ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

«Μονομαχία στην έρημο»: Ο Χριστός εναντίον του σατανά!

Η υπέρβαση της αμαρτίας
(Κυριακή μετά τα Φώτα)


Οι τρεις πειρασμοί του Ιησού στην έρημο. Ο διάβολος εικονίζεται πολύ μικρότερος απ' το Χριστό, για να φανεί η αδυναμία του. Έτσι εικονίζεται πάντα στις ορθόδοξες εικόνες (η αδυναμία αυτή βέβαια είναι απέναντι στο Θεό & στους αγιασμένους ανθρώπους που έχουν μέσα τους τη θεία χάρη [υπάρχουν και δίπλα σου τέτοιοι], όχι απέναντι στις κοινές δυνατότητες του ανθρώπου).

«Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα»

    Πριν  από το δικό του Πάσχα και πριν από το Πάσχα του λαού Του ο Χριστός εισέρχεται στην έρημο (Ματθ. 4, 1). Και όπως ο παλαιός Ισραήλ με τον Μωυσή έμεινε σαράντα χρόνια, έτσι και ο Χριστός μένει σαράντα ημέρες μέσα στη δοκιμασία της ερήμου, όπου αντιμετωπίζει από τον πειραστή διάβολο τρεις πειρασμούς.

Οι τρεις πειρασμοί

     Ο πρώτος πειρασμός ήταν ο «βιολογικός» πειρασμός, ο πειρασμός της πείνας και της δίψας (Ματθ. 4,2). Ο πονηρός, μετά σαράντα ημέρες νηστείας και άσκησης του Χριστού, του λέγει: «Εάν είσαι υιός του Θεού, κάνε τις πέτρες ψωμί για να χορτάσεις την πείνα σου και την πείνα του κόσμου. Ξεκινάς για το έργο Σου και ξεχνάς ότι ο κόσμος πεινά. Ικανοποίησε πρώτα τις υλικές του ανάγκες και μετά προσπάθησε να τους οδηγήσεις στην πνευματική ζωή».
Ο Χριστός στην πρόκληση του πονηρού αρνείται να μετατρέψει τις πέτρες σε ψωμί. Δεν υπόσχεται κανέναν υλικό παράδεισο, αλλά δημιουργεί ένα προηγούμενο και μια πνευματική παράδοση για τον λαό Του με την απάντησή Του: «Ο άνθρωπος δε ζει μόνο με το ψωμί, τα υλικά αγαθά, αλλά με τον λόγο του Θεού που δίδει περιεχόμενο στη ζωή του». Η πίστη και η πνευματική ζωή δεν μπορεί να υποτάσσονται στην καθημερινή ανάγκη. Η ορθόδοξη ζωή είναι η υπέρβαση της καθημερινότητας, είναι η είσοδος διά της ερήμου της ιστορίας στον χώρο της αιωνιότητας. Ο πειρασμός αυτός έχει ιδιαίτερη σημασία για μια κοινότητα, για έναν κόσμο που οικοδομείται.

Ο δεύτερος πειρασμός του Ιησού Χριστού στην έρημο ήταν ο πειρασμός της πνευματικής επάρκειας και πνευματικής ανεξαρτησίας από τη Χάρη και την παρουσία του Θεού. Είναι ένα είδος πειρασμού «αυτοσυνειδησίας». Ο πειραστής διάβολος παραλαμβάνει τον Ιησού, μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, και τον οδηγεί στον Ναό, όπου διατυπώνει μέσα σε ιερό μάλιστα χώρο τον πειρασμό του: «Εάν είσαι υιός του Θεού, πέσε κάτω από τη στέγη του Ναού, γιατί είναι γραμμένο ότι δε θα πάθεις τίποτε, αφού ο Θεός θα δώσει εντολή για Σένα στους αγγέλους Του και θα σε σηκώσουν στα χέρια τους» (Ματθ. 4, 6).
Ο διάβολος προκαλεί τον Χριστό να κάνει κάποιο θαύμα, για να αποδείξει τη θεία Του προέλευση. Αντιλαμβάνεται κανείς τί θα σήμαινε, εάν έστω προς στιγμήν, αμφέβαλε ο Χριστός για τη φύση του προσώπου Του και της αποστολής Του· εάν ήθελε, σύμφωνα με τον πειρασμό, να δοκιμάσει, τη σχέση Του με τον Θεό Πατέρα και να βεβαιωθεί για τον εαυτό Του και τις δυνατότητές Του.
   Αν τώρα ο πειρασμός αυτός μεταφερθεί στον χώρο του ανθρώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί ο κόσμος και ο άνθρωπος σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση ελλείψεως αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας. Πόσες φορές ο κόσμος δεν αναζητά από την πίστη θαύματα για να πιστέψει; Ο Κύριος, όμως, δεν ενδίδει στον μεγάλο αυτό πειρασμό- γιατί θέλει η πίστη του ανθρώπου να μη στηρίζεται σε θαυματουργικές πράξεις ή εξωτερικά τεκμήρια. Η πίστη στον Θεό, που είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, είναι ουσιαστικά μια ελεύθερη και αγαπητική αποδοχή που δικαιώνεται μόνο από τους καρπούς της.

Ο τρίτος πειρασμός της ερήμου είναι ο πειρασμός της εξουσίας και της δυνάμεως. «Εάν πέσεις και με προσκυνήσεις, θα σου δώσω όλα τα βασίλεια του κόσμου» (Ματθ. 43). Είναι πολύ χαρακτηριστικό πως στην έρημο ο διάβολος δεν έρχεται ν’ αποτρέψει τον Ιησού από τη μεσσιανική αποστολή Του και να τον απομακρύνει από την άσκηση μιας κάποιας εξουσίας. Ο Ιησούς Χριστός καλείται από τον σατανά να γίνει Μεσσίας του διαβόλου και να ασκήσει την εξουσία αυτή επάνω σ’ όλους τους λαούς της γης στο όνομα του πειραστή.
Ο τρίτος αυτός πειρασμός ανακεφαλαιώνει κατά τρόπο απτό και ωμό την τραγική ιστορία του ανθρώπου διά μέσου των αιώνων, μια Ιστορία πολέμων και βιαιοτήτων, αρπαγών και διεκδικήσεων. Μια ιστορία ασκήσεως εξουσίας όχι εν ονόματι της αλήθειας και του Θεού, αλλά εν ονόματι του ψεύδους και του διαβόλου. Μια ιστορία που δεν οδήγησε ποτέ τον άνθρωπο σε ελευθερία αλλά σε χίλιες δυό μορφές δουλείας.

Ο Χριστός, μέσα στο Ευαγγέλιο, δίδει το μέτρο και το νόημα της ηγεσίας. Η εξουσία συνδέεται όχι με την καταδυνάστευση αλλά με τη διακονία και την προσφορά. «Ξέρετε ότι οι άρχοντες καταδυναστεύουν τα έθνη και οι μεγάλοι τα καταπιέζουν. Αυτό δε θα γίνεται σ’ εσάς, αλλά εκείνος που θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας θα είναι διάκονός σας, και εκείνος που θέλει να είναι πρώτος, αυτός θα είναι δούλος σας, όπως ακριβώς ο Υιός του Ανθρώπου δεν ήλθε να υπηρετηθεί, αλλά να διακονήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο αντί πολλών».

Το αληθινό Φως

Μ’ αυτές τις τρεις αρχές ο Χριστός ξεκινά το τρίχρονο θείο έργο Του και συντελείται πραγματικά κάτι θαυμαστό: Ο λαός που βρισκόταν στο σκοτάδι και την απειλή του θανάτου είδε να ανατέλλει μέγα και λαμπρό Φως. Το Φως αυτό είναι η Χάρη του Θεού, το Φως της Θεότητας. Ο Κύριος καλεί σε μετάνοια και αλλαγή τον άνθρωπο, γιατί η Βασιλεία του Θεού δεν είναι πια ένα μακρινό όραμα, αλλά μια πραγματικότητα που είναι απτή στο πρόσωπο του Μεσσία Χριστού και βιώνεται μέσα στη Θεία Ευχαριστία και την Εκκλησία. Ας παρακαλάμε, λοιπόν, τον άγιο Θεό να φωτίζει το σκότος του νου μας, γιατί, όταν φωτιστεί το σκοτάδι του νου μας, τότε γινόμαστε ολοκληρωμένοι άνθρωποι, φωτόμορφα τέκνα της Εκκλησίας.

(Αγαθαγγέλου, επισκόπου Φαναρίου, «Η ζύμη του Ευαγγελίου», εκδ. Αποστολική Διακονία)

Σχόλιο του blog μας:  

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι ο Χριστός δε χρησιμοποίησε τη θεϊκή Του δύναμη για να "ξαποστείλει" το διάβολο, αλλά τον αντιμετώπισε σαν απλός άνθρωπος, χωρίς "δυνάμεις": απλά είπε ΟΧΙ στις προτάσεις-παγίδες του, δεν έχαψε τα δολώματά του. Μας δίνει έτσι τον τρόπο, για ν' αντιμετωπίζουμε κι εμείς τις ανάλογες προκλήσεις-πειρασμούς (πειράζω = δοκιμάζω), που συναντάμε συνεχώς: "ευκαιρίες" για απόλαυση ηδονής, απόχτηση πλούτου ή εξουσίας (κάθε μορφής, μέσα στο σπίτι μας, στον εργασιακό μας χώρο κ.τ.λ.) ή την ικανοποίηση της "πνευματικής μας δύναμης"...
(Χρησιμοποίησε επίσης φράσεις από την Αγία Γραφή -την Παλαιά Διαθήκη, αφού τότε φυσικά δεν είχε γραφτεί ακόμα η Καινή- κι αυτό δίνει επίσης ένα σημαντικό μήνυμα σε μας).
Γι' αυτό, παραθέτουμε (από εδώ) μερικές διδασκαλίες αγίων Γερόντων για τους λογισμούς, δηλ. τις σκέψεις, είτε τις δικές μας είτε εκείνες που μας πασάρει ο Εχθρός (ο διάβολος), δήθεν ως δικές μας, για να μας τουμπάρει...

Η πιο μεγάλη αρρώστια στον άνθρωπο είναι ο χαλασμένος λογισμός του.

Γέροντας Παΐσιος


Προτού ο πειρασμός προλάβει να σχεδιάσει το λογισμό στο νου σου, εσύ χάλα τον με την ευχή. Μη τον αφήνεις.

Γέροντας Ιωσήφ

Οι λογισμοί ό,τι να κάνουν, όπως και να έρθουν, ξένοι είναι. Όσο μπορούμε να τους περιφρονούμε και να τους διώχνουμε. Δεν πρέπει να λυπόμαστε γι'αυτούς. Περισσότερο να προσέχουμε τις πράξεις μας. Οι λογισμοί είναι ξένοι και άλλος τους φέρνει. Θα φύγουν.
Γέροντας Ιερώνυμος

Στην αρχή της πνευματικής ζωής ο άνθρωπος διώχνει τούς κακούς λογισμούςμε την πνευματική μελέτη,την προσευχή και τον φιλότιμο αγώνα. Μετά έρχονται πια, όλο καλοί λογισμοί. Αργότερα σταματάνε και οι καλοί λογισμοί και έρχεται ο θείος φωτισμός.
Γέροντας Παΐσιος

Οι βλάσφημοι λογισμοί είναι όλοι του διαβόλου και δεν φέρει καμιά ευθύνη ο άνθρωπος, όταν δεν τους δέχεται.

Γέροντας Παΐσιος

Όταν δεις ότι κάποιος άλλος νους παλεύει με το νου σου, ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα παύσει ο πόλεμος.

Γέροντας Σωφρόνιος

Αν ο λογισμός σου λέει «κλέψε», και συ υπακούσεις, δίνεις με αυτόν τον τρόπο στο δαιμόνιο εξουσία επάνω σου. Αν ο λογισμός σου λέει «φάει πολύ, ώσπου να χορτάσεις», και συ φας πολύ, τότε πάλι σε εξουσιάζει το δαιμόνιο. Κι έτσι, αν ο λογισμός κάθε πάθους σε νικά, θα καταντήσεις κατοικία δαιμόνων. Αν, όμως, αρχίσεις με την πρέπουσα μετάνοια, τότε θα αρχίσουν να τρέμουν οι δαίμονες και θ' αναγκαστούν να φύγουν.

Γέροντας Σωφρόνιος

Δείτε και: 
Χάσε την ψυχή σου (ή... σώσε την)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας, μου άρεσε αυτό άκου το έργο σε αυτή την ιστοσελίδα , γράφετε κάτω με καταπληκτική πράγματα ! Η σελίδα αυτή είναι πολύ χρήσιμη !
Το όνομά μου είναι Μαρία , είμαι από Leicester , έτσι είμαι πρόκειται να είναι ένας οπαδός αυτής της σελίδας , τα χόμπι μου ίσως δεν θέλετε να τα ξέρετε , αλλά εγώ τους πω από την πορεία μου αρέσουν τα βιβλία καθώς και τον αθλητισμό γενικότερα , και έχω ακούσει επίσης πολλά Radiohead σε RoadTrips μου , Είμαι ελεύθερος τώρα, ώστε τα αγόρια προσέχουν για μένα .... Αστειεύομαι : ) ! Προσπάθησα ήδη online dating Δεν δούλεψε πολύ καλά ....
Έγραψα αυτήν την αιτία σχόλιο όπως αναφέρθηκε προηγουμένως μου αρέσει πραγματικά το web site σας έχω επίσης ένα φόρουμ , όπως ακριβώς , αλλά η δική μου είναι vey διαφορετική από τη δική σας , πρόκειται για δωρεάν πόκερ χρημάτων ....:)
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγγνώμη για τη γλώσσα μου, είναι ο μόνος τρόπος για να πάρω να επικοινωνήσει μαζί σας ....Καληνύχτα σε όλους σας , σας αγαπώ όλους

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Καλωσορίσατε στην παρέα μας.
Τα ενδιαφέροντα του blog μας τα βλεπετε. Θα χαρούμε αν βρείτε ενδιαφέροντα και χρήσιμα θέματα για σας.
Ίσως σας εξυπηρετεί το γεγονός ότι έχουμε ειδική ενότητα στα Αγγλικά (δείτε σχετικά tags).
Καλή κι ευλογημένη χρονιά.

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Στο φίλο που μας έστειλε ένα κάπως ειρωνικό μήνυμα, πρέπει ν' απαντήσω σοβαρά, λέγοντας ότι:
Περιπτώσεις όπου άγγελοι και δαίμονες είναι ορατοί υπάρχουν σε όλες τις εποχές, αλλά και σε όλες τις θρησκείες (μόνο που οι πολυθεϊστικές θρησκείες τους δαίμονες τους θεωρούν "θεούς").
Επίσης, πάρα πολλά αντικείμενα του υλικού κόσμου - π.χ. τα σωματίδια - δεν είναι ορατά.
Όπως οι ειδικοί επιστήμονες, κατά τους δικούς τους ισχυρισμούς, διαθέτουν αποδείξεις για τα μη ορατά σε μας, έτσι και οι άγιοι έχουν άμεση γνώση των πνευματικών καταστάσεων. Και, όπως μπορεί οποιοσδήποτε να σπουδάσει μερικά ή πολλά χρόνια και να γίνει κι αυτός επιστήμονας, ομοίως μπορεί να γίνει και άγιος ζώντας κατά Χριστόν.
Αν δεν θέλει κάποιος, ας μη γίνει. Αλλά εκείνοι που γίνονται, και βλέπουν και μπορούν να αξιολογήσουν αυτά που βλέπουν.
Για τα υπόλοιπα, έχουμε γράψει κι αλλού. Και για την ύπαρξη του Θεού, και για τους αγγέλους και τους δαίμονες κτλ.