Με την επιείκεια μπορείς και νιώθεις
Εικ. από εδώ (μπείτε)
Από τον P. Andreas Konanos και την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Όλα του γάμου δύσκολα...», των εκδόσεων Αθως
Όλοι έχουν δίκιο κι όλοι έχουν λίγο άδικο. Έχεις δίκιο. Διότι, για να λες ό,τι λες, έτσι αισθάνεσαι. Οφείλω να σε σεβαστώ. Έτσι καταλαβαίνεις εσύ τα πράγματα. Σεβαστό. Εσύ έπιασες αυτή την πλευρά του θέματος. Σε καταλαβαίνω.
Ίσως δεν συμφωνώ μαζί σου, γιατί εγώ το βλέπω κάπως αλλιώς. Αλλά αυτή η κατανόηση, ότι για κάθε θέμα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις και κατανοήσεις, ξέρεις τι με κάνει; Πιο επιεική. Πιο συμπαθή. Και πιο ευέλικτο. Με βοηθά να έχω κατανόηση και συμπάθεια. Προσπαθώ να σε νιώσω. Και δεν μπορώ να είμαι φανατικός.
Το ξαναλέω με έμφαση: Δείγμα φωτισμένου ανθρώπου είναι η επιείκεια! Η ευελιξία και η έλλειψη φανατισμού. Δεν μπορώ να φανατιστώ για κάτι απέναντί σου. Διότι καταλαβαίνω ότι κι εσύ, για να υπερασπίζεσαι τις δικές σου απόψεις με τόση δύναμη, σίγουρα δεν το κάνεις από κακία. Δεν είσαι κακός. Μα ούτε κι εγώ είμαι. Έτσι νιώθεις, έτσι πιστεύεις, έτσι μιλάς. Εγώ πιστεύω κάπως αλλιώς. Πειράζει;
Πειράζει να συμφωνούμε, παρότι έχουμε διαφορετική οπτική στη ζωή; Πειράζει να καταλάβεις το παιδί σου, αν και διαφωνείς τελείως με αυτό;
Μπορείς να καταλάβεις ότι για το παιδί σου είναι αδιανόητο να μείνει σήμερα βράδυ σπίτι και να μη βγει βόλτα και να γυρίσει αργά; Εσύ, ως γονιός, του λες: «Έχεις φροντιστήριο, έχεις μαθήματα και διάβασμα». Από την πλευρά σου, έχεις δίκιο. Αλλά το παιδί νιώθει ότι είναι στην εφηβεία, έχει τις επιθυμίες του, τις παρορμήσεις και τις ορμές του, το ξύπνημα της νιότης, την κούραση των προηγούμενων ημερών που διάβαζε συνέχεια, μια στενοχώρια ψυχική που εσύ αγνοείς, μια απογοήτευση συναισθηματική που δεν θα μάθεις ποτέ, γιατί σε ντρέπεται. Είναι μεγάλη πρόοδος αν μπορείς να καταλάβεις ότι το παιδί σου βλέπει τελείως διαφορετικά τη ζωή. Γι' αυτό υπάρχουν σύγκρουση, τσακωμός και φανατισμός.
Διαβάζοντας βίους Αγίων και μεγάλων ανθρώπων, παρατήρησα το εξής: Όλοι τους είχαν επιείκεια και ευελιξία. Προσπαθούσαν να δουν ότι κι ο άλλος έχει τα δίκια του. Κι έλεγαν: «Για να το λες, αδελφέ μου, έτσι θα νιώθεις. Δίκιο έχεις κι εσύ». Το λέει ωραία ο αβάς Δωρόθεος κάπου στη διδασκαλία του: «Όταν τσακώνεσαι με κάποιον και δεν βρίσκεις άκρη, μην επιμένεις. Κλείσε τη συζήτηση όμορφα, λέγοντας: “Αδελφέ μου, για να λες έτσι, κάτι θα ξέρεις. Όπως νομίζεις εσύ. Κάπως νιώθεις για να το λες αυτό. Το σέβομαι. Το κατανοώ. Μπορεί να μη συμφωνώ, αλλά καταλαβαίνω ότι κι εσύ έχεις τα δίκια σου”».
Με τον τρόπο αυτό θα γίνει η ζωή μας πιο λειτουργική. Κράτα αυτή τη λέξη: λειτουργική. Λειτουργική ζωή θα πει να κυλάει η ζωή όμορφα, ώστε να μην μπλοκάρω. Λειτουργική ζωή θα πει δεν φρενάρω, δεν αγκυλώνομαι, δεν τσακίζομαι ούτε βασανίζομαι. Κι όλα αυτά, διότι έχω μάθει να δέχομαι κάθε διαφορετικό άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Εσύ βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, εγώ τα βλέπω αλλιώς… Παρ' όλα αυτά, σ' αγαπώ. Και σε καταλαβαίνω.
Όπου βλέπεις φανατισμό, πώρωση, εμμονές και πείσμα σημαίνει ότι δεν έχουν έρθει ακόμα η φώτιση και η Χάρη του Θεού.
Τα πάρτι, η ροκ και η γιαγιά μου
Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ
H παρεξηγημένη αγιότητα
Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;
Ο πολιτισμός της νεκροκεφαλής
Το Μανιφέστο του Αταίριαστου
Εφηβεία και αναζήτηση του Θεού
Από τον P. Andreas Konanos και την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια
Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Όλα του γάμου δύσκολα...», των εκδόσεων Αθως
Όλοι έχουν δίκιο κι όλοι έχουν λίγο άδικο. Έχεις δίκιο. Διότι, για να λες ό,τι λες, έτσι αισθάνεσαι. Οφείλω να σε σεβαστώ. Έτσι καταλαβαίνεις εσύ τα πράγματα. Σεβαστό. Εσύ έπιασες αυτή την πλευρά του θέματος. Σε καταλαβαίνω.
Ίσως δεν συμφωνώ μαζί σου, γιατί εγώ το βλέπω κάπως αλλιώς. Αλλά αυτή η κατανόηση, ότι για κάθε θέμα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις και κατανοήσεις, ξέρεις τι με κάνει; Πιο επιεική. Πιο συμπαθή. Και πιο ευέλικτο. Με βοηθά να έχω κατανόηση και συμπάθεια. Προσπαθώ να σε νιώσω. Και δεν μπορώ να είμαι φανατικός.
Το ξαναλέω με έμφαση: Δείγμα φωτισμένου ανθρώπου είναι η επιείκεια! Η ευελιξία και η έλλειψη φανατισμού. Δεν μπορώ να φανατιστώ για κάτι απέναντί σου. Διότι καταλαβαίνω ότι κι εσύ, για να υπερασπίζεσαι τις δικές σου απόψεις με τόση δύναμη, σίγουρα δεν το κάνεις από κακία. Δεν είσαι κακός. Μα ούτε κι εγώ είμαι. Έτσι νιώθεις, έτσι πιστεύεις, έτσι μιλάς. Εγώ πιστεύω κάπως αλλιώς. Πειράζει;
Πειράζει να συμφωνούμε, παρότι έχουμε διαφορετική οπτική στη ζωή; Πειράζει να καταλάβεις το παιδί σου, αν και διαφωνείς τελείως με αυτό;
Μπορείς να καταλάβεις ότι για το παιδί σου είναι αδιανόητο να μείνει σήμερα βράδυ σπίτι και να μη βγει βόλτα και να γυρίσει αργά; Εσύ, ως γονιός, του λες: «Έχεις φροντιστήριο, έχεις μαθήματα και διάβασμα». Από την πλευρά σου, έχεις δίκιο. Αλλά το παιδί νιώθει ότι είναι στην εφηβεία, έχει τις επιθυμίες του, τις παρορμήσεις και τις ορμές του, το ξύπνημα της νιότης, την κούραση των προηγούμενων ημερών που διάβαζε συνέχεια, μια στενοχώρια ψυχική που εσύ αγνοείς, μια απογοήτευση συναισθηματική που δεν θα μάθεις ποτέ, γιατί σε ντρέπεται. Είναι μεγάλη πρόοδος αν μπορείς να καταλάβεις ότι το παιδί σου βλέπει τελείως διαφορετικά τη ζωή. Γι' αυτό υπάρχουν σύγκρουση, τσακωμός και φανατισμός.
Διαβάζοντας βίους Αγίων και μεγάλων ανθρώπων, παρατήρησα το εξής: Όλοι τους είχαν επιείκεια και ευελιξία. Προσπαθούσαν να δουν ότι κι ο άλλος έχει τα δίκια του. Κι έλεγαν: «Για να το λες, αδελφέ μου, έτσι θα νιώθεις. Δίκιο έχεις κι εσύ». Το λέει ωραία ο αβάς Δωρόθεος κάπου στη διδασκαλία του: «Όταν τσακώνεσαι με κάποιον και δεν βρίσκεις άκρη, μην επιμένεις. Κλείσε τη συζήτηση όμορφα, λέγοντας: “Αδελφέ μου, για να λες έτσι, κάτι θα ξέρεις. Όπως νομίζεις εσύ. Κάπως νιώθεις για να το λες αυτό. Το σέβομαι. Το κατανοώ. Μπορεί να μη συμφωνώ, αλλά καταλαβαίνω ότι κι εσύ έχεις τα δίκια σου”».
Με τον τρόπο αυτό θα γίνει η ζωή μας πιο λειτουργική. Κράτα αυτή τη λέξη: λειτουργική. Λειτουργική ζωή θα πει να κυλάει η ζωή όμορφα, ώστε να μην μπλοκάρω. Λειτουργική ζωή θα πει δεν φρενάρω, δεν αγκυλώνομαι, δεν τσακίζομαι ούτε βασανίζομαι. Κι όλα αυτά, διότι έχω μάθει να δέχομαι κάθε διαφορετικό άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Εσύ βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, εγώ τα βλέπω αλλιώς… Παρ' όλα αυτά, σ' αγαπώ. Και σε καταλαβαίνω.
Όπου βλέπεις φανατισμό, πώρωση, εμμονές και πείσμα σημαίνει ότι δεν έχουν έρθει ακόμα η φώτιση και η Χάρη του Θεού.
Συμπλήρωμα:
Τα πάρτι, η ροκ και η γιαγιά μου
Η ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ
H παρεξηγημένη αγιότητα
Σήμερα γιατί δεν έχουμε πολλούς αγίους;
Ο πολιτισμός της νεκροκεφαλής
Το Μανιφέστο του Αταίριαστου
Εφηβεία και αναζήτηση του Θεού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου