ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

(ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ)

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Η δολοφονία της 19χρονης αδελφής μας στη Ρόδο & η τύχη του (φερόμενου ως) δολοφόνου της στη φυλακή!...


Εικ. από το διαδίκτυο

Ο βιασμός και η δολοφονία της αδελφής μας Ελένης (στο διαδίκτυο διαβάζουμε το όνομά της και ως Ειρήνη, δεν ξέρουμε ποιο είναι το σωστό), φοιτήτριας στη Ρόδο, είναι ένα αποτρόπαιο διπλό έγκλημα, που συντελέστηκε από πολλούς δράστες και δίκαια προκαλεί σοκ και αποτροπιασμό στην κοινωνία μας.
Είναι όμως κοινό μυστικό πλέον - ή μάλλον δεν είναι καν μυστικό - ότι η κοινωνία συγκλονίζεται, λυπάται και χαίρεται τηλεκατευθυνόμενα, σαν κουρδισμένη, όπως της παίζουν κάθε φορά το ντέφι τα ΜΜΕ... Και εκεί κάθε άλλο παρά τηρείται η δημοσιογραφική δεοντολογία παρουσίασης των ειδήσεων, που πρέπει να γίνεται χωρίς σχόλια και συναισθηματισμούς. Η ειδησεογραφία εδώ και καιρό (από την ύπαρξη της ιδιωτικής τηλεόρασης ή μήπως και παλαιότερα;) δεν είναι πραγματικά ειδησεογραφία, αλλά εμπόριο ειδήσεων με στόχο την τηλεθέαση.
Από αυτό τον πολιορκητικό κλοιό λοιπόν ασφαλώς πρέπει να ξεφύγουν οι συνειδήσεις μας. Ξεφεύγοντας, ίσως δούμε και πτυχές των γεγονότων που τώρα μας διαφεύγουν. Όπως π.χ. ότι το θύμα του διπλού αυτού εγκλήματος είναι αδελφή μας (όχι απλά συνάνθρωπος, αλλά αδελφή μας, εφόσον είμαστε χριστιανοί, ή παιδί μας, λόγω της ηλικίας της) και πρέπει τα γεγονότα να μας θλίβουν αληθινά, και για το ίδιο το θύμα και για την οικογένειά του, και να μας κινούν αν μη τι άλλο σε προσευχή, αν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους πονεμένους ανθρώπους αλλιώς.
Αλλά αδελφοί μας ή παιδιά μας είναι και οι δράστες και έτσι πρέπει να νιώθουμε θλίψη γι' αυτούς που κατρακύλησαν τόσο χαμηλά (όχι μίσος και αίσθημα εκδίκησης) και πόνο για τις δικές τους οικογένειες, ως να πρόκειται για την οικογένειά μας.
Αποτρόπαια εγκλήματα παρόμοια με αυτό γίνονται ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στην κοινωνία μας με θύματα ανυπεράσπιστα παιδιά και αδελφούς και αδελφές μας, που υποφέρουν ή ξεψυχούν από τη βία των κακών ανθρώπων - βιασμοί επίσης, ναρκωτικά, εμπόριο ανθρώπων, εκμετάλλευση πολλών ειδών, καταπίεση, εξαρτήσεις, ενδοοικογενειακή βία, δυστυχισμένοι γονείς, έφηβοι, παιδιά, άνθρωποι παρατημένοι στο σκοτάδι του περιθωρίου... Τι να πρωτοπούμε; Όμως δεν υποφέρουμε για όλους αυτούς, αφού δεν μας το υπαγορεύουν τα ΜΜΕ, εκτός από όταν οι δημοσιογράφοι μπουν στον κόπο να εκπονήσουν σχετικά ρεπορτάζ (θυμάται κανείς το Βαγγέλη Γιακουμάκη, για να μη μιλήσω για παλαιότερα γεγονότα που τότε μας "συγκλόνισαν" και τώρα ούτε εγώ που υποτίθεται ότι γράφω αυτές τις γραμμές δεν τα θυμάμαι;).

Η συνέχεια της φρίκης έρχεται στη φυλακή - για την οποία ΔΕΝ είμαστε γενικά ευαισθητοποιημένοι, για το τι συμβαίνει καθημερινά εκεί πέρα - με τον (καθ' ομολογίαν του, όμως όχι καταδικασμένο από το δικαστήριο ακόμη) βιαστή και δολοφόνο της αδελφής μας, ο οποίος μεταφέρθηκε εκεί και ξυλοκοπήθηκε βιντεοσκοπούμενος από πολλούς συγκρατουμένους του, βίντεο που μεταδόθηκε και θα μεταδοθεί ακόμη πολλές φορές από την τηλεόραση, με "αναλύσεις" κτλ.
Λοιπόν, όλα, μα όλα αυτά είναι τα συμπτώματα της κοινωνίας χωρίς Χριστό. Το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ώστε να μην προσέχουν τον εαυτό τους αλλά να γίνονται θύματα, πώς τα μεγαλώνουμε ώστε να παραδοθούν στα βίαια ένστικτά τους και να γίνουν βιαστές, δολοφόνοι, εξαρτημένοι άνθρωποι ή κακοποιοί...
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο Χριστό, στο καταφύγιό μας, εκεί όπου ο άνθρωπος γίνεται ελεύθερος... Χριστούγεννα έρχονται. Ο Χριστός μας περιμένει στις εκκλησιές μας, κυρίως μέσω του μυστηρίου της εξομολόγησης, που θα βάλει τα θεμέλια για την ουσιαστική ΑΛΛΑΓΗ και ΒΕΛΤΙΩΣΗ της ζωής μας και της ζωής άλλων, που εξαρτώνται από εμάς.
Χριστούγεννα έρχονται. Ας είναι η χρονιά που κάναμε το μεγάλο βήμα, για ένα καλύτερο αύριο για εμάς, για τα παιδιά μας, για τα παιδιά όλου του κόσμου, για την κοινωνία ολόκληρη.
Ευχαριστώ.

Στην οικογένεια της αδελφής μας Ελένης προσφέρουμε ταπεινά την ανάρτησή μας:
Η κατάργηση του θανάτου - Αποχαιρετώντας τα παιδιά μας για τον Ουρανό… 
Ευχόμαστε κάθε βοήθεια από τον Κύριο Ιησού Χριστό και την Παναγία στη θλίψη και τον αγώνα τους. Και το ίδιο για όλους τους αδελφούς μας που το έχουν ιδιαίτερη ανάγκη, για οποιονδήποτε λόγο, όπου κι αν βρίσκονται. Αμήν.

Παρακαλώ, επίσης:

Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά...
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΩ;

Το άγνωστο μήνυμα των Χριστουγέννων ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: