Xρόνια αφουγκραζόταν τον καβαλάρη να έρχεται καλπάζοντας από μακριά, από την Καππαδόκων χώρα, κατάφρακτο με τα όπλα του Αγίου Πνεύματος, ζωσμένο τω της πίστεως θώρακι, και ασπίδι της χάριτος και Σταυρού τω δόρατι συμφραξάμενος, χρόνια αναπαυόταν με την πίστη πως η χέρσα γη θα καρποφορούσε ζωή, αφού είχε καλλιεργηθεί από τον Άγιο, πως θα ανασταινόταν και η δική του ζωὴ μέσα από την πάλη της με το κακό και το ψέμα, πως ο πόνος του θα θεραπευόταν με τις πρεσβείες εκείνου που βλυστάνει ιάματα, με εκείνον που ανεδείχθη της Τριάδος γεωργός δίκαιος και έσπειρε τον γόνιμο καρπό, σπόρον γεωργήσας εμμελώς.
Kαι ήταν αδιάλειπτος καρδιακή ευχή η αδιάλειπτη άσκησή του, η τύπωση της μορφής του Άη-Γεώργη στο χαρτί, το κάρφωμα του δράκοντα στη γη, αδιάλειπτη προσευχή στον Άγιο, με την αστείρευτη ικεσία του να τον συντρέχει σε κάθε περίσταση της απειλούμενης από το κακό ζωής του: εν θαλάσση με πλέοντα, εν οδώ με βαδίζοντα, εν νυκτί καθεύδοντα, περιφρούρησον· επαγρυπνούντα διάσωσον παμμάκαρ Γεώργιε.
Λάμπρος Kαμπερίδης: Ο ιππεύς, ο ίππος, ο δράκων Oι αη-Γεώργηδες του Πέρη Ιερεμιάδη - Για ένα συναξάρι του καιρού μας, Εκδόσεις Δόμος 2010.
Και:
Ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου ή Δευτέρα του Πάσχα)
Αληθινοί δράκοι (& η δρακοντοκτονία του αγίου Γεωργίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου