ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Περί προσευχής, κάτι βαθύ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πατερικά νηπτικά λόγια σε βίντεο. Δόξα σοι ο Θεός.

Παμβώς είπε...

Υπέροχος ομιλητής και αρχικά στο πνεύμα των Πατέρων βέβαια.

Μια έλλειψη όμως που παρατήρησα και που δεν ξέρω αν έχει τους λόγους του ο πάτερ που δεν αναφέρθηκε έστω και τηλεγραφικά, ήταν πως στην Ορθοδοξία δεν μένουμε στην επίτευξη απλά της ηρεμίας, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι επιτεύξιμη.
Στην προσευχή κατατίθεται η αμαρτωλότητά μας.
Και η βαθειά μετάνοια και συντριβή εκδηλώνεται με δάκρυα (μετανοίας).
Εκεί έχει προηγηθεί η επίγνωση.
Και για να φθάσει εκεί, μεταξύ άλλων έχει προηγηθεί υπακοή στο θέλημα Του Θεού
Γι αυτό λέγεται απ τους Πατέρες, πως η ηρεμία αυτή είναι εύθραυστη, αν δεν συνοδεύεται από υπακοή.
Βέβαια το ακροατήριο ίσως δεν ''άντεχε'' να ακούσει περί κάθαρσης της καρδιάς, φωτισμού του νου και θεωρίας του Ακτίστου Φωτός, σαν τον αυτοσκοπό της προσευχής.
Πάντως όπως και να έχει, μένοντας εκεί στην απλή επίτευξη μιας κατάστασης ηρεμίας, δεν κάνει τίποτε περισσότερο απ ότι ας πούμε κάνουν οι ψυχολόγοι , που σκοπός τους είναι η επίτευξη της λεγόμενης ''ομοιοστασίας''.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: λένε οι Πατέρες πως υπάρχει τρόπος να μείνεις ήρεμος χωρίς υπακοή και ζεστή ταπεινωμένη καρδιά.
Είναι η κατάσταση της σκλήρυνσης της καρδιάς, με μέσον επίτευξης όλες τις αντίθετες κινήσεις, απ τις του Χριστού θελήματος.
Ξέρουμε βέβαια για τί πράγμα μιλάμε σ αυτήν την περίπτωση.
Υπακοή στο θέλημα του Κυρίου λοιπόν σαν μια των βασικών προυποθέσεων ''ανάβασης''.