ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2024

Φίλης Γεώργιος: Ο Θεός να βάλει το χέρι του από 'δώ και πέρα - Ο Αυτοκράτορας & οι Άθλιοι των Αθηνών

 

Για τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Δούκα Βατάτζη, γνωστό και ως Άγιο Ελεήμονα, μίλησε ο Διδάκτωρ Γεωπολιτικής και Καθηγητής Γεωστρατηγικής Γιώργος Φίλης συγκρίνοντάς τον με τους "Άθλιους των Αθηνών".

 

Ενημέρωση και Σκέψη

Ο κ. Φίλης αναφέρθηκε στη σημασία της ηγεσίας του Αυτοκράτορα Ιωάννη Δούκα Βατάτζη για την επιβίωση του μεσαιωνικού ελληνισμού.

Ο Αυτοκράτορας αναγνωρίστηκε από το λαό ως ελεήμονας και θεωρήθηκε ότι έθεσε τις βάσεις για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Έλληνες. Επίσης, έστειλε ένα σημαντικό γράμμα στον Πάπα, υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα και την κληρονομιά του Βυζαντίου, σε μια περίοδο που η αυτοκρατορία βρισκόταν υπό απειλή από τους Φράγκους και τους Σελτζούκους.

Η στρατηγική του Βατάτζη περιλάμβανε αναδιανομή της γης, προώθηση της αγροτικής παραγωγής και δημιουργία σταθερών νομισματικών πολιτικών, που βοήθησαν την αυτοκρατορία να αποκτήσει αυτάρκεια. Η ηγεσία του Βατάτζη αναγνωρίζεται και για την εξωτερική του πολιτική, που ήταν γεμάτη διπλωματία και έξυπνες συμμαχίες με άλλες δυνάμεις της εποχής, επεσήμανε ο κ. Φίλης.

Η κληρονομιά του Άγιου Ελεήμονα διατηρήθηκε και συνέβαλε στη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας και του ελληνισμού στο Βυζάντιο, μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Ο θάνατός του δεν εμπόδισε την επίτευξη των στόχων του, καθώς οι συνθήκες που δημιούργησε οδήγησαν στην ανακατάληψη της Πόλης από τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο.

Ο κ. Φίλης πρόσθεσε ότι η σημασία του Βυζαντίου στην Ιστορία του ελληνισμού υπογραμμίζεται, καθώς διατήρησε και μεταλαμπάδευσε την κλασική γνώση που οδήγησε στην αναγέννηση. Το Βυζάντιο θεωρείται ότι συνέβαλε στην ανάπτυξη της επιστήμης και των τεχνών, διατηρώντας την ελληνική κληρονομιά.

Η συζήτηση κλείνει με την αναγνώριση της σημασίας της ηρωικής στάσης των ηγετών του Βυζαντίου, που αποτέλεσαν πρότυπα για τις επόμενες γενιές και συνέβαλαν στη διατήρηση της ελληνικής ταυτότητας, ακόμη και μετά την πτώση της αυτοκρατορίας.

"Ν": Υπενθυμίζω την ανάρτησή μας Αναζητώντας τη Ρωμιοσύνη (ως νέα πολιτική και πολιτισμική πρόταση), από την οποία τα παρακάτω αποσπάσματα:

... Αναζητήστε στο Διαδίκτυο φωτογραφίες από εικόνες του αγίου Ιωάννη Βατάτζη, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του οσίου Χριστοφόρου του Παππουλάκου, αλλά ακόμη και προσωπογραφίες του Μακρυγιάννη, του Καποδίστρια κ.λ.π. και το πλήθος των φωτογραφιών που θα βρείτε νομίζω πως θα καταδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία τη δίψα και τον πόθο των συμπατριωτών μας, που αισθάνονται υποτελείς και ταπεινωμένοι, για ελευθερία και αξιοπρέπεια! (...)

Είναι φυσικό να συγκρίνουμε αυτό το ιστορικό παρελθόν μας με το παρόν, στο οποίο η χώρα μας διοικείται από πολιτικούς, τους οποίους θεωρούμε διεφθαρμένους, ο λαός μας είναι εξουθενωμένος και εξαθλιωμένος («φτωχοποιημένος»), είμαστε ουραγοί της Ευρώπης, υπερχρεωμένοι, απολύτως εξαρτημένοι οικονομικά και αναγκασμένοι να υπακούμε τυφλά σε εντολές ξένων κέντρων εξουσίας, των διαδόχων των αποικιοκρατών που κάποτε αιματοκύλησαν τον πλανήτη και ακόμη και σήμερα τον εξουσιάζουν. 

Η σύγκριση αυτή δεν μπορεί παρά να ανεβάζει το αίμα πολλών στο κεφάλι και να προκαλεί σκέψεις ανατροπής του πολιτικού κατεστημένου της εποχής μας και αναγέννησης του ισχυρού παρελθόντος μας από την τέφρα του. Ενός παρελθόντος που δεν είναι τόσο μακρινό όσο η κλασική Ελλάδα και, το κυριότερο, είναι ακόμη ζωντανό – ζει, τόσο στις βυζαντινές εκκλησίες μας, όπου τελούνται οι βυζαντινές ακολουθίες της Ορθοδοξίας, όσο και στα παραδοσιακά τραγούδια και τους χορούς μας, καθώς και στις μνήμες των αγώνων που έδωσαν με αυτοθυσία οι πρόγονοί μας για την ελευθερία μας, ήρωες που προτίμησαν να πεθάνουν αντί να παραδοθούν ή να προσκυνήσουν, προσφέροντας σε ολόκληρο το λαό τους (το λαό μας) συναισθήματα αξιοπρέπειας, αυτοπεποίθησης και ελπίδας για το αύριο. Ένας τέτοιος ήρωας – όπως ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, που ακολούθησε το δρόμο του Λεωνίδα – αρκούσε για να τροφοδοτήσει το ηθικό ενός ολόκληρου λαού επί αιώνες.

Ζητούμε λοιπόν έναν νέο άγιο Ιωάννη Βατάτζη, έναν νέο Παλαιολόγο, έναν νέο Ρήγα Φεραίο, έναν νέο Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Μάρκο Μπότσαρη, μια νέα Μαντώ Μαυρογένους και Μπουμπουλίνα, έναν νέο Καποδίστρια. ...

Επίσης

Παρουσιάζοντας Βατάτζη στα χρόνια της ντροπής...

Κώστας Παναγόπουλος (από το ιστολόγιό του) / Ομιλία στην Παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Γ. Παναγόπουλου "ΒΑΤΑΤΖΗΣ Ο Πατέρας των Ελλήνων", Εκδόσεις Άθως, Δημαρχείο Αμαρουσίου, 17 Φεβρουαρίου 2023. 

Ιωάννης Γ'΄ Δούκας-Βατάτζης: Ο Αυτοκράτορας που έγινε Άγιος και συναρπάζει με τους θρύλους που τον συνοδεύουν

Δεν υπάρχουν σχόλια: