Παρουσίαση του Vice:
Η Πάολα Ρεβενιώτη, μία εμβληματική προσωπικότητα, ακτιβίστρια και τρανς, πήγε στη Σκάλα Συκαμιάς της Λέσβου, όπου επί μήνες κατέφθαναν εκατοντάδες πρόσφυγες μετά το ταξίδι τους από τις τουρκικές ακτές στις βάρκες του θανάτου. Σε αυτό το ψαροχώρι, στη σκιά της προσφυγικής κρίσης, συνάντησε τη Δήμητρα - ή τον Δημητράκη όπως τον φωνάζουν κάτοικοι της Σκάλας Συκαμιάς.
Η Δήμητρα, 60 ετών σήμερα, ήταν από παιδί διαφορετική. Μας μιλάει για το πώς είναι να μεγαλώνει ένας ιδιαίτερος άνθρωπος σε μία τόσο κλειστή κοινωνία αλλά και πώς είναι να αισθάνεσαι πρόσφυγας σε ένα χωριό που έχει πρωτοστατήσει στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Παρουσίαση-Σκηνοθεσία: Πάολα Ρεβενιώτη
Το σχόλιό μας:
Ο αδελφός αυτός και συνάνθρωπός μας πιστεύει στο Χριστό, στην Παναγία, στους αγίους, στον παράδεισο... Τον τρόπο ζωής του δεν μπορώ να τον θεωρήσω φυσιολογικό, όμως ούτε θα τον "καταδικάσω" ως άνθρωπο στην κόλαση. Ευτυχώς δεν είμαι εγώ ο κριτής (ούτε εσείς), αλλά ο φιλάνθρωπος Ιησούς Χριστός.
Σίγουρα ο Θεός τον αγαπά και πιστεύω ταπεινά ότι είναι κοντά στη σωτηρία, όσο κοντά στην καρδιά του κάνει το σταυρό του, καθώς τον βλέπουμε να κάθεται να φάει μόνος, αφού κανείς από μας δεν τον επισκέπτεται και σχεδόν κανείς δεν τον έχει καλέσει στο σπίτι του. Αυτό εύχομαι κιόλας (τη σωτηρία του) και παρακαλώ να εύχεστε κι εσείς, αδελφοί, το ίδιο.
Εύγε στη γειτόνισσα που τον κάλεσε στο σπίτι της ένα Πάσχα, άσχετα αν εκείνος δεν έκανε το βήμα να πάει.
Ελπίζω να μη με λιθοβολήσουν οι αγαπητοί μπλογκοναύτες που εξώκειλαν στη μπλογκονησίδα μας. Ας μη σκανδαλιστούν ούτε από τον "γυμνό Ιησού" που έχει κολλήσει σ' έναν τοίχο, γιατί η πίστη του δεν περιορίζεται σ' αυτό. Αν ο Δημήτρης έχει κάνει λάθη, ας γνωρίζουμε ότι όλοι κάνουμε λάθη. Ο Θεός δεν μας σώζει επειδή δεν κάνουμε λάθη, αλλά παρά τα λάθη μας. Εξάλλου, δεν εκπορνεύεται, ενώ πολλοί "φυσιολογικοί" το κάνουν.
Δεν θεωρώ το Δημήτρη παράδειγμα προς μίμησιν ως προς την αλλαγή του φύλου, αλλά δεν μπορώ να μη συγκινηθώ από την ταπεινότητα, την πίστη και την καλοσύνη του. Εσείς;
Ούτε και αποδέχομαι τη "gay agenda", που θέλει να φέρει την ομοφυλοφιλία παντός τύπου μπροστά στα μάτια μας και στα μάτια των παιδιών από νηπιακή ακόμη ηλικία.
Το επόμενο θέμα είναι κατά πόσον οι χριστιανοί τον έχουμε κάνει να νιώσει αγάπη και αποδοχή, ώστε να πλησιάσει το Θεό περισσότερο, μέσω των ιερών μυστηρίων και μιας πνευματικής ζωής. Μάλλον εμείς δίνουμε εξετάσεις απέναντι στο Θεό λόγω της παρουσίας του αδελφού μας στην κοινωνία μας, παρά εκείνος.
Εύχομαι ο Κύριος να ελεήσει κι εκείνον και όλους μας.
Ίσως αντιληφθούμε καλύτερα τι εννοούμε, αν επισκεφτούμε τις αναρτήσεις:
Τι εύχομαι να είχα ακούσει από έναν ιερέα για την ομοφυλοφιλία...
Τι έχει να προσφέρει η Εκκλησία στους ομοφυλόφιλους;
«Δεν είμαι η αμαρτία μου» - Ένας ορθόδοξος χριστιανός της Αμερικής για την ομοφυλοφιλία
Omofylofilia.gr - Μια εναλλακτική για την ομοφυλοφιλία
Υ.Γ. Για τη "gay agenda":
Ο ολοκληρωτισμός της παγκοσμιοποίησης (και το φύλο)
Η ομοφυλοφιλική κατήχηση στα σχολεία της Δύσης
Μεγαλώνουν τα παιδιά τους και σαν αγόρια και σαν κορίτσια
Ομοφοβία και τσανσφοβία στο Δημοτικό Σχολείο;
Ο Θεός μαζί μας και με όλο τον κόσμο. Δόξα σοι ο Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου