ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Η Νηστεία των Αγίων Αποστόλων




O ασπασμός των αγίων Πέτρου & Παύλου λίγο πριν την εκτέλεσή τους από τους Ρωμαίους, κατά το διωγμό του Νέρωνα, γύρω στο 65 μ.Χ. (βλ. εδώ)
π. Π. Τύμπας
Kantonopoulou's blog

Διανύουμε ήδη την περίοδο της νηστείας των Αγ. Αποστόλων
Πολλοί ίσως αγνοούν τη νηστεία αυτή. Η χρονική της διάρκεια κυμαίνεται, επειδή η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα. Αρχίζει από τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει στις 28 Ιουνίου, την παραμονή δηλ. των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου [δηλ. 28 Ιουν. νηστεύουμε, 29 Ιουν. όχι]. Είναι δυνατόν να διαρκέσει από ένα μήνα μέχρι καθόλου, όταν το Πάσχα πέσει 5 Μαΐου.
Για τη νηστεία αυτή κάνουν λόγο ο Μ. Αθανάσιος και οι Αποστολικές Διαταγές, δηλ. είναι γνωστή από τον 4ο αιώνα. Αρχικά βέβαια ήταν επταήμερη και υπήρχε πριν καθιερωθεί η εορτή των Αγίων Αποστόλων. Συνδεόταν δε με την εορτή της Πεντηκοστής, επειδή μετά από αυτήν οι Απόστολοι «Νηστεύσαντες και προσευξάμενοι» (Πραξ. Ιγ΄ 3) άρχισαν το κυριακάτικό τους έργο. Όταν καθιερώθηκε η εορτή των Αποστόλων, η νηστεία παρατάθηκε μέχρι την 28 Ιουνίου. 
Και σ’ αυτή τη νηστεία καταλύεται [=τρώγεται] ψάρι. Επίσης καταλύεται και στην εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου (24 Ιουνίου), οποιαδήποτε μέρα και αν πέσει. Αν η εορτή των Αγ. Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει ημέρα Τετάρτη ή Παρασκευή καταλύεται μόνον ψάρι, όχι κρέας. Την παραμονή της εορτής είναι αυστηρή νηστεία, εκτός εάν είναι Σάββατο ή Κυριακή.


Οι Χριστιανοί πρέπει να τιμούμε γενικά όλες τις νηστείες, διότι ωφελούμεθα ψυχικά. Η νηστεία είναι υποχρεωτική για όλους, εκτός αν υπάρχουν λόγοι υγείας ["Νεκρός": "υποχρεωτική" = πολύ σημαντική για τη σωτηρία μας]. Αρχαιότερες νηστείες είναι εκείνη της Τετάρτης και της Παρασκευής, που φθάνει μέχρι την αποστολική εποχή.

Καθιερώθηκε δε η μεν Τετάρτη σε ανάμνηση του Συμβουλίου των Ιουδαίων που μεθόδευσε την προδοσία και τη σύλληψη του Κυρίου, η δε Παρασκευή, επειδή κατ’ αυτήν σταυρώθηκε και έπαθε έως του Σταυρού ο Κύριος.

Έτσι οι Χριστιανοί ενήστευαν διαφορετικές ημέρες από τους Ιουδαίους, που είχαν ως ημέρες νηστείας τη Δευτέρα και την Πέμπτη.

Η νηστεία των δυο αυτών ημερών (Τετάρτη και Παρασκευή) είναι για όλο το χρόνο [πλην εξαιρέσεων]. Πρέπει λοιπόν να την προσέχουμε και να την εφαρμόζουμε, διότι είναι και σχετικά εύκολη.

Εν τούτοις και σ’ αυτές γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου ορισμένες εορτές Αγίων που είναι επίσημες.

Η νηστεία είναι άριστο μέσον προς κατάκτηση των αρετών και συντελεί στη σωτηρία μας.

*****
Αναφέρουν για την αξία και τη σημασία της νηστείας [από εδώ]:
1) ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:
«Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, οι ευσεβείς χριστιανοί, να νηστεύωμεν πάντοτε, μα περισσότερον την Τετράδη, διατί επουλήθηκε ο Κύριος και την Παρασκευή διατί εσταυρώθη. Ομοίως έχομε χρέος να νηστεύωμεν και τες άλλες Τεσσαρακοστές, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους αγίους Πατέρας της Εκκλησίας μας και μας έγραψαν διά να νηστεύωμεν, να νεκρώνωμεν τα πάθη, να ταπεινώνωμεν τη σάρκα, το σώμα.»
2) ο Άγιος Βασίλειος:
«MΗΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙΣ όμως το καλό της νηστείας μόνο στην αποχή από το φαγητό. Γιατί πραγματική νηστεία είναι μόνο να μην κάνεις τίποτε άδικο. “Να Λύνεις κάθε δεσμό αδικίας”. Συγχώρησε τον πλησίον σου για το κακό που σού έκανε και ξέχασε αυτά πού σού χρωστάει» .
«Η νηστεία σας να είναι καθαρή απο δικαστικές πράξεις και προστριβές.” Κρέας δέν τρως, αλλά κατασπαράζεις τον αδελφό σου. Νηστεύεις το κρασί, αλλα είσαι σπάταλος στις αδικίες. Περιμένεις να έρθει το βράδυ για να φάς αλλά ξοδεύεις ολη την ημέρα σου στα δικαστήρια. ” Αλοίμονο σε κείνους που δεν μεθάνε απο κρασί, αλλά απο τις αδικίες.»
ΥΓ. του blog μας: ένα σούπερ ιστολόγιο περί νηστείας.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τετάρτη και Παρασκευή πρέπει να νηστεύουμε και από λάδι; Αν ισχύει αυτό τότε είναι σχετικά δύσκολο γιατί στην ουσία δεν μπορείς να φας σχεδόν τίποτα. Εγώ που τις παραπάνω μέρες τρώω λάδι , στην ουσία δε νηστεύω; Αν κάνω αποχή και από αυτό τότε νομίζω ότι δε θα αντέξω και θα την καταλύσω εντελώς!

ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ είπε...

Μια ταπεινή απάντηση: ο χριστιανός είναι αθλητής. Όλοι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αθλούνται εξίσου, ούτε έχουν ίδιες επιδόσεις, πράγματα που καθορίζονται από πολλούς παράγοντες.
Κι αυτός που πάει γυμναστήριο 1-2 φορές την εβδομάδα, αθλείται, και φυσικά κι ο ολυμπιονίκης αθλείται. Δε μπορείς να πεις πως ΜΟΝΟ ο ολυμπιονίκης αθλείται, ενώ εκείνος που απλά περπατάει "στην ουσία δεν αθλείται".
Αλλά φυσικά ο πελάτης του γυμναστηρίου κι εκείνος που περπατάει από το σπίτι ώς τη δουλειά του -αν και θα έχουν μια καλή υγεία- δε θα πάρουν χρυσό μετάλλιο.
Τίποτα λοιπόν δε χάνεται στον πνευματικό και ασκητικό αγώνα μας, όσο μικρός και ατελής κι αν είναι. Είναι βηματάκια προς το Χριστό. Άλλη είναι όμως η άθληση που κάνουν οι αληθινοί αγωνιστές, οι άγιοι, γι' αυτό κι άλλο το στεφάνι που θα λάβουν.
Επιπλέον, κάθε αθλητής θέλει το γυμναστή του και κάθε χριστιανός τον πνευματικό του. Εκείνος θα καθορίσει το βαθμό του αγώνα και της άσκησής του. Εκεί σας προτείνω κι εσάς να αποταθείτε, για να λάβετε μια απάντηση που θα σας ταιριάζει για τη σωτηρία σας.
Ευχαριστώ - καλό αγώνα με την ευλογία των αγίων Αποστόλων...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές όταν αρχίσαμε και εγώ και η σύζυγός μου να νηστεύουμε κάθε Τετάρτη , Παρασκευή και όποτε υπάρχει νηστεία είχαμε έναν φόβο μέσα μας μήπως δεν τα καταφέρουμε, μήπως πάθουμε τίποτε στη υγειά μας και τα σχετικά, όμως με την πάροδο του χρόνου η άσκηση αυτή της νηστείας μας έκανε "άλλους" ανθρώπους , αισθανόμαστε πιό κοντά στον Πατέρα μας και στην Μητέρα μας και ότι είμαστε μέσα στην Εκκλησία.
Σας ευχαριστώ πολύ που μπόρεσα μέσω του blog να εκφραστώ.