Για τον (πνευματικό) τρόπο μετοχής στη Θεία Κοινωνία θα μιλήσει κανείς;

 

π. Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr – Ιερά Μητροπολη Λήμνου

Ποιος θα μιλήσει για τον τρόπο; Όλα ειδωλοποιούνται και μπαίνουν σε κουτάκια βαπτισμένα με τον “κρύο” και απνευμάτιστο Ορθολογισμό.

Από τον Μάρτιο πολλοί μιλάνε για τη Θεία Κοινωνία, με το σύνηθες ερώτημα να είναι “Κολλάει κορονοϊό η Θεία Κοινωνία ή όχι”. Μακροσκελή άρθρα προσπαθούν να υπερασπιστούν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Άλλοι δε επιτίθενται σαν λυσσασμένοι λύκοι.

Τα πράγματα είναι απλά: Για τη Θεία Κοινωνία έχουμε την ιστορική εμπειρία της Εκκλησίας. Τέλος! Δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Η εμπειρία των μελών της Εκκλησία δια μέσου των αιώνων είναι αποδεικτική μαρτυρία για το “ποιός” και όχι “τι” είναι μέσα στο Άγιο Ποτήριο.

Από την άλλη, ακόμα και από αυτούς που βγαίνουν να πουν ότι θα κοινωνήσουνε αβίαστα και άφοβα με θλίβει το γεγονός ότι κανείς δεν μιλάει για τον τρόπο μετοχής. Θαρρείς και σε κουβέντες κάνουμε τη Θεία Κοινωνία ένα ειδωλολατρικό γεγονός, μαγικό, που ο Παπάς μπορεί να βγει στις πλατείες και τα καφενεία να κοινωνάει τους πάντες. Δεν ακούμε όμως κανέναν να μιλάει για την προετοιμασία που χρειάζεται για το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Πού είναι η μετάνοια, η άσκηση, η προσευχή, η νηστεία, η εξομολόγηση; Γενικά η ψυχοσωματική προετοιμασία για να πάρουμε μέσα μας τον Χριστό;

Απλά να πάμε να κοινωνήσουμε επειδή είναι Σώμα και Αίμα Χριστού και δεν τρέχει και τίποτα; Πολλοί Ιερείς, ομοίως και ο γράφων, στις μεγάλες εορτές μιλάμε για την κατάλληλη προετοιμασία για τη Θεία Κοινωνία αλλά δυστυχώς από κάτω ακούμε ξεφυσήματα και ψιθυρίσματα του στυλ “Άρχισε πάλι τα παπαδίστικα!”, “Εμείς αφού δεν φάγαμε χθες το βράδυ θα κοινωνήσουμε”…..

Αγαπητοί μου, μην ξεχνάμε ότι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, μπορεί να μην κολλάει ασθένειες, αλλά όταν πάμε να μεταλάβουμε με την ασθένεια του εγωϊσμού, τότε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου γίνεται άνθρακας. “Θεουργὸν Αἷμα φρίξον, ἄνθρωπε, βλέπων· ἄνθραξ γάρ ἐστι τοὺς ἀναξίους φλέγων”. Μην ξεχνάμε πως και ο Ιούδας κοινώνησε και είδαμε τα αποτελέσματα. Δεν αρκεί να πάμε στο Μυστήριο επειδή πιστεύουμε απλά ότι είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Αν αυτό το πιστεύουμε πραγματικά θα το “αποδείξουμε” με τον τρόπο ζωής μας ώστε να μπορέσουμε να κάτσουμε στο τραπέζι με Εκείνον που προσφέρει τον εαυτό Του “«Εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον»”.

Πολλοί αδερφοί μας μπορεί να επιθυμούν να λάβουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού αλλά νομίζουν ότι τα Τίμια Δώρα είναι συμβολικά. Αυτό το βλέπουμε από τους ανθρώπους που έρχονται μια φορά τον χρόνο να μεταλάβουν ιδιαίτερα το Πάσχα ενώ όλο τον χρόνο δεν πατάνε το πόδι τους στην Εκκλησία. Αυτοί μπορεί να λένε για Σώμα και Αίμα Χριστού, το πιστεύουν όμως πραγματικά; Πού είναι η πνευματική προετοιμασία ;

Εὐχὴ Ι´ (Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου) από την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως

Πιστεύω, Κύριε, καὶ ὁμολογῶ ὅτι σὺ εἶ ἀληθῶς ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὦν πρῶτὸς εἰμι ἐγώ. Ἔτι πιστεύω ὅτι τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ ἄχραντον Σῶμά σου καὶ τοῦτο αὐτό ἐστι τὸ τίμιον Αἷμά σου. Δέομαι οὖν σου· Ἐλέησόν με καὶ συγχώρησὸν μοι τὰ παραπτώματά μου, τὰ ἑκούσια καὶ τὰ ἀκούσια, τὰ ἐν λόγῳ, τὰ ἐν ἔργῳ, τὰ ἐν γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ· καὶ ἀξίωσόν με ἀκατακρίτως μετασχεῖν τῶν ἀχράντων σου μυστηρίων, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Ἀμήν.

Αυτό το “πιστεύω” και “ομολογώ” δεν είναι απλά έκφραση των χειλέων αλλά κατάθεση ζωής και υπαρξιακής στάσης ενώπιον του Κυρίου. Για αυτό πριν ανοίξουμε το στόμα μας να μεταλάβουμε οφείλουμε πρωτίστως να έχουμε ανοίξει την καρδιά μας.

Αν πεις σε κάποιον “σ’ αγαπώ” χωρίς να συμφωνούν τα έργα και οι πράξεις σου, τότε λαλείς λόγια του αέρα.

Για να “κολλήσουμε” Χριστό οφείλουμε να ξεκολλήσουμε από τον εγωϊσμό και την αυτοδικαίωση, μήπως τελικά παραχωρήσει ο Κύριος να Τον δούμε μέσα μας ως Φως αληθινό!

Καλό αγώνα και καλή μετάνοια σε όλους.