ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Κυριακή των Μυροφόρων, των αγίων Ιωσήφ από την Αριμαθαία & Νικόδημου, του "νυχτερινού μαθητή" (& οι ρίζες του χριστιανισμού στη Βρετανία)...


 

Για τις αγίες Μυροφόρες, αφιέρωμα εδώ.

Για τον άγιο Νικόδημο, το "νυχτερινό μαθητή", από τη Βικιπαίδεια


Ο Νικόδημος συνομιλεί με τον Ιησού,
πίνκας του Αλεξάντερ Ιβάνοφ

Ο Νικόδημος είναι πρόσωπο που εμφανίζεται στην Καινή Διαθήκη.
Ήταν Φαρισαίος και μέλος του Σανχεντρίν, ο οποίος, με βάση το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, υποστήριξε τον Ιησού. Εμφανίζεται τρεις φορές στη διήγηση του Ιωάννη: την πρώτη επισκέπτεται τη νύχτα τον Ιησού για να ακούσει τη διδασκαλία του (κατά Ιωάννη 3:1-21), τη δεύτερη επικαλείται το νόμο σχετικά με την υπόθεση της σύλληψης του Ιησού κατά τη γιορτή της Σκηνοπηγίας (κατά Ιωάννη 7:45-51) και την τελευταία μετά τη Σταύρωση, όπου και βοηθάει τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία να ετοιμάσει το σώμα του Ιησού για την ταφή (κατά Ιωάννη19:39-42).
Η συζήτηση του Νικόδημου με τον Ιησού αποτελεί πηγή για πολλές εκφράσεις του Χριστιανισμού, και κυρίως, για την περιγραφική φράση αναγέννηση που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την πίστη ότι ο Χριστός είναι ο Σωτήρας, και το χωρίο «Κατά Ιωάννη 3:16» (Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ' ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον), μια φράση που χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου.
Ένα απόκρυφο ευαγγέλιο με τίτλο Ευαγγέλιο του Νικοδήμου γράφτηκε κάποια στιγμή το Μεσαίωνα. Παρουσιάζει πολλά κοινά με τις Πράξεις του Πιλάτου, που είχαν κυκλοφορήσει νωρίτερα, και αφηγείται και την κάθοδο του Χριστού στον Άδη.
Αν και δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες πληροφορίες για το Νικόδημο, πέρα από τα όσα αναφέρονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια και πολλοί ιστορικοί της Βίβλου εικάζουν ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με τον Νικόδημο Μπεν Γκουριόν, που αναφέρεται από το Ταλμούδ σαν ένας ευκατάστατος και δημοφιλής άνδρας στον οποίον αποδίδονταν θαυματουργικές δυνάμεις. Με βάση τη χριστιανική παράδοση ο Νικόδημος μαρτύρησε κάποια στιγμή μέσα στον πρώτο αιώνα.
Ο Νικόδημος τιμάται ως άγιος τόσο από τη Ρωμαιοκαθολική όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 3 Αυγούστου. Το Τάγμα των Φραγκισκανών έχει ανεγείρει ένα ναό στο όνομα του αγίου Νικοδήμου, αλλά και του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας, στη Ράμλα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την Κυριακή των Μυροφόρων, κινητή γιορτή που πάντα πέφτει την δεύτερη Κυριακή μετά το Πάσχα.
Ο Σερ Λόρενς Ολιβιέ ενσάρκωσε το Νικόδημο στην τηλεοπτική σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (1977). Στη σειρά, ο Νικόδημος προσπαθεί να ενημερώσει τον Ιησού για την πιθανή σύλληψή του και παρίσταται στη Σταύρωση. Είναι εκείνος που λέει την περίφημη φράση "Και με Τις πληγές Του θεραπευθήκαμε".
Ο Νικόδημος αναφέρεται συχνά στη χριστιανική μουσική και λογοτεχνία σαν ένα πρόσωπο που αναζητά διάφορες πτυχές της πίστης, όπως στο τραγούδι της Τζένιφερ Κναπ To Know You (Να Σε γνωρίσει), στο οποίο περιλαμβάνονται οι στίχοι, «Ο Νικόδημος δε μπορούσε να καταλάβει πώς μπορούσες να μας ελευθερώσεις. Ίσως να είχαμε γίνει πολύ καλοί φίλοι, καθώς μερικές φορές ακόμη αναρωτιέμαι επίσης πώς Σε πλησιάζουμε με τόση ευκολία» (Nicodemus could not understand how You could truly free us. He struggled with the image of a grown man born again. We might have been good friends, 'cause sometimes I still question too how easily we come to You), οι οποίοι αναφέρονται στην πόρτα που ο Ιησούς άνοιξε και επιτρέπει σε όσους είναι προσκεκλημένοι να έρθουν κοντά Του και να λάβουν την αιώνια ζωή, αλλά όχι πριν αν αναγεννηθούν από το Άγιο Πνεύμα.

Για τον άγιο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, από τη Βικιπαίδεια

Η Αποκαθήλωση (ιστορική εικ., κλικ εδώ)
Ο Ιωσήφ της Αριμαθείας ή Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας ήταν μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου της Ιερουσαλήμ, πλούσιος και μυστικός μαθητής του Ιησού, που φέρεται να αντιτάχθηκε στη καταδίκη του και ο οποίος, σύμφωνα με το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (27:57-60), μετά τον θάνατο του Ιησού ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο την άδεια να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Ιησού από τον Σταυρό, προκειμένου να το προετοιμάσει για τον ενταφιασμό (κηδέψει) στον παραχωρούμενο, από τον ίδιο τον Ιωσήφ, λαξευτό τάφο, πιθανώς οικογενειακό. Πράγματι η άδεια αυτή του παραχωρήθηκε και με βοηθό του τον Νικόδημο "το Άχραντον Σώμα σινδόνι καθαρά ειλήσας και αρώμασι εν μνήματι καινώ κηδεύσας απέθετο", έως την ανάστασή Του. Ο Ιωσήφ αναφέρεται και από τους τέσσερις Ευαγγελιστές (Ματθαίος κεφ.27:57, Μάρκος κεφ. 15:42-47, Λουκάς κεφ. 23:50, και Ιωάννης κεφ. 19:38.), αλλά επί της ουσίας τίποτα περαιτέρω δε γνωστοποιείται για τις μεταγενέστερες δραστηριότητές του.

Ο μύθος ("Ν": αυτό που η κοσμική ιστοριογραφία αντιμετωπίζει υπεροπτικά σαν μύθο, εφόσον μαρτυρείται από την αρχαία παράδοση, πιθανόν αίφνης να αποτελεί ιστορική αλήθεια, και αυτό θεωρούμε εμείς, σ' αυτή την ταπεινή μπλογκονησίδα, για το ταξίδι του αγίου στη Βρετανία)

Εικ. από εδώ
Ο μύθος, όμως, μας παρέχει το υπόλοιπο της ιστορίας του αναφέροντας ότι ο Ιωσήφ συνόδευσε τον απόστολο Φίλιππο, τον Λάζαρο, τη Μαρία Μαγδαληνή και άλλους σε ιεραποστολή στους Γαλάτες. Ο Λάζαρος και η Μαρία έμειναν στη Μασσαλία, ενώ οι άλλοι ταξίδεψαν βόρεια. Στο κανάλι της Μάγχης ο άγ. Φίλιππος έστειλε τον Ιωσήφ με δώδεκα μαθητές για να εγκαθιδρύσουν τον Χριστιανισμό στη μακρινότερη γωνιά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το νησί της Βρετανίας. Τούτο το «γεγονός» συνέβη το 63 μ.Χ., ενώ ορισμένοι ιστορικοί το τοποθετούν στο 37 μ.Χ. Λέγεται πως ο Ιωσήφ έγινε πλούσιος εμπορευόμενος μέταλλα και τούτος είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο φημολογείται ότι ήδη γνώριζε τη Βρετανία, ιδιαίτερα τις νοτιότερες περιοχές της. Η Κορνουάλη ήταν η κύρια μεταλλευτική περιοχή και γνωστή στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία για τον κασσίτερό της. Το Σόμερσετ, επίσης ήταν γνωστό για τον υψηλής ποιότητας μόλυβδό του. Ορισμένοι ακόμη ισχυρίζονται ότι ο Ιωσήφ ήταν θείος της Μαρίας και επομένως παππούς του Ιησού, και ότι πιθανώς είχε πάρει μαζί του το νεαρό αγόρι σε ένα από τα επιχειρηματικά ταξίδια του στο νησί. Από τούτον τον μύθο άντλησε και ο Ουίλλιαμ Μπλέηκ την έμπνευσή του στην Ιερουσαλήμ:
Περπατήσαν άραγε τούτα τα πόδια
Πάνω στα πράσινα βουνά της Αγγλίας;

Οι φιλολογικές μαρτυρίες

Φαίνεται φυσικό, λοιπόν, το γεγονός ότι ο Ιωσήφ επέλεξε για το ιεραποστολικό του έργο τη Μεγάλη Βρετανία και ότι ήρθε αρχικά στο Γκλάστονμπερι, το φημισμένο κέντρο της δυτικής χώρας. Ο τοπικός μύθος αναφέρει ότι ο Ιωσήφ έπλευσε γύρω από το Λαντς Εντ και τράβηξε για τα γνώριμα λημέρια του. Η βάρκα του άραξε στις ακτές του Γκλάστονμπερι Μαρς και μαζί με τους συντρόφους του ανέβηκε στον παρακείμενο λόφο για να την περιβάλλουσα χώρα. Έχοντας φέρει μαζί του ένα ραβδί που ξεφύτρωσε από το ιερό αγκάθινο στέμμα του Ιησού, το έμπηξε στη γη. Το ραβδί με τρόπο θαυματουργό ρίζωσε στη γη και μπορεί να το δει κανείς ακόμη και σήμερα στο Γουέργυαλλ Χιλ. Ο Ιωσήφ συναντήθηκε με τον τοπικό κυβερνήτη, τον Αρβιράγκους, και εξασφάλισε δώδεκα εκτάρια γης στο Γκλάστονμπερι, όπου χτίστηκε το πρώτο μοναστήρι στην Αγγλία. Ο Αρβιράγκους αναφέρεται στο Ιωβηλαίο ως προσωπικότητα που αντιστάθηκε στη ρωμαϊκή κατάκτηση και εξουσία. Ο Τζέφρεϊ του Μονμάουθ τον αναφέρει ως βασιλιά του οποίου ο αδελφός σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής επιδρομής του Κλαύδιου το 43 μ.Χ. Συνδέθηκε με τον Καρατάκους, αλλά το πιο ενδιαφέρον ίσως είναι ότι αναφέρεται από τον Γουίλιαμ του Μάλμσμπουρι στο De Antiquitate Glastoniensis Ecclesiae, ως ο βασιλιάς που έδωσε 12 εκτάρια γης στο Γκλαστόνμπουρι στον Ιωσήφ της Αριμαθαίας και τους συντρόφους του, όταν έφεραν τον χριστιανισμό στη Μεγάλη Βρετανία το 63 μ.Χ.. Αρκετοί ιστορικοί πιστεύουν ότι ήταν ο Αρβιράγκους και οι άνθρωποί του που κατέλαβαν το φρούριο της κομητείας του Σόμερσετ, γνωστό ως κάστρο του Κάντμπουρι –που συνδέθηκε αργότερα με τον βασιλιά Αρθούρο- και το χρησιμοποίησαν ως βάση για την αντίστασή τους ενάντια στους Ρωμαίους.
Πολύ περισσότερα προστέθηκαν στο μύθο του Ιωσήφ κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα. Μεταβλήθηκε βαθμιαία σε σημαντικό άγιο και λατρευτικό ήρωα, ενώ τον διεκδίκησαν ως πρόγονό τους αρκετοί Βρετανοί μονάρχες. Λέγεται ότι έφερε μαζί του στη Μεγάλη Βρετανία ένα κύπελλο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στον Μυστικό Δείπνο, το ίδιο που χρησιμοποιήθηκε για να συγκεντρωθούν οι λιγοστές σταγόνες αίματος από το σταυρωμένο σώμα του Χριστού. Ένας μύθος αναφέρει ότι ο Ιωσήφ έκρυψε το Γκράαλ στο Γκλάστονμπερι, η ιστορική έρευνα ωστόσο έχει αρκετούς λόγους να αμφιβάλλει ακόμα και για το αν πάτησε στη Βρετανία το πόδι του ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας, για οποιοδήποτε σκοπό.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία
 
Nennius, The History of the Britons, (c.829).
Alcock, Leslie, Arthur's Britain: history and archaeology, AD 367-634, (1971)
Laing, Lloyd Robert, The archaeology of late Celtic Britain and Ireland, c. 400-1200 AD, (1975b).


Το Γκλάστονμπερι (από εδώ - παρέλειψα τις παραπομπές, μπορείτε να μπείτε να τις διαβάσετε)

Το Γκλάστονμπερι είναι γνωστό για τους μύθους και θρύλους σχετικά με τον Ιωσήφ από Αριμαθαίας, το Άγιο Δισκοπότηρο και το βασιλιά Αρθούρο. Ο θρύλος πως ο Ιωσήφ εξ Αριμαθαίας επανέκτησε κάποια ιερά κειμήλια προέρχεται από το Γάλλο ποιητή Ρομπέρ ντε Μπορόν και την δική του εκδοχή για την ιστορία του Δισκοπότηρου το 13ο αιώνα, για την οποία πιστεύεται ότι επρόκειτο για τριλογία, εκ της οποίας μόνο αποσπάσματα σώζονται μέχρι σήμερα. Το έργο αποτέλεσε έμπνευση για το μεταγενέστερο Κύκλο αρθουριανών ιστοριών.
Η εξιστόρηση του Ντε Μπορόν αναφέρεται στο πώς ο Ιωσήφ πήρε λίγο από το αίμα του Ιησού σε ένα κύπελλο (το "Άγιο Δισκοπότηρο"), το οποίο στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Βρετανία. Ο Κύκλος της Βουλγάτας επανεξιστόρησε την αρχική αφήγηση του Ντε Μπορόν. Ο Ιωσήφ εξ Αριμαθαίας δεν αποτελούσε πλέον τον κύριο χαρακτήρα στην καταγωγή του Δισκοπότηρου: ο Ιώσηπος, γιος του Ιωσήφ, ανέλαβε το ρόλο του Φύλακα του Δισκοπότηρου. Ωστόσο, οι πρώιμες εκδοχές της μυθολογίας του Δισκοπότηρου, δεν το αποκαλούν "Άγιο" ούτε αναφέρουν τίποτα για αίμα, τον Ιωσήφ ή το Γκλάστονμπερι.
Το 1191, μοναχοί στο αββαείο ισχυρίστηκαν ότι ανακάλυψαν τους τάφους του Αρθούρου και της Γκουίνεβιρ στο νότιο τμήμα του Ναού του Αββαείου, το οποίο επισκέφθηκαν αρκετοί σύγχρονοι ιστορικοί. Τα ευρήματα μετακινήθηκαν αργότερα και χάθηκαν κατά την Αγγλική Μεταρρύθμιση. Πολλοί ερευνητές υποψιάζονται ότι η ανακάλυψη αυτή ήταν χαλκευμένη, προκειμένου να καθιερωθεί η αρχαιότητα της ίδρυσης του Γκλάστονμπερι και για να γίνει ευρέως γνωστό.
Σε ορισμένα αποσπάσματα της αρθουριανής λογοτεχνίας, το Γκλάστονμπερι ταυτίζεται με το θρυλικό νησί Άβαλον. Ένα παλιό ουαλικό ποίημα συνδέει τον Αρθούρο με το Γκλάστονμπερι Τορ, στο πλαίσιο μιας διαμάχης μεταξύ Αρθούρου και Μάλαγκαντ, όταν ο τελευταίος είχε απαγάγει την βασίλισσα Γκουίνεβιρ. Σύμφωνα με κάποιες εκδοχές του Αρθουριανού θρύλου, ο Λάνσελοτ αποτραβήχτηκε στο Αββαείο του Γκλάστονμπερι μετά το θάνατο του Αρθούρου.

Απομεινάρια του Ναού του Αγίου Μιχαήλ στην κορυφή του Γκλάστονμπερι Τορ
 
Ο Ιωσήφ λέγεται ότι έφτασε με βάρκα στο Γκλάστονμπερι. Αποβιβαζόμενος, κάρφωσε το ραβδί του στο έδαφος και αυτό βλάστησε θαυματουργά ως Ιερός Άκανθος. Έτσι εξηγείται η ύπαρξη ενός υβριδικού δένδρου λευκάκανθρας λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Γκλάστονμπερι, το οποίο ανθίζει δυο φορές το χρόνο, μια την άνοιξη και μια κοντά στα Χριστούγεννα (ανάλογα με τον καιρό). Κάθε χρόνο, κόβεται ένα βλαστάρι από τον τοπικό Αγγλικανό ιερέα και το μεγαλύτερο μαθητή του Σχολείου St John και στέλνεται στη Βασίλισσα.
Ο αρχικός Ιερός Άκανθος αποτέλεσε κέντρο προσκυνήματος κατά το Μεσαίωνα, αλλά κόπηκε κατά τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο. Αντικαταστάθηκε τον 20ό αιώνα με ένα δέντρο στο λόφο Γουέργιαλ, αλλά επαναφυτεύτηκε την επόμενη χρονιά, καθώς η πρώτη προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής.
Σήμερα, το Αββαείο του Γκλάστονμπερι αυτοπαρουσιάζεται ως "παραδοσιακά ο αρχαιότερος υπέργειος χριστιανικός ναός στον κόσμο", ο οποίος σύμφωνα με το θρύλο κατασκευάστηκε από τον Ιωσήφ για να στεγάσει το Άγιο Δισκοπότηρο, περίπου 65 χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού. Ο θρύλος λέει επίσης πως ως παιδί, ο Ιησούς είχε επισκεφθεί το Γκλάστονμπερι μαζί με τον Ιωσήφ, ωστόσο μάλλον δημιουργήθηκε κατά την μεσαιωνική περίοδο, οπότε τα θρησκευτικά κειμήλια και προσκυνήματα ήταν επικερδές εμπόριο για τα αββαεία. Ο Γουίλιαμ Μπλέικ ανέφερε το θρύλο σε ένα ποίημα του που έγινε "δημοφιλής ύμνος", με τίτλο "Ιερουσαλήμ":
Περπατήσαν άραγε τούτα τα πόδια
Πάνω στα πράσινα βουνά της Αγγλίας;
— Γουίλιαμ Μπλέικ, "Ιερουσαλήμ"
Το Γκλάστονμπερι βρίσκεται κοντά στον Ποταμό Μπρου, ο οποίος τον καιρό του Αρθούρου σχημάτιζε μια λίμνη νοτίως του λόφου στον οποίο βρίσκεται η πόλη. Η λίμνη είναι μια από τις τοποθεσίες που προτείνονται κατά τον Αρθουριανό θρύλο ως κατοικία της Κυράς της Λίμνης.

Η Παναγία του Γκλάστονμπερι

Orthodoxy rainbow (ένα ιστολόγιο με πλούτο πληροφοριών για την Ορθοδοξία στην αρχαία Βρετανία και όχι μόνο)

 Η Παναγία του Glastonbury (κλικ στην εικόνα)

Στην αγιογραφία που βλέπουμε η Παναγία μας κρατάει στο χέρι της ένα κλαδί από τον θάμνο του Glastonbury, τα ανθισμένα λευκάγκαθα, ο οποίος ανθίζει δύο φορές το χρόνο.
Δείτε σχετικά εδώ: εδώ.

Στα περιθώρια της εικόνας βλέπουμε πολλές εικόνες από αγίους του Glastonbury:

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ βρίσκεται στην κορυφή της εικόνας. Σημαντικά αφιερώματα στο αρχάγγελο Μιχαήλ:  Chapel of Saint Michael στο Glastonbury Tor,  Mont Saint Michel στη Γαλλία, Skellig Michael στην κομητεία Kerry της Ιρλανδίας, και Saint Michael’s Mount στην Κορνουάλη.
Ο Άγιος Ιωσήφ από Αριμαθαίας ο οποίος έφερε τον Χριστιανισμό στην Βρετανία, ίδρυσε κοινότητες στο Glastonbury, έχτισε με βέργες το εκκλησάκι που ήταν αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο και ήταν γνωστό μέχρι την καταστροφή του στην μεγάλη πυρκαγιά του  Glastonbury το  1184  με το όνομα
Ecclesia Vetusta (η Αρχαία Εκκλησία).

Ο Άγιος Αριστόβουλος ήταν σύντροφος του Αγίου Αποστόλου Παύλου και πρώτος επίσκοπος της Βρετανίας και χειροτονήθηκε  από τον αδερφό του  άγιο Βαρνάβα. Είναι θαμμένος στο  Glastonbury.

Ο Άγιος Πατρίκιος (5ος αιώνας), απόστολος των Ιρλανδών, ήταν ηγούμενος του Glastonbury στα τελευταία του χρόνια. Υπάρχει μία παράδοση στην Ιρλανδία που λέει πως είναι θαμμένος στο Glastonbury.

Ο Άγιος Δαβίδ (6ος αιώνας), προστάτης άγιος της Ουαλίας, είχε μεγάλη αγάπη για το Glastonbury.Ήταν μεγάλος ευεργέτης του Glastonbury και ίσως να είχε ιδρύσει δικό του μοναστήρι εκεί.

Η Αγία Μπρίτζετ (6ος αιώνας) έζησε κοντά στο Glastonbury για κάποιο διάστημα, ίδρυσε μοναστήρι στο Beckery, πέρα από τους λόφους Wearyall.

Ο άγιος Γκίλτας (6ος αιώνας), έγραψε για τον ερχομό της Χριστιανοσύνης στη Βρετανία, δίνοντας επαίνους στο Glastonbury σαν τον τόπο άνθισης του Χριστιανισμού στην Αγγλία.

Ο Άγιος Beon (συχνά συγχέετε με τους αγίους Benignus και Benen) ήταν το δεξί χέρι του αγίου Πατρικίου. Ακολούθησε τον Πατρίκιο στο Glastonbury και έζησε εκεί για ένα διάστημα σαν ερημίτης. Λέγεται πως διαδέχθηκε τον Πατρίκιο σαν ηγούμενος του Glastonbury.

Ο Άγιος Collen (7ος αιώνας) έζησε σαν ερημίτης κάτω από μια πέτρα στο Glastonbury Tor και έδιωξε μακριά τα δαιμόνια που βρίσκονταν εκεί.
Λέγεται πως ήταν ηγούμενος του  Glastonbury.

Ο άγιος Indract και η αγία Dominica (Drusa) ήταν αδέρφια και ανήκαν στην Ιρλανδική αριστοκρατία. Μαρτύρησαν  κοντά στο  Glastonbury στο δρόμο τους για προσκύνηση στις αρχές του 8ου αιώνα.

Οι άγιοι Kea, Fili και Ruman (Rumon) ήταν ιεραπόστολοι από το Glastonbury  οι οποίοι ταξίδεψαν στο Devon και στην Κορνουάλη τον 6ο αιώνα, ιδρύοντας χριστιανικά κέντρα.

Η αυθεντική εικόνα βρίσκεται στο Ιερό του ναού του αγίου  Συμεών και της αγίας Άννας, του  Combe Martin. Η εικόνα αυτή έγινε από τον πατέρα Δαβίδ (αιωνία του η μνήμη) ιδρυτού της Ορθόδοξης Αδελφότητας του Αγίου Σεραφείμ στο Walsingham.


Το αγγλικό κείμενο εδώ. Μετάφραση orthodoxy-rainbow.
Οι πληροφορίες για την τοποθεσία της εικόνας από εδώ

Δείτε επίσης:
 
Ορθόδοξοι άγιοι στις χώρες της Δύσης
Ο τελευταίος ορθόδοξος βασιλιάς της Βρετανίας... 
Βιβλία για την Κέλτικη Ορθοδοξία
Η θέση της Γυναίκας στο Χριστιανισμό (κλικ!)


The ancient Christian Church - About Orthodox Church in the West World...
Find an Orthodox Church in...


Την Κυριακή των Μυροφόρων συνεορτάζονται και:
 
Η Σύναξη των εν Μεσσηνία αγίων (από εδώ)

Σύναξη των εν Μεσσηνία ΑγίωνΤην Κυριακή των Μυροφόρων (την Κυριακή μετά του Θωμά), η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη των εν Μεσσηνία Αγίων. Οι 12 Άγιοι που εορτάζουν είναι:

1) Αγιος Απόστολος Καίσαρας πρώτος επίσκοπος Κορώνης (βλέπε 8 Δεκεμβρίου)
2) Αγιος Αθανάσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, εξ Ανδρούσης (λείψανό του φυλάσσεται στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου Ανδρούσης - βλέπε 28 Οκτωβρίου)
3) Αγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (βλέπε 11 Αυγούστου)
4) Αγιος Αθανάσιος επίσκοπος Μεθώνης (βλέπε 10 Δεκεμβρίου)
5) Αγιος Αγαθοκλής επίσκοπος Κορώνης (βλέπε 9 Σεπτεμβρίου)
6) Αγιος Ιωάννης Επίσκοπος Μεσσήνης (βλέπε 13 Ιουλίου ή την πρώτη επόμενη Κυριακή)
7) Αγία Μεγαλομάρτυς Ξενία η Καλαματιανή (βλέπε 3 Μαΐου)
8) Οσιομάρτυς Ηλίας ο Αρδούνης (λέπε 31 Ιανουαρίου και Κυριακή των Μυροφόρων)
9) Οσιομάρτυς Θεοφάνης (βλέπε 8 Ιουνίου)
10) Οσιος Θεόδωρος εκ Κορώνης (βλέπε 12 Μαΐου)
11) Οσιος Ιερόθεος ο Νέος ο Ιβηρίτης (βλέπε 13 Σεπτεμβρίου)
12) Οσιος Λέων εν Μεθώνη (βλέπε 12 Μαΐου)

Μεγαλυνάριον

Χαίροις Μεσσηνία ἐν τῷ Χριστῷ, δώδεκα Ἁγίους, ἐξανθήσασα θαυμαστούς, οὕς περ νυχθημέρως, πλουτεῖς πρέσβεις ἐνθέρμους, σοῖς τέκνοις οὐρανόθεν, χάριν παρέχοντας.


Η Σύναξη των εν Λαγκαδά αγίων (από εδώ - βλ. σχετικά και εδώ)

Η αγία Κυράννα
Από την ιστοσελίδα της ιεράς μητροπόλεως Λαγκαδά, Λητής & Ρεντίνης πληροφορούμαστε ότι στο τοπικό αγιολόγιο περιλαμβάνονται οι εξής άγιοι:

Αγία Κυράννα (δες & εδώ
Αγία Παρασκευή
Άγιος Νέστορας
Απόστολος Παύλος
Άγιος Δημήτριος
Άγιος Γεώργιος
Άγιος Αθανάσιος
Άγιος Ακάκιος
Άγιος Δαμασκηνός


Ας έχουμε τις πρεσβείες όλων των αγίων της ημέρας, κι εμείς και όλος ο κόσμος, πιστοί και "άπιστοι"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: