ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Μνήμη των αγίων Μαρτύρων του Αυγούστου 2013 στη Συρία


Επιμέλεια: Θ. Ι. Ρηγινιώτης + Α.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ


Ορθόδοξοι χριστιανοί της Συρίας (Ελληνορθόδοξοι). Από την ιστοσελίδα του πατριαρχείου Αντιοχείας.

Οι χριστιανοί της Συρίας είναι κυρίως οι λεγόμενοι «Ελληνορθόδοξοι» και «Συρορθόδοξοι», ενώ υπάρχουν επίσης και Ρωμαιοκαθολικοί και Προτεστάντες.

Στη Συρία, οι κανονικοί ορθόδοξοι χριστιανοί ονομάζονται «Ελληνορθόδοξοι», άσχετα αν είναι συριακής καταγωγής. Το πατριαρχείο Αντιοχείας, στο οποίο υπάγονται, λέγεται «Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο». Κανονικά λέγεται «Ρουμ Ορτοντόξ», δηλ. «Ρωμαιορθόδοξο», όπου «Ρωμαίοι» = Βυζαντινοί (Ρωμιοί). Οι Σύριοι ορθόδοξοι είναι «Ρουμ», δηλ. «Ρωμαίοι», Βυζαντινοί, όπως και εμείς και όλοι οι πρώην Βυζαντινοί λαοί.

Οι «Συρορθόδοξοι» δεν είναι κανονικά ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά μονοφυσίτες ή (όπως αλλιώς λέγονται) Συροϊακωβίτες ή Αντιχαλκηδόνιοι.

Ο μονοφυσιτισμός είναι μια αίρεση που εμφανίστηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. και διδάσκει ότι ο Χριστός δεν είναι άνθρωπος, αλλά μόνο Θεός. Η Εκκλησία απέρριψε αυτή τη διδασκαλία με την 4η, την 5η και την 6η Οικουμενική Σύνοδο.
Οι σημερινοί μονοφυσίτες (Αρμένιοι, Κόπτες, Συροϊακωβίτες, χριστιανοί της Αιθιοπίας, της Ερυθραίας, της Ινδίας κ.ά.) είναι πιο ήπιοι στη διδασκαλία τους από τους αρχαίους προγόνους τους και γίνεται εδώ και χρόνια διάλογος ανάμεσα σ’ αυτούς και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Όμως έχουν καταφέρει να χαρακτηρίζονται διεθνώς «Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες» («Oriental Orthodox Church») κι αυτό προκαλεί μπερδέματα με τη δική μας, κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία, που θεωρείται κι αυτή «Ανατολική» (αλλά «Eastern», όχι «Oriental»).

Image result for χαλεπιου παυλοςΑπό τους δύο επισκόπους που απήχθησαν από τους σκληρούς μουσουλμάνους (ισλαμιστές) της Συρίας τον Απρίλη του 2013 (και αγνοείται η τύχη τους), ο ένας (ο μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος [φωτο]) είναι «Ελληνορθόδοξος» (δηλ. ορθόδοξος – Σύριος στην καταγωγή) και ο άλλος (ο μητροπολίτης Ιωάννης-Αβραάμ) είναι «Συρορθόδοξος», δηλ. μονοφυσίτης.

Από το 2011, όπου μαίνεται ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, οι φανατικοί ισλαμιστές αντάρτες κατασφάζουν τους χριστιανούς. Οι χριστιανοί, όπως είναι φυσικό, υποστηρίζουν το καθεστώς του Σύριου προέδρου Άσσαντ, που προσπαθούν να ανατρέψουν οι αντάρτες, αφού αυτό το καθεστώς είναι ήπιο και ανεκτικό προς τους χριστιανούς. Για το λόγο αυτό, θεωρούνται «φιλοκυβερνητικοί» και πέφτουν θύματα της ανεξέλεγκτης μανίας των ανταρτών, στις ομάδες των οποίων, όπως λέγεται, έχουν συγκεντρωθεί φανατικοί μουσουλμάνοι πολεμιστές (τζιχαντιστές = οπαδοί της θεωρίας της «τζιχάντ», δηλ. του «ιερού πολέμου») από διάφορες μουσουλμανικές χώρες, όπως το Λίβανο, την Τσετσενία, τη Σομαλία κ.ά.

Φυσικά, θύματα του πολέμου είναι και μουσουλμάνοι. Όμως οι χριστιανοί σκοτώνονται επειδή είναι χριστιανοί, χωρίς να υπάρχει άλλος λόγος. Σε πολλές περιπτώσεις πέφτουν θύματα μαζικών δολοφονιών, με βόμβες ή πυροβόλα όπλα, αλλά επίσης σε πάρα πολλές περιπτώσεις συλλαμβάνονται και βασανίζονται μέχρι θανάτου για να γίνουν μουσουλμάνοι. Έχουμε δηλαδή μάρτυρες αντίστοιχους με τους αρχαίους μάρτυρες, των ρωμαϊκών χρόνων, με τους νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας και με τους αμέτρητους μάρτυρες του 20ού αιώνα στα αθεϊστικά καθεστώτα της Ρωσίας, της Ρουμανίας, της Αλβανίας κ.α.

Διωγμοί σε πολλές χώρες

Ας αναφέρουμε εδώ ότι παρόμοιο διωγμό αντιμετωπίζουν σήμερα οι χριστιανοί και στο απάνθρωπο αθεϊστικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Αλλά και διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις και εκτοπισμούς χριστιανών από μουσουλμάνους συναντούμε αυτή τη στιγμή σε πολλές χώρες του κόσμου, καθώς ο ισλαμικός φανατισμός βρίσκεται σε άνοδο. Οργανώσεις όπως η «Αραβική Άνοιξη», οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», η Μπόκο Χαράμ (που ευθύνεται για την αιχμαλωσία περίπου 250 μαθητριών στη Νιγηρία, τον Απρίλη του 2014, και για πολλές άλλες αγριότητες), αλλά και οι επίσημες αρχές ορισμένων κρατών, όπως το Σουδάν και το Ιράν, έχουν θέσει στο στόχαστρο τους χριστιανούς.


Συγκεκριμένα, καταγράφονται διώξεις των χριστιανών στις χώρες Αίγυπτο, Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Ιράν, Πακιστάν, Аφγανιστάν, Аλγερία, Βόρειο Σουδάν, Σομαλία, Ζανζιβάρη, Σαουδική Αραβία, Βόρεια Κορέα (όπου περίπου εβδομήντα χιλιάδες χριστιανοί είναι κρατούμενοι σε στρατόπεδα εργασίας από το αθεϊστικό καθεστώς), Мαλδίβες, Μπανγκλαντές, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Λάος (βουδιστικό κράτος) και Ινδία. [Δείτε εδώ &εδώ].

Στη Συρία, αυτή τη στιγμή, χριστιανές κοπέλες βιάζονται, παιδιά σφάζονται, εκκλησίες καταστρέφονται, δεκάδες χιλιάδες χριστιανοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους… Το Διαδίκτυο είναι πλέον γεμάτο φωτογραφίες με κομμένα κεφάλια χριστιανών (ακόμη και γυναικών και παιδιών), και σταυρωμένων νέων (δεμένων στους σταυρούς ["Ν": όχι μόνο]) που βασανίζονται μέχρι θανάτου. ["Ν": για τις σύγχρονες σταυρώσεις σε πολλές χώρες, δείτε ΕΔΩ!].

Αυτό σημαίνει ότι και μόνο με το να παραμείνει κάποιος εκεί και να συνεχίσει να είναι χριστιανός, διατρέχοντας θανάσιμο κίνδυνο, αποχτά μια αγιότητα. Έτσι, ακόμη και τα θύματα των ένοπλων επιθέσεων και των ομαδικών δολοφονιών, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να θεωρηθούν μάρτυρες και άγιοι, όπως τιμώνται ως άγιοι π.χ. (στις 28 Δεκ.) οι χριστιανοί που κάηκαν ζωντανοί στο ναό της Νικομήδειας, που πυρπόλησε ο στρατός του Διοκλητιανού κατά τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, μάλλον του 303 μ.Χ. ["N": η εορτή λέγεται "των αγίων δισμυρίων" (=20.000), πιστεύω με την έννοια ότι ήταν υπερβολικά πάρα πολλοί και όχι με την ακριβή έννοια των 20.000 χριστιανών, αριθμό εξωπραγματικό για ένα ναό της εποχής εκείνης].
Αυτό ας το λάβουν υπόψιν, παρακαλώ, στην Ελλάδα οι γονείς που ζητούν για τα παιδιά τους απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ οι ίδιοι και τα παιδιά τους είναι χριστιανοί, κι έτσι αρνούνται την πίστη των πατέρων τους (αφού μόνο μη χριστιανοί δικαιούνται απαλλαγή), μόνο και μόνο για να «απαλλαγεί από ένα μάθημα» το παιδί τους… Δεν είμαι κριτής κανενός. Όμως κάπου αλλού, την ίδια ώρα, κάποια άλλα παιδιά – που αξίζουν τον ηρωικό και τιμητικό τίτλο «χριστιανοί» – πεθαίνουν για να μην αρνηθούν το Χριστό. Και πεθαίνοντας, δεν πεθαίνουν πραγματικά, αλλά γίνονται μάρτυρες και άγιοι!

Οι μάρτυρες του δεκαπενταύγουστου 2013

Αυτό το άρθρο γράφεται ως μικρό αφιέρωμα τιμής και μνήμης στους σύγχρονους μάρτυρες που δολοφονήθηκαν στη Συρία γύρω στο δεκαπενταύγουστο του 2013. Συμπληρώνεται πια ένας χρόνος από το μαρτύριό τους. Θεωρώ ταπεινά ότι ο Θεός τους έχει κατατάξει ανάμεσα στους αγίους Του και εύχομαι να πρεσβεύουν για μας, για τους διωκόμενους συμπατριώτες τους και για όλο τον κόσμο, πιστούς και «άπιστους» – ακόμη και για τους βασανιστές και τους δολοφόνους τους, ώστε να μετανοήσουν και να σωθούν…

Οι χριστιανοί τιμάμε ως αγίους τους μάρτυρές μας αμέσως μετά το μαρτύριό τους. Οι νεομάρτυρες της Τουρκοκρατίας, όπως οι Τέσσερις Μάρτυρες του Ρεθύμνου, που τιμήθηκαν αμέσως από το λαό ως άγιοι, το επιβεβαιώνουν αυτό. Αλλά και οι αρχαίοι χριστιανοί μάρτυρες (των ρωμαϊκών χρόνων) θεωρούνταν άγιοι και τιμώνταν από τους χριστιανούς αμέσως μετά το θάνατό τους. Πολλοί απ’ αυτούς βέβαια (και αρχαίοι και νεότεροι μάρτυρες) φανέρωναν και φανερώνουν την αγιότητά τους με θαύματα. Το ίδιο συμβαίνει και με τους μάρτυρες των αθεϊστικών καθεστώτων του 20ού αιώνα, πολλοί από τους οποίους είναι θαυματουργοί.

Τα στοιχεία που θα παραθέσω τα χρωστώ σε καλό φίλο, που έχει κρατήσει αναλυτικές σημειώσεις του σύγχρονου Μαρτυρολόγιου. Ο Θεός ας τον ευλογεί.

Οι επιθέσεις των ισλαμιστών ήταν και είναι σχεδόν καθημερινές. Έτσι, από τις 13 Αυγούστου 2013 έχουμε την 7χρονη μάρτυρα Lyn Nabil Al Hamess (φωτο), που σκοτώθηκε σε λεωφορείο παγιδευμένο με εκρηκτικό μηχανισμό, που ενεργοποιήθηκε καθ’ οδόν στο Oeud Al Nasseri της Συρίας. Υπήρξαν πολλοί τραυματίες, οι περισσότεροι γυναικόπαιδα, αλλά η μικρή Ελληνορθόδοξη είναι η μόνη που τελικά πέθανε. Το ρεπορτάζ καταλήγει: 
«Οι επιθέσεις κατά των μέσων μαζικής μεταφοράς που μεταφέρουν άμαχο πληθυσμό έχουν το τελευταίο διάστημα αποτελέσει προτεραιότητα των ανταρτών και αποσκοπούν στο να εκβιάσουν τον πληθυσμό. Παράλληλα συνιστούν μια μορφή αντιποίνων για τη μη συστράτευση του κόσμου με το τζιχαντιστικό κίνημα» (1).
Δυο μέρες μετά (15 Αυγούστου) σημειώθηκε επίθεση σε χριστιανούς που γιόρταζαν την Κοίμηση της Θεοτόκου (μετά τη λειτουργία, ενώ είχαν συγκεντρωθεί για να φάνε σε εστιατόριο), στο Ein al Ajouz, στην «Κοιλάδα των Χριστιανών» (Wadi al Nassara), που είναι η κοιτίδα των Ελληνορθόδοξων της Συρίας (2). Την ίδια μέρα στη Marmarita της Κοιλάδας των Χριστιανών – πατρίδα του πατριάρχη Αντιοχείας Ιωάννη και του αιχμάλωτου αδελφού του μητροπολίτη Παύλου – ομάδα εξτρεμιστών απέκλεισε τον κεντρικό δρόμο και σκότωσε 11 άτομα, ανάμεσά τους οι νεομάρτυρες Soumer Yazigi και Ιάκωβος/Jacques Saadé (3).
«Η Marmarita ονομάζεται και πόλη των 500 διδακτορικών, τα περισσότερα από τα οποία είναι στην ιατρική και οι κάτοχοί τους διαπρέπουν σε εξέχουσες θέσεις σ’ όλον τον κόσμο. Στην «Κοιλάδα των Χριστιανών» το τελευταίο διάστημα είχαν βρει καταφύγιο αρκετοί χριστιανοί και από άλλες περιοχές. Χτυπήθηκε το λίκνο των Ελληνορθοδόξων στη Συρία. Αυτό είναι το 2o μεγαλύτερο χτύπημα κατά των Ελληνορθοδόξων στη Συρία μετά την υπόθεση (της αιχμαλωσίας) του επισκόπου Χαλεπίου Παύλου Γιαζίζι».
Το ρεπορτάζ λέει επίσης: 
«Στον ελληνορθόδοξο Ναό του Αγίου Παντελεήμονα στο ελληνορθόδοξο χριστιανικό χωριό Marmarita (απ’ το συριακό «Μarmarato» = o Κύριος των Κυρίων) πραγματοποιήθηκε σε φορτισμένο κλίμα η μαζική κηδεία θυμάτων της επίθεσης τρομοκρατών. Σε αυτό το τελευταίο αντίο εντός του ναού, συμμετείχε μόνο ο ανδρικός πληθυσμός λόγω του φόβου για επίθεση. Η εκκλησία υποδέχθηκε τις σωρούς με τον πατροπαράδοτο στολισμό από κορδέλες σε όλο το προαύλιο, την ώρα που απέδιδαν τιμή στους νεκρούς με πυροβολισμούς στον αέρα. Η αποκλειστικά ελληνορθόδοξη κοινότητα κήδεψε τους μάρτυρές της με υψηλό φρόνημα και με τιμές ηρώων πολέμου.
Το χωριό, που βρίσκεται στην επονομαζόμενη «Κοιλάδα των Χριστιανών», έγινε στόχος των ισλαμιστών λόγω του χριστιανικής μειονότητας. Σε προκήρυξη που εξέδωσε η τζιχαντιστική οργάνωση «Μαχητές του Αλ Σαμ», με έδρα το φρούριο των Σταυροφόρων στην Hosn, αναλαμβάνει την ευθύνη για την επίθεση. Μεταξύ άλλων αναφέρει: “Στο όνομα του Ελεήμονος Θεού - Η δόξα είναι για το Θεό μέρα και νύχτα. Οι μαχητές της Αλ Σαμ με τη Χάρη και τη δύναμη του Θεού χτύπησαν το Κέντρο των φιλοκυβερνητικών απίστων δυτικά της Χομς που ονομάζεται η κοιλάδα των Χριστιανών. Σκοτώσαμε τους ανθρώπους της και λεηλατήσαμε τα υπάρχοντά τους… Αποκλείσαμε όλους τους δρόμους που οδηγούν σε αυτήν... Πήραμε όλον τον οπλισμό που είχαν και ευχόμαστε σύντομα από κοιλάδα των χριστιανών να ονομάζεται κοιλάδα των μουσουλμάνων και η νίκη μας αποτελεί ανταπόδοση του Θεού… Χάρις στο Θεό και στη γενναιοδωρία του έγινε η εισβολή που θα επιβάλλει τη σταθερότητα της τάξης του Θεού… και κρατάμε την υπόσχεσή μας ... Η προσευχή και η ειρήνη είναι επάνω στο ξίφος που θα χτυπήσει τους ασεβείς...”» (4).



Η πόλη Χομς, που αναφέρεται πιο πάνω (η αρχαία Έμεσα της Συρίας) είναι μια πόλη με μεγάλο χριστιανικό πληθυσμό, που έχει υποστεί φρικτές επιθέσεις και δολοφονίες. Εκεί υπάρχει μεγάλος αριθμός ορθόδοξων μαρτύρων, που δεν μπορεί ακόμη να υπολογιστεί.

Επίσης, στις 17 Αυγούστου 2013 δολοφονήθηκαν στην Κοιλάδα των Χριστιανών κοντά στη Χομς 11 ή 13 χριστιανοί Ein al Ajouz και Μarmarita, που προσπαθούσαν να διαφύγουν στο Λίβανο.
«Πρόκειται για οικογένειες που επιβιβάστηκαν σε δύο αυτοκίνητα και κινήθηκαν προς τα σύνορα. Καθ’ οδόν στα μπλόκα τους σταμάτησαν φονταμενταλιστές αντάρτες και όταν βεβαιώθηκαν ότι πρόκειται για χριστιανούς τους εκτέλεσαν. Η νέα αυτή σφαγή διαπράχθηκε ξημερώματα του Σαββάτου. Ενώ τα περισσότερα ειδησεογραφικά του Λιβάνου και της Συρίας μιλούν για 11 νεκρούς άλλα μέσα τους απαριθμούν σε 13…
Σύμφωνα με το Syrian Truth, 2.000 παραστρατιωτικοί Λιβανέζοι και Τσετσένοι δραστηριοποιούνται σ’ αυτήν την κοιλάδα όπου το 65% των κατοίκων είναι χριστιανοί».
Την ίδια μέρα παραλίγο να αποκεφαλιστούν από μαινόμενο όχλο οπλισμένων περίπου 150 χριστιανοί, που κλείστηκαν στην Επισκοπή της Χομς αναζητώντας καταφύγιο. Θα θανατώνονταν αν δε μεσολαβούσε ο μουφτής και οι γέροντες της πόλης, ενώ προσπάθειες παρέμβασης για τον απεγκλωβισμός τους έκανε ο Ερυθρός Σταυρός (5).

Από τους μάρτυρες της επίθεσης στις 17 Αυγούστου διαβάζουμε τα ονόματα:

Σωτήριος/Fadi Matanius, Ηλίας/Elias Albischon, Βασίλειος/Basil Watfa, Atallah Aboud Shaheed, Παύλος-Αβραάμ/Paul Ibrahim Saadeh, Μαρία/Maria Barshine, Χρήστος/Issa HE Jaco, Shahid Samir Abed, Ηλίας/Elias Tueni, Hanan Farah.

200 Νεομάρτυρες στην Λαττάκεια Συρίας

«Σε πρόχειρο ομαδικό τάφο βόρεια της Λαττάκειας, βρέθηκαν τη Δευτέρα 19/8/2013, 118 σωροί από γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Οι αρχές αποδίδουν το φρικτό αυτό έγκλημα σε παραστρατιωτικούς της Οργάνωσης Αλ Νούσρα. Η διαδικασία ήταν ιδιαίτερα επίπονη, αφού πολλά σώματα ήταν απανθρακωμένα, αποκεφαλισμένα, διαμελισμένα και βρίσκονταν σε κατάσταση αποσύνθεσης λόγω των υψηλών θερμοκρασιών της περιοχής. Συνολικά οι νεκροί φθάνουν περίπου τους 200, αν συνυπολογίσει κανείς και τα διαμελισμένα πτώματα που βρέθηκαν στα σοκάκια των χωριών...

Η πόλη της Λαττάκειας κατοικείται από πάρα πολλούς Ελληνορθόδοξους και εκεί διαμένει και η μητέρα του (αιχμάλωτου) επισκόπου Χαλεπίου Παύλου και μια από τις αδερφές του...

Ιατρική πηγή από το Κρατικό Νοσοκομείο της Λαττάκειας δήλωσε ότι “περίπου διακόσιοι σωροί αμάχων, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι, διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο μας, στο Στρατιωτικό, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Assad καθώς και σε ιδιωτικές κλινικές από τις 9.00 το βράδυ της Δευτέρας, τοπική ώρα” …Η πλειοψηφία των θυμάτων είναι ακρωτηριασμένα και φέρουν εμφανή πλήγματα από μαχαίρια που υποδηλώνουν τις γνωστές πρακτικές των γουαχαμπιστών (ισλαμικού εξτρεμιστικού κινήματος). Πηγές ανέφεραν ότι τους νεκρούς περισυνέλεξαν ο Ερυθρός Σταυρός, η Ερυθρά Ημισέληνος (δηλ. η αντίστοιχη με τον Ερυθρό Σταυρό οργάνωση του μουσουλμανικού κόσμου), και οι στρατιωτικές ιατρικές υπηρεσίες, οι οποίοι ανέλαβαν και τη μεταφορά τους. Πολλά πτώματα εκτός του ομαδικού τάφου κείτονταν στα σοκάκια και εντός των σπιτιών στα χωριά της επαρχίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν ξεκληριστεί ολόκληρες οικογένειες και δεν υπάρχει κανείς για την αναγνώριση. Μέχρι τώρα έχουν ταυτοποιηθεί (αναγνωριστεί) μόνο 38 νεκροί». (6)

Οι παιδομάρτυρες του Νοέμβρη 2013

Στις 11 Νοεμβρίου 2013 πέντε παιδιά σκοτώθηκαν και 27 άλλα άτομα τραυματίστηκαν από οβίδα που εκτόξευσαν τρομοκράτες εναντίον του σχολείου άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός στον χριστιανικό συνοικισμό της Qassaa στην συριακή πρωτεύουσα, ανακοίνωσε η κρατική συριακή τηλεόραση.
Άλλοι 4 μαθητές σκοτώθηκαν από πτώση οβίδας σε αυτοκίνητο που τα μετέφερε στο Bab Charqi, μετέδωσε το Sana, ενώ σκοτώθηκε και ο οδηγός. Άλλοι 6 επιβάτες του ίδιου αυτοκινήτου, εκ των οποίων 4 μαθητές, τραυματίστηκαν σ’ αυτήν την επίθεση, επισημαίνει το ίδιο πρακτορείο.

Το ρεπορτάζ της κηδείας τους αναφέρει: «Πραγματοποιήθηκε σήμερα η κηδεία των μικρών μαθητών του Ελληνορθόδοξου σχολείου Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στην χριστιανική συνοικία της Κάασσα, όπως επιβεβαιώνουν το AP, το ΑRΜΕΝPRESS κ.ά. ειδησεογραφικά πρακτορεία. Στο σχολείο φοιτούσαν, εκτός από ελληνορθόδοξους μαθητές, και παιδιά άλλων χριστιανικών ομολογιών, όπως αρμένιοι και καθολικοί. Τα λευκά μινιατουρίστικα φέρετρα περιφέρονταν ανοικτά στους δρόμους. Συχνές ήταν οι στάσεις της πομπής σαν το πλήθος να ήθελε να καθυστερήσει τον αποχωρισμό. Αυτά τα φέρετρα δεν θα κλείσουν ποτέ. …


Στο συνταρακτικό βίντεο φαίνεται η κηδεία παιδιών διαφόρων 
δογμάτων, ενώ τουλάχισστον από το 3.35΄ βλέπουμε ορθόδοξη πομπή.

Ο ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Δαμασκού Luka al-Khoury τόνισε από την πλευρά του: “Οι ρίζες των χριστιανών σε αυτήν την χώρα είναι πολύ βαθιές και αυτή η χώρα πληγώνεται από τον εχθρό ακριβώς επειδή παρείχε ασφάλεια στους χριστιανούς. Θα υπερασπιστούμε τον τόπο μας και είμαστε έτοιμοι όλοι να θυσιασθούμε”» (7).

Σταματάμε εδώ, γιατί δεν υπάρχει πλέον χώρος. Τα γεγονότα τρέχουν και διαρκώς προστίθενται νέα. Ας προσθέσουμε τα ονόματα ελάχιστων νεομαρτύρων:

Λίγοι από τους νεομάρτυρες του 2012

Τα ονόματα αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό, μπροστά στο πλήθος των βασανισμένων, ακρωτηριασμένων, βιασμένων, αποκεφαλισμένων και εκτοπισμένων χριστιανών κάθε ηλικίας και φύλου. Τα παραθέτω μόνο για το προσωπικό μας αγιολόγιο (ας μου επιτραπεί η έκφραση):

Μωυσής/Μούσα Κασσούμ, νεομάρτυς στο Καφάρ Μπατίχκ της επαρχίας Εντλιμπ (28 Ιουνίου 2012).

Ραμί Τάχα, νεομάρτυς στην περιοχή Νταράγια της Δαμασκού (6 Ιουλίου 2012)

Ιάκωβος Κουρέχ, ιατρός [φωτο], δολοφονήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στην περιοχή Αλ Ζέμπντια του Χαλεπίου Συρίας (26 Ιουλίου 2012).

Χρήστος/Ίσα αλ Ράιες, νεομάρτυς στην πλατεία Αβασσιδών στη Δαμασκό Συρίας: μαρτύρησε σε βομβιστική επίθεση της εξτρεμιστικής ομάδας «Οι Οπαδοί του Ισλάμ» (26 Αυγούστου 2012).

Βασίλειος/Μπαζέλ Μαλέχ Ισαάκ ο στρατιώτης, νεομάρτυς στην περιοχή Αλ Ζαμπαντανί της Δαμασκού (18 Νοεμβρίου 2012). Γενικά, δεν θεωρώ μάρτυρες τους πολλούς ορθόδοξους Σύριους στρατιώτες που απλά σκοτώθηκαν σε κανονικές μάχες ["Ν": οι Σύριοι τους τιμούν ως ήρωες και μάρτυρες, είναι πάντως νωρίς να πει κανείς αν είναι άγιοι - πρέπει να φανούν σημεία]. Αναφέρω το συγκεκριμένο (που τον βρίσκουμε καταχωρημένο ως μάρτυρα), γιατί δεν ξέρω τις συνθήκες θανάτου του.

Παύλος-Αντώνιος/Πόλς Άντον Ραμπεέ, νεομάρτυς στην Αλ Χαρίς Νταρ Σάφρα Συρίας, από Ταρτούς Συρίας (18 Νοεμβρίου 2012).

Ας θυμηθούμε και τον ιερομάρτυρα Σωτήριο/Φαντί Χαντάντ, ιερέα, στην Qatana της Δαμασκού. Αιχμαλωτίστηκε στις 19 Οκτωβρίου 2012, όταν πήγε να παραδώσει λύτρα για την απελευθέρωση ενός αιχμάλωτου χριστιανού γιατρού. Το σώμα του βρέθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2012 ακρωτηριασμένο, κατακρεουργημένο και με βγαλμένα τα μάτια [λεπτομέρειες εδώ].

Νεομάρτυρες της 3ης Αυγούστου 2013

Ράτζα Ιωσήφ Mkallash (Raja Joseph Mkallash), νεομάρτυρας στη συνοικία Αλ Κάσσα της Δαμασκού Συρίας (3/8, +2013). Χτυπήθηκε από όλμο τρομοκρατών που στόχευε την εκκλησία «Παναγία της Δαμασκού» και έπεσε μπροστά από το ναό όπου βρισκόταν ο νεαρός άνδρας. Κηδεύτηκε με τιμές μάρτυρα.

Στις 3 Αυγούστου 2013 στη Δαμασκό πραγματοποιήθηκε και μια άλλη τρομοκρατική ενέργεια, όταν ένοπλοι εισέβαλαν ξημερώματα στην κατοικία της οικογένειας του Ghassan Youssef στη συνοικία Rukn al Din. Άλλα μέλη της οικογένειας τα κατέσφαξαν κι άλλους τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ πυροβολώντας τους. Νεκροί είναι ο πατέρας Ghassan Youssouf, μηχανικός, η σύζυγός του και οι τρεις κόρες του: Εllen, δευτεροετής φοιτήτρια πληροφορικής, Wallas, φοιτήτρια φαρμακευτικής και Walloris, μαθήτρια της 1ης γυμνασίου. Έδειξαν τα «φιλάνθρωπα αισθήματά» τους χαρίζοντας τη ζωή στο 7χρονο αγοράκι της οικογένειας Daniel, που ήταν και αυτόπτης μάρτυρας της τραγικής σκηνής. 
Το κίνητρο του στυγερού εγκλήματος ήταν η εθελοντική δράση της κόρης Wallas, η οποία είχε στο ενεργητικό της μεγάλη δραστηριότητα σε ομάδα εθελοντών της Δαμασκού που παρείχε βοήθεια στις οικογένειες θυμάτων πολέμου και ήταν γνωστή για το φιλανθρωπικό της έργο (8).

Μάρτυρας μοναχή από την Παναγία Σαϊντανάγια



Αδελφή Βερονίκη, ελληνορθόδοξο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας του Κυνηγιού (Σαϊντνάγια), δείχνει τις οπές από τις οβίδες των ανταρτών στον κοιτώνα του ορφανοτροφείου. Φωτογραφία : Associated Press (από εδώ).

Η ιστορική μονή Παναγίας Σαϊντανάγιας στη Συρία δέχτηκε επίθεση με κανόνι στις 29 Ιανουαρίου 2012 (μία οβίδα δεν εξεράγη) (9).

Όμως είναι χαρακτηριστική η περίπτωση μοναχής της μονής, η οποία μαρτύρησε από ισλαμιστές αντάρτες το 2013 (και μάλλον δεν είναι η μόνη): της έκοψαν τ’ αφτιά και τη μύτη και της έβγαλαν τα μάτια, ενώ στο χέρι της κρατούσε σφιχτά 3 χάρτινες εικονίτσες της Παναγίας.

Ένας γιατρός από την Ελλάδα, ο οποίος, λέγοντας ότι πήγαινε να εξετάσει τα πτώματα, πήγαινε στα μοναστήρια και κοινωνούσε όσους προλάβαινε ζωντανούς, της πήγε κρυφά θεία κοινωνία 50 χρόνων από τα υπόγεια του Πατριαρχείου και εκείνη, μόλις κοινώνησε, χαμογέλασε και κοιμήθηκε. Τις 3 χάρτινες εικονίτσες της Παναγίας τις έφερε στην Ελλάδα και ευωδιάζουν (ο φίλος που μας πληροφόρησε τα παραπάνω – ίσως δημοσιευόμενα για πρώτη φορά – έχει προσωπική αντίληψη του γεγονότος).

Είναι γνωστή φυσικά η απαγωγή 12 μοναζουσών (μαζί με την ηγουμένη, γερόντισσα Πελαγία) το Δεκέμβρη του 2013 από την άλλη ιστορική μονή, της αγίας Θέκλας στη Μααλούλα της Συρίας, οι οποίες ευτυχώς απελευθερώθηκαν σώες τέλος Μαρτίου του 2014.

Και στο Ιράκ

Οι σφαγές, οι λεηλασίες και οι εκτοπισμοί άρχισαν ήδη εντατικά και στο Ιράκ.

Δολοφόνοι της εθνικιστικής ισλαμικής οργάνωσης ΙSIL διαπράττει φρικιαστικά εγκλήματα στο Βόρειο Ιράκ (στις επαρχίες των Κούρδων), προκαλώντας τη φρίκη και την αντιπάθεια ακόμη και των μουσουλμάνων!

Μέχρι στιγμής αναφέρεται ότι έκαψε 11 ορθόδοξες εκκλησίες και μοναστήρια, κατέστρεψε τον τάφο-μνημείο του προφήτη Ιωνά και κατέσφαξε πλήθος χριστιανών, ακόμη και παιδιών.

Η οργάνωση θεωρείται ότι εκτελεί ένα γεωπολιτικό σενάριο, που επιθυμεί την δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν, κατάρρευση της σηιτικής ιρακινής κυβέρνησης, αλλά και τον ξεριζωμό των πανάρχαιων ορθόδοξων κοινοτήτων στο Β. Ιράκ ώστε να μην υπάρχουν φιλικά διακείμενοι πληθυσμοί προς την Ορθόδοξη Ρωσία (10). ["Ν": αφού γράφτηκαν αυτές οι γραμμές, τα γεγονότα έτρεξαν και ήδη μιλάμε για 400.000 ξεριζωμένους στο Ιράκ και αναρίθμητους νεκρούς, ακρωτηριασμένους, αιχμάλωτους κ.τ.λ. Πλήττεται ιδιαίτερα η μειονότητα των Γιαζίντι, μιας πολυθεϊστικής θρησκείας με ρίζες στον αρχαίο περσικό ζωροαστρισμό, το σουφισμό κ.λ.π., αλλά ακόμη και μετριοπαθείς μουσουλμάνοι εξολοθρεύονται].

Εμείς όμως αγαπάμε τους μουσουλμάνους

Δεν το γράφω ειρωνικά, αλλά σοβαρά. Ο Χριστός δίδαξε ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας και στη βιογραφία πολλών παλαιών χριστιανών μαρτύρων αναφέρεται ότι προσεύχονταν για τους δημίους και τους βασανιστές τους.

Εχθρός μας είναι το Ισλάμ, αλλά όχι οι μουσουλμάνοι. Η θρησκεία του Ισλάμ είναι εχθρός και των ίδιων του μουσουλμάνων, γιατί με τις διδασκαλίες του τους απομακρύνει από τον αληθινό Θεό.

Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις.

Οι φανατικοί ισλαμιστές δεν κάνουν κάτι άλλο, παρά να εφαρμόζουν τη διδασκαλία του Ισλάμ που λέει ότι όποιος μουσουλμάνος αλλάζει θρήσκευμα πρέπει να θανατώνεται και ότι οι πιστοί μουσουλμάνοι πρέπει να πολεμούν μέχρι θανάτου κατά των απίστων, «υπέρ του Θεού» (του Αλλάχ). Είναι αλήθεια, ότι το Κοράνι διδάσκει τον ιερό πόλεμο (τζιχάντ) μόνο ως άμυνα. Όμως σε όλη την ιστορία του Ισλάμ αυτό έγινε πρόφαση, για να χτίσουν οι μουσουλμάνοι πολέμαρχοι μια τεράστια αυτοκρατορία. Απλώς, όποιος αντιστέκεται θεωρείται ότι «επιτίθεται στο Ισλάμ» και νομιμοποιείται η εξόντωσή του!...

Είναι θλιβερό το ότι στο δυτικό κόσμο (και στην Ελλάδα) δρουν μουσουλμάνοι ιεραπόστολοι, που προπαγανδίζουν μια ψεύτικη εικόνα του Ισλάμ ως θρησκείας της αγάπης, της ειρήνης και της ανεκτικότητας… Για να κατανοήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στο Ισλάμ και το χριστιανισμό, αρκεί να συγκρίνουμε τα πρώτα σαράντα χρόνια ύπαρξης του Ισλάμ με τα πρώτα τριακόσια χρόνια ύπαρξης του χριστιανισμού! Οι χριστιανοί, επιμένοντας να μην αντιστέκονται βίαια, είχαν αναρίθμητους μάρτυρες, ενώ οι μουσουλμάνοι χαλίφες είχαν δημιουργήσει μια αχανή αυτοκρατορία, και με συνθηκολογήσεις διαφόρων περιοχών, αλλά και με το σπαθί τους (11).

Αυτό θα αποτελεί πάντα την αγεφύρωτη διαφορά ανάμεσα στις δύο θρησκείες: ο Μωάμεθ ίδρυσε μια επίγεια θρησκευτική αυτοκρατορία, ενώ ο Χριστός έφερε στις καρδιές των ανθρώπων τη βασιλεία των ουρανών. Ακόμη και οι υψηλότερες στιγμές της διδασκαλίας των αληθινών μουσουλμάνων σοφών, που μίλησαν για αγάπη και ειρήνη (πολλοί όμως απ’ αυτούς θεωρούνται «αιρετικοί» από το παραδοσιακό Ισλάμ), μόλις που πλησιάζουν το χριστιανισμό.

Το Ισλάμ βρίσκεται πλέον στην πόρτα μας. Η εισροή εκατομμυρίων μουσουλμάνων μεταναστών στις δυτικές χώρες – και στην Ελλάδα – θα επιτύχει αυτό που δεν πέτυχαν τα κανόνια του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς έξω από τη Βιέννη. Με τα λίγα παιδιά που κάνουμε εμείς (οι γηγενείς Ευρωπαίοι χριστιανοί, ή «πρώην χριστιανοί») και τα πολλά παιδιά των μεταναστών, σε λίγες δεκαετίες οι μισοί κάτοικοι της Ευρώπης θα είναι μουσουλμάνοι ασιατικής ή αφρικανικής καταγωγής.

Αν δεν μας αρέσει αυτή η προοπτική, ας προβληματιστούμε. Ασφαλώς υπάρχουν και πολιτικές λύσεις και οπωσδήποτε η υποτιθέμενη «διεθνής κοινότητα» θα μπορούσε να παρέμβει για τη βελτίωση της ζωής στον Τρίτο Κόσμο, ώστε να μη χρειάζεται να φεύγουν από τις πατρίδες τους όλοι αυτοί οι συνάνθρωποί μας. Πέρα απ’ αυτά, έχω μια πρόταση και για τον κοινό άνθρωπο: πλησίασε το μουσουλμάνο γείτονά σου, συνάδελφό σου, εργάτη σου, φίλο σου στο Facebook κ.τ.λ. και κάνε του ένα πολύτιμο δώρο: μίλησέ του για το Χριστό και την Ορθοδοξία και κάλεσέ τον να γίνει ορθόδοξος χριστιανός.

Αν δεν ξέρεις τι να του πεις, μάθε πρώτα εσύ τι είναι πραγματικά η Ορθοδοξία (οι άγιοί της, η διδασκαλία της, η σωτηρία του ανθρώπου μέσα σ’ αυτήν) και μετά θα τη μεταδώσεις στον απέναντί σου. Είναι η μεγαλύτερη πράξη ανθρωπιάς που μπορείς να κάνεις.

Η Εκκλησία σε όλο τον ελεύθερο κόσμο (δηλ. στις χώρες που δε στενάζουν κάτω από το βαρύ και κοφτερό ισλαμικό ξίφος), νομίζω ταπεινά ότι θα έπρεπε να διακηρύξει ότι κηρύσσει τον πόλεμο κατά του Ισλάμ! Αλλά τι είδους πόλεμο; Πόλεμο αγάπης και πρόσκλησης για τη σωτηρία, με μια εκτεταμένη ιεραποστολή στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς – όχι βέβαια καταναγκαστική: αρκεί η απλή πληροφόρηση των συνανθρώπων μας για το τι είναι η Ορθοδοξία, που δεν έχουν ιδέα (αυτό φυσικά θα συναντήσει σφοδρή επίθεση και από τις μουσουλμανικές οργανώσεις και από αθεϊστικές οργανώσεις και πολιτικά σχήματα της χώρα μας). Μήπως η Εκκλησία φοβάται ότι οι ισλαμιστές θα αφανίσουν τους χριστιανούς στις μουσουλμανικές χώρες; Μα αυτό το κάνουν ήδη! Γιατί λοιπόν δε συμπεριφερόμαστε όπως οι απόστολοι, που τα έβαλαν με κάθε είδους εξουσία της εποχής τους για να βοηθήσουν στη σωτηρία των ανθρώπων;

Θα κλείσω με μια αναφορά του αγαπημένου μου Κλάους Κένεθ – ενός αναζητητή που ταξίδεψε σχεδόν σ’ όλες τις θρησκείες πριν καταλήξει ορθόδοξος χριστιανός, μετά τη γνωριμία του με το Γέροντα Σωφρόνιο του Essex – ο οποίος γράφει:
«Κι ενώ σε 60 χώρες πάνω από 200 εκατομμύρια χριστιανών υφίστανται εις βάρος τους διακρίσεις, υπάρχει στη χριστιανική πίστη υπεραρκετός χώρος για τους μουσουλμάνους αδελφούς και τις αδελφές μας, αν παίρναμε το ιεραποστολικό μας χρέος επιτέλους στα σοβαρά! […] Θα μπορούσαν τότε να κατανοήσουν ότι ένταξη στο σύνολο δεν σημαίνει συγκατάβαση και προσαρμογή σε άσεμνες χολιγουντιανές ταινίες ή γυμνές γυναίκες στα περιοδικά των περιπτέρων, ούτε αποδοχή και στήριξη… του ελεύθερου σεξ και των ναρκωτικών […].
Όλα τούτα σκιαγραφούν τις αξίες της κοινωνίας μας τόσο άστοχα και λανθασμένα, όσο και άλλες καθαρά υλιστικές τάσεις. Θα μπορούσαν όμως αντιθέτως να αγγίξουν τους μουσουλμάνους οι γνήσιες αξίες μας, όσες δηλαδή συνεπάγεται η συνταύτιση και συμπόρευση με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος οδηγεί προς έναν Θεό-Πατέρα δυνατόν να βιωθεί προσωπικά, καθώς και προς τη συγχώρηση των όποιων υπερβάσεων ή λοξοδρομήσεών τους […].
Ένας φίλος λέει πως συλλαβίζει τη λέξη Ισλάμ στα Αγγλικά ως εξής: I Sincerely Love All Muslims, δηλ. “Αγαπώ ειλικρινά όλους τους μουσουλμάνους”. Ο Ιησούς θα το έλεγε ακριβώς έτσι και εμείς μπορούμε το δίχως άλλο να Τον αντιγράψουμε…» (Κλάους Κένεθ, Θεοί, Είδωλα, Γκουρού, εκδ. Εν Πλω 2012, σελ. 64-66).
Αντί για επίλογο, ένα μικρό τροπάριο (μεγαλυνάριο) για τους σύγχρονους ορθόδοξους μάρτυρες του "ισλαμικού τόξου", γραμμένο πρόχειρα από κάποιον ανώνυμο χριστιανό:

"Μάρτυρες Συρίας τε και Ιράκ, Αιγύπτου, Λιβύης, Τυνησίας τε και Ιράν, Σουδάν, Νιγηρίας και πάσης Γης εν γένει, παρά των μουσουλμάνων σφαγέντες, χαίρετε!..."

Σχέδιο ερασιτέχνη σκιτσογράφου (όχι αγιογράφου) προς τιμήν των σύγχρονων μαρτύρων στη Συρία και αλλού
"Ν": Η μπλογκονησίδα μας προτείνει ταπεινά την καθιέρωση της 16ης Αυγούστου ή της 11ης Νοεμβρίου (παιδομάρτυρες μαθητές) ως ημέρας μνήμης των σύγχρονων μαρτύρων της Συρίας, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι ονομαστικά - τα ονόματά τους θα καταγραφούν & θα ξεκαθαριστούν στο μέλλον... Ο Θεός ας βοηθήσει κι ας στηρίξει τους αδελφούς μας σε όλες τις χώρες, και όλο τον κόσμο.

Παραπομπές

Αναζητήστε τα ρεπορτάζ, όπου αναφέρονται και οι συριακές και άλλες ξένες πηγές των πληροφοριών:

(1) Ένα ακόμα παιδί θύμα τρομοκρατικής επίθεσης σε λεωφορείο στη Συρία

(2) Ισλαμιστική οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για τις δολοφονείς των Ελληνορθοδόξων

(3) Ελληνορθόδοξοι της Κοιλάδας των Χριστιανών: “Οι τζιχαϊστές σκοτώνουν τα παιδιά μας… Ο Θεός να φυλάει τον Άσσαντ”
Η Κοιλάδα των Χριστιανών στη Συρία απειλείται με γενοκτονία

(4) Ισλαμιστική οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη...

(5) Η Κοιλάδα των Χριστιανών στη Συρία απειλείται με γενοκτονία

(6) Ομαδικές σφαγές στην ύπαιθρο της Λαττάκειας

(7) Συρία + Β. Κορέα: σφαγή & αγχόνη στους χριστιανούς!

(8) Αυτοί είναι οι σύγχρονοι μάρτυρες της Ορθοδοξίας μας
Κηδεύτηκε με τιμές ήρωα Ελληνορθόδοξος μάρτυρας της Δαμασκού

(9) Επίθεση εξτρεμιστών στο μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊντανάγιας

(10) Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες εδώ και εδώ

(11) Αναζητήστε παρακαλώ στο Διαδίκτυο τα άρθρα μας: «Ο πρώιμος ισλαμικός επεκτατισμός» και «Η άποψη του Ισλάμ για τους Λαούς της Βίβλου».

2 σχόλια:

Abel-Tasos Gkiouzelis είπε...

Πολύ ωραίο άρθρο αγαπητέ μου αδελφέ!!!!! Οι Αγιοι της Συρίας να μας σκεπάζουν όλους!!!! Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η μικρή Παρθενομάρτυς Lynn!!!! Αλλα και οι εσταυρωμένοι Νεομάρτυρες!! Το 2001 που από Προτεστάντης βαπτίστηκα Ορθόδοξος ένας Κληρικός μου είπε "Σου εύχομαι να γίνεις και Μάρτυρας...!". Του είπα "Σας ευχαριστώ!". Το εννοούσα το ευχαριστώ που του είπα αλλα αγαπητέ μου αδελφέ Νεκρέ ποτέ δεν περίμενα ότι θα ερχόταν εποχή Μαρτυρίου...!!! Στη Συρία αυτό το διάστημα σταυρώνουν όλους τους Χριστιανούς και μάλιστα πολλοί είναι Ορθόδοξοι.... κάπου διάβασα "Η εποχή των Εσταυρωμένων...!". Στο Ιράκ επίσης μαρτυρούν οι Χριστιανοί με φρικτά Μαρτύρια που τα αρχαία μαρτύρια των ειδωλολατρών Αυτοκρατόρων είναι παιχνιδάκια μπροστά σε αυτά!!! Ο Χριστός, η Παναγία μας και όλοι οι Άγιοι να ενδυναμώνουν τους αδελφούς μας που Μαρτυρούν με φρικτά μαρτύρια αυτή τη στιγμή που μιλάμε και καθημερινά...! Και να έχουμε τις πρεσβείες τους!!!! Το 2002 περίπου που ήταν ο πόλεμος του Ιράκ, ο Ορθόδοξος Επίσκοπος του Ιράκ , π.Κωνσταντίνος, είχε πει ότι η Παναγία εμφανίζεται στους Ορθοδόξους του Ιράκ και τους στηρίζει! Είναι σίγουρο ότι θα κάνει και τώρα το ίδιο!!! Αμήν. Η Παναγία να μας σκεπάζει όλους και το χαμόγελό της να είναι πάντα μέσα στην καρδιά μας!!!

Ανώνυμος είπε...

Όλοι οι αποκεφαλισθέντες ορθόδοξοι της Συρίας - έστω κι αν είναι στρατιώτες αιχμαλωτισθέντες μετά από μάχη - είναι άγιοι, γιατί θα μπορούσαν, πριν τον αποκεφαλισμό τους, να φωνάξουν ότι αρνούνται το Χριστό και ασπάζονται το Ισλάμ, ώστε να ζήσουν.
Εφόσον δεν το πράττουν, σημαίνει ότι είναι "πιστοί άχρι θανάτου" και προτιμούν το μαρτύριο από την άρνηση του Χριστού.