Τάντση Αλεξία
Πρόεδρος του Σωματείου Μαμάδες για την Ελλάδα
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν στιγμές, που κοιτάζεις το μωρό σου και νιώθεις ένα μείγμα αγάπης, φόβου και απορίας.
Νιώθεις πως πρέπει να τα ξέρεις όλα, να τα κάνεις όλα σωστά, να μην επιτρέψεις ούτε ένα λάθος. Κι όμως — μέσα σε όλο αυτό, ξεχνάς κάτι πολύ ουσιαστικό, κάτι που δεν θέλω να ξεχάσεις ποτέ: ΕΙΣΑΙ ΗΔΗ ΑΡΚΕΤΗ!!
Καμία μανούλα δε γεννιέται γνωρίζοντας τα πάντα. Όλες μαθαίνουν μέρα με τη μέρα, λάθος με το λάθος, αγκαλιά με την αγκαλιά. Κι εσύ κάνεις το ίδιο. Το ότι ανησυχείς, το ότι προσπαθείς, το ότι θέλεις το καλύτερο για το παιδί σου, είναι από μόνο του απόδειξη πως είσαι υπέροχη μαμά, μια μαμά που πολλά παιδιά θα ήθελαν να έχουν.
Κάποιες νύχτες, όταν ο κόσμος σωπαίνει κι εσύ μένεις ξάγρυπνη με ένα μικρό θαύμα στην αγκαλιά, ίσως νιώσεις ένα ρίγος αμφιβολίας.
Σαν να ψιθυρίζει μέσα σου μια φωνή: «Μήπως δεν είμαι αρκετή;»
Μα την ίδια στιγμή, το παιδί σου αναπνέει πάνω στην καρδιά σου –
και αυτή η ανάσα είναι η πιο καθαρή απάντηση: είσαι ήδη πολλά περισσότερα απ’ όσο βλέπεις.
Επιτρέπεται να κάνεις λάθη. Επιτρέπεται να ζητάς βοήθεια. Επιτρέπεται να έχεις ανάγκη από λίγη ξεκούραση, λίγο χώρο, λίγο χρόνο για σένα. Δεν μειώνει την αξία σου ως μητέρα — σε κάνει ανθρώπινη, αληθινή και ακόμη πιο δυνατή.
Θέλω να μου κάνεις μια χάρη…τις μέρες που νιώθεις κουρασμένη, όταν η αμφιβολία σού ψιθυρίζει πως δεν τα καταφέρνεις, θέλω να θυμάσαι αυτό: το παιδί σου δεν χρειάζεται μια τέλεια μητέρα· χρειάζεται εσένα.
Με τη δική σου φωνή, το δικό σου χάδι, τη δική σου παρουσία.
Για εκείνο είσαι το πιο ασφαλές μέρος στον κόσμο, είσαι όλος του ο κόσμος και όσο είσαι εσύ καλά θα είναι και αυτό καλά.
Και θέλω να σου θυμίσω κάτι απαλό, μα ιερό:
Μην ξεχνάς την ψυχή που βρίσκεται πίσω από αυτές τις αγκαλιές. Τον εαυτό σου.
Μην τον αφήνεις να μαραίνεται από κούραση και ξεχασμένες ανάγκες.
Κλείσε τα μάτια για λίγο, ζήτα βοήθεια όταν την χρειάζεσαι.
Η δική σου ανάσα είναι το πρώτο χάδι που μαθαίνει το παιδί σου —
κι όταν εσύ ανασαίνεις με ηρεμία, ο κόσμος του γίνεται πιο φωτεινός.
Μην ξεχνάς να είσαι τρυφερή και με τον εαυτό σου.
Όπως κρατάς απαλά το μωρό σου, έτσι αξίζει να κρατάς και την καρδιά σου: με καλοσύνη, κατανόηση και υπομονή. Χτίζεις έναν νέο κόσμο για το παιδί σου και ταυτόχρονα ξαναγεννιέσαι κι εσύ μαζί του.
Να είσαι τρυφερή με σένα, όπως είσαι και με το μικρό σου.
Να σε κρατάς απαλά· να σου συγχωρείς τα λάθη·
να νιώθεις περηφάνια για κάθε μικρή νίκη της ημέρας που πέρασε.
Προχωράς.
Αργά, γλυκά, αληθινά.
Και ας μην το βλέπεις πάντα, λάμπεις σε κάθε βήμα αυτής της πορείας.
Αυτό το μήνυμα είναι μια αγκαλιά από λέξεις
που θέλουν απλώς να σου πουν πως τα καταφέρνεις.
Συνέχισε. Προχωράς καλύτερα απ’ όσο νομίζεις.
Σε εκτιμούν περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι.
Και αγαπιέσαι περισσότερο απ’ όσο μπορείς να φανταστείς.
Και συμπλήρωμα:
"Πώς τα προλαβαίνεις όλα με 4 παιδιά και δουλειά; Αντέχεις;..."
Το πιο σημαντικό γυναικείο επάγγελμα στην Ελλάδα σήμερα
Η φωνή μιας μαμάς: «Τρέχω για να τα προλάβω όλα και τελικά με θεωρούν δεδομένη, μα ως εδώ!»
Για τις μητέρες που είναι εκεί — για τους πατέρες που λείπουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου