Αέναη επΑνάσταση
Εκοιμήθη στις 6 Μαρτίου στις 3 τα ξημερώματα ο «άγιος των φυλακών» σε ηλικία 89 ετών, αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος. Είχε μεταφερθεί νωρίτερα σε ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης, καθώς αισθάνθηκε αδιαθεσία. Μια φωτισμένη μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας που αγκάλιασε με αγάπη χιλιάδες φυλακισμένους.
Η εξόδιος ακολουθία του θα τελεστεί αύριο 7 Μαρτίου στις 11:30 στον Ιερό Ναό Αγίας Φοίβης της Διακόνου, ο οποίος βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της χριστιανικής αδελφότητας «Η Οσία Ξένη» (20χλμ επαρχιακής οδού Θεσσαλονίκης – Ν. Μηχανιώνας)
Το προσωπικό του σύνθημα ήταν:
«Η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε
να κάνουμε το καλό στον κόσμο».
Και η προσευχή του: «Κύριε,
Μάθε μας ν’ αγαπήσουμε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν.
Κάνε μας να υποφέρουμε με τον πόνο των άλλων.
Μην επιτρέψεις πια να ευτυχούμε μόνοι μας…
Δος μας την αγωνία της παγκόσμιας δυστυχίας
και φύλαξέ μας από τη λησμονιά των άλλων».
Στα χρόνια δράσης, ο γέροντας έχει επισκεφτεί ως υπεύθυνος κλιμακίου της διακονίας των κρατουμένων, συνολικά 102 φυλακές- ανδρικές, γυναικείες αλλά και ανηλίκων: οι 66 επισκέψεις έγιναν εντός Ελλάδας και οι άλλες 36 στο εξωτερικό- Αίγυπτο, Αλβανία, Βουλγαρία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιορδανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κύπρος, Μαδαγασκάρη, Νέα Ζηλανδία, Νησιά Φίτζι, Ουκρανία, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία, Ολλανδία, Ουζμπεκιστάν, Λιθουανία, Ιαπωνία και Βραζιλία.
Άλλοι τον αποκαλούσαν «παπά των φτωχών» ή «άγγελο για τους γιους του ασώτου». Από το 1987 που ξεκίνησε η δράση της Διακονίας των Κρατουμένων «Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά» αποφυλάκισε περισσότερους από 16.000 άπορους φυλακισμένους, πληρώνοντας τα πρόστιμά τους και δίνοντας πάνω από 5.000.0000 ευρώ, χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τις συνεισφορές συνανθρώπων.
Δεν δίστασε, μάλιστα, πριν από λίγα χρόνια να ταξιδέψει 25.000 χιλιόμετρα έως τα νησιά Φίτζι προκειμένου για να μεταφέρει τον λόγο του Θεού στους εκεί φυλακισμένους.
Η πρώτη επίσκεψη σε φυλακές του εξωτερικού πραγματοποιήθηκε το 1999 στην Αίγυπτο, όπου τον κάλεσαν οι τρεις καταδικασμένοι εις θάνατον διά αγχόνης Έλληνες ναυτικοί του μότορ σιπ «Θανάσης», που κρατούνταν στις φυλακές Ελ Κανάτερ.
«Πηγαίνουμε σε όλους, άσχετα από θρησκεία, φυλή ή χρώμα. Βαρυποινίτες, φονιάδες, ληστές, όλοι είναι παιδιά του Θεού, που πήραν τον κακό τον δρόμο γιατί… γιατί… γιατί… Για διαφορετικό λόγο ο καθένας»... «Εάν πεθάνω σε κάποια φυλακή θα είναι για μένα το μεγαλύτερο κέρδος. Θέλω να πεθάνω πάνω στο καθήκον, είτε στο δρόμο για κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα ή κατά την επιστροφή μου προς το σπίτι. Ο Χριστός πέθανε από αγάπη για τον άνθρωπο. Αυτό είναι το τέρμα, το τέλειο και το άριστο»,είχε τονίσει στην ίδια συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ με αφορμή την τιμητική διάκριση του από το Μορφωτικό Ιδρυμα της ΕΣΗΕΜ-Θ, τον Δεκέμβριο του 2014.
Ο γέροντας Γερβάσιος ήταν υποψήφιος τα έτη 2012, 2013 και 2014 για το Νόμπελ Ειρήνης, Φιλανθρωπίας και Κοινωνικής Προσφοράς, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες όλου του κόσμου, ενώ το 2008, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τού απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος. Επίσης, έλαβε πολλές ακόμη τιμητικές διακρίσεις.
Το 1966 ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Οσία Ξένη» και το 1978 συστάθηκε η «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων».
Ας βρει ΜΙΜΗΤΕΣ το ΕΡΓΟ του
Την Ευχή του να έχει η Ανθρωπότητα.
Ευχόμεθα συντόμως στην Αγιοκατάταξή του.
Η Ζωή του
Ο Γερβάσιος (κατά κόσμον Γεώργιος) Ραπτόπουλος γεννήθηκε το 1931 στον Αιμιλιανό Γρεβενών. Το 1950 πέρασε στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Έγινε κληρικός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης. Υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Σιδηροκάστρου Σερρών, Θεσσαλονίκης, Σερρών & Νιγρίτης και Κασσανδρείας. Το 1966 ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Οσία Ξένη» και το 1978 συστάθηκε η «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων».
Έχει επισκεφτεί όλες τις ελληνικές φυλακές και τα σωφρονιστικά καταστήματα στην Αλβανία, στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ, στην Κύπρο, στη Μαδαγασκάρη, στη Ρουμανία, στη Ρωσία, στην Αυστραλία κ.ά.
Το ιστορικό της Διακονίας στις φυλακές
Ο Αρχιμανδρίτης π. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος, όταν υπηρετούσε στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης, καθιέρωσε ανεπίσημα ως «ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ» την Κυριακή της Απόκρεω. Είναι η Κυριακή που διαβάζεται στη Θεία Λειτουργία η Ευαγγελική περικοπή της κρίσεως (Ματθ. 25, 31-46) βλ. εδώ. Μετέπειτα, καθιερώθηκε ως «Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» και υπήχθη ως τομέας της στην Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Η ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ», της οποίας ιδρυτής και πνευματικώς Προϊστάμενος είναι ο π. Γερβάσιος.
Με το μήνυμα της ημέρας: «ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με» (στίχος 36), άρχισε τις ετήσιες εξορμήσεις αγάπης προς τους «εν φυλακή… ελαχίστους αδελφούς» του Χριστού (στίχος 40) την Κυριακή της Απόκρεω, 5 Μαρτίου 1978. Στην πρόσκληση του π. Γερβασίου συμμετείχαν 800 Σερραίοι χριστιανοί, που μετακινήθηκαν με 15 Λεωφορεία και Ι.Χ. αυτοκίνητα.
Το πρόγραμμα: Θεία Λειτουργία. Θείο κήρυγμα. Ψυχαγωγική εκδήλωση νεολαίας. Κατάθεση δεμάτων με είδη ιματισμού, υποδήσεως, καθαριότητας, γλυκισμάτων κ.α. Κατάθεση χρημάτων για αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων.
Χρόνο με χρόνο η συμμετοχή χριστιανών και από την ευρύτερη περιοχή των Σερρών αυξανόταν, ώστε στη δεκαετία της Διακονίας, το 1987, έφθασε τους 5.000 χριστιανούς. Συμμετείχαν τώρα χριστιανοί και από τις γειτονικές Ι. Μητροπόλεις, όπου ο π. Γερβάσιος υπηρέτησε ως ιεροκήρυξ. Ήτοι, από την Ι. Μητρόπολη Ζιχνών-Νευροκοπίου (1959-1966) και την Ι. Μητρόπολη Σιδηροκάστρου (1966-1974), από όλη τη Μακεδονία και άλλα μέρη.
Μετέπειτα η Διακονία προς τους κρατουμένους πέρασε τα όρια της Μακεδονίας και οι εξορμήσεις πραγματοποιήθηκαν στο Αγροτικό Κατάστημα Ανηλίκων Κασσαβέτειας το 1989 με 3.000 χριστιανούς.
Στην Αγροτική Φυλακή Τίρυνθας το 1990 με 900 χριστιανούς.
Στην Αγροτική Φυλακή Χανίων το 1991 με 300 χριστιανούς. Και ύστερα πιο μακριά.
Στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας το 1992 με ναυλωμένο αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών με 99 χριστιανούς, όση και η χωρητικότητα του αεροσκάφους, όπου αυθημερόν, τη Δεύτερη ημέρα του Πάσχα του 1992, αποφυλακίστηκαν με δαπάνη της Διακονίας, τέσσερις άποροι κρατούμενοι έναντι 750 κυπριακών λιρών, ήτοι 375.000 δραχμές, γεγονός το οποίο κάλυψε ο ημερήσιος Κυπριακός Τύπος με πρωτοσέλιδα.
Και η πορεία συνεχίζεται.
Αγκαλιάζει όλο τον κόσμο ανεξάρτητα
από φυλή και θρησκεία.
Η αγάπη, η χριστιανική αγάπη,
δεν έχει όρια.
Πρώτη εξόρμηση, έξω από την Ελλάδα, πραγματοποιείται στο Ισραήλ, όπου κρατούνται Έλληνες, και συμμετέχουν 100 χριστιανοί.
Δεύτερη στην Αιγυπτιακή Φυλακή Ελ-Κανάτερ, το 1998 και το 1999, με αντιπροσωπευτικό αριθμό χριστιανών λόγω των κανονισμών της Αιγύπτου, όπου κρατούνταν οι τρεις ισοβίτες ναύτες του Μότορσιπ «ΘΑΝΑΣΗΣ».
Και στη συνέχεια, το 1999 η Διακονία έκανε το μεγάλο άλμα στο νότιο ημισφαίριο, στις Κεντρικές Φυλακές της Μαδαγασκάρης, με 2.500 κρατουμένους, στους οποίους το Πάσχα εκείνο, ύστερα από την ομιλία του π. Γερβασίου, παρατέθηκε παραδοσιακό ελληνικό πλούσιο πασχαλινό γεύμα και με κόκκινα αυγά και το οποίο γεύμα συνεχιζόταν κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, με δαπάνη της Διακονίας και τη φροντίδα του εκεί Έλληνα Ορθοδόξου Επισκόπου κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ. Και του διαδόχου αυτού Θεοφιλεστάτου Επισκόπου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ.
Και οι πορείες συνεχίζονται δύο φορές το χρόνο (Πάσχα, Χριστούγεννα σε όλες τις Ελληνικές Φυλακές και Φυλακές άλλων χωρών).
Πέρα από την ηθική και πνευματική συνδρομή στους κρατουμένους, για τους οποίους μάλιστα έχουν εκδοθεί από την Αδελφότητα «ΟΣΙΑ ΞΕΝΗ» δεκαέξι (16) βιβλία* με
σχετικό περιεχόμενο που βρίσκονται στις βιβλιοθήκες των ελληνικών
Φυλακών, και με συγγραφέα τον π. Γερβάσιο, είναι και η αποφυλάκιση
απόρων κρατουμένων με την πληρωμή δικαστικών εξόδων και μέρους της
ποινής τους, με ανώτατο όριο προσφοράς 300,00 ευρώ για τον καθένα.
Επιπλέον η Διακονία εξοφλεί και ποινές απόρων φυγοποίνων με το ίδιο
χρηματικό ποσό.
Κριτήρια αποφυλακίσεως είναι οι αξιολογήσεις των Κοινωνικών Υπηρεσιών και των Δ/ντών της Φυλακής και των οικείων Αστυνομικών Τμημάτων ή Τμημάτων Ασφαλείας. Σε κάθε αποφυλακιζόμενο στέλνεται ειδική προσωπική επιστολή της Διακονίας.
Ήδη μέχρι σήμερα έχει δοθεί η ελευθερία σε 14.000 περίπου απόρους κρατουμένους και φυγοποίνους,οι οποίοι προέρχονται, εκτός από την Ελλάδα, από 80 άλλες χώρες του κόσμου. Το ποσό που καταβλήθηκε συνολικά από το 1978 μέχρι σήμερα είναι περίπου 4.000.000,00 ευρώ.
Επιπλέον η Διακονία αυτή της αγάπης συντρέχει οικονομικά απόρους κρατουμένους σε Φυλακές Εξωτερικού: Γερμανίας. Γαλλίας. Ιταλίας. Αιγύπτου. Αλβανίας. Η.Π.Α. Κογκό. Λιβύης. Μαδαγασκάρης. Νέου Μεξικού. Ταϋλάνδης. Τυνησίας. Βουλγαρίας. Ρωσίας. Ρουμανίας. Ισραήλ. Κύπρου. Ουκρανίας. Και παρέχει επιδόματα 300,00 ευρώ κάθε μήνα σε παιδιά απόρων κρατουμένων, που κρατούνται σε Φυλακές άλλων χωρών.
Πόροι οικονομικοί της «Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» είναι αποκλειστικά οι συνδρομές Ελλήνων Χριστιανών. Με τη συνδρομή αυτών η Διακονία συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της από το 1978 μέχρι σήμερα. 33 ολόκληρα χρόνια.
Κριτήρια αποφυλακίσεως είναι οι αξιολογήσεις των Κοινωνικών Υπηρεσιών και των Δ/ντών της Φυλακής και των οικείων Αστυνομικών Τμημάτων ή Τμημάτων Ασφαλείας. Σε κάθε αποφυλακιζόμενο στέλνεται ειδική προσωπική επιστολή της Διακονίας.
Ήδη μέχρι σήμερα έχει δοθεί η ελευθερία σε 14.000 περίπου απόρους κρατουμένους και φυγοποίνους,οι οποίοι προέρχονται, εκτός από την Ελλάδα, από 80 άλλες χώρες του κόσμου. Το ποσό που καταβλήθηκε συνολικά από το 1978 μέχρι σήμερα είναι περίπου 4.000.000,00 ευρώ.
Επιπλέον η Διακονία αυτή της αγάπης συντρέχει οικονομικά απόρους κρατουμένους σε Φυλακές Εξωτερικού: Γερμανίας. Γαλλίας. Ιταλίας. Αιγύπτου. Αλβανίας. Η.Π.Α. Κογκό. Λιβύης. Μαδαγασκάρης. Νέου Μεξικού. Ταϋλάνδης. Τυνησίας. Βουλγαρίας. Ρωσίας. Ρουμανίας. Ισραήλ. Κύπρου. Ουκρανίας. Και παρέχει επιδόματα 300,00 ευρώ κάθε μήνα σε παιδιά απόρων κρατουμένων, που κρατούνται σε Φυλακές άλλων χωρών.
Πόροι οικονομικοί της «Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων» είναι αποκλειστικά οι συνδρομές Ελλήνων Χριστιανών. Με τη συνδρομή αυτών η Διακονία συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της από το 1978 μέχρι σήμερα. 33 ολόκληρα χρόνια.
Ο πατέρας Γερβάσιος μέσα στους χιλιάδες κρατούμενους που έχει συναντήσει, έχει έρθει σε επαφή και με τους πιο αδίστακτους και επικίνδυνους κακοποιούς, χωρίς ποτέ να φοβηθεί για τη ζωή του, όπως μας λέει. Μεταξύ αυτών είναι και ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης, που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία για τα εγκλήματά του. (Βλ. παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του) έως και τα μέλη της «17 Νοέμβρη».
Η Διακονία του π. Γερβασίου έχει τιμηθεί από:
1) Δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1996 με Έπαινο. 2001 με Χαλκό μετάλλιο).
2) Δύο φορές από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1992 Έπαινος 4300/1737/22-12-1992, 2001 Παράσημο του Απ. Παύλου Χρυσούς Σταυρός μετά Αστέρος).
3) Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (28-9-06).
4) Από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας-Ελληνική Ραδιοφωνία (Ε.Ρ.Α.) (5-12-2001 Βραβείο).
Πηγή: Αέναη επΑνάσταση | Sophia-Ntrekou.gr
συνεχίζεται...
1) Δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών (1996 με Έπαινο. 2001 με Χαλκό μετάλλιο).
2) Δύο φορές από την Ι. Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (1992 Έπαινος 4300/1737/22-12-1992, 2001 Παράσημο του Απ. Παύλου Χρυσούς Σταυρός μετά Αστέρος).
3) Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (28-9-06).
4) Από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας-Ελληνική Ραδιοφωνία (Ε.Ρ.Α.) (5-12-2001 Βραβείο).
5) Από το Κέντρο Στήριξης Οικογένειας Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών (2001 Έπαινος Εθελοντικής Προσφοράς).
6) Από την Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος (2002 Ανώτατο Παράσημο Χρυσούς Σταυρός μετά τιμητικού Διπλώματος της Τοπικής Εκκλησίας).
7) Τιμητική πλακέτα από το Δήμο Μίκρας, 2002.
8) Από το Σωματείο Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα Νάουσας, 2001.
9) Από το Σύλλογο Ποντίων Λακκώματος Χαλκιδικής, 2002 κ.λ.π.
10) Από το Δήμο Πολίχνης (4-6-06).
11) Από το Δήμο Κορυδαλλού (26-6-06).
12) Από τη Δικαστική Φυλακή Λαρίσης (30-12-06).
13) Από την Κλειστή Φυλακή Πατρών (11-4-07).
Από τις λοιπές Φυλακές.
Επίσης από διάφορα Πατριαρχεία (Πολωνίας. Σερβίας. Ρωσίας.) κ.λ.π.
Στα γραφεία της Διακονίας των Κρατουμένων "Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά", στην περιοχή Πλαγιαρίου, δέχονται καθημερινά τηλεφωνήματα και γράμματα όχι μόνο από αποφυλακισθέντες και από κρατούμενους που έχουν βοηθηθεί οικονομικά, αλλά και από τις οικογένειές τους καθώς ο γέροντας Γεβρόσιος φροντίζει μέχρι και τα παιδιά των άπορων κρατουμένων που σπουδάζουν σε πανεπιστημιακές σχολές και ΤΕΙ της Ελλάδας.
Τέλος, ήταν συγγραφέας 55 βιβλίων και εκδότης πέντε χριστιανικών εντύπων από το 1964. Εξέδιδε και το πολυσέλιδο τριμηνιαίο Περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ», με το οποίο ενημερώνονται οι συνδρομητές της Διακονίας σχετικά με την όλη δραστηριότητα και τον αριθμό αποφυλακιζομένων απόρων κρατουμένων.
*Τα βιβλία με θέμα τους κρατουμένους είναι τα εξής:
Ο γέροντας Γερβάσιος ήταν υποψήφιος τα τελευταία τρία χρόνια - 2012, 2013 και 2014 για το Νόμπελ Ειρήνης, Φιλανθρωπίας και Κοινωνικής Προσφοράς, ανάμεσα σε μεγάλες προσωπικότητες όλου του κόσμου.
Στα γραφεία της Διακονίας των Κρατουμένων "Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά", στην περιοχή Πλαγιαρίου, δέχονται καθημερινά τηλεφωνήματα και γράμματα όχι μόνο από αποφυλακισθέντες και από κρατούμενους που έχουν βοηθηθεί οικονομικά, αλλά και από τις οικογένειές τους καθώς ο γέροντας Γεβρόσιος φροντίζει μέχρι και τα παιδιά των άπορων κρατουμένων που σπουδάζουν σε πανεπιστημιακές σχολές και ΤΕΙ της Ελλάδας.
Τέλος, ήταν συγγραφέας 55 βιβλίων και εκδότης πέντε χριστιανικών εντύπων από το 1964. Εξέδιδε και το πολυσέλιδο τριμηνιαίο Περιοδικό «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ», με το οποίο ενημερώνονται οι συνδρομητές της Διακονίας σχετικά με την όλη δραστηριότητα και τον αριθμό αποφυλακιζομένων απόρων κρατουμένων.
*Τα βιβλία με θέμα τους κρατουμένους είναι τα εξής:
- 1) Ωραίες πορείες με το λαό του Θεού.
- 2) Ένας βασιλιάς στη Φυλακή.
- 3) Δέκα αδέλφια στη Φυλακή.
- 4) Ένας ληστής γίνεται άγιος.
- 5) Σε αναζήτηση του ληστή.
- 6) Ο Φυλακισμένος Χριστός.
- 7) Άγιοι μπροστά σε ληστές.
- 8) Το τραγικό τέλος ενός βασιλιά και του λαού του.
- 9) 37 χρόνια στις Φυλακές της Βαβυλώνας.
- 10) Καλημέρα, κρατούμενοι.
- 11) Από τον Άμβωνα των κρατουμένων.
- 12) Τελευταία ομιλία του Χριστού.
- 13) Ιερά Μονή Ληστών.
- 14) Άγιοι Βάρβαροι.
- 15) Γιατί πήγα στον Πάσσαρη.
- 16) Ληστές του Παραδείσου.
Πληροφορίες:
ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΑΠΕ - ΜΠΕ
Διακονία Aποφυλακίσεως Aπόρων Kρατουμένων
http://www.diakonia-filakon.gr/frontend/index.php
Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης «Η Οσία Ξένη»
Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης «Η Οσία Ξένη»
Δείτε Ομιλίες του Αρχιμανδρίτη π. Γερβασίου Ραπτοπούλου
στον Ιερό Ναό της Οσίας Ξένης » www.diakonia-filakon.gr
facebook ΞΕΝΗ - Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης
diakonia filakon - YouTube
στον Ιερό Ναό της Οσίας Ξένης » www.diakonia-filakon.gr
facebook ΞΕΝΗ - Ορθόδοξος Ιεραποστολική Αδελφότης
diakonia filakon - YouTube
Βίντεο/αφιέρωμα στον «Άγιο των Φυλακών»
συνεχίζεται...
Γιατί πήγα στον κ. Πάσαρη
π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος
Γιατί πήγα στον κ. Πάσαρη
π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος
«Τις άνθρωπος εξ υμών έχων εκατόν πρόβατα και απολέσας εν εξ αυτών, ου
καταλείπει τα ενενήκοντα εννέα και πορεύεται επί το απολωλός έως εύρη
αυτό;» (Λουκ. 15, 3-7)
Στη σειρά των τακτικών επισκέψεων μας στις Φυλακές της Ελλάδος και Φυλακές του κόσμου, βρεθήκαμε τις ημέρες τοϋ Πάσχα, 21-24 Απριλίου 2009, με 75 Έλληνες Μακεδόνες, ορθοδόξους χριστιανούς, από τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή της, στις Φυλακές της ομόδοξης Ρουμανίας.
Την Τετάρτη πρωΐ επισκεφθήκαμε τις Φυλακές Ζιλάβα και Ράχοβα. Οι κρατούμενοι 1.300 στην πρώτη και 1.600 στη δεύτερη, μας περίμεναν. Ενήμερες οι Φυλακές από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Για την επιτυχία αυτών των δυο επισκέψεων, θα διαβάσετε σε άλλες σελίδες των «Χριστιανικών Παλμών» με τα σχετικά φωτορεπορτάζ. Τούτο μόνον εδώ λέω: Την ευλογημένη εκείνη ημέρα γράφτηκε μια εποποιΐα χριστιανικής αγάπης στις δυο αυτές Φυλακές. Η ελληνική Ορθόδοξη Ελλάδα μπήκε μέσα σε μια ολόκληρη κοινωνία Ρουμάνων κρατούμενων. Ας έχει δόξα ο Θεός που ευλογεί τη διακονία μας αυτή, με γενέθλια πόλη τις Σέρρες της Μακεδονίας μας εδώ και 32 χρόνια. Εκεί, στις δυο Φυλακές, έφθασε στην ακοή μου, φυσική και πνευματική, μια φωνή-παράκληση. Ήταν η φωνή ενός ισοβίτη κρατουμένου. Έλληνα κρατουμένου. Το όνομά του: Κωνσταντίνος Πάσσαρης. Σαν να άκουγα τη φωνή τοϋ Έλληνα Μακεδόνα προς τον απόστολο του Χριστού Παύλο: «διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν» (Πράξ. 16, 9).
Γνώριζα για τον Έλληνα κρατούμενο, όπως γνωρίζουν και όλοι οι Έλληνες. Πολλά τα αδικήματά του. Και εδώ, στην πατρίδα μας, και στη Ρουμανία. Εκείνη την ήμερα και ώρα που πήρα το παρακλητικό μήνυμα από την «Τρωάδα» των Καρπαθίων ορέων της Τρανσυλβανίας, τη Φυλακή της Γκέρλα υψίστης ασφαλείας, στάθηκα και συλλογίστηκα τί μου επέβαλλε το καθήκον μου ως κληρικός να πράξω. Περίπτωση να αρνηθώ την πορεία αυτή δεν υπήρχε. Έφερα στη μνήμη μου την παραβολή του απολωλότος προβάτου. Αξιολόγησα την παράκληση που δέχθηκα. Είναι και ο κρατούμενος αυτός ένα «απολωλός» πρόβατο, είπα. Κανένας δεν εγκληματεί γιατί το θέλει. Ξέρει άλλωστε τις πικρές συνέπειες. Στα τραγικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τότε στην Ελλάδα, κάποια σκεπτόμενη ψυχή είπε: «Κάτι λείπει απ΄αυτό το παιδί για να φτάσει εκεί που έφτασε».
Είχε δίκαιο. Του έλειπε η μητρική αγάπη. Του έλειπε το μητρικό χάδι! Δεν γνώρισε ποτέ την αγάπη. Ούτε από τη μητέρα του ούτε και από τη μητριά του. Όποιος διαβάζει για τον Πέτρο, για τον οποίο γίνεται λόγος πάντα στο τέλος όλης της ύλης των «Χριστιανικών Παλμών», μπορεί να καταλάβει πολλά.
Έκρινα λοιπόν ότι σαν ένας ταπεινός κληρικός, ποιμένας λογικών προβάτων κι εγώ, να κάνω αυτό που έκανε και ο ποιμένας της παραβολής, που δεν είναι άλλος από το Χριστό. Αυτό είπε ο ίδιος: «Εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός» (Ιωάν. 10, 11). Η λύση ήταν πια μονόδρομος. Ναι, είπα. Θα πάω. Θα αφήσω τα 75 λογικά πρόβατα, τους επισκέπτες συνοδοιπόρους μου στην πορεία αυτή της ανά τον κόσμο αγάπης, και θα φύγω για το ένα. Τα άφησα και πήρα τα βουνά.
Πήρα το δρόμο για τα Καρπάθια όρη, εκεί πάνω στην Τρανσυλβανία. Στα βορειοδυτικά της Ρουμανίας.
Στη σειρά των τακτικών επισκέψεων μας στις Φυλακές της Ελλάδος και Φυλακές του κόσμου, βρεθήκαμε τις ημέρες τοϋ Πάσχα, 21-24 Απριλίου 2009, με 75 Έλληνες Μακεδόνες, ορθοδόξους χριστιανούς, από τη Θεσσαλονίκη και την ευρύτερη περιοχή της, στις Φυλακές της ομόδοξης Ρουμανίας.
Την Τετάρτη πρωΐ επισκεφθήκαμε τις Φυλακές Ζιλάβα και Ράχοβα. Οι κρατούμενοι 1.300 στην πρώτη και 1.600 στη δεύτερη, μας περίμεναν. Ενήμερες οι Φυλακές από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Για την επιτυχία αυτών των δυο επισκέψεων, θα διαβάσετε σε άλλες σελίδες των «Χριστιανικών Παλμών» με τα σχετικά φωτορεπορτάζ. Τούτο μόνον εδώ λέω: Την ευλογημένη εκείνη ημέρα γράφτηκε μια εποποιΐα χριστιανικής αγάπης στις δυο αυτές Φυλακές. Η ελληνική Ορθόδοξη Ελλάδα μπήκε μέσα σε μια ολόκληρη κοινωνία Ρουμάνων κρατούμενων. Ας έχει δόξα ο Θεός που ευλογεί τη διακονία μας αυτή, με γενέθλια πόλη τις Σέρρες της Μακεδονίας μας εδώ και 32 χρόνια. Εκεί, στις δυο Φυλακές, έφθασε στην ακοή μου, φυσική και πνευματική, μια φωνή-παράκληση. Ήταν η φωνή ενός ισοβίτη κρατουμένου. Έλληνα κρατουμένου. Το όνομά του: Κωνσταντίνος Πάσσαρης. Σαν να άκουγα τη φωνή τοϋ Έλληνα Μακεδόνα προς τον απόστολο του Χριστού Παύλο: «διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν» (Πράξ. 16, 9).
Γνώριζα για τον Έλληνα κρατούμενο, όπως γνωρίζουν και όλοι οι Έλληνες. Πολλά τα αδικήματά του. Και εδώ, στην πατρίδα μας, και στη Ρουμανία. Εκείνη την ήμερα και ώρα που πήρα το παρακλητικό μήνυμα από την «Τρωάδα» των Καρπαθίων ορέων της Τρανσυλβανίας, τη Φυλακή της Γκέρλα υψίστης ασφαλείας, στάθηκα και συλλογίστηκα τί μου επέβαλλε το καθήκον μου ως κληρικός να πράξω. Περίπτωση να αρνηθώ την πορεία αυτή δεν υπήρχε. Έφερα στη μνήμη μου την παραβολή του απολωλότος προβάτου. Αξιολόγησα την παράκληση που δέχθηκα. Είναι και ο κρατούμενος αυτός ένα «απολωλός» πρόβατο, είπα. Κανένας δεν εγκληματεί γιατί το θέλει. Ξέρει άλλωστε τις πικρές συνέπειες. Στα τραγικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν τότε στην Ελλάδα, κάποια σκεπτόμενη ψυχή είπε: «Κάτι λείπει απ΄αυτό το παιδί για να φτάσει εκεί που έφτασε».
Είχε δίκαιο. Του έλειπε η μητρική αγάπη. Του έλειπε το μητρικό χάδι! Δεν γνώρισε ποτέ την αγάπη. Ούτε από τη μητέρα του ούτε και από τη μητριά του. Όποιος διαβάζει για τον Πέτρο, για τον οποίο γίνεται λόγος πάντα στο τέλος όλης της ύλης των «Χριστιανικών Παλμών», μπορεί να καταλάβει πολλά.
Έκρινα λοιπόν ότι σαν ένας ταπεινός κληρικός, ποιμένας λογικών προβάτων κι εγώ, να κάνω αυτό που έκανε και ο ποιμένας της παραβολής, που δεν είναι άλλος από το Χριστό. Αυτό είπε ο ίδιος: «Εγώ ειμί ο ποιμήν ο καλός» (Ιωάν. 10, 11). Η λύση ήταν πια μονόδρομος. Ναι, είπα. Θα πάω. Θα αφήσω τα 75 λογικά πρόβατα, τους επισκέπτες συνοδοιπόρους μου στην πορεία αυτή της ανά τον κόσμο αγάπης, και θα φύγω για το ένα. Τα άφησα και πήρα τα βουνά.
Πήρα το δρόμο για τα Καρπάθια όρη, εκεί πάνω στην Τρανσυλβανία. Στα βορειοδυτικά της Ρουμανίας.
Και οι συγγενείς;
Οι συγγενείς των σκοτωμένων; Οι χήρες γυναίκες, τα ορφανά παιδιά; Αυτοί τί θα πουν γι΄αυτό που πάω να κάνω; Έδωσα την απάντηση μέσα μου. Θα τους πω: Γυναίκες και παιδιά μου. Αυτό έκανε και ο Άγιος Διονύσιος ο Ζακύνθου, όταν κατέφυγε στα πόδια του μετανοημένος ο φονιάς του αδελφού του. Τον δέχθηκε ο Άγιος. Κι ας σκότωσε τον αδελφό του. Τον δέχθηκε και τον απέκρυψε μάλιστα και από τις καταδιωκτικές Αρχές. Και το έκανε αυτό με τη βαθιά πίστη ότι αυτό που έκανε ήταν μνημόσυνο για τον σκοτωμένο.
Αυτό έκανε και ο Γέρος του Μοριά. Ο Γέρος έκανε κάτι πιο τολμηρό. Ποιό; Πήρε κι έφερε στο τραπέζι, στο σπίτι του, το φονιά τοϋ αδελφού του. Όταν η μητέρα του Κολοκοτρώνη είδε το φονιά του παιδιού της να κάθεται στο τραπέζι, παρατήρησε πικραμένη το Γέρο και είπε: -Παιδί μου! Και στο τραπέζι μας έφερες το φονιά του παιδιού μου; Και ο μεγαλόψυχος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης της αποκρίθηκε: «Σώπα, Μάνα. Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον σκοτωμένο».
Εξάλλου ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος, πιστός στη φωνή του Χριστού που αναζήτησε το απολωλός πρόβατο της παραβολής, ανέβηκε στα βουνά της Εφέσου αναζητώντας ένα λήσταρχο. Και το έκανε αυτό σύμφωνα με τη διδαχή τοϋ Χριστού περί «απολωλότος προβάτου» (Λουκ. 15, 3-7). Συνάντησε το λήσταρχο. Άκουσε το θείο λόγο από τον Απόστολο. Μετανόησε. Πέταξε για πάντα τα φονικά του όπλα και ακολούθησε τον άλλο καλό ποιμένα Απόστολο του Χριστού στην Έφεσο. Και εκεί πιά σταδιοδρόμησε σαν πιστός χριστιανός.
Αλλά τί λέω;
Τί έκανε ο Ιησούς πάνω στο Σταυρό του; Αποστράφηκε το ληστή που ομολόγησε τη θεότητά του, εξομολογήθηκε μπροστά στη Ρωμαϊκή φρουρά του Γολγοθά και του ζήτησε να τον θυμηθεί στην Βασιλεία του; Αρνήθηκε την παράκλησή του να τον δεχθεί στην ουράνια Βασιλεία του; Όχι μόνο δεν του αρνήθηκε την παράκλησή του, αλλά την αποδέχθηκε και τον πήρε μαζί του στον Παράδεισο. Δεν θυμάσθε το Εξαποστειλάριο της Μεγάλης Παρασκευής; «Τον ληστήν αυθημερόν του Παραδείσου ηξίωσας Κύριε, κάμε του ξύλου της ζωής φωτισόν με και σώσόν με». Κι αυτό το ψάλλουμε τρεις φορές!
Φαρισαίοι της εποχής.
Σε σας όλους, όσοι με κατακρίνατε γιατί πήγα στον Κ. Πάσσαρη, απαντώ: Πήγα στον Πάσσαρη, γιατί αυτό με πρόσταξε η ιερατική μου συνείδηση. Γιατί αυτό με πρόσταξε ο Ιησούς, ο Σωτήρας του κόσμου και Σωτήρας όλων των ανθρώπων αυτής της γης, να κάνω.
Σεις δε, γυναίκες των σκοτωμένων και σεις, παιδιά μου ορφανά, ακούστε γιατί πήγα στον φερόμενο ως φονιά των ανδρών σας και των πατεράδων σας: Πήγα, για να κάνω το μνημόσυνο των σκοτωμένων. Όπως το ίδιο έκανε και ο Άγιος Διονύσιος. Όπως το ίδιο έκανε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης για τον σκοτωμένο αδελφό του. Και μάθετε και τούτο: Πάντα μνημονεύω τα ονόματα των σκοτωμένων ανδρών σας και πατεράδων σας στο ιερό θυσιαστήριο. Πάντα. Όπως ακριβώς κάνω και για τους γονείς μου Ιωάννη και Ευαγγελία.
Και ερωτώ:
Οι κατήγοροί μου προσεύχονται για τις ψυχές των σκοτωμένων σας; Ήρθαν να σας δουν στα σπίτια σας; Σας συμπαραστάθηκαν ηθικά και οικονομικά, αν αυτό το έχετε ανάγκη; «Παραφρόνων λαλώ». Παραλογίζομαι ως ο Απόστολος Παύλος (Β΄Κορινθ. 11, 23), και λέγω: Εγώ αυτό το κάνω σε πολλούς σκοτωμένους αστυφύλακες. Το έκανα στους οικείους των δυο αστυφυλάκων, που σκοτώθηκαν από το Ρώσο κακοποιό, κατά τη μεταγωγή του από τα Γιάννενα στην Κομοτηνή. Και τους συμπαραστάθηκα με γράμματά μου. Και τους συνέδραμα οικονομικά. Ρωτήστε τους οικείους τους στην Άρτα και στα Γιάννενα. Δέστε και τον Τύπο, εκείνες τις ήμερες. Εγώ πως και πότε να τους προφτάσω όλους; Να πω και τούτο στους επικριτές μου; Ποιος απ΄αυτούς συμπαραστάθηκε τους οικείους των δύο σκοτωμένων αστυφυλάκων από το Ρώσο κακοποιό; Ερωτώ, ποιος; Αλλά ας μή τα πω όλα….
Και πήγα στον Κωνσταντίνο Πάσσαρη εκατοντάδες χιλιόμερα μακριά από την Ελλάδα και απ΄αυτό το Βουκουρέστι. Πήγα αψηφώντας και κόπο και χρήματα όχι λίγα από την τσέπη μου. Και πήγα δυο φορές. Και δεν θα κουρασθώ να πηγαίνω. Και είμαι, κ. επικριτές, 78 χρονών! Αλλά μπροστά στο καθήκον μου, δεν υπολογίζω τίποτε. Και θα είμαι ευτυχής, όπως τοΰτο το λέω στους κρατουμένους κάθε φυλακής, αν η καρδιά μου χτυπήσει τον τελευταίο της χτύπο στην ωραία αυτή πορεία μου της χριστιανικής αγάπης. Στις επισκέψεις μου αυτές. Σε κάποια φυλακή. Στην ώρα της ομιλίας μου, όταν υψώνοντας τη φωνή μου με πόνο και αγάπη, λέω στους κρατουμένους με αφορμή το ληστή του σταυρού: Εμπρός, αδελφοί μου κρατούμενοι! Να γίνουμε όλοι μας ληστές, για να ληστέψουμε τον Παράδεισο, όπως τον λήστεψε, σχετικά βιβλία μου: 1. «Ιερά Μονή ληστών». 2. «Άγιοι Βάρβαροι», κατά την έκφραση του ιερού Αυγουστίνου, και ο ληστής του σταυρού. Όχι όμως με όπλα και σπαθιά, αλλά μόνο με την ολοκληρωτική μετάνοιά μας.
Ο Κωνσταντίνος Πάσσαρης, κ. επικριτές μου, βρίσκεται στο δρόμο της μετάνοιας. Μόνο αυτό λέω τώρα. Τίποτε περισσότερο. Και δεν λέω τίποτε άλλο, γιατί δεν έχετε τη δυνατότητα να το αποδεχθείτε. Εκεί πάνω στα Καρπάθια όρη εγώ, κάθε φορά που ανεβαίνω, τελώ μνημόσυνο των σκοτωμένων. Σεις τί κάνετε; Αλλά το θέμα είναι μεγάλο. Γι΄αυτό και προσεχώς εκδίδω βιβλίο με το ίδιο θέμα. ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΠΑΣΣΑΡΗ, όπου αναλύω το θέμα εκτενέστερα με βάση το Ευαγγέλιο και την Αγιοπατερική παράδοση, διανθισμένο με σχετικές εικόνες.
Πηγή: Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωάν. Ραπτόπουλος, Τ. Τακτικός Ιεροκήρυξ Της Εκκλησίας Της Ελλάδος, Περιοδικό «Χιστιανικοί Παλμοί», Φύλ. 271, Απρίλιος – Ιούνιος 2009).
Εμείς Αντιγράφουμε Από Περιοδικό «Ο Όσιος Φιλόθεος Της Πάρου», Τεύχος 27ο, Θεσσαλονίκη Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 2009
Τι έλεγε ο π. Γερβάσιος μετά την συνάντηση του με τον Κώστα Πάσσαρη
Ανάμεσα στους κρατούμενους που έχει συναντήσει, έχει έρθει σε επαφή και
με τον Κώστα Πάσσαρη που πλέον βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας στη
Ρουμανία.
«Είναι σε μια κατάσταση καλής μετανοίας. Διαβάζει θρησκευτικά βιβλία. Έγινε θεολόγος θα έλεγα. Αν κάποιος μιλούσε μαζί του, θα του έδινε την εντύπωση ότι κατέχει θεολογικές γνώσεις και θέλει να γίνει μοναχός. Όταν βγει από τις φυλακές θα γίνει μοναχός, θα πάει κατευθείαν στο Άγιο Όρος. Εξέφρασε την σκέψη αυτή. Εγώ τον κοινωνώ για να του δείξω ότι ο Θεός δεν τον έχει ξεχάσει. Ο Θεός ήρθε πρώτα για τους αμαρτωλούς» είχε πει σε συνέντευξή του στο star.
«Είναι σε μια κατάσταση καλής μετανοίας. Διαβάζει θρησκευτικά βιβλία. Έγινε θεολόγος θα έλεγα. Αν κάποιος μιλούσε μαζί του, θα του έδινε την εντύπωση ότι κατέχει θεολογικές γνώσεις και θέλει να γίνει μοναχός. Όταν βγει από τις φυλακές θα γίνει μοναχός, θα πάει κατευθείαν στο Άγιο Όρος. Εξέφρασε την σκέψη αυτή. Εγώ τον κοινωνώ για να του δείξω ότι ο Θεός δεν τον έχει ξεχάσει. Ο Θεός ήρθε πρώτα για τους αμαρτωλούς» είχε πει σε συνέντευξή του στο star.
Σχετικά Θέματα:
Crazy 4 Africa: Ένα ντοκιμαντέρ για τους ψυχικά πάσχοντες της Μαδαγασκάρης
Καλλίνικος πρώην Πειραιώς και ιδρυτής του ραδιοφωνικού σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας 91,2 FM
Ουγκάντα - Κένυα: Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Αφρικής
Απόκρεω: Κυριακή της Δευτέρας Παρουσίας Του Χριστού πότε θα γίνει; - Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου