«Μαειρκές, τραούθκια, ύμνους, λειτουργικά βιβλία συνήθειες, σούππες, δώρα της θάλασσας, φυτά αγριόχορτα που τρώουνταν τζιαι ήταν παναήριν»
Του Γιάννη Πεγειώτη / Χριστιανική
Τότε στα δεκαπέντε δεκαέξι σε μια δύσκολη συγκυρία, αρχές του ογδόντα άρχισε από τις παραμονές Χριστουγέννων να νηστεύει σαράντα μέρες χωρίς υπερβολές και συζητήσεις συνεχίζοντας να ζει το δραστήριο και με έρωταν Ελλάδος βίον του.
Ύστερα παραμονές Σαρακοστής τον ακολουθούσε και η αδερφή του. Η μάνα υπομονετικά δέχτηκε την εφηβική απόφαση μαγειρεύοντας για νηστεύοντες και μη νηστεύοντες στο φτωχικό σπίτι το έμπλεον βιβλίων και αγάπης πρωτινής.
Με τα χρόνια ο παλαιός μας φίλος άρχισε να κατανοεί το της νηστείας βάθος. Τον τρόπον των πρωτινών που πάσκιζαν να προκόπτουν στην αγάπη περσότερο τον τζαιρόν των νηστειών. Χωρίς μιαν έστω νύξη το έπρατταν εις τον Πιττοκόπον, στη Δρούσιαν ,στον Ακάμαν χωρίς να κρίνουν τους άλλους. Έτσι απλά. Ήβραμέν το ‘πού [από] την Μάναν μας τζιαι κάμνει καλόν. Λλιανίσκουν [λιγοστεύουν] οι καυκάες [καυγάδες] μέσα τζιαι έξω μου. Οι θυμοί ‘που το πορνόν [πρωινό]. Μιλώ περί του τ’ Άη Κόνωνα.
Ύστερις έμαθεν για μιαν ολόκληρην παράδοσιν. Μαειρκές, τραούθκια,ύμνους, λειτουργικά βιβλία συνήθειες, σούππες, δώρα της θάλασσας, φυτά αγριόχορτα που τρώουνταν τζιαι ήταν παναήριν.
Ύστερις έμαθεν να λαλεί καλόν στάδιον και να μετέχει στον εσπερινόν της συγνώμης. Να βιώνει ίντα εν [τι είναι] η αγάπη, η χαρμολύπη, η συγγνώμη η προσευχή του Μάρκου Δράκου, το φως τ ΄Αη Πιφάνη στο χωρκόν του, η ευχή του Σύρου Αγίου ΚΥΡΙΕ και Δέσποτα…
Πέρασαν έτη για να ακούσει η καρδιά του και τον Άη Χρυσόστομον να υμνεί την Ανάστασιν του Κυρίου και σε ένα κλίμα αποδοχής να λαλεί και τους της ενδεκάτης τους ολίγον προ της δωδεκάτης εις την πασχάλιον τράπεζαν. Όπως τες πρωτινές γιαγιάδες με το ήθος του κοπιάστε στην τράπεζαν της αγάπης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου