Εμφάνιση αγίων Γερόντων μετά θάνατον

Το παρακάτω βίντεο περιέχει μια νεανική μαρτυρία για μετά θάνατον εμφάνιση του αγίου Γέροντα Ιάκωβου Τσαλίκη, της Εύβοιας.

Ανάλογες μαρτυρίες για πολλούς αγίους και Γεροντάδες [γέροντας = ορθόδοξος πνευματικός διδάσκαλος] υπάρχουν εκατοντάδες στη γενιά μας (αν όχι χιλιάδες, σε παγκόσμιο επίπεδο) και συναντούν τις αντίστοιχες μαρτυρίες των περασμένων αιώνων.
Άραγε ο νεαρός αυτός λέει ψέματα (τόσο ωμά, με το πρόσωπό του να φαίνεται στο Διαδίκτυο); Ή μήπως ο ίδιος και η παρέα του πέσανε θύμα "ομαδικής παραίσθησης";

Δείτε το βίντεο και τα συμπεράσματα δικά σας. Ας θεωρηθεί ως μικρό συμπλήρωμα στο post: "Θαυματουργοί άγιοι: αλήθεια ή μύθος;".

***

Μαρτυρία ταξιδιώτη του Αγίου Όρους για εμφάνιση του Γέροντα Παΐσιου

(από ειδικό blog για το Γέροντα, & αυτοί από Misha)

Τελικά ύστερα από σχεδόν 5 χρόνια, η ιστορία της συναντήσεως μου με τον Γέροντα Παϊσιο καταλήγει σε αίσιο τέλος έτσι τελικά μπορώ να ρίξω την αυλαία και να βρω λίγη ψυχική γαλήνη.
Είναι αναγκαίο να μοιρασθώ αυτην την εμπειρία με κάποιον.
Ιδιαιτέρως όταν αυτός ο κάποιος είναι ένας που έχει συναντήσει τον Γέροντα.
Όπως εσύ.

Και εδώ μπορώ να δω την μεσολάβηση του Γέροντα.
Το μόνο που θέλω από εσένα είναι να ακούσης την όλη ιστορια σαν είδος Εξομολογήσεως.
Είμαι βέβαιος ότι θα δείξεις κατανόηση όσο κανείς άλλος και αυτό είναι αρκετό για εμένα.
Στην ιστορια μου θα βάλω και μερικές φωτογραφίες μια και που μια φωτογραφία αξίζει για 1000 λέξεις.

25 Νοεμβρίου 2001
 

Στο μονοπάτι προς την Ιερά Μονή Καρακαλλου, λίγες ώρες πριν συναντήσω τον Γέροντα (Η παρατιθέμενη φωτογραφία είναι του συντάκτη της επιστολής ελαφρώς «πειραγμένη» για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων)

Τον Γέροντα τον συνάντησα σε ένα ακριβώς όμοιο σημείο δρόμου, και ήταν ακριβώς το ίδιο ακριβώς ντυμένος.

Η μόνη διαφορά στην φωτογραφία είναι ο καιρός που εκείνη την ημέρα ήταν κρύος, μουντός και στις πλευρές του δρόμου εδώ και εκεί υπήρχε χιόνι και ήταν πολύ λασπερός λόγω που ήταν φρέσκοκομμένος.

Σε αυτό το σημείο ο δρόμος έκανε μια διχάλα σχήματος Υ.

Εγώ ήμουν έτοιμος να ακολουθήσω τον αριστερό δρόμο με κατεύθυνση προς την παραλία Γιατί είχα σχηματίσει την λανθασμένη εντύπωση ότι η Μονή ήταν κλειστά στην παραλία.

Παρουσιάσθηκε ο Γέροντας και ύστερα από το «Δεν πας καλά, ακολούθησε με» άρχισε να περπατάει προς τον δεξιό δρόμο.

Ακολουθώντας τον Γέροντα αρκετά βήματα πιο πίσω διερωτόμουν «Γιατί δεν κρύωνε τόσο ελαφρά ντυμένος;», και «Γιατί τα παπούτσια του ήταν τόσο καθαρά και όχι λασπωμένα όπως τα δικά μου;».

Μου έκανε εντύπωση πόσο γρήγορα περπατούσε, είχα αρχίσει να λαχανιάζω και αισθάνθηκα ανακούφιση όταν, ύστερα από τις λίγες λέξεις που ανταλλάξαμε κατά την διαδρομή («Βάζουν τις μπουλντόζες και καταστρέφουν τα μονοπάτια του Αγίου Όρους» και «Χιονίζει στην Ι…ία;»), τελικά είπε «ακολούθησε το μονοπάτι, Ο Χριστός και Η Παναγία θα σε προστατέψουν εγώ γυρίζω στην σκήτη μου».

Η όλη ιστορία βάστηξε περίπου 10 λεπτά πάνω κάτω.

Όταν χωριστήκαμε με τον παράξενο τρόπο που ήδη σου έχω γράψει, κατάλαβα ότι κάτι πολύ παράξενο είχε συμβεί αλλά δεν μπορούσα ακριβώς να καταλάβω τι.

Στις 15 Δεκεμβρίου έφυγα από το Άγιο Όρος.

Όπως το Ferryboat απομακρυνόταν από την προβλήτα της Δάφνης ένοιωσα ένα πολύ βαθύ πόνο που έφευγα από το Άγιο Όρος, τώρα ξέρω ότι ύστερα από 5 χρόνια ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από τον εαυτόν μου είναι ακόμη εκεί.

Έκανα Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά 2001, 2002, με την οικογένειά μου.

Πάλι έβαλα τον σάκο και την σκηνή μου στην πλάτη και άρχισα τις περιηγήσεις μου. [...] Ο πόνος του χωρισμού από την Ελλάδα ήταν πολύ δυνατός αυτήν την φορά, τα χρόνια περνάνε και η πιθανότητα ότι ίσως να μην ξαναδώ ποτέ την Ελλάδα γίνονται όλο και περισσότερες.

[...]

Ο πόνος του χωρισμού δεν ήταν πια τόσο δυνατός αλλά η ανάμνηση της συναντήσεως με τον Γέροντα γινότανε δυνατότερη σε σημείο που ο αδελφός μου στην Ελλάδα έφθασε να μου πει όταν τον είχα πάρει τηλέφωνο: σε παρακαλώ ας μην αρχίσουμε πάλι με το Καλόγερο.

[...]

Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών μου ήρθε η ανεξήγητη επιθυμία να φτιάξω μια μικρή εκκλησούλα για τον κήπο.

Η επιθυμία ήταν πολύ δυνατή παρόλο που στην ζωή μου το Θρησκευτικό μέρος δεν ήταν πολύ έκδηλο.

Οι σχέσεις μου με την εκκλησία ήταν πολύ τυπικές, απλώς σεβόμουν Θρησκεία και Εκκλησία και αυτό ήταν ΟΛΟ.

Το Φθινόπωρο του 2004 άρχισα να κάνω τα σχέδια και να μαζεύω τα υλικά και τον χειμώνα του 2004-2005 έφτιαξα την Εκκλησούλα στο δωμάτιο που χρησιμοποιώ ως Hobby roomComputer room.

Όλα πήγαιναν σαν ρολόι και πραγματικά το γλεντούσα, το παράξενο ήταν ότι πολύ συχνά το δωμάτιο γέμιζε από μια θαυμάσια ευωδιά που δεν μπορούσα να καταλάβω από που προερχόταν.

Η γυναίκα μου που ερχόταν στον δωμάτιο δεν της μύριζε τίποτα.

Την έφτιαξα κομμάτι κομμάτι από καλής ποιότητας τσιμέντο έτσι θα υπάρχει για πολλά χρόνια. Τελείωσα στις αρχές Μάιου του 2005 και κατέβασα τα κομμάτια στον κήπο για συναρμολόγηση.

Στις αρχές του Αυγούστου 2005 όλα ήταν έτοιμα, από την Ελλάδα μου έστειλαν το Καμπανάκι επίσης Αγιασμό από την Εκκλησία των Σπάτων και λάδι από το καντήλι του Αγίου Εφραιμ.

Στις 15 Αυγούστου 2005 κάναμε την αφιέρωση της Εκκλησούλας μου στην Παναγία και την ονομάσαμε Η Πανταχού Παρούσα.

Οι εικόνες είναι δώρα από την οικογένεια μου στην Ελλάδα.

Αμέσως άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Την επόμενη ημέρα δούλευα στο Κομπιούτερ μου. Συνήθως έχω πολλές σελίδες ανοιχτές ταυτόχρονα.

Όταν τελείωσα και έκλεινα τις σελίδες στο τέλος εμφανίστηκε η φωτογραφία του Γέροντα που μου έδειξε τον δρόμο στο Άγιο Όρος και έψαχνα τόσο καιρό να βρω κάτι σχετικό με αυτόν. Ακόμη δεν ήξερα το όνομα του.

Έπαθα σοκ και αμέσως πήρα τηλέφωνο την αδελφή μου στην Ελλάδα λέγοντας της ότι Βρήκα τον Καλόγερο, βρήκα τον καλόγερο και ότι μου μοστράριζε το παπούτσια του σαν να μου έλεγε «Με Θυμάσαι;».

Της είπα ότι θα της έστελνα μια φωτογραφία και να πήγαινε στον Παπά της ενορίας και αυτός ίσως να ήξερε ποιος είναι. Η αδελφή μου ήταν πιο προσγειωμένη και μου είπε κατά τα φαινόμενα θα ξαναπαρουσιαστεί ή θα σου δώσει σημάδια ποιος είναι.

Μερικές μέρες αργότερα εντελώς τυχαία έπιασα την εκπομπή του Μάνου Τσιλιμίδη agrypnos στην ΝΕΤ και άκουσα όταν κάποιος από τους ακροατές του τον ρώτησε εάν ήξερε που μπορούσε να βρει για τους εορτάζοντες της ημέρας. Ο Τσιλιμίδης του είπε να κοιτάξει στην σελίδα www.eortologio.gr. Από περιέργεια πήγα στην σελίδα, πραγματικά ωραία σελίδα και πολύ χρήσιμη για ανθρώπους όπως εγώ.

Πήγα στο Guestbook και άφησα ένα Comment, κάτι πολύ τυπικό,

Ύστερα από 10 ημέρες είχα ένα e-mail από την ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (kivotos Help), στο οποίον μου έλεγαν σχετικώς με την σελίδα τους.

Τους απάντησα ρωτώντας τους πώς βρήκαν την διεύθυνση μου. Μου είπαν από το eortologio.

Η kivotos Help μου αρέσει παρά πολύ, θαυμάσιοι άνθρωποι, ιδιαιτέρως μου αρέσουν οι απαντήσεις που δίνουν σε απορίες μελών.

Αλλάξαμε αρκετά πολύ ενδιαφέροντα e-mail. Σε ένα από αυτά είχα αναφερθεί στον άσχημο δρόμο που ακολουθεί η σημερινή μοντέρνα Ελληνική οικογένεια.

Συμφώνησαν μαζί μου προσθέτοντας «τώρα που δεν υπάρχει πια μαζί μας ο Πάτερ Παΐσιος για να μας οδηγήσει …. »
Τους ρώτησα ποιος ακριβώς ήταν ο π. Παισιος μου απάντησαν ότι ήταν ένας από τους καλύτερους και ποιο αγαπητούς Αγιορείτες των τελευταίων ετών και μου έστειλαν και 2 φωτογραφίες.

Νόμισα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να τους ρωτήσω σχετικώς με τον Γέροντα μου και τους έστειλα την φωτογραφία του.

Είμαι σίγουρος ότι θα νόμισαν προσπαθούσα να κάνω πλάκα μαζί τους.

Απλώς μου έστειλαν την διεύθυνση του http://www.athos.edo.gr/

Πήγα στην σελίδα αλλά ακόμη δεν ήξερα το όνομα του Γέροντα για να ρωτήσω.

Έκανα surfing για αρκετές ώρες.

Δεν ήξερα το όνομα του Γέροντα, έτσι χρειάσθηκε αρκετό surfing πριν τελικά διαπιστώσω ότι ο Γέροντάς μου ήταν ο Παΐσιος.

Μια και οι φίλοι από το kivotos Help μου είχαν αναφέρει ότι «Τώρα που δεν είναι μαζί μας ο Γέροντας Παΐσιος» πίστεψα ότι είχε φύγει από την ζωή ύστερα από την συνάντηση μας Άγιο Όρος στις 25 Νοέμβριου 2001.

Στο Forum του athos edo, ζήτησα πληροφορίες εάν υπήρχε ένα σύντομο βιογραφικό του Γέροντα Παϊσίου.

Απήντησε ο g_aggelos με μια σύντομη βιογραφία του Γέροντα και συνιστώντας το βιβλίο που έγραψε ο Ιερομόναχος Ισαάκ.

Όταν είδα την ημερομηνία της κοιμήσεως του Γέροντα ήταν σαν να έπεσε ο ουρανός και με πλάκωσε.

Ακόμη και η γυναίκα μου το κατάλαβε και με ρώτησε τι μου συμβαίνει.

Έγραψα στην Ελλάδα και μου έστειλαν το βιβλίο του Ιερομόναχου Ισαάκ.

Ένα από τα ποιο δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει.

Με επηρεάζει πάρα πολύ.

Οι κακουχίες που θεληματικώς ο Γέροντας επέβαλε στον εαυτόν του για μένα είναι δύσκολο να κατανοήσω.

Η δύναμης της θελήσεως είναι απίστευτη.

Αυτά με λίγα λόγια είναι η ιστορία της συναντήσεως μου με το Γέροντα Παΐσιο.

Τότε στο Άγιο Όρος χωρίς αμφιβολία για μένα μου έσωσε την ζωή.

Τώρα σχεδόν κάνει το ίδιο με το να με καθοδηγεί σιγά σιγά στην απολύτρωση από τις επιπτώσεις εκείνης της συναντήσεως.

Γράφοντας αυτό το γράμμα σε έναν άγνωστο ήταν δύσκολο και κάτι που έχω κάνει για πρώτη φορά στην ζωή μου.

Θέλω να σου δείξω ότι δεν είμαι Φανατικός η μάλλον καλύτερα δεν έχω καβαλήσει το καλάμι.

Είμαι ένας Νορμάλ άνθρωπος με τις αδυναμίες του…..

(εδώ ο φίλος αποστολέας γράφει κάποια προσωπικά του δεδομένα)

ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ΚΥΡΙΕ.

Το παράξενο είναι ότι μέσα μου κάτι μου λέει να σε εμπιστευτώ.

Είναι κάτι που δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά τα τελευταία χρόνια τόσα έχουν συμβεί σε μένα που δεν μπορώ να τα εξηγήσω.

Αφήνω πάνω σε σένα αν θα ήταν καλό αυτή η ιστορια να «μαθευτεί».

Νομίζω ότι το χρωστάω στον Άγιο Γέροντα οι άνθρωποι να την γνωρίσουν.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις το γράμμα μου και φωτογραφίες, όπως είναι ή τροποποιημένα, σύμφωνα με ό,τι εσύ νομίζεις καλύτερο.

Ελπίζω να μην σε κούρασα με την πολυλογία μου.

Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά.

Καλό Σαββατοκύριακο.

Φιλικότατα, Γ.

[Τα στοιχεία του συντάκτη μπορούν να αναζητηθούν στο αρχικό blog]

Για τον άγιο Γέροντα Παΐσιο, εκτός απ' το παραπάνω blog, βλ. εδώ (τηλεοπτικό αφιέρωμα) και εδώ.