Μια γυναίκα μόνη & μια ολόκληρη χώρα!...

Αγία Νίνα, η απόστολος της Γεωργίας (14 Ιανουαρίου)

ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ

Ισαπόστολος της Γεωργίας και εξαδέλφη του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου. Γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αι. στην Καππαδοκία. Κατάγονταν από αριστοκρατική οικογένεια. Πατέρας της ο Ζαβουλών, φημισμένος στρατιωτικός στην αυτοκρατορική αυλή της Ρώμης. Μητέρα της η Σωσσάνα, αδελφή του Πατριάρχου Ιερουσαλύμων Ιουβενάλιου.

Όταν η Αγία Νίνα έγινε δώδεκα χρονών, οι γονείς της αποφάσισαν να αφιερώσουν την υπόλοιπη ζωή τους στο Θεό. Πούλησαν όλη τους την περιουσία τους και την μοίρασαν στους φτωχούς. Ο Ζαβουλών έφυγε και εξαφανίστηκε στην έρημο του Ιορδάνου. Η Σωσσάνα όμως, έφυγε στα Ιεροσόλυμα και από τον επίσκοπο αδελφό της τοποθετήθηκε διακόννισα, στον ιερό ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, για να φροντίσζει τις φτωχές και άρρωστες γυναίκες. Την Αγία Νίνα παρέδωσαν στη ευλαβέστατη γερόντισσα Νιοφόρα για να την αναθρέψει.

Η αγία Νίνα και οι γονείς της, άγιοι Ζαβουλών και Σωσσάνα (γιορτάζουν 20 Μαΐου).

 

Η Αγία Νίνα έμαθε καλά την Αγία Γραφή και τα λειτουργικά κείμενα. Όταν έμαθε την ιστορία του άρραφου χιτώνα, άρχισε να προσεύχεται στην Υπεραγία Θεοτόκο να την αξιώσει να προσκυνήσει τον χιτώνα του Κυρίου. Η Παναγία εισάκουσε τις προσευχές της και δίνοντάς της στο χέρι έναν σταυρό κατασκευασμένο από κληματόβεργες, για να την προστατέψει από ορατό και αόρατο εχθρό, της είπε να πάει στη Γεωργία να κυρήξει το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και να βρει τον άρραφο χιτώνα Του. Όταν ξύπνησε η Αγία Νίνα, είδε να κρατά στο χέρι της, στην πραγματικότητα, τον σταυρό, ο οποίος φυλάσσεται επαργυρωμένος μέχρι σήμερα στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Σιών, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Με την βοήθεια αυτού του Ιερού Σταυρού, δοσμένο από τα χέρια της Παναγίας μας, κήρυξε η Αγία Νίνα το Ευαγγέλιο και βρήκε επίσης τον άρραφο χιτώνα. Έκανε θαύματα πολλά, πίστεψε ακόμα και ο ειδωλολάτρης βασιλεύς Μίριαν από θαύμα που έκανε και στον ίδιο, και ζήτησε μαζί με την Αγία Νίνα, από τον Μέγα Κωνσταντίνο στο Βυζάντιο, ομάδες μορφωμένων Ορθόδοξων Ιερέων, να πάνε στην Γεωργία και να βαπτίσουν όλον τον λαό της, 5.000.000 κατ. στους ποταμούς Κούρα και Αράγβι, και να θεμελιώσουν την εκκλησία του Χριστού.

Ο σταυρός της αγίας Νίνας, με το χαρακτηριστικό ιδιόρρυθμο σχήμα του, που είναι πλέον το "γεωργιανό σχήμα" του σταυρού (φωτο από εδώ).

Μετά από πολλά γόνιμα χρόνια αποστολικής διακονίας, παρέδωσε το πνεύμα της ειρηνικά στα χέρια του Χριστού, στις 14 Ιανουαρίου, πιθανότατα του έτους 338, και σε ηλικία εξήντα επτά ετών, αφού πρώτα παρήγγειλε να ταφεί στο φτωχικό καλύβι όπου βρισκόταν εκείνη την ώρα. Ο βασιλιάς, ο επίσκοπος και όλος ο λαός, θρηνώντας για το θάνατο της μεγάλης αθλήτριας της πίστεως, θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανό της στον καθεδρικό ναό της Μτσχέτα. Παρ’όλες τις προσπάθειές τους όμως δεν μπόρεσαν να μετακινήσουν το φέρετρο της Αγίας από τον τόπο της εκλογής της. Έτσι την έθαψαν εκεί στην ταπεινή της καλύβα, στο χωριό Μπόντμπε. Αργότερα ιδρύθηκε γυναικεία μονή προς τιμήν της. Ο Πανάγαθος Θεός δόξασε την Αγία Νίνα διατηρώντας το σώμα της άφθαρτο.

Τον πρώτο καιρό της Ορθοδοξίας στην Γεωργία, τον έσπειρε ο Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος και ο Σίμων ο Κανανίτης από την εποχή των Αποστόλων, αλλά η πραγματική νίκη του Χριστιανισμού πραγματοποιήθηκε περί τα μέσα του 4ου αι. μέσω της Ισαποστόλου Αγίας Νίνας.

Ο πρώτος ναός της Αγίας Νίνας εδώ στην Ελλάδα, κτίζεται τώρα στην Αιδηψό Ευβοίας, στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, μαζί με της μητέρας του Αγίου, της Αγίας Πολυχρονίας.

Στις 17 Σεπτεμβρίου ’98, παρουσιάστηκε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας στην κόρη μου και αποφάσισαν οι γιατροί να μας στείλουν στην Λοζάνη της Ελβετίας για εγχείρηση.

Εγώ έπαθα τόσο μεγάλο σοκ, που η μόνη μου παρηγοριά ήταν η εκκλησία της Ορθοδοξίας μας. Έπεφτα στα γόνατα μπροστά στις εικόνες του Χριστού μας και της Παναγίας μας, και με δάκρυα στα μάτια, τους παρακαλούσα να πάνε όλα καλά.

Στις 25 Οκτωβρίου ημέρα Κυριακή, ξύπνησα στις 7 το πρωί και με ξαναπήρε για λίγο ο ύπνος, όπου αισθάνθηκα να μου έρχεται μια φωνή από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στα Σούρμενα, και να μου λέει: Ξύπνα να πας στην εκκλησία, σε περιμένει η Αγία Νίνα.

Παρόλο που η φωνή με καλούσε από την συγκεκριμένη εκκλησία που ανέφερα, ενώ εμείς μένουμε στην Αργυρούπολη, εγώ και η κόρη μου, πήγαμε να εκκλησιαστούμε στην Αγία Παρασκευή της Ηλιούπολης, γιατί έτσι είχαμε προγραμματίσει από το Σάββατο. Αφού σχόλασε η εκκλησία, αρχίσαμε να ψάχνουμε με την κόρη μου στις εικόνες και όλη την αγιογράφηση στους τοίχους για να δούμε αν υπάρχει Αγία Νίνα. Δεν την βρήκαμε πουθενά και πήγα και ρώτησα τον ιερέα της εκκλησίας να μου πει αν ξέρει να υπάρχει Αγία με αυτό το όνομα. Υπάρχει, μας λέει, και είναι Ρωσίδα, αλλά εδώ στην εκκλησία δεν έχουμε την εικόνα της. Γυρίζουμε στο σπίτι και το απόγευμα πηγαίνω στην εκκλησία των Σουρμένων απ’ όπου μου ήρθε η φωνή. Ψάχνω, μα και εκεί δεν την βρίσκω. Ρωτώ την νεωκόρο μήπως την έχουν μέσα στο ιερό της εκκλησίας, όχι, μου λέει, πρώτη φορά ακούω γι’ αυτήν την Αγία...
Φεύγω απογοητευμένη μουρμουρίζοντας «που θα σε βρω Αγία Νίνα, πώς θα μάθω τον βίο σου;». Πηγαίνω στην Ρώσικη εκκλησία στην Φιλελλήνων στην Αθήνα, ούτε εκεί υπήρχε, ούτε και στην Μητρόπολη.

Η αγία Νίνα (από εδώ)

Στις 4 Νοεμβρίου που ετοιμάζαμε τα χαρτιά μας για την Ελβετία, στην πλατεία Βάθης μας σταματάει κάποια κυρία και μας ρωτάει: «το θέλετε αυτό το βιβλιαράκι; Είναι της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας». – «Και βέβαια το θέλουμε» της λέω κια σχεδόν της το άρπαξα από το χέρι. Το βάζω στην τσάντα μου και γυρίζοντας στο σπίτι μετά από δυο-τρεις ώρες με το λεωφορείο, σκέφτηκα, μια που βρήκα θέση να του ρίξω μια ματιά.

Η συγκίνησή μας μόλις αντικρίσαμε το όνομα της Αγίας Νίνας δεν περιγράφεται!!
Μέσα σε τόσο λίγες μέρες, (11 μέρες) μου έστειλε και το μήνυμά της και φρόντισε τόσο γρήγορα να μου στείλει το βιβλίο με τον βίο της για να την μάθω.
Κλαίγαμε οικογενειακώς στο σπίτι από την συγκίνηση που μια τόσο μεγάλη Αγία, Ισαπόστολος της Ορθοδοξίας μας, μας καταδέχθηκε και ξέραμε πια ότι θα’ναι κοντά μας στις δύσκολες μέρες που περνούσαμε.
Μετά από λίγες μέρες, πηγαίνω στον εσπερινό της εκκλησίας αυτής που μου ήρθε η φωνή αυτή, και ενώ έβλεπα πολύ καιρό να’χουν σκαλωσιές μέσα, είχα την εντύπωση ότι φρεσκάρανε την αγιογράφηση, γιατί όλων των Αγίων τα ενδύματα ήταν τελειωμένα.
Μόνο τα πρόσωπά τους ήταν άφτιαχτα.

Αφού τέλειωσε ο εσπερινός, γυρίζω δεξιά στον τοίχο και βλέπω αγιογραφημένους τον Άγιο Ραφαήλ, την Αγία Ειρήνη και τον Άγιο Νικόλαο. (Αυτούς έχω για προστάτες μου εδώ και 8 χρόνια. Με τον ίδιο τρόπο της Αγίας Νίνας και ο Άγιος Ραφαήλ μου έστειλε την φωνή του από την εικόνα του που έχω στο σπίτι μου και μου ζήτησε όταν θέλω να προσευχηθώ, να ζητώ Αυτόν. Ήξερε ότι θα μου συμβούν πάρα πολλά και φρόντισε να με προετοιμάσει ώστε να μη πανικοβληθώ, ξέροντας πια ότι είναι κοντά μας. Από τότε έρχεται στον ύπνο μου και μου δίνει λύσεις σε διάφορα προβλήματά μου).
 

Κατασυγκινημένη, μόλις τους είδα αγιογραφημένους, γυρίζω και ρωτώ την νεωκόρο:
-«Τους είχατε εδώ αγιογραφημένους τους Αγίους μου κι’ εγώ τώρα τους βλέπω;»
-«Δεν τους είχαμε. Χθες τους τελείωσε ο αγιογράφος» μου είπε.
- «Δηλαδή τις αγιογραφήσεις, χαμηλά στους τοίχους, τώρα τις κάνετε;»
-«Ναι, και τώρα αγιογραφεί τα πρόσωπά τους» μου απάντησε.

Ακριβώς αυτήν την στιγμή κατάλαβα ότι αυτό ήθελε και η Αγία Νίνα. Να αγιογραφηθεί και αυτή. Γι’ αυτό μου έστειλε την φωνή της από αυτήν την εκκλησία.
Αμέσως πήγα και κουβέντιασα για όλα αυτά με τον ιερέα της εκκλησίας που ούτε και αυτός την ήξερε μέχρι τότε. Με άκουσε με υπομονή, και τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

Η βιογραφία της αγίας, έκδοση της ιεράς μονής Παρακλήτου Ωρωπού (από εδώ). Κι άλλο βιβλίο γι' αυτήν, εδώ.

Διάβασε το βιβλιαράκι με τον βίο της, και θαυμάζοντάς την μου είπε:
«Μεγάλη Αγία! Ισαπόστολος, σαν την Αγία Φωτεινή! Ελάτε αύριο να μιλήσετε με τον αγιογράφο να μας την αγιογραφήσει». Πηγαίνω την επομένη και αφού διάβασε το βίο της ο αγιογράφος, μου λέει: «Αυτήν εδώ θα αφιερώσουμε στην Αγία Νίνα, γιατί αυτά τα ρούχα ταιριάζουν σε Ισαπόστολο». Και δεν βρίσκω καθόλου τυχαίο το ότι ακριβώς σε εκείνο το σημείο καθόμουν και προσευχόμουν. Επίσης δεν βρίσκω καθόλου τυχαίο το ότι η εγχείρηση της κόρης μου στην Ελβετία, έγινε στις 14 Ιανουαρίου, ανήμερα της εορτής της Αγίας Νίνας.

Όλα τα είχε προβλέψει η μεγάλη αυτή Αγία και ήταν δίπλα μας και πήγαν όλα, δόξα τω Θεώ, πάρα πολύ καλά.

Αυτή είναι η ορθοδοξία μας που με όλα αυτά που σας γράφω και άλλα πολλά που δεν γίνεται να σας κουράσω ακόμη περισσότερο, μπαίνω μέσα σε εκκλησία και διαλύω από αγάπη για τον Χριστό μας, την Παναγία μας, και όλους μα όλους τους Αγίους μας που πρεσβεύουν για μας. Με όλα αυτά που μου έχουν συμβεί, έχω πιστέψει ακόμη πιο πολύ πως όταν τους ζητήσουμε κάτι με πολύ πίστη, οι ουρανοί είναι ορθάνοιχτοι, ακούν τις προσευχές μας και είναι δίπλα μας πιστοί βοηθοί και προστάτες μας. Θα τους ευγνωμονώ σε όλη μου τη ζωή και θα τους δοξάζω με πολύ συγκίνηση, πολύ πίστη και πάρα πολύ αγάπη.

ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ

Εξαιρετική εικόνα με τους αγίους πάντες της Γεωργίας. Στη μέση εικονίζεται το κομμένο δέντρο (στο οποίο τοποθετήθηκε ένας κίονας), κάτω από το οποίο είναι θαμμένη η κόρη ενός τοπικού Εβραίου ραββίνου, κρατώντας αγκαλιά τον άρραφο χιτώνα του Χριστού. Κατά την παράδοση, ο ραββίνος (που ζούσε την εποχή του Χριστού) είχε πιστέψει σ' Αυτόν απ' όσα είχε ακούσει. Έτσι, φρόντισε ν' αγοράσει το χιτώνα από το Ρωμαίο στρατιώτη που τον είχε κερδίσει στα ζάρια. Όμως η ενάρετη κόρη του, κρατώντας τον στην αγκαλιά της, ξεψύχησε (ως αγία). Στάθηκε αδύνατο να τον πάρουν απ' τα χέρια της κι έτσι τον έθαψαν μαζί της. Με τον καιρό φύτρωσε το δέντρο, που πάλι στάθηκε αδύνατο να το ξεριζώσουν. Η ιστορία καταγράφεται σ' αυτό το βιβλίο, απ' όπου και η εικόνα.

 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΣ (μητέρας αγ. Γεωργίου) Ζωήν την αιώνιον επιποθσύσα Σεμνή, φθαρτών κατεφρόνησας Κια ηδονών κοσμικών, Χριστόν αγαπήσασα Όθεν Πολυχρονία, συν υιώ Γεωργίω, θείω τροπαιοφόρω, Μαρτυρίου μετέσχες διό σε Μακαρία πίστει γεραίρομεν.

ΑΠΟΛΥΤ. ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των φτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ

Ήχος πλ α’ . Τον συνάναρχον λόγον

‘Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταίς τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον’ όθεν τιμώντες σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν’ ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.

ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ

Κα Ελένη (δίδεται και 

τηλέφωνο στην αρχική πηγή)

Τρέιλερ κινηματογραφική ταινία για την αγία (δες εδώ):

Η ανάμνηση της κατάθεσης του Χιτώνα του Κυρίου στη Γεωργία υπάρχει έντονη ακόμη & είναι εκκλησιαστικά αποδεκτή.