Των Μυροφόρων... Σήμερα θα έπρεπε
να εορτάζεται η Γιορτή της Γυναίκας
Σοφία Ντρέκου
να εορτάζεται η Γιορτή της Γυναίκας
Σοφία Ντρέκου
αέναη επΑνάσταση
Εμείς ας πούμε... Χρόνια μας Πολλά Κυρίες μου...!!!
Των Μυροφόρων...! Ας κάνουμε σήμερα την εορτή
Σήμερα διαλαλούμε σε όλους τους άνδρες ότι ο Χριστός Ανέστη!!! Χρόνια πολλά σε όλες της εν Χριστώ Τω Θεώ αδελφές. Των συνεχιστριών των Μυροφόρων, των ταπεινών γυναικών που έγιναν αέναο παράδειγμα Πίστης και Ανδρείας, οι οποίες όταν όλοι κρύφθηκαν αυτές υπερέβησαν του φόβου των. Και μέχρι σήμερα οι γυναίκες είναι οι αφανείς καθημερινοί ήρωες που κρατάνε τον κόσμο μας σε ισορροπία.
Με την προπατορική αμαρτία επήλθε μίσος ανάμεσα στον Άνδρα και την Γυναίκα. Ο Αδάμ μίσησε την Εύα γιατί θεώρησε ότι αυτή τον παρέσυρε και η Εύα μίσησε τον Αδάμ γιατί δεν ανέλαβε τις ευθύνες του και δεν την προστάτεψε. Αυτό το ασυνείδητο μίσος συνόδευσε την ανθρωπότητα σε όλη την ιστορική της διαδρομή. Καταργήθηκε με την έλευση του Θεού Λόγου, του νέου Αδάμ, στην ανθρώπινη ιστορία εξαλείφοντας την διαφορά αρσενικού και θηλυκού δια εκ της Παρθένου σαρκώσεώς Του. Έκτοτε ουκ ένι άρσεν και θήλυ. Όσοι και όσες επιμένουν στην διαφορά ακυρώνουν, εν τη πράξει, στην ζωή τους αυτή την προσφορά του Χριστού στην ανθρωπότητα.
Οι Μυροφόρες νίκησαν τον φόβο κάνοντας την υπέρβαση του πόνου και απέκτησαν αδιάβλητη δύναμη. Εάν κάτι συγκινούσε και συγκινεί τον Χριστό, ήταν οι ερωτικές υπάρξεις. Εκείνες που έχουν καρδιά. Νιώθουν, πάσχουν, αισθάνονται τον πόνο, την χαρά, την ζωή, το πένθος, τον έρωτα και την αγάπη.
Με την αυγή ξεκίνησαν και πάνε οι Μυροφόρες,
κι' είναι λουσμένες στ' ορθινό το φως και χρώμα οι χώρες.
Κι' εσύ, ψυχή μου ξάγρυπνη, το μονοπάτι παίρνεις,
κι' αντίς για νάρδο κι' άρωμα τα δάκρυά σου φέρνεις,
π' ανάβλυσαν θερμά- θερμά στης αγωνίας τις ώρες.
[Από τα Άπαντα ποιήματα του Γ. Βερίτη]
Οι γυναίκες αυτές είδαν το μνημείο κενό, τον λίθο αποκυλισμένο, τον άγγελο απαστράπτοντα να τους λέει κάτι που φαινόταν αδιανόητο: Ο εσταυρωμένος νεκρός «οὐκ ἔστιν ὧδε». Κι αυτές κυριεύθηκαν από τρόμο και έκσταση, διότι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι μέσα στο μνημείο έγινε κάτι πολύ μεγάλο. Το συγκλονιστικότερο θαύμα του κόσμου. Εκεί μέσα νικήθηκε ο θάνατος.
Μας έφεραν πρώτες το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο Μήνυμα της Χριστιανοσύνης!
Η Λεβεντιά τους και η Αρχοντιά της ψυχής των, δεν λύγισαν απέναντι στο ΦΟΒΟ...
και από τότε μέχρι και σήμερα και δια πάντα... και Αενάως!!! Ατενίζοντας τον Αναστημένο Κύριό μας, προχωρούμε μπροστά ατρόμητες και γενναίες και πανηγυρίζουμε διακηρύσσοντας·
πάντοτε χαρούμενες κατά το «Χαίρε»
των μυροφόρων που Εκείνος πρώτος μας απηύθυνε...!
Σοφία Ντρέκου / αέναη επΑνάσταση
Δείτε αν επιθυμείτε...
✟ Βίντεο: ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ. Ο Μοναχός που διακονεί στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στη Ρέμλη (Ιερά Μονή Αριμαθαίας), μας μιλά για την ιστορία του Μοναστηριού, τις Άγιες Μυροφόρες και για τον Άγιο Μαθητή Του Αναστάνταντος Χριστού, Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας (31 Ιουλίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου