ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: 2025

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2025

Η πνευματική πορεία και ο χριστιανισμός στη Συρία μέσα από τις αφηγήσεις της Γερόντισσας Παρακλήτης

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2025

Επιτέλους, μια χριστουγεννιάτικη ταινία με αναφορές στο Χριστό!...

Χθες παρακολουθήσαμε στο ERTFLIX (το διαδικτυακό κανάλι της ΕΡΤ) την ταινία "Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία", της οποίας ο αυθεντικός τίτλος είναι "The Least of These: A Christmas story", δηλ. "Οι ελάχιστοι από αυτούς: Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία".

Είναι μια τρυφερή και όμορφη ταινία για την ελπίδα και τη δύναμη ψυχής, που μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο (αλλά και μια οικογένεια) να επιβιώσει, καθώς και για την καλοσύνη που μπορεί ν' αλλάξει τη ζωή των συνανθρώπων μας αλλά και τη δική μας.

Επιτέλους, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη: μια χριστουγεννιάτικη ταινία με αναφορές στον Ιησού Χριστό! Λίγες μεν, αλλά καίριες: το παιδάκι που αναρωτιέται για τη γέννηση του Χριστού και αν ο άη Βασίλης (Santa Claus) γνωρίζει το Χριστό, το ίδιο που προσεύχεται και η μαμά του παραστέκει στην προσευχή του ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες (παρότι η πίστη της ίδιας έχει κλονιστεί), και το κυριότερο, θα έλεγα, η αναφορά ενός ραδιοφωνικού παραγωγού λίγο πριν τα Χριστούγεννα στην περίφημη περικοπή από το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο "Επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν" κτλ, για την οποία λέει ότι αντανακλά τη βαθύτερη ουσία των Χριστουγέννων και καλό είναι να τη θυμόμαστε και να κάνουμε κάτι για τους "ελάχιστους αδελφούς" που αναφέρονται σ' αυτήν - από εκεί μάλιστα, όπως βλέπουμε, είναι και ο αυθεντικός τίτλος της ταινίας. (Από αυτή την παραβολή είναι η διπλανή εικόνα, από εδώ).

Η υπόθεση

Εν συντομία, μια μάνα, που εγκαταλείπει τον βίαιο σύζυγό της, αναγκάζεται να διανυκτερεύει στο αυτοκίνητό της μαζί με το οκτάχρονο κοριτσάκι της. Κανονικά είναι ζωγράφος, αλλά βρίσκει δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα μικρό εστιατόριο, που διατηρούν δυο καλοί άνθρωποι, ενώ το κοριτσάκι κάθε πρωί πηγαίνει σχολείο. Το βράδυ, σταθερά, μένουν στο αμάξι, υπό τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αλλά χωρίς να χάνουν την αγάπη και την χαρά που αυτή η αγάπη & η συνύπαρξή τους (το μόνο που έχουν) φέρνει στη ζωή τους.

Στο εστιατόριο έρχεται ως πελάτης ένας γέρος, μέλος της οργάνωσης "Στρατός της Σωτηρίας", ο οποίος κάθε χρόνο, κοντά στα Χριστούγεννα, ντύνεται άη Βασίλης (Santa Claus) και βρίσκει μικρές εισφορές για την οργάνωση από τους περαστικούς. Καλός άνθρωπος, αλλά αποξενωμένος απ' τα παιδιά του, μένει σ' ένα σπίτι - καταφύγιο της οργάνωσης, και εκεί φέρνει τη μητέρα με το παιδί, όταν τους γνωρίζει και γίνονται φίλοι. Στη συνέχεια, μια σειρά γεγονότων και συναντήσεων με καλούς ανθρώπους φέρνει στη ζωή τους την αλλαγή και τη συγχώρεση που όλοι χρειάζονται και χρειαζόμαστε.

*****

Η ταινία είναι γλυκόπικρη, απλή, ανθρώπινη, με αρκετό χιούμορ και άφθονη αγάπη. Και, κάτι σημαντικό, περιέχει και Χριστό. Έτσι, την ξεχωρίσαμε μέσα στον κυκεώνα της τηλεοπτικής μπουρδολογίας (συγχωρέστε με) των αμέτρητων δήθεν χριστουγεννιάτικων ταινιών, που εξαντλούνται σε αρλούμπες για τον υποτιθέμενο Santa Claus και τα ξωτικά του ή σε αναιμικά ρομάντζα της αμερικάνικης επαρχίας εντός χριστουγεννιάτικου φόντου με στολισμένα δέντρα και μπόλικο χιόνι...

Βεβαίως, είναι προτεσταντική ταινία. Θα υπάρχουν κι άλλες παρόμοιες. Η ΕΡΤ μάλλον φιλοξένησε κάποιες απ' αυτές και, αν ψάξει κάποιος στο ERTFLIX, ίσως τις βρει. Τι να κάνουμε; Εμείς οι Έλληνες δεν καταδεχόμαστε να γυρίσουμε αντίστοιχες. Οι Ρώσοι, Ουκρανοί, Λευκορώσοι κλπ ίσως έχουν, αλλά δεν υπάρχουν για το ελληνικό τηλεοπτικό χριστουγεννιάτικο σύμπαν... Ήταν λοιπόν μια όαση σ' αυτή την τηλεοπτική έρημο.

Κάποια σχόλια ως προς τις προτεσταντικές ταινίες (με αφορμή το Πάσχα, αλλά δεν πειράζει), μπορείτε να δείτε εδώ. Σημειώνω ότι δεν με πειράζει που είναι προτεσταντική, παρότι προφανώς θεωρώ ότι η Ορθοδοξία είναι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού και όχι οι διάφορες προτεσταντικές παραλλαγές. Είναι ωραία και θεωρώ πως αξίζει.

Καλά (διαρκή) Χριστούγεννα και ευλογημένη νέα χρονιά. Και ας μην ξεχνάμε τους ελάχιστους αδελφούς του Χριστού, τους αδελφούς μας.