ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Πίστεψες; Να περιμένεις πόλεμο...

Η στάση απέναντι στις συκοφαντίες




"Νεκρός": Η φωτο αυτή μου προκαλεί δέος & συγκίνηση, όμως σε πολλούς "πνευματικούς" ανθρώπους είμαι σίγουρος πως θα προκαλέσει περιφρόνηση, ειρωνεία και οργή! Δεν αντιλαμβάνονται πως ο γέροντας αυτός γονατίζει, για να γίνει σκάλα ν' ανέβουν εκείνοι προς τον ουρανό...

Η πλευρά του υβριστή και η αντιμετώπισή του θέλει διάκριση και πολλές φορές σιωπή και παράδειγμα και άλλες κουβέντα ορθή ώστε να ξεκλειδώσεις τον σκοτισμό ή την πλάνη του αδερφού. Φυσικά για να μιλήσουμε πρέπει να έχουμε και την κατάλληλη πνευματικότητα ώστε να προσεγγίσουμε τον συνάνθρωπό μας. Tο θέμα της προσέγγισης ενός ανθρώπου στο Χριστό είναι τεράστιο, και οι γραμμές ειναι πολύ λεπτές και δυσδιάκριτες. Πριν φτάσουμε στο σημείο να μιλήσουμε για Χριστό πρέπει να είμαστε τύπος Χριστού αλλιώς ο λόγος όχι μόνο ωφέλεια δεν θα έχει αλλά σκανδαλισμό. Πρέπει να κατακτήσουμε πρωτίστως την Χριστότητα σε όλο της το μεγαλείο πριν φτάσουμε σε σημείο ο λόγος μας να είναι γλυκύς, ωφέλιμος και ουσιαστικά Ορθόδοξος και Αναστάσιμος για τον αδερφό μας. Aν δεν βάλουμε το φώς σαν πηγή μέσα στην καρδιά μας πώς θα το μοιράσουμε; από δανεικά χέρια;
Πολλοί άνθρωποι κυρίως με κοσμικό φρόνημα ή και ακόμα κοσμικοί Χριστιανοί μας κατακρίνουν για τον αγώνα μας, μας υβρίζουν, μας περιγελούν, μας προσβάλλουν - αυτές είναι γνωστές μάχες για κάθε στρατιώτη του Χριστού, το θέμα είναι πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται. Αυτός ο πόλεμος είναι χαροποιός και φυσικά μας ωφελεί. Από την άλλη πλευρά πρέπει να δούμε την στάση μας.
Η σιωπή σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η καλύτερη οδός ως μέσο της διάκρισης, συνήθως αυτός που μας υβρίζει ή μας την λέει έχει υπερμετρο εγωισμό και εσωτερική τοποθέτηση στο θέμα που φυσικά αγνοεί να κατανοήσει και με την λογική και με την πνευματιική έννοια.
Γιατί όμως μας συγκοφαντεί?
Πολλοί απλά διότι δεν μπορεί να δεχτεί ότι τον αγώνα που κάνεις, δεν μπορεί να τον πραγματοποιήσει στο ελάχιστο, άρα ο εγωισμός τι κάνει; απλά σε υβρίζει ώστε να απαξιώσει τον αγώνα σου και μάλιστα σε διαποπεύει συχνά με απαράδεκτο τρόπο. Θεωρεί ότι με την προσβολή θα σε ρίξει στα μάτια του κόσμου ώστε να φανεί ο ίδιος καλύτερος, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει ότι όταν υβρίζεις κάποιον αγώνιστή του Χριστού με τα λόγια της ύβρης του πλέκεις μαρτυρικό στεφάνι. Όπως λέει και ο λαός "Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια" . Το να αγνοείς κάτι είναι κατανοητό αλλά να απαξιώνεις τον αγώνα ενός ανθρώπου για την σωτηρία της ψυχής του, χωρίς μάλιστα να ερευνήσεις περι αυτού, είναι απαράδεκτη ενέργεια και ανώριμη.


"Νεκρός": Από εδώ (με ενδιαφέρουσα λεζάντα - μη χριστιανικού προβληματισμού)

Πότε να μιλήσουμε; πως; και τι πρέπει να πούμε;
Ο λόγος μας πρέπει να ειναι γλυκός, αγαπητικός και πατρικός αλλιώς θα πέσει σε κατάσταση επιστημονικής θεωρίας και όχι ψυχικής ωφέλειας. Δεν πρέπει να νευριάσουμε στο ελάχιστον, να μιλάμε καθαρά και αργά θέτωντας την στρατηγική του λόγου. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις που η προστακτική ίσως έρθει στην κουβέντα και με την προϋπόθεση την καλή προαίρεση του αδερφού. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε ότι ο πνευματικός Ορθόδοξος αγωνιστής γνωρίζοντας την αλήθεια δεν έχει λόγο να προσηλυτίσει τον αδερφο αλλά κυρίως να του διαφωτίσει τα σκοτεινά σημεία μέσα του, να τον ενημερώσει για τυχόν λανθασμένες "γνώσεις" και φυσικά να του δώσει τις επιλογές σύμφωνα με την θέληση και την προαίρεση που διαθέτει. Φυσικά κάποια στιγμή το δίλημμα θα έρθει μόνο του στην κουβέντα να γεφυρώσει τις επιλογές. Χριστός; ή Χάος; απλά διαλέγεις και ακολουθείς. Δεν σώζεται κανείς με το ζόρι, η σωτηρία είναι μια μορφή συνεργασίας Θεού και ανθρώπου ως προς την τελειότητα.
Σε αυτούς που υβρίζουν και συκοφαντούν τους Ορθόδοξους αγωνιστές θα πούμε το εξής: Να ξέρετε αγαπητοί μου αδερφοί ότι πρώτον τους δίνετε χαρά και δεύτερον αν δεν γνωρίζετε κάτι καλύτερα να μην αναφέρετε τίποτα, διότι θα βρεθείτε κάποια στιγμή εκτεθημένοι στην κουβέντα και κάτι τέτοιο θα σας ζημιώσει. Η συκοφαντία σας καθιστά ανθρώπους με έλλειμμα αγάπης διότι η αγάπη δεν λογίζεται το κακό ["Νεκρός": φράση του αποστόλου Παύλου, από τον περίφημο "Ύμνο της Αγάπης" - σημαίνει ότι όποιος αγαπά δεν κάνει αρνητικές σκέψεις για τον άλλο].
Ενώ ο Μέγας Βασίλειος τονίζει χαρακτηριστικά: "Δεν πρέπει να σιωπούμε μπροστά στις διαβολές, όχι για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας με την αντιλογία, αλλά για να μην επιτρέψουμε να ευοδωθεί το ψέμα (να διαδοθεί και να γίνει πιστευτό) και να μη αφήσουμε αυτούς, που εξαπατήθηκαν στην βλάβη (στην κακόπιστη διάδοση)".
Σαφής είναι η αναφορά και στην Αγία Γραφή ότι η σιωπή και το παράδειγμά μας είναι συχνά ο καλύτερος λόγος. Όταν ρώτησε ο Πιλάτος τον Ιησού "τι εστί Αλήθεια" ο Κύριος δεν απάντησε, διότι πολύ απλά η αλήθεια δεν χωρά σε κτιστές λέξεις και λογικές αλλά είναι κάτι ανώτερο από ανθρώπινες οριοθετήσεις και δεδομένα. Μην ξεχνάμε όμως τι να πει η ενσάρκωση της Παναλήθειας για τον εαυτό της;
Φυσικά οι αδερφοί μας που διαθέτουν κοσμικό φρόνημα και αντίληψη των πραγμάτων της ζωής δύσκολα μπορεί να κατανοήσουν καταστάσεις ταπείνωσης, υπακοής, απροϋποθετης αγάπης και σωτηρία ψυχής. Τέτοιες έννοιες θεωρούνται ακραίες και ακατανόητες αλλά έστω και έτσι είναι καλύτερα - αν δεν θέλουμε να πούμε κάποιο καλό λόγο και να βοηθήσουμε κάποιον αγωνιστή, τουλάχιστον να μην μπαίνουμε εμπόδιο στον αγώνα του.
Τίθεται ένα ερώτημα γιατί τόσο μένος σε κάποιον όταν αγωνίζεται για τον Χριστό; ενώ αν κάνει άλλα πράγματα, γιόγκες, βουδιστικά, κοσμικά κλπ, δεν τρέχει τίποτα, αντίθετα δοξάζεται; Μήπως να αναρωτηθούν κάποιοι ότι το φως και η αλήθεια πειράζει το σκοτάδι που αρχίζει να τρέμει;
Ακόμα και έτσι αν κάποιοι θεωρούν οτι ο Χριστός και η Ορθόδοξη αλήθεια είναι ψέμα τότε γιατί εκτοξεύσουν συκοφαντίες; μήπως ο εσωτερικός νόμος της συνειδήσεως αναγνωρίζει την αλήθεια αλλά ο εγωισμός δεν θέλει να την δεχτεί για να μην αφήσει τον αναπαυμένο θρόνο του;
Ο καθένας ας απαντήσει μόνος του σε αυτά τα ερωτήματα και ας λάβει αναλόγως την στάση του απέναντι στην ζωή και στο συνάνθρωπό του.

7 σχόλια:

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Ολοζώντανε Νεκρέ για τον Κόσμο,
τέτοια μας γράφεις και σε διαβάζω με θρησκευτική αφοσίωση πρωί, μεσημέρι, βράδυ, προ και μετά του φαγητού!!!
;-)
Η συκοφαντία να πώ, πάντως, πάει παρέα με το ΦΘΟΝΟ.
Χωρίς ΦΘΟΝΟ μυστικό και βαθύ, δεν υπάρχει ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ επίθεση, για αμαρτωλότητα δήθεν, και εμπάθεια και διαστροφή της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ αληθείας του αγωνιζόμενου πιστού.

Επειδή, όμως, έχει πληθυνθεί γύρω μας η ζήλια και ο ΦΘΟΝΟΣ, ΔΕΝ θα βρίσκουμε άκρη με τις συνεχείς απολογίες.

Νομίζω ότι είναι προτιμότερη η σιωπή, για τη ΛΑΣΠΗ που πέφτει επί ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.

Τώρα, αν κηρύσσεται αίρεση, ή ακυρώνεται η Πίστη η Ορθόδοξη, εκεί, χρειάζεται η Μαρτυρία, με ειρήνη ψυχής, όμως, ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ, ίνα μη και ημείς, εκ της εμπαθούς διαθέσεως του πειραζομένου αδελφού, πειρασθώμεν...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νεκρέ για τον Κόσμο,

στην φωτογραφια με τον Μοναχό, ειναι ο Γερ. Παίσιος;

ή μήπως κάποιος άλλος;

Μυρμιδόνας

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Φίλε Μυρμιδόνα, δεν ξέρω αν είναι ο Γέροντας Παΐσιος. Η φωτο είναι από το αρχικό blog. Αν ξέρει ο αδελφός, ας απαντήσει. Πάντως δε μου φαίνεται να είναι εκείνος.
Σαλογραία, συμφωνώ με την κατάθεσή σου. Σ' ευχαριστώ. Το post βέβαια είναι από αλλού, όπως βλέπετε - από ένα εξαιρετικό blog, κάποιου νέου που πέρασε πολλά μέχρι να καταλήξει στην Ορθοδοξία.

Σπύρος είπε...

Καλησπέρα σας σε όλους σας αδερφοί μου και καλή Ανάσταση να έχουμε Κυρίως όμως στην καρδιά μας.

Δεν πρέπει να είναι ο γέοντας Παϊσιος στην φώτο αλλά ειναι η αγαπημένη μου διοτι ακτινοβολεί αγώνα αγάπη και άσκηση για τον Κύριο και τον κόσμο.

Πραγματικά καταπληκτικό το σχόλιο σου νεκρέ ότι γίνεται σκάλα ο μοναχός για όλους μας.

Προσευχή και ευθυνη έχουμε ευθύνη ολοι μας χρειαζεται να κάνουμε προσευχή για ολους και ιδιαιτέρως σε όσους περνούν δύσκολα και έχουν πολέμους είτε της ζωης είτε πνευματικούς.

Αγαπη Κυρίου σε ολους μας !

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Έλαβα κάποια σχόλια προσωπικά για μένα, που δεν τα ανέβασα γιατί με έβαλαν σε πειρασμό (δεν είχαν σχέση με θεολογικά θέματα - δεν λογοκρίνω τέτοιο πράγμα). Οι αδελφοί που τα έστειλαν ξέρουν. Ζητώ συγγνώμη και ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Σαλογραια δηλαδή τον καιρό της συκοφαντίας του γ.Εφραίμ Βατοπαιδινου υπήρχε φθόνος από κάποιους(ξέρεις εσυ).;Και αν αποδείχθηκαν ψέματα το ευλογησον έχει θέση κάπου;η λέμε μόνο λόγια;
Ναύαρχος

Αλέξανδρος Σουρτζής είπε...

Φιλοι μου τι περιμένατε;
- «Ἐμίσησάν με δωρεάν» ( Ἰω. ΙΕ´ 25).
- "Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. ...εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν" (Ιω.15.18).
- "Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται". [Ματθ. ι' 22]
- "μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 23 χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν." [Λουκ.6.22]
- "οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν." [Λουκ.6.26]

Μίσος, διώξεις, εξευτελισμοί, επιθέσεις, αιφνιαδιαστική κακία και τόσα άλλα, είναι η "μοίρα" μας, ημών που Πιστέψαμε στον Κύριο και Τον αγαπούμε. Ας μήν έχουμε αυταπάτες!! Όταν ο κόσμος μας έχει στα ώπα ώπα, και μας λούζει με εύγε (ο αμαρτωλός κόσμος) τότε αλίμονό μας... πάμε ολόστραβα. Οταν όμως τη ζωή μας ρυθμίζει το Ευαγγέλιο, ο Πνευματικός μας, η κατα Χριστόν Ζωή (με τον Ορθόδοξο τρόπο) τότε να μην περιμένουμε εύγε και μπράβο αλλά οργή και αναιτιολόγητο μίσος.

Είναι αναιτιολόγητο; Η Πίστη μας τους ενοχλεί, διότι τους ελέγχει. Ελέγχει τα έργα τους, διότι ακομα και αν δεν ειμαστε τέλειοι εμείς οι Πιστοί, όμως έχουμε συντριβή για τις αμαρτίες μας, δεν είμαστε περιφρονητές του Θείου Νόμου, άρα δεν είμαστε υπερήφανοι, οπότε τούς ελέγχουμε τους άπιστους. Τους θεληματικά και υπερήφανα άπιστους. "αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. 20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα." [Ιω.3.19]