Σύμφωνα με έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας για τη σχετική νομοθεσία στις χώρες της Ε.Ε., επικρατεί η ατιμωρησία και η κουλτούρα κατηγορίας των θυμάτων του βιασμού. Η ίδια πραγματικότητα χαρακτηρίζει και την Ελλάδα, στην οποία συμβάλλει και ο νομικός ορισμός του βιασμού. Ο ελληνικός ποινικός κώδικας, και συγκεκριμένα το άρθρο 336, ορίζει ως βιασμό την συνουσία η οποία προκύπτει μετά από εξαναγκασμό με τη χρήση σωματικής βίας ή την απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου.
Ο ορισμός αυτός έρχεται σε αντίθεση με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και συγκεκριμένα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που υπογράφηκε το 2011 και τέθηκε σε υποχρεωτική ισχύ για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ το 2014.
Η Σύμβαση αυτή επικυρώθηκε στην Ελλάδα με νόμο του κράτους τον Μάρτιο του 2018, χωρίς ωστόσο να τροποποιήσει αναλόγως τον νομικό ορισμό του βιασμού.
Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, που κατατέθηκε δύο ημέρες πριν από την Παγκόσμια ημέρα και απεργία γυναικών, στις 6 Μαρτίου 2019, προτείνει την αλλαγή του ορισμού ως εξής: «Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσειας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη». Όπως τονίζει η Διεθνής Αμνηστία: «Στο προτεινόμενο σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, διαπιστώνουμε ότι όχι απλώς δεν υιοθετείται ένας ορισμός του βιασμού με βάση τη συναίνεση, αλλά ο ισχύων μέχρι σήμερα ορισμός, αντικαθίσταται με έναν ακόμη χειρότερο. Η νέα πρόταση περιορίζει τις περιπτώσεις της «απειλής σπουδαίου και άμεσου κινδύνου», μόνο σε εκείνες που αφορούν «απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας». Με αυτόν τον τρόπο, οριοθετείται ακόμη περισσότερο η έννοια της απειλής (ως αποκλειστικά σωματικής), και κλείνει οποιοδήποτε περιθώριο διαφορετικής ερμηνείας.»
Όπως αναφέρει η Καμία ανοχή «Η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, σα να βρίσκεται σε κοινωνικό κενό παραδεισένιας ισότητας, όπου η βούληση και η επιθυμία μας, ή η έλλειψή τους. είναι κάτι το κεκτημένο και αναμφισβήτητο, όχι απλά αναπαράγει την πάγια πρακτική της σεξιστικής ελληνικής δικαιοσύνης να βγάζει λάδι τους βιαστές, όχι απλά εγγράφει σε νομοθετική μορφή την κουλτούρα του βιασμού, αλλά γυρίζει τον Ποινικό Κώδικα 20 χρόνια πίσω, κάνοντας σα να μην υπήρξαν ποτέ μια σειρά από διεθνή νομικά κείμενα, όπως η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).
Καθιστά επίσης σχεδόν κενό γράμμα την -μετά από τόση προσπάθεια των φεμινιστριών- τυποποίησης του εντός γάμου βιασμού, το οποίο θεσπίστηκε γιατί σωστά θεωρήθηκε πως υπάρχουν κι άλλα μέσα/τρόποι, εκτός από τη σωματική βία, οι οποίοι μπορούν να εξαναγκάσουν μια γυναίκα να «ανεχτεί» το βιασμό, χωρίς αυτό προφανώς να σημαίνει ότι συναινεί.»
Και συνεχίζει η ανακοίνωσή τους εξηγώντας τα αυτονόητα, ή, μάλλον αυτά που θα θέλαμε να είναι αυτονόητα εδώ και πολλά χρόνια, τουλάχιστον όμως τώρα, όταν τους τελευταίους μήνες συνεχίζουμε να μετράμε βιασμούς, απειλές και νταηλίκια.
«Η πρόταση τους όχι μόνο δεν θέτει ως μοναδική προϋπόθεση τη συναίνεση, όπως εδώ και δεκαετίες το παγκόσμιο φεμινιστικό κίνημα φωνάζει με όλους τους τρόπους· απεναντίας, με λίγες μόνο λέξεις αρνείται ότι μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη μορφή βιασμού, εκτός από την πιο στερεοτυπική, δηλαδή αυτή που επιτυγχάνεται μέσω της σωματικής βίας ή της άμεσης απειλής κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας. Η ίδια στερεοτυπική μορφή βιασμού που πεισματικά αρνείται πως υπάρχουν έμφυλες σχέσεις εξουσίας που δεν εκφράζονται αποκλειστικά με τη σωματική βία· αυτή που εδώ και δεκαετίες γυρίζει τις γυναίκες στο σπίτι τους για να δολοφονηθούν από τους κακοποιητές τους, τους οποίους συχνά ήδη έχουν βρει το κουράγιο να καταγγείλουν. Αυτή που πεισματικά αρνείται το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, γιατί μας θέλει σιωπηλές, πειθήνιες και νεκρές.
Το θηλυκό σώμα δέχεται καθημερινά δεκάδες ρητούς και άρρητους μηχανισμούς εξουσίας, από άνδρες καθημερινούς που μπορούν να περηφανεύονται πως δεν έχουν απλώσει ποτέ χέρι σε γυναίκα. Είναι η απειλή πως θα χάσεις τη δουλειά σου, θα στερηθείς κάτι που μπορεί να μη μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό (όπως δεκάδες τοξικοεξαρτημένες γυναίκες), η απειλή πως θα κατηγορηθείς/ διαπομπευτείς με όλες τις μορφές που η κυρίαρχη τοξική αρρενωπότητα μπορεί να φανταστεί, η απειλή ότι θα βλάψουν τα παιδιά σου ή τους στενούς σου ανθρώπους, η μέγγενη της οικονομικής ασφυξίας και του εγκλεισμού.
Με βάση αυτή τη νομοθετική πρόταση, η 21χρονη Ελένη Τοπαλούδη δε βιάστηκε, αν επιβεβαιωθούν οι ενδείξεις πως την απειλούσαν με βιντεοσκοπημένο προηγούμενο βιασμό της. Με αυτή την πρόταση τα ανήλικα πάμφτωχα αγόρια, θύματα trafficking, δεν βιάζονται. Με βάση αυτή τη νομοθετική πρόταση, το κράτος επανέρχεται με μια πρόταση που προσπαθεί να κλείσει το ρήγμα που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια οι φωνές χιλιάδων γυναικών σε όλον τον κόσμο φωνάζοντας πως «όταν λέω όχι σημαίνει πως δε θέλω», και ότι η ίδια η παραβίαση αυτού του όχι συνιστά και τη μόνη προϋπόθεση για το αδίκημα του βιασμού.
Από τη δημοσίευση του άρθρου στο Διαδίκτυο
Δε θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από αυτό: χωρίς ρητή συναίνεση είναι βιασμός. Αρκετά με την κοροϊδία της κυβέρνησης, που ακριβώς ένα χρόνο μετά την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει σε καμία σημαντική νομοθετική αλλαγή προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά έρχεται λίγο πριν την 8η Μαρτίου του 2019 με αυτή την εξοργιστική νομοθετική πρόταση.
Ας αφήσουν στην άκρη τα υποκριτικά καλέσματα για συμμετοχή στην Παγκόσμια Απεργία Γυναικών τα στελέχη και οι βουλεύτριες του Σύριζα και του Κιναλ. Τα σώματα των βιασμένων και δολοφονημένων αδερφών μας θα τους κλείσουν τον δρόμο – Καμία λιγότερη – Καμία Μόνη απέναντι σε κράτος, κυβέρνηση, μπάτσους και δικαστές!
Καμία Μόνη απέναντι στην Πατριαρχία.»
Η Καμία Ανοχή, η Sabbat Burn the Rich not the Witch και το Justice4ZakZackie καλούν τις φεμινιστικές, γυναικείες, queer, λοατκια+ συλλογικότητες, το πολύμορφο εργατικό, φοιτητικό, αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα σε συνέλευση προκειμένου να ξεδιπλώσουμε τις δράσεις μας ενάντια στην ψήφιση του γυναικοκτόνου άρθρου
Αυτή την Τετάρτη, 13 Μαρτίου [2019], στις 8 το βράδυ στο αμφιθέατρο Γκίνη στο Πολυτεχνείο.
ΤΟ ΣΕΞ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ EINAI ΒΙΑΣΜΟΣ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΑΙΝΕΙ – ΕΜΕΙΣ OΧΙ!
"Ν": Ας μας επιτρέψουν οι φίλοι αναγνώστες αυτής της ανάρτησης να συμπληρώσουμε παραπέμποντας στα:
Έφηβοι, έρωτας, σχέσεις και γάμος... Αναζητώντας την αγάπη, την αιωνιότητα και τη ζωή!
Θέλεις σεξ;
Γιατί παντρεύονται οι άνθρωποι; από αγάπη, από έρωτα ή για να κάνουν πολλά παιδιά;
Ελεωνόρα Ζουγανέλη, "Έλα!" - Σαν προσευχή του μοντέρνου ανθρώπου...
Miley Cyrus - ή: γιατί επείγει να ενταθεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο δυτικό κόσμο...
H παρεξηγημένη αγιότητα
Miley Cyrus - ή: γιατί επείγει να ενταθεί η Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο δυτικό κόσμο...
H παρεξηγημένη αγιότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου