Μεγάλος και θαυματουργός ασκητής της Γαλλίας του 7ου αιώνα μ.Χ., εποχής Ορθοδοξίας ακόμη για τη δυτική Ευρώπη.
Ήταν γόνος πριγκιπικής οικογένειας, όμως συγκλονίστηκε όταν συζήτησε με δύο Ιρλανδούς ή Ουαλούς χριστιανούς ιεραποστόλους, διωκόμενους από ομάδες παγανιστών.
Προβληματισμένος για τη ζωή και σαγηνευμένος από το μοναστικό ιδεώδες, αποσύρθηκε ως ερημίτης στο δάσος του Crécy. Σύντομα τον ακολούθησαν κι άλλοι αναχωρητές και δημιουργήθηκε μια μονή. Ο άγιος έφυγε από εκεί, για ν' αποφύγει τη δόξα των ανθρώπων, και αφιέρωσε τη ζωή του στο έργο της ιεραποστολής και στη φροντίδα της επιστροφής των αμαρτωλών στο δρόμο του Θεού. Η δράση του έφτασε μέχρι την Αγγλία.
Σε 638, μετά από μερικά χρόνια στην Αγγλία, ο Richarius ίδρυσε ένα μοναστήρι στη γενέτειρά του Ponthieu, που ονομάστηκε Centule (ή Centula, αλλοίωση της Λατινικής Centum Turres: εκατό πύργοι). Αυτό το μοναστήρι λειτουργούσε σύμφωνα με τον Κανόνα του αγίου Κολουμπάνου (Columbanus, 543-615) του Luxeuil, μεγάλου ιεραποστόλου της Γαλλίας. Μια πόλη αναπτύχθηκε γύρω από αυτό το μοναστήρι, που ονομάζεται επίσης Centule. Κατά το Μεσαίωνα μετονομάστηκε σε Saint-Riquier. Σήμερα έχει περίπου 1200 κατοίκους, οι οποίοι εξακολουθούν να αναφέρονται στους εαυτούς τους ως Centulois.
Ο Φράγκος βασιλιάς Δαγοβέρτος (Dagobert) κάποτε ήρθε να επισκεφτεί το μοναστήρι και ο άγιος του πρόσφερε σοφές και σημαντικές συμβουλές. Ήταν ειλικρινής και σαφής στην ομιλία του προς το βασιλιά, μιλώντας χωρίς φόβο ή κολακεία, και ο βασιλιάς στη συνέχεια έγινε ευεργέτης της μονής. Ο άγιος χρησιμοποίησε όσες δωρεές λάμβανε για να βοηθήσει λεπρούς και φτωχούς και να απελευθερώνει αιχμαλώτους πληρώνοντας λύτρα.
Κοιμήθηκε το 645 μ.Χ. και τάφηκε στο χώρο της μονής του Forest-Montiers, της δεύτερης μονής που είχε ιδρύσει.Αργότερα το λείψανό του μεταφέρθηκε στο Centula, όπου η μονή και η πόλη που φέρει το όνομά του, Saint-Riquier. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ (γαλλικά). Από εκεί και οι φωτο. Το 790, ο Angilbert, γιος του Καρλομάγνου, έγινε ο ηγούμενος και μετέτρεψε το αβαείο σε σημαντικό πνευματικό κέντρο. Σε 881 λεηλατήθηκε από τους Νορμανδούς. Κατόπιν γνώρισε νέα περίοδο της ιστορίας του, που όμως προχωρά στην εποχή μετά το Σχίσμα του 1054, όπου πλέον χάνεται η Ορθοδοξία από τη δυτική Ευρώπη.
Πηγές του παραπάνω σημειώματος:
Οι συναξαριστής του ραδιοφωνικού σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας.
Το βιβλίο Πανάγιον Ορθοδόξων Αγίων του Γεωργίου Εμμ. Πιπεράκι.
http://www.encyclopedie.picardie.fr/Saint-Riquier.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Richarius
http://en.wikipedia.org/wiki/Saint-Riquier
Δείτε επίσης:
Ορθόδοξοι άγιοι στις χώρες της Δύσης & η Ορθοδοξία στη σύγχρονη Δύση
Οι ορθόδοξες ρίζες της Δύσης ως παράγοντας πανευρωπαϊκής ενότητας
Δυο ορθόδοξα μοναστήρια στη Γαλλία
Miley Cyrus - ή: γιατί επείγει να ενταθεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο δυτικό κόσμο...
LA SAUVEGARDE DE LA CREATION DANS LA TRADITION ORTHODOXE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου