Ἑορτάζει ἡ Κρήτη, σήμερα 25η τοῦ μηνὸς Ἰουνίου, τὴν μνήμη ἑνὸς Ὁσίου σχεδὸν ἀγνώστου, ἀλλ’ ὅλως φωτεινοῦ: τοῦ Ὁσίου Μεθοδίου τοῦ ἐν Νιβρίτῳ. Ἀπὸ τὴν ταπεινὴ ἐρημικὴ σπηλιὰ του στὰ ριζώματα τοῦ Ψηλορείτη, ἔλαμψε ὡς ἄστρο ὑπομονῆς, ἁγνείας καὶ προσευχῆς, καὶ ἔγινε ἕνα ἀθόρυβο σήμαντρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅσος λίγος κι ἂν εἶναι ὁ γνωστὸς του βίος, τόσο βαθεῖα εἶναι ἡ σφραγίδα του στὴν καρδιὰ τοῦ λαοῦ.
Ὁ Ὅσιος γεννήθηκε, κατά τὴν παράδοση, στὸ Ρέθυμνο. Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἔδειξε τὴν κλίση του στὰ ἱερὰ γράμματα, τὴν ἀγάπη στὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἡσυχία. Καθοδηγήθηκε ἀπὸ τὸν πνευματικὸ του πατέρα, τὸν ἐρημίτη Εὐθύμιο, ποὺ ἀσκήτευε στὶς χαράδρες καὶ σπηλιὲς τῆς Νιβρύτου, καὶ σύντομα ἀκολούθησε τὰ χνάρια του. Ἀναχώρησε ἀπὸ τὰ κοσμικὰ καὶ ἔζησε ἐντός τῆς φύσεως, μέσα στὴν σιωπή, σε σπήλαιο ἐρημικὸ, ζῶντας ἀφιερωμένος στὸν Χριστό.
Δέν ἔχομε πληροφορίες γιὰ την μοναχικὴ του κουρὰ, ἢ τήν ὀνομασία τῆς μονῆς του. Μετὰ τὴν κοίμησή του, ὁ λαὸς τῆς περιοχῆς τὸν ἐτίμησε ὡς ὅσιο. Τὰ τίμια λείψανά του ἐνταφιάσθηκαν μὲ σεβασμὸ καὶ προσευχὴ. Ὅμως, ὅταν ὁ τόπος κινδύνευσε ἀπὸ καταστροφὴ κατὰ τὸν ξεσηκωμὸ τοῦ 1866, λέγεται ὅτι ἡ Παναγία ἤ ὁ Ἅγιος ἐνεφανίσθησαν μὲ ὅραμα σὲ μοναχὸ τῆς Μονῆς Ἐπανωσήφη καὶ τοῦ ὑπέδειξαν τὴν ἀνάγκη μεταφορᾶς τῶν ἱερῶν λειψάνων. Ἔτσι διεσώθησαν καὶ ἀπετέθησαν στὴν Μονὴ Ἐπανωσήφη, ὅπου το μεγαλύτερο μέρος τους φυλάσσεται ἕως σήμερα.
Ἡ μνήμη του τελεῖται κάθε 25 Ἰουνίου μὲ μεγάλη πανήγυρη στὸ χωριὸ Νίβρυτος, ὅπου ψάλλονται ὕμνοι, τελεῖται ἡ θεία λειτουργία καὶ γίνονται λιτανείες μὲ κατάνυξη. Τά τελευταῖα χρόνια, τήν παραμονή τῆς εορτῆς του τό ἀπόγευμα γίνεται μεταφορά της τιμίας του εἰκόνας από μεγάλη ομάδα καβαλάρηδων ἀπὸ τὴν Μονὴ Ἐπανωσήφη στὴν Νιβρύτο συνδέοντας ἀρρηκτα τους δύο τόπους.
Ὁ Ὅσιος Μεθόδιος δίδει τὴν δική του σφραγίδα στόν σκληρό τούτο τόπο· ἀκολούθησε μία ὁδὸ ἁγιότητος, μέσα ἀπὸ πέτρες, σιωπὴ καὶ νύχτες ἄγρυπνες. Ἒγινε φίλος τοῦ Θεοῦ και σήμερα θαυματουργεῖ και συμπαραστέκεται σε ὃλους ὃσους προστρέχουν σ’ αύτόν.
Ἡ σπηλιά πού ἀσκήτευσε και ἡ λαμπρή ἐκκλησία πού ἒχει χτισθεῖ σε συνέχεια τοῦ βραχώδους τόπου δεσπόζει στην κορυφή τοῦ χωριοῦ. Φτάνει κανείς εκεί ἀνεβαίνωντας ἓναν πολύ ἀνηφορικό δρόμο μέσα ἀπό το χωριό.
Ἃγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὓπέρ ἡμῶν!
Ἀπολυτίκιο
Ἦχος α. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἐκ Νιβρύτου ὡς ἄστρον, πολιτείας τῆς κρείτονος, δι’ ἀσκητικῆς συντονίας, μυστικῶς ἐξανέτειλας, φαιδρύνων τᾶς χορείας τῶν Κρητῶν, αὐγαίς θεουργικῶν σού ἀρετῶν, καί θαυμάτων ἀγλαϊαις, ἠγιασμένε Μεθόδιε. Δόξα τῷ σέ ἰσχύσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ χορηγούντι διά σου, χάριν ἀέναον.
[ΣΗΜ.: Οἱ φωτογραφίες εἶναι χθεσινές 24-6-2025 (Ν: στην αρχική πηγή έχει κι άλλες)]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου