Georgian priest who died in ferry disaster praised for heroic rescue effort

Ο Γεωργιανός ηγούμενος π. Ηλίας Kartozia, που θυσιάστηκε σώζοντας επιβάτες στο Norman Atlantic

pravmir.com 

ΕΛΛΗΝΙΚΑ αμέσως μετά το αγγλικό
 

TBILISI, DFWatch–A witness has told how a Georgian priest helped save people before he himself perished in the Norman Atlantic disaster.

Father Ilia Kartozia reinforced other passengers’ confidence, which aided in the evacuation of the doomed ferry, Irakli, a Georgian survivor, told Italian daily la Repubblica.
He said Kartozia comforted him and gave him the strength to bring his nine year old son, wife and in-laws to safety.
“He was the one to save me, to give me strength,” the 25 year old told the newspaper.
When the fire started he took his son and started to run, but felt scared.
“He urged me, reassured me, told me to be confident and think about God.”
When people got to where the lifeboats were and it was his turn, the priest saw a woman with a little girl, possibly of Greek nationality, and he told them to go before him. Then when he was leaving the ferry the rescuing rope yielded. Someone threw him a life vest but he was unable to reach it due to the rough sea and he drowned, Irakli recalled.

 

The priest was on his way to visit the grave crypt of Saint Nicholas in Bari, and had with him a backpack with icons which he said he would always carry with him.
There were eight Georgians on the ferry, all of whom were rescued except Kartozia. At least ten people died in the catastrophe.
Italian TV channel Rai 2 reported that when Kartozia’s body was found on the shores at Lecce a backpack was also found filled with icons.
In Georgia, comparison is drawn between the priest’s courage and the theologian Grigol Peradze, who was arrested during World War II for sheltering Jews and died in Auschwitz. Peradze was canonized as a saint by the Georgian Orthodox Church in 1995.

*******

Ο Γεωργιανός ηγούμενος π. Ηλίας Kartozia, που θυσιάστηκε σώζοντας επιβάτες στο Norman Atlantic

Πορφύρης Δ., Σταφυλά Π.
Ολυμπία, Ιεραποστολή

Ένας μάρτυρας διηγήθηκε πώς ένας γεωργιανός μοναχός συνέβαλε στο να σωθούν ανθρώπινες ζωές πριν ο ίδιος χάσει τη δική του στην τραγωδία του Norman Atlantic.
Πρόκειται για τον π. Ηλία Kartozia που εμψύχωνε τους άλλους επιβάτες και που βοήθησε στην εκκένωση του φλεγόμενου πλοίου, δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα la Repubblica ένας γεωργιανός που επέζησε, ο Ηρακλής. Ήταν ηγούμενος στη μονή του Αγίου κτήτορος Δαβίδ στη Mtskheta.
Ο ίδιος είπε ότι ο π. Ηλίας Kartozia τον παρηγόρησε στην απόγνωσή του και του έδωσε τη δύναμη να πάρει τον 9χρονο γιο του τη γυναίκα του και τα πεθερικά του στη σωτηρία.
«Ήταν αυτός που μέ έσωσε δίνοντάς μου δύναμη» αποκάλυψε ο 25χρονος στην εφημερίδα.
Όταν άρχισε η φωτιά ο μάρτυρας πήρε τον γιο του κι άρχισε να τρέχει, αλλά αισθανόταν φόβο.
«Αυτός με παρότρυνε με καθησύχασε και μου είπε να έχω εμπιστοσύνη και να σκέφτομαι το Θεό.
O π. Ηλίας μου έλεγε ο Θεός δεν θα σας εγκαταλείψει. Μου υπέδειξε σε ποια κατεύθυνση να πάω. Όταν ήταν η σειρά του να επιβιβαστεί σε σωστική λέμβο είδε μια γυναίκα με ένα κοριτσάκι, ενδεχομένως ελληνικής υπηκοότητας, και τους παραχώρησε τη θέση του και έμεινε στο φλεγόμενο πλοίο. Όταν θα κατέβαινε έσπασε το σχοινί και βρέθηκε στη θάλασσα. Του έριξαν ένα σωσίβιο αλλά δεν ήταν σε θέση να το φθάσει και πνίγηκε στο τρικυμισμένο πέλαγος», θυμάται ο μάρτυρας.

 

Ο μοναχός ταξίδευε με το καράβι για να επισκεφθεί την κρύπτη με το λείψανο του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας. Μαζί του είχε ένα σακίδιο με εικονίδια που τα έφερε πάντα μαζί του. Το ιταλικό κανάλι Rai 2 ανέφερε ότι το σώμα του Kartozia βρέθηκε στις ακτές του Λέτσε. Βρέθηκε επίσης και το σακίδιο γεμάτο με τα εικονίδια.
Στη Γεωργία έχει προκαλέσει αίσθηση το αυτοθυσιαστικό φρόνημα του ιερέα και ήδη τον συγκρίνουν με τον θεολόγο Γκριγκόλ Peradze που συνελήφθη κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί έδινε καταφύγιο σε Εβραίους, και πέθανε στο Άουσβιτς. Ο Peradze αγιοποιήθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας το 1995. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο π. Ηλίας ήταν στο πλευρό του καπετάνιου και προσευχόταν ως το τέλος.