ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Βυζάντιος: «Χριστιανός, Χριστιανός, Χριστιανὸς εἶμαι!» (17 Φεβρουαρίου)


ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
Οι φωτο από εδώ, όπου αναλυτικό βιογραφικό του αγίου σε μονοτονικό

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Θεόδωρος
Βυζάντιος καταγόταν ἀπὸ τὸ Νεοχώρι τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Γονεῖς του ἤσαν ὁ Χατζὴ – Ἀναστάσιος καὶ ἡ Σμαραγδοὺ καὶ ἀδελφοί του ὁ Ἀντώνιος καὶ ὁ Γεώργιος, ἀναγνώστης τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ μετέπειτα Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως μὲ τὸ ὄνομα Γρηγόριος (1830 – 1840).

Ὁ Θεόδωρος ἦταν ζωγράφος καὶ ἐργαζόταν στὰ ἀνάκτορα. Οἱ Τοῦρκοι προσπάθησαν νὰ τὸν προσελκύσουν στὴν μουσουλμανικὴ θρησκεία καὶ τὸ πέτυχαν. Ὁ Ἅγιος ὅμως ἀνένηψε καὶ μετανόησε γι’ αὐτό. Ἔτσι κατέφυγε στὴ Χίο καὶ ἔμεινε κοντὰ σὲ ἕνα Πνευματικὸ Πατέρα, τὸν Ἅγιο Μακάριο τὸ Νοταρᾶ († 17 Ἀπριλίου). Ἐκεῖ καθημερινὰ μελετοῦσε τὰ μαρτύρια τῶν Ἁγίων καὶ βιβλία ψυχωφελὴ καὶ κατανυκτικά. Ἀπὸ μέρα σὲ μέρα αὐξανόταν σὲ αὐτὸν ἡ κατάνυξη καὶ ὁ πόθος τοῦ μαρτυρίου. 


Ἔτσι ἔφθασε στὴ Μυτιλήνη, ὅπου ἐνώπιον τῶν ἀρχῶν ὁμολόγησε τὴν πίστη του στὸν Χριστὸ καὶ ἀποκήρυξε τὴν μωαμεθανικὴ θρησκεία. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος συλλαμβάνεται, φυλακίζεται καὶ πάσχει τοὺς βασανισμούς, τοὺς δαρμούς, τοὺς λακτισμοὺς καὶ ἄλλα ἀπάνθρωπα μαρτύρια. Τοῦ ἔδεσαν τὰ πόδια σὲ ξύλο καὶ τοῦ πέρασαν στὸ λαιμὸ βαριὰ ἁλυσίδα. Τοῦ τύλιξαν τὸ κεφάλι μὲ ἕνα σχοινὶ καὶ τοῦ ἔβαλαν στοὺς κροτάφους δύο κομμάτια ἀπὸ τοῦβλο. Ἔπειτα μὲ ἕνα ξύλο ἔστριβαν τὸ σχοινὶ καὶ ἕσφιγγαν τὴν κεφαλή του τόσο πολύ, μέχρι ποὺ βγῆκαν οἱ βολβοὶ τῶν ὀφθαλμῶν του ἔξω ἀπὸ τὸν τόπο τους. Ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης ἔλεγε: «Χριστιανός, Χριστιανός, Χριστιανὸς εἶμαι».

Τὸ πρωὶ τοῦ Σαββάτου ὁ Ἅγιος ζήτησε ἀπὸ ἕναν Χριστιανὸ ὑπηρέτη καλαμάρι καὶ ἔγραψε πρὸς τὸν Ἐπίσκοπο, γιὰ νὰ τοῦ στείλει τὴ Θεία Κοινωνία. Ἀφοῦ μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ὁδηγήθηκε στὸν τόπο τῆς ἐκτελέσεως, στὸν ὁποῖο ἔτρεχε μὲ πολὺ προθυμία. Ἐκεῖ ὑπέστη τὸν διὰ ἀγχόνης θάνατο τὸ ἔτος 1795.
Μετὰ τρεῖς ἡμέρες οἱ Χριστιανοὶ πῆραν ἄδεια καὶ παρέλαβαν τὸ ἱερὸ λείψανο αὐτοῦ καὶ τὸ ἐνταφίασαν στὸ νότιο μέρος τοῦ ναοῦ τῆς Παναγίας τῆς Χρυσομαλλούσας. Τὸ ἔτος 1798 τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Μάρτυρος ἀνακομίσθηκε καὶ μεταφέρθηκε στὴν κρύπτη τοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς Μυτιλήνης.


Ο Άγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος σώζει τη Μυτιλήνη από την πανώλη


 
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος ανήκει στη χορεία των Νεομαρτύρων Αγίων. Μαρτύρησε υπέρ Χριστού του Θεού στη Μυτιλήνη την 17η Φεβρουαρίου του 1795, σε ηλικία 21 έτους. Μετά από τους βασανισμούς των Τούρκων και την μαρτυρική τελευτή του, ενταφιάσθηκε εντός μιας Εκκλησίας της Μυτιλήνης, καλουμένης Παναγίας Χρυσομαλλούσας.
Το σεπτό Λείψανο του Αγίου Θεοδώρου, επί μητροπολίτου Μυτιλήνης Ιερεμίου (1798), μετέπειτα Οικουμενικού Πατριάρχου, μετεφέρθη εν αγνοία των τουρκικών αρχών, καί εναπετέθη ευλαβώς στην κρύπτη του Ιερού Βήματος του Μητροπολιτικού ναού, όπου παρέμεινε επί 34 έτη, δηλαδή μέχρι του έτους 1832…

Από του έτους τούτου γνωρίζουμε τον Άγιο Θεόδωρο ως Προστάτη και Πολιούχο της Μυτιλήνης και της Λέσβου γενικότερα. Η θανατηφόρος πανώλη, η οποία εμάστιζε την Μυτιλήνη κατά το έτος τούτο (1832), επί μητροπολίτου Μυτιλήνης Πορφυρίου, καί η οποία, κατά δεκάδας έρριπτε στους τάφους τούρκους καί χριστιανούς, ανεξαρτήτως τάξεως καί ηλικίας, ανάγκασε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την πόλη, για τον φόβο της μολύνσεως, καί να φύγουν στους πέριξ της πόλεως λόφους. Φόβος καί τρόμος καί σκιά θανάτου εκάλυπτε τα πάντα για αρκετό χρόνο. Και οι αρχές ακόμη αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη, για τον φόβο της μολύνσεως, καί να φύγουν στους πέριξ της πόλεως λόφους. Στην πόλη έμειναν οι ασθενείς καί όσοι τους περιποιόνταν, βέβαιοι ότι και σ’ αυτούς θα μετεδίδετο η φοβερά ασθένεια.
Συνεργεία ιατρών εστάλησαν από την Κωνσταντινούπολη καί πάντα τα μέτρα ελήφθησαν, χωρίς εν τούτοις να υποχωρήσει η πληγή της θανατηφόρου πανώλης. Αλλά τους Αγίους αυτού «εθαυμάστωσεν ο Κύριος». Ό,τι δεν μπόρεσαν να επιτύχουν τα πολυπληθή συνεργεία των ιατρών καί τα φάρμακα καί τα λαμβανόμενα προληπτικά μέτρα, κατόρθωσαν να επιτύχουν οι προς τον Κύριον πρεσβείες του Νεομάρτυρος Θεοδώρου.


Σε αυτές τις κρίσιμες ημέρες, καί δη την νύκτα της Παρασκευής της α’ εβδομάδος των νηστειών, ενεφανίσθη εν ονείρω ο Άγιος στον τότε πρωτοσύγκελο Καλλίνικο, τον μετέπειτα Μητροπολίτη Μυτιλήνης καί Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, καί του παρήγγειλε να ειπεί στον Μητροπολίτη να συγκαλέσει τους χριστιανούς από τις εξοχές καί τα προάστια, στα οποία είχαν καταφύγει, να προσέλθουν όλοι στον Μητροπολιτικό ναό, να γίνει ολονύκτια εκεί δέηση προς τον Θεό, καί να εξαχθεί καί το Λείψανο του Αγίου από της κρύπτης. Ο πρωτοσύγκελος Καλλίνικος δεν έδωκε σημασία στο όνειρο. Αλλά μετά από μία εβδομάδα, καί πάλι την νύκτα της Παρασκευής, το ίδιο όνειρο, ζωηρότερο αυτή την φορά, συνταράσσει τον Καλλίνικο καί η μορφή του Αγίου αυστηρότερα τον επιπλήττει για την αμέλεια καί αδιαφορία, την οποίαν επέδειξε ως προς την εκτέλεση της παραγγελίας του.
Αμέσως αυτή την φορά ανακοίνωσε ο Πρωτοσύγκελος στον Μητροπολίτη την εντολή του Αγίου. Πάραυτα ο Μητροπολίτης επισκέπτεται τον τούρκο διοικητή της πόλεως καί ζητεί παρ’ αυτού άδεια όπως επιτρέψει την τέλεση της αγρυπνίας. Προθυμότατα εν απογνώσει ο διοικητής, χορηγεί την προς τούτο άδεια. Καί οι «Κράχτες» εσπευσμένως καλούν τους χριστιανούς στην ολονύκτιο δέηση. Διαμαρτύρονται οι ιατροί για την χορήγηση της αδείας, φοβούμενοι την εκ του συνωστισμού μετάδοση της ασθενείας. Πλην όμως, τα πλήθη των χριστιανών μετά θερμής πίστεως προσέρχονται καί προσεύχονται μέχρι πρωίας για την υγεία τους. Τις πρωινές ώρες, Μητροπολίτης καί Πρωτοσύγκελος κατέρχονται στην κρύπτη του Ιερού και εξάγουν το ιερό Λείψανο του Αγίου καί εν πομπή περιφέρουν τούτο πέριξ του Ναού. Οι προσευχές των χριστιανών καί οι πρεσβείες του Αγίου ενώνονται καί ως θυμίαμα ευώδες κατευθύνονται προς τον Κύριο των δυνάμεων.

Απ’ εκείνης της ώρας ουδείς θάνατος εσημειώθη. Η πόλη ονόμασε τον Άγιο Θεόδωρο, Πολιούχο. Τούρκοι καί Χριστιανοί εξεδήλωσαν παντοιοτρόπως την ευγνωμοσύνη τους προς τον Θεό καί τον προστάτη Άγιο.
Έκτοτε το σεπτό Λείψανο παραμένει στο κεντρικό κλίτος του Μητροπολιτικού Ναού καί αποτελεί τιμαλφή θησαυρό της Εκκλησίας της Μυτιλήνης, ο δε άγιος Θεόδωρος τιμάται ως Πολιούχος της Λέσβου.
Σε ανάμνηση του θαύματος τούτου από του 1936, προνοία του αειμνήστου μητροπολίτου Μυτιλήνης Ιακώβου του από Δυρραχίου καθιερώθηκε και επικυρώθηκε δια βασιλικού διατάγματος της 8-5-1937, ειδική παλλεσβιακή πανήγυρης, (ανακομιδή του ιερού Λειψάνου και της κατ’ αυτήν διασώσεως της πόλεως από της πανώλους), εορταζομένη μετά πάσης λαμπρότητος δια πανδήμου λιτανεύσεως του ιερού Λειψάνου, την 4ην Κυριακή του Πάσχα, ήτοι Κυριακή του Παραλύτου.

Βιβλιογραφία: «Ο Άγιος Θεόδωρος ο Βυζάντιος, Πολιούχος Μυτιλήνης» του Γ. Π. Σωτηρίου.

Δείτε επίσης:

Ἁγία Μαριάμνη ἡ Ἰσαπόστολος, ἀδελφὴ τοῦ Ἁγίου Φιλίππου τοῦ Ἀποστόλου (17 Φεβρουαρίου) 
Οι τρεις γιορτές των αγίων Θεοδώρων
Ενότητα άρθρων για τους αγίους νεομάρτυρες 
Μερικοί νεομάρτυρες (επίκαιροι όσο ποτέ;), μεταξύ των οποίων και έφηβοι!...   
 
Οι άγιοι Θεόδωροι (από εδώ)
 
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 24 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 1 Αυγούστου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 21 Ιουλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 4 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 5 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 11 Ιανουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - 10 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ - ΚΙΝΗΤΗ ΕΟΡΤΗ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ «ΤΟΥ ΤΑΜΑΣΟΥ» - 4 Οκτωβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ (; - 1835) - ΚΙΝΗΤΗ ΕΟΡΤΗ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΟΣΤΩΒ (; - 1394) - 28 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΙΑΡΟΣΛΑΒ Ο ΔΟΥΚΑΣ (1218 - ;) - 5 Ιουνίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΚ ΤΑΡΣΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΝΤΟΥΑΡΙΑΣ (602 - 690) - 19 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΛΥΒΥΗΣ - 4 Ιουλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΑΒΙΑΣ (; - 778) - 20 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΟΣΤΩΦ ΚΑΙ ΣΟΥΖΝΤΑΛ ΡΩΣΙΑΣ (; - 1023) - 8 Ιουνίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΥΡΟΥ - 5 Ιουνίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ (; - 609) - 3 Δεκεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΤΗΤΟΡΑΣ ΚΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΧΩΡΑΣ (477 - ;) - 8 Ιανουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΤΗΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ «ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ» Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ - 18 Οκτωβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο Α' ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ (; - 687) - 27 Δεκεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΓΡΑΠΤΟΣ - 27 Δεκεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ - 25 Φεβρουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΕΝ ΚΥΘΗΡΟΙΣ ΑΣΚΗΣΑΣ (; - 922) - 12 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ (; - 363) - 28 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ (; - 367) - 16 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΙΕΡΕΑΣ (; - 363) - 28 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ (; - 304) - 26 Μαρτίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΒΡΣΑΚ - 16 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΑΠΑΣ ΡΩΜΗΣ (; - 649) - 18 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ - 12 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ - 19 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ «Ο ΕΝ ΜΕΛΙΤΙΝΗ» - 7 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΟΡΙΟ (; - 842) - 6 Μαρτίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ Ο ΓΑΒΡΑΣ (; - 1098) - 2 Οκτωβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ - 17 Φεβρουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΣΤΑ ΔΑΡΔΑΝΕΛΙΑ (; - 1690) - 2 Αυγούστου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΣΤΟ ΒΡΑΧΩΡΙ (; - 1786) - 2 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΓΚΥΡΑΣ - 3 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΜΟΝΗΣ ΣΤΟΥΔΙΟΥ (759 - 826) - 11 Νοεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ - 20 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΕΝ ΤΩ ΣΠΗΛΑΙΩ - 11 Αυγούστου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ - 15 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ (1557 - 1598) - 7 Ιανουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ - 19 Σεπτεμβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ - 21 Μαΐου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΑΒΒΑΪΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ - 19 Ιουλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΙΩΠΗΛΟΣ - 17 Φεβρουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΡΑΤΗΛΑΤΗΣ (; - 320) - 8 Φεβρουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΥΚΕΩΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥΠΟΛΕΩΣ (; - 613) - 22 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΥΝΑΘΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ AΔΡΙΑΝΟΥ - 26 Αυγούστου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΗΡΩΝ (; - 307) - 17 Φεβρουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΡΙΧΙΝΑΣ - 20 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΧΑΤΖΗΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (; - 1785) - 30 Ιανουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΟΥΣΑΚΩΦ (1743 - 1817) - 2 Οκτωβρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ - 24 Νοεμβρίου
ΜΣΤΙΣΛΑΒΟΣ - ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΙΕΒΟΥ (1076 - 1134) - 15 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΑ Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ (; - 1323) - 21 Απριλίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΒΓΚΟΡΟΝΤ (; - 1392) - 19 Ιανουαρίου
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟΜΣΚ (; - 1864) - 20 Ιανουαρίου

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: