Νεκροκεφαλές - Κρανία - Σκέλεθρα...

...ή άγια λείψανα, γεμάτα με θεία χάρη;

Αν είσαι από τους τύπους που τους αρέσουν οι μπλούζες & τα tatoos με κρανία και τερατώδεις φάτσες, θά 'θελα να σου δείξω τη συλλογή μου.

Έχω μια συλλογή από ανθρώπινα κρανία και οστά, που νομίζω πως θα σ' ενδιαφέρει. Βέβαια, είναι συλλογή με φωτογραφίες (όπως κι η δική σου, υποθέτω), αλλά εκεί που είναι τραβηγμένες οι φωτο υπάρχουν στ' αλήθεια αυτά τα οστά. Και ξέρω τύπους που έχουν πράγματι τέτοιες συλλογές στο σπίτι τους, μικρά κομμάτια ανθρώπινων οστών σε ειδικά κασελάκια, που τα φυλάνε σα μεγάλους θησαυρούς.

Τέτοιο θησαυρό θεωρώ κι εγώ τη συλλογή μου από φωτογραφίες.

Αυτή η συλλογή μού φέρνει γαλήνη και μεγάλη χαρά, ξεκουράζει το νου και την καρδιά μου. Για μένα δεν είναι απλά οστά, αλλά αγαπημένα αντικείμενα, γεμάτα φωτεινή ενέργεια (τα δικά σου κρανία και οι τερατώδεις φάτσες, με τις οποίες ασχολείσαι, τι ενέργεια εκπέμπουν & τι αισθήματα σου προκαλούν;). Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι κρανία και οστά ανθρώπων που -όπως κι εγώ- ανήκουν σε μια αρχαία παράδοση, όπου τα σώματα των ανθρώπων υφίστανται ειδική επεξεργασία και γίνονται δεκτικά σε μια αρχέγονη ενέργεια, που κυκλοφορεί στο σύμπαν και που "μεταλλάσσει" κάθε πλάσμα, κάνοντάς το ολόφωτο και θεϊκό.

Δεν κάνω πλάκα. Θα σου πω αμέσως ποια είναι αυτή η παράδοση: είναι ο ορθόδοξος χριστιανισμός.

Και η ενέργεια αυτή, που δέχονται στα σώματά τους όσοι είναι μυημένοι σ' αυτή την παράδοση, είναι η αγαθή ενέργεια του Υπέρτατου Όντος ("Θεό" το λέμε στη δική μας γλώσσα), που την ονομάζουμε θεία χάρη (=δώρο).

Εξαιτίας της θείας χάρης, χιλιάδες άνθρωποι όλων των λαών, εδώ και πολλούς αιώνες, έχουν ενωθεί με το Θεό και με όλα τα άλλα όντα κι έχουν γίνει αυτό που λέμε "άγιοι". Όχι μόνο άνθρωποι της παλιάς εποχής, αλλά και πάρα πολλοί άνθρωποι του σήμερα.

Κρανία (κάρες) ορθόδοξων μοναχών. Κάθε μια γράφει το όνομά της (το όνομα του μοναχού). Τα ονόματα γράφονται κατά την ανακομιδή, δηλ. όταν ανοίγεται ο τάφος και τα οστά φυλάσσονται στο οστεοφυλάκιο.

Κρανίο ορθόδοξου Ρουμάνου νεομάρτυρα, από τις ανασκαφές για την ανακάλυψη των λειψάνων του αγίου των αθεϊστικών φυλακών της Ρουμανίας Βαλέριου Γκαφένκου

Υπάρχουν άνθρωποι σ' αυτή την παράδοση (τη δική μας παράδοση) που φοράνε μόνο μαύρα κι έχουν πάντα στα ρούχα τους (από μέσα) μια ζωγραφισμένη νεκροκεφαλή. Είναι οι ορθόδοξοι μοναχοί - το περίεργο είναι πως δεν αγαπάνε το θάνατο, παρόλο που ασχολούνται πολύ μ' αυτόν κι έχουν στο χώρο όπου ζουν ολόκληρα βουνά από κρανία και οστά (τα κρανία και τα οστά των προηγούμενων μοναχών, αλλά και πολλών αγίων), που τα αντιμετωπίζουν με αγάπη και σεβασμό. Δεν αγαπάνε το θάνατο, αλλά λαχταράνε το Φως και τη Ζωή! Αλλά το μυστικό τους είναι πως ξέρουν ένα δρόμο που οδηγεί στο Φως και τη Ζωή κι αυτό το δρόμο, τον άγνωστο στους πολλούς, περπατάνε με τα παράξενα ρούχα τους και τις συνήθειές τους, που φαίνονται αλλόκοτες στους πολλούς - όπως ίσως φαίνονται και τα δικά σου ρούχα και οι δικές σου συνήθειες. Λεπτομέρειες στο post μας: Κάτι τύποι με μαύρα που ζουν στον κόσμο τους (το ιδρυτικό post της μπλογκονησίδας μας).

Οστά άγνωστου ερημίτη μοναχού σε σπηλιά στο Άγιο Όρος (από εδώ)

Το "Μεγάλο Σχήμα": μοναχικό ένδυμα με κρανίο. Η σημασία του εδώ.

Δες μερικες φωτο και θα σου εξηγήσω γι' αυτό που λέω "θεία χάρη"... Γιατί τα κρανία και τα οστά της συλλογής μας είναι πηγές χαράς και θεϊκής ενέργειας; Επειδή είναι κρανία & οστά ορθόδοξων χριστιανών! Δηλαδή ανθρώπων που βουτήχτηκαν στα νερά του βαφτίσματος και μετάλαβαν (έβαλαν μέσα στο σώμα τους) το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, του Θεού που έγινε "αδύναμος" άνθρωπος κι άφησε να του κάνουν ό,τι θέλουν, για να οδηγήσει τους ανθρώπους σε ενότητα με το Θεό και μεταξύ μας και με όλα τα όντα. Ανθρώπων που έκαναν χιλιάδες φορές στο σώμα τους το σημείο του σταυρού (έκαναν το σταυρό τους), που προσευχήθηκαν χιλιάδες φορές, πήγαν στην εκκλησία, πρόσφεραν αγάπη στο συνάνθρωπο, συγχώρεσαν κάποιον που τους είχε φταίξει... 

Ναι, όλα αυτά άνοιξαν το σώμα τους στην αγαθή και φωτεινή ενέργεια που εκπέμπει ο Θεός και το γέμισαν μ' αυτήν. Κι αυτή η ενέργεια δε φεύγει, αλλά μένει πάντα στο σώμα, στα οστά, σε όλα, όπως μένει και στην ψυχή, αιώνια (γι' αυτό και δεν καίμε τα σώματα των νεκρών μας, από σεβασμό στη θεία ενέργεια και στα αποτελέσματά της, που κάνουν τα σώματά μας ιερά).

Αν αυτά σου φαίνονται παραμύθια, μελέτησε μερικές περιπτώσεις αγίων... Μπορείς να κάνεις ένα πρώτο βήμα εδώ ή εδώ... Ή να μην κάνεις τίποτα - είσαι ελεύθερος ν' αποφασίσεις, πουθενά δεν είσαι τόσο ελεύθερος όσο εδώ, κανείς δε σ' αφήνει πιο ελεύθερο απ' αυτόν που έγινε θύμα για σένα, για να σε κάνει ελεύθερο, το Χριστό.

Οι κάρες άγνωστων μοναχών της Άνδρου, που ξαφνικά μια μέρα άρχισαν να ρέουν μύρο (υγρό άρωμα), και χρειάστηκε να κατεβεί κάποιος στο οστεοφυλάκιο και να ψάξει ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες για να βρει από πού έρχεται η υπέροχη μυρωδιά. Λεπτομέρειες αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος εδώ.

Το οστεοφυλάκιο του ίδιου μοναστηριού, μετά την ταχτοποίησή του, που έγινε με αφορμή τη μυροβλυσία των παραπάνω κρανίων

Από το ίδιο οστεοφυλάκιο

Όπως βλέπεις, αυτή η παράδοση που με κάνει να μιλάω και να νιώθω έτσι, δεν είναι μια μακρινή και εξωτική παράδοση, φερμένη από κάποιο ξένο πολιτισμό, από ξένη γη ή άλλη εποχή. Είναι η παράδοση στην οποία μάλλον ανήκει η οικογένειά σου. Μάλλον στο οικογενειακό σου περιβάλλον, στη γειτονιά σου, στην πόλη σου, υπάρχουν άνθρωποι που τους ξέρεις καλά και που είναι μέλη αυτής της παράδοσης. Υποθέτω πως έχεις κάποιους γνωστούς που προσεύχονται, νηστεύουν, πάνε ταχτικά στην Εκκλησία, μεταλαβαίνουν, εξομολογούνται... Ίσως τη γιαγιά σου ή κάποιον άλλο δικό σου. Μπορεί να μην καταλαβαίνεις γιατί το κάνουν κι ούτε κι οι ίδιοι να ξέρουν να σου το εξηγήσουν έτσι, ώστε να το καταλάβεις. Νομίζω πως θα βρεις μερικές απαντήσεις στο post μας Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά.

Τα λείψανα του αγίου μεγαλομάρτυρα Εφραίμ, στη Νέα Μάκρη Αττικής. Τον έκαψαν ζωντανό οι Τούρκοι, μετά από 8 μήνες αιχμαλωσίας και φρικτών βασανιστηρίων, το 1425. Είναι ο προστάτης άγιος των ναρκομανών. Δύο εμφανίσεις του πιθανόν να σε ενδιαφέρουν, ακόμα κι αν "δεν τα πιστεύεις αυτά".

Το κρανίο του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου! Η ιστορία του εδώ.

Από το site του Αμερικάνικου ορθόδοξου περιοδικού Death to the World (η σημασία του τίτλου εδώ)

Θέλω να σου πω πολλά και δεν ξέρω τι να πω πρώτο. Μερικά απ' αυτά είναι απλά εδώ:

ΖΗΣΕ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ

ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!

Αυτογνωσία

Η θρησκεία της χαράς - Γελαστοί άγιοι

Τι είναι η θεία χάρη, η αγιότητα και η θέωση

Ψεύτικα θαύματα & οράματα στην Ορθοδοξία

Τα πνεύματα των νεκρών κι εμείς

Πώς ξέρουμε σίγουρα ότι υπάρχει Θεός;

Τι είναι η κόλαση; (Ο Θεός ως πυρ και φως)

Άγιοι της διπλανής πόρτας

Death to the World (& εδώ)

Μουσική της κόλασης - Μουσικοί στην κόλαση

Στιγμιότυπο απ' την κόλαση

Επιστολή ορθόδοξου χριστιανού προς τους αδελφούς μας Ινδιάνους

Ένας ορθόδοξος Ινδιάνος φύλαρχος

X-TREME Shopping!!!

Δολοφονημένοι παπάδες

Δες και: Ταρσώ, η τρελή για το Χριστό: ελεύθερη, ακατανόηση & αγία!

Νικόλας Άσιμος: Ο άθεος (;) διά Χριστόν σαλός των Εξαρχείων

Η άστεγη αγία του κέντρου της Αθήνας

Γιαγιά Σοφία, η Ασκήτισσα της Παναγιάς

Δυο φωτεινές ψυχές σε πονεμένα σώματα 

Ιερομόναχος (παπάς + μοναχός) θυμιάζει κρανία στο οστεοφυλάκιο. Από το post μας Τα νεκρά κόκαλα δεν ήταν και... τόσο νεκρά! Οι ορθόδοξοι ΔΕΝ λατρεύουμε τα λείψανα, ούτε τους νεκρούς. Για τη σχέση μας με τους νεκρούς δίνουμε σχετικό link παραπάνω.

Κομματάκι λειψάνου αγίου νεομάρτυρα των Ρουμανικών φυλακών ρέει μύρο. Λεπτομέρειες εδώ.

Το βιβλίο που έγραψε ο Αμερικανός τραγουδοποιός Justin Marler ως ορθόδοξος μοναχός. Λεπτομέρειες στο post μας Ροκ, ροκάδες, χέβι μέταλ και Ορθοδοξία.

Νομίζω ότι γράψαμε αρκετά, προς το παρόν... Πώς σου φάνηκαν οι φωτο; Υπάρχουν κι άλλες.

Δεν είναι μόνο φωτο που μου δίνουν γαλήνη. Μεταφέρουν & τη σκέψη μου κοντά στο Χριστό, αυτό που μ' ενδιαφέρει πιο πολύ από κάθε τί στον κόσμο - γιατί κοντά στο Χριστό σημαίνει και κοντά σε σένα και σ' όλους τους ανθρώπους και σ' όλα τα πλάσματα του κόσμου. Εκεί δεν υπάρχει θάνατος. Θάνατος = η απομάκρυνση απ' Αυτόν. Κοντά του όλα αυτά τα "νεκρά" κόκαλα γίνονται αγαπημένα ενθύμια δικών μου ανθρώπων που δεν έχουν πεθάνει, απλά με περιμένουν κάπου αλλού, για να συνυπάρξουμε ξανά και ν' αναστηθούμε μαζί.

Φυσικά, δεν τρελάθηκα. Ξέρω πολύ πιο καλά από μερικούς άλλους (που ανήκουν σε σύγχρονες κουλτούρες ή υποκουλτούρες) πως υπάρχουν δήθεν "επαφές με τους νεκρούς" που είναι στην πραγματικότητα απάτες & παγίδες! Είναι τελείως διαφορετικό από την ενότητα που δημιουργεί επαφές στη δική μας παράδοση & πνευματική κληρονομιά (που ελέγχει πάρα πολύ την αξιοπιστία κάθε "επαφής").

Θα κλείσω μ' ένα κομματάκι από το πρώτο post αυτού του blog:

Και ποια είναι η θέση του Χριστού σ’ αυτή την ιστορία; Το λέει ένας από τους πιο άγιους μοναχούς που έζησαν στο Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής της Πάτμου:

«Αγάπησε τον Ένα για να σε αγαπήσουν όλοι. Θα σε αγαπούν όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα, διότι βγαίνοντας η Θεία Χάρη προς τα έξω ηλεκτρίζει και μαγνητίζει ό,τι βρει μπροστά της. Αλλά όχι μόνο θα σε αγαπούν, θα σε σέβονται κιόλας, διότι στο πρόσωπο το δικό σου θα εικονίζεται το αγνό παρθενικό πρόσωπο εκείνου που θ’ αγαπάς και θα λατρεύεις».