Τα μηνύματα της αγίας Πελαγίας για τη ζωή μας...

 

 

Από εδώ

Το εξωκλήσι της αγίας Πελαγίας (8 Οκτωβρίου) στα Μισίρια Ρεθύμνου. Πήγαμε (όπως κι άλλες χρονιές), αφού, λόγω των καταλήψεων, δεν είχαμε μάθημα... Οξύμωρο, αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού.

 

Ο βίος της αγίας (όπως κάθε αγίου) περιέχει συγκλονιστικά μηνύματα για όλους μας... Η αγία ήταν πόρνη στην Αντιόχεια της Συρίας, διάσημη και με τα χρόνια είχε γίνει πάμπλουτη! Ανακαλύπτοντας τον Χριστό, ράγισε η καρδιά της από την επιθυμία να αλλάξει!

Κατηχήθηκε και βαπτίστηκε από έναν άγιο επίσκοπο, τον άγιο Νόννο (10 Νοε). Μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και κατόπιν, μεταμφιεσμένη σε άντρα, έφυγε από τη Συρία και ταξίδεψε μέχρι το Ισραήλ, όπου ασκήτεψε σε μια σπηλιά στο Όρος των Ελαιών, το ιστορικό & θεοβάδιστο από τον Ιησού Χριστό! Εκεί έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή της και εκοιμήθη ειρηνικά.

 

Τα μηνύματα - αν και δε χρειάζεται να τα πούμε - είναι δύο:

 

Πρώτον, η ανάγκη για μετάνοια που καλό είναι να συνειδητοποιούμε για τον εαυτό μας όλοι μας. Κανείς δεν είναι "σε όλα εντάξει". Μάλιστα, νομίζω πως είμαι σε όλα εντάξει; Ας πάω να εξομολογηθώ, να δω κατά πόσον ισχύει αυτό.

Ή μήπως είμαι τόσο εντάξει, τόσο τέλειος, που "δε χρειάζομαι εξομολόγηση"; Να αμέσως το αγκάθι στην καρδιά μου: ο εγωισμός, ότι είμαι τόσο καλός, που "δε σε χρειάζομαι", παπά μου. Ίσως μάλιστα και "να μη χρειάζομαι" ούτε εσένα, Χριστέ μου! Καταλαβαίνουμε νομίζω όλοι το πρόβλημα και την ειρωνεία του πράγματος.

 

Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι καλούμαστε να μην καταδικάζουμε μέσα μας κανένα συνάνθρωπό μας, όσο ανήθικος, διεφθαρμένος ή άδικος κι αν είναι. Κατ' αρχάς, αυτός ο ανήθικος άνθρωπος μπορεί αύριο, με συγκλονιστική μετάνοια, να γίνει άγιος. Κατά δεύτερον, αν είμαστε άνθρωποι του Θεού, θέλουμε να συγχωρεθεί και να σωθεί όλος ο κόσμος και όχι να τιμωρηθεί "ακριβοδίκαια" ο συνάνθρωπος, δηλαδή ο ΑΔΕΛΦΟΣ μας.

 

Γι' αυτό και σήμερα ακούσαμε το ευαγγέλιο (κατά Ιωάννην, κεφ. 8, στίχ. 1-11), όπου ο Κύριος έσωσε από το λιθοβολισμό τη μοιχαλίδα, ελέγχοντας έμμεσα, πλην σαφώς, τη συνείδηση των υποψήφιων δημίων της (με τη φράση "ο αναμάρτητος εξ υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ' αυτήν" = όποιος από σας είναι αναμάρτητος ας της ρίξει πρώτος πέτρα).

Και στο τέλος, που όλοι είχαν αποχωρήσει και είχαν μείνει οι δυο τους, ο Κύριος με τη γυναίκα, στο δρόμο, της απεύθυνε και το λόγο και τη ρώτησε: "πού είναι εκείνοι που σε καταδίκαζαν; δεν υπάρχει κανείς;" "Κανείς, Κύριε" του λέει εκείνη. Και της απαντά: "Ούτε εγώ σε καταδικάζω. Πήγαινε και μην αμαρτάνεις πια".

Ευχαριστώ και συγγνώμη για το δασκαλίστικο κείμενο. Έτη πολλά και ευλογημένα με τη χάρη της αγίας μας και όλων των αγίων.

 

Και:

 

Οι αγίες Πελαγία & Ταϊσία (8 Οκτωβρίου), από την πορνεία στον παράδεισο: επειδή κανένας δεν είναι για πέταμα!