Το παρακάτω κείμενο (με τίτλο "μια πολύ χαρούμενη ημέρα") δημοσιεύτηκε στις 10 Φεβρ. 2011 στο εξαιρετικό blog Άρωμα Ασίας του αγωνιστή παπά Ιωνά της Ταϊβάν, ενός απ' τους αγαπημένους του blog μας (γνωρίστε τον εδώ & εδώ). Δίνει μερικές ερμηνευτικές προεκτάσεις στη γνωστή ιστορία του γάμου της Κανά, που ποτέ δεν τις φαντάστηκα.
Και το πιο ωραίο είναι πως τις δίνει με τρόπο εντελώς φυσικά, σα να 'ναι κοινό κτήμα για μας τους ορθόδοξους... Αυτό φανερώνει πόσο πίσω είναι η μόρφωσή μας, όσον αφορά στην πνευματική μας κληρονομιά, και πώς πρέπει (αμέσως, χωρίς αναβολή) να ξεσκονίσουμε τα σοβαρά χριστιανικά μας βιβλία (μα και τη σχέση μας με σοβαρούς χριστιανούς), γιατί κάπου κοντά μας υπάρχει ένας ανεκτίμητος θησαυρός κι εμείς δεν έχουμε πάρει είδηση...
*****
Σημερα ξαναρχισαμε τα μαθηματα στο μικρο δωματιο στο κεντρο της Ταϊπεϊ.
Συνεχιζουμε το κατα Ιωαννην απο το 2ο κεφαλαιο.
Ειχαμε αγωνια, η Πελαγια και εγω, θα ερθη κανενας αραγε? ΗΡΘΑΝ 18!!!! Απιστευτη χαρα!!!!
Το facebook εκανε το …θαυμα του. Ολοι μας γνωρισαν απο αυτο, και βεβαια την βδομαδα που περασε η Πελαγια εστελνε συνεχως μηνυματα και προσκληση για το μαθημα μας.
Πρωτη φορα κανουμε κατι ειμεις, μονοι μας, ως ορθόδοξοι, (εκτος βεβαια απο την θ. λειτουργια) και ερχονται τοσοι πολλοι.
Ειναι μεγαλη ευλογια.
Εκτος απο το καλο ονομα που εχουμε δημιουργησει, βοηθησε πολυ και η τοποθεσια. Ακριβως στο κεντρο, περνανε ολα τα λεωφορεια, στην υπογεια πολυ, Ακριβως αποκατω, ο ηλεκτρικος κτλ…
Γι' αυτο και η αναγκη να αγορασουμε εκκλησια στο κεντρο, πολυ κοντα στο το σημειο αυτο.
Οι περισσοτεροι ηταν προτεσταντες, 2 αθεοι, αλλα ολοι ενδιαφερονται για την μελετη του ευαγγελιου στην πρωτοτυπη γλωσσα και να μαθουν τις εννοιες της πρωτης εκκλησιας απο το πρωτοτυπο.
Εκλπησονται που τους λεω οτι προερχομαι απο την αποστολικη εκκλησια των Πατρων, για τον αποστολο Ανδρεα, για την Αθηνα που σπουδασα, και εμεινα τοσα χρονια, για τα μερη του απ. Παυλου κτλ.
Σημερα αρχισαμε για τον γαμο της κανα.
Ειπα για αρχη γενικα πραγματα, για την σημασια της αρχης των σημειων απο ενα γαμο, που παραπεμπει στην δημιουργια του ανθρωπου ως ζευγους, την "ελειψη" του καλου κρασιου, που παντα υπαρχει στην ανθρωπινη αγαπη και στην κτιση . Μονο ο Κυριος που ειναι φιλοξενουμενος αλλα γινεται ο φιλοξενων, μπορει να μετατρεπη το νερο του νομου, τα ανθρωπινα αισθηματα που ξεχειλιζουν αλλα παντα ειναι απο νερο, στο κρασι του πληρωματος της βασιλειας του Θεου. Για την συνδεση -3 μερες- με την ανασταση, με την βασιλεια κτλ. για την “ωρα” του Χριστου που δεν ειχε φτασει μεν ακομα , -η ωρα της δοξας του σταυρου και της αναστασεως- που ομως αρχιζει με τα "σημεια".
Τον ρολο, και ισως τον πονο, της Παναγιας που απο μανα θα πρεπει να υπακουει στον υιο και Θεο της (και ειναι ο τυπος της τελειας υπακοης) και οτι παρα το οτι εκφραζει την αποκαραδοκια της κτισεως, την κραυγη της εκκλησιας, δεν μπορει να εκβιαση την “ωρα” του Ιησου. Μονο ο Πατηρ μπορει.
Ειπαμε για τον γαμο που, με την παρουσια του Χριστου, ξεπερνα το θανατο, και απο τωρα συνδεεται με την βασιλεια [του Θεού].
Και βεβαια το συνδεσαμε με τις κινεζικες παραδοσεις περι γαμου που ειναι παρομοιες με της ευαγγελικης εποχης, θελοντας να δωσουμε μια νεα προοπτικη στον χριστιανισμο που ακραδαντα πιστευω οτι ολοκληρωνει τις κινεζικες παραδοσεις και ταιριαζει τοσο πολυ στους Κινεζους.
Ειδα δακρυα στα ματια καποιων.
Ευχεστε να συνεχισουμε ετσι, να ερθουν περισσοτεροι!!!
Ισως δεν θα χωραει το δωματιο, ευχεστε να βρουμε μεγαλυτερο…
ΥΓ του blog μας: δες και Η Ορθοδοξία στην Κίνα (άλλοτε & τώρα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου