ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Λυκόσχημος Αμνός (ραπ ιστορίες & ορθόδοξη κληρονομιά)

Στον Παντελή, τον Κύπριο

Έχουμε ήδη μιλήσει για τους ορθόδοξους ράπερς Jamster (Σεραφείμ) & Γιάννο Wu (Mastermind), που αξίζει να τους γνωρίσετε & ν' ακούσετε τα τραγούδια τους.
Το παρακάτω τραγούδι είναι το "Μαξ (Πάθη και Αρετές"). Βρίσκεται στο Solo Album "Λυκόσχημος Αμνός", του θρυλικού hip hop MC Αρτέμη από τους πρώην Terror X Crew (από τους πρώτες Έλληνες χιπ χόπερ). Αφηγείται την ιστορία του Μαξ, ενός νέου ναρκωμανή που ξαναβρήκε τον εαυτό του, όταν ανακάλυψε μέσα στη φυλακή το βιβλίο Πάθη και Αρετές του σύγχρονου αγίου Γέροντα Παΐσιου (ολόκληρο εδώ).



H ραπ είναι ίσως η πιο πολιτικοποιημένη σύγχρονη ελληνική μουσική. Φυσικά, χωράει τα πάντα και εννοείται πως δεν είναι μουσική της δικής μας παράδοσης. Είναι όμως μια μορφή έκφρασης της νέας γενιάς (στους δρόμους που έχει πάρει και με τις ποικίλες επιρροές που δέχεται) & ως τέτοια είναι αξιοπρόσεκτη.
Ο Αρτέμης εκφράζει τη δική του άποψη για τα πολιτικά και κοινωνικά πράγματα στον τόπο μας. Σαφώς έχει πατριωτικό προσανατολισμό. Κάποιοι τον κατηγόρησαν ως εθνικιστή (με τη στροφή που έχει πάρει εσχάτως, όπως σ' αυτό το Αlbum). Δεν το κρίνω. Απλά, γνωρίστε τον, άσχετα αν συμφωνείτε ή όχι με την οπτική του. Ίσως έχει να σας πει κάτι - ίσως και όχι. Εξαρτάται κι από την ηλικία σου και τις γενικότερες προϋποθέσεις σου, μεγάλε.



"Πρελούδιον/Το Ξόδι Νο2"

Στίχοι - Ερμηνεία : Αρτέμης
Σύνθεση : Βάιος Χριστοδούλου, Λάμπρος Κριτσιμάς, Λεωνίδας Πετρόπουλος, Junior SP.
Ηχογράφηση - Μίξη - Mastering : Λάμπρος Κριτσιμάς

Ὁ Ἕλλην ἐσχάτως ἐναγκαλίστηκε τό μηδέν,
και ἀγαλλομένῳ ποδί ἔτρεξε δυτικά τῆς Ἐδέμ,
ἐξέπεσε ἀπό τό πνευματικό τοῦ ὑπερῶον, κι ἀπό ζῶον
θεούμενον καί λογικόν, κατέστη ἁπλῶς ζῶον!
Ἔπαθε μετανεωτερική ἐγκεφαλική μαλάκυνση,
ἔγιν' ὀπαδός μίας προόδου, πού ἰσοπέδωνε τήν παράδοση,
στή συβαριτική του νάρκωση, ζοῦσε ἐν πλήρῃ εὐτυχία,
νόημα ζωῆς τοῦ ἦταν ἡ αὐτοπραγμάτωση κι ἡ αὐτολατρεία.
Διέρρηξε ὁποιονδήποτε δεσμόν εἶχε μέ τό παρελθόν,
ἐπέλεξε νά ζεῖ βίον αὐτιστικόν, σ' ἕνα ἄχρονο παρόν,
δίχως καμμία μέριμνα γιά τό μέλλον, δίχως κανένα ὅραμα,
κατέληξε τυφλός τά τ'ὦτα, τόν τέ νοῦν, τά τ' ὄμματα!

...κι ὅλοι ζοῦσαν δίχως τήν παραμικρή ὑποψία,
ὥσπου τελικά ἡ ἀρρώστια μας ἔφαγε τό πόδι,
τώρα εἴν' ἀργά, πού ἀνακάλυψαν τήν συνομωσία,
τώρα εἴν' ἀργά, γιατί βρισκόμαστε στό ξόδι!
Φώναζα, ὅτι ἐρχόταν σκοτομήνιος νύχτα
καί μέ ἔλεγες τρελό, συνωμοσιολόγο καί φασίστα!
Τώρα πού 'ρθε γιά Τό Ξόδι ἡ δικαίωση, ἡ πικρή,
τώρα, τό νά θρηνεῖς πάνω ἀπ' τά μνήματα δέν ὠφελεῖ!

Και ἀναρωτιέσαι,
γιατί, στή χώρα πού γεννήθηκαν τά ὑψηλά ἰδανικά,
σήμερα ὅλοι τείνουνε χεῖρες γιά δανεικά; Ἐπειδή ἁπλά
ἀπό τή Δελφική Ἰδέα τοῦ Σικελιανοῦ καί τῆς Πάλμερ,
εἶχαν ὁδηγηθεῖ στήν ἰδέα τοῦ Cayenne καί τοῦ Hammer.
Λάτρευαν ξόανα, ζοῦσαν σέ μία εἰκονική πραγματικότητα,
γι' αὐτό καί σάστισαν τή μέρα πού προσγειώθηκαν ἀπότομα
ἀπό τήν ἐπίπλαστη εὐδαιμονία, μέσα στόν ὄλεθρο,
κι ἄν δεῖς, ἀκόμα δέν ἐννόησαν, ἀπό πού ἔλαβαν τόν κόλαφο!
Στούς σύγχρονους κονκισταδόρες εἶχαν ἐκχωρήσει τά πάντα,
μ' ἀντάλλαγμα ἕνα καθρεφτάκι καί μία γυαλιστερή χάντρα,
καί ἐνῶ εἶχαν θαμπωθεῖ, μία δράκα ἀπό ἐξωνημένους,
ὕφαινε σιωπηρῶς καί ὑπογείως τό σάβανο τοῦ Γένους!
Ἐλπίδα φυσικά δέν φαινότανε πουθενά στόν ὁρίζοντα,
ἀφοῦ μέ τή νεοταξική παιδεία πού παρεῖχε τό σύστημα,
παρήγοντο μόνο ἡττημένα μυαλά καί νέο-γενίτσαροι,
κοινῶς ἄτομα πού μισούσανε τήν ἴδια τους τήν ὕπαρξη!
Δέν ὑπῆρχε ἕνας καθηγητής, ὅπως ὁ Ἰωάννης Συκουτρής,
γιά νά διδάξει ἐκ νέου τόν «ἡρωικόν τρόπο ζωῆς».
Δι' ἑλληνισμόν σαλούς εἶχε ὁ τόπος ἀνάγκη, ὅπως ἐκεῖνον
στήν Ἀγέλαστο Πέτρα, τόν Παναγιώτη Φαρμάκη·
ὁ Ἐκσυγχρονισμός εἶχε εἰσαγάγει μεθόδους σύγχρονες
κι οἱ Ἕλληνες ἔτρωγαν τίς σάρκες τούς ὡς ἄλλοι Ἐρυσίχθονες.
Ἐξοστράκιζαν τίς φωνές, πού ἐπεσήμαιναν τόν κίνδυνο,
λόγῳ του ὅτι διατάρασσαν τόν ὕπνο τούς τόν νήδυμον!


Ὁ πτωχός, ὁ πτωχολέων!
Τό κλέος τῶν Νυμφαίων!
Ὁ τῶν πάντων ἐργάτης!
T' ὄνομα αὐτοῦ ἐστίν Ἰωάννης!
Τῆς Ῥωμηοσύνης ὁ ἥρως!
Ὁ μονομάχος τοῦ Σωτῆρος!
Τῆς δικαιοσύνης ἡ στάθμη!
Ὅραμα, πού ποτέ δέν ἐχάθη!
Τό σκεῦος, τό θεῖον!
Τό τῆς χάριτος δοχεῖον!
Ὁ βασιλεύς, ὁ τρισμάκαρ!
Ὁ συντρίψας τήν πλάνην τῆς Ἄγαρ!
Πένης κεκαθαρμένος!
Τό βασιλικόν γένος!
Νῦν, ὕμνος καί αἶνος,
ἐστίν ὁ Μαρμαρωμένος!

Ὁ σταυρωθεῖς ἐγήγερται, ὁ μεγάλαυχος πέπτωκεν,
ὁ καταπεσῶν καί συντριβεῖς ἀνώρθυται!

Φαεινότατος ἀστήρ!
Ὁ αὐτοκράτωρ Σωτήρ!
Τῶν κακοδόξων πρηστήρ!
Ὁ τῶν Ἑλλήνων Πατήρ!
Ὁ λέων, ὁ ἄλκιμος!
Ὁ γνωστός καί ὁ ἄγνωστος!
Ὁ βασιλεύς, ὁ Ἅγιος!
Ὁ Ἑξαδάκτυλος!
Ὁ τό ἦθος ἔχων σεμνόν!
Μέγα καύχημα τῶν πιστῶν!
Ὁ ἐνάρετος κι ὁ σοφός!
Ὁ νομιζόμενος νεκρός!
Ἄγγελος ἐν σχήματι ἀνθρώπου,
φανήσεται ἐπί τῆς Ἑπταλόφου!
Ὁ συντηρήσας Νόμους Κυρίου,
ἐγερθήσεται ἐξ ὕπνου πολυχρονίου!

Μακάριος ὅς ἄν ἐπιζήσῃ καί ἴδῃ τόν ἀνιστάμενον!

Ο άγιος Ιωάννης Βατάτζης, ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς των θρύλων
Αυτά.
Θεωρώ καλό να σας προσκαλέσω και για μια βόλτα σε κάποια από τα παρακάτω posts:

Αυτογνωσία
Χάσε την ψυχή σου (ή... σώσε την)
Για την αγάπη του Θεού, τη μετάνοια, την κατάθλιψη

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το πιο κλασικό ραπ κομμάτι που ξέρω είναι... οι Χαιρετισμοί.
Δε θέλω καθόλου να φανώ ασεβής (άλλωστε, όταν μεταφέρεις ένα έργο σε μια μουσική που αγαπάς, είναι δείγμα σεβασμού, όχι προσβολή), αλλά δοκιμάστε να τους απαγγείλετε ως hiphop & θα με θυμηθείτε!
Αντιγράφω ένα δείγμα, μια ωραία στροφή, από το δ΄ μέρος:

Τείχος ει των Παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καί πάντων των εις σε προστρεχόντων· ο γαρ του ουρανού καί της γης, κατεσκεύασέ σε ποιητής, Άχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου καί πάντας σοι προσφωνείν διδάξας·
χαίρε η στήλη της παρθενίας
χαίρε η πύλη της σωτηρίας
χαίρε αρχηγέ νοητής αναπλάσεως
χαίρε χορηγέ θεϊκής αγαθότητος
χαίρε συ γάρ ανεγέννησας τους συλληφθέντας αισχρώς
χαίρε συ γαρ ενουθετησας τους συληθέντας τόν νούν
χαίρε η τόν σπορέα της αγνείας τεκούσα
χαίρε παστάς ασπόρου νυμφεύσεως
χαίρε πιστούς Κυρίω αρμόζουσα
χαίρε καλή κουροτρόφε παρθένων
χαίρε ψυχών νυμφοστόλε αγίων
Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Θα παρατηρήσετε πως ο ρυθμός, το μέτρο, η ομοιοκαταληξία, η εναλλαγή πεζού (εισαγωγής) και έμμετρου λόγου, όλα ταιριάζουν απόλυτα στο είδος της ραπ!
Αυτό σημαίνει ότι ο ποιητής των Χαιρετισμών - ο άγ. Ρωμανός- ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του: έγραψε ένα έργο που επιδέχεται τόσο διαφορετικές μουσικές αναγνώσεις.
Ένα έργο για όλες τις γενιές.

Φιλόμουσος είπε...

Καλά για τους "ορθόδοξους ράπερς", αυτή είναι η κουλτούρα τους, αυτά γράφουν και είναι συμπαθείς.
Αλλά για τους Χαιρετισμούς... Ε όχι και να μπερδεύουμε τα ντάπα-ντούπα των Αφροαμερικανών (που είναι γεμάτα βωμολοχίες και σεξιστικές κινήσεις) με τα διαμάντια των αγίων Υμνωδών μας!
Λίγη σοβαρότης δεν βλάπτει!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί, δεν είναι σοβαρά τα τραγούδια του Αρτέμη;
Οι ράπερς είναι το σημερινό αντίστοιχο των δικών μας ποιητάρηδων και ριμαδόρων, λαϊκοί δεξιοτέχνες της στιχουργικής και αυτοσχεδιαστές.
Και στα παραδοσιακά μας λαϊκά άσματα υπήρχαν και αριστουργήματα, αλλά και σκουπίδια (και σεξοτράγουδα και υβριστικά και απ' όλα).
Και στη βυζαντινή μουσική ακόμα υπάρχουν τα "παραϋμνογραφικά" άσματα, που με το μέλος τροπαρίων λένε σάτιρες κ.τ.λ. (αν και όχι με βωμολοχίες, απ' όσο ξέρω).
Καθένας εκφράζεται με τον τρόπο του. Δεν είπα να απαγγέλλονται ραπ οι Χαιρετισμοί στην Εκκλησία. Να εξηγούμαστε!...

Andrew είπε...

Το Rap πηγάζει από το rhapsody (ραψωδία). Μεταφέρθηκε από τους αρχαίους Έλληνες ραψωδούς της Αιγύπτου και της Αβησσυνίας στους ιθαγενείς πληθυσμούς και από εκεί πολλά χρόνια αργότερα από τους αφρικανούς σκλάβους στην Αμερική.

Ανώνυμος είπε...

Το σταυροαναστάσιμο μήνυμα χωράει και στην ραπ καιστο μέταλ και παντού..

Mαρίτα Καράπη είπε...

Παρα πολύ ωραία και τολμώ να πω και ωφέλιμα τα τραγούδια του Αρτέμη.Τα λόγια είναι πολύ ψαγμένα πάντως και εκφράζουν την πίστη μας με τον δικό του τροπο.Ολοι οι καλοί χωράνε!Ας μην είμαστε τόσο στενόμυαλοι...Μπράβο και στα παιδιά που γράφουν τόσο εξαίσιους στίχους και στον uploader που μας τα έκανε γνωστά τα τραγούδια του!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ προχώ! Ξέρω πολλούς που στραβομουτσουνιάζουν με τέτοιους "νεωτερισμούς" αλλά εγώ χαίρομαι που το πέτυχα. Μόλις χτες ανακάλυψα το μπλογκ σου/σας και το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον! Συνεχίστε την καλή δουλειά!
Λίγες πληροφορίες για τον Αρτέμη και τη μπάντα του θα ήθελα. Απ΄ότι κατάλαβα ζει Θεσσαλονίκη. Εμφανίζεται κάπου; Κι εγώ εκεί ζω και θα ήθελα να τον ακούσω.

Π

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Δεν ξέρω περισσότερα. Όποιος ξέρει, ας μας πληροφορήσει.
Όσο για τα προηγούμενα σχόλια, είμαι της άποψης πως η αλήθεια, η πίστη και η αγάπη εκφράζονται με "όλους" τους τρόπους. Μακάρι οι νεανικοί τρόποι έκφρασης να μιλάνε για κάτι καλό κι όχι για αρνητικά πράγματα - αυτό είναι το θέμα.
Ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή σας.

Ανώνυμος είπε...

Aθήνα μένει ο Αρτέμης κι είναι ο πρώτος που έκανε ραπ στα ελληνικά.
Στις 29 του μηνός παρουσιάζει τον νέο του δίσκο στο ΚΟΟΚΟΟ στο γκάζι, για θεσσαλονικη δεν ξέρω αν έχει κανονιστεί κάτι.. η μπάντα αποτελείται από διάφορα άτομα προς μεταλ κινειται κυριως αποτι γνωριζω, οπως κανανε και με τον προηγουμενο δισκο Α-Ε, Ο διαλεχτός της άρνησης κι ο ακριβογιός της πίστης.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες. Νόμιζα Θεσσαλονίκη γιατί στο τραγούδι ο "τόπος δράσης" είναι μέρη της πόλης. Είναι κομματάκι σκληρός ο ήχος και δυσκολεύομαι να καταλάβω τα λόγια αλλά περί ορέξεως ... :-)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα! Ο Αρτέμης ήταν μέλος των Terror X Crew, των μετέπειτα Α/Ε(Αρτέμης/Ευθύμης). Ο ''Λυκόσχημος Αμνός'' είναι η 2η σόλο δουλειά του Αρτέμη.Η 1η ήταν το ''Mash Up Sessions I'' με τον Σταμάτη Σπανουδάκη.

Αυτή είναι η σελίδα του Αρτέμη στo facebook - http://www.facebook.com/profile.php?id=100002669432783

Αυτή είναι η σελίδα στο facebook για τη συναυλία τoυ Αρτέμη, στις 29 Ιανουαρίου - https://www.facebook.com/events/150045398441726/

Παναγιώτα είπε...

Καλησπέρα Νεκρέ, Καλή κι ευλογημένη Μεγαλοβδομάδα!

Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα σου σχετικά με σιωνισμό, μασονισμό, Αντίχριστο κτλ. Πέτυχα σήμερα αυτό στο Youtube και αναρωτιόμουν αν ξέρεις κάτι για τους Illuminati και το θέμα όπως το διαχειρίζεται το βίντεο. Μου φάνηκε αξιόπιστο σε πολλά σημεία και υπερβολικό σε άλλα. http://www.youtube.com/watch?v=idAz7mFKPrc&NR=1&feature=endscreen

Ακούω αρκετούς από αυτούς τους καλλιτέχνες και παρατήρησα ότι σε κάποια φάση "αγριεύει" η εμφάνιση και η μουσική τους. Μάλιστα πολλά από τα κομμάτια είναι αγαπημένα μου. Αλλά τους στίχους δεν τους πρόσεξα. Όσο για την εμφάνιση απλά σκέφτηκα ότι το σεξ πουλάει οπότε "απεκδύονται" την εικόνα του καλού παιδιού για να γίνουν sex symbol.
Εκτός από τον προσωπικό μου προβληματισμό, με ώθησε να σου γράψω και η ανησυχία μου για τα παιδιά μου (ενν τους μαθητές μου). Έχουν για είδωλα αυτούς τους ανθρώπους. Νομίζω ότι μπορώ να τους πω μια κουβέντα και να τους βάλω μία υποψία (χωρίς να συνωμοσιολογήσω εννοείται).

Ελπίζω να σου φανεί αρκετά χρήσιμο το link ώστε να κάνεις μία ανάρτηση γι' αυτό. :)

Καλή Ανάσταση!
Παναγιώτα

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Δυστυχώς, για το θέμα δε γνωρίζω περισσότερα απ' όσα εσείς. Κάποια πράγματα, και κυρίως απόψεις μου, θα βρείτε στα άρθρα "Ροκ, ροκάδες, χέβι μέταλ και Ορθοδοξία", αλλά και "Νεκροκεφαλές - κρανία - σκέλεθρα", που δίνονται ως links στο παρόν post. Στο 2ο θα δείτε κυρίως απαντήσεις σε κάποιες τάσεις υποκουλτούρας.
Γενικά, θεωρώ ότι όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Δηλ. όλοι ξαφνικά αποφάσισαν να πουλάνε έτσι, χωρίς να υπάρχει κάποιος που συντονίζει (μέσω διαφημίσεων τρομακτικά οργανωμένων με όλα, όλα τα μέσα) ακριβώς το γεγονός ότι αυτό το στυλ πουλάει;
Ακόμη κι αν δεν το ξέρουν διάφοροι "καλλιτέχνες" (οι λιγότερο πετυχημένοι ίσως), πάλι τη δουλειά του σατανά κάνουν. Εκείνος το ξέρει και ασφαλώς γελάει αν τα παιχνιδάκια του δεν το ξέρουν. Το ίδιο ισχύει και με τη λογοτεχνική κ.λ.π. "μόδα" με τους γοητευτικούς βρικόλακες, τους μάγους και δε συμμαζεύεται...
Δεν το θεωρώ συνομωσιολογία αυτό... Πάμε προς άλλα (πολύ dark) μονοπάτια. Η κόλαση είναι εδώ και χρειάζεται, χωρίς υστερία φυσικά, αγώνας φωτός, αγάπης και παραδείσου.
Χωρίς υστερία, γιατί ο Χριστός είναι ο λευκός καβαλάρης που "εξήλθε νικών και ίνα νικήση" (Αποκάλ. 6, 2). Το τέλος θα είναι καλό, απλώς πόσες ψυχές θα χαθούν, από ανοησία μας; Μακάρι όχι κι οι δικές μας και των παιδιών μας (μα όλα παιδιά μας είναι!!! Δεν είναι;)...
Χάρηκα πολύ με το σχόλιό σας. Σας ευχαριστώ. Καλό αγώνα, με το Χριστό στο πλάι σας!
Και καλή Ανάσταση!! Δόξα τω Θεώ.