Ο παπάς και ο φονιάς: αυστηρώς ακατάλληλο για ηθικιστές

Ιερέας για Νόμπελ: ο προστάτης παπάς των φυλακισμένων

Άπαντα Ορθοδοξίας

Τον αποκαλούν, και όχι άδικα, «καλό Σαμαρείτη» των απανταχού της γης φυλακισμένων. Η φυσιογνωμία του ασκητική, λες και ξεπήδησε από βυζαντινή αγιογραφία. Μόνη του περιουσία το τριμμένο ράσο του και ο ταπεινός σταυρός που κοσμεί το στέρνο του. Ο ίδιος λιτοδίαιτος, αρκείται σ’ ένα πιάτο όσπρια, όποτε βρίσκει χρόνο. Γιατί ο νους του δεν γαληνεύει όσο σκέφτεται ότι υπάρχουν άνθρωποι που στοιβαγμένοι στις τσιμεντένιες τρώγλες των σύγχρονων φυλακών προσεύχονται για μια χείρα βοηθείας.

Κάποιον που ν’ απαλύνει τα βάσανά τους με τα λόγια αγάπης που θα τους ψιθυρίσει και την ελπίδα που θα τους εμφυσήσει ότι σύντομα θα πετάξουν σαν πουλιά προς την ελευθερία.

Τριάντα τρία χρόνια δράσης και αγώνα για την αποφυλάκιση των ανά κόσμο κρατουμένων μετρά ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος, ο Έλληνας «Φραγκίσκος της Ασίζης» όπως αρκετοί τον φωνάζουν. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια μπόρεσε να δώσει το πολυπόθητο χαρτί της ελευθερίας σε περισσότερους από 15.000 τρόφιμους των σωφρονιστικών καταστημάτων της Ελλάδος, της Ευρώπης, της Αμερικής, ακόμη και της Αυστραλίας.

Για τον σκοπό αυτό συγκέντρωσε από δωρεές ευαίσθητων συνανθρώπων μας το ποσό των πέντε εκατ. ευρώ, το οποίο διέθεσε εξ ολοκλήρου για να εξαγοράσει τις ποινές τους.

Δικαίως, λοιπόν, εκατό προσωπικότητες απ’ όλο το φάσμα του πολιτικού και κοινωνικού κόσμου τον πρότειναν για το Νόμπελ Φιλανθρωπίας, το οποίο στο παρελθόν έχει απονεμηθεί και στην Αγία Τερέζα.

Μεταξύ των υπογραφών που ξεχωρίζουν είναι του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου, μελών της Ιεράς Συνόδου, καθηγητών Πανεπιστημίου, ακαδημαϊκών, νομαρχών, δημάρχων και δημοσιογράφων.

Ο σχετικός φάκελος έχει κατατεθεί ήδη στη Σουηδική Ακαδημία και όλοι περιμένουν την επιβράβευση του ηγέτη της Παγκόσμιας Αδελφότητας «Οσία Ξένη» που μοναδικό της αντικείμενο έχει τη φροντίδα των φυλακισμένων και των συγγενών τους.

Γιατί το έργο του π. Γερβάσιου δεν εξαντλείται στην παροχή κάθε δυνατής αρωγής στους κρατουμένους, αλλά βοηθάει έμπρακτα και τα παιδιά τους. Κάθε καλοκαίρι σε κατασκηνώσεις στη Χαλκιδική φιλοξενούνται παιδιά των φυλακισμένων, ενώ ο ίδιος φροντίζει να δοθούν και υποτροφίες σε φοιτητές – τέκνα τροφίμων στα σωφρονιστικά ιδρύματα.

Από το υστέρημά του έχει συγκεντρώσει ακόμη και κονδύλι για την ενίσχυση των οικογενειών κρατουμένων που ζουν κάτω από συνθήκες ανέχειας, αδυνατώντας να αγοράσουν και τα στοιχειώδη είδη διατροφής.

Για την πολυσχιδή δράση του έχει τιμηθεί μέχρι σήμερα με τον Χρυσό Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δύο φορές με το Χρυσό Αριστείο από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ ανάλογες είναι οι βραβεύσεις του από το υπουργείο Δικαιοσύνης, τα Πατριαρχεία, τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αφού όλοι αναγνωρίζουν το ιεραποστολικό του έργο.

Η αφοσίωσή του στον άνθρωπο που η μοίρα τον έφερε πίσω από τα κάγκελα είναι απαράμιλλη σε πείσμα των καιρών που θέλουν να αδιαφορούμε ακόμη και για τον διπλανό μας.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ dromeas-elen

Ο παπάς και ο δολοφόνος Κώστας Πάσσαρης. Ο Χριστός τι θα έκανε; Ο κοινός άνθρωπος - ο γεμάτος πάθη και μίσος για τους κακούς - τι θα έκανε; Ποια από τις δύο στάσεις μοιάζει με του παπά μας;
Μακάρι να σωθεί αυτός ο άνθρωπος (ο Θεός να με συχωρέσει) ακόμη κι αν είχε σκοτώσει το παιδί μου. Προσεύχεστε γι' αυτόν και για μένα, αδελφοί. Ευχαριστώ.