Από το ιστολόγιο Αριμαθαίας
 |
| Eικ. από εδώ |
Βασικό γνώρισμα πολλών αιρετικών ομάδων είναι η ύπαρξη στη διδασκαλία τους και ψυχολογικών εκβιαστικών
διλημμάτων, τα οποία μάλιστα τα παρουσιάζουν αγιογραφικές διδασκαλίες,
μέσω των οποίων ασκούν μια μορφή πνευματικής τρομοκρατίας στα δυστυχή
θύματα τους.
Από την κατηγορία αύτη φυσικά δεν μπορούν να εξαιρεθούν οι
Πεντηκοστιανοί.
Το κατεξοχήν ψυχολογικό εκβιαστικό γεγονός και ταυτοχρόνως θεμελιώδης διδασκαλία κάθε αποχρώσεως Πεντηκοστιανής ομάδας είναι η λεγόμενη «Αρπαγή της Εκκλησίας». Τι εννοούν όμως οι Πεντηκοστιανοί όταν αναφέρονται στην αρπαγή της Εκκλησίας;
Σύμφωνα λοιπόν με τους ισχυρισμούς τους:
Το κατεξοχήν ψυχολογικό εκβιαστικό γεγονός και ταυτοχρόνως θεμελιώδης διδασκαλία κάθε αποχρώσεως Πεντηκοστιανής ομάδας είναι η λεγόμενη «Αρπαγή της Εκκλησίας». Τι εννοούν όμως οι Πεντηκοστιανοί όταν αναφέρονται στην αρπαγή της Εκκλησίας;
Σύμφωνα λοιπόν με τους ισχυρισμούς τους:
«Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός θα κατέβει από τον ουρανό, θα ακουστεί μια φωνή αρχαγγέλου και θα σαλπίσει ο ίδιος, ο Θεός, με την "έσχατη σάλπιγγα", θα αναστηθούν όλοι όσοι έχουν πεθάνει "εν Χριστώ" και εμείς πού θα ζούμε αυτή τη στιγμή θα αρπαχθούμε σε συνάντηση του Κυρίου. Η συνάντηση· αύτη θα γίνει στον αέρα. Ο Κύριος θα κατεβεί πριν από την μεγάλη καταστροφή του κόσμου, να συνάξει τους πιστούς Χριστιανούς για να αποφύγουν αυτήν την μεγάλη συμφορά».
[Βλ. Λ.Φέγγου, Εμείς περιμένουμε
«την μακαριά ελπίδα», την αρπαγή της εκκλησίας, στο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ άρ.
φ.77, Μάριος 1991, σελ.1. Πρβλ. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, άρ.φ.12, Δεκέμβρης 1986,
σελ. 4. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ άρ.φ.32 Αύγουστος 1988, σελ.1. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ άρ.φ
68, Νοέμβριος 1990. σελ.1, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ αρ.φ 207, Φεβρουάριος 2001, σελ
1. Άλκ.Τζελέπη, Πολεμικές συγκρούσεις των εσχάτων καιρών, σελ 240-241.]
Αν θελήσουμε να αναλύσουμε περισσότερο τους Πεντηκοστιανούς ισχυρισμούς, τότε πρέπει να αναφέρουμε ότι οι Πεντηκοστιανοί θεωρούν τους εαυτούς τους ως πιστούς χριστιανούς πού θα αναστήσει ο Κύριος, πού θα αρπαχθούν στον αέρα για να τον συναντήσουν, για να αποφύγουν τη μεγάλη θλίψη κατά την περίοδο του Αντίχριστου. Αυτό γίνεται κατανοητό, γιατί κατά τις κακοδοξίες τους μόνο όσοι έχουν «βαπτιστεί με Άγιο Πνεύμα» και έχουν γλωσσολαλιά είναι αποδεδειγμένα πιστοί. Όποιος δεν γλωσσολαλεί θα παραμείνει στη γη και θα βασανιστεί από τον Αντίχριστο.
Πότε όμως θα γίνει η αρπαγή; Σε προηγούμενο άρθρο μας , έχουμε
αναφέρει, ότι σχετικά με τον χρόνο που θα γίνει η λεγόμενη αρπαγή έχουν
υπάρξει από Έλληνες και ξένους Πεντηκοστιανούς πλήθος ψευδοπροφητειών.
Εδώ ενδεικτικά θα παραπέμψουμε πάλι σε δικά τους κείμενα, για να φανεί σε συνδυασμό και με τα παραπάνω, ακριβώς το εκβιαστικό ψυχολογικό υπόβαθρο της διδασκαλίας τους περί αρπαγής της Εκκλησίας.
Εδώ ενδεικτικά θα παραπέμψουμε πάλι σε δικά τους κείμενα, για να φανεί σε συνδυασμό και με τα παραπάνω, ακριβώς το εκβιαστικό ψυχολογικό υπόβαθρο της διδασκαλίας τους περί αρπαγής της Εκκλησίας.
Διακήρυττε ένας Πεντηκοστιανός, ιδρυτής μιας πεντηκοστιανής ομάδας τον Αύγουστο του 1988 :
«Η εσχάτη σάλπιγγα οπού να' ναι θα ηχήσει. "Γίνεσθε έτοιμοι" Όποιος είναι έτοιμος θα φύγει, όποιος δεν είναι έτοιμος θα μείνει να περάσει την ώρα του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθει επί της οικουμένης όλης'' [Λ.Φέγγου, Η Έσχατη Σάλπιγγα θα ηχήσει. «Γίνεσθε έτοιμοι» ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, αρ.φ. 32, σελ.1]Ο ίδιος δύο χρόνια αργότερα, το Νοέμβριο του 1990, ανέφερε:
«Ο Ιησούς Χριστός έρχεται. Η ώρα πλησίασε πραγματικά και τα χρόνια είναι μετρημένα».[ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, αρ.φ.68, Νοέμβριος 1990, σελ.1]Ένας άλλος Πεντηκοστιανός ποιμένας, είχε προφητεύσει ότι τη δεκαετία του 1990 θα συμβεί η αρπαγή, της εκκλησίας, η έλευση του Αντίχριστου και ό τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. [Κ.Κονδύλη, Η δεκαετία των μεγάλων γεγονότων. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ,αρ.φ. 73, Ιανουάριος 1991, σελ.1,4]
Ο ίδιος αναφέρει πάλι, το Φεβρουάριο του 2001, σχετικά με την αρπαγή:
«Η σοβαρότητα των ημερών μας φανερώνεται από αυτά τα όποια συμβαίνουν επάνω στον κόσμο αυτό και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι διερχόμαστε ήδη τις τελευταίες ημέρες επάνω στον κόσμο αυτό». [Κ. Κονδύλη, Η πόρτα κλείνει. Ο Χριστός έρχεται. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, αρ.φ.207, Φεβ.2001, σελ.1]Στην ίδια ακριβώς γραμμή, άλλοι Πεντηκοστιανοί σε ιστοσελίδα τους στο διαδίκτυο αναφέρουν για ανθρώπους πού «αναγεννώνται, βαπτίζονται με Άγιο Πνεύμα και προσμένουν τον Κύριο μας Ιησού Χριστό να αρπάξει την Εκκλησία του. Για λίγο ακόμα η πόρτα της χάρης του Χριστού είναι, ανοικτή. Προλαβαίνεις να μπεις και συ, σήμερα. Αύριο ίσως είναι πολύ αργά» [www.greekbiblos.gr/22.htm] .
Και συνεχίζουν άλλου:
«Ο Κύριος έρχεται, επίκειται η αρπαγή της Εκκλησίας». [www.greekbiblos.gr/16.htm. βλ. και «Η όψιμη βροχή», Στο Η Φωνή του Ευαγγελίου, Φεβ. 1999, σελ. 93-95]
Όσοι δε θα λάβουν μέρος στην αρπαγή, λέγουν, θα μείνουν στη γη για να υποφέρουν κατά την περίοδο της μεγάλης θλίψης, την επταετία του Αντίχριστου. Με το τέλος της επταετίας του Αντίχριστου, θα επιστρέψει ο Χριστός μαζί με τους αρπαγέντες Πεντηκοστιανούς από τους ουρανούς, θα καταστρέψει τον Αντίχριστο και θα συμβασιλεύσουν μαζί στη γη για χίλια χρόνια.
Αν αξιολογήσουμε όμως τους ισχυρισμούς των
Πεντηκοστιανών σχετικά με την αρπαγή της εκκλησίας, θα παρατηρήσουμε ότι
βρίσκονται σε ριζική αντίθεση με τη διδασκαλία του Κυρίου και των αγίων
Αποστόλων. Ως συνέπεια της αρπαγής, οι Πεντηκοστιανοί
διδάσκουν τμηματική ανάσταση των νεκρών, των μεν πιστών προ της Αρπαγής,
των δε απίστων στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας. Αντιθέτως, η Αγία Γραφή αναφέρει για καθολική ανάσταση των νεκρών (Ιωάν. 5,28. Α' Κορ. 15, 51-52 Άποκ. 20,12).
Διδάσκουν δυο επανόδους του Χριστού στη γη, μία για την αρπαγή και μια για την καταστροφή του Αντίχριστου και την εγκαθίδρυση της χιλιετούς βασιλείας. Αντιθέτως, η Αγια Γραφή ομιλεί για μία και μοναδική επιστροφή του Χριστού μόνο κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του. (Ματθ.24,27, Μαρκ. 13,26, Λουκ. 17,24, κ.λ.π)
Τα χωρία πού επικαλούνται για την αρπαγή αναφέρονται στη Δεύτερα Παρουσία του Χριστού. Γι' αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Αγία Γραφή αναφερόμενη στο γεγονός της επιστροφής του Κυρίου χρησιμοποιεί πάντα ενικό («παρουσία»), και δεν κάνει χρονική διάκριση παρουσιών, άλλη για τη δήθεν αρπαγή, και άλλη για Δευτέρα Παρουσία (Α' Κορ.15, -23, Α' θεσ. 2,19, 3,13, 4,15, Β' θεσ. 2,1- 2,8-9, Ιακ. 5,7, Β' Πετρ. 3,12, Α' Ιωάν. 2,28).
Ισχυρίζονται ότι θα γίνει η αρπαγή των πιστών για να μην περάσουν τη μεγάλη θλίψη κατά την επταετία του Αντίχριστου. Η Αγία Γραφή αντιθέτως διδάσκει, ότι οι πιστοί την εποχή του Αντίχριστου θα είναι στη γη και θα δοκιμαστούν σκληρά από τον Αντίχριστο (Δαν.7,21, Αποκ. 13,7, 20,4). Γι' αυτό ο Θεός «δια δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι» (Ματθ. 24,22-23). Μία ακόμα λοιπόν απόδειξη ότι δεν υπάρχει αρπαγή των πιστών προ της μεγάλης θλίψης, όπως κακοδόξως ισχυρίζονται οι πάσης φύσεως Πεντηκοστιανοί.
Διδάσκουν δυο επανόδους του Χριστού στη γη, μία για την αρπαγή και μια για την καταστροφή του Αντίχριστου και την εγκαθίδρυση της χιλιετούς βασιλείας. Αντιθέτως, η Αγια Γραφή ομιλεί για μία και μοναδική επιστροφή του Χριστού μόνο κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του. (Ματθ.24,27, Μαρκ. 13,26, Λουκ. 17,24, κ.λ.π)
Τα χωρία πού επικαλούνται για την αρπαγή αναφέρονται στη Δεύτερα Παρουσία του Χριστού. Γι' αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Αγία Γραφή αναφερόμενη στο γεγονός της επιστροφής του Κυρίου χρησιμοποιεί πάντα ενικό («παρουσία»), και δεν κάνει χρονική διάκριση παρουσιών, άλλη για τη δήθεν αρπαγή, και άλλη για Δευτέρα Παρουσία (Α' Κορ.15, -23, Α' θεσ. 2,19, 3,13, 4,15, Β' θεσ. 2,1- 2,8-9, Ιακ. 5,7, Β' Πετρ. 3,12, Α' Ιωάν. 2,28).
Ισχυρίζονται ότι θα γίνει η αρπαγή των πιστών για να μην περάσουν τη μεγάλη θλίψη κατά την επταετία του Αντίχριστου. Η Αγία Γραφή αντιθέτως διδάσκει, ότι οι πιστοί την εποχή του Αντίχριστου θα είναι στη γη και θα δοκιμαστούν σκληρά από τον Αντίχριστο (Δαν.7,21, Αποκ. 13,7, 20,4). Γι' αυτό ο Θεός «δια δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι» (Ματθ. 24,22-23). Μία ακόμα λοιπόν απόδειξη ότι δεν υπάρχει αρπαγή των πιστών προ της μεγάλης θλίψης, όπως κακοδόξως ισχυρίζονται οι πάσης φύσεως Πεντηκοστιανοί.
Αντίθετος επίσης στην Αγία Γραφή είναι και ο ισχυρισμός τους ότι θα επιστρέψει πάλι ο Χριστός στη γη με τους αρπαγέντες Πεντηκοστιανούς για την εγκαθίδρυση επιγείου χιλιετούς βασιλείας μετά την επταετία του Αντιχρίστου. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι θα επιστρέψει ο Κύριος μόνο μία φορά κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του με δόξα, για να κρίνει ζώντας και νεκρούς συνοδευόμενος αγίους αγγέλους και όχι από Πεντηκοστιανούς (Ματθ. 25,31. Μαρκ. 13,26-27).
Στο ερώτημα, εάν συμφωνούν όλοι οι Πεντηκοστιανοί ειδικά αλλά και οι
προτεστάντες γενικότερα, για το αν θα υπάρξει αρπαγή της εκκλησίας προ
της μεγάλης θλίψης, η απάντηση είναι όχι.
Υπάρχουν τρεις τάσεις. [A.Cleason-P.Feinberg-D.Moo-R.Reiter, The Raprure. Pre, Mid or Post-Tribulational?, Grand Rapids, Michingan 1984].
Η πρώτη τάση υποστηρίζει ότι η αρπαγή θα γίνει προ της μεγάλης θλίψης και είναι γνωστοί ως Dispensationalists, η δεύτερη τάση που υποστηρίζει ότι η αρπαγή θα γίνει μετά την μεγάλη θλίψη και είναι γνωστοί ως Premillennialists, και η τρίτη τάση, που διαφοροποιείται ως προς το χρόνο έναρξης της χιλιετούς βασιλείας και είναι γνωστοί ως Postmillennialists.
Πρέπει επίσης, εν προκειμένω, να επισημάνουμε ότι πολλοί από τους πρώτους Πεντηκοστιανούς του εικοστού αιώνα είχαν προφητεύσει ως μεγάλη θλίψη τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο.
Θα ολοκληρώσουμε την αναφορά μας στην περί αρπαγής της Εκκλησίας πλάνη των Πεντηκοστιανών, παραθέτοντας ενδεικτικά και τη γνώμη ενός Έλληνα προτεστάντη. Πρόκειται για τον εκδότη και διευθυντή του ελληνικού προτεσταντικού περιοδικού «Ο Ερευνητής της Αλήθειας» που αφιερώνει το τεύχος 24 (Σεπτ.- Νοεμ. 2003) του εν λόγω περιοδικού αποκλειστικώς στις αντιλήψεις των Πεντηκοστιανών περί της αρπαγής. Χαρακτηρίζει, λοιπόν, τη διδασκαλία περί αρπαγής «ως αντιβιβλική και επικίνδυνη» και τη θεωρεί «απατηλό μήνυμα που δίνει ψεύτικη ελπίδα ασφάλειας». [Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αρ.τ. 24, Σεπτ.- Νοεμ. 2003, σελ. 10]
Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι στο εν λόγω προτεσταντικό περιοδικό υπάρχει και η άποψη ενός Αμερικανού Πεντηκοστιανού, ο οποίος λέει, ότι η θεωρία για την αρπαγή της Εκκλησίας προ της θλίψης είναι «ένα δόγμα, πού η Αγία Γραφή ποτέ δεν δίδαξε». [Οπ.π.,σελ.17]
Πρέπει επίσης, εν προκειμένω, να επισημάνουμε ότι πολλοί από τους πρώτους Πεντηκοστιανούς του εικοστού αιώνα είχαν προφητεύσει ως μεγάλη θλίψη τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο.
Θα ολοκληρώσουμε την αναφορά μας στην περί αρπαγής της Εκκλησίας πλάνη των Πεντηκοστιανών, παραθέτοντας ενδεικτικά και τη γνώμη ενός Έλληνα προτεστάντη. Πρόκειται για τον εκδότη και διευθυντή του ελληνικού προτεσταντικού περιοδικού «Ο Ερευνητής της Αλήθειας» που αφιερώνει το τεύχος 24 (Σεπτ.- Νοεμ. 2003) του εν λόγω περιοδικού αποκλειστικώς στις αντιλήψεις των Πεντηκοστιανών περί της αρπαγής. Χαρακτηρίζει, λοιπόν, τη διδασκαλία περί αρπαγής «ως αντιβιβλική και επικίνδυνη» και τη θεωρεί «απατηλό μήνυμα που δίνει ψεύτικη ελπίδα ασφάλειας». [Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αρ.τ. 24, Σεπτ.- Νοεμ. 2003, σελ. 10]
Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι στο εν λόγω προτεσταντικό περιοδικό υπάρχει και η άποψη ενός Αμερικανού Πεντηκοστιανού, ο οποίος λέει, ότι η θεωρία για την αρπαγή της Εκκλησίας προ της θλίψης είναι «ένα δόγμα, πού η Αγία Γραφή ποτέ δεν δίδαξε». [Οπ.π.,σελ.17]
Μένει κανείς πραγματικά κατάπληκτος τόσο από το μέγεθος της πλάνης όσο
και από τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις των Πεντηκοστιανών και των
προτεσταντών γενικά μεταξύ τους.
Νομίζουμε, όμως, ότι δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η πεντηκοστιανή κίνηση είναι σύστημα πλάνης που οι διδασκαλίες τους δεν έχουν καμία σχέση, παρά την εξωτερική επίκλήση της Αγίας Γραφής, με τη διδασκαλία του Χριστού και της Εκκλησίας. Γι' αυτό ο Ορθόδοξος χριστιανός προσεύχεται για τα θύματα της πλάνης, αλλά έχει πάντα υπ' όψη του τον παύλειο λόγο «Μη σας εξαπατήσει με κανέναν τρόπο κανείς» (Β' Θεσ. 2,3).
Νομίζουμε, όμως, ότι δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η πεντηκοστιανή κίνηση είναι σύστημα πλάνης που οι διδασκαλίες τους δεν έχουν καμία σχέση, παρά την εξωτερική επίκλήση της Αγίας Γραφής, με τη διδασκαλία του Χριστού και της Εκκλησίας. Γι' αυτό ο Ορθόδοξος χριστιανός προσεύχεται για τα θύματα της πλάνης, αλλά έχει πάντα υπ' όψη του τον παύλειο λόγο «Μη σας εξαπατήσει με κανέναν τρόπο κανείς» (Β' Θεσ. 2,3).
Σημ. του ιστολογίου μας: Απόσπασμα από μετάφραση του άρθρου του Αμερικανού προτεστάντη David McCann "History of
the Pre-Tribulation
Rapture" από την
ιστοσελίδα
www.rapturetruth.net. Στην Ελλάδα αναδημοσιεύθηκε
πρώτα στο περιοδικό "Ερευνητής τής αλήθειας" τεύχος 24 σελίδα 16.
"Ένα πράγμα που πολλοί σήμερα απλά δεν αντιλαμβάνονται, είναι ότι δεν υπήρχαν
άνθρωποι που πίστευαν στην Αρπαγή προ της Θλίψεως ή εν μέσω της Θλίψεως, πριν
από τον 19ο αιώνα. Και μ’ αυτό εννοώ ότι οι θεωρίες για Αρπαγή προ
και εν μέσω της Θλίψεως ποτέ δεν υπήρχαν πριν από τότε. Το πρώτο βιβλίο που
δίδασκε ότι η Αρπαγή διαχωριζόταν από τον μετά-την-Θλίψη ερχομό του Κυρίου,
γράφτηκε το 1790 από τον Emmanuel Lacunza, έναν Ρωμαιοκαθολικό ιερέα, γεννημένο
στη Χιλή. Σ’ αυτό το βιβλίο, «Ο ερχομός του Μεσσία με Δόξα και Μεγαλοπρέπεια»,
είχε δήθεν απαγορευθεί η δημοσίευση και κατέληξε στη λίστα των απαγορευμένων
βιβλίων της Ρώμης. Αργότερα, το 1812, ο Lacunza υπέβαλε το βιβλίο προς
δημοσίευση, με το όνομα Ραβίνος Juan Josafat Ben-Ezra, ως προσήλυτος Ιουδαίος.
Πολλοί πιστεύουν ότι το έκανε αυτό, έτσι ώστε να μην αναγνωριστεί το όνομά του.
Το 1826 το βιβλίο μεταφράστηκε στα Αγγλικά στο Λονδίνο (Αγγλία), από τον Edward
Irving..."
Συμπληρωματικά, παρακαλώ, δείτε:
Παρερμηνείες Πεντηκοστιανών για την Αρπαγή
Οι δύο αναστάσεις
«Νέα πνευματικότητα» – Η θρησκεία του μέλλοντος
Πεντηκοστιανοί (στην ΟΟΔΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου