά από αυτή τη διαπίστωση, η Care Net κατανόησε πως ο ρόλος των
ανδρών δεν είχε ακόμη διερευνηθεί. Αυτή η νέα μελέτη εξέτασε άμεσα τα
συναισθήματα και τις εμπειρίες των γυναικών καθώς έπαιρναν την απόφαση
να κάνουν έκτρωση».
Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι το 42% των ανδρών είτε είχε «προτρέψει έντονα» ή απλά «πρότεινε» στη σύντροφό του να κάνει έκτρωση, ενώ το 31% δεν της έδωσε καμία συμβουλή. Μόνο το 8% είπεότι την «προέτρεπε έντονα» να μην κάνει άμβλωση.
Περίπου το 34% των ερωτηθέντων ήταν παντρεμένοι με τις γυναίκες που
έκαναν έκτρωση, το 29% «συζούσαν» και ένα άλλο 29% «βλέπονταν».
Με βάση την έρευνα, το 67% των ανδρών πιστεύει πως η άμβλωση είναι ζήτημα των γυναικών, ενώ ένα 46% υποστηρίζει πως και ο άνδρας θα έπρεπε να έχει κάποιο λόγο. Αξιοποιώντας
αυτά τα στοιχεία, η διευθύντρια ενός κέντρου υποστήριξης εγκυμοσύνης
στην Αλαμπάμα, η Lisa Hogan από το Sav-A-Life Vestavia, δήλωσε στην
Christian Post ότι η κλινική της «δούλεψε πολύ σκληρά» για να πλησιάσει καλύτερα τους πατέρες.
«Όταν μια μαμά καλεί για να κλείσει ραντεβού για να κάνει τεστ
εγκυμοσύνης ή έναν υπέρηχο, ειδικά εάν έχει κατά νου την άμβλωση… την ενθαρρύνουμε να φέρει και τον πατέρα του μωρού στο ραντεβού» είπε η Hogan.
«Έχουμε άνδρες συνεργάτες, υποστηρικτές της αγέννητης ζωής, που είναι εκπαιδευμένοινα συναντιούνται με τους πατέρες, να τους μιλούν ένας προς έναν, να κάνουν μια συζήτηση, να τους καθοδηγούν, να τους δίνουν λόγο στη διαδικασία».
Η Hogan δήλωσε ότι η κλινική της βλέπει περίπου 1.000 πατέρες κάθε
χρόνο, λέγοντάς τους ότι «αν το κορίτσι σας είναι έγκυος, τότε είστε ήδη
μπαμπάς».
«Γνωρίζουμε ότι αν ο μπαμπάς θελήσει να βοηθήσει, θα έχουμε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα στη ζωή του παιδιού» πρόσθεσε η διευθύντρια.
Ζούμε σε μια εποχή όπου άγρια Πόκεμον (Pokémon)
περιπλανούνται στα πάρκα και στα μουσεία των πόλεων και όπου ψηφιακοί πλίνθοι
χρησιμοποιούνται για να αναδημιουργήσουν το Κολοσσαίο. Το συγκέρασμα του
ψηφιακού κόσμου με τον πραγματικό είναι πλέον γεγονός και το Διαδίκτυο αποτελεί
αναπόσπαστο και ζωογόνο τμήμα της καθημερινής ζωής των εκατομμυρίων, μικρών και
μεγάλων, χρηστών του.
Φυσικά, από τη στιγμή που αναφερόμαστε πια στο
Διαδίκτυο ως μέρος της ζωής των παιδιών και των εφήβων, οφείλουμε να το αποδεχθούμε
και ως μέρος της σύγχρονης οικογενειακής ζωής. Κάτι τέτοιο σηματοδοτεί, μεταξύ
άλλων, τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου των γονέων, ο οποίος διευρύνεται, καθώς
περιλαμβάνει πλέον και ό,τι αφορά στα ψηφιακά πεπραγμένα των παιδιών τους. Και
όταν λέμε σε ό,τι αφορά, μιλάμε για το πλήθος των αποφάσεων που πρέπει να
λάβουν και των ενεργειών στις οποίες πρέπει να προβούν οι γονείς, ώστε τα
παιδιά τους να μη χάσουν την ευκαιρία να εμπλακούν ενεργά, να αναπτύξουν
ικανότητες και να γνωρίσουν τον ψηφιακό κόσμο, μένοντας παράλληλα ασφαλή και
διατηρώντας τους κανόνες ορθής διαδικτυακής χρήσης και συμπεριφοράς. Είμαστε, λοιπόν, σε θέση να μιλάμε για εμπλουτισμό του γονεϊκού ρόλου
αλλά και επανοριοθέτηση της γονεϊκής εμπλοκής στην ψηφιακή ζωή και
πραγματικότητα.
Δεδομένης της απεραντοσύνης και συνάμα της εγγύτητας
του ψηφιακού κόσμου – σκεφτείτε έναν ωκεανό αφιλτράριστων πληροφοριών,
προσβάσιμων από την οθόνη του υπολογιστή μας – αλλά και της ευθύνης που οι
γονείς φέρουν απέναντι στα παιδιά τους, δημιουργούνται σίγουρα στους ίδιους
συναισθήματα άγχους, ανασφάλειας και ανεπάρκειας. Ωστόσο, με μερικές απλές και
λογικές κινήσεις, οι οποίες αφορούν στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και
χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά στη
διαχείριση του Διαδικτύου και των τεχνολογικών μέσων, που διαθέτουν στο σπίτι
και στο σχολείο.
«Ψηφιακός» γονεϊκός ρόλος και γονεϊκή εμπλοκή
Ας δούμε μαζί, αμέσως παρακάτω, τι περιλαμβάνει ο
γονεϊκός ρόλος στον ψηφιακό κόσμο και πώς μπορεί να ενισχυθεί η γονεϊκή
εμπλοκή, προς όφελος του ψηφιακού βίου των παιδιών, μέσα από μερικά απλά, αλλά
σημαντικά σημεία:
Κατανοούμε ότι η τεχνολογία δεν είναι η νταντά των
παιδιών μας
Η ύπαρξη και η χρήση τεχνολογίας στο σπίτι αποτελεί
μια επένδυση, που αφορά στο μέλλον του παιδιού, καθώς το εξοικειώνει με χρήσιμα
εργαλεία του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτή η επένδυση, ωστόσο, απαιτεί από
τους γονείς αφοσίωση, υπομονή και προσωπικό χρόνο! Ως γονείς, είστε υπεύθυνοι
για πολλά περισσότερα από την απλή παράδοση μιας ταμπλέτας ή ενός έξυπνου
κινητού στο παιδί και την ευχή «Να περάσεις όμορφα!». Εάν δεν αισθάνεστε
έτοιμοι να κατανοήσετε και να επιβλέψετε τον τρόπο που η τεχνολογία
χρησιμοποιείται από το παιδί σας, τότε, σας παρακαλούμε, μην του παρέχετε
τέτοια μέσα! Μην «παρκάρετε» τα παιδιά μπροστά από μία οθόνη! Γνωρίζουμε ότι τα
παραπάνω μπορεί να ακούγονται σκληρά, αλλά, ως γονείς, δεν αρκεί απλά να εισάγετε
την τεχνολογία στη ζωή σας. Πρέπει και να εμπλακείτε και να μάθετε γι’ αυτήν,
ώστε να μπορέσετε να τη συστήσετε και στα παιδιά σας!
Διδάσκουμε στα παιδιά μας πώς να είναι ευυπόληπτοι
ψηφιακοί πολίτες
Θα επιτρέπατε στο παιδί σας να τρέχει φωνάζοντας ή
βρίζοντας στην παιδική χαρά της γειτονιάς; Θα το αφήνατε να κυκλοφορεί με το
μαγιό του στην καφετέρια; Θα μένατε άπραγοι παρατηρητές, εάν εκφόβιζε ή
ενοχλούσε ένα άλλο παιδί, επειδή απλά είναι διαφορετικό; Όχι; Τότε μην
επιτρέπετε να συμβαίνει και διαδικτυακά! Αφιερώστε χρόνο, ώστε να διδάξετε στα
παιδιά πώς να είναι ευγενικά και στην πραγματικότητα και στον ψηφιακό κόσμο.
Δείξτε τους ευγενικά και αγενή σχόλια στο Διαδίκτυο και σιγουρευτείτε ότι
γνωρίζουν τη διαφορά. Όταν μιλάτε στο έφηβο παιδί σας για τις σχέσεις,
συμπεριλάβετε στη συζήτηση και το διαδικτυακό φλερτ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται
(μηνύματα, φωτογραφίες κ.τλ.). Εξηγήστε στα παιδιά ότι πρέπει να σας
ενημερώσουν άμεσα αν κάποιος άγνωστος τα ενοχλεί, είτε στο πάρκο της γειτονιάς
είτε στον χώρο επικοινωνίας (chat) του αγαπημένου τους διαδικτυακού παιχνιδιού.
Οι σωστοί διαδικτυακοί πολίτες είναι αποτέλεσμα σωστής γονεϊκής εμπλοκής στον
ψηφιακό κόσμο.
Οριοθετούμε, περιορίζουμε ή/και αποτρέπουμε τη χρήση
της τεχνολογίας, όταν κρίνουμε πως κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο
Σημαντικότατο για έναν γονέα είναι να κατανοεί τη
διαφορά ανάμεσα στην επιθυμία και στην ανάγκη ενός παιδιού. Μπορεί το 9χρονο
παιδί σας να θέλει να σερφάρει στο Διαδίκτυο, να στείλει ένα μήνυμα
στους φίλους του, να γράψει ένα e-mail ή να «ποστάρει» υλικό στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το έχει ανάγκη στη ζωή
του! Επίσης, και είναι απολύτως κατανοητό, μπορεί να χρειάζεται να παραχωρήσετε
ένα κινητό στο παιδί ή τον έφηβο, ώστε να επικοινωνείτε μαζί του στη διάρκεια
της ημέρας και να βεβαιώνεστε ότι είναι ασφαλής. Δεν χρειάζεται, ωστόσο, να του
αγοράσετε «έξυπνο κινητό» (smartphone) από τόσο μικρή ηλικία. Τα απλά
κινητά τηλέφωνα, χωρίς «έξυπνες» λειτουργίες, χρησιμεύουν κάλλιστα για
τηλεφωνικές κλήσεις.
Εν ολίγοις δεν μπορούμε να παρέχουμε στα παιδιά
o,τιδήποτε θελήσουν, αγνοώντας τις συνέπειες και τους πιθανούς κινδύνους. Η
χρήση ενός υπολογιστή ή ενός «έξυπνου κινητού» απαιτεί ένα επίπεδο
αυτο-οριοθέτησης που τα παιδιά δεν διαθέτουν. Ο εθισμός στο Διαδίκτυο και τις νέες τεχνολογίες είναι πραγματικό φαινόμενο, με σοβαρές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία
των παιδιών. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που το παιδί σας θα σας ζητήσει να έχει
έναν δικό του υπολογιστή, ένα κινητό, να εγγραφεί σε κάποια πλατφόρμα
κοινωνικής δικτύωσης κ.ο.κ. ή παρατηρήσετε ότι περνά υπερβολικά πολλή ώρα της
ημέρας μπροστά από την οθόνη, παρέμβετε! Ποτέ δεν είναι αργά να θέσετε όρια ή
να αλλάξετε τους κανόνες ή, ακόμα, να αγκαλιάσετε το παιδί σας τρυφερά, να του
εξηγήσετε ότι ο εθισμός στο Διαδίκτυο υπάρχει στην πραγματικότητα, ότι το
αγαπάτε πολύ για να το αφήσετε εκτεθειμένο σε έναν τέτοιον κίνδυνο και να του
προτείνετε να παίξετε μαζί ένα επιτραπέζιο ή να επισκεφτείτε έναν φίλο του για
παιχνίδι.
Διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι η χρήση της τεχνολογίας
είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα
Είναι πολύ σημαντικό εδώ οι γονείς να σκεφτούν τη δική
τους παιδική ηλικία. Όταν ήταν μικροί και οι δικοί τους γονείς τους άφηναν να
δουν τηλεόραση για μία ώρα πριν ή μετά την ολοκλήρωση των εργασιών τους για το
σπίτι. Τις φορές που τα πήγαιναν καλά στους βαθμούς και κέρδιζαν επιπλέον ώρα
για να παρακολουθήσουν το αγαπημένο τους\κινούμενο σχέδιο, αλλά και εκείνες
που, επειδή η επίδοσή τους δεν ήταν η αναμενόμενη με βάση τις ικανότητές τους,
οπότε το προνόμιο της τηλεόρασης ανακαλούταν για ένα διάστημα. Με τον ίδιο
τρόπο πρέπει να αντιληφθούν και να διαχειριστούν τον χρόνο που τα δικά τους
πλέον παιδιά περνούν «σερφάροντας» ή παίζοντας στο διαδίκτυο. Ως ένα
προνόμιο, όχι ως κάτι απαραίτητο. Πρέπει να γίνει σαφές στα παιδιά πως
ελέγχεται και οριοθετείται από τους ίδιους και σε καμία περίπτωση από εκείνα
και πως είναι μάταιες οι όποιες προσπάθειες χειρισμού από μέρους τους.
Ελέγχουμε τη διαδικτυακή δραστηριότητα των παιδιών μας
Όταν οι γονείς αποφασίζουν να επιτρέψουν στο παιδί
τους τη χρήση τεχνολογίας, οποιασδήποτε μορφής, πρέπει να γνωρίζουν πως η
ευθύνη για ό,τι εκείνο κάνει και για οποιαδήποτε συμπεριφορά επιδεικνύει
βαραίνει και τους ίδιους, ηθικά και νομικά! Είναι, επομένως, απαραίτητος ο
έλεγχος της δραστηριότητας των παιδιών, που συνδέεται με την τεχνολογία.
Γνωστοποιήστε στα παιδιά ότι παρακολουθείτε την ψηφιακή τους πορεία και για τη
δική τους ασφάλεια και για την ασφάλεια των άλλων! Αξιοποιήστε τα φίλτρα
γονεϊκού ελέγχου σε παιδιά και σε εφήβους. Αποφύγετε να πείτε πολύ νωρίς
το «ναι» στην εγγραφή σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακολουθήστε τα στα
μέσα αυτά, εάν έχουν λογαριασμό, διακριτικά ώστε και να γνωρίζετε τις κινήσεις
τους και να μην τα κάνετε να νιώθουν ότι τα καταδιώκετε και να προβαίνουν σε
τεχνάσματα αποφυγής. Εξερευνήστε μαζί με τα παιδιά σας τον ψηφιακό κόσμο,
μάθετε από αυτά και, γιατί όχι, «συντάξτε» μαζί ένα συμβόλαιο καλής χρήσης
του Διαδικτύου και της τεχνολογίας, που να ισχύει για όλα τα μέλη της
οικογένειας.
Φροντίζουμε ο χρόνος που περνάμε ως οικογένεια να
συνδέεται με την ανθρώπινη επαφή και όχι με την τεχνολογία
Είναι στις μέρες μας συχνό το φαινόμενο της θέας
οικογενειών, οι οποίες κάθονται γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι ή λ.χ. κατά την
έξοδο για έναν καφέ και όλοι, μικροί και μεγάλοι είναι απορροφημένοι με τα
κινητά τους, τις ταμπλέτες ή τους υπολογιστές τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις,
το φαινόμενο αυτό αφορά μόνο στα παιδιά, με τους ενήλικες να συζητούν και
εκείνα να παίζουν ή να παρακολουθούν ένα βίντεο… Μην αρνείστε στα παιδιά σας το
δώρο της ανθρώπινης επαφής! Ας είναι η τεχνολογία απούσα από το οικογενειακό
τραπέζι ή την οικογενειακή έξοδο. Κανένα μήνυμα, κανένα τηλεφώνημα, καμία
ανάρτηση και κανένα e-mail δεν είναι πιο σημαντικό από τον ποιοτικό
οικογενειακό χρόνο!
Επίλογος – Είμαστε γονείς, όχι φίλοι των παιδιών μας
Ο γονεϊκός ρόλος είναι από τους απαιτητικότερους στη
ζωή ενός ανθρώπου, τόσο στον ψηφιακό όσο και στον πραγματικό κόσμο. Το γεγονός
και μόνον ότι κάθε γονέας φέρει την κύρια ευθύνη για την ανατροφή, την ασφάλεια
και την ολόπλευρη ανάπτυξη ενός άλλου ατόμου λέει πολλά. Το να είσαι γονέας
απαιτεί χρόνο, υπομονή, επιμονή, γνώση, συνεχή μάθηση και αυτο-οριοθέτηση.
Αρετές και ικανότητες που δεν έρχονται ως μάννα εξ’ ουρανού, παρά
καλλιεργούνται με αδιάκοπη προσπάθεια, ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και, σε
αρκετές περιπτώσεις, αναγκαίες τριβές και συγκρούσεις με το αντικείμενο της
αγάπης και της προσοχής του γονέα, το παιδί. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση
του γονεϊκού ρόλου στον ψηφιακό κόσμο. Οφείλει να αναζητήσει, να μάθει, να οριοθετήσει
και, ίσως, να συγκρουστεί με τα παιδιά, έως ότου καταλάβουν ότι όλα τα παραπάνω
έχουν γνώμονα την ασφάλειά τους και τη σωστή γαλούχηση και διαπαιδαγώγησή τους.
Πολλοί γονείς, βέβαια, διστάζουν, καθώς ποτέ δεν είναι
εύκολο να αρνείσαι στα παιδιά σου, που τόσο αγαπάς, κάτι που τα ίδια τόσο
αγαπούν, ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζουν, αφού η τεχνολογία είναι πια δεδομένο
και κεκτημένο αγαθό στις αναπτυγμένες κοινωνίες. Είναι σύνηθες δε να λέγεται
από τους γονείς ότι επιθυμούν και προτιμούν να έχουν με τα παιδιά
τους «φιλικές σχέσεις».
Λοιπόν, η γονεϊκή σχέση δεν είναι σε καμία περίπτωση
μια φιλική σχέση. Είναι, φυσικά, μια σχέση ενδιαφέροντος, αγάπης και σεβασμού,
αλλά τα χαρακτηριστικά της ξεπερνούν αυτά της φιλίας. Ως γονείς είστε παρόντες
για να αγαπάτε, να συμβουλεύετε, να προστατεύετε τα παιδιά και να τα βοηθήσετε
να γίνουν υπεύθυνοι και υγιείς ενήλικες. Και πολλές φορές, αγαπητοί γονείς, για
να το πετύχετε, θα χρειαστεί να κάνετε το αντίθετο από αυτό που κάνουν οι φίλοι
της παιδικής ηλικίας. Να πείτε, δηλαδή, «όχι» σε πολλές παράλογες και
υπερβολικές ιδέες, επιθυμίες και απαιτήσεις των παιδιών και των εφήβων.
Πιστέψτε μας, πολλές από αυτές θα έχουν να κάνουν με
την τεχνολογία, το Διαδίκτυο και τη σχέση των παιδιών σας με αυτά. Η συμβουλή
του ΑΘΗΝΟΔΡΟΜΙΟΥ: Μην φοβάστε να είστε γονείς στον ψηφιακό κόσμο! Αγκαλιάστε τον
σημαντικότατο ρόλο σας, με όσα αυτός επισύρει, και να είστε σίγουροι πως τα
παιδιά σας, αργά ή γρήγορα, θα σας το αναγνωρίσουν!
Αυτές τις μέρες μου έστειλαν ένα
άρθρο του κ. Ιωάννη Σαΐνη, με τον τίτλο «Ντύνοντας τη Θεολογία μας με ράκη Προτεσταντικά» [από εκεί η φωτο]. Αναφέρεται στο θέμα του διαβόητου αριθμού 666, στην παρουσία
του οποίου αναφέρθηκε εδώ και χρόνια ο άγιος Παΐσιος με το φυλλάδιο «Τα σημεία των Καιρών».
Είναι ένα ενδιαφέρον άρθρο, που
ξεκινά με ύφος ειδυλλιακό, το οποίο διακόπτει ο τρόμος:
«Όποιος είχε την τύχη να
επισκεφτεί το Άγιον Όρος πολλές φορές, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980,
στην κορύφωση δηλαδή μίας αναγέννησης της μοναστικής ζωής που είχε ξεκινήσει
από τη δεκαετία του 1960, θα παρατηρούσε με ευκολία πως, η θεματολογία των
συζητήσεων άλλαξε ξαφνικά στα μέσα της δεκαετίας. Και ενώ στις αρχές της
δεκαετίας μας απασχολούσε η θέση της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο Κόσμο και όλοι
εμείς, παιδιά μιας πλήρως πολιτικοποιημένης γενιάς, ανακαλύπταμε τις ρίζες μας
ερχόμενοι σε επαφή με Πατέρες όπως ο π. Γεώργιος Καψάνης ή ο π. Βασίλειος Σταυρονικητιανός, ο μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης ή ο μοναχός Συμεών από τοΠερού και ξεδιψούσαμε με βιβλία όπως το «Εισοδικόν» ή το «Μεταξύ ουρανού και
Γης» ή το «Με ιμάτιον μέλαν», βιβλία τόσο διαφορετικά μεταξύ τους αλλά τόσο
πλούσια σε εικόνες της όντως ζωής, νοιώσαμε τρόμο, εκεί στα μέσα της δεκαετίας,
όταν η θεματολογία της συζήτησης, ιδίως σε σκήτες και κελιά, άλλαξε άρδην και
επικεντρώθηκε αποκλειστικά και μόνο στην Αντιχριστολογία».
Όπου ως αντιχριστολογία
περιγράφεται η συζήτηση περί της εμφάνισης του γραμμωτού κώδικα 666 στα
προϊόντα, οι νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και ο Ενιαίος Κωδικός Αριθμός Μητρώου
(ΕΚΑΜ), που θα πάρουν και οι άνθρωποι, σε σχέση με τις προφητείες του αγίου
Ιωάννη του Θεολόγου στην Αποκάλυψη.
Στη συνέχεια του άρθρου δεν
καταγράφεται ότι όλοι οι προαναφερόμενοι γέροντες, είτε δια προσωπικών
τοποθετήσεων είτε δια ανακοινώσεων των Ιερών Μονών, Σκητών, Κελλίων και όλης
της Ιεράς Κοινότητας, ασχολήθηκαν προφορικά και γραπτώς με την
«Αντιχριστολογία».
Όμως, καταγράφονται οι υπεύθυνοι για όλα αυτά, ανώνυμοι και
επώνυμοι. Οι ανώνυμοι ήταν «κάποιοι
ελληνοαμερικανοί» που «μετέφρασαν
κάποια προτεσταντικά φυλλάδια στα ελληνικά και τα έδωσαν σε πολλούς αγιορείτες.
Τα φυλλάδια αυτά έκαναν λόγο για τον Αντίχριστο, το 666 και τη σύνδεση του 666
με τους γραμμωτούς κώδικες. Πολλοί από τους γεροντάδες τα έλαβαν πολύ σοβαρά
υπ’ όψιν τους, άλλοι όμως όχι. Μεταξύ αυτών που έδωσαν ιδιαίτερη σημασία σε
αυτά ήταν και ο τότε γέρων, Παΐσιος», ο οποίος καταδεικνύεται ως υπεύθυνος: "Η φήμη του γέροντος και η λατρεία
προς το πρόσωπό του έδωσε τεράστια ώθηση στην εξάπλωση της θεωρίας σύνδεσης των
γραμμωτών κωδίκων, του 666 και της επερχόμενης άφιξης του Αντιχρίστου."
Ίσως αγνοεί ο γράφων ότι υπάρχει
επιστημονική τεκμηρίωση για τη χρήση του 666 στα συστήματα μηχανογράφησης.
Περισσότερα εδώ:
Σίγουρα όμως, ο αρθρογράφος γνωρίζει
τις διάφορες πλάνες της Αμερικανίδας Προτεστάντισσας Μέρυ Στιούαρτ Ρελφ (Mary
Stewart Relfe) – η οποία έγραψε και για την παρουσία του 666 στους γραμμωτούς
κώδικες – περί του Αντιχρίστου και περί ημερομηνιών εμφάνισής του. Και αυτές τις
πλάνες μας τις παραθέτει σύντομα αλλά επακριβώς, δίνοντας και δεσμούς για να
προμηθευτούμε τα βιβλία που τις περιέχουν.
Και παρότι το άρθρο γράφτηκε λόγω
του επίκαιρου θέματος των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και της άρνησης πολλών να τις
παραλάβουν, λόγω του φυλλαδίου του αγίου Παΐσίου, ο αρθρογράφος φαίνεται να
αγνοεί – ή τουλάχιστον, οπωσδήποτε δεν αναφέρει – ότι την παρουσία του επίμαχου
αριθμού στις ταυτότητες έχουν παραδεχθεί στο παρελθόν πολλοί υπέρμαχοί τους,
όπως βλέπουμε εδώ:
Καθώς είναι απίθανο να
επηρεάστηκαν όλοι αυτοί από τον άγιο Παΐσιο και να είδαν τον 666 εκεί που ΔΕΝ
υπάρχει, φαίνεται ότι τελικά, στον ισχυρισμό της για το 666 η Ρελφ έχει δίκιο,
και καλώς το μετέφερε αυτό στους επισκέπτες του ο άγιος Παΐσιος. Οπότε,
αναφορικά με τον τίτλο του άρθρου, προφανώς, η θεωρία για το 666 στους
γραμμωτούς κώδικες ούτε "ράκος" είναι, ούτε
"προτεσταντικό". Πρόκειται για παρατήρηση της πραγματικότητας χωρίς
θεολογικό υπόβαθρο, άρα δεν "ντύνει" την Ορθόδοξη θεολογία (πώς θα
μπορούσε άλλωστε...). Θεολογικό υπόβαθρο αποκτά ο αριθμός 666, όταν
συσχετίζεται με τον τελικό Αντίχριστο (τον τελικό, επειδή σύμφωνα με την
Αποκάλυψη Ιωάννου, υπάρχουν πολλοί αντίχριστοι, και ήδη υπήρχαν στην εποχή
του)… Όμως, αυτόν τον συσχετισμό τον έχει κάνει ο ευαγγελιστής Ιωάννης χιλιάδες
χρόνια τώρα, μετά από θεία αποκάλυψη. Δεν τον έκανε η - όποια - Ρελφ. Και τον
ευαγγελιστή ακολούθησαν δεκάδες μεταγενέστεροι θεόπνευστοι άγιοι.
Και συνεχίζει ο κ. Σαΐνης: «O τότε γέρων και νυν Άγιος Πορφύριος,
κράτησε μία εκ διαμέτρου αντίθετη στάση απέναντι στη σύνδεση των προϊόντων της
νέας τεχνολογίας με το 666 και τον Αντίχριστο, ενώ ο τότε γέρων και νυν Άγιος
Εφραίμ Κατουνακιώτης δεν ασχολήθηκε με το θέμα.»Και πιο κάτω, σχετικά με τη στάση του αγίου
Πορφυρίου σε σύγκριση με τη στάση του αγίου Παΐσίου, μεταφέροντας λόγια του Γέροντα
Μακάριου του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλίου Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά: «Του είχε μηνύσει και ο Γέροντας Πορφύριος
να μην συνεχίσει να ασχολείται μ’ αυτά. Τα μελλοντολογικά είναι μια θρησκευτική
φλυαρία που φέρνουν ταραχή και αδιαφορία για την σωτηρία της ψυχής».
Επειδή για το θέμα αυτό έχουν
δημοσιευθεί πολλά, πρέπει να σημειώσουμε ότι ακόμα και σύμφωνα με τα λόγια του
Γέροντα Μακαρίου, ο άγιος Πορφύριος ουδέποτε χαρακτήρισε πλάνες τα όσα
υποστήριζε ο άγιος Παΐσιος. Μερικοί τραβάνε τους ισχυρισμούς πιο μακριά, μιλούν
και για επιστολή στην οποία δήθεν ο άγιος Πορφύριος «μάλωνε» τον άγιο Παΐσιο για
την ενασχόλησή του «μ’ αυτά». Έτσι, είναι καλό να γνωρίζουμε ότι τέτοια
επιστολή ΔΕΝ υπάρχει, όπως διευκρίνισε ο Επίσκοπος Μόρφου (ακούστε το ηχητικό
αρχείο εδώ).
Και ότι όντως οι δύο άγιοι διαφώνησαν, όπως μαρτυρεί πνευματικό τέκνο του αγίου
Πορφυρίου που ήταν παρόν στη διαφωνία τους. Η μαρτυρία του δείχνει ξεκάθαρα ότι
α) οι δύο άγιοι δεν είχαν ανάγκη επιστολών για να επικοινωνήσουν… Και ότι β) ο
άγιος Πορφύριος δεν δείχνει να θεωρεί λάθος τα όσα έγραψε ο άγιος Παΐσιος.
Δείχνει τη διαφωνία του στην προβολή του θέματος. Γι' αυτό άλλωστε και ο
Γεώργιος (ο Αρβανίτης προφανώς), είπε ακούγοντας την μακροσκελή συζήτηση ότι
"δεν διαφωνούν οι γέροντες", και ο άγιος Πορφύριος είπε "όχι,
διαφωνούμε"! Γιατί δεν διαφωνούσαν επί της ουσίας… Υπήρχε όντως διαφωνία,
που ήταν επί της τακτικής αντιμετώπισης του θέματος, όχι επί της ουσίας του.
Αυτό φανερώνει και η μετέπειτα
πορεία των δύο αγίων: Ο άγιος Πορφύριος, που είπε να περιμένουμε τη θέση της
Εκκλησίας, ελάχιστα μίλησε για το θέμα αυτό δημόσια. Δεν ήθελε να κάνουν οι χριστιανοί
επίκεντρο της ενασχόλησής τους τον Αντίχριστο, αλλά τον Χριστό, και εκεί ήταν η
ένστασή του αναφορικά με την παρουσίαση του θέματος από τον άγιο Παΐσιο. Αλλά
σε ιδιωτικές συζητήσεις, και κατά της ηλεκτρονικής ταυτότητας ήταν και τη
χάρτινη είχε δηλώσει ότι ήθελε, και τα πνευματικά του παιδιά τα ορμήνευε κατά
των νέων ταυτοτήτων, χωρίς επικέντρωση στο θέμα του 666, και έστειλε ο ίδιος
πνευματικά του παιδιά στο συλλαλητήριο του μακαριστού αρχιεπισκόπου
Χριστοδούλου, τότε που η Εκκλησία είχε πάρει ξεκάθαρη θέση κατά των ταυτοτήτων.
Αυτά γράφονται σύμφωνα με μαρτυρίες αγίων τολμώ να πω ανθρώπων, όπως του μακαριστού
π. Δανιήλ Γούβαλη.
Ο δε άγιος Παΐσιος ΣΥΝΕΧΙΣΕ να
μιλάει για το θέμα, μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του, χωρίς μπορεί κανείς
να του καταλογίσει, «ταραχή και αδιαφορία
για την σωτηρία της ψυχής». Αναφέρεται στο θέμα και στα βιβλία της
Σουρωτής, τα οποία είναι πολύ μεταγενέστερα από το φυλλάδιο «Τα σημεία των
καιρών». Ο Θεός τελικά, χαρίτωσε και τους δύο πατέρες, και μάλιστα από αυτή τη
ζωή. Όπως και τον επίσης κατά των ταυτοτήτων π. Σάββα Αχιλλέως, που
θαυματουργεί μετά την κοίμησή του, αλλά και τον π. Ιωάννη Καλαΐδη μεταξύ πολλών
άλλων, που δεν μας παίρνει ο χώρος να απαριθμήσουμε.
Από το άρθρο θεωρώ άξιο
σχολιασμού και το ότι ο άγιος Παΐσιος προβληματίστηκε από τα γραφόμενα της Ρελφ
για το 666, και αποφάσισε να προειδοποιήσει και άλλους, αλλά δεν έδωσε καμιά
σημασία στις πλάνες της σχετικά π.χ. με τον Ανουάρ Σαντάτ, και ποτέ δεν τις
προέβαλε. Προφανώς και τις γνώριζε, αφού σύμφωνα με το άρθρο, έδειξε σε κάποιον
που τον ρώτησε ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της Ρελφ, και όχι κάποιο φυλλάδιο, από εκείνα που
μεταφράστηκαν στην αρχή. Αλλά δεν υιοθέτησε αυτές τις πλάνες ο άγιος. Ούτε και
στο φυλλάδιο "Τα σημεία των καιρών" γράφει κάτι από εκείνα τα
τερατώδη της Ρελφ, οι αναφορές του είναι αμιγώς Ορθόδοξες. Παρομοίως ο άγιος
Νικόδημος Αγιορείτης, όταν εξέδωσε με διάφορες μετατροπές τον "Αόρατο
Πόλεμο" και τα "Πνευματικά γυμνάσματα" παπικών συγγραφέων,
διατήρησε μόνο τα χρήσιμα και συμβατά με την Ορθόδοξη διδασκαλία σημεία.
Η δε λεπτομερής παράθεση των
πλανών της Ρελφ σε συσχετισμό με την αναφορά του αγίου Παΐσίου σε αυτήν,
προσωπικά μου φέρνει στο νου μια «λογική πλάνη» για την οποία διδάσκεται όποιος
σπουδάζει Λογική, και λέγεται «Κατάρριψη αχυρανθρώπου»: Γίνεται όταν, μη
μπορώντας να καταρρίψουμε τη θέση ενός συνομιλητή, καταρρίπτουμε κάτι που
επιφανειακά φαίνεται να σχετίζεται με τη θέση του, ενώ στην πραγματικότητα
είναι άσχετο. Αυτή την τεχνική έχω δει ανθρώπους να την εφαρμόζουν τόσο έχοντας
πλήρη επίγνωση του τι κάνουν, όσο και χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Και μια γενική παρατήρηση: Ο
καθένας μπορεί να πει κάτι σωστό. ΚΑΙ η Ρελφ. Η πλάνη κατά κανόνα βασίζεται σε
κάτι σωστό, αλλιώς κανείς δεν θα την υιοθετούσε... Γιατί οπωσδήποτε να είναι
πλάνες ΟΛΑ όσα λέει η Ρελφ; Γιατί να μην τη δούμε σαν το σωστό δόλωμα, το οποίο
χρησιμοποίησε για να πλασάρει τις υπόλοιπες πλανεμένες διδασκαλίες της;
Προσφιλής τακτική της προπαγάνδας
είναι η συσχέτιση μιας ορθής πληροφορίας με τερατώδη ψεύδη, και η διάδοση
ολόκληρου του πακέτου. Στη συνέχεια κάποιοι αναιρούν ΟΛΟ το πακέτο μαζί, τα
σωστά μαζί με τα ψεύδη, ώστε ο κόσμος που τα έχει συσχετίσει, απορρίπτει και το
σωστό και μένει στο σκοτάδι... «Όχι, δεν μπορεί να είναι σωστά αυτά για το 666,
γιατί η ίδια συγγραφέας είπε επίσης ότι ο αντίχριστος ήταν ο Ανουάρ Σαντάτ»,
κτλ. κτλ. Όμως, ένας Ορθόδοξος άγιος όπως ήταν ο Παΐσιος, μπορεί να ξεχωρίσει
το σωστό από το λάθος και να μας δώσει μόνο το σωστό. Όπως έκανε με τα βιβλία
"Ο Αόρατος Πόλεμος" και "Πνευματικά γυμνάσματα" ο άγιος
Νικόδημος ο Αγιορείτης.
Για όποιον έχει διάθεση να εντρυφήσει σε αυτό το θέμα, στο άρθρο αυτό βλέπουμε πώς ένας Ορθόδοξος άγιος μπορεί μια χαρά να πάρει ό,τι μη κακόδοξο υπάρχει σε γραφόμενα ενός αιρετικού, και να το τροποποιήσει προς ωφέλεια των Ορθοδόξων. Βλέπουμε και ότι μερικές φορές, όταν άγιοι, όπως ο άγιος Νικόδημος, κατηγορούνται για "δυτικές επιρροές" και τα σχετικά, ο λόγος που κατηγορούνται είναι άλλος και οι "δυτικές επιρροές" είναι προφάσεις εν αμαρτίαις...
"Οι θέσεις αυτές δεν είναι άσχετες προς
όσα οι «Νεορθόδοξοι» ισχυρίζονται για τις προγαμιαίες σχέσεις και την ελευθερία
στον έρωτα, τα οποία βρίσκουν θεόρατα εμπόδια εις όσα το «Πηδάλιο» και το
«Εξομολογητάριο» προβλέπουν. Γι’ αυτό και επιχειρούν να τα αποδυναμώσουν και να
τα συκοφαντήσουν."
Θα μπορούσε να πει κανείς πολλά για το πόσο δυσκολεύει στην καθημερινή ζωή η άρνηση τέτοιων ταυτοτήτων, πράγμα που μπορεί ν’ αποτελέσει λόγο αποδοχής τους για ορισμένους. Θα μπορούσε να πει και για την ξώφαλτση αναφορά του συγγραφέα σε «εμβόλια», που κλείνει το μάτι σε θεωρίες περί «ψεκασμένων» και «φαντασιόπληκτων» «αρνητών» τους, οι οποίοι ταυτίζονται σαφώς με τους «αρνητές ταυτοτήτων».
Θα μπορούσε να απαριθμήσει και πολλούς λόγους άρνησης παραλαβής τέτοιων ταυτοτήτων, είτε σχετίζονται με το 666 σε οποιαδήποτε μορφή είτε όχι, λόγους που δεν είναι καν θρησκευτικοί, αλλά σχετίζονται με την ελευθερία του ανθρώπου. Νομίζω όμως ότι ο καλύτερος επίλογος είναι αυτός που έδωσε στο δικό του φυλλάδιο ο άγιος Παΐσιος: «Ο Χριστός να μας δίνει καλή φώτιση. Αμήν».
"Ν": Νομίζω ότι εδώ αξίζει να παραπέμψουμε στην παρακάτω μελέτη:
Αμφοτεροδέξιος ["αμφ." διαπίστωση: Ξέρεις πολλές 80χρονες και μάλιστα όχι εκείνη την εποχή, αλλά σήμερα, που θα ξεσηκωνόντουσαν σε τέτοια ηλικία να επιχειρήσουν κάτι τόσο μεγαλειώδες;;; Δεν έχουμε μάλλον συνειδητοποιήσει πόσο Τεράστια Αγία είναι η Αγία Ελένη...]
