Κάποιες απλές σκέψεις για την ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Ας μην κρίνουμε τους σταυρούς που κουβαλάνε οι αδερφοί μας. Δεν ξέρουμε τις αντοχές του καθενός, ούτε γνωρίζουμε τον Σταυρό που κουβαλάνε. Πολλές φορές μας λέει ο άλλος τον πόνο του κι εμείς απαντάμε : «Δεν πειράζει κι εγώ το πέρασα, δεν είναι τίποτα!» ή «Έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι, δεν τρέχει και τίποτα!», ή «Δεν αξίζει να στεναχωριέσαι για κάτι τέτοιο». Όλες αυτές είναι λάθος απαντήσεις. Το μόνο που χρειάζεται ο αδερφός μας εκείνη τη στιγμή είναι η ενσυναίσθηση. Να σταθείς πλάι του και να του πεις: «Σε νιώθω. Είμαι εδώ για σένα.» και αυτό αρκεί. Να κάνεις το πρόβλημά του προσευχή. Να πεις στον Χριστό το πρόβλημα του αδερφού σου ώστε με αυτόν τον τρόπο να βιώσεις κάτι ελάχιστο από τον πόνο του. Να σταθείς δίπλα στον άλλο ως φίλος και όχι να του μιλάς ως δάσκαλος. Ο άλλος εκείνη την ώρα θέλει μια πατρική αγκαλιά, όχι συμβουλές και υπεροψίες.
Ας μην σταυρώνουμε άλλους αγαπητοί μου. Κάνουμε τον Σταυρό μας, αλλά ίσως πολλές φορές να ζητήσουμε τη σταύρωση του άλλου με τη φράση : «Σταύρωσον, Σταύρωσον αυτόν!». Ο Σταυρός μας ψιθυρίζει με αγάπη να ανέβουμε επάνω για τον άλλον με θυσιαστική αγάπη, όχι να σταυρώσουμε άλλους. Σταμάτα να ρίχνεις την ευθύνη σε άλλους ή στο παρελθόν. Σταμάτα τη μουρμούρα. Προχώρα μπροστά, προσπάθησε να λύσεις το μέσα σου. Άφησε το παρελθόν και τις κατηγορίες. Πάρε επάνω σου την ευθύνη. Φταις!!! Για ό,τι έχεις κάνει στη ζωή σου. Ο καμβάς της ζωής σου είναι η αποτύπωση των επιλογών σου. Πάρε την ευθύνη και προχώρα. Παραδώσου στην αγκαλιά του Χριστού και προσπάθησε να λύσεις τις ενοχές που σε καταδιώκουν.
Και τέλος…
Να έχουμε στις σχέσεις μας αυτό το Σταυρικό πολίτευμα. Να πεθάνω εγώ για να ζήσει ο άλλος. Να ανέβω στον Σταυρό για να λυτρωθεί ο άλλος. Να τον αγαπήσω μέχρι τέλους γι’ αυτό που είναι κι όποιος Σταυρός κι αν εμφανιστεί θα ανέβω εγώ επάνω. Από την άλλη αν έχει ο άλλος έναν Σταυρό θα τον κουβαλήσω εγώ. Όταν ανεβαίνεις επάνω στον Σταυρό τα καρφιά συντρίβουν το εγώ. Αδειάζεις. . . και μένει επάνω το αποτύπωμα της αγάπης. Στάζει το αίμα από τα καρφιά, αλλά η πηγή είναι η θυσία της αγάπης και όχι του βασανισμού.
Mην προσπαθήσεις να σηκώσεις τους Σταυρούς σου με δικές σου δυνάμεις. Θα διαλυθείς. Ζήτα βοήθεια από τον Χριστό για να λυτρωθείς. Τον Γολγοθά θα τον περπατήσεις αλλά το φορτίο θα είναι ελαφρύτερο. Θυμήσου ότι κάθε Σταυρός δεν είναι η καταδίκη σου αλλά το σκαλοπάτι σου για τη Βασιλεία. Μην ξεχνάς ότι μετά από κάθε Σταύρωση υπάρχει η Ανάσταση. Οπότε σε κάθε σκοτάδι, πόνο και κακό, η Ανάσταση θα είναι πάντα ο νικητής.
Καλό κουράγιο...
«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου»
Την ευχή του Κυρίου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου