Η δρ Ανν Σάμουελ σε αυτά τα βίντεο μοιράζεται κάποιες σκέψεις της για γονείς που ενδιαφέρονται να μάθουν να μιλούν σε παιδιά Δημοτικού Σχολείου, Γυμνασίου και Λυκείου σχετικά με την ιδεολογία των φύλων. Μαμά, Μπαμπάς & Παιδιά.
(Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=mqkFN7weZ-s)
Από την Δρα Ανν Σάμουελ και το CanaVox
Γεια σε όλους, είμαι η Δρ Ανν Σάμουελ. Αυτό είναι το δεύτερο από τα τρία βίντεο σχετικά με το πώς να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να τα βγάλουν πέρα με την ιδεολογία των φύλων. Σε αυτό το βίντεο θα δούμε μαζί κάποια τυπικά περιστατικά κατάλληλα για παιδιά Γυμνασίου. Εάν τα παιδιά σας είναι μεγαλύτερα, υπάρχει ένα βίντεο που ακολουθεί, για γονείς εφήβων Λυκείου, και αν τα παιδιά σας είναι νεώτερα, έχω ένα βίντεο για παιδιά Δημοτικού.
Απευθύνομαι κυρίως στους γονείς σε αυτήν την ομιλία, αλλά όλοι, παππούδες, θείες, θείοι, και άλλοι παιδαγωγοί είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτοι να ακούσουν.
Υποθέτω επίσης ότι έχετε ήδη μιλήσει με τα παιδιά σας για τα βασικά της αναπαραγωγής και το νόημα της σεξουαλικής ζωής ως δώρο για τον εαυτό τους. Σε αυτό το βίντεο θέλω να σας βοηθήσω να βρείτε τρόπους να μιλήσετε για πιο δύσκολα ζητήματα, όπως θέματα ομοφυλοφίλων, γονέων ίδιου φύλου, και για ορισμένες ιδέες της ιδεολογίας του φύλου.
Αν έχετε ήδη παρακολουθήσει το προηγούμενο βίντεο, μπορείτε να παραλείψετε τα πρώτα 10 λεπτά, γιατί θα μιλήσω πρώτα για τις τέσσερις παιδαγωγικές αρχές. Αυτές είναι οι δείκτες που καθοδηγούν όλους μας, και θα τους έχουμε κατά νου καθώς μιλάμε στα παιδιά μας και τους υπόλοιπους για θέματα LGBT.
Η πρώτη παιδαγωγική αρχή είναι να μιλήσουμε με βάση τον φυσικό νόμο.
Στη σημερινή κατάσταση της κοινωνίας, νομίζω ότι το ισχυρότερο φρούριο που μπορείτε να χτίσετε στο μυαλό του παιδιού σας στηρίζεται στον φυσικό νόμο. Αποτελεί μια γενικά αποδεκτή ηθική. Μας λέει τι είδους συμπεριφορές είναι κατάλληλες για τα ανθρώπινα άτομα. Πολλές οικογένειες μιλούν για θέματα σεξουαλικότητας με βάση την διδασκαλία της θρησκείας, που είναι απόλυτα σωστό, αλλά πραγματικά θέλω να σας ενθαρρύνω να μιλήσετε και με όρους φυσικού νόμου. Αυτό είναι επίσης συνετό, γιατί συχνά τα παιδιά όταν μεγαλώνουν μπορεί να αρχίσουν να αμφισβητούν την πίστη τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο κατά τη διάρκεια του Πανεπιστημίου, όπου το παιδί μπορεί να θάψει προσωρινά την πίστη του, προκειμένου να επανέλθει σε αυτήν αργότερα, όταν μόνο του το κατανοήσει.
Ο φυσικός νόμος μπορεί να τους ενισχύσει κατά τη διάρκεια αυτής της ευάλωτης περιόδου της ζωής τους.
Η δεύτερη παιδαγωγική αρχή είναι να μιλάμε με οικειότητα με τα παιδιά μας.
Το ιδανικό είναι να εφαρμόσετε τις οικείες συζητήσεις με τα παιδιά σας από πολύ νεαρή ηλικία.
Ένας από τους λόγους νομίζω που οι γονείς δυσκολεύονται να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σεξ γενικά, αλλά ακόμη περισσότερο για θέματα όπως η έλξη προς το ίδιο φύλο, είναι επειδή το να μιλάς για το σεξ είναι ένα πολύ προσωπικό θέμα για να το ανακινήσετε. Θα πρέπει ήδη να έχετε χτίσει αρκετή οικειότητα και εγγύτητα με το παιδί σας, για να θεωρείται φυσικό να αναδείξετε αυτά τα θέματα.
Δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να ξεκινήσετε, αλλά το ιδανικό είναι να ξεκινήσετε να χτίζετε την οικειότητα από πολύ μικρή ηλικία.
Ο τρόπος που οικοδομείται η οικειότητα είναι μέσω της προσωπικής επικοινωνίας.
Με συχνές συνομιλίες ένας προς έναν, για το τι υπάρχει στην καρδιά και στο μυαλό τους σε προσωπικό επίπεδο. Μπορείτε να τα ρωτήσετε τι τα ανησυχεί, γιατί είσαι τόσο χαρούμενος; ή τί έγινε στο πάρτι.. Οτιδήποτε… Θέματα με φίλους, ακαδημαϊκές δυσκολίες, δυσκολίες με κάποιον από την οικογένεια, προσωπικοί στόχοι..
Αυτό που επιζητείτε ως γονέας είναι να γίνετε ο προσωπικός προπονητής για τη ζωή τους.
Στο σπίτι μου τα μικρότερα παιδιά μας, έφτιαξαν αστεία ονόματα για τις ιδιωτικές συνομιλίες μας.
Τις ονόμασαν talkie-talks, από το walkie-talkie επειδή τα talkie-talks είναι ιδιωτικές ένας προς έναν συνομιλίες και επίσης τη χρησιμοποιούν ως κωδική λέξη. Έτσι όταν ένα από τα παιδιά μου πει «Μαμά πρέπει να έχουμε μια talkie-talk ή Μπαμπά… talkie-talk», αυτός είναι ο κωδικός πως πρέπει να σου μιλήσω προσωπικά, για κάτι σημαντικό για μένα, πάμε μόνοι στο υπνοδωμάτιο, με την πόρτα κλειδωμένη ώστε κανένα από τα αδέλφια μου να μην μπουν σε αυτήν τη συζήτηση.
Και τους αρέσει αυτή η ιδιωτικότητα και την ζητούν συχνά ακόμη και όταν κατά τη γνώμη μας το θέμα της συνομιλίας είναι μάλλον ασήμαντο.
Προσπαθήστε να τα ακούσετε, ακόμη και εάν πιστεύετε πως το θέμα τους δεν είναι σημαντικό, γιατί αυτό που τους μεταφέρεται είναι πως σέβεστε βαθιά την εσωτερική τους ζωή, και θέλετε να σας οδηγήσουν στον εσωτερικό τους κόσμο, και όταν έλθει η ώρα να τους μιλήσετε για κάτι που είναι σημαντικό για εσάς, τότε θα ανταποκριθούν γιατί έχετε ήδη ανοίξει το δρόμο της συνομιλίας.
Έχοντας ήδη συνομιλήσει για τις δικές τους ιδέες.
Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, οι συνομιλίες είναι φυσικό να προχωρούν βαρύτερα και σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνονται πιο σοβαρές και να σας ξαφνιάζουν, ειδικά όταν έρχονται να σας μιλήσουν για σεξουαλικές ιδέες που άκουσαν έξω από το σπίτι.
Είναι πολύ σημαντικό να μην τους τρομοκρατήσετε με την αντίδρασή σας.
Προσπαθήστε να μείνετε όσο πιο ήρεμοι γίνεται. Μπορεί να είστε προσωπικά τρομοκρατημένοι για αυτό που άκουσαν αλλά δεν θέλετε να φοβηθούν να σας το ξαναπούν, από ανησυχία ότι θα αρχίσετε να φωνάζετε, οπότε προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμοι. Ένα κόλπο που έχω μάθει, είναι ότι μπορείτε να τους ρωτήσετε τί σκέφτηκαν εκείνοι για το θέμα. Ρωτήστε την αντίδρασή τους και αυτό σας δίνει λίγο χρόνο για να βρείτε την ψυχραιμία σας και να τους πείτε την άποψή σας.
Βασικά θέλετε να τους μεταφέρετε τον βαθύ σας σεβασμό για την σκέψη τους, και να τους αφήσετε να σας οδηγήσουν στον εσωτερικό τους κόσμο ενώ κατόπιν τους δίνετε κάποιες ιδέες, για το πώς μπορούμε να σκεφτούμε πάνω σε αυτό.
Επίσης μην ανησυχείτε αν δεν έχετε όλες τις απαντήσεις.
Οι έφηβοι μπορεί να έλθουν να σας ρωτήσουν μερικές πολύ δύσκολες ερωτήσεις. Είναι εντάξει για εσάς να πείτε «Ξέρεις είναι μια πραγματικά σημαντική ερώτηση και χρειάζομαι λίγο χρόνο για να το σκεφτώ. Μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό το θέμα αύριο πρωί-πρωί»; Αυτό σας δίνει χρόνο να συμβουλευτείτε τον σύζυγό σας ή να διαβάσετε τι λέει ένας εμπειρογνώμονας για αυτό και να τους δώσετε μια πιο ενημερωμένη απάντηση.
Αυτό θα διαμορφώσει μια αίσθηση δικής σας ταπείνωσης στο παιδί, ότι και εσείς μαθαίνετε, ακριβώς όπως και αυτά, και τους δείχνει ότι θεωρείτε και τους εαυτούς σας αναζητητές της αλήθειας. Η τρίτη παιδαγωγική αρχή, είναι να μιλάτε όπως ταιριάζει στην ηλικία των παιδιών σας.
Ως γονέας πρέπει να αναπτύξετε ένα είδος έκτης αίσθησης, ή μια ιδιαίτερη ικανότητα ώστε να μιλάτε όπως είναι κατάλληλο για την ηλικία του παιδιού σας. Το παιδί σας θα σας καθοδηγήσει σε αυτό που έχει ανάγκη να γνωρίζει. Πρέπει να τα αφήνεις να κάνουν ερωτήσεις και μετά να απαντάς ακριβώς σε αυτό που σε έχουν ρωτήσει, και να μη το διανθίζεις με πολλά περισσότερα.
Εάν είναι ικανοποιημένα με την απάντηση, σταματήστε εκεί, αλλά αν δεν είναι, προχωρήστε και φτάστε τους στο επόμενο επίπεδο κατανόησης έως ότου ικανοποιηθεί η περιέργειά τους. Όλα αυτά τα έχουμε πει στο canavox, όπου έχουμε διαμορφώσει κάποιες οδηγίες για το πόσο πρέπει να εκθέσουμε τα παιδιά μας.
Βασικά από την ηλικία των 1 έως 10 θέλετε να τους εκθέσετε στην αλήθεια, την καλοσύνη και την ομορφιά της φύσης του φύλου τους, και να τα προστατεύσετε από μπερδεμένα παραδείγματα. Καθιερώνετε μια σαφή αντίληψη για το τι είναι καλό, οπότε κάθε φορά που εμφανίζονται ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα σε αυτό το στάδιο ανάπτυξης, ως γονέας ή ενήλικας είναι καλό να κρατάτε την αλήθεια απλή και να εστιάσετε στο τι είναι, και στο τί δεν είναι ο γάμος , και πώς μοιάζουν οι καλές φιλίες. Θα αναφερθώ σύντομα σε παραδείγματα.
Περίπου στις ηλικίες 10 έως 15 αρχίζετε να τα εκθέτετε τα παιδιά σας σε κάποια ψέματα και παρανοήσεις που κυκλοφορούν, έτσι αντικρίζετε την πραγματικότητα μαζί τους προσπαθώντας να δημιουργήσετε ένα φίλτρο σε συνεργασία με αυτά. Οπότε όταν εμφανίζονται ζητήματα ΛΟΑΤΚΙ σε αυτό το στάδιο, προχωρήστε, μιλήστε για το τι συμβαίνει στον κόσμο, και υπενθυμίστε τους την αλήθεια του γάμου, της σεξουαλικής υπευθυνότητας και σωφροσύνης.
Και τέλος για το στάδιο των 15 έως 18 ετών τους δίνετε περισσότερη ελευθερία. Θα συνεχίσετε να τους καθοδηγείτε από το παρασκήνιο, αλλά σε αυτήν την ηλικία θέλουν πραγματικά και χρειάζονται περισσότερη αυτονομία για να επιλύουν αυτά τα θέματα μόνα τους, οπότε αφήστε τα να τα επιλύσουν και ας ελπίσουμε ότι εξακολουθείτε να έχετε ακόμα πολλές συνομιλίες ένας προς έναν, στο παρασκήνιο, ώστε να μπορείτε να τα βοηθήσετε να διαμορφώσουν άποψη και για αυτά τα θέματα.
Όπως μπορείτε να δείτε πιστεύουμε ότι τα χρόνια του Γυμνασίου είναι ο σωστός χρόνος για να αρχίσετε να τα προετοιμάζετε για την πραγματικότητα ενώ έχετε ακόμη σημαντική επιρροή σε αυτά. Μετά την ηλικία των 15 θέλουν πολύ περισσότερη αυτονομία και θα αισθάνεστε πιο περιορισμένοι ως προς το πόσο είναι πρόθυμοι να σας ακούσουν. Ξέρω από την εμπειρία ότι πολλοί γονείς θα το αποκλείσουν αυτό, επειδή προτιμούν να προστατεύουν τα παιδιά τους σίγουρα στο Γυμνάσιο και όσο το δυνατόν περισσότερο στο Λύκειο. Αλλά εκ μέρους των υπευθύνων του Canavox σας ζητώ να επανεξετάσετε αυτή τη στρατηγική. Έχουμε μεταξύ μας οι υπεύθυνοι ένα ρητό: «καλύτερα ένα χρόνο νωρίτερα παρά πέντε λεπτά αργότερα».
Όταν είναι τα παιδιά μικρά, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό οι γονείς να μιλήσουν πρώτοι στα παιδιά τους για μερικά από τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο, πριν να τους μιλήσει το κοινωνικό περιβάλλον.
Έχουμε επίσης διαπιστώσει ότι όταν μιλάμε σε ένα δεκάχρονο ή εντεκάχρονο είναι πολύ πιο εύκολο από το να μιλάμε σε ένα δεκαπέντε ή δεκαέξι χρονών μέσα στα προβλήματα της εφηβείας. Όταν είναι μικρά έχουν καλύτερη διάθεση απέναντι στη μαμά και τον μπαμπά, και είναι πιο δεκτικά στην ακρόαση όσων λέτε. Και είναι επίσης τόσο καινούργια θέματα για αυτά, ώστε λειτουργούν σαν σφουγγάρι. Και επιπλέον δεν έχουν πειρασθεί ακόμη από τα σεξουαλικά πράγματα, ώστε δεν θα σκεφτούν πως κρίνονται προσωπικά ή πως τους επιτίθεσθε όταν αναφέρετε αυτά τα ζητήματα. Συνεπώς το ηλικιακό εύρος των 10 έως 15 ετών είναι πραγματικά μια χρυσή ευκαιρία για τους γονείς. Βέβαια το μειονέκτημα της εισαγωγής αυτών των θεμάτων σε νεαρή ηλικία είναι ότι η πνευματική τους ωριμότητα μπορεί να μην είναι αρκετά ικανοποιητική για ορισμένα από αυτά τα θέματα.
Μερικά από αυτά μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθούν ή να τα ακούσουν χωρίς να καταλάβουν.
Μην ανησυχείτε, εσείς ρίξτε το σπόρο νωρίς, ώστε όταν εκτεθούν στην αλήθεια, και καθώς μεγαλώνουν και η ωριμότητά τους αναπτύσσεται, θα θυμούνται τι είπατε και η αλήθεια θα ανθίσει στις καρδιές τους στην κατάλληλη στιγμή.
Ο σκοπός μου εδώ δεν είναι να σας κάνω να νιώσετε ένοχοι αν καθυστερήσατε να μιλήσετε στα μεγαλύτερα παιδιά σας. Μην ανησυχείτε ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να ξεκινήσετε.
Εδώ απλά περιγράφω το ιδανικό. Το σημαντικό είναι να ξεκινήσετε προσωπικές συνομιλίες ένας προς έναν με τα παιδιά σας και να τα οικοδομήσετε προοδευτικά. Η τελευταία παιδαγωγική αρχή είναι να εξασκηθείτε σε ένα είδος ηθικής ισορροπίας στις συνομιλίες σας. Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολα ηθικά ζητήματα, πρέπει να εκπέμπουμε έναν συνδυασμό ιδεών, που περιλαμβάνουν και την κατανόηση και το έλεος προς αυτούς που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, ενώ συγχρόνως μεταδίδουμε και την αλήθεια και τη δικαιοσύνη στα παιδιά μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ καλοί στις αρετές αριστερά και δυσκολεύονται στις δεξιά ή αντίστροφα. Οι «προοδευτικοί» τείνουν να ρίχνουν πολύ περισσότερο βάρος στην εξίσωση από την πλευρά του «ελέους» και της ενσυναίσθησης ενώ οι «συντηρητικοί» τείνουν να ρίχνουν περισσότερο το βάρος στην πλευρά της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Ελπίζω ότι θα προσπαθείτε να δίνετε μια ισορροπημένη και πλήρη απάντηση χρησιμοποιώντας αυτές τις τέσσερις αρχές πολύ καλά. Ας δούμε τα σενάρια.
Φυσικά γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει μαγική συνταγή για το τί είναι σωστό να πείτε σε κάθε περίπτωση. Ο σκοπός μου εδώ δεν είναι να σας δώσω έτοιμες απαντήσεις αλλά μάλλον να κινητοποιήσω την ηθική φαντασία σας, ώστε όταν έρθει η ώρα και πρέπει να απαντήσετε στην ερώτηση, εσείς θα έχετε ήδη δει πώς γίνεται από κάποιον άλλο, και θα μπορείτε να εφαρμόσετε τις παιδαγωγικές αρχές με το δικό σας μοναδικό τρόπο.
Λοιπόν, «δεν αντέχω τα αγόρια στην τάξη μου, μισώ το σχολείο» ή «τα κορίτσια στην τάξη μου είναι τόσο κακά, που προτιμώ να κάνω παρέα με τα αγόρια».
Αυτή η δήλωση μπορεί να μην ακούγεται πολύ αμφιλεγόμενη για εσάς, αλλά μας επιτρέπει να διερευνήσουμε το θέμα της ταυτότητας φύλου και το πώς τα παιδιά μας αναπτύσσουν μια υγιή αίσθηση του φύλου. Είναι σημαντικό για τα παιδιά μας να συνδέονται με τον γονέα τους του ίδιου φύλου και να έχουν στενές φιλίες με παιδιά του ίδιου φύλου. Ένα παιδί που είναι ικανό να συνδεθεί με παιδιά του ίδιου φύλου, ταυτίζεται υποσυνείδητα με τα παιδιά του φύλου.
Υποσυνείδητα θα επιβεβαιώσει τον εαυτό του/της,(ως προς το φύλο) ανεξάρτητα αν το συνειδητοποιούν ή όχι. «Ταιριάζω με τα άλλα αγόρια ή ταιριάζω με τα κορίτσια ή «ανήκω στα αγόρια ή ανήκω στα κορίτσια». Παιδιά που δυσκολεύονται να συνδεθούν με τους συνομίληκους του ίδιου φύλου ή που αγχώνονται με συμπεριφορές που είναι χαρακτηριστικές για το φύλο τους, μπορεί στη συνέχεια να αρχίσουν να αμφισβητούν την ταυτότητα φύλου τους ή να αναρωτιώνται εάν επαρκούν ως μέλη αυτού του φύλου. Και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες αργότερα.
Τώρα επιτρέψτε μου να κάνω εν συντομία μια δήλωση αποποίησης ευθυνών.
Δεν υπονοώ εδώ ότι υπάρχει μια άμεση αιτιότητα.
Μόνο και μόνο επειδή το παιδί σας αντιμετωπίζει δυσκολίες στο σχολείο να ταιριάξει στην παρέα, δεν σημαίνει ότι πρόκειται να αποκτήσει μια διαταραχή ταυτότητας φύλου.
Υπάρχουν πολλά παιδιά που αντιμετώπισαν δυσκολίες «να τα βρουν» με τις παρέες των ομόφυλων συνομιλήκων τους στο σχολείο, που δεν είχαν προβλήματα με την αίσθηση του φύλου τους αργότερα, και αντίστροφα υπάρχουν πολλά παιδιά που ήταν ο κ. ή η κ. «Δημοφιλής» στο σχολείο, τα οποία αργότερα ανέπτυξαν διαταραχές ταυτότητας φύλου.
Οι αιτίες των διαταραχών ταυτότητας φύλου είναι πολύ περίπλοκες και δεν σκοπεύω να τις υπεραπλοποιήσω. Ωστόσο μιλώντας ως γονέας και ως κάποιος που έχει διαβάσει πολλές μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν διαταραχή ταυτότητας φύλου, θεωρώ ότι ένα σημαντικό καθήκον σας ως γονέα σήμερα είναι να παρακολουθείτε πόσο καλά συνδέεται το παιδί σας με τους φίλους του, του ίδιου φύλου, και να αναλαμβάνετε έγκαιρα δράση σχετικά με αυτό, αν νομίζετε ότι υπάρχουν κάποια «εκκολαπτόμενα» προβλήματα. Πρέπει να είστε δραστηριοποιημένοι για αυτό χωρίς να το δείχνετε, επειδή δεν θέλετε να καταλάβει το παιδί σας ότι πιστεύετε πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα.
Δεν θέλετε να τους το βάλετε στο μυαλό τους, αλλά μπορεί να χρειαστεί αρκετή διακριτική προσπάθεια εκ μέρους σας και του συζύγου σας για να τα βοηθήσετε να ενσωματωθούν, ίσως με μια εξωσχολική δραστηριότητα με άλλα παιδιά που χαίρονται να έχουν συγκεκριμένες ασχολίες που αρέσουν και στα παιδιά σας περισσότερο. Μπορείτε επίσης να εξασφαλίσετε ότι ο γονέας του ίδιου φύλου, ή ο θείος ή η θεία του ίδιου φύλου, ή κάποιος άλλος μέντορας, είναι διαθέσιμος να συνδεθεί με το παιδί σας και να το εμπνεύσει ως άτομο του ίδιου φύλου.
Για να τα βοηθήσει να κατανοήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να συνδεθούν με τα άλλα παιδιά στο σχολείο ή σε μια δραστηριότητα μετά το σχολείο.
Από την άλλη πλευρά ίσως το παιδί σας να είναι ένα από τα δημοφιλή παιδιά της τάξης.
Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να εξηγούν στα παιδιά που είναι δημοφιλή, ότι η ισχυρή κοινωνική τους αναγνώριση σημαίνει ότι έχουν μια ευθύνη. Έχουν την ευθύνη να εξασφαλίσουν ότι και άλλα παιδιά στην τάξη αισθάνονται μέρος της παρέας. Τα δημοφιλή παιδιά δεν έχουν συνήθως ιδέα ότι μπορεί να υπάρχουν άλλα παιδιά στην τάξη που να έχουν δυσκολία, που νιώθουν αποκλεισμένα ή απομονωμένα. Λοιπόν θα το κάνουμε αυτό γνωστό στα παιδιά μας και θα τα διδάξουμε να είναι προσεκτικά, ώστε να μπορέσουν να πλατύνουν τη καρδιά τους, να μάθουν να μπαίνουν στη θέση του άλλου, και να προσεγγίζουν τον ευάλωτο στο πρόβλημά του. Μπορούν να φέρουν μια τεράστια ανατροπή στη ζωή ενός άλλου παιδιού.
Ένα από τα ρητά μας στο canavox είναι ότι έχουμε μια σεξουαλική κρίση επειδή έχουμε καταρχήν κρίση φιλίας. Είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι αν επιτυγχάναμε να διδάξουμε την τέχνη της φιλίας στα παιδιά και τους ενήλικες όλων των ηλικιών, θα λύναμε πολλούς από τους γρίφους του φύλου που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Το επόμενο σενάριο, «οι γείτονές μας είναι τόσο καλοί χαρούμενοι άνθρωποι και επίσης είναι ωραίες μαμάδες, δεν βλέπω ποιο είναι το λάθος με το να είσαι ομοφυλόφιλος;», Σε αυτήν την περίπτωση θα πρότεινα να ξεκινήσετε συμφωνώντας και επιβεβαιώνοντας τα ευγενικά πράγματα που λέει το παιδί σας.
Είναι υπέροχοι γείτονες και πραγματικά μοιάζουν πολύ με συμπαθητικές μητέρες.
Και μου αρέσει όπως παίζουν με τη Willow στην παιδική χαρά.
Είναι και οι δυο τους τόσο ευγενικές και φιλικές σε όλους… Το ζήτημα όμως είναι το εξής: Τα παιδιά μας πρέπει να καταλάβουν ότι αυτοί οι γονείς του ίδιου φύλου απέκλεισαν σκόπιμα μια μητέρα ή έναν πατέρα από τη ζωή αυτού του παιδιού. Και μπορείτε να προχωρήσετε ως εξής: πώς φαντάζεσαι πως κατέληξε αυτή η μικρή Willow στο δικό τους σπίτι; Εννοώ ότι δύο γυναίκες δεν μπορούν να κάνουν μωρό, σωστό; Μόνο ένας άντρας και μια γυναίκα μπορούν να κάνουν μωρό, έτσι για να βρίσκεται εκεί η Willow, πώς νομίζεις ότι έφτασε εκεί;
Τους αφήνετε να μαντέψουν και μετά τους εξηγείτε προσεκτικά, ότι το παιδί μπορούσε να τους έρθει μόνο με έναν από τους τρεις τρόπους: Είτε υιοθετήθηκε ή σε μία από τις μητέρες έγινε τεχνητή σπερματέγχυση ή φτιάχτηκε με εξωσωματική σε ένα τρυβλίο Petri, σε εργαστήριο, και στη συνέχεια εμφυτεύτηκε στη μήτρα της μητέρας της. Και κατόπιν, φυσικά, πρέπει να εξηγήσετε τί είναι καθένα από αυτά τα πράγματα. Μερικά ζευγάρια του ίδιου φύλου υιοθετούν ένα παιδί.
H υιοθεσία είναι μια όμορφη, ηρωική πράξη που στοχεύει να δώσει σε ένα δοκιμασμένο παιδί μια δεύτερη ευκαιρία, για να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που το αγαπά. Τώρα το απόλυτα ιδανικό για ένα υιοθετημένο παιδί είναι να έχει μια μαμά και έναν μπαμπά. Αυτά τα παιδιά ήδη υποφέρουν από την απώλεια των γονέων τους μια φορά, και ξέρουμε ότι οι μαμάδες και οι μπαμπάδες είναι πολύ σημαντικοί για τα παιδιά. Οπότε ενώ είναι ευγενικό και θυσιαστικό εκ μέρους των γυναικών αυτών να υιοθετήσουν, αν το σκεφτείτε από την οπτική γωνία του παιδιού, αυτό το παιδί υποφέρει την απώλεια για δεύτερη φορά, επειδή του αρνιούνται να έχει μια μητέρα ή έναν πατέρα.
Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί σας, δεν νομίζετε ότι αυτά τα ευάλωτα παιδιά πρέπει να έχουν την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση, και να νιώσουν την αγάπη και από μια μητέρα και από ένα πατέρα; Και ελπίζουμε ότι θα συμφωνήσουν.
Και τότε μπορείτε να πείτε, Θυμάσαι όμως ότι η μητέρα της η Τάνια ήταν έγκυος σε αυτή, αυτό σημαίνει ότι η Willow δεν υιοθετήθηκε. Η Willow δημιουργήθηκε με έναν από τους δύο άλλους τρόπους. Θα μπορούσε να γίνει μέσω σπερματέγχυσης, που σημαίνει ότι σε μια γυναίκα εγχέεται στον κόλπο της σπέρμα άρρενος. Ξέρετε πώς παίρνουν αυτό το σπέρμα; Λοιπόν ένας άντρας που ήταν φίλος δωρίζει το σπέρμα του ή ένας άντρας που δεν ήταν φίλος αλλά ξένος πούλησε το σπέρμα του.
Πήρε το σπέρμα του από το σώμα του και το έβαλε σε μερικά φιαλίδια και στη συνέχεια μετέφερε αυτό το σπέρμα σε μια κλινική.
Ένας γιατρός χορήγησε κατόπιν αυτό το σπέρμα στη μητέρα της Willow.
Αυτός ο άντρας που δεν είναι ο σύζυγός της, έχει συμφωνήσει να μείνει έξω από τη ζωή της οικογένειάς τους. Μπορείτε να συνεχίσετε, κόρη μου ή γιέ μου αυτό που είναι το πιο θλιβερό εδώ· ότι η Willow «δημιουργήθηκε» από ενήλικες που όλοι συμφώνησαν και συνεργάστηκαν για να κρατήσουν την Willow μακριά από τον πατέρα της.
Αυτός ο άντρας ουσιαστικά εγκατέλειψε το παιδί του, με την ευλογία της μητέρας, και της «συντρόφου» και του γιατρού που χειρίστηκε τη μαμά.
Η Willow δεν θα νιώσει ποτέ το συναίσθημα της αγάπης του πατέρα, δεν θα νιώσει πώς είναι να την αγκαλιάζει εκείνος, και να της λέει πόσο περήφανος είναι για τις επιτυχίες της.
Δεν πρόκειται να είναι εκεί όταν κάποιος νεαρός την προσβάλλει, ή τη μεταχειριστεί άσχημα, για να της πει πώς θα έπρεπε να την αντιμετωπίζουν οι νέοι, και πόσο εκείνος την αγαπά. Είναι άλλο πράγμα για ένα παιδί να χάσει τον πατέρα από θάνατο και να ορφανέψει από τις συγκυρίες, και εντελώς άλλο για ένα παιδί να χάσει τον πατέρα βάσει σχεδίου, επειδή οι δικοί του γονείς επέλεξαν να το δημιουργήσουν, την Willow ( στην περίπτωσή μας) με προαποφασισμένη την αποξένωσή της από τον πατέρα της. Ξέρεις, αυτό είναι κάτι πολύ θλιβερό να το κάνεις σε ένα παιδί. Αυτές θα μπορούσαν να θεωρηθούν ικανοποιητικές πληροφορίες. Μπορώ να σας πω ότι όταν το εξηγούσα στην 11χρονη κόρη μου, δάκρυα ξεκίνησαν να τρέχουν από το πρόσωπό της, και ήταν τόσο αναστατωμένη που στο τέλος με σταμάτησε. Μου είπε: «είναι αρκετά μαμά, σταμάτα εδώ, είναι αρκετά.» Και έπεσε στην αγκαλιά μου και έκλαιγε εκεί. Kαθώς την κράταγα ενώ έκλαιγε, από την μια ήμουν λυπημένη γι 'αυτήν, αλλά από την άλλη σκεφτόμουν ότι αυτό είναι καλό, αυτή είναι η σωστή αντίδραση.
Είναι απόλυτα απογοητευτικό για εμάς, κάθε φορά που οι ενήλικες το κάνουν αυτό στα παιδιά. Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ ως ενήλικες σε αυτές τις τεχνικές της βιοϊατρικής, που έχουμε χάσει την σωστή οπτική για το πόσο απάνθρωπο είναι αυτό για τα παιδιά. Ένα παιδί όμως μπορεί να το δει πιο καθαρά.
Δεν μπόρεσα να συνεχίσω με την 11χρονή μου, αλλά μείναμε με το μεγαλύτερο παιδί μου και εξήγησα σε εκείνη τον τρίτο τρόπο με τον οποίο η Willow θα μπορούσε να είχε έρθει στη ζωή τους, και αυτός ήταν μέσω της εξωσωματικής γονιμοποίησης, της ivf, φτιαγμένη σε μια κλινική σε ένα τρυβλίο Petri. Σε αυτή τη μέθοδο ένας άντρας στέλνει το γενετικό του υλικό σε μια κλινική και οι γιατροί παίρνουν ωάρια από τη μαμά της Willow και στη συνέχεια ένας γιατρός ενώνει τα ωάρια και το σπέρμα σε ένα τρυβλίο Petri για τη δημιουργία μικρών εμβρύων. Ο γιατρός δημιούργησε τη μικρή Willow και ίσως μερικά ακόμη αδέλφια στο τρυβλίο Petri. Μετά όταν η Willow-έμβρυο ήταν αρκετά μεγάλη, οι επιστήμονες την έβαλαν στο σώμα της μητέρα της.
Στο σώμα της Τάνιας. Μετά η Τάνια είχε μια συνηθισμένη εγκυμοσύνη, και η Willow αναπτύχθηκε μέχρι που γεννήθηκε. Έτσι με τη σύλληψη στο τρυβλίο Petri όπως και με τη σπερματέγχυση, και πάλι η μητέρα της Willow, και η «σύντροφός» της και ο γιατρός συνεργάστηκαν και συμφώνησαν ότι ο πατέρας θα έμενε έξω από τη ζωή της Willow για πάντα βάσει προγραμματισμού.
Αλλά υπάρχει μια επιπλέον δυσκολία με την σύλληψη μέσω ivf και αυτή είναι το γεγονός ότι πολύ συχνά οι επιστήμονες δημιουργούν επιπλέον μωρά- έμβρυα, επίτηδες, για τα οποία γνωρίζουν ότι δεν θα είναι πάντα επιθυμητά ή αναγκαία. Τα φτιάχνουν για εφεδρικά για να εξασφαλίσουν ότι τουλάχιστον ένα έμβρυο αναπτύσσεται καλά. Κατόπιν αφού έχουν διαθέσιμα τα έμβρυα που οι ενήλικες επιθυμούν, είτε καταψύχουν, είτε καταστρέφουν, τα υπόλοιπα έμβρυα που δεν χρειάζονται.
Μπορείτε να πείτε στο παιδί σας: όπως ξέρεις είμαστε υπέρ της ζωής και πιστεύουμε ότι κάθε ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη, ανεξάρτητα από το μέγεθος, τη φυλή, το φύλο του μωρού, ανεξάρτητα από το εάν το έμβρυο έχει κάποιες φυσικές ανωμαλίες, επειδή κάθε ζωή είναι πολύτιμη, αλλά στην ivf οι γιατροί δεν το βλέπουν πάντα έτσι. Και πολλοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν την ivf δεν ενημερώνονται για το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο. Η Willow μπορεί να έχει χάσει πολλά αδέλφια σε αυτή τη διαδικασία. Η Willow μπορεί να έχει μικρούς αδελφούς ή αδελφές κατεψυγμένες που περιμένουν να μπουν στο σώμα μιας μητέρας(υιοθεσία εμβρύων) ή να χρησιμοποιηθούν στην έρευνα (θάνατος) ή περιμένουν να πεταχτούν στα σκουπίδια. Και πάλι αυτά είναι τρομερά πράγματα να γίνουν στα παιδιά. Έτσι αυτό που κάνετε είναι να διδάσκετε στο παιδί σας να κοιτάζει πίσω από αυτό που φαίνεται.
Να κοιτάζουν πέρα από το ευτυχισμένο ζευγάρι του ίδιου φύλου και να αναρωτιώνται πώς έφτασαν εκεί αυτά τα παιδιά, ποια μέσα χρησιμοποιήθηκαν για να οικοδομηθεί αυτή η οικογένεια, σκοτώθηκαν ή καταψύχθηκαν έμβρυα στα παρασκήνια, για να γίνουν αυτά τα παιδιά, ζητήθηκε από έναν πατέρα να μείνει έξω από αυτήν την εικόνα, πληρώθηκε κάποια μητέρα για να μείνει μακριά; Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να φερθείτε με διάκριση και να διδάξετε το παιδί σας να δείξει έλεος και συγχώρεση προς το ζευγάρι του ίδιου φύλου, επειδή το παιδί σας μπορεί να είναι τόσο αναστατωμένο ώστε μπορεί να αρχίσει να τους μισεί για αυτά που έχουν κάνει στην Willow, ή στα πιθανά αδέλφια της.
Μία από τις συνεργάτιδές μας, μας εμπιστεύτηκε πως όταν είπε στον γιο της για το πώς η ομοφυλόφιλη γειτόνισσα είχε συλλάβει το φίλο του, ήταν τόσο θυμωμένος που η πρώτη του αντίδραση ήταν «γιατί δεν κάλεσε κάποιος την αστυνομία;» Το φυσικό ένστικτο του γιου της ήταν να καλέσει την αστυνομία για το φίλο του της διπλανής πόρτας. Έτσι όπως είπα, είναι σημαντικό να κρατήσετε ισορροπίες σε αυτό το σημείο. Μιλήσατε για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, για την αδικία στο παιδί με τους γονείς του ίδιου φύλου, τώρα πρέπει να το εξισορροπήσετε και να βοηθήσετε το παιδί σας να επεκτείνει το έλεος και τη συγχώρεση στους γείτονες.
Oυσιαστικά, πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας να τους συγχωρήσουν γιατί δεν καταλαβαίνουν τί κάνουν.
Τους εξηγείτε πως πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μας πιστεύουν πως αυτό είναι εντελώς εντάξει και πως αυτοί οι άνθρωποι ἔχουν αὐτό σαν μέλημά τους, να λένε και σε άλλους ανθρώπους, σαν τους γείτονές μας, πως παίρνουν όλες τις σωστές αποφάσεις. Είναι πολύ μπερδεμένοι, και πράγματι το εννοώ, πως έχουν καλές προθέσεις, παραδέχονται το γεγονός ότι γάμος σημαίνει μωρά και σκέφτονται «αφού δεν μπορώ να κάνω μωρό με τον σύντροφό μου θα το κάνω με τους επιστήμονες και άλλους εθελοντές που μας πουλούν το γενετικό τους υλικό ή ενοικιάζουν τις μήτρες τους». Υπάρχουν γιατροί και δικηγόροι, ακόμη και θρησκευτικοί ηγέτες που τους λένε ότι είναι εντάξει να γίνονται μωρά με αυτό το τρόπο.
Έτσι οι γείτονες πιστεύουν ότι είναι εντάξει και αν καλέσουμε την αστυνομία η αστυνομία δεν θα καταλάβει γιατί τους καλέσαμε.
Ζούμε σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε μεγάλη σύγχυση αυτή τη στιγμή, είναι σαν να μιλούν εντελώς διαφορετική γλώσσα και πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να χτίσουμε μια γέφυρα.
Πρέπει να καταλάβουμε ποια είναι η γλώσσα τους και ποιες λέξεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ώστε να μπορούν να μας καταλάβουν, και να μαλακώσουμε τις καρδιές ο ένας του άλλου, ώστε να μπορέσουν να εννοήσουν γιατί πιστεύουμε πως ορισμένα πράγματα είναι λάθος. Γι' αυτό το καλύτερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε τώρα είναι να τους συγχωρήσουμε και να είμαστε καλοί και στοργικοί απέναντι στους γείτονές μας, έτσι ώστε εμείς να χτίσουμε αυτή τη γέφυρα φιλίας και να κατανοήσουμε καλύτερα τους λόγους τους, και ας ελπίσουμε ότι μια μέρα θα καταλάβουν και θα βρουν έναν τρόπο να το διορθώσουν.
Γι' αυτό αγαπάμε τους γείτονές μας αλλά δεν μπορούμε να κλείσουμε τα
μάτια στη ζημιά που προκαλείται στην Willow, και να προσποιηθούμε ότι
όλα είναι ρόδινα. Όπως μπορείτε να δείτε καθώς τα παιδιά μας μεγαλώνουν
τα θέματα συνομιλίας γίνονται όλο και περισσότερο απαιτητικά. Στο
επόμενο βίντεο θα αντιμετωπίσουμε τα χρόνια του Λυκείου, όταν οι έφηβοι
είναι έτοιμοι να ακούσουν το πλήρες μήνυμα, οπότε ελπίζω να συμμετάσχετε
και σε αυτό το βίντεο και σας ευχαριστώ που ήσαστε μαζί μου και σε
αυτό.
Πηγή: CanaVox
Ετικέτες: Γενετήσιος Προσανατολισμός - Ταυτότητα Φύλου, Βιντεοθήκη
Και:
Σεξουαλική «αγωγή» μέσω πορνογραφίας – Οι επιπτώσεις στα παιδιά
"Γιατί σταμάτησα να βλέπω πορνό"
Έφηβοι, έρωτας, σχέσεις και γάμος... Αναζητώντας την αγάπη, την αιωνιότητα και τη ζωή!
Για τα προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα ελληνικά σχολεία:
Βελούδινος ολοκληρωτισμός και σεξουαλική αγωγή
"Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα ελληνικά σχολεία" (μικρό, αλλά κατατοπιστικό βιβλίο για το θέμα).
Σεξουαλική αγωγή ή οικογενειακή αγωγή;
Συμπλήρωμα:
Κύπρος: Άναψε φωτιές το βιβλίο Βιολογίας της Γ’ Γυμνασίου
«Παλιά τις άκουγες μόνο από νταβατζήδες. Τώρα, τις ακούς και στα διαλείμματα του σχολείου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου